ظهر تابستان است
سایه‌ها می‌دانند، که چه تابستانی است
سایه‌هایی بی‌لک،
گوشه‌ای روشن و پاک،
کودکان احساس! جای بازی این‌جاست
زندگی خالی نیست:
مهربانی هست، سیب هست، ایمان هست
آری
تا شقایق هست، زندگی باید کرد

#سهراب_سپهری
خوانش: #احمدرضا_احمدی
از آلبوم در گلستانه
@astanejanan

ما بزرگ‌شده‌ی صف‌های سخت نان و شیر و نفتیم بزرگ‌شده صف شعارهای_ برق‌رفت. ما بزرگ‌شده‌ی خودکارهای لای انگشت و انگشتان لای مشتیم. ما یک مشت سیاه‌لشکر بودیم در لشکر پرفتنه‌ی شما. ما بزرگ‌شده‌ی صف صبحگاه‌های ظالمانه و درس‌های ناشیانه‌ایم‌. شما اسم ما دانش آموزهای ترسیده از صفر دوگوش را گذاشتید «مردم همیشه در صحنه». شما با افتخارات ما سرتان را بالا نگه داشتید. ما مظلوم نبودیم ولی در روضه‌های شبانه‌روزی بی‌قدر برای مظلوم‌ها گریه کردیم تا شما راحت‌طلبانه پرچم ظلمتان را بالاتر ببرید.
در کلاس حرفه‌وفن دهان ما را ارّه کردید. در کلاس علوم ما را در علم عقب‌مانده نگه‌داشتید و در کلاس تعلیمات اجتماعی باز از صف و امرهم شورای بینهم و شورای بی‌نگهبان گفتید. این قصه‌ی جهل‌پراکنی شما سر دراز دارد.
فکر نکنید ما شستشوی مغزی شده‌ایم. ما همیشه بعد از تحمل زشتی‌های تند شما چشمانمان را شستیم و به ترانه و صبر پناه بردیم.
ما بزرگ‌شده‌ی توهین‌های کوچک کننده‌ی شماییم.
آقایان چاکر آقایان! آقایان آدمکش! بالاخره یک روز ما از این زندان بزرگ شما بیرون می‌آییم. از آب و شراب و آزادی سیراب می‌شویم و شما را با خشم شب از خواب بیدار می‌کنیم تا کمی شما به جای ما در صف سخت زندان‌های بی‌ملاقاتی بایستید.
آن روز تمام رادیو‌ها روی موج رهایی‌اند . آن روز تمام دانش‌آموزان روی تخته‌سیاه‌ها می‌نویسند:
ما سرخوشان مست دل از دست داده‌ایم
همراز عشق و هم‌نفس جام باده‌ایم
.
.
متن : #جلال_حاجی_زاده
به ترتیب صدا #صابر_ابر #علیرضا_قربانی #حسین_پناهی #فریدون_فروغی #استاد_شجریان #داریوش #احمدرضا_احمدی
@caffeeshno

پس از آن که انزوای من به پایان رسید
من مسافر کجا خواهم بود؟

#احمدرضا_احمدی