اینجا ظاهراً دو خبر را که به گمانم رسانه‌ها از آنها غافل مانده‌اند، می‌آورم اما هر دو از منظری شخصی و تحلیلی هم برایم مهم‌اند. دو خبر درباره‌ی فیلم "دانه‌ی انجیر معابد" ساخته‌ی محمد رسول‌اف که درست پیش از خروج او از کشور به طور مخفیانه در ایران فیلمبرداری شد.
فیلم در میدان پیاتزاگرانده‌ی لوکارنو با حضور بیش از ۸۰۰۰ تماشاگر، نمایش موفقی داشت و شانس حضورش در بین برندگان جوایز Letterboxd که چهارشنبه ۱۴ اوت ۲۰۲۴ معادل ۲۴ مرداد اهدا می‌شود، بالا رفت.
این جایزه که از امسال به فستیوال لوکارنو اضافه شده، به فیلم‌های جدیدی که در پیاتزاگرانده به نمایش درمی‌آید، تعلق می‌گیرد و مبنای آن، رسیدن به ترکیبی از ویژگی‌های ارزشمند هنری و قابلیت صنعتی/تجاری برای ایجاد جذابیت نزد مخاطب است.
برای من این وجه مشخص درباره‌ی فیلمی مثل "دانه‌ی انجیر معابد" بسیار بامعناست. فیلمی که انواع گوناگون تعلیق در آن جریان دارد؛ از تعلیق اخلاقی/وجدانی تا تعقیب و گریز؛ و از تغییر آدمی که با او همذات‌پنداری می‌کنیم تا مشارکت دادن ما در بازی بین شخصیت‌ها. در نتیجه، به نظر می‌رسد جذابیت و اثرگذاری دراماتیک فیلم در کنار حرف و نگاهش برای رسول‌اف اهمیت داشته و حالا توجه به فیلم از این زاویه، می‌تواند دستاوردی به حساب آید.

از طرف دیگر، در فهرست ۱۳ فیلمی که آلمان آنها را از بین تولیدات سینمایی امسال خود (حتی به صورت مشترک) انتخاب کرده تا نماینده‌ی این کشور در مراسم اسکار نود و هفتم را از بین آنها برگزیند، نام "دانه‌ی انجیر معابد" نیز به چشم می‌خورد.
این اتفاق هم برای من از این زاویه وجدآور است که برای فیلمسازان مستقل و بی‌اعتنا به مجوز و ملزومات مضحکی همچون حجاب اجباری، این نوید را به همراه دارد که موفقيت اقتصادی این نوع سینما با وجود اکران نشدن در ابران نیز نتیجه‌ای قابل دسترسی‌ خواهد بود.
همان طور که خبر اول یعنی شرکت فیلم در بخش متمرکز بر تلفیق هنر و صنعت در فستیوال لوکارنو هم در همین زمینه نویدبخش است.
بعد از اعلام جوایز Letterboxd در لوکارنو، در ویدئویی در کانال یوتوبی‌ام به این وجه فیلم و حضورش در لوکارنو بیشتر خواهم پرداخت

#دانه_انجیر_معابد #محمد_رسول_اف #میثاق_زارع #سهیلا_گلستانی #مهسا_رستمی #ستاره_ملکی #لوکارنو #فستیوال_لوکارنو #اسکار۲۰۲۵