«این حرفی که روی این پوستر آمده به بهترین شکل در تعصب مذهبی خودش را نشان میدهد و برای ما ایرانی ها به بهترین شکل در حکومتی که داریم. تصور کنید که تنها کسانی میتوانند رهبر جمهوری اسلامی باشند که آخوند باشند و آخوندها هم اساسا صرفا به کتاب های فقهی و توضیح المسائل اهمیت میدهند و به دیگر کتاب ها در بهترین حالت توجهی ندارند چه رسد به اینکه بخواهند آن کتاب ها را ترویج کنند یا بخوانند. از چنین حکومتی نباید ترسید؟ از آدم هایی که میخواهند با توضیح المسائل بر کشور حکومت کنند نباید ترسید؟»
- متن و تصویر ارسالی از همراهان
#یاری_مدنی_توانا #تعصب_مذهبی #آزادی_مذهبی #ولایت_فقیه #جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech
- متن و تصویر ارسالی از همراهان
#یاری_مدنی_توانا #تعصب_مذهبی #آزادی_مذهبی #ولایت_فقیه #جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
حدود سه سال پیش از یکی از همراهان این ویدئو را با متن زیر برای ما فرستاده بود:
«دیگه کفگیر به ته دیگ خورده و هرروز شاهد یک شیرین‌کاری جدید ازمداحان هستیم. این هم مدل جدیدش که روضه بی‌صدا اجرا می‌کنه. اسم این سبک جدید رو پانتومیم-روضه هم میشه گذاشت. سال۲۰۲۰ میلادی چیزی که توی کشورما به‌روز میشه همین دکان و دستگاه مداح‌هاست».
او از تعبیر «شیرین‌کاری» استفاده کرده بود ولی دقت در این پانتومیم - روضه که همچنان تداوم دارد به ما نشان میدهد که چه میزان این حجم از رفتار که با عواطف مخاطبان سروکار دارد می‌تواند همچنین موجب تحریک احساسات مذهبی و افزایش تعصب شود.
تعصبی که خود موجب تقویت بیش از پیش نامداراگری با باورمندان به دیگر عقاید است.
به نظر شما نوع کنش‌ها و گفته‌ها در مراسمات مذهبی در یک دولت سکولار باید تحت نظر دولت باشد و گفته‌های نفرت‌پراکن به کنترل در بیایند یا آن را در حوزه آزادی بیان و مناسک مذهبی می‌گنجانید؟
#گفتگو_توانا #مداحی #عزاداری #تعصب_مذهبی
@Tavaana_TavaanaTech
«دیگه کفگیر به ته دیگ خورده و هرروز شاهد یک شیرین‌کاری جدید ازمداحان هستیم. این هم مدل جدیدش که روضه بی‌صدا اجرا می‌کنه. اسم این سبک جدید رو پانتومیم-روضه هم میشه گذاشت. سال۲۰۲۰ میلادی چیزی که توی کشورما به‌روز میشه همین دکان و دستگاه مداح‌هاست».
او از تعبیر «شیرین‌کاری» استفاده کرده بود ولی دقت در این پانتومیم - روضه که همچنان تداوم دارد به ما نشان میدهد که چه میزان این حجم از رفتار که با عواطف مخاطبان سروکار دارد می‌تواند همچنین موجب تحریک احساسات مذهبی و افزایش تعصب شود.
تعصبی که خود موجب تقویت بیش از پیش نامداراگری با باورمندان به دیگر عقاید است.
به نظر شما نوع کنش‌ها و گفته‌ها در مراسمات مذهبی در یک دولت سکولار باید تحت نظر دولت باشد و گفته‌های نفرت‌پراکن به کنترل در بیایند یا آن را در حوزه آزادی بیان و مناسک مذهبی می‌گنجانید؟
#گفتگو_توانا #مداحی #عزاداری #تعصب_مذهبی
@Tavaana_TavaanaTech
جمهوری اسلامی و مقامات قضایی آن، به جای آنکه از مردم و افراد آزاردیده حمایت کنند، به صراحت مردم را تهدید می‌کنند و می‌گویند کسانی که برای مردم به نام امر به معروف مزاحمت ایجاد می‌کنند، مورد حمایت دستگاه قضایی هستند.
از جمله غلامعلی دهشیری، رییس کل دادگستری استان یزد، ضمن آنکه درگیری میان افراد موسوم به آمر به معروف و زنان آزادی‌خواه را «طبیعی» دانست، تاکید کرد این مسئله «سیاه نمایی» شده است.
او گفت: «در انبوه این کار گسترده، شکل گیری این مقدار تنش، طبیعی است که متأسفانه با رسانه ای شدن موضوع و سوء استفاده برخی از معاندین و البته برخی از موضع گیری های افراد داخلی بیش از آنچه بود، سیاه نمایی و بزرگ جلوه داده شد».
او همچنین با حمایت از افراد آمر به معروف که شبانه‌روز برای زنان مزاحمت ایجاد می‌کنند، خواستار آن شد دستگاه‌های دیگر از این افراد حمایت کنند و گفت: «در مسئله حجاب برای ۳۲ دستگاه حدود ۳۱۰ وظیفه دیده شده است که باید برای آن کم کاری ها نیز برنامه داشت»!
بارز است که مسئله بالا نمونه‌ای است از نقض تمام عیار عدالت قضایی. گویا در ایرانی تحت سلطه جمهوری اسلامی است، برخی نسبت به برخی دیگر برابرتر هستند!
درواقع بر خلاف عرف معمول دستگاه‌های قضایی در کشورهای پیشرفته و متمدن، که باورهای دو طرف دعوا را در داوری و قضاوت در نظر نمی‌گیرند، در جمهوری اسلامی، دستگاه قضایی، جدای از نوع نزاع و جدای از اینکه در نزاع و دعوا چه گذشت، باورهای صاحبان نزاع را دستمایه قضاوت قرار میدهد.
به عنوان نمونه فکر کنید بر سر مسئله‌ای نامرتبط بین یک خداباور با یک ناخداباور نزاع پیش آمده باشد. اگر در دستگاه قضایی جمهوری اسلامی، قاضی عالم به خداناباوری یکی از طرفین نزاع باشد، این مسئله را در نوع داوری خود دخیل نخواهد کرد؟!
در مسئله آزار زنان توسط آمران به معروف که نشان داده شده است، این آمران به معروف عزیزکرده دستگاه قضایی جمهوری اسلامی هستند.
#گفتگو_توانا #قوه_قضاییه #آزار_زنان #تعصب_مذهبی
@Tavaana_TavaanaTech
از جمله غلامعلی دهشیری، رییس کل دادگستری استان یزد، ضمن آنکه درگیری میان افراد موسوم به آمر به معروف و زنان آزادی‌خواه را «طبیعی» دانست، تاکید کرد این مسئله «سیاه نمایی» شده است.
او گفت: «در انبوه این کار گسترده، شکل گیری این مقدار تنش، طبیعی است که متأسفانه با رسانه ای شدن موضوع و سوء استفاده برخی از معاندین و البته برخی از موضع گیری های افراد داخلی بیش از آنچه بود، سیاه نمایی و بزرگ جلوه داده شد».
او همچنین با حمایت از افراد آمر به معروف که شبانه‌روز برای زنان مزاحمت ایجاد می‌کنند، خواستار آن شد دستگاه‌های دیگر از این افراد حمایت کنند و گفت: «در مسئله حجاب برای ۳۲ دستگاه حدود ۳۱۰ وظیفه دیده شده است که باید برای آن کم کاری ها نیز برنامه داشت»!
بارز است که مسئله بالا نمونه‌ای است از نقض تمام عیار عدالت قضایی. گویا در ایرانی تحت سلطه جمهوری اسلامی است، برخی نسبت به برخی دیگر برابرتر هستند!
درواقع بر خلاف عرف معمول دستگاه‌های قضایی در کشورهای پیشرفته و متمدن، که باورهای دو طرف دعوا را در داوری و قضاوت در نظر نمی‌گیرند، در جمهوری اسلامی، دستگاه قضایی، جدای از نوع نزاع و جدای از اینکه در نزاع و دعوا چه گذشت، باورهای صاحبان نزاع را دستمایه قضاوت قرار میدهد.
به عنوان نمونه فکر کنید بر سر مسئله‌ای نامرتبط بین یک خداباور با یک ناخداباور نزاع پیش آمده باشد. اگر در دستگاه قضایی جمهوری اسلامی، قاضی عالم به خداناباوری یکی از طرفین نزاع باشد، این مسئله را در نوع داوری خود دخیل نخواهد کرد؟!
در مسئله آزار زنان توسط آمران به معروف که نشان داده شده است، این آمران به معروف عزیزکرده دستگاه قضایی جمهوری اسلامی هستند.
#گفتگو_توانا #قوه_قضاییه #آزار_زنان #تعصب_مذهبی
@Tavaana_TavaanaTech
Forwarded from گفت‌وشنود
مولوی عبدالحمید از جمله روحانیون ایرانی و افراد برجسته اهل سنت ایران است که عمیقا از خود نمودی مداراجو به نمایش گذاشته است.
مولوی به صراحت از حقوق زنان، بهاییان، اقلیت‌های مذهبی و خداناباوران دفاع کرده است.
او از جمله درباره زنان گفته است: «به زنان بها بدهید و حرمت کنید. کسانی هستند که فکر می‌کنند زن برای نگهداری فرزندان و آشپزخانه است. زن برای مسائل کلان، مهم و معاصر است».
مولوی عبدالحمید که در بلوچستان محبوبیتی گسترده دارد و این محبوبیت او به دیگر نقاط ایران هم کشیده شده است درباره حقوق بهاییان و خداناباوران گفته است: «بهائی‌ها حقوق انسانی و حقوق شهروندی دارند و اگر کسی خدا را هم قبول نداشته باشد، حقوق انسانی دارد».
مولوی به صراحت برخورد با بهاییان را «قبیح» دانسته است.
این روحیه مداراجو از سوی مولوی و تداوم آن، اثرات بسیار مثبتی در ایران خواهد داشت.
نظر شما چیست؟
#گفتگو_توانا #مولوی_عبدالحمید #جمهوری_اسلامی #تعصب_مذهبی
@Dialogue1402
مولوی به صراحت از حقوق زنان، بهاییان، اقلیت‌های مذهبی و خداناباوران دفاع کرده است.
او از جمله درباره زنان گفته است: «به زنان بها بدهید و حرمت کنید. کسانی هستند که فکر می‌کنند زن برای نگهداری فرزندان و آشپزخانه است. زن برای مسائل کلان، مهم و معاصر است».
مولوی عبدالحمید که در بلوچستان محبوبیتی گسترده دارد و این محبوبیت او به دیگر نقاط ایران هم کشیده شده است درباره حقوق بهاییان و خداناباوران گفته است: «بهائی‌ها حقوق انسانی و حقوق شهروندی دارند و اگر کسی خدا را هم قبول نداشته باشد، حقوق انسانی دارد».
مولوی به صراحت برخورد با بهاییان را «قبیح» دانسته است.
این روحیه مداراجو از سوی مولوی و تداوم آن، اثرات بسیار مثبتی در ایران خواهد داشت.
نظر شما چیست؟
#گفتگو_توانا #مولوی_عبدالحمید #جمهوری_اسلامی #تعصب_مذهبی
@Dialogue1402
Forwarded from گفت‌وشنود
سلطه‌ی یک اندیشه در سیاست؛ کانالی به سوی تمامیت‌خواهی
این ایده که بایستی سیاست کشور بر اساس یک نگاه معرفتی - فلسفی خاص اداره شود، می‌تواند کانالی باشد به سوی تمامیت‌خواهی و توتالیتاریسم سیاسی؛ حتی اگر نیت از چنین سلطه‌ای نیت خیر باشد.
به بیان دیگر، سیاست را بایستی حوزه‌ای فرامعرفتی تلقی کرد؛ یعنی فرادست افکار فلسفی و معرفتی گوناگون، بایستی رفتار حکومت را سامان داد و نظم دیوان‌سالاری را نظم نگهبان آزادی مردم دانست نه نظم ترویج یک اندیشه خاص.
شاید بتوان پیشینه‌ی این ایده که شهر باید بر اساس یک سری موارد خاص فکری اداره شود را به افلاطون برگرداند که حامی ایده «فیلسوف - شاه» بود. ایده ولایت فقیه را نیز می‌توان صورت فقهی - شیعی ایده فیلسوف - شاه دانست که در قالب سلطنت فقیه تجلی پیدا کرد.
تجربه ولایت فقیه خود به اندازه‌ی کافی گویای فاجعه سلطه یک نگاه خاص بر سیاست است.
نظر شما چیست؟
#گفتگو_توانا #مدارا #رواداری #ولایت_فقیه #تعصب_مذهبی
@dialogue1402
این ایده که بایستی سیاست کشور بر اساس یک نگاه معرفتی - فلسفی خاص اداره شود، می‌تواند کانالی باشد به سوی تمامیت‌خواهی و توتالیتاریسم سیاسی؛ حتی اگر نیت از چنین سلطه‌ای نیت خیر باشد.
به بیان دیگر، سیاست را بایستی حوزه‌ای فرامعرفتی تلقی کرد؛ یعنی فرادست افکار فلسفی و معرفتی گوناگون، بایستی رفتار حکومت را سامان داد و نظم دیوان‌سالاری را نظم نگهبان آزادی مردم دانست نه نظم ترویج یک اندیشه خاص.
شاید بتوان پیشینه‌ی این ایده که شهر باید بر اساس یک سری موارد خاص فکری اداره شود را به افلاطون برگرداند که حامی ایده «فیلسوف - شاه» بود. ایده ولایت فقیه را نیز می‌توان صورت فقهی - شیعی ایده فیلسوف - شاه دانست که در قالب سلطنت فقیه تجلی پیدا کرد.
تجربه ولایت فقیه خود به اندازه‌ی کافی گویای فاجعه سلطه یک نگاه خاص بر سیاست است.
نظر شما چیست؟
#گفتگو_توانا #مدارا #رواداری #ولایت_فقیه #تعصب_مذهبی
@dialogue1402
Forwarded from گفت‌وشنود
گفت‌وگو با یک متعصب
طرحی از اسد بیناخواهی
لینک وبسایت:
https://tolerance.tavaana.org/fa/conversation-with-a-fanatic
#گفتگو_توانا #تعصب_مذهبی #مدارا #رواداری
@Dialogue1402
طرحی از اسد بیناخواهی
لینک وبسایت:
https://tolerance.tavaana.org/fa/conversation-with-a-fanatic
#گفتگو_توانا #تعصب_مذهبی #مدارا #رواداری
@Dialogue1402
Forwarded from گفت‌وشنود
«چرا هندو نیستید؟ چون تصادفا در آمریکا به دنیا آمدید، نه هند. اگر در هند بزرگ شده بودید، هندو می‌شدید.»
این جمله‌ای است از ریچارد داوکینز، اندیشمند و دانشمند خداناباور انگلیسی که در یک پرسش و پاسخ با یک زن جوان مسیحی از نقش عامل تصادف و مکان تولد در باورمندی انسان‌ها به ایمان مذهبی می‌گوید.
تاریخ بشر نشان داده است ایمان مذهبی همواره بخشی از زندگی انسانی بوده است. شاید سخت باشد که حیات انسان را بدون ایمان بتوان تصور کرد.
اما در عین حال انسان‌ها عمیقا نیازمند هم‌زیستی مسالمت‌آمیز هستند.
به بیان دیگر، اگر بتوان گفت دست‌کم عده‌ای از انسان‌ها برای برخورداری از احوال بهتر نیازمند ایمان به امر متعالی هستند، این را نیز می‌توان مدعی شد که انسان‌ها برای یک دنیای بهتر نیازمند رواداری و مدارا با یکدیگر هستند.
طبعا رواداری و مدارای مذهبی نیازمند بن‌مایه‌های ساختاری و فرهنگی است؛ از دولت حامی حقوق شهروندان گرفته تا گسترش درکی مداراجویانه از ایمان مذهبی.
اما اساسا درک مداراجویانه از ایمان مذهبی را چگونه می‌توان ایجاد کرد؟
به نظر می‌رسد یکی از راه‌های ایجاد درک مداراجویانه از مذهب، فروتنی در ایمان است.
به همان مکالمه ریچارد داوکینز با زن جوان مومن به آیین مسیحیت برگردیم.
داوکینز خداناباور در پاسخ به پرسش زن جوان، مبنی بر احتمال اشتباه‌بودن باورهای داوکینز، به او یادآوری می‌کند احتمال اشتباه‌بودن باورهای مسیحیت و هر آیین مذهبی دیگری هم وجود دارد.
داوکینز همچنین یادآوری می‌کند که کاملا ممکن است اگر این زن جوان در یک کشور غیرمسیحی به دنیا آمده بود، باوری غیرمسیحی می‌داشت.
به این مکالمه نگاه کنیم:
پس اگر امکان اشتباه‌بودن هر نوع ایمان و باور – چه مذهبی و چه غیرمذهبی – وجود دارد، و پس اگر عامل شانس در نوع ایمان ما این اندازه پررنگ است، چرا بر نوع باور خود تعصب خرج کنیم و تلاش کنیم آن را به زور به دیگران بقبولانیم؟
آیا ما نیازمند فروتنی در ایمان خود نیستیم؟ آیا ما نیازمند درک دیگرانی نیستیم که به دلیل مکان تولد متفاوت، ایمان متفاوتی از ما دارند؟ آیا ما نیازمند این نیستیم که بپذیریم شاید نگاه ما اشتباه باشد؟
آیا چنین درکی خود راهی به سوی پذیرش مدارا و رواداری با دیگری نیست؟
وبسایت:
https://dialog.tavaana.org/humility-in-faith/
یوتیوب:
https://www.youtube.com/watch?v=iXmCeJ0ZlME
#گفتگو_توانا #فروتنی_مذهبی #تعصب_مذهبی #استبداد_مذهبی #حقوق_خداناباوران
این جمله‌ای است از ریچارد داوکینز، اندیشمند و دانشمند خداناباور انگلیسی که در یک پرسش و پاسخ با یک زن جوان مسیحی از نقش عامل تصادف و مکان تولد در باورمندی انسان‌ها به ایمان مذهبی می‌گوید.
تاریخ بشر نشان داده است ایمان مذهبی همواره بخشی از زندگی انسانی بوده است. شاید سخت باشد که حیات انسان را بدون ایمان بتوان تصور کرد.
اما در عین حال انسان‌ها عمیقا نیازمند هم‌زیستی مسالمت‌آمیز هستند.
به بیان دیگر، اگر بتوان گفت دست‌کم عده‌ای از انسان‌ها برای برخورداری از احوال بهتر نیازمند ایمان به امر متعالی هستند، این را نیز می‌توان مدعی شد که انسان‌ها برای یک دنیای بهتر نیازمند رواداری و مدارا با یکدیگر هستند.
طبعا رواداری و مدارای مذهبی نیازمند بن‌مایه‌های ساختاری و فرهنگی است؛ از دولت حامی حقوق شهروندان گرفته تا گسترش درکی مداراجویانه از ایمان مذهبی.
اما اساسا درک مداراجویانه از ایمان مذهبی را چگونه می‌توان ایجاد کرد؟
به نظر می‌رسد یکی از راه‌های ایجاد درک مداراجویانه از مذهب، فروتنی در ایمان است.
به همان مکالمه ریچارد داوکینز با زن جوان مومن به آیین مسیحیت برگردیم.
داوکینز خداناباور در پاسخ به پرسش زن جوان، مبنی بر احتمال اشتباه‌بودن باورهای داوکینز، به او یادآوری می‌کند احتمال اشتباه‌بودن باورهای مسیحیت و هر آیین مذهبی دیگری هم وجود دارد.
داوکینز همچنین یادآوری می‌کند که کاملا ممکن است اگر این زن جوان در یک کشور غیرمسیحی به دنیا آمده بود، باوری غیرمسیحی می‌داشت.
به این مکالمه نگاه کنیم:
پس اگر امکان اشتباه‌بودن هر نوع ایمان و باور – چه مذهبی و چه غیرمذهبی – وجود دارد، و پس اگر عامل شانس در نوع ایمان ما این اندازه پررنگ است، چرا بر نوع باور خود تعصب خرج کنیم و تلاش کنیم آن را به زور به دیگران بقبولانیم؟
آیا ما نیازمند فروتنی در ایمان خود نیستیم؟ آیا ما نیازمند درک دیگرانی نیستیم که به دلیل مکان تولد متفاوت، ایمان متفاوتی از ما دارند؟ آیا ما نیازمند این نیستیم که بپذیریم شاید نگاه ما اشتباه باشد؟
آیا چنین درکی خود راهی به سوی پذیرش مدارا و رواداری با دیگری نیست؟
وبسایت:
https://dialog.tavaana.org/humility-in-faith/
یوتیوب:
https://www.youtube.com/watch?v=iXmCeJ0ZlME
#گفتگو_توانا #فروتنی_مذهبی #تعصب_مذهبی #استبداد_مذهبی #حقوق_خداناباوران
Dialog Project
لزوم فروتنی در ایمان - Dialog Project
«چرا هندو نیستید؟ چون تصادفا در آمریکا به دنیا آمدید، نه هند. اگر در هند بزرگ شده بودید، هندو می‌شدید.» این جمله‌ای است از ریچارد داوکینز، اندیشمند و دانشمند خداناباور انگلیسی که در یک پرسش و پاسخ با یک زن جوان مسیحی از نقش عامل تصادف و مکان تولد در باورمندی…
Forwarded from گفت‌وشنود
افراط گرایی مذهبی؛ زمینه‌ساز تضعیف مشارکت شهروندان در فرایند تصمیم‌گیری
اعتماد ملی یکی از بزرگترین شاخصه‌های یک نظام دموکراتیک و پیشرفته است.
بر این اساس است که برخی نویسندگان اعتماد ملی را مرتبط با رشد اقتصادی کشور نیز می‌دانند. به عنوان نمونه داریوش همایون گفته بود: «اعتماد در زندگی ملی نقش اساسی دارد. اگر کمترینه‌ای از اعتماد در جامعه نباشد نهادهای سیاسی و مدنی لازم برای دمکراسی به قدرت کافی نمی‌رسد و رشد اقتصاد کند می‌شود».
در چنین وضعیتی است که ترویج افراط گرایی مذهبی می‌تواند دقیقا در جهت عکس عمل کند و موجب تضعیف نظام دموکراتیک و مشارکت شهروندان در فرایند تصمیم‌گیری شود: «به این دلیل که بسیاری از افراد از هراس از خشم نیروهای افراطی است که از بیان عقاید خود به صورت آزادانه پرهیز می‌کنند».
آیا نمی‌توان یکی از دلایل کم‌شور بودن انتخابات ریاست جمهوری کنونی در ایران را افراط گرایی مذهبی جمهوری اسلامی دانست؟
نظر شما چیست؟
#گفتگو_توانا #افراط_گرایی #تعصب_مذهبی #انتخابات_ریاست_جمهوری
@Dialogue1402
اعتماد ملی یکی از بزرگترین شاخصه‌های یک نظام دموکراتیک و پیشرفته است.
بر این اساس است که برخی نویسندگان اعتماد ملی را مرتبط با رشد اقتصادی کشور نیز می‌دانند. به عنوان نمونه داریوش همایون گفته بود: «اعتماد در زندگی ملی نقش اساسی دارد. اگر کمترینه‌ای از اعتماد در جامعه نباشد نهادهای سیاسی و مدنی لازم برای دمکراسی به قدرت کافی نمی‌رسد و رشد اقتصاد کند می‌شود».
در چنین وضعیتی است که ترویج افراط گرایی مذهبی می‌تواند دقیقا در جهت عکس عمل کند و موجب تضعیف نظام دموکراتیک و مشارکت شهروندان در فرایند تصمیم‌گیری شود: «به این دلیل که بسیاری از افراد از هراس از خشم نیروهای افراطی است که از بیان عقاید خود به صورت آزادانه پرهیز می‌کنند».
آیا نمی‌توان یکی از دلایل کم‌شور بودن انتخابات ریاست جمهوری کنونی در ایران را افراط گرایی مذهبی جمهوری اسلامی دانست؟
نظر شما چیست؟
#گفتگو_توانا #افراط_گرایی #تعصب_مذهبی #انتخابات_ریاست_جمهوری
@Dialogue1402
Forwarded from گفت‌وشنود
صفحه گفت‌وشنود را دنبال کنید: @dialogue1402
«چرا هندو نیستید؟ چون تصادفا در آمریکا به دنیا آمدید، نه هند. اگر در هند بزرگ شده بودید، هندو می‌شدید.»
این جمله‌ای است از ریچارد داوکینز، اندیشمند و دانشمند خداناباور انگلیسی که در یک پرسش و پاسخ با یک زن جوان مسیحی از نقش عامل تصادف و مکان تولد در باورمندی انسان‌ها به ایمان مذهبی می‌گوید.
طبعا رواداری و مدارای مذهبی نیازمند بن‌مایه‌های ساختاری و فرهنگی است؛ از دولت حامی حقوق شهروندان گرفته تا گسترش درکی مداراجویانه از ایمان مذهبی.
اما اساسا درک مداراجویانه از ایمان مذهبی را چگونه می‌توان ایجاد کرد؟
به نظر می‌رسد یکی از راه‌های ایجاد درک مداراجویانه از مذهب، فروتنی در ایمان است.
به همان مکالمه ریچارد داوکینز با زن جوان مومن به آیین مسیحیت برگردیم.
داوکینز خداناباور در پاسخ به پرسش زن جوان، مبنی بر احتمال اشتباه‌بودن باورهای داوکینز، به او یادآوری می‌کند احتمال اشتباه‌بودن باورهای مسیحیت و هر آیین مذهبی دیگری هم وجود دارد.
داوکینز همچنین یادآوری می‌کند که کاملا ممکن است اگر این زن جوان در یک کشور غیرمسیحی به دنیا آمده بود، باوری غیرمسیحی می‌داشت.
برای تماشای ویدئو و مشاهده متن کامل موضوع بالا به وبسایت گفت‌وشنود بروید:
https://dialog.tavaana.org/humility-in-faith/
#گفتگو_توانا #فروتنی_مذهبی #تعصب_مذهبی #استبداد_مذهبی #حقوق_خداناباوران
@dialogue1402
«چرا هندو نیستید؟ چون تصادفا در آمریکا به دنیا آمدید، نه هند. اگر در هند بزرگ شده بودید، هندو می‌شدید.»
این جمله‌ای است از ریچارد داوکینز، اندیشمند و دانشمند خداناباور انگلیسی که در یک پرسش و پاسخ با یک زن جوان مسیحی از نقش عامل تصادف و مکان تولد در باورمندی انسان‌ها به ایمان مذهبی می‌گوید.
طبعا رواداری و مدارای مذهبی نیازمند بن‌مایه‌های ساختاری و فرهنگی است؛ از دولت حامی حقوق شهروندان گرفته تا گسترش درکی مداراجویانه از ایمان مذهبی.
اما اساسا درک مداراجویانه از ایمان مذهبی را چگونه می‌توان ایجاد کرد؟
به نظر می‌رسد یکی از راه‌های ایجاد درک مداراجویانه از مذهب، فروتنی در ایمان است.
به همان مکالمه ریچارد داوکینز با زن جوان مومن به آیین مسیحیت برگردیم.
داوکینز خداناباور در پاسخ به پرسش زن جوان، مبنی بر احتمال اشتباه‌بودن باورهای داوکینز، به او یادآوری می‌کند احتمال اشتباه‌بودن باورهای مسیحیت و هر آیین مذهبی دیگری هم وجود دارد.
داوکینز همچنین یادآوری می‌کند که کاملا ممکن است اگر این زن جوان در یک کشور غیرمسیحی به دنیا آمده بود، باوری غیرمسیحی می‌داشت.
برای تماشای ویدئو و مشاهده متن کامل موضوع بالا به وبسایت گفت‌وشنود بروید:
https://dialog.tavaana.org/humility-in-faith/
#گفتگو_توانا #فروتنی_مذهبی #تعصب_مذهبی #استبداد_مذهبی #حقوق_خداناباوران
@dialogue1402