دل که خو کرده به اندوه فراغت همه عمر
با خیالت همه شب دست در آغوشش باد
#هاتف_اصفهانی

دَم روح‌القدس زد چاک در پیراهنِ مریم
نمایان شد میان مهد زرّین ، طلعتِ عیسی
#هاتف_اصفهانی

به حریم خلوت خود شبی چه شود نهفته بخوانیم
به کنار من بنشینی و به کنار خود بنشانیم ...
#هاتف_اصفهانی

دوش می‌گفت که خونت شبِ دیگر ریزم
امشب امید که یاد از سخن دوشش باد
#هاتف_اصفهانی

یک جو وفا ندیدم از روی خوب هرگز
دیدم تمام هر کس این دارد آن ندارد
#هاتف_اصفهانی

عجب نبود کز آهم قامتش در پیچ و تاب افتد
که گردد شاخ گُل از باد گاهی راست گاهی کج
#هاتف_اصفهانی

به دل صدگونه مطلب سوی او رفتم ولی ماندم
زِ بیم خوی او خاموش و در دل ماند مطلب‌ها
#هاتف_اصفهانی

تمام مهربانان را به خود نامهربان کردم
به امیدی که سازم مهربان، نامهربانی را
#هاتف_اصفهانی

عمرم همه در هجر تو بگذشت که روزی
در بر کنم از وصلِ تو تشریف کرامت ...
#هاتف_اصفهانی

به هزار خنجرم ار عیان، زند از دلم رَوَد آن زمان
که نوازد آن مه مهربان، به یکی نگاه نهانیم ...
#هاتف_اصفهانی

چه گویمت که دلم از جدائیت چون است
دلم جدا زِ تو دل نیست قطرهٔ خون است
#هاتف_اصفهانی

به گردون می‌رسد فریاد یارب یاربم شب‌ها
چه شد یارب در این شب‌ها غم تاثیر یارب‌ها
#هاتف_اصفهانی

رفتی و غم‌ها در دلم، خوش آنکه باز آیی و من
گویم غم دل یک‌به‌یک، با غمگساری همچو تو
#هاتف_اصفهانی

ربطِ ما و تو نهان تا به کی از بیم رقیبان
گو بداند همه کس ما زِ توییم و تو زِ مایی
#هاتف_اصفهانی

می‌نوازی غیر را هر لحظه از لطف و مرا
دَم به دَم خون در دل از جور پیاپی می‌کنی
#هاتف_اصفهانی

بیگانه گفت اگر سخنی در حقم چه باک
این می‌کُشد مرا که ازو آشنا شنید ...
#هاتف_اصفهانی

بر دل من زِ بس که جا تنگ شد از جدائیت
بی‌تو به دست خویشتن سینهٔ خود شکافتم
#هاتف_اصفهانی

خدا نگیردشان گرچه چارهٔ دل ما
به یک نگاه نکردند و می‌توانستند
#هاتف_اصفهانی

تو کمان‌کشیده و در کمین، که زنی به تیرم و من غمین
همهٔ غمم بود از همین، که خدا‌نکرده خطا کنی ...
#هاتف_اصفهانی

از بس چو تنها بینَدَم از شرم گردد مضطرب
می‌میرم از شرمندگی بر من چو تنها بگذرد
#هاتف_اصفهانی