و در نهایت، سیاه در حرکت بعدی پیاده‌های دوبل را از بین می‌برد. این موقعیت برای سفید بسیار خطرناک است، زیرا دو فیل سیاه در امتداد قطرهای a6-f1 و b6-g1 فوق‌العاده خطرناک هستند.

سیاه برتری مختصر دارد.

این یکی از طرح‌های اصلی در چنین ساختارهایی است: باز کردن قطر برای فیل خانه های ‌تیره. حالا دو فیل سفید مستقیماً شاه سیاه را هدف گرفته‌اند و حمله‌ی سفید غیرقابل‌مهار خواهد بود.

17...Nxc4
به‌نظر می‌رسد وضعیت برای سیاه بسیار امیدوارکننده است، اما سفید با ادامه دقیق زیر برنده می‌شود:
18.Qe4 g6 19.Bxc4 Qxc4 20.Qe5! f6 21.Qe6+ Rf7 22.Rc1
و به دنبال آن d6

سیاه سعی می‌کند شاه را پنهان کند، اما...

شاه سیاه کاملاً بی‌دفاع در برابر این‌همه مهرهٔ مهاجم سفید قرار گرفته است.

وزیر وارد میدان می شود!

با حمله قاطع سفید.

سفید تمام سوار‌هایش را در مرکز قرار داده و به نظر می‌رسد دیگر جایی برای بهبود وجود ندارد (به‌جز رساندن اسب به e5). حالا باید چه کند؟ کاستنیوک خودش یک پیاده منفرد ایجاد می‌کند، اما در عوض وزیر و فیلش موقعیت بهتری پیدا می‌کنند. همان‌طور که بعداً خواهیم دید، این پیاده برای سیاه دردسرساز می‌شود. در این‌جا دلیل تاکتیکی ایده‌ی سفید را می‌بینیم.