کنج تنهایی ما را، به خیالی خوش کرد!

#هوشنگ_ابتهاج

بگذار تا از این شب دشوار بگذریم
آنگه چه مژده‌ها که به بام سحر بریم

#هوشنگ_ابتهاج

اونجا که #هوشنگ_ابتهاج میگه:

من نخواهم ایستاد روبروی تو
جز برای بوسه دادن!

تو بخوان نغمه ناخوانده‌ی من!

#هوشنگ_ابتهاج

بهار من بُوَد آن گه که یار می‌آید...

#هوشنگ_ابتهاج

ناز نشسته با طرب،چهره به چهره،لب به لب
گوشهٔ چشم مست تو ،گفت و شنود می‌کند

#هوشنگ_ابتهاج

مست از خواب برانگیختمش
دست در زلفِ کج آویختمش

جامِ آن بوسه که می‌سوخت مرا
تا لب آوردمش و ریختمش.

-مست، #هوشنگ_ابتهاج
تهران، دی ۱۳۳۶

ز کدام رَه رسیدی
ز کدام دَر گذشتی
که ندیده دیده
ناگَه به درون دل فتادی..؟

#هوشنگ_ابتهاج

« ای سايه صبر کن که برآيد به کام دل 
آن آرزو که در دل اميدوار توست. »

#هوشنگ‌_ابتهاج

برخيز دلا که دل به دلدار دهيم
جان را به جمال آن خريدار دهيم

اين جان و دل و ديده پی ديدن اوست
جان و دل و ديده را به ديدار دهيم

#هوشنگ_ابتهاج

ای سايه صبر کن که برآيد به کام دل 
آن آرزو که در دل اميدوار توست..

#هوشنگ_ابتهاج

غم اگر به کوه گویم بگریزد و بریزد...

#هوشنگ_ابتهاج

«بر گریه می‌خندی و من در گریه می‌خندانمت.»

#هوشنگ_ابتهاج

نگاهت مي‌كنم خاموش و خاموشي زبان دارد
زبانِ عاشقان چشم است و چشم از دل نشان دارد

#هوشنگ_ابتهاج

ای مرغِ گرفتار، بمانی و ببینی
آن روز همایون که به عالم قفسی نیست

#هوشنگ_ابتهاج

خون می‌رود نهفته از این زخم اندرون
ماندم خموش و آه که فریاد داشت درد

#هوشنگ_ابتهاج