این اساسِ کل ایدهٔ سیاه است. اگر مجبور می‌شد اسب را عقب ببرد، سفید اسبش را در خانهٔ d4 مستقر می‌کرد و برتری به دست می‌آورد، چون فیل b7 بسیار ضعیف می‌شد.

در شاخه زیر نیز سفید متحمل ضعفهای زیادی می شد:
17.Bxd4 Bxf3 18.exf6 gxf6! 19.Bg1 Ba8.

شاه سفید وضعیت نامطلوبی دارد و خانه‌های روشن او بسیار ضعیف‌اند – سیاه برتری قاطع دارد.

سیاه برد سریع تری نیز در اختیار داشت:
21...Rxc1 22.Rxc1 Bd2.

وضعیت به‌شدت تند و حاد است و هر دو شاه احساس ناامنی می‌کنند. در چنین موقعیت‌هایی، کوچک‌ترین اشتباه بهای سنگینی دارد و حتی بزرگ‌ترین بازیکنان هم همیشه قادر به یافتن ادامهٔ قاطع نیستند. پیدا کردن راه برد برای سیاه نیازمند تلاش عظیمی است. یک ایدهٔ آشکار، آچمز ‌کردن اسب g3 با آوردن فیل به h4 است، و همچنین وسوسه‌انگیز است که اسب c4 را از بین ببرد، چون رخ در a5 آویزان است و کیش ناخوشایندی در d6 وجود دارد. بااین‌حال، همهٔ تلاش‌های سیاه توسط وزیر سفید مهار می‌شود، وزیری که در e3 در موقعیتی عالی دفاعی قرار دارد – فیل e6 را آچمز کرده، به‌طور غیرمستقیم از اسب g3 دفاع می‌کند، و آماده است در لحظهٔ لازم قطر b8–h2 را با حرکت f3-f4 ببندد. کلید برد در اینجاست که وزیر سفید را از موقعیت ایده‌آلش دور کنیم، و سپس حملهٔ قاطعی به مهره‌های سفید آغاز شود.

بازی اصلی اینگونه ادامه یافت:
28...Rxc4 29.bxc4 Bh4 30.Kf2 Qxc4 ( 30...Rg5 31.f4
اینجاست که موقعیت عالی وزیر در خانهٔ e3 را می‌بینیم!
1.Qd4 Qxc2+ 32.Rd2 Qc5 –
آخر‌بازی برابر به نظر می‌رسد و با تساوی پایان یافت.

سیاه در ادامه زیر به سادگی پیروز می شد:
29.Qe2 Rxc4 30.bxc4 Bh4 31.Kf2 Rg5
حرکت f3-f4 در دسترس نیست، و اسب g3 به‌سادگی از دست می‌رود.

گرفتن با شاه این امکان را می‌دهد که وزیر سیاه با کسب تمپو وارد حمله شود:
31.Kxd1 Qd8+ 32.Ke1 Qd4 33.Rg2 Bf4 34.Nf1 Rh1
سیاه کاملاً مسلط است و تهدیدی غیرقابل‌مهار دارد: 35...Kf8 و به دنبال آن 36...Bh3.

با تهدید غیرقابل‌مهار 34...Qf3.

Jean-Pierre Le Roux 2551
Konstantin Landa 2646
France tt 2012
نوبت سیاه