زادروز جاویدنام سید علی سیدی بود و برادر و خواهرش برای اون جشن گرفتند و یادش را گرامی داشتند.

سعید سیدی، ضمن انتشار این ویدیو نوشت:

«تولدت تو آسمونا مبارک داداشی 1376/06/23

ما تا آخرین جانمون ایستاده ایم
شما باید تقاص خون هایی که ریخته شدی رو‌بدید
شما باید تقاص جوونایی ک کشتید رو بدید
ما نمیگذریم نمیبخشیم
شما هزاران خانوادرو داغ دار کردید،خانواده که تو سختی‌هایی که شما ج.ا
برای ماها درست کردید بچه‌هاشونو بزرگ کردن
تا به موفقیت برسن
جوونایی که صبح تا شب زحمت میکشن برای یه لقمه نون
همه چیزمونو ازمون گرفتید
۴۵ سال وعده دروغین ۴۵ سال خفت و خواری ۴۵ سال ظلم
شماها بزرگ‌ترین‌ جنایتکاران تاریخ بشری هستید

به یاد برادرم #علی_سیدی🥀🥀✌️
و همه جوونای عزیزمون»


- معمولا وقتی از خانواده داغدار حرف می‌زنیم اولین چیزی که به ذهن می‌رسد، پدر و مادری هستند که عزادار هستند، ولی فراموش نکنیم که برادران و خواهران به دلیل نزدیکی سن و سال و دورانی که با هم گذراندند دلبستگی‌هایی عمیق دارند و بسیار آسیب می‌بینند و هرگز یادشان نخواهد رفت که چه بر خانواده‌شان گذشته است.

‌- جاویدنام علی سیدی، جوانی ۲۵ ساله‌ای بود که چهارم آبان ماه در شهر پرند در چهلم مهسا امینی توسط ماموران حکومتی به قتل رسید.
شاهدان می‌گویند او در حال فرار بود که پایش پیچ خورد، ماموران رسیدند، با شوکر و باتوم او را زدند، مامور دیگری از نزدیک به او شلیک کرد و شدت ضربه جوری بود که اندام‌های داخلی بدنش به بیرون ریخت. او را کشیدند به گوشه دیوار و رفتند. عابران او را به درمانگاه و بیمارستان بردند، ولی او در اثر شدت جراحت جان باخت.

#علی_سیدی #علیه_فراموشی #مهسا_امینی #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

در دومین سالگرد خیزش انقلابی ۱۴۰۱
فریاد کنیم نام یاران جان‌باخته‌را
که زنده نگهداشتن یادشان
وظیفه‌ی اخلاقی هر ایرانی آزادخواه است.

و این ارزش فکر کردن را دارد!
——————
‌‌‌‌‌‌‌‌‏Video edit /تدوین:

‌‏💻 dd_novin


#علیه_فراموشی#سالگرد_خیزش_انقلابی_۱۴۰۱
#سالگرد_انقلاب_مهساامینی
#نه_به_ظلم #ایران #اعتراض_کنید_مردم
#amnesty #حقوق_بشر
#mahsaamini #مهساامینی #زن_زندگی_آزادی #womanlifefreedom
#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

فرزانه مؤیدی، مادر جاویدنام امید مؤیدی، در این ویدیو تاکید می‌کند که تا آخرین لحظه دادخواه خون به نام حق ریخته فرزند خود در کنار سایر خانواده‌های دادخواه خواهد بود و از مردم می‌خواهد که فراموش نکنند چه خون‌هایی بر زمین ریخته شد.


امید مویدی دانشجوی ۲۰ ساله رشته تربیت بدنی دانشگاه باهنر شیراز بود که هنگام بازگشت از تمرین در جریان خیزش انقلابی ۱۴۰۱با شلیک مستقیم ماموران کشته شد.


روز ۲۴ آبان ۱۴۰۱، پسر جوانی معترض روی زمین افتاده است، تعدادی مأمور مسلح او را مورد ضرب و شتم قرار می‌دهند، مردم قصد کمک دارند، اما ماموران با شلیک تیرهوایی ایجاد رعب و وحشت می‌کنند تا برای کمک به معترض جلوتر نیایند، امید مؤیدی، دانشجوی سال آخر تربیت‌بدنی شیراز جلوتر می‌آید تا به جوانی که کتک می‌خورد؛ کمک کند، ماموران از پشت امید را هدف گلوله قرار می‌دهند، تیری به طرف کمر او شلیک می‌کنند، امید روی زمین می‌افتد، اما گویی این برای ماموران کافی نیست، دوباره شلیک می‌کنند، این بار تیر خلاص است به پیشانی امید.


#شیراز #مهسا_امینی #انقلاب_۱۴۰۱ #امید_مؤیدی #علیه_فراموشی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

مادر محمدرسول مؤمنی‌زاده، ضمن انتشار این ویدئو نوشت:


«نام نیک بجا گذاشتی .وبخاطروطن جانت را فدا کردی
افتخار مادر شدی
سرم را بالا میگیرم و با صدای بلند فریاد میزنم
محمد رسول مادر شجاع .غیور.ومبارزگر در برابر ظلم ایستاد وسینه سپر کرد ....ذلت را نپذیرفت .ونجات هم وطن را وظیفه خود دانست ..»


مادر محمدرسول مؤمنی‌زاده، از جان‌باختگان خیزش انقلابی۱۴۰۱، پسری دلاور را پرورش داد، اما حالا به جای پسرش، قاب عکس او را در آغوش دارد.

محمد رسول مومنی زاده ۲۴ ساله در آغوش برادرش جان داد وقتی از پشت به او تیر زدند بیشتر از ۳۰ نفر موتور سوار با باتوم به او حمله کردند. برادر می‌گوید: «خودم را به روی محمدرسول انداختم که پهلوی شکسته و تیر خورده ‌اش که غرق خون بود لگد نخورد.»

زهرا کریمی مادر محمدرسول به یکی از رسانه‌ها گفته است : «وقتی به بیمارستان رفتم پر از لباس شخصی بود و وقتی که جنازه کسی را در آنجا دیدم گفتم خدا به پدرومادرش رحم کند. پسر دیگرم به من گفت که این محمدرسول است. من قبول نمی‌کردم. نیروهای امنیتی نگذاشتند پیکر بچه‌ام را ببینم و همینطوری در بیمارستان و حیاط و خیابان من را با زور و کشان‌کشان می‌بردند.»

او اضافه کرده: «چرا بچه مرا از یک متری با اسلحه کشتید؟ مگر او چه کار کرده بود؟ من چه کنم که خون او پایمال نشود؟ من حتی اجازه نداشتم فرزند خودم را ببینم و ببوسم.»

برادر محمدرسول در حساب کاربری خود با اشاره به گزارش پزشکی قانونی تصریح کرد در این گزارش نوشته شده محمد رسول از ناحیه کبد آسیب دیده است، در حالی که گلوله از زیر بغل به برادرش اصابت کرده و در سردخانه قسمت پایین دنده او پاره
شده بود.

یکی از مخاطبان توانا از شهر رشت می‌گوید: «مادر محمدرسول خیلی مورد آزار قرار گرفته است. او را تهدید کرده‌اند که پسر دیگرش را هم از او می‌گیرند. نیروهای اطلاعاتی چه سر مزار محمد رسول و چه اطراف خانه‌شان مزاحمت ایجاد می‌کنند، چند بار صفحه اینستاگرامشان (مادر و برادر محمدرسول) را بسته‌اند تا صدای دادخواهی آن‌ها را خاموش کنند، لطفا صدای خانواده‌های دادخواه باشید و آن‌ها را فراموش نکنید.»

#محمدرسول_مومنی_زاده
#علیه_فراموشی
#دادخواه_بناحق_ریخته_خون_جوانم_هستم #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

مهدی ساورعلیا، از زندانیان سیاسی سابق است که برای ابراز همدلی با خانواده‌های دادخواه، شهر به شهر سفر می‌کند و بر سر مزار جاویدنامان میهن حضور پیدا می‌کند.

او تصویری از خود بر سر مزار جاویدنام محمدرسول مؤمنی‌زاده و در کنار مادر و برادر دادخواه او در شهر رشت منتشر کرده و نوشته:
«برسرمزار جاویدنام محمدرسول مومنی‌زاده ومادر دادخواه ماکنار تمامی خانوادهای دادخواه ایستادیم
نه می بخشیم نه فراموش میکنیم»

- کار آقای ساورعلیا بسیار ارزشمند است و چه خوب است همه به خانواده‌های دادخواه توجه ویژه داشته باشیم.

محمد رسول مومنی زاده ۲۴ ساله در آغوش برادرش جان داد وقتی از پشت به او تیر زدند بیشتر از ۳۰ نفر موتور سوار با باتوم به او حمله کردند. برادر می‌گوید: «خودم را به روی محمدرسول انداختم که پهلوی شکسته و تیر خورده ‌اش که غرق خون بود لگد نخورد.»

زهرا کریمی مادر محمدرسول به یکی از رسانه‌ها گفته است : «وقتی به بیمارستان رفتم پر از لباس شخصی بود و وقتی که جنازه کسی را در آنجا دیدم گفتم خدا به پدرومادرش رحم کند. پسر دیگرم به من گفت که این محمدرسول است. من قبول نمی‌کردم. نیروهای امنیتی نگذاشتند پیکر بچه‌ام را ببینم و همینطوری در بیمارستان و حیاط و خیابان من را با زور و کشان‌کشان می‌بردند.»

او اضافه کرده: «چرا بچه مرا از یک متری با اسلحه کشتید؟ مگر او چه کار کرده بود؟ من چه کنم که خون او پایمال نشود؟ من حتی اجازه نداشتم فرزند خودم را ببینم و ببوسم.»

برادر محمدرسول در حساب کاربری خود با اشاره به گزارش پزشکی قانونی تصریح کرد در این گزارش نوشته شده محمد رسول از ناحیه کبد آسیب دیده است، در حالی که گلوله از زیر بغل به برادرش اصابت کرده و در سردخانه قسمت پایین دنده او پاره
شده بود.

یکی از مخاطبان توانا از شهر رشت می‌گوید: «مادر محمدرسول خیلی مورد آزار قرار گرفته است. او را تهدید کرده‌اند که پسر دیگرش را هم از او می‌گیرند. نیروهای اطلاعاتی چه سر مزار محمد رسول و چه اطراف خانه‌شان مزاحمت ایجاد می‌کنند، چند بار صفحه اینستاگرامشان (مادر و برادر محمدرسول) را بسته‌اند تا صدای دادخواهی آن‌ها را خاموش کنند، لطفا صدای خانواده‌های دادخواه باشید و آن‌ها را فراموش نکنید.»

#محمدرسول_مومنی_زاده #همدلی #همبستگی
#علیه_فراموشی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

رضا لطفی فقط ۱۹ سال داشت. اهل دهگلان، او از اولین جان‌باختگان خیزش ۱۴۰۱ است، رضا لطفی روز ۲۸ شهریور در دهگلان با شلیک گلوله کشته شد.

راه او را پدر دادخواهش ادامه داد، کمال لطفی، بازداشت شد، ۵ سال حبس برایش صادر کردند و همچنان تحت شدیدترین فشارها هستند.

پدر رضا، پیشتر در پاسخ به ادعای نهادهای امنیتی مبنی بر اینکه فرزندش توسط "ضدانقلاب" کشته شده، با انتشار یک ویدئو ضمن رد این ادعاها اعلام کرد بود که فرزندش توسط نیروی حکومتی کشته شده است.


۲۸ شهریور سالگرد رضا لطفی است. یادش گرامی، صدای دادخواهان باشیم که حتی اجازه گرفتن مراسم را در مزار ندارند، یعنی حتی اجازه دل‌تنگ شدن برای عزیزانشان را هم ندارند.

#رضا_لطفی #کمال_لطفی #دهگلان #مهسا_امینی #علیه_فراموشی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

جمعه ۳۰ شهریورماه ساعت ۵ بعدازظهر مراسم دومین سالگرد قتل محمدرسول مومنی‌زاده است.
مزار او در شهر رشت مسجد سلیمان‌داراب (محل مزار میرزا کوچک) واقع شده است.

جوانی ۲۴ ساله که در آغوش برادرش جان داد. از پشت به او تیر زدند، بیشتر از ۳۰ نفر موتورسوار با باتوم به او حمله کردند.
محمدرسول از اصابت ضربات باتوم به یک خانم جلوگیری کرده بود، اما با شلیک مستقیم گلوله از فاصله چند قدمی در خیابان به قتل رسید و در آغوش برادرش جان داد.

لحظه مرگ محمدرسول این‌گونه تعریف شده است: «بعد از اینکه محمد تیر خورده توی همون حال نیروهای گاردی ریختن و محمد تیرخورده و برادرش رو هم کتک زدن..!»
برادرش می‌گوید: «خودم را به روی محمدرسول انداختم که پهلوی شکسته و تیرخورده‌اش که غرق خون بود، لگد نخورد.»

زهرا کریمی، مادر محمدرسول، به یکی از رسانه‌ها گفته است:
«وقتی به بیمارستان رفتم پر از لباس شخصی بود و وقتی که جنازه کسی را در آنجا دیدم گفتم خدا به پدرومادرش رحم کند. پسر دیگرم به من گفت که این محمدرسول است. من قبول نمی‌کردم. نیروهای امنیتی نگذاشتند پیکر بچه‌ام را ببینم و همینطوری در بیمارستان و حیاط و خیابان من را با زور و کشان‌کشان می‌بردند.»

او اضافه کرده: «چرا بچه مرا از یک متری با اسلحه کشتید؟ مگر او چه کار کرده بود؟ من چه کنم که خون او پایمال نشود؟ من حتی اجازه نداشتم فرزند خودم را ببینم و ببوسم.»

یکی از مخاطبان توانا از شهر رشت می‌گوید: «مادر محمدرسول خیلی مورد آزار قرار گرفته است. او را تهدید کرده‌اند که پسر دیگرش را هم از او می‌گیرند. نیروهای اطلاعاتی چه سر مزار محمد رسول و چه اطراف خانه‌شان مزاحمت ایجاد می‌کنند، چند بار صفحه اینستاگرام‌شان (مادر و برادر محمدرسول) را بسته‌اند تا صدای دادخواهی آن‌ها را خاموش کنند، لطفا صدای خانواده‌های دادخواه باشید و آن‌ها را فراموش نکنید.»

- همراهان گرامی، خانواده‌های دادخواه به شدت تحت فشار هستند. اخیرا گزارش‌های متعددی از افزایش فشار بر آن‌ها از طریق تهدید جانی یا تهدید بازداشت فرزندان دیگرشان دریافت کرده‌ایم. لطفا این عزیزان را تنها نگذارید و از آن‌ها حمایت کنید.


#محمدرسول_مومنی_زاده #رشت #علیه_فراموشی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

هرش نقشبندی، از مصدومان شلیک عامدانه به چشم‌ها نوشت:

«دو سال پیش درست در همین روز ۳۰ شهریور، روز #تولدم که نور یک چشمم را گرفتند ، ولی ارزشش را داشت و سربلند هستم.
👁️🕊️🌱

با شلیک #سپاهیان ارتجاع دین، #چشم من و صدها نفر دیگر را گرفتند تا تاریک شویم و به چاه ارتجاع مذهبیشان فرو رویم ، ولی ندانستند ما روشن و روشنتر شدیم و روئیدیم🌱 و ریشه زدیم بر مغزهای خالی از تهی شان و ماییم که ریشه هایمان گره کرده به هم و این ماییم که #حکومت_شیطان را از بیخ و بن نابود میکنیم ، با همین چشم های تاریک نوری بر #انقلاب_زن_زندگی_آزادی می تابانیم تا روشن شود راه انقلابمان برای #جاویدنامان ، برای #زندانیان_سیاسی ، برای #مادران_دادخواه ، برای انقلاب زن زندگی آزادی، #ما_ادامه_داریم .
پاینده باد #مردم_ایران ، پشت به پشت هم هستیم #برای_ایران #برای_آزادی #برای_فردایی_بهتر برای #زن_زندگی_آزادی ✌️🌹🕊️»
heresh_naqhshbandi

- هرش نقشبندی، بازیگر و کارگردان تئاتر بود. او در روز سی شهریور ۱۴۰۱ بینایی یک چشمش را با شلیک عامدانه نیروهای حکومتی از دست داد. در همان سال چند روزی هم بازداشت و با وثیقه آزاد شد.

تولدت مبارک هرش عزیز، شما مصدومان چشم، همگی سربلند هستید و مایه افتخار.

#زن_زندگی_آزادی
#چشم_برای_آزادی
#ژن_ژیان_ئازادی
#مهسا_امینی
#هرش_نقشبندی
#علیه_فراموشی
#یاری_مدنی_توانا
#woman_life_freedom
#heresh_naghshbandi

@Tavaana_TavaanaTech

محسن مالمیر از جوانان دلاور شهر نوشهر بود که با دستان خالی ماموران سرکوبگر را فراری دادند. او روز ۲۹ شهریور به همراه امیرحسین شمس و حنانه کیا و چندین نفر دیگر کشته شد. محسن از نخستین جان‌باختگان نوشهر بود.. او تازه علاقه‌مند به ورزش بدنسازی شده بود و دوست داشت که بتواند در مسابفات شرکت کند. محسن مالمیر هنگامی که داشت یکی از بچه‌هایی که تیر خورده بودند را روی زمین می‌کشبد تا به جایی امن ببرد، مورد اصابت گلوله جنگی سرکوبگران قرار گرفت.. نوشهر شهری آرام در مازندران بود، ولی شلیک گلوله به مردم و به قتل رساندن چند نفر، باعث خشم جوانان غیور این شهر شد. آن‌ها چند خودروی پلیس را واژگون و کیوسک پلیس را به آتش کشیدند. این تنها راه دفاعشان در برابر نیروهای تا بن دندان مسلح بود. دفاعی مشروع در برابر قاتلان.
گفته شد که آن شب از کلانتری نزدیک به شهرداری نوشهر به سوی محسن و سایرین شلیک شد. یاد محسن مالمیر و سایر جاویدنامان و قهرمانان وطن که در راه آزادی ایران، دلاورانه ایستادگی کردند گرامی باد.

#محسن_مالمیر #مهسا_امینی #انقلاب_ملی #علیه_فراموشی #نه_فراموش_میکنیم_نه_میبخشیم #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

«در سالگرد جان‌باختن جاویدنامان‌مون و مجروح شدن بی‌شمار فرزندان میهن، بر سر مزار یکی از جوانان وطن رفتیم که اساسی با ریشه ظلم و ستم یعنی جهالت و خرافات مبارزه می‌کرد و با اتهام سب‌النبی، ظالمانه محکوم به اعدام شد و توسط حکومت به خاطر اعتقاداتش به قتل رسید.

یادت گرامی سید سدرالله فاضلی، که جان را بر سر عقیده نهادی»

- ارسالی مخاطبان

- سپاس از مخاطبان گرامی که جان‌باختگان راه آزادی را هرگز فراموش نمی‌کنند.

#سیدصدرالله_فاضلی #اعدام #نه_به_جمهوری_اسلامی #نه_به_اعدام #علیه_فراموشی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

«میم مثل مادر : ضجه‌های مادر جاویدنام #محمد_رسول_مومنی_زاده در دومین سالگرد قتل حکومتی پسر شجاع و قهرمانش بر سر مزارش

آخرین نگاه در آغوش برادر . 💔😞

محمدرسول مؤمنی زاده یکی از جانباختگان انقلاب مهسا در شهر رشت می باشد، محمد رسول بر اثر شلیک مستقیم نیروهای امنیتی در تاریخ ۳۰ شهریور جانش را در راه آزادی وطن مظلومانه از دست داد.

روایت برادر جاویدنام محمد رسول مومنی زاده از شبی که برادرش را مظلومانه کشتند:

داداشی هیچوقت یادم نمیره با کابل و باتوم مارو جلو چشم همدیگه میزدن، داداشی اون خانومی که اونشب نجاتش دادیم یادته؟داداشی اون کاملا سالمه و حالش خوبه دیگه نگران نباش بچه شم سالمه ، داداشی اون صحنه که لگد میزدن به پهلوی تیر خوردت وااای دارم روانی میشم ، لعنت به پدرمادرتون بیناموسا هرچی میگفتم نزنین بدتر مارو جلو چشم همدیگه میزدین لگدكوب ميكنند.دو برادر سعي ميكردند يكديگر را نجات دهند كه آدم کشان حکومت از فاصله کمتر از یک متری به محمدرسول شليك كرد.برادرش امير او را در آغوش گرفت اما محمدرسول با اين نگاه كه از ما انتظار ادامه ي راهش را دارد آسماني شد.آن زن و كودكش صحيح و سالمند و ما تاابد مديون خون اين جوان باغيرتيم!

این نگاه، این نگاه‌هاست که تا ابد بروی ماست که کار رو تا آخر پیش ببریم؛ بخاطر چشم‌هایی که تا ابد باز موندن تا ثمره‌ی خون‌هایی که ریخته شد، آزادی باشه، #زن_زندگی_آزادی و نه چیز دیگری. به چهره اش نگاه کنید!!معصومیت و آرامش موج میزنه.

جرمش محمد رسول چه بود ؟ جلوگیری از کتک خوردن دختر بی گناه
حکمش چه شد؟ شلیک مستقیم از نزدیک و کتک زدن با کابل و باتوم!

مزدوران امنیتی رژیم به پهلوی شیر پسری به نام محمد تیر زدن و با سنگ دلی تمام به همون پهلو هزاران بار لگد زدن و در آخر در بغل برادرش جان داد و به شهادت رسید ، برادر شجاع و قهرمانم! نه می‌بخشیم و نه فراموشتان میکنیم!

یاد و خاطره تمامی جانباختگان راه آزادی وطن گرامی باد.💔»


از صفحه مسعود علیزاده

#زن_زندگی_آزادی
#محمد_رسول_مومنی_زاده
#دادخواهی
#علیه_فراموشی
#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‏من #مهرداد_قربانی هستم. من کشته شدم، در تاریخ ۳۰ شهریور ماه ۱۴۰۱. فقط هجده سالم بود، متولد ۱۲ اردیبهشت ۱۳۸۳. فرزند محمد حسین و زینب بودم. اهل و ساکن زنجان و با خانوادم تو محله کوی قائم زندگی میکردم.

با شروع اعتراضات سراسری بعد از کشته شدن مهسا امینی، مردم‌ غیور زنجان هم به پا خاستن. روز ۳۰ شهریور ماه بود که من و دوستام برای حمایت از مردم کردستان و قتل مهسا به خیابون رفتیم تا اعتراض خودمونو فریاد بزنیم. اونروز ساعت شش و نیم عصر با دوستام قرار گذاشته بودیم دم در مجتمع فجر، پیاده به طرف سعدی شمالی حرکت کردیم از سمت استانداری و بعد در نزدیکی بوتیک تیک تاک به دوستای دیگمون ملحق شديدم، ده دقيقه اونجا ایستادیم، محل شلوغ بود و یگان ویژه با استفاده از گاز اشک آور مردمو متفرق می کردن. وقتی موتور سوارا از سمت زینبیه به سمت چهار راه سعدی اومدن ما از کوچه کنار بوتیک به دروازه رشت فرار کردیم، بعد از فرار و گریز فراوان از دوستام جدا موندم، حدود ساعت ۹ شب از کوچه بینش خارج و وارد بلوار چمران تو خیابون منتهی به قائم شدم، مزدورای موتور سوار هم زمان به محل رسیدن من به سمت میدان قائم حرکت کردم که ناگهان اونا در کمتر از یه دقیقه دو بار اقدام به شلیک کردن، اولین شلیک به سمت جمعیت بود و کمتر از سی ثانیه دومین شلیک به من اصابت کرد از فاصله پنج متری و از پشت سر، پشت بدنم و باسن چپم پر از ساچمه شد و غرق در خون شدم، افتادم زمین، مزدورا ریختن رو سرم، نمیذاشتن منوببرن بیمارستان حتی نیروهای سرکوب ازم فیلم برداری میکردند. چند نفر رهگذر بمن کمک کردن که از جام بلند شم ، با کمک راننده یه ماشین پژو ۲۰۶ میخواستن منو به بیمارستان ببرن ولی از ترس اینکه دست مامورا نیفتیم تصمیم گرفتم برم خونمون. وقتی منو رسوندن خونه خانوادم منو به بیمارستان ولیعصر زنجان رسوندن ولی اونجا به علت شدت جراحات وارده چشم از دنیا فرو بستم….

بعد از کالبد شکافی پزشکی قانونی علت مرگم رو برخورد اجسام سخت فلزی پر شتاب (ساچمه) یا تیز اعلام کرد. به تشخیص اونا من دچار خونریزی وسیع داخلی و خارجی و عوارض ناشی از اون و همینطور آسیب ارگانهای داخل شکم و خلف صفاق شده بودم.

مامورای امنیتی خانوادمو تهدید کردن که مراسم خاکسپاری باید در سکوت و بدون حضور مردم انجام بشه. خواهرم تو مراسم فریاد میزد و میگفت: «مهرداد مثل یه دسته گل بود، گناهی نداشت. صداش باشین، راه مهرداد رو ادامه بدین، این جوونا نیاز به فاتحه ندارن پاکترین انسانهای روی زمین هستن، چرا باید کشته بشن فقط خونخواهی کنین». پیکر بیجون من مظلومانه در بهشت زهرای زنجان در قطعه ۷، شماره ۴-۳ به خاک سپرده شد…

بعد از کشته شدنم مامورا میخواستن خانوادمو مجبور به گرفتن دیه بکنن تا از شکایت صرفنظر کنن ولی اونا قبول نکردن و دادخواه خون به ناحق ریخته شده من بودن.

از اونطرف قاتل من شناسایی شد ولی پرونده قتل رو چندین ماه از این دادگاه به اون دادگاه ارجاع دادن و گفتن پرونده امنیتیه و محرمانه هست، حتی لباسی که موقع کشته شدن تنم بود رو به خانوادم پس ندادن ولی بعد همون پرونده به اصطلاح محرمانه رو فرستادن دادسرای عمومی! بعد از گذشت نه ماه از قتل من، جلسه محاکمه توی دادسرای زنجان برگزار شد. قاتل از نیروهای مسلح بود ولی تو پرونده ذکر نکردن از کدوم ارگان و در نهایت هم به دلایل واهی و غیرمنصفانه تبرئه شد.
خانوادم از نتیجه دادگاه خیلی آزرده شدن، خواهرم گفت: قاتل مهرداد رو با دلایل و ادله ای تبرئه کردن که هر دانشجوی ترم اول وکالت هم پرونده رو بخونه گریه‌اش میگیره به این همه بی عدالتی و ظلم سیستم قضایی! اما صبر ما زياده صبح میشه این شب باز میشه این در….

هموطن منم مثل خیلی دیگه از جوونای وطنم رویاهای زیادی برای رسیدن به آزادی و زندگی عادی داشتم. من دو روز بعد باید راهی مدرسه میشدم ولی به جاش در آرامستان بهشت زهرای زنجان تو خونه ابدیم زیر خروارها خاک سرد خوابیدم. برای آزادی جون دادم، نذار خونم پایمال بشه فراموشم نکن و روز پیروزی از منم یاد کن…💔


متن از لعبت
LoabatK


#مهسا_امینی #علیه_فراموشی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‌
روز گذشته مراسم زادروز امیرمحمد همت‌آزاد بر سر مزارش برگزار شد

خانواده‌های دادخواه فرزین معروفی، یلدا اقا فضلی، محسن شکاری، ابوالفضل امیرعطایی، متین نادرخانی و محسن جعفرپناه از جمله حاضران در این مراسم در کنار خانواده امیرمحمد بودند


جوانی که تولدش می‌توانست پر از شور و شعف و شادی باشد، ولی جمهوری اسلامی با خشونت جانش را گرفت و خانواده‌اش را برای همیشه داغدار کرد.

#امیررضا_همت_آزاد ، جوان بیست و هفت ساله ساکن شهرک وحدت در کرج بود. روز دوم آذر ۱۴۰۱، در اعتراضات و شلوغی‌های پاساژ علاالدین در تهران، جلو در مغازه‌اش، مورد ضرب و شتم سرکوبگران با باتون قرار می‌گیرد. بعد از چند ساعت، دچار سردردهای شدید و حالت و سرگیجه می‌شود و بعد از مراجعات متعدد به پزشک و عدم بهبود، در تاریخ هجدهم آذر، به بیمارستان مراجعه می‌کند. بعد از انجام اسکن به او اعلام می‌شود که : «در اثر ضربه به سر، دچار ضربه مغزی شده». در بیست آذر ایشان با سطح هوشیاری پایین و به صورت اورژانس مورد جراحی قرار می‌گیرد و بعد از جراحی به کما می‌رود. پس از آن هم سه بار مورد عمل جراحی قرار می‌گیرد. ولی دیگر به هوش نمی‌آید. #امیررضا_همت_آزاد در روز بیست و چهار اسفند از بیمارستان مرخص شده و بیست و چهار ساعت پس از مرخصی از بیمارستان شریعتی تهران، در اثر ایست قلبی فوت می‌کند.

خانواده این جان‌باخته راه آزادی، تحت فشار نیروهای امنیتی در سکوت خبری فرزندشان را به خاک می‌سپارند.
خاکسپاری این جان‌باخته راه آزادی، در تاریخ نوزده اسفند ۱۴۰۱، با تدابیر شدید امنیتی در قطعه ۳۲۸ بهشت زهرا انجام شده است.

#علیه_فراموشی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

به یاد جاویدنام #مهرگان_زحمتکش
مهرگان قرار بود ۲۸ مهرماه ١۴٠١ تولد سی سالگی خود را جشن بگیرد، اما ١٧ مهر با شلیک "سه گلوله جنگی" ماموران #زندان_لاکان_رشت ، شمع زندگی‌اش برای همیشه خاموش شد.
#علیه_فراموشی
#نه_به_جمهوری_اسلامی


ارسالی مخاطبان توانا

- - یکشنبه ۱۷ مهر ۱۴۰۱ در بحبوحه خیزش سراسری مردم ایران، خبری مبنی بر درگیری و آتش‌سوزی در زندان لاکان رشت منتشر شد، برخی خانواده‌ها برای آگاهی از وضعیت سلامتی فرزندان‌شان مقابل ورودی این زندان تجمع کردند. در ادامه نیروهای امنیتی برای جلوگیری از حضور بیشتر خانواده‌ها و معترضان، راه‌های ارتباطی به این زندان را مسدود کردند.

یکی از زندانیان کشته‌شده در این شب هولناک، مهرگان زحمتکش بود.
مهرگان جانش را سپر کرد تا به زندانیان خیزش انقلابی کمک کند، او با یک حکم کوتاه مدت در زندان بود و قرار بود آزاد شود...

ماجرای دلاوری مهرگان را اینجا بخوانید:
https://tinyurl.com/49br7ep8

#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

#آریان_مریدی متولد ۸ مهر ۱۳۸۲ در شهرستان مرزی ثلاث باباجانی استان کرمانشاه بود. آریان دانش آموز رشته انسانی بود و پسری بود آرام و متین که برای کنکور درس می‌خواند و آرزویش این بود که معلم شود. در شامگاه ۱۷ مهر، اعتراضات مردم این شهرستان که در حمایت از انقلاب ژینا برپاخواسته بودند توسط نیروهای سرکوبگر به خشونت کشیده می‌شود و مأموران با شلیک گلوله به معترضان حمله می‌کنند. اکثر معترضان جوانان و نوجوانانی بودند که برای مطالبه زندگی و در اعتراض به نداشتن حداقل حقوق شهروندی خود به خیابان ها آمده بودند. جوانانی که دستشان خالی بود و تنها شعار می‌دادند.

در حمله مأموران حکومت به معترضین، آریان از ناحیه چپ شانه مورد اصابت گلوله جنگی قرار می‌گیرد و گلوله از سمت راست شانه‌ او خارج می‌شود. مردم آریان را به بیمارستان صحرایی می‌رسانند اما به دلیل نبود امکانات و پزشک جراح پس از یک ساعت او را به جوانرود منتقل می‌کنند. در بیمارستان جوانرود عملیات تخلیه خون داخلی انجام می‌گیرد و بعد او را به بيمارستان طالقانی کرمانشاه منتقل می‌کنند و متاسفانه عمليات احیای قلب جواب نمی‌دهد. گلوله‌ای که از شانه سمت چپ وارد شده بود باعث شکسته شدن کتف و پاره شدن شریان‌های داخلی شده بود و ریه پر از خون شده بود.

آریان در آغاز سن ۱۹ سالگی‌ با دو‌ گلوله جنگی در زادگاهش کشته شد و در ۱۸ مهر ۱۴۰۱ در آرامستان روستای قُلقُله به خاک سپرده شد.

پیام خانواده و دوستان آرین این است که مردم با عادی‌سازی نباید اجازه دهند خون این جوانان پایمال شود. ما راه بازگشتی نداریم و باید این انقلاب به ثمر بنشیند. باید یکبار دیگر همه با هم به خیابان بیاییم و کار را تمام کنیم.

متن از صفحه نغمه جاه

#علیه_فراموشی
#مهسا_امینی
#زن_زندگی_آزادی
#ایران
#آزادی

#یاری_مدنی_توانا

#آریان_مریدی #آرین_مریدی
#aryanmoridi
#arianmoridi

@Tavaana_TavaanaTech

من ‌ #آیناز_جواهری⁩ هستم. من کشته شدم، در تاریخ ۱۶ مهر ماه ۱۴۰۱. فقط ۱۵ سالم بود. فرزند عبداله و فروزان بودم و یه خواهر بزرگتر داشتم بنام آیسان. اهل و ساکن کرمانشاه و دانش آموز بودم.

‏با شروع اعتراضات سراسری بعد از کشته شدن مهسا ژینا امینی در اواخر شهریور ماه ۱۴۰۱، منم در کنار هموطنای مبارزم برای اعتراض به خیابون رفتم. روز ۱۶ مهر ماه بود، اون روز مزدورای سرکوبگر وحشیانه به تجمع ما حمله ور شدن. اونا با گلوله های جنگی به سمت مردم بی دفاع شلیک میکردن. ناگهان یکی از مامورا منو نشونه گرفت و شلیک کرد… گلوله به سر و صورتم برخورد کرد و غرق در خون افتادم کف خیابون و در دم جان دادم…..

‏بعد از کشته شدنم‌ مامورای امنیتی خانوادمو تهدید کردن و به شدت تحت فشار گذاشتن که قتل منو نباید رسانه ای کنن و هیچ نوع اطلاع رسانی نباید انجام بشه!

‏عاقبت پیکر بیجون من مظلومانه در تاریخ ۱۷ مهر ماه ۱۴۰۱ در آرامستان زادگاهم در سکوت خبری و تحت تدابیر شدید امنیتی به خاک سپرده شد…
‏مجلس ختم هم همون روز تو مسجد امام شافعی برگزار شد.

‏هموطن من یکی از گمنامترین جانباخته ها هستم که حکومت جنایتکار فقط به جرم اعتراض منو به قتل رسوند و خانوادمو مجبور به سکوت کرد. از من فقط یه عکس پخش شد و دیگه هیچی…نذار خونم پایمال بشه، با ظالم بجنگ و روزی که پیروز شدی از منم یاد کن که تو سن نوجوانی با آرزوهام در راه آزادی وطن دفن شدم…💔

جمع‌آوری اطلاعات و تنظیم متن از خانم لعبت

‏‌ #علیه_فراموشی⁩ #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

«برای دختران شجاع و قهرمان وطن🌱
«آزادی»💃🏻🍃
میوه ی شیرینیست که به مذاق هر کسی خوش طعم است.
باید جهانی ساخت از عشق از امید 🕊🤍
تاری هم از وحدت، پودی حقیقت بین🤝
باید سراسر مهر، باید سراسر نور ☺️🌞
باید گذرگاهی از دل به سوی عشق🤍❤️ »

#برای_آزادی
#ما_یادمون_نمیره
#علیه_فراموشی
#بچه_های_اکباتان
#شهرک_اکباتان
#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech