فراتر از انقراض جهانی گونهها، زمین رخداد عظیمی از کاهش جمعیتها و نابودیها را به خود می بیند که بر عملکرد اکوسیستم و فعالیتهای حیاتی برای حفظ تمدن، پیامدهای منفی فزاینده ای بجای میگذارد. این امر را «نابودی زیستی» میخوانیم تا اهمیت ششمین انقراض درجریانِ بزرگِ زمین را برجسته سازیم. دو عامل عمده در پس این نابودی زیستی، افزایش جمعیت و مصرفگرایی است.(۱)
🌫🌳💧🤒 تولید غذا یکی از اصلیترین عوامل پدیدآورندهی گازهای گلخانهای و نیازمند مصرف منابع آبی و زمین است. همچنین تغذیه ناسالم در ابتلا به بیماریهای غیرمسری سهیم است. در نتیجه تحول در الگوهای تغذیهای هم برای محیط زیست و هم برای سلامتی میتواند مفید باشد. کاهش ردپای اکولوژیکی غالبا با میزان کاهش در مصرف غذاهایی حیوانی متناسب است.(۲)
💸🥗 محققان دانشگاه آکسفورد پیشبینی کردهاند درصورتیکه مردم دنیا رژیمهای گیاهی را برگزینند ارزش اقتصادیِ ناشی از ذخیرهشدن هزینههای مرگ و میر در جوامع میتواند ۹ تا ۱۳ درصد از تولید ناخالص داخلی کل دنیا، یعنی معادل ۲۰ تا ۳۰ تریلیون دلار آمریکا باشد.(۳)
#آب
#گازهای_گلخانه_ای
#اقتصاد
#انقراض
#مصرفگرایی
@iranVEG
@VEGReferences
منابع :
1. Ceballos G, Ehrlich PR, Dirzo R. Biological annihilation via the ongoing sixth mass extinction signaled by vertebrate population losses and declines. Proc Natl Acad Sci U S A. 2017 Jul 25;114(30):E6089-E6096.
2. Aleksandrowicz L, Green R, Joy EJM, Smith P, Haines A (2016) The Impacts of Dietary Change on Greenhouse Gas Emissions, Land Use, Water Use, and Health: A Systematic Review. PLOS ONE 11(11): e0165797.
3. http://www.oxfordmartin.ox.ac.uk/news/201603_Plant_based_diets
🌫🌳💧🤒 تولید غذا یکی از اصلیترین عوامل پدیدآورندهی گازهای گلخانهای و نیازمند مصرف منابع آبی و زمین است. همچنین تغذیه ناسالم در ابتلا به بیماریهای غیرمسری سهیم است. در نتیجه تحول در الگوهای تغذیهای هم برای محیط زیست و هم برای سلامتی میتواند مفید باشد. کاهش ردپای اکولوژیکی غالبا با میزان کاهش در مصرف غذاهایی حیوانی متناسب است.(۲)
💸🥗 محققان دانشگاه آکسفورد پیشبینی کردهاند درصورتیکه مردم دنیا رژیمهای گیاهی را برگزینند ارزش اقتصادیِ ناشی از ذخیرهشدن هزینههای مرگ و میر در جوامع میتواند ۹ تا ۱۳ درصد از تولید ناخالص داخلی کل دنیا، یعنی معادل ۲۰ تا ۳۰ تریلیون دلار آمریکا باشد.(۳)
#آب
#گازهای_گلخانه_ای
#اقتصاد
#انقراض
#مصرفگرایی
@iranVEG
@VEGReferences
منابع :
1. Ceballos G, Ehrlich PR, Dirzo R. Biological annihilation via the ongoing sixth mass extinction signaled by vertebrate population losses and declines. Proc Natl Acad Sci U S A. 2017 Jul 25;114(30):E6089-E6096.
2. Aleksandrowicz L, Green R, Joy EJM, Smith P, Haines A (2016) The Impacts of Dietary Change on Greenhouse Gas Emissions, Land Use, Water Use, and Health: A Systematic Review. PLOS ONE 11(11): e0165797.
3. http://www.oxfordmartin.ox.ac.uk/news/201603_Plant_based_diets
💧چه میزان آب برای صبحانهی ما مصرف میشود؟
ممکن است فکر کنید که هیچ آبی برای صبحانه مصرف نمیکنید. اما بعد شاید به یاد آورید که برای تهیهی چای یا قهوه از آب استفاده میکنید، و البته شیری که میخورید. آیا بهلحاظ فنی مقداری آب در آن بهکار برده نشده؟ درمجموع، شما حداقل 300 تا 400 میلیلیتر آب مصرف میکنید. درست است؟
بیایید مسئله را کمی دقیقتر بررسی کنیم. یک صبحانهی معمولی در آمریکا یا بریتانیا را درنظر بگیرید؛ یک فنجان چای یا قهوه، یک یا دو تکه نانِ تُست، شاید مقداری گوشتِ خوک و تخممرغ، یک لیوان شیر، و شاید کمی میوه بهعنوان گوشهی چشمی به سلامت و باریکی دور کمر. حال باید دید برای تهیهی این مواد غذایی چه میزان آب مصرف شده است. با قهوه شروع میکنیم؛ خب، ممکن است بگویید من قهوهی پررنگ را ترجیح میدهم و شک ندارم که در این قهوه آب بهکار رفته است. چرا که بخش زیادی از لیوان از آب پر میشود. شاید... اما اگر به شما بگویم که در فنجان قهوهی اسپرسوی شما 140 لیتر آب بهکار رفته است، چطور؟ بله، 140 لیتر! ممکن است فکر کنید پرت و پلا میگویم، اما این 140 لیتر همان آب پنهانی است که در قهوهی شما نهفته است. همان مقدار آبی که برای پرورش، تولید، بستهبندی و حملونقل دانههای قهوه بهکار رفته است. این یک مثال ساده است که منظور ما از «آب پنهانِ» بهکار رفته در هرچیز چیست. مطمئنم شما هم با من موافقید که این مقدار، بسیار بیشتر از چیزی است که ابتدا فکر میکردید. اما این تنها نوک کوه یخی از آب پنهان است که شما در صبحانهتان مصرف میکنید.
نان تُست. برای آنکه یک نان تُست روی میز ما گذاشته شود، معادل 40 لیتر آب مصرف میشود. این عدد مقدار آبی است که برای تولید، حملونقل و سرانجام پختن نان استفاده شده. این یعنی برآورد هزینه از زبان آب. برای یک عدد سیب، 70 لیتر. تخممرغ 120 لیتر. یک لیوان شیر 240 لیتر، و برای یک بُرشِ گوشت خوک 480 لیتر. درمجموع، این صبحانهی انگلیسی، 1100 لیتر هزینه دارد؛ این یعنی کمی بیشتر از یک متر مکعب آب. اگر تصور یک متر مکعب آب برایتان دشوار است، سه وان حمام پر از آب را درنظر بگیرید، سه وان آب؛ این برابر است با هزینهی صبحانهی شما از زبان آب.
از این سه وانِ پرآب که صرف یک وعده صبحانه میشود، بیشتر از دوسوم آن صرف تهیهی فرآوردههای حیوانی میشود_ یعنی چیزهایی مثل شیر، تخممرغ و گوشت خوک. گوشتی که افراد گوشتخوار مصرف میکنند، عامل مصرف بیشترین میزان آب در زندگیشان است. برای رژیم یک فرد گوشتخوار در آمریکا و اروپا، بهطور متوسط روزانه حدود 5 متر مکعب آب مصرف میشود. این رقم به این معنی است که تنها برای سیرکردن و سیراب کردن هر فرد گوشتخوار روزانه حدود 15 وان پرآب مصرف میشود.
گیاهخوارها(۱)، در رابطه با مصرف آب، میتوانند خود را اندکی صرفهجوتر بدانند؛ آنها روزانه تنها حدود 8 وان پُرآب مصرف دارند. میلیونها نفر افرادی را که در جوامع غربی زندگی میکنند درنظر آورید و همینطور تمامی آن وانهای پر از آب را، این یک رقم بسیار بزرگ است(۲).
http://i64.tinypic.com/33o0dq1.jpg
#آب #محیط_زیست
منبع:
آب پنهان: نگاهی متفاوت به گرانبهاترین دارایی زمین - نوشتهی تونی اَلِن - ترجمهی آرش حسینیان - ۱۳۹۴
۱. بایستی توجه داشت که بخش اعظم ردپای آب یک شخصِ وجترین، مربوط به آب پنهان موجود در شیر لبنی و فرآوردههای آن است. پس چنانچه بهجای مقایسهی رژیم غذایی همهچیزخوارانه و وجترین که دربالا صورت گرفته است، رژیم غذایی همهچیزخواری و وگن را در نظر بگیریم، این اختلاف بسیار بیشتر و چشمگیرتر میشود. یک رژیم وگن نسبت به رژیمی وجترین، محیطزیستیتر است و البته، اخلاقی؛ با کنار گذاشتن شیر لبنی، از تجاوز مکرر به گاوهای ماده برای تهیه شیر و همچنین کشتار گوسالههای نر، برای تغذیهتان جلوگیری میکنید. برای مبارزه با خشکیدگی کشورمان و حفظ آن برای نسلهای آینده، وگن شویم. این تحول برای سلامتیمان نیز آثار مهمی خواهد داشت.🌱
۲. تونی اَلِن، جغرافیدان بریتانیایی، بابت طرح مفهوم انقلابی «آب پنهان»، برندهی جایزه «آب استکهلم» شد. او استاد کینگز کالج لندن و دانشکدهی مطالعات شرقی و آفریقایی دانشگاه لندن است.
@IranVEG
@VEGReferences
ممکن است فکر کنید که هیچ آبی برای صبحانه مصرف نمیکنید. اما بعد شاید به یاد آورید که برای تهیهی چای یا قهوه از آب استفاده میکنید، و البته شیری که میخورید. آیا بهلحاظ فنی مقداری آب در آن بهکار برده نشده؟ درمجموع، شما حداقل 300 تا 400 میلیلیتر آب مصرف میکنید. درست است؟
بیایید مسئله را کمی دقیقتر بررسی کنیم. یک صبحانهی معمولی در آمریکا یا بریتانیا را درنظر بگیرید؛ یک فنجان چای یا قهوه، یک یا دو تکه نانِ تُست، شاید مقداری گوشتِ خوک و تخممرغ، یک لیوان شیر، و شاید کمی میوه بهعنوان گوشهی چشمی به سلامت و باریکی دور کمر. حال باید دید برای تهیهی این مواد غذایی چه میزان آب مصرف شده است. با قهوه شروع میکنیم؛ خب، ممکن است بگویید من قهوهی پررنگ را ترجیح میدهم و شک ندارم که در این قهوه آب بهکار رفته است. چرا که بخش زیادی از لیوان از آب پر میشود. شاید... اما اگر به شما بگویم که در فنجان قهوهی اسپرسوی شما 140 لیتر آب بهکار رفته است، چطور؟ بله، 140 لیتر! ممکن است فکر کنید پرت و پلا میگویم، اما این 140 لیتر همان آب پنهانی است که در قهوهی شما نهفته است. همان مقدار آبی که برای پرورش، تولید، بستهبندی و حملونقل دانههای قهوه بهکار رفته است. این یک مثال ساده است که منظور ما از «آب پنهانِ» بهکار رفته در هرچیز چیست. مطمئنم شما هم با من موافقید که این مقدار، بسیار بیشتر از چیزی است که ابتدا فکر میکردید. اما این تنها نوک کوه یخی از آب پنهان است که شما در صبحانهتان مصرف میکنید.
نان تُست. برای آنکه یک نان تُست روی میز ما گذاشته شود، معادل 40 لیتر آب مصرف میشود. این عدد مقدار آبی است که برای تولید، حملونقل و سرانجام پختن نان استفاده شده. این یعنی برآورد هزینه از زبان آب. برای یک عدد سیب، 70 لیتر. تخممرغ 120 لیتر. یک لیوان شیر 240 لیتر، و برای یک بُرشِ گوشت خوک 480 لیتر. درمجموع، این صبحانهی انگلیسی، 1100 لیتر هزینه دارد؛ این یعنی کمی بیشتر از یک متر مکعب آب. اگر تصور یک متر مکعب آب برایتان دشوار است، سه وان حمام پر از آب را درنظر بگیرید، سه وان آب؛ این برابر است با هزینهی صبحانهی شما از زبان آب.
از این سه وانِ پرآب که صرف یک وعده صبحانه میشود، بیشتر از دوسوم آن صرف تهیهی فرآوردههای حیوانی میشود_ یعنی چیزهایی مثل شیر، تخممرغ و گوشت خوک. گوشتی که افراد گوشتخوار مصرف میکنند، عامل مصرف بیشترین میزان آب در زندگیشان است. برای رژیم یک فرد گوشتخوار در آمریکا و اروپا، بهطور متوسط روزانه حدود 5 متر مکعب آب مصرف میشود. این رقم به این معنی است که تنها برای سیرکردن و سیراب کردن هر فرد گوشتخوار روزانه حدود 15 وان پرآب مصرف میشود.
گیاهخوارها(۱)، در رابطه با مصرف آب، میتوانند خود را اندکی صرفهجوتر بدانند؛ آنها روزانه تنها حدود 8 وان پُرآب مصرف دارند. میلیونها نفر افرادی را که در جوامع غربی زندگی میکنند درنظر آورید و همینطور تمامی آن وانهای پر از آب را، این یک رقم بسیار بزرگ است(۲).
http://i64.tinypic.com/33o0dq1.jpg
#آب #محیط_زیست
منبع:
آب پنهان: نگاهی متفاوت به گرانبهاترین دارایی زمین - نوشتهی تونی اَلِن - ترجمهی آرش حسینیان - ۱۳۹۴
۱. بایستی توجه داشت که بخش اعظم ردپای آب یک شخصِ وجترین، مربوط به آب پنهان موجود در شیر لبنی و فرآوردههای آن است. پس چنانچه بهجای مقایسهی رژیم غذایی همهچیزخوارانه و وجترین که دربالا صورت گرفته است، رژیم غذایی همهچیزخواری و وگن را در نظر بگیریم، این اختلاف بسیار بیشتر و چشمگیرتر میشود. یک رژیم وگن نسبت به رژیمی وجترین، محیطزیستیتر است و البته، اخلاقی؛ با کنار گذاشتن شیر لبنی، از تجاوز مکرر به گاوهای ماده برای تهیه شیر و همچنین کشتار گوسالههای نر، برای تغذیهتان جلوگیری میکنید. برای مبارزه با خشکیدگی کشورمان و حفظ آن برای نسلهای آینده، وگن شویم. این تحول برای سلامتیمان نیز آثار مهمی خواهد داشت.🌱
۲. تونی اَلِن، جغرافیدان بریتانیایی، بابت طرح مفهوم انقلابی «آب پنهان»، برندهی جایزه «آب استکهلم» شد. او استاد کینگز کالج لندن و دانشکدهی مطالعات شرقی و آفریقایی دانشگاه لندن است.
@IranVEG
@VEGReferences
💧ردپای آبِ فرآوردههای زراعی و حیوانی: یک مقایسه
محتمل است که افزایش برآورد شده در تولید و مصرف فرآوردههای حیوانی فشار مضاعفی بر منابع جهانی آب شیرین وارد کند. اندازه و ویژگیهای ردپای آب بین انواع [فرآوردههای] حیوانی و سامانههای تولید متفاوت است.
http://i66.tinypic.com/acx18n.png
ردپای آبِ گوشت گاوِ پرواری (15400 مترمکعب در هر تن به عنوان یک میانگین جهانی) بسیار بیشتر از ردپای گوشتِ گوسفند (10400 مترمکعب در هر تن)، گوشت خوک (6000 مترمکعب در هر تن)، گوشت بز (5500 مترمکعب در هر تن)، یا گوشت مرغ (4300 متر مکعب در هر تن) است. متوسط ردپای جهانی تخممرغ 3300 مترمکعب در هر تن است، درحالیکه ردپای آبِ شیر گاو به 1000 مترمکعب در هر تن میرسد.
بهازای هر تن فرآورده، فرآوردههای حیوانی بهطور کلی ردپای آبِ بیشتری از محصولات زراعی دارند. وقتی به ردپای آب بهازای هر کالری مینگریم هم همین امر صادق است. متوسط ردپای آب در هر کالری برای گوشتِ گاو بیست برابر بیشتر از غلات و ریشههای نشاستهای است. هنگامی که به نیازهای آبی برای پروتئین نگاه میکنیم، مشخص میشود که ردپای آب بهازای هر گرم پروتئین برای شیر، تخممرغ و گوشتِ مرغ، حدود 1.5 برابر از حبوبات بیشتر است. ردپای آبِ گوشت گاو بهازای هر گرم پروتئین 6 برابر بیشتر از حبوبات است. در مورد چربی، کره ردپای آبِ نسبتا کمی بهازای هر گرم چربی دارد، حتی کمتر از محصولات زراعیِ روغنی. با این حال همهٔ فرآوردههای حیوانی دیگر بهازای هر گرم چربی در مقایسه با محصولات زراعی روغنی ردپای آب بزرگتری دارند. از لحاظ منابع آب شیرین، دریافت کالریها، پروتئین و چربی، از طریق فرآوردههای زراعی بهجای فرآوردههای حیوانی کارآمدتر است.
#آب
منبع:
شبکهٔ ردپای آب
پینوشت: هر مترمکعب برابر است با 1000 لیتر، یعنی 2000 بطریِ آبمعدنی کوچک.
برای کسب اطلاعات بیشتر دربارهی پیوند بشقاب غذایتان و مصرف آب، پستهای زیر را ببینید:
مقایسهٔ میزان آب مصرفی یک فرد همهچیزخوار و وجترین، مقایسهٔ میزان آب مصرفی رژیمهای غذایی مختلف، ضرورت تغییر الگوهای غذایی برای مقابله با کمآبی و مشاهدهٔ پوستر مقایسهٔ آب مورد نیاز برای تولید یک کیلوگرم از هر مادهٔ غذایی.
@IranVEG
@VEGReferences
محتمل است که افزایش برآورد شده در تولید و مصرف فرآوردههای حیوانی فشار مضاعفی بر منابع جهانی آب شیرین وارد کند. اندازه و ویژگیهای ردپای آب بین انواع [فرآوردههای] حیوانی و سامانههای تولید متفاوت است.
http://i66.tinypic.com/acx18n.png
ردپای آبِ گوشت گاوِ پرواری (15400 مترمکعب در هر تن به عنوان یک میانگین جهانی) بسیار بیشتر از ردپای گوشتِ گوسفند (10400 مترمکعب در هر تن)، گوشت خوک (6000 مترمکعب در هر تن)، گوشت بز (5500 مترمکعب در هر تن)، یا گوشت مرغ (4300 متر مکعب در هر تن) است. متوسط ردپای جهانی تخممرغ 3300 مترمکعب در هر تن است، درحالیکه ردپای آبِ شیر گاو به 1000 مترمکعب در هر تن میرسد.
بهازای هر تن فرآورده، فرآوردههای حیوانی بهطور کلی ردپای آبِ بیشتری از محصولات زراعی دارند. وقتی به ردپای آب بهازای هر کالری مینگریم هم همین امر صادق است. متوسط ردپای آب در هر کالری برای گوشتِ گاو بیست برابر بیشتر از غلات و ریشههای نشاستهای است. هنگامی که به نیازهای آبی برای پروتئین نگاه میکنیم، مشخص میشود که ردپای آب بهازای هر گرم پروتئین برای شیر، تخممرغ و گوشتِ مرغ، حدود 1.5 برابر از حبوبات بیشتر است. ردپای آبِ گوشت گاو بهازای هر گرم پروتئین 6 برابر بیشتر از حبوبات است. در مورد چربی، کره ردپای آبِ نسبتا کمی بهازای هر گرم چربی دارد، حتی کمتر از محصولات زراعیِ روغنی. با این حال همهٔ فرآوردههای حیوانی دیگر بهازای هر گرم چربی در مقایسه با محصولات زراعی روغنی ردپای آب بزرگتری دارند. از لحاظ منابع آب شیرین، دریافت کالریها، پروتئین و چربی، از طریق فرآوردههای زراعی بهجای فرآوردههای حیوانی کارآمدتر است.
#آب
منبع:
شبکهٔ ردپای آب
پینوشت: هر مترمکعب برابر است با 1000 لیتر، یعنی 2000 بطریِ آبمعدنی کوچک.
برای کسب اطلاعات بیشتر دربارهی پیوند بشقاب غذایتان و مصرف آب، پستهای زیر را ببینید:
مقایسهٔ میزان آب مصرفی یک فرد همهچیزخوار و وجترین، مقایسهٔ میزان آب مصرفی رژیمهای غذایی مختلف، ضرورت تغییر الگوهای غذایی برای مقابله با کمآبی و مشاهدهٔ پوستر مقایسهٔ آب مورد نیاز برای تولید یک کیلوگرم از هر مادهٔ غذایی.
@IranVEG
@VEGReferences
🔹راهی کمتر شناخته شده برای مقابله با بحران آب🔹
🔺برای اینکه تصویری کلی از میزان مصرف آب سالانهتان داشته باشید، خانهی سه طبقهی بزرگ و زیبایی را تصور کنید، با سه اتاق جادار در هر طبقه. این خانه 10 متر بلندا و 10 متر پهنا دارد. خانهای بزرگ و اشرافی و مناسب برای یک خانواده. بسیار خوب، این خانه را تا آخرین اتاق و راهرو پر از آب کنید تا پنجرهها تحت فشار آب قرار بگیرند و همهی اشیاء خبر از آن بدهند که خانه درحال ترکیدن است-این همان مقدار آبی است که شما سالانه مصرف میکنید. بهطور کلی این مقدار آب صرف چهارمقوله میشود:
1⃣ تنها حجم کمی از این آب را مینوشیم. آب مورد نیاز برای رفع تشنگی فقط به اندازهی یک کمد بزرگ در این خانه است. حتی اگر فرد بسیار آب بنوشد.
2⃣ زمانهای دیگری که آشکارا، آگاهانه و مستقیم به مصرف آب میپردازیم -حمام، آشپزی، شستوشوی ظرف و لباس، دستشویی رفتن- تنها کمی بیشتر از زمانی که برای رفع تشنگی، آب مینوشیم، آب مصرف میکنیم. شاید به اندازهی یک اتاق پر از آب.
3⃣ غیر از مواد غذایی برای تمام چیزهای دیگری که میخریم، حدود یک اتاقِ دیگر آب مصرف میشود.
4⃣ بقیهی آب مصرفی، بهشکلی باورنکردنی، صرف مواد غذایی میشوند. هرچه بگویم باز هم کم است. بیشترین آبی که مصرف میکنید، صرف خوراکتان میشود.
گذاشتن آجر داخل سیفون برای صرفهجویی در مصرف آب را فراموش کنید:
کنار گذاشتن گوشت از رژیم غذاییتان بخش اعظم دفعات سیفون کشیدن شما را جبران خواهد کرد. خوشبختانه، در آمریکا و اروپا، مشاغل تاحدی از نظر میزان مصرف آب بهینهاند، مثلا حقوق سالانه در بخش خدمات -در این مشاغل آبِ چندانی مصرف نمیشود- بین 30 تا 150هزار دلار است، و این درآمدی بسیار مناسب برای وارد کردن مواد غذاییِ آببَر از دیگر نقاط جهان است. بنابراین بهتر است بدانید که این تصادفی نیست که ما در جهان توسعهیافته میتوانیم با مصرف کمترین مقادیر آب چنین درآمدهایی داشته باشیم؛ دلیلش این است که ما مشغول وارد کردن آب پنهان هستیم. حتی میتوان از این مسئله برای معرفی کردن کشورهای صنعتیِ ثروتمند بهره گرفت: طبق این تعریف، یک کشور صنعتی ثروتمند، کشوری است که درآمدهای مالی خود را بهازای مصرف هر لیتر مکعب آب به حداکثر رسانده است.
...
🔺80 درصد از تمام مصرف آب ما، صرف تولید مواد غذایی میشود. بنابراین، هیچ چیزی به اندازهی عادات غذایی ما اهمیت ندارد. ما میتوانیم تقریبا همهی آن آبِ اضافی که برای برآوردن نیازهای اوج جمعیت در سال 2050 پیشبینی شده را فراهم کنیم. چطور؟ با گیاهخوار شدن. این همهی کاری است که لازم است. ما با چهاردهه میانهروی، میتوانیم مشکل معضل آبی آینده را حل کنیم.
...
🔺زمان آن رسیده که این معیار را به شکلی جدی و عملی پیاده کنیم. انجام این کار، به ما در مدیریت سیاستهای غذایی جهانی و همینطور سیاستهای شخصیمان کمک میکند. اگر ما رویکرد خود به تغذیه و مواد غذایی را تغییر دهیم میتوانیم بهجای تهدیدگر، تبدیل به یک حامیِ امنیتِ آب جهان شویم و این مستلزم فداکاری است. پس باید، کمربندهایمان را سفتتر ببندیم و نه فقط به شکل استعاری (چرا که در این مسیر، واقعا هم قدری لاغرتر میشویم) و یک حرکت واقعی انجام دهیم. این تغییر در رژیم غذایی و متعاقبش قدری لاغرتر شدن، برای امنیت منابع آب نیز بسیار خوب خواهد بود.
#آب
منبع:
آب پنهان: نگاهی متفاوت به گرانبهاترین دارایی زمین - نوشتهی تونی اَلِن - ترجمهی آرش حسینیان - جلد اول صص ۲۹-۲۸ و جلد دوم صص ۱۹۲-۱۹۱.
@IranVEG
@VEGReferences
🔺برای اینکه تصویری کلی از میزان مصرف آب سالانهتان داشته باشید، خانهی سه طبقهی بزرگ و زیبایی را تصور کنید، با سه اتاق جادار در هر طبقه. این خانه 10 متر بلندا و 10 متر پهنا دارد. خانهای بزرگ و اشرافی و مناسب برای یک خانواده. بسیار خوب، این خانه را تا آخرین اتاق و راهرو پر از آب کنید تا پنجرهها تحت فشار آب قرار بگیرند و همهی اشیاء خبر از آن بدهند که خانه درحال ترکیدن است-این همان مقدار آبی است که شما سالانه مصرف میکنید. بهطور کلی این مقدار آب صرف چهارمقوله میشود:
1⃣ تنها حجم کمی از این آب را مینوشیم. آب مورد نیاز برای رفع تشنگی فقط به اندازهی یک کمد بزرگ در این خانه است. حتی اگر فرد بسیار آب بنوشد.
2⃣ زمانهای دیگری که آشکارا، آگاهانه و مستقیم به مصرف آب میپردازیم -حمام، آشپزی، شستوشوی ظرف و لباس، دستشویی رفتن- تنها کمی بیشتر از زمانی که برای رفع تشنگی، آب مینوشیم، آب مصرف میکنیم. شاید به اندازهی یک اتاق پر از آب.
3⃣ غیر از مواد غذایی برای تمام چیزهای دیگری که میخریم، حدود یک اتاقِ دیگر آب مصرف میشود.
4⃣ بقیهی آب مصرفی، بهشکلی باورنکردنی، صرف مواد غذایی میشوند. هرچه بگویم باز هم کم است. بیشترین آبی که مصرف میکنید، صرف خوراکتان میشود.
گذاشتن آجر داخل سیفون برای صرفهجویی در مصرف آب را فراموش کنید:
کنار گذاشتن گوشت از رژیم غذاییتان بخش اعظم دفعات سیفون کشیدن شما را جبران خواهد کرد. خوشبختانه، در آمریکا و اروپا، مشاغل تاحدی از نظر میزان مصرف آب بهینهاند، مثلا حقوق سالانه در بخش خدمات -در این مشاغل آبِ چندانی مصرف نمیشود- بین 30 تا 150هزار دلار است، و این درآمدی بسیار مناسب برای وارد کردن مواد غذاییِ آببَر از دیگر نقاط جهان است. بنابراین بهتر است بدانید که این تصادفی نیست که ما در جهان توسعهیافته میتوانیم با مصرف کمترین مقادیر آب چنین درآمدهایی داشته باشیم؛ دلیلش این است که ما مشغول وارد کردن آب پنهان هستیم. حتی میتوان از این مسئله برای معرفی کردن کشورهای صنعتیِ ثروتمند بهره گرفت: طبق این تعریف، یک کشور صنعتی ثروتمند، کشوری است که درآمدهای مالی خود را بهازای مصرف هر لیتر مکعب آب به حداکثر رسانده است.
...
🔺80 درصد از تمام مصرف آب ما، صرف تولید مواد غذایی میشود. بنابراین، هیچ چیزی به اندازهی عادات غذایی ما اهمیت ندارد. ما میتوانیم تقریبا همهی آن آبِ اضافی که برای برآوردن نیازهای اوج جمعیت در سال 2050 پیشبینی شده را فراهم کنیم. چطور؟ با گیاهخوار شدن. این همهی کاری است که لازم است. ما با چهاردهه میانهروی، میتوانیم مشکل معضل آبی آینده را حل کنیم.
...
🔺زمان آن رسیده که این معیار را به شکلی جدی و عملی پیاده کنیم. انجام این کار، به ما در مدیریت سیاستهای غذایی جهانی و همینطور سیاستهای شخصیمان کمک میکند. اگر ما رویکرد خود به تغذیه و مواد غذایی را تغییر دهیم میتوانیم بهجای تهدیدگر، تبدیل به یک حامیِ امنیتِ آب جهان شویم و این مستلزم فداکاری است. پس باید، کمربندهایمان را سفتتر ببندیم و نه فقط به شکل استعاری (چرا که در این مسیر، واقعا هم قدری لاغرتر میشویم) و یک حرکت واقعی انجام دهیم. این تغییر در رژیم غذایی و متعاقبش قدری لاغرتر شدن، برای امنیت منابع آب نیز بسیار خوب خواهد بود.
#آب
منبع:
آب پنهان: نگاهی متفاوت به گرانبهاترین دارایی زمین - نوشتهی تونی اَلِن - ترجمهی آرش حسینیان - جلد اول صص ۲۹-۲۸ و جلد دوم صص ۱۹۲-۱۹۱.
@IranVEG
@VEGReferences
🌍 آثار زیستمحیطی غذا و کشاورزی چیست؟
این تصویر خلاصهای از آثار عمدۀ جهانی آنها را نشان میدهد:
🔹 غذا باعثوبانی بیشاز یک-چهارمِ انتشار جهانی گازهای گلخانهای است؛
🔹 نیمی از اراضیِ قابلسکونت دنیا (بدون یخ و غیرصحرایی) برای کشاورزی استفاده میشود؛
🔹 ٧٠ درصدِ برداشت جهانیِ آب شیرین به کشاورزی اختصاص مییابد؛
🔹 ٧٨ درصدِ هوپرورشِ جهانیِ اقیانوسها و آب شیرین (آلودهشدن آبراههها با آلایندههای بیشمغذّی) بهدلیل کشاورزی بهوجود آمدهاند؛
🔹 ٩۴ درصدِ زیستتودۀ پستانداران (بهاستثنای انسانها) دامها هستند. این یعنی دامها با فاکتور ١۵ به ١ از پستانداران وحشی بیشترند. از میان ٢٨,٠٠٠ گونهای که در «فهرست قرمز IUCN» در خطر انقراض ارزیابی شدهاند، کشاورزی و آبزیپروری تهدیدی برای ٢۴,٠٠٠ موردشان شناسایی شده است.
درنتیجه غذا در قلبِ تلاش برای پرداختن به تغییر اقلیم، کاستن از تنشِ آبی، کاهش آلودگی، احیای اراضی به جنگل و علفزار، و حفظ حیات وحشِ دنیاست.
#محیط_زیست #تغییر_اقلیم #تنوع_زیستی #آب
پانوشتهای مترجم:
١. سازمان غذا و کشاورزی ملل متحد (فائو) کشاورزی را «پرورش حیوانات و گیاهان» تعریف کردهاست و مرکز آمار ایران نیز فعالیتهایی از قبیل زراعت، باغداری، کشت گلخانهای، پرورش دام، پرورش طیور به روش سنتی، پرورش زنبور عسل، پرورش کرم ابریشم، و پرورش ماهی را زیرمجموعهٔ کشاورزی بهحساب آورده است.
٢. هوپروش یعنی غنیشدن محيطهای آبی از ترکیبات محلول که به رشد بیشازحد جلبک منجر میشود و پیامدش مصرف بسیار زیاد اکسیژنِ آب و محدودشدن حیات دیگر گونههای جانوری و گیاهیست.
منبع:
Hannah Ritchie and Max Roser (2020) - "Environmental impacts of food production". Published online at OurWorldInData.org.
ترجمه: علی بنیاسد
گرافیک: کیمیا معزّی
@VEGReferences
@IranVEG
این تصویر خلاصهای از آثار عمدۀ جهانی آنها را نشان میدهد:
🔹 غذا باعثوبانی بیشاز یک-چهارمِ انتشار جهانی گازهای گلخانهای است؛
🔹 نیمی از اراضیِ قابلسکونت دنیا (بدون یخ و غیرصحرایی) برای کشاورزی استفاده میشود؛
🔹 ٧٠ درصدِ برداشت جهانیِ آب شیرین به کشاورزی اختصاص مییابد؛
🔹 ٧٨ درصدِ هوپرورشِ جهانیِ اقیانوسها و آب شیرین (آلودهشدن آبراههها با آلایندههای بیشمغذّی) بهدلیل کشاورزی بهوجود آمدهاند؛
🔹 ٩۴ درصدِ زیستتودۀ پستانداران (بهاستثنای انسانها) دامها هستند. این یعنی دامها با فاکتور ١۵ به ١ از پستانداران وحشی بیشترند. از میان ٢٨,٠٠٠ گونهای که در «فهرست قرمز IUCN» در خطر انقراض ارزیابی شدهاند، کشاورزی و آبزیپروری تهدیدی برای ٢۴,٠٠٠ موردشان شناسایی شده است.
درنتیجه غذا در قلبِ تلاش برای پرداختن به تغییر اقلیم، کاستن از تنشِ آبی، کاهش آلودگی، احیای اراضی به جنگل و علفزار، و حفظ حیات وحشِ دنیاست.
#محیط_زیست #تغییر_اقلیم #تنوع_زیستی #آب
پانوشتهای مترجم:
١. سازمان غذا و کشاورزی ملل متحد (فائو) کشاورزی را «پرورش حیوانات و گیاهان» تعریف کردهاست و مرکز آمار ایران نیز فعالیتهایی از قبیل زراعت، باغداری، کشت گلخانهای، پرورش دام، پرورش طیور به روش سنتی، پرورش زنبور عسل، پرورش کرم ابریشم، و پرورش ماهی را زیرمجموعهٔ کشاورزی بهحساب آورده است.
٢. هوپروش یعنی غنیشدن محيطهای آبی از ترکیبات محلول که به رشد بیشازحد جلبک منجر میشود و پیامدش مصرف بسیار زیاد اکسیژنِ آب و محدودشدن حیات دیگر گونههای جانوری و گیاهیست.
منبع:
Hannah Ritchie and Max Roser (2020) - "Environmental impacts of food production". Published online at OurWorldInData.org.
ترجمه: علی بنیاسد
گرافیک: کیمیا معزّی
@VEGReferences
@IranVEG
👣 ردپای آب به میزان آب شیرینی گفته میشود که برای تولید یک کالا یا ارائهی یک خدمت مصرف و/یا آلوده میشود.
💧یک رژیم وگن میتواند ردپای آب را تا ۴٧ درصد کاهش دهد.
‼️ ٩٠ درصدِ آب دنیا در زنجیرهی تأمین غذا و ١٠ درصدِ باقیماندهی آن در بخشهای خانگی و صنعتی مصرف میشود.
#آب
فرستههای مرتبط:
🔹 ردپای آب بهازای هر تُن غذا
🔹 ردپای آب بهازای هر گرم پروتئین
🔹 ردپای آب بهازای هر کیلوکالری غذا
گرافیک: کیمیا معزّی
@IranVEG
@VEGReferences
💧یک رژیم وگن میتواند ردپای آب را تا ۴٧ درصد کاهش دهد.
‼️ ٩٠ درصدِ آب دنیا در زنجیرهی تأمین غذا و ١٠ درصدِ باقیماندهی آن در بخشهای خانگی و صنعتی مصرف میشود.
#آب
فرستههای مرتبط:
🔹 ردپای آب بهازای هر تُن غذا
🔹 ردپای آب بهازای هر گرم پروتئین
🔹 ردپای آب بهازای هر کیلوکالری غذا
گرافیک: کیمیا معزّی
@IranVEG
@VEGReferences
💧 طبق گزارش صندوق جهانی طبیعت، اگر ایرانیها وگان شوند میزان آب مصرفی کشورمان ۳۰ درصد کاهش مییابد.
🔍 این مقدار چشمگیرِ کاهش مصرفِ آب، درنتیجهی کاهش کلی آبِ مورد نیاز برای آبیاری، آب آشامیدنیِ حیوانات، و آبی است که طیّ فراوریِ مواد غذایی استفاده میشود.
ترجمه: علی بنیاسد
گرافیک: کیمیا معزّی
فرستههای مرتبط:
👣 ردپای آبِ رژیمهای غذایی مختلف در کشورهای صنعتی
🚿 مقایسهی آثار دوش نگرفتن و گوشت نخوردن از نظر آبِ مصرفی
#آب #کمبود_آب #خشکسالی #وگان #ایران
@IranVEG
@VEGReferences
🔍 این مقدار چشمگیرِ کاهش مصرفِ آب، درنتیجهی کاهش کلی آبِ مورد نیاز برای آبیاری، آب آشامیدنیِ حیوانات، و آبی است که طیّ فراوریِ مواد غذایی استفاده میشود.
ترجمه: علی بنیاسد
گرافیک: کیمیا معزّی
فرستههای مرتبط:
👣 ردپای آبِ رژیمهای غذایی مختلف در کشورهای صنعتی
🚿 مقایسهی آثار دوش نگرفتن و گوشت نخوردن از نظر آبِ مصرفی
#آب #کمبود_آب #خشکسالی #وگان #ایران
@IranVEG
@VEGReferences