This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
.
روحون شاد اولسون #آذربایجان شاعیری!
.
گؤر نه زامان سؤیله‌میش بو سؤزلری!
#بختیار_وهابزاده
#محمد_رحمانی_فر
کانال #تورک_آز
@TorkAz
روحون شاد اولسون #آذربایجان شاعیری!
.
گؤر نه زامان سؤیله‌میش بو سؤزلری!
#بختیار_وهابزاده
#محمد_رحمانی_فر
کانال #تورک_آز
@TorkAz
👑فتحعلی شاه قاجار، خاقان دشمن‌ستیز یا پادشاه کاخ‌نشین
🖊#محمد_رحمانی_فر
📝تاریخ‌نگاری ایرانی برای ترسیم شخصیتی اسطوره‌ای از رضاخان، باید تصویری آکنده از سیاهی و تباهی از دوران #قاجار ارائه می‌نمود تا به نسل‌های آینده بباوراند که #رضاخان همچون همای سعادت از دل تاریکی بیرون آمد و انوار رحمت خویش را بر کشور فلک‌زده #ایران گسترانید! بر همین اساس است که شما هیچ نکته مثبتی در خصوص هیچ یک از سلاطین قاجاری در نوشته‌های چنین تاریخ‌نگارانی پیدا نمی‌کنید. زیرا لازمه اسطوره شدن رضاخان این بود که تا زمان ظهور وی! هیچ نقطه روشنی در تاریخ این مرز و بوم وجود نداشته باشد.
📝تاریخ‌نگاری ایرانی همواره از چکمه‌های رضاخان با افتخار یاد کرده است. چکمه‌هایی که حتی یک بار هم گرد و غبار جبهه‌های نبرد با بیگانگان را به خود ندیدند و حتی هجوم همه‌جانبه روسیه و انگلستان به خاک کشور در شهریور 1320 هم نتوانست برق این چکمه‌های همایونی! را زایل سازد. در سوی دیگر ماجرا، تاریخ‌نگاری ایرانی که هیچ وقعی به واقعیات تاریخی نمی‌نهد، در برابر نماد #چکمه ، از نماد #حرمسرا برای خاقان‌های ترک قاجاری استفاده می‌کند. تو گویی این سلاطین در سراسر عمر خویش جز عیش و نوش هیچ کار دیگری انجام نداده‌اند.
📝#فتحعلی_شاه_قاجار پادشاهی است که تاریخ‌نگاری ایرانی همواره وی را نماد خوشگذرانی معرفی کرده‌است. در تمام فیلم‌ها و سریال‌های تلویزیونی ساخته‌شده در این کشور، وی حتی در بحبوحه جنگ‌های #قاجار و #روس ، برای یک بار هم که شده پایش را از تهران و در واقع حرمسرای ملوکانه بیرون نمی‌گذارد. تاریخ‌نگاری ایرانی به دنبال این است که گناه تمامی ناکامی‌های جنگ را به پای وی بنویسد.
📝تاریخ‌نگاری ایرانی می‌خواهد بگوید خاقان‌های #ترک جز عیاشی کار دیگری بلد نبودند. چنانچه، در سریال #روشنتر_از_خاموشی هم در کمال حیرت، همین ترفند را در مورد #شاه_عباس_صفوی نیز به کار برده و سعی کرده بود به مخاطب القا نماید که وی حتی در بحبوحه جنگ با #عثمانی هم تنها به فکر عیش و نوش بوده است و این فرماندهان بوده‌اند که سرنوشت جنگ را رقم زده‌اند!
📝تاریخ‌نگاری ایرانی کاری به حقایق و وقایع تاریخی ندارد. بلکه می‌خواهد تاریخ را آنگونه که خود می‌خواهد عرضه نماید. برای همین هم هست که در هیچ یک از آثار قلمی، صوتی و تصویری آنها هیچ نشانی از حضور فتحعلی‌شاه قاجار در صحنه‌های جنگ نمی‌بینیم. در حالی که قطعاً یکی از دلایل انتخاب وی از سوی آقا محمدخان قاجار برای ولایتعهدی، رشادت‌های وی در صحنه‌های نبرد از جمله در فتح کرمان، بم و... بود. فراموش نکنیم که آقا محمدخان، برادران و برادرزاده‌های متعددی داشت و قطعاً در نبردهای گسترده‌ای که در آستانه تاسیس امپراتوری قاجار به وقوع پیوسته بود، کارآیی آنها را محک زده بود.
📝خبر سقوط #گنجه زمانی به فتحعلی شاه قاجار رسید که وی تازه به فتح قلعه #مشهد نائل آمده بود و هنوز به #تهران مراجعت نکرده بود. به همین خاطر هم برای جلوگیری از فوت وقت، #عباس_میرزا را با سپاهی گران روانه #آذربایجان ساخت و البته خودش هم در اسرع وقت با اردوی خویش راهی صحنه نبرد شد.
📝در حالی که #سیسیانوف از فتح گنجه، که البته با خیانت #ارامنه به وقوع پیوسته بود، آن چنان سرمست غرور شده بود که به تزار روس وعده تسخیر سراسر #ممالک_ایران با همان سپاه تحت امرش را داده بود، رشادت‌های قشون قاجار و البته حضور فتحعلی‌شاه قاجار و تدابیر وی مانع سقوط #ایروان گردید و شاه قاجار پس از تحکیم مواضع و سر و سامان دادن به امور به علت فرا رسیدن فصل سرما به پایتخت بازگشت تا فتح گنجه را در فرصتی مناسب رقم زند.
📝اسناد تاریخی حکایت از آن دارد که با شروع سال جدید فتحعلی شاه قاجار بر آن بود که شخصاً عازم نبرد با روس‌ها شود ولی اصرار بیش از اندازه عباس میرزا مانع از آن شد. با وجود این، فتحعلی‌شاه شخصاً فرماندهان جنگ را تعیین و محل استقرار آنها را مشخص کرد. البته، با تمامی این تدابیر، وی در اثنای نبرد، شخصاً در عرصه نبرد حاضر شد و در #قره‌باغ اردو زد تا فرماندهی جنگ را از نزدیک هدایت کند...
🔖پ ن: به راستی در برابر این همه #وقاحت مورخان و فیلمسازان ایرانی در #تحریف_تاریخ این سرزمین چه می‌توان گفت؟!
📜منبع: مآثر سلطانیه، نوشته عبدالرزاق دنبلی خویی[وقایع نویس دوره قاجار]، انتشارات اطلاعات، چاپ اول، صص 92-114
🖊#محمد_رحمانی_فر
📝تاریخ‌نگاری ایرانی برای ترسیم شخصیتی اسطوره‌ای از رضاخان، باید تصویری آکنده از سیاهی و تباهی از دوران #قاجار ارائه می‌نمود تا به نسل‌های آینده بباوراند که #رضاخان همچون همای سعادت از دل تاریکی بیرون آمد و انوار رحمت خویش را بر کشور فلک‌زده #ایران گسترانید! بر همین اساس است که شما هیچ نکته مثبتی در خصوص هیچ یک از سلاطین قاجاری در نوشته‌های چنین تاریخ‌نگارانی پیدا نمی‌کنید. زیرا لازمه اسطوره شدن رضاخان این بود که تا زمان ظهور وی! هیچ نقطه روشنی در تاریخ این مرز و بوم وجود نداشته باشد.
📝تاریخ‌نگاری ایرانی همواره از چکمه‌های رضاخان با افتخار یاد کرده است. چکمه‌هایی که حتی یک بار هم گرد و غبار جبهه‌های نبرد با بیگانگان را به خود ندیدند و حتی هجوم همه‌جانبه روسیه و انگلستان به خاک کشور در شهریور 1320 هم نتوانست برق این چکمه‌های همایونی! را زایل سازد. در سوی دیگر ماجرا، تاریخ‌نگاری ایرانی که هیچ وقعی به واقعیات تاریخی نمی‌نهد، در برابر نماد #چکمه ، از نماد #حرمسرا برای خاقان‌های ترک قاجاری استفاده می‌کند. تو گویی این سلاطین در سراسر عمر خویش جز عیش و نوش هیچ کار دیگری انجام نداده‌اند.
📝#فتحعلی_شاه_قاجار پادشاهی است که تاریخ‌نگاری ایرانی همواره وی را نماد خوشگذرانی معرفی کرده‌است. در تمام فیلم‌ها و سریال‌های تلویزیونی ساخته‌شده در این کشور، وی حتی در بحبوحه جنگ‌های #قاجار و #روس ، برای یک بار هم که شده پایش را از تهران و در واقع حرمسرای ملوکانه بیرون نمی‌گذارد. تاریخ‌نگاری ایرانی به دنبال این است که گناه تمامی ناکامی‌های جنگ را به پای وی بنویسد.
📝تاریخ‌نگاری ایرانی می‌خواهد بگوید خاقان‌های #ترک جز عیاشی کار دیگری بلد نبودند. چنانچه، در سریال #روشنتر_از_خاموشی هم در کمال حیرت، همین ترفند را در مورد #شاه_عباس_صفوی نیز به کار برده و سعی کرده بود به مخاطب القا نماید که وی حتی در بحبوحه جنگ با #عثمانی هم تنها به فکر عیش و نوش بوده است و این فرماندهان بوده‌اند که سرنوشت جنگ را رقم زده‌اند!
📝تاریخ‌نگاری ایرانی کاری به حقایق و وقایع تاریخی ندارد. بلکه می‌خواهد تاریخ را آنگونه که خود می‌خواهد عرضه نماید. برای همین هم هست که در هیچ یک از آثار قلمی، صوتی و تصویری آنها هیچ نشانی از حضور فتحعلی‌شاه قاجار در صحنه‌های جنگ نمی‌بینیم. در حالی که قطعاً یکی از دلایل انتخاب وی از سوی آقا محمدخان قاجار برای ولایتعهدی، رشادت‌های وی در صحنه‌های نبرد از جمله در فتح کرمان، بم و... بود. فراموش نکنیم که آقا محمدخان، برادران و برادرزاده‌های متعددی داشت و قطعاً در نبردهای گسترده‌ای که در آستانه تاسیس امپراتوری قاجار به وقوع پیوسته بود، کارآیی آنها را محک زده بود.
📝خبر سقوط #گنجه زمانی به فتحعلی شاه قاجار رسید که وی تازه به فتح قلعه #مشهد نائل آمده بود و هنوز به #تهران مراجعت نکرده بود. به همین خاطر هم برای جلوگیری از فوت وقت، #عباس_میرزا را با سپاهی گران روانه #آذربایجان ساخت و البته خودش هم در اسرع وقت با اردوی خویش راهی صحنه نبرد شد.
📝در حالی که #سیسیانوف از فتح گنجه، که البته با خیانت #ارامنه به وقوع پیوسته بود، آن چنان سرمست غرور شده بود که به تزار روس وعده تسخیر سراسر #ممالک_ایران با همان سپاه تحت امرش را داده بود، رشادت‌های قشون قاجار و البته حضور فتحعلی‌شاه قاجار و تدابیر وی مانع سقوط #ایروان گردید و شاه قاجار پس از تحکیم مواضع و سر و سامان دادن به امور به علت فرا رسیدن فصل سرما به پایتخت بازگشت تا فتح گنجه را در فرصتی مناسب رقم زند.
📝اسناد تاریخی حکایت از آن دارد که با شروع سال جدید فتحعلی شاه قاجار بر آن بود که شخصاً عازم نبرد با روس‌ها شود ولی اصرار بیش از اندازه عباس میرزا مانع از آن شد. با وجود این، فتحعلی‌شاه شخصاً فرماندهان جنگ را تعیین و محل استقرار آنها را مشخص کرد. البته، با تمامی این تدابیر، وی در اثنای نبرد، شخصاً در عرصه نبرد حاضر شد و در #قره‌باغ اردو زد تا فرماندهی جنگ را از نزدیک هدایت کند...
🔖پ ن: به راستی در برابر این همه #وقاحت مورخان و فیلمسازان ایرانی در #تحریف_تاریخ این سرزمین چه می‌توان گفت؟!
📜منبع: مآثر سلطانیه، نوشته عبدالرزاق دنبلی خویی[وقایع نویس دوره قاجار]، انتشارات اطلاعات، چاپ اول، صص 92-114
🎭شبیخون فرهنگی #حاجی_فیروز به سرزمین #کوسا_و_کچل
#بازنشر
📝چند سالی است با فرا رسیدن فصل بهار در برخی از نقاط آذربایجان با چهره‌های نامأنوسی همچون حاجی فیروز مواجه می‌شویم. تا جایی که حتی در برخی از مدارس پیش‌دبستانی، کودکان ما را با تماشای چنین شخصیتی به استقبال بهار می‌فرستند. شخصیتی که نه تنها هیچ جایگاهی در فرهنگ غنی #آذربایجان ندارد، بلکه الگوی بسیار نامطلوبی هم برای جامعه و به ویژه برای کودکان محسوب می‌شود.
📝شخصیت لاغراندام و روسیاهی که از یکسو نماد دوران ارباب و رعیتی و عصر برده‌داری محسوب می‌شود و از سوی دیگر نماد #فرومایگی و تملق! شخصیتی که در ازای مبلغ ناچیزی، در برابر هر کس و ناکسی به خوش‌رقصی و #چاپلوسی روی می‌آورد و همه را #ارباب خود خطاب می‌کند. به عبارت دیگر، شخصیتی که شخصیت انسانی خویش را به چند سکه ناچیز می‌فروشد. به گمانم ناگفته پیداست که نمایش چنین شخصیت هرزه‌ای در مراکز آموزشی ما چه تاثیرات مخربی می‌تواند بر روند تکوین شخصیت کودکان ما داشته باشد.
📝این در حالی است که نیاکان آذربایجانی ما با نمادهایی همچون کوسا و کچل به استقبال بهار می‌رفته‌اند. کچل نماد زمین زمستان‌زده است. زمستانی که همه گیاهان و شکوفه‌ها را از تن زمین برکنده و آن را به خاکی لخت و عاری از گیاه تبدیل کرده است و کوسا نماد بهار و نماد زایش مجدد است.
📝می‌دانیم که در زبان ترکی کوسا به کسی گفته می‌شود که ریش‌های کم‌پشتی داشته باشد. این را نیز می‌دانیم که با اینکه با آمدن بهار زمین جان می‌گیرد و گیاهان شروع به رویش می‌کنند ولی این رویش به صورت تدریجی اتفاق می‌افتد و چنین نیست که زمین به یکباره سبزپوش شود. انتخاب کوسا به عنوان سمبل بهار، حاصل همین آگاهی بوده است.
📝کوسا و کچل برخلاف حاجی‌فیروز، کسی را ارباب خود خطاب نمی‌کنند و برای کسی چاپلوسی نمی‌نمایند. بلکه در نمایش خود، مبارزه بی‌امان نیروهای حیات و زندگی با نیروهای مرگ و نیستی را به تصویر می‌کشند. هرچند به مناسبت فرارسیدن بهار و همزمانی این پدیده با جشن‌های آغاز سال نو، نمایش مزبور جنبه کمیک و خنده‌دار به خود می‌گیرد ولی در نهایت با پیروزی کوسا یعنی نماد زندگی بر کچل یعنی نماد مرگ، تماشاگران این نمایش کمیک به استقبال بهار می‌روند.
📝سخن آخر: بیایید فرهنگ باشکوه خود را قدر بدانیم و در حفظ و گسترش آن کوشا باشیم.
🖊 #محمد_رحمانی_فر
نویسنده و پژوهشگر تاریخ و فرهنگ آذربایجان
🔺پی‌نوشت: هرچند پاره‌ای از اسطوره‌شناسان سعی کرده‌اند برای شخصیت حاجی‌فیروز تاریخی چندهزار ساله بتراشند و برای وی موجودیت اسطوره‌ای تعریف کنند، آنچه که امروز در برابر دیدگان ما و کودکان معصوم ما به نمایش درمی‌آید هیچ ربطی به آنچه که آنها می‌گویند، ندارد و همانگونه که گفتم تاثیرات مخربی بر شخصیت اجتماع ما دارد.
محمد رحمانی فر
#بازنشر
📝چند سالی است با فرا رسیدن فصل بهار در برخی از نقاط آذربایجان با چهره‌های نامأنوسی همچون حاجی فیروز مواجه می‌شویم. تا جایی که حتی در برخی از مدارس پیش‌دبستانی، کودکان ما را با تماشای چنین شخصیتی به استقبال بهار می‌فرستند. شخصیتی که نه تنها هیچ جایگاهی در فرهنگ غنی #آذربایجان ندارد، بلکه الگوی بسیار نامطلوبی هم برای جامعه و به ویژه برای کودکان محسوب می‌شود.
📝شخصیت لاغراندام و روسیاهی که از یکسو نماد دوران ارباب و رعیتی و عصر برده‌داری محسوب می‌شود و از سوی دیگر نماد #فرومایگی و تملق! شخصیتی که در ازای مبلغ ناچیزی، در برابر هر کس و ناکسی به خوش‌رقصی و #چاپلوسی روی می‌آورد و همه را #ارباب خود خطاب می‌کند. به عبارت دیگر، شخصیتی که شخصیت انسانی خویش را به چند سکه ناچیز می‌فروشد. به گمانم ناگفته پیداست که نمایش چنین شخصیت هرزه‌ای در مراکز آموزشی ما چه تاثیرات مخربی می‌تواند بر روند تکوین شخصیت کودکان ما داشته باشد.
📝این در حالی است که نیاکان آذربایجانی ما با نمادهایی همچون کوسا و کچل به استقبال بهار می‌رفته‌اند. کچل نماد زمین زمستان‌زده است. زمستانی که همه گیاهان و شکوفه‌ها را از تن زمین برکنده و آن را به خاکی لخت و عاری از گیاه تبدیل کرده است و کوسا نماد بهار و نماد زایش مجدد است.
📝می‌دانیم که در زبان ترکی کوسا به کسی گفته می‌شود که ریش‌های کم‌پشتی داشته باشد. این را نیز می‌دانیم که با اینکه با آمدن بهار زمین جان می‌گیرد و گیاهان شروع به رویش می‌کنند ولی این رویش به صورت تدریجی اتفاق می‌افتد و چنین نیست که زمین به یکباره سبزپوش شود. انتخاب کوسا به عنوان سمبل بهار، حاصل همین آگاهی بوده است.
📝کوسا و کچل برخلاف حاجی‌فیروز، کسی را ارباب خود خطاب نمی‌کنند و برای کسی چاپلوسی نمی‌نمایند. بلکه در نمایش خود، مبارزه بی‌امان نیروهای حیات و زندگی با نیروهای مرگ و نیستی را به تصویر می‌کشند. هرچند به مناسبت فرارسیدن بهار و همزمانی این پدیده با جشن‌های آغاز سال نو، نمایش مزبور جنبه کمیک و خنده‌دار به خود می‌گیرد ولی در نهایت با پیروزی کوسا یعنی نماد زندگی بر کچل یعنی نماد مرگ، تماشاگران این نمایش کمیک به استقبال بهار می‌روند.
📝سخن آخر: بیایید فرهنگ باشکوه خود را قدر بدانیم و در حفظ و گسترش آن کوشا باشیم.
🖊 #محمد_رحمانی_فر
نویسنده و پژوهشگر تاریخ و فرهنگ آذربایجان
🔺پی‌نوشت: هرچند پاره‌ای از اسطوره‌شناسان سعی کرده‌اند برای شخصیت حاجی‌فیروز تاریخی چندهزار ساله بتراشند و برای وی موجودیت اسطوره‌ای تعریف کنند، آنچه که امروز در برابر دیدگان ما و کودکان معصوم ما به نمایش درمی‌آید هیچ ربطی به آنچه که آنها می‌گویند، ندارد و همانگونه که گفتم تاثیرات مخربی بر شخصیت اجتماع ما دارد.
محمد رحمانی فر