مست خیال را به وصال احتیاج نیست
بوی گُلم زِ صحبت گُل بی‌نیاز کرد ...
#صائب_تبریزی

چشم از برای روی عزیزان بُوَد به کار
یعقوب را به دیدهٔ بینا چه حاجت است ؟
#صائب_تبریزی

در وصل و هجر کار دلِ ما تپیدن است
دایم به یک قرار بُوَد بی‌قرار ما ...
#صائب_تبریزی

به حرفی چون دهان شکوهٔ ما را نمی‌بندد؟
لبِ لعلی که کار بوسه می‌آید زِ دشنامش
#صائب_تبریزی

طومار درد و داغ عزیزان رفته است
این مهلتی که عمر درازست نام او
#صائب_تبریزی

مرا زِ یاد تو برد و تو را زِ خاطر من
ستم زمانه ازین بیشتر چه خواهد کرد؟
#صائب_تبریزی

مرا زِ روز قیامت غمی که هست این است
که روی مردمِ عالم دو بار باید دید ...
#صائب_تبریزی

خواهی اگر ادا کُنی حق وفای عاشقان
نیم‌شبی به کلبه‌ام مست درآ که همچنین
#صائب_تبریزی

خود را شکفته دار به هر حالتی که هست
خونی که می‌خوری به دلِ روزگار کُن ...
#صائب_تبریزی

صد عُقده، زهدِ خشک به کارم فکنده بود
ذکرش به خیر باد که تسبیحِ من گسیخت
#صائب_تبریزی