اسب‌های سیاه خانه‌های پایداری را اشغال کرده‌اند، و به لطف این موضوع، وضعیت او به‌وضوح بهتر است. اما چگونه می‌تواند آن را تقویت کند؟ اگر اسب از h5 به e6 منتقل شود، سفید با پیشروی پیاده‌ی h خود بازی متقابل به‌دست می‌آورد. پیشروی پیاده‌های جناح وزیر نیز نتیجه‌ی دلخواه را نمی‌دهد: 28...b5 29.Ra1 Qb6 30.Rhb1، و پیاده‌های رونده متوقف می‌شوند.
پیاده‌ی f4 نقطه‌ضعف آشکاری است، اما افزایش فشار بر آن تنها با استفاده از تمام پهنای صفحه ممکن است.

هیچ دفاعی در برابر حرکت ...Qd8-h4 وجود ندارد، که باعث فروپاشی کامل جناح شاه سفید می‌شود. بازی اینگونه ادامه یافت:

سفید تسلیم شد.

از نظر ساختاری، وضعیت سیاه خوب نیست، چون اسبش در a5 از جریان بازی خارج شده و خانه‌های روشنش ضعیف‌اند. امید اصلی او پیاده‌ی d است، که می‌تواند تا d3 پیشروی کند. با این حال، نوبت سفید است، و او راهی دارد تا با عقب‌نشینی‌ای که به‌سختی دیده می‌شود، فشار بیشتری بر e6 وارد کند:

حرکت سیاه اجباری است:

او بعد از ادامه زیر ماتریال از دست می داد:
24...Kh8 25.Bxe6 Qd8 26.Ba3 Be7 27.Bf7.

سوار‌های سفید فعالیتی قاطع پیدا می‌کنند، چون هیچ دفاعی در برابر دو بار گرفتن در e6 و سپس ورود رخ به c7 وجود ندارد.

در نگاه اول، سیاه در دردسر است، چون تهدید 27.Rxc8 وجود دارد و فیل نمی‌تواند از این حمله فرار کند. اما سیاه راه شگفت‌انگیزی برای فعال‌سازی پیدا می‌کند:

وزیر سفید به e5 کشیده می‌شود، جایی که زیر حمله قرار می‌گیرد، و فیل خانه‌ی f5 را به‌دست می‌آورد. در بازی، سیاه این راه‌حل را پیدا نکرد، و پس از:
26...Kh8 27.Qe5+ (27.Rc7 Bd6 28.Qf3 Bxc7 29.Rxc7 +-, 27.Qc2 +-) 27...Bg7 28.Qc7 Qg8 29.Qxc8 Rxc8 30.Rxc8 Bf8 31.Bf1 b5 32.R1c7 e5 33.g3 e4 34.Bh3
تسلیم شد، به‌دلیل تهدید 35.Be6.

با یک وضعیت کاملا متعادل