انتشار انشای زیبای یک دانش‌آموز کلاس هشتم، بازتاب زیادی داشت.
محمد حبیبی، معلم و فعال صنفی، نوشت:
«گاهی آسمان گریه می‌کند؛ برای جوانانی که اعدام می‌شوند. می‌گرید برای جوانانی دل‌پاک که تنها جرمشان آزادی بیان بود.......

وقتی دختری از محروم ترین و دور افتاده ترین منطقه تهران ، چنین شورانگیز و آگاهانه می نویسد.نویدبخش تحولی است که در کف جامعه رخ داده است و آینده ای امید بخش.»

«انشای پایان‌ترم یک دختر کلاس هشتم

موضوع: آسمان شب

🌈به نام خدای رنگین‌کمان

به نام خدا آغاز می‌کنم و می‌نویسم از حال آسمان شب.

آسمانی که محرم راز و پناه و شنونده دعاهای مردم است. آسمانی که دلش پر ستاره است و ماهی به درخشانی صورت مادرم دارد. گاهی گریه میکند از شنیدن ناله‌هایی که مادری سر می‌دهد از بی‌خبری جگرگوشه‌اش، گاهی دلش می‌گیرد، بغض می‌کند از غم‌گریه‌های مادران جگرسوختۀ آبان.

گاهی خشمگین است و نعره‌هایی سر می‌دهد چونان دیو سپید.

آسمان شب آرام است، زیباست، بخشنده است، بخشندۀ یک خندۀ کوچک، یک لبخند بدون مکث و بدون مصرف جنسی.

آسمان وقتی که شب می‌شود به تصور بقیۀ مردم، زمانی برای استراحت و خواب آرام نیست!

برای شب‌زنده‌داران لحظاتی پر آرامش است و فرصتی برای دوری از هیاهوهای صبح و گیر و گرفتگی‌های مختلف....که گوش خود را به بادی بسپارند که در لای شاخ و برگهای درختان قدیمی می‌پیچد و هوهوکنان نهال‌های جوان را خم و راست می‌کند.

سکوت مطلق نیست و صدای پرنده‌ای به گوش می‌رسد که با زبان خود با خدای خویش سخن می‌گوید...

اگر خوش‌شانس باشید و بخت با شما یار باشد می‌توانید لبخند آسمان را ببینید. البته آسمان لبخندی دیدنی ندارد بلکه لبخند آسمان حس‌کردنی است. لبخند آسمان را می‌توان با ماهی تابان که ستاره‌های بی‌شماری اطرافش را گرفته‌اند حس کرد.

گاهی آسمان به شما چشمکی کوچک می‌زند، گویا متوجه نگاه‌های شما شده و ممکن است ستاره‌ای رد شود و برایتان دست تکان دهد.

گاهی آسمان گریه می‌کند؛ در لحظۀ گرگ و میش هوا که تاریکی دارد جای خود را به سپیده‌دم صبح می‌بخشد و صدای اذان از بلندگوهای مسجد محل به گوش می‌رسد. می‌گرید نه برای تمام شدن شب، برای جوانانی که اعدام می‌شوند. می‌گرید برای جوانانی دل‌پاک که تنها جرمشان آزادی بیان بود.......»
‌
مرتبط:
راهنمای مشارکت کودکان در اعتراضات؛ حقوق، نیازها و آسیب‌پذیری‌ها
https://tavaana.org/teaser-children-participation-protests/

#برای_دانش_آموزا_برای_آینده
#نه_به_اعدام #برای_آزادی #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

«حدیث جان دو سال گذشت ولی از درد ما کم نشده
به یادت هستیم
دوست داریم

حدیث دختر ایران ❤️‍🩹»

متن و تصاویر منتشر شده در اینستاگرام افسون نجفی، خواهر جاویدنام حدیث نجفی

- «خیلی دوست دارم الان که دارم می‌رم آخرش وقتی چند سال گذشت خوشحال باشم رفتم تظاهرات و همه چی عوض شده.»

این آخرین پیام حدیث نجفی است دختر پر شور ایران و جوان انقلابی ۲۳ ساله‌ای که روز چهارشنبه ۳۰ شهریور با گلوله‌های مأموران حکومتی در کرج جان باخت.

حدیث در ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ و در بلوار ارم مهرشهر کرج با ۶ گلوله جنگی و چندین گلوله ساچمه‌ای کشته شد و این اظهارات توسط دو شاهد عینی که او را به بیمارستان منتقل کردند، تایید شده است.

افسون نجفی، خواهر حدیث با بیان اینکه در شب حادثه پسری حدیث را به بیمارستان رسانده، اضافه می‌کند: «آن پسر با کمک عمه‌اش، حدیث را با خودروی شخصی به بیمارستان برد و او را تحویل بیمارستان داد و به تایید آنها در آن زمان حدیث زنده بود، پس از تماس این مرد با خانواده و حضور ما در بیمارستان، همراه یکی از بیماران حاضر که شاهد رخدادها بوده به ما گفت که حدیث هنگام انتقال به بیمارستان هوشیار نبود اما زنده بود و ماموران او را در حیاط پشتی بیمارستان در اتاقی محبوس و به کادر درمان هشدار دادند که از مداوای او خودداری کنند تا زمان مرگش فرا برسد.»

#ایران #حدیث_نجفی #زن‌_زندگی_آزادی #مهسا_امينى #برای_آزادی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

عرفان ساریخانی دشتی، ۲۱ ساله ساکن تهرانپارس در تهران که در انقلاب ملی ایران در سال ۱۴۰۱ حضور فعالی داشت، در تاریخ ۲۶ مهر‌ماه مفقود و پیکرش در ۲۹ مهر ماه در حوالی جاجرود پیدا شد. پیکر عرفان در حالی که بینی و صورتش شکسته شده بود، پیدا شد.

عرفان دانشجوی حسابداری بود، ولی به خاطر علاقه به عکاسی به طور حرفه‌ای عکاسی می‌کرد. در جریان انقلاب دو بار نزدیک بود بازداشت شود که با کمک مردم رهانده شد. او در جریان اعتراضات در فعالیت عما‌مه‌پرانی مشارکت داشت و حین این کار شناسایی شد.

مزار عرفان ساریخانی ردیف ۸۰ شماره ۳۵ در بهشت زهرا ست و در ردیف پایین علی سیدی دیگر جان‌باخته راه آزادی آرام گرفته است.

مادر عرفان در اینستاگرام نوشت:
 
«باید خیال کنم هستی و دوستم داری
باید خیال کنم امشب زودتر از همیشه خوابیدی
برای همین شب بخیر نگفتی
پیش خودم باید خیال کنم که فردا کلی حرف داریم که باید با هم بزنیم
باید خیال کنم
باید خیال کنم
باید خیال کنم
بعضی رفتنها رو نمیتونیم باور کنیم😔😔»

او همچنین در پستی دیگر ضمن یادآوری خاطره‌ای از غذا دادن عرفان به کلاغی که روز ۲۵ مهر دم پنجره خانه‌شان آمده بود، نوشت:

«خاطره تلخ از یک روز عصر در تاریخ ۲۵ مهر ۱۴۰۱
عرفان بعد از دوبار به مشکل خوردن و از اخرین حرکتی که تو خیابون انجام داد و خیلی هم باعث نگرانی و ناراحتی من شده بود اونروز تو خونه مونده بود و منو تو اتاقش صدا زد و وقتی رفتم با این صحنه مهمون ناخونده لب پنجره اتاقش روبرو شدم،این کلاع اصلا از ما نمیترسید انقدری که عرفان رفت و از تو اشپزخونه براش نون اورد و اونم‌راحت از دستش گرفت و خورد و همونجوری که لب پنجره بود یهو چشمش به دو نفر افتاد که با لباس عادی تو کوچه رفت و امد میکردن،کوچه ما گوچیک و بن بست بود و کاملا رفتارشون مشکوک بود و به ساختمون ما میرسیدن بالا رو نگاه میکردن
اون کلاغ اون روز اومده بود ما رو اگاه کنه،اومده بود یه خبر به ما بده
که فردا شبش عرفان از خونه رفت و دیگه نیومد تا تاریخ ۲۹ مهر ساعت ۸ شب با یه تلفن بدترین خبر زندگیمو شنیدم
هنوز اونشب برای من صبح نشده
هنوز زندگی مثل تاریکی اون شبه
من پشت فرمون و از اگاهی میومدم و در به در عرفان بودم وسط اتوبان تلفنم زنگ خورد و همون وسط اتوبان ایستادم فقط جیغ میزدم و صدای بوق ماشین‌ها هم پیچیده بود و آخر یکی اومد و فرمون ماشین رو حرکت داد و ماشین رو کشید کنار، حتی نتونستم از روی صندلی ماشین جابه جا بشم
خدایا فقط تو میدونی من اونشب چی کشیدم»


#عرفان_ساریخانی_دشتی #عرفان_ساریخانی #عرفان_دشتی #برای_آزادی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech