داریم خنده بر لب و کوهِ غمی به ‌دل
چون مطربِ عروسیِ ماتم‌رسیده‌ایم
#وحید_قزوینی

چون مُهرِ کیسه‌ی زرم از شومیِ کمال
آید درست با همه طبعی شکستِ من!
#وحید_قزوینی‌

کم خورده شود میوه ز شیرینیِ بسیار
داغم که لبش را به تمامی نتوان خورد
#وحید_قزوینی

باشد چو ابر، وا شدنم آن زمان که تو
چون آفتاب سر‌زده آیی به خانه‌ام
#وحید_قزوینی

زِ دل شکستن ما هر که بود بویی بُرد
چو مجلسی که دَرو شیشهء گلاب شکست
#وحید_قزوینی

کُنم هر شب دعایی کز دلم بیرون رَود مِهرش
ولی آهسته می‌گویم : خدایا بی اثر باشد ...
#وحید_قزوینی

در بهشتِ نقد می‌باید بدانی خویش را
شب اگر بی‌فکرِ فردا می‌توانی خواب کرد
#وحید_قزوینی

به معنی خاکسارم گر به صورت سرکشم بینی
نقیضِ معنیِ خویشم چو استفهامِ انکاری
#وحید_قزوینی

شب‌ها سیاه‌پوش‌اند میرد اگر چراغی
بیچاره دل که هرگز مرگش عزا ندارد
#وحید_قزوینی

نبوَد آینه را بهره‌ای از وصلِ بتان
از تو دوریم اگر در بغلِ ما باشی
#وحید_قزوینی

🥲
#صلی‌الله‌علیک‌یااباعبدالله
ندیده‌ام به جهان کشوری چو شهرِ خیال
چه عالمی‌ست که پیوسته یار با یار است
#وحید_قزوینی

از چه یارب بر سر یک حرف بر هم می‌زنند
همچو لب آنان که نتوانند بی‌ هم آب خورد
#وحید_قزوینی