رسول بداقی، کنشگر صنفی معلمان و زندانی سیاسی سابق، روز گذشته در تجمع اعتراضی فرهنگیان در کرج سخنرانی کرد.
این ویدیو قسمتی از سخنرانی آقای بداقی است که بر حق اعتراض مدنی تاکید می‌کند.
او می‌گوید هر کس بخواهد حق اعتراض را از ما بکیرد، به شیوه‌های گوناگون در برابرش خواهیم ایستاد و او را به زانو در خواهیم آورد.

#رسول_بداقی #اعتراضات_سراسری_معلمان #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

رامین صفرنیا، وکیل دادگستری در توییتر از محکومیت موکلش، رسول بداقی، معلم و فعال صنفی، خبر داد.

@daadbaan2021
او نوشت:
«‏امروز حکم موکلم #رسول_بداقی ابلاغ شد.آقای بداقی بابت اتهام اجتماع و تبانی به مدت چهار سال حبس و فعالیت‌های تبلیغی به یک سال حبس، همچنین منع خروج از کشور و منع اقامت در تهران و تمام استان‌های هم‌جوار به مدت دوسال محکوم شد.
حکم اشد (چهار سال)، قابلیت اجرا دارد.در فرصت آتی تجدیدنظرخواهی خواهیم کرد.»

رسول بداقی پدر سه فرزند است. فرزندان او قبلا دوره ۶ سال زندان بدون مرخصی پدرشان را از سر گذرانده‌اند.

آقای بداقی در سال‌های اخیر چندین بار با ضرب و شتم بازداشت شده است. حقوق او از آموزش و پرورش قطع شده و آزار بسیار دیده است اما از آرمان‌های خود دست نکشیده است.

جمهوری اسلامی معلمان آزاده را زندانی و سرکوب می‌کند تا آن‌ها را به سکوت بکشاند.

#رسول_بداقی #اعتراضات_سراسری_معلمان #یاری_حقوقی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

💠 #بیانیه

📌#بیانیه_کانون_صنفی_معلمان_ایران( #تهران ) در
#محکومیت_افزایش_فشارهای_قضایی بر آقایان #محمود_بهشتی ، #رسول_بداقی و #رسول_کارگر


به نام خداوند جان و خرد

🔹 سال گذشته باوجود وعده های مکرر فرادستان آموزشی و تبلیغات رسانه های رسمی، به هیچ کدام از مطالبات برحق فرهنگیان پاسخی داده نشد.

امسال هم در حالی که به روز های منتهی به هفته معلم نزدیک می شویم همچنان، شاهد پروپاگاندای رسانه ای وزیر آموزش و پرورش و سخنگوی این وزارت خانه ، حول خواسته ها و مطالبات فرهنگیان هستیم، و به نظر نمی آید شاهد تحولی هر چند محدود در نوع پاسخگویی فرادستان آموزشی به فرهنگیان برای سال جدید باشیم.

اما علی رغم عدم پاسخگویی ها، فشار نهادهای امنیتی و قضایی بر معلمان و فعالان صنفی که در طول سال گذشته وجود داشت، همچنان ادامه دارد، و هر هفته شاهد صدور احکام جدید یا پرونده سازی برای فعالان صنفی هستیم.

🔺 در تازه ترین این موارد، #محمود_بهشتی_لنگرودی نایب رئیس کانون صنفی معلمان ایران ( تهران ) به اتهام های واهی و ساختگی به دادگاه لنگرود احضار شده و مورد محاکمه قرار گرفت.

🔺 همچنین #رسول_بداقی دیگر فعال صنفی معلمان و عضو هیات مدیره کانون صنفی معلمان اسلامشهر بعد از حضور در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب، در کمترین زمان، حکم بدوی پنج سال حبس را از قاضی ایمان افشاری دریافت کرد.

🔺 #رسول_کارگر دیگر فعال صنفی معلمان از استان فارس نیز با تایید حکم محکومیت یک ساله اش در دادگاه تجدید نظر مواجه شد.

در کنار اینها همچنان شاهد پرونده سازی های جدید برای فعالان صنفی و معلمان در سراسر کشور هستیم.

به نظر می آید استراتژی دولت سیزدهم در کنار عدم پاسخگویی به مطالبات برحق معلمان، افزایش فشارهای امنیتی و در کنار آن تشکیل پرونده و صدور احکام قضایی برای مهار جنبش معلمان است.

📌 با این همه روشن است که همانطور که در گذشته، با وجود همه فشار ها، تشکل‌های صنفی فرهنگیان از مطالبه گری برحق خود عقب ننشسته اند، این بارهم این استراتژی که راهبرد همه دولت های پیشین نیز بوده است، با حضور گسترده معلمان در #تجمع_مسالمت_آمیز_اول_اردیبهشت_ماه شکست خواهد خورد.

کانون صنفی معلمان ایران ( تهران ) ضمن محکومیت مجدد فشارهای امنیتی و قضایی بر فعالان صنفی و بویژه فشار های اخیر بر آقایان #محمود_بهشتی ، #رسول_بداقی و #رسول_کارگر، از همه معلمان سراسر کشور دعوت می کند که با حضور گسترده در تجمع اول اردیبهشت ماه، ضمن نشان دادن اعتماد مجدد خود به شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان، پاسخ کوبنده ای به وعده های دروغین دولت سیزدهم، نهادهای امنیتی و دستگاه قضایی دهند.

کانون صنفی معلمان ایران ( تهران )
۲۹ فرودین ۱۴۰۰


🔹🔹🔹

🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)

🆔 @KSMtehran

سحرگاه امروز شنبه ۱۰ اردیبهشت، علی اکبر باغانی، رسول بداقی، محمد حبیبی و جعفر ابراهیمی از فعالان صنفی فرهنگیان تهران، توسط نیروهای امنیتی بازداشت شدند. همزمان نیروهای امنیتی ضمن تفتیش منزل شهرام حیدری دیگر فعال صنفی معلمان، شماری از وسایل شخص وی را ضبط کرده و با خود بردند.

چندی پیش رسول بداقی، بازرس کانون صنفی معلمان و عضو شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان، توسط دادگاه انقلاب تهران به تحمل ۵ سال حبس، ممنوعیت خروج از کشور و منع اقامت در تهران و تمام استان های هم جوار به مدت ۲ سال محکوم شد. او قبلا ۷ سال زندان بدون مرخصی را گذارنده است.

جعفر ابراهیمی، معلم و عضو کانون صنفی معلمان تهران، نیز در دی ماه سال گذشته توسط دادگاه انقلاب کرج به ۴ سال و ۶ ماه حبس تعزیری محکوم شده است.

محمد حبیبی نیز که سابقه بازداشت و محکومیت دارد، مورخ ۲۰ آبان‌ماه ۱۳۹۹، پس از تحمل ۳۰ ماه حبس به صورت زودهنگام از زندان تهران بزرگ آزاد شد.

 علی اکبر باغانی نایب رئیس کانون صنفی معلمان ایران پیشتر توسط دادگاه انقلاب به تحمل دوران حبس و تبعید محکوم شده و پس از حبس دوران تبعید را در زابل گذرانده است.

معلمان قرار است روز یکشنبه یازدهم اردیبهشت در سراسر کشور تجمع اعتراضی داشته باشند.
طبق خبرهای رسیده تعداد زیادی از معلمان در شهرهای مختلف احضار یا تلفنی و پیامکی تهدید شده‌اند.

همچنین برخی فعالان کارگری هم در طی هفته‌های اخیر بازداشت شده‌اند.

یازدهم اردیبهشت روز جهانی کارگر است و دوازدهم این ماه در ایران روز معلم نامگذاری شده است.

برخی فعالان مدنی با هشتگ #معلم_کارگر_دانشجو_اتحاد این اقشار را به همبستگی با یکدیگر فراخوانده‌اند.

به نظر می‌رسد حکومت از حضور خیابانی معلمان، دانشجویان و کارگران هراس دارد.

به نظر شما چگونه می‌توان بر فضای رعب و تهدید غلبه کرد و در فعالیت‌های مدنی حضور یافت؟


#روز_کارگر #روز_معلم #اعتراضات_سراسری_معلمان #علی_اکبر_باغانی #رسول_بداقی #جعفر_ابراهیمی #محمد_حبیبی
#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

از رسول بداقی ۱۲ روز است که بی‌خبر هستیم.

رسول بداقی یک معلم شجاع و فعال صنفی برجسته‌ای است که طی سالیان اخیر بارها و بارها مورد بازداشت قرار گرفته است و زندانی شده است.

او دگرباره گویا بازداشت شده است ولی شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی ایران خبر داده است که ۱۲ روز است که خانواده‌ی بداقی از او بی‌خبر هستند.

ارتباط با خانواده و نزدیکان از همان لحظه اول بازداشت حق بدیهی بازداشت‌شدگان و متهمان است.

بداقی هفت سال زندان کشیده است. او قطعا تاب چنین بی‌عدالتی‌هایی را دارد ولی همسر و سه دختر او تاب بی‌خبری از پدر خانواده را دارند؟

حمایت از امثال رسول بداقی و دیگر معلمان معترض، وظیفه همه کنشگرانی است که به ایرانی آباد و آزاد می‌اندیشند.

#رسول_بداقی #اغچعتراضات_سراسری_مغلمان #یاری_حقوقی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

نامه سرگشاده خانواده ده فعال صنفی و کارگری بازداشتی در اعتراض به تداوم بازداشت آن‌ها

خانواده ده فعال صنفی و کارگری بازداشتی به نام‌های جعفر ابراهیمی، آنیشا اسداللهی، رسول بداقی، محمد حبیبی، حسن سعیدی، رضا شهابی، اسکندر لطفی، شعبان محمدی، کیوان مهتدی و مسعود نیک‌خواه، با نوشتن نامه‌ای سرگشاده نسبت به تداوم بازداشت این افراد اعتراض کردند. آنها خواستار «توقف فوری پرونده‌سازی‌‌های دروغین علیه آن‌ها» و آزادی بی قید و شرط عزیزانشان شدند.

- لازم به یادآوری است که فعالیت صنفی، جرم نیست. سلول انفرادی، شکنجه است. اعتراف اجباری فاقد اعتبار است. اما جمهوری اسلامی فعالیت‌های صنفی این عزیزان را جرم‌انگاری کرده و برچسب امنیتی زدهو با نگهداری در سلول انفرادی، تلاش دارد از آن‌ها اعتراف دروغین بگیرد و برای آن‌ها پرونده‌سازی کند.

#جعفر_ابراهیمی #آنیشا_اسدالهی #رسول_بداقی
#محمد_حبیبی #رضا_شهابی #اسکندر_لطفی #حسن_سعیدی #مسعود_نیکخواه #شعبان_محمدی
#کیوان_مهتدی #بیانیه #یاری_حقوقی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

نامه رسول بداقی معلم زندانی از زندان اوین برای توماج صالحی

«زنده‌باد هنر، زنده‌باد ایستادگی، زنده‌باد اندیشه
زنده‌باد هنر ایستادگی در میدان اندیشه، زنده باد توماج
توماجِ دلاور، سالهاست دریچه ای به روی اندیشه ی من باز شده، اندیشه ای که هیچ میز و نیمکت و تخته سیاهی ندارد، و آن “آموزگاری اراده‌هاست “.
آموزگاری باورهای انسانی، آموزگاریِ ارزشی به نام “بی‌ارزشی باورهای کور”.
بی ارزشیِ برتری‌جویی، تکبر، خودستایی، خودکامگی، بدتر از همه “بی‌ارزشیِ تقلید و مداحی، برای شکم بارگی و مداحی برای نان”.
توماجِ دلاور، بسیار دیده‌ام، دانش آموزانی که معلم، معلمان خود بوده‌اند.
در میان شاگردان خود آموزگاران بسیاری دیده‌ام که نه با زبان، نه با کتاب، نه با فیلم و نمایش، بلکه با نگاه، با نظم، با عزت نفس، با اراده، حتی با اشک، به هزاران شیوه آموزگارم بودند. اما تو بدون تخته سیاه، بدون مدرسه و میز و نیمکت، آموزگار اراده بوده ای، برای من و برای هزاران آدم باانصاف.
توماجِ عزیز
سرزمین ما هنوز پرورش دهنده میلیون ها آزاده جان برکف است، که مرگ را به بردگی ترجیح می‌دهند.
دیر نیست روزی که ابرهای سیاه خودکامگی، از آسمان ایران زدوده شود.
همزاد توفان، پنجه در پنجه این بیدادیم
در بزم ستم، حنجره تا حنجره فریادیم»

یادداشت اسماعیل عبدی درباره توماج صالحی

توماج صالحی تندیس شجاعت و شرف اهل هنر است، صدای ما بود صدایش باشیم…
توماج صالحی قدرت ایجاد حرکت اعتراضی اجتماعی و فضیلت اخلاقی و انسانی هنر را در زمانه ما متجلی کرد. در بیشتر آثار او آرزوی برساختن تصویری عادلانه و آزادانه از جهان پیرامونش موج می‌زند از همین رو توماج دغدغه اصلیش را فرزندان محروم ایران و کودکان کار می‌داند و آرزویش این است که اگر روزی کنسرتی برگزار کرد، ردیف اول و دوم سالن کنسرت را نه چهره‌های مشهور جامعه که دردمندان و محرومان بنشینند.
در روزگاری که هنر برای بسیاری از اهالی هنر  امری تفننی و تنقلی به حساب می‌آمد، توماج صالحی در رگ هنر، غیرت را تزریق کرد. او به جای درآمدزایی از هنر، موتور و وسایل خانه‌اش را می‌فروشد تا بتواند کلیپ اعتراضیش را بسازد و جایزه ۲۵۰۰ پوندی آزادی بیان را برای سیل بلوچستان می‌بخشد.
توماج صالحی درد و رنج مردم از معلم، کارگر، پرستار و محرومان بلوچ، کرد، ترک، فارس، عرب و همه اقوام را درآثار خود فریاد کرد.
توماج صالحی تندیس شجاعت و شرف اهل هنر است، صدای ما بود صدایش باشیم…

#توماج_صالحى #اسماعیل_عبدی #رسول_بداقی #بیانیه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

«"نوری بر تاریکی"
در خبرها آمده به درخواست غلامعباس ترکی معاون دادستان کل کشور، پرونده‌ای قضایی به اتهام «توهین به جایگاه معلم» برای عوامل سریال «افعی تهران» تشکیل شده است.
به اسامی که در ادامه می‌آید دقت کنید
هاشم خواستار، جواد لعل‌محمدی، محمدحسین سپهری، رسول بداقی، عزیز قاسم‌زاده، اصغر امیرزادگان، طاهر اصغرپور، ناهید شیرپیشه، محمد صادقی، حجت‌الله رافعی، امان جلالی‌نژاد...
افراد نام برده تنها بخش کوچکی از معلمین زندانی محبوس در زندان‌های جمهوری اسلامی هستند.
جمهوری اسلامی، تصمیمات و اقدامات مسئولان و دستاندرکارانش، جمع اضداد است. در کشوری که معلمان تنها به جرم حق و آزادی‌خواهی بازداشت، شکنجه و محبوس می‌شوند، معاون دادستان سکانسی از یک سریال که در آن به معضل تنبیه بدنی دانش آموزان، که مختص به گذشته نیست، و متاسفانه هر از چند گاهی به تیتر خبری بدل می‌گردد، پرداخته شده، مصداق توهین به شأن معلم می‌نامد!
شأن معلم چیست و چه کسی آن را تعیین می‌کند؟ ثبت شکایت از عوامل سریال «افعی تهران» بیانگر این نکته است که این عبارت تهی از بار معنایی است و بسته به شرایط و به دلخواه متغیر است.
شأن معلم چگونه مخدوش می‌شود با حضور به عنوان کاراکتر منفی در یک قصه یا پشت میله‌های زندان با حکمی که مهر اخراج خورده؟
این اتفاق ماکت کوچکی از ناکارآمدی حکومت جمهوری اسلامی و مسئولان آن است، همیشه اشتباه و خلاف موج و خواست جامعه.
در حالی که ایرانیان در فضای مجازی از خاطرات تلخ خود درباره تنبیه بدنی و اثرات مخرب این خاطرات بر روح و روان‌شان می‌گویند، مسئولان به روال معمول، به جای حل مسئله، صورت مسئله را پاک می‌کنند...
پیشتر هم شاهد همچنین تصمیماتی بوده‌ایم. پس از شلیک به پرواز ۷۵۲، تصویربرداری که لحظه سقوط را در آسمان ثبت کرده بود بازداشت شد، نه فرد شلیک کننده به هواپیما! فردی که دعوای مادر قمی با آخوند هرزه‌چشم را منتشر کرد، مورد پیگرد قانونی قرار گرفت... از این دست نمونه‌ها بسیار است.
و حال بی‌توجه به آمار معلمان زندانی و روایات متعدد تنبیه بدنی دانش‌آموزان، علیه یک گروه فیلم‌سازی بابت افکندن نور بر ور تاریک آموزش و پرورش و یک معضل اجتماعی مهم، اعلام جرم شده است!»

✍️سپیده حجامی 

#افعی_تهران #معلم #رسول_بداقی #اسماعیل_عبدی #هاشم_خواستار #محمدحسین_سپهری #ناهید_شیرپیشه #طاهر_اصغرپور #عزیز_قاسم_زاده #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

۷ هزار معلم و فعال صنفی فرهنگیان و کارگران، طی نامه‌ای سرگشاده خواهان آزادی رسول بداقی، معلم زندانی، شدند.


رسول بداقی، معلم، ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۱ بازداشت شد و از آن زمان تا امروز، در بازداشت به سر می‌برد. از حدود یک هفته پیش، کمپینی برای آزادی این فعال صنفی فرهنگیان تشکیل شده است. در بخشی از این کمپین که از سوی ۷ هزار معلم و فعال صنفی و کارگر امضا شده، آمده است:
«رسول بداقی، دهم اردیبهشت ۱۴۰۱ دستگیر و زندانی شد. بعد از این ­تاریخ، تنها ۴ روز برای مراسم خواستگاری دخترش، به­ مرخصی آمد و بلافاصله به­ زندان بازگردانده شد. اکنون بیش از ۲ سال از حبس او می‌­گذرد و از مرخصی محروم است. تلاش وکلای او برای آزادی‌اش با رد اعاده دادرسی در دیوان عالی کشور هم بی‌نتیجه مانده است. اخیرا نیز تماس‌­های تلفنی او محدود شده است …. ما جمعی از معلمان، کارگران، فعالان صنفی و‌ مدنی ایران و امضاکنندگان این متن، خواستار آزادی رسول معلمان ایران هستیم.»

رسول بداقی یک معلم شجاع و فعال صنفی برجسته‌ای است که طی سالیان اخیر بارها و بارها مورد بازداشت قرار گرفته است و زندانی شده است.


بداقی هفت سال زندان کشیده است. حمایت از رسول بداقی و دیگر معلمان معترض، وظیفه همه کنشگرانی است که به ایرانی آباد و آزاد می‌اندیشند.

#رسول_بداقی #اعتراضات_سراسری_مغلمان #یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی #بیانیه
#معلم
@Tavaana_TavaanaTech

حلقه‌ی بیمارها

✍️ رسول بداقی

رسول بداقی، معلم زندانی و کنش‌گر صنفی فرهنگیان این شعر را در زندان اوین سروده است.

گریه می‌خواهد دلم بسیارها
بهر این اندیشه‌ها بردارها

جای هر اندیشه‌ای جادو نشست
خون چکید از گونه‌ها، خروارها

بی‌گناهی، نیست در آیین ما
پنجه در سر پنجه‌ی خونخوارها

لاف قدرت می‌زند بیچاره چون
کرکسی در مجلس مُردارها

با چنان هیبت ز شیران وطن
خنده دارد، زوزه‌ی کفتارها

تاس رِندان می‌نشیند جفت، جفت
آفرین بر حلقه‌ی بیمارها

بی هنر تا دست بر شمشیر یافت
خامُشی، شده بهره‌ی هشیار ها

در قفس هرگز نمی‌ماند یلی
گو بداند، اسوه‌ی کفتارها

گر خرد، همبستگی آرد به بار
با نسیمی بشکند دیوارها

- منبع کانال تلگرام شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان

- رسول بداقی، ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۱ بازداشت شد. بعد از این ­تاریخ، تنها ۴ روز برای مراسم خواستگاری دخترش، به­ مرخصی آمد و بلافاصله به­ زندان بازگردانده شد. اکنون بیش از ۲ سال از حبس او می‌­گذرد و از مرخصی محروم است. تلاش وکلای او برای آزادی‌اش با رد اعاده دادرسی در دیوان عالی کشور هم بی‌نتیجه مانده است.

رسول بداقی یک معلم شجاع و فعال صنفی برجسته‌ای است که طی سالیان اخیر بارها و بارها مورد بازداشت و ضرب و شتم قرار گرفته است.
آقای بداقی پیش‌تر هفت سال حبس بدون مرخصی را گذرانده‌بود، دو دختر دو قلویش حالا دیگر بزرگ شده است و در مجموع بیش از ۹ سال از زندگی‌شان پدرشان در حبس بود.
حقوق این معلم و فعال صنفی قطع شده است و انواع و اقسام فشارها علیه او اعمال شده ولی همه اینها نتوانسته روحیه و منش آزادی‌خواهی او را بگیرد و صدایش را خاموش کند.

#رسول_بداقی #معلم_زندانی #بیانیه #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

#یاداشت
🔴 دیوارها بی‌گناهند

✍️ #رسول_بداقی

یادداشت زیر را رسول بداقی #معلم_زندانی برای مراسم ازدواج دخترش نوشته است.
و کانال تلگرام شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان منتشر کرده است.

رسول بداقی در بیش از دو سال گذشته به جز یک بار به مدت ۴ روز، همچنان از حق مرخصی محروم مانده و «تلاش وکلای او برای آزادی‌اش با رد اعاده دادرسی در دیوان عالی بی نتیجه مانده است».

او پیش از این یک دوره هفت ساله زندان بدون مرخصی را گذرانده است.

او که حتی برای مراسم ازدواج دخترش نیز اجازه نیافت از حق مرخصی قانونی خود استفاده کند، این یادداشت را در همین رابطه برای دخترش نوشته است.


«دخترم شبنم، از پشت دیوارها و قفل‌های زندان، جشن عروسی‌ات را شادباش می‌گویم؛ می‌دانم دیوارها و قفل‌ها بی گناهند، آنان که در بیدادگاه خودکامگان گناهکارند، آزادگانند.

دخترم، می‌دانم که ده سال زاد روزت را بدون پدر جشن گرفتنید، ده عید تنها بر سفره‌ی هفت‌سین نشستید؛ ده چهارشنبه‌سوری و سیزده‌به‌در چشمتان به در بود. اما من نه فقط ده عید که روزی ده بار در اندوه دوری شما اشک‌هایم را پنهان کردم. ده سال، هر آن دلم زیر باران و سوز سرمای اندوه به خود لرزید. خود می‌دانی که مرگ مادر را هم در تنهایی سلول زندان با خود به سوگ نشستم و دیدم که دیوار زندان هم به حالم گریست.

دلبندم، اندوه نبودنم در کنار سفره‌ی عقد تو، همچون نبودنم هنگام جان‌کندن مادر، سنگین و دلخراش بود؛ گرچه آن‌روزها خواب دیدم که مادر سر بر زانوی من جان می‌سپرد، اما این خواب زخمی‌ست که نمکش سکوت و نگاه‌های رمزآلود و گله‌مند شماست.

فرزندم، واپسین نگاه و خاطره‌ام از مادر، تنها سنگ قبری‌ست، سرد و بی‌جان که هرگز باورش نکردم. نمی‌دانم آیا مادرم با آن اراده‌ی استوار زیر آن سنگ بود یا اطرافیانم فریبم دادند! هرگز باورم نشد که مادری دلیر و با احساس چگونه می‌تواند زیر سنگی سرد پنهان شود؟!

گمان می‌کردم اگر مادرم زیر آن سنگ بود، برای نوشیدن چای صدایم می‌کرد. در آن گورستان در میان زمزمه‌های نامفهوم اطرافیان دلم من همچون همیشه گوشش به صدای پر مهر مادر بود، اما نه...! من فقط خیال می‌کردم و امیدوارنه دلم مرا به‌سوی خانه‌ای پر از خاطره‌های مادر می‌کشاند؛ خانه‌ای که دلم را چون بچه آهویی در آن جا گذاشته بودم.

از گورستان که به خانه آمدم، چشمانم به در بود، شاید مادرم همچون همیشه به رویم آغوش بگشاید؛ اما نه مادر و نه هیچ‌کس دیگر در خانه نبود. تا سر بر ستون شانه‌هایش غبار از دل بزدایم و رنج هفت سال زندان را با او قسمت کنم. من ماندم و خاطراتی تلخ‌تر و اشک‌هایی که هنوز پشت پلک‌هایم پنهان شده است.
این بار جشن عروسی تو نیز برفی دیگر بر زمستان دلم نشاند، این سرنوشت، مرده ریگ نیاکان است که باید ما دگرگونش کنیم. برف روی برف. زمستان پشت زمستان! اما برآنم که اندوهم را روزی، با خاک گور قسمت کنم که رازدار است و پربار و بی‌سرزنش.

از مادرم آموختم که: «درد دل سی زیر گل» آموختم که پنهان و بی‌صدا گریه کنم، آموختم که محبت به گدایی ندهند، محبت خریدنی نیست. همچون دستان بخشنده‌ی طبیعت، رایگان و خودروست.

دخترم، سوگند به اشک‌های آزادگان؛ سوگند به خون گرم شهیدان راه آزادی و انسانیت، جز برای رهایی انسان از بند خودکامگان آرمانی ندارم، و هیچ چیز به‌جز لذت آزادگی در کام من شیرین نیست. مال و شهرت و مقام جز خس و خاشاکی، بر روی دریای آرزوهایم نیست؛ که من بر کشتی اراده، اندیشه و تجربه‌ی خویش، توانا و شاداب ایستاده‌ام؛ از تلخی روزهای پیش‌رو مرا باک نیست. زیرا هیچ چیز برای من تلخ‌تر از بندگی و شکم‌بارگی نیست. والاترین شکوه برای من شادی و رفاه و آرامش و آزادمنشی ایرانیان است و در این راه یک دم درنگ نخواهم کرد.

فرزندانم مرا ببخشید، چون همه‌ی آزادی و همه‌ی مسئولیت من با خودم است و شما نیز آزاد و مسئول رفتار و گفتار و کردار خویشید.

من و شما همانا آفریده‌ی اندیشه و رفتار خویشیم. در آرزوی خوشبختی شما

رسول - شهریور ۱۴۰۳»

#رسول_بداقی #بیانیه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech