زندگی گاهی سرخوشی های جاهلانه است
و گاهی آزارهای اگاهانه
در انتها میدانیم چه بیهوده جدیت به خرج میدادیم

زمین میلیاردها سال است که زیسته
و عمر ما در برابرش به قیاس یک میلیاردم هم نیست
او به تمام تقلهای ما، غصه هایمان و شادمانیمان چون دل نگرانی دخترکی برای عروسکش می نگرد

آفت عمر ما جهل نیست، اوهام است
توهم اینکه کسی هستیم
و کسانی دیگر دور و برمان را احاطه کرده اند
اما به هنگامه مرگ در مییایم چه بیهوده دلهره داشتیم و چه کم برای خود زیستیم
چه ابلهانه از مرگ این یگانه سرنوشت حتمی می ترسیدیم

شاید تنها دیوانگان و عاشقان عمر را آنگونه که باید زیست، سپری کنند

به تصادفی ترین شکل ممکن در چرخه حیات قرار گرفته ایم و به اجباری ترین حالت باید آن را ترک کنیم
در فاصله میان این دو چه کاری مهم تر از نوشیدن یک فنجان چای، سرکشیدن پیاله ای شراب و بوسیدن آنکه دوستش داریم وجود دارد ؟
و چه چیز دنیا ارزشمندتر از سیگاری است که با هم دود می کنیم؟

#مهدی_سلیمی

گناه مومنانه👇
https://t.me/salimimeh