شما در این بحث‌های پیش آمده کجا می‌ایستید؟

فدراسیون جهانی شطرنج میزبانی رقابت‌های قهرمانی بانوان جهان را به ایران داده است. این به آن معنا است که زنانی از سراسر جهان برای بازی به ایران خواهند آمد. برخی از این زنان در گفت‌وگوهایی با مسیح علی‌نژاد، گفته‌اند که حاضر نیستند با روسری به ایران بیایند و به قانون حجاب اجباری گردن نمی‌گذارند.

در این چند روز موافقان و مخالفانی در مورد این تصمیم شطرنج‌بازان خارجی واکنش نشان داده‌اند. برخی گفته‌اند از آن‌جا که حجاب اجباری در ایران قانون است دیگران باید به این قانون احترام بگذارند و در مقابل کسانی گفته‌اند که لزوما انسان موظف نیست به قوانین تبعیض‌آمیز گردن بگذارد و برای مثال اگر در تاریخ معاصر به این بهانه به قوانین برده‌داری یا تبعیض نژادی در آفریقای جنوبی احترام می‌گذاشتند هنوز این قوانین ناعادلانه در جهان جاری و ساری بود. برخی از زاویه‌ای دیگر معترض هستند.

برای مثال غنچه قوامی در صفحه‌ی فیس‌بوک خود می‌نویسد:«گرفتن میزبانی مسابقات شطرنج از ایران به بهانه حجاب اجباری، تنها به ضرر ورزش زنان در ایران خواهد بود. این روند اگر باب شود تنها زنان ایرانی هستند که از عرصه های جهانی ورزشی حذف می شوند.»

مژده فرجی در زیر همین پست غنچه قوامی نوشته است:
«شركت كردن ورزشكاران ايرانی در مسابقات بين‌المللی كه فقط در حالت ميزبانی ايران اتفاق نميفته!»

و این سخن معنایش این است که آن‌هایی که مخالف حضور شطرنج‌بازان خارجی در ایران هستند به هیچ‌وجه نظرشان تحریم پرزش نیست و زنان ایرانی می‌توانند هم در کشور خود و هم در بیرون ایران در عرصه‌های ورزشی شرکت کنند و تنها از شطرنج‌بازان دیگر کشورها می‌خواهند که به این قوانین تبعیض‌آمیز به سود زنان ایران گردن نگذارند.

مسیح علی‌نژاد در گفت‌وگو با بی‌بی‌سی می‌گوید:
«هدف ما تحریم ورزش زنان ایران نیست، مشکل آن است که جمهوری اسلامی ابزار سلطه خودش را در همه جهان گسترده می‌کند.»

و در مقابل نگین حسینی معتقد است:

« اینکه زنان ایرانی بتوانند ورزش کنند، تحصیل کنند و با همتایان خودشان در خارج از کشور در ارتباط باشند اولویت بیشتری دارد.»

علی کریم‌زاده در صفحه‌ی فیس‌بوک خود با زبانی طنز می‌گوید که اعتراض به حجاب اجباری مسئله‌ای مهم‌تر از این است که دو زن شطرنج‌باز خارجی با به خاطر حجاب به کشور بیایند و یا نیایند.

او می‌آورد:
«در "Banana Republic" یا همون «جمهوری موز» خودمون که سال دیگه قراره میزبان جام جهانی منچ با مانع زنان باشه٬ زن‌ها رو حتی هر زن خارجی‌ای که بخواد وارد کشور بشه ختنه می‌کنن. امیدوارم زنان کشورهای دیگه ضمن احترام به قوانین و فرهنگ اون کشور٬ این جام رو تحریم نکنن که جلوی پیشرفت‌های ورزشی زنان «جمهوری موز» گرفته نشه!»
goo.gl/06dNzX
نظر شما در مورد این مباحث پیش آمده چیست؟

@Tavaana_TavaanaTech

«حالا که این همه علیه سیاست های تبعیض نژادی ترامپ مطلب می نویسیم، بد نیست یک نگاهی هم به فهرست شهرهایی در ایران بیندازیم که ورود مهاجران بویژه افغان ها و عراقی ها به آن ممنوع است.ممنوعیت ورود مهاجران افغانستانی و عراقی و بقیه به این همه شهر اگر نژادپرستی نیست، چیست؟ما هم به اندازه کافی سیاست های تبعیض امیز را در ایران نسبت به مهاجران اجرا کرده ایم، ما هم به اندازه کافی نژاد پرست هستیم....به رفتار ترامپ اعتراض می کنیم، به اجرای سیاست های مشابه در کشور خودمان هم اعتراض کنیم.اعتراضی هرچند کوچک...»

اسامی شهرها و محدودیت ها را در جدول زیر ببینید.

برگرفته از صفحه Jila Baniyaghoob روزنامه‌نگار ساکن ایران

شما چه فکر می‌کنید؟
goo.gl/cJHGmW

مطالب مرتبط:

همدلی، راهی به سوی زیستن در صلح و آشتی
http://bit.ly/2fs2aWl

مهمانان ناخوانده: نقض حقوق پناهندگان و مهاجرین افغان توسط ايران
http://bit.ly/2jEBZfJ

پناهندگان
http://bit.ly/2drC2tx

https://telegram.me/joinchat/B5XELjvByQFyPHYQMdMTiQ

مارتین لوتر کینگ: مبارزه برای حقوق برابر
به بهانه‌ی زادروز مارتین لوترکینگ
goo.gl/21tgQ2
در چهارم آوریل ۱۹۶۸، کینگ زمانی که در بالکن هتل خود در ممفیس تنسی ایستاده بود، ترور شد. سفر او برای حمایت از حقوق کارگران سیاه‌پوست بخش بهداشت بود. مرگ او منجر به آشوب و ناآرامی در سراسر کشور شد اما جنبش حقوق مدنی از خط خارج نشد و کماکان به مبارزه برای برابری سیاهان ادامه داد. ده‌ها سال پس از ترور کینگ، فعالین مدنی، برای پایان دادن به تبعیض نژادی در آمریکا مبارزه کردند. کار آنها بر مبنای میراث ارزنده کینگ و عمدتا به روش بدون خشونت بود و علی‌رغم مخالفت بی‌رحمانه، توانستند قوانین تبعیض‌آمیز را از بین برده و کشوری بسازند که بر برابری و عدالت بنا شده باشد.

اگرچه برده‌داری در اواخر قرن نوزدهم در آمریکا ملغی شد، ولی نژادپرستی نهادینه شده تا ده‌ها سال بعد ادامه داشت و سیاهان مورد ستم بودند. تا نیمه قرن بیستم سیاهان مجبور بودند از مکان‌های عمومی و مدارس جداگانه استفاده کنند و البته بهترین‌ها در انحصار سفیدپوستان بود. آنها به طور معمول از تبعیض در استخدام و مسکن رنج می‌بردند و حتی توسط بعضی سفیدپوستان مورد آزار قرار گرفته و نمی‌توانستند از حق رای خود به طور کامل استفاده کنند.

فعالین حقوق مدنی، ده‌ها سال برای برابری شهروندان آمریکایی مبارزه کردند و پیروزی‌های چشم‌گیری نیز به دست آوردند که از جمله آنها رای دادگاه عالی آمریکا در سال ۱۹۵۴ در مورد پرونده معروف «براون علیه شورای آموزش» بود که جداسازی دانش‌آموزان سیاه و سفید را مخالف قانون اساسی تشخیص داد.1 اگرچه این پیروزی‌ها نتوانست تبعیضی را که جامعه آمریکا گرفتار آن بود از بین ببرد، ولی شرایطی را به وجود آورد که در آن امکان برابری حقیقی سیاه و سفید در آمریکا دیده می‌شد. در چنین شرایطی مارتین لوتر کینگ به جنبش مبارزه برای احقاق حقوق مدنی سیاه‌پوستان آمریکا پیوست. ...

بیش‌تر بخوانید:
http://bit.ly/1BJsVeT

تلگرام کلاس و کتاب توانا را دنبال کنید و انواع کتاب‌های الکترونیکی رایگان، کیس استادی ها، فایل های ویدیویی کلاس‌ها را از آنجا به راحتی دریافت کنید:
https://t.me/Tavaana

#مطالعه_موردی

@Tavaana_TavaanaTech

نامه مارتین لوتر کینگ از زندان بیرمنگام
goo.gl/5Etmqr

مارتین لوتر کینگ این نامه را در سال ۱۹۶۳ از زندان شهر بیرمنگام - آلاباما، جایی که او به دلیل رهبری جنبش مبارزه مسالمت‌آمیز حقوق مدنی زندانی شده بود، نوشت. در این نامه، او استدلال کرده است که راه دست‌یابی به حقوق مدنی، مبارزه مسالمت‌آمیز است.
قسمت‌هایی از این نامه را بخوانید، انگار خطاب به جامعه‌ی کنونی ایران نوشته است:

به دلیل تجربه‌های دردناکی که از سر گذرانده‌ایم می‌دانیم که ستمگران هرگز آزادی را داوطلبانه عطا نمی‌کنند؛ ستمدیدگان باید آن را طلب کنند. صادقانه بگویم، من هنوز در هیچ مبارزه‌ی رو در رویی شرکت نکرده‌ام که از جانب آنانی که خود
قربانی بیماری تبعیض نژادی نبوده‌اند "بهنگام" ارزیابی شده باشد. سالهاست که این واژه‌ی "صبر کن" را می‌شنوم. این واژه در گوش هر سیاهی انعکاسی آشنا دارد. این "صبر کن" تقریباً همیشه معنای "هرگز" داشته است. همراه یکی از معتبرترین قاضی‌هامان، باید به این شناخت برسیم که "عدالتی که به تأخیر افتاده باشد، عدالتی است که دریغ شده است."
ما بیش از سیصد و چهل سال برای قانون اساسی و حقوق خداداد خود صبر کردیم. کشورهای افریقا و آسیا با سرعت برق به سوی کسب استقلال سیاسی پیش می‌تازند، اما ما سوار گاری لنگ لنگان برای یک لیوان قهوه می‌رویم به طرف
پیشخوان قهوه‌خانه. شاید برای آنانی که هیچ‌گاه تیرگی گزنده‌ی تبعیض نژادی را حس نکرده‌اند آسان باشد که بگویند "صبر کن".

دو گونه قانون از زمین سر زده است، عادلانه و غیر عادلانه. من آن حرامزاده‌ای هستم که پیروی از قانون عادلانه را تبلیغ می‌کنم. پیروی از قانون عادلانه نه تنها مسئولیتی قانونی، بلکه مسئولیتی اخلاقی است. درست خلاف آن، هر شخص مسئولیتی اخلاقی دارد که از قوانین غیر عادلانه سرپیچی کند. من اینجا با سنت آگوستین هم عقیده‌ام که می‌گوید: "قانون غیر عادلانه اصالا قانون نیست."

هر قانونی که حرمت انسانی را خدشه دار کند غیرعادلانه است. تبعیض نژادی به تمامی غیر عادلانه است زیرا تبعیض نژادی شخصیت فرد را تخریب می‌کند و روح او را مچاله می‌سازد. به آنکه تبعیض نژادی را اعمال می‌کند قدرت کاذب می‌بخشد و به آنکه مورد تبعیض قرار گرفته فرو دستی کاذب.
.
کسی که قانون غیر عادلانه‌ای را بشکند باید این عمل را آشکارا، با عشق، و با آمادگی برای تحمل مجازات صورت دهد. اذعان می‌کنم که شخصی که قانونی را که وجدانش به او گفته است غیر عادلانه است می‌شکند و کسی که با روی باز مجازات زندان را می‌پذیرد تا وجدان عمومی را بیدار کند و بی‌عدالتی را مقابل چشمش بنشاند، در واقع بیشترین احترام را به قانون می‌گذارد.

هیچگاه نباید از نظر دور داشت که هر چه آدولف هیتلر در آلمان کرد مطابق قانون بود و هر چه مبارزان آزادیخواه مجار در مجارستان کردند، غیر قانونی. در آلمان هیتلری کمک رساندن و دلجویی کردن از یک یهودی غیرقانونی بود. با وجود این، اطمینان دارم که اگر من در آن زمان آلمان می‌زیستم به برادران یهودی‌ام کمک می‌کردم و از آنان دلجویی می‌کردم.

او در قسمت‌هایی خطاب به سفیدپوستان میانه رو که مدام می‌گفتند حالا وقتش نیست و نگران به آشوب کشیده شدن جامعه بودند، می‌گوید:

من امیدوار بودم که سفیدان میانه رو بفهمند که ناآرامی‌های موجود در جنوب مرحله‌ای ناگزیر در گذار از دوران صلح منفی است، از مرحله‌ای که در آن سیاهان در سکوت به سرنوشت ظالمانه‌ای گردن نهادند، به دوران صلح مثبت و پربار که در آن تمام مردم به انسان و حرمت انسانی احترام می‌گذارند. در واقع، ما که دست به مبارزه‌ی رو در روی مسالمت‌آمیز زده‌ایم عامل آشوب نیستیم. ما به سادگی آشوب نهفته‌ی موجود را به لایه‌های رویی می‌آوریم. آنچه هست را آشکار می‌کنیم، در جایی قرارش می‌دهیم که مقابل چشم باشد و درمانش آسان باشد. مثل دملی چرکین که با تمام زشتی‌اش باید در معرض داروهای طبیعت، یعنی هوا و نور عدالت شکافته شود، با وجود تمام اضطرابی که مشاهده‌اش در نور وجدان آدمی و هوای تازه افکار عمومی ملت، تا پیش از آنکه مداوا شود، می‌آفریند.
در بیانیه‌ی خود تصریح کرده‌اید که عملیات ما، هر چند مسالمت‌آمیز، باید محکوم شود زیرا تولید خشونت میکند. آیا این نظر معقول است؟ به محکوم کردن مرد غارت شده‌ای نمی‌ماند که به دلیل جذاب بودن اموالش در تحریک عمل شنیع دزدی، محکوم می‌شود؟
باید چشم باز کنیم و همچنان که دادگاه‌های کشوری همواره تأکید کرده‌اند، تصدیق کنیم که این اشتباه است اگر از افراد بخواهیم از حقوق پایه‌ای خود در قانونی اساسی چشم بپوشند زیرا این خواست به حق آنان ممکن است منجر شود به بروز خشونت. جامعه موظف است غارت شده را در پناه حمایت خود بگیرد و غارتگر را مجازات کند.

این نامه‌ی جالب و آموزنده را از اینجا دانلود کنید:
goo.gl/y9eQsn

@tavaana

@Tavaana_TavaanaTech

چهارم فوریه زادروز #رزا_پارکس است، زنی که به "مادر جنبش آزادی" ملقب شد و حرکتش در مبارزه با #تبعیض_نژادی الهام‌بخش شد

رزا پارکس از تسلیم‌شدن خسته شده بود، او با نافرمانی مدنی، بر حق خود ایستادگی کرد، هزینه‌اش را هم داد...
https://tavaana.org/fa/Rosa%20Parks

@Tavaana_TavaanaTech

مارتین لوتر کینگ؛ یک عمر مبارزه برای برابری

«هر کسی مسئولیت اخلاقی دارد که قوانین ناعادلانه را رعایت نکند.» این بخشی از نامه‌ی معروف مارتین لوتر کینگ از زندان بیرمنگام است.
کینگ که رهبر جنبش مدنی آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار بود، همراه با دیگر فعالان مدنی، ده‌ها سال تلاش کرد توجه عمومی را به نژادپرستی نهادینه‌شده در جامعه جلب کند.
سرانجام، علی‌رغم ترور کینگ، تلاش‌های جنبش برابری‌خواهی نتیجه داد و به جداسازی در سراسر کشور پایان داد و رویای برابری و عدالت به واقعیت تبدیل شد.
https://bit.ly/2UufhwI
در ساندکلاد
https://bit.ly/39oLnhq
نسخه نوشتاری
https://bit.ly/2xzvtDE

فرمت mp3 در کانال کلاس و کتاب:
https://t.me/Tavaana/1926
فرمت mp4 در کانتل کلاس و کتاب:
https://t.me/Tavaana/1925

#پادکست #جنبش_ها_و_خیزش_ها
#مارتین_لوترکینگ #نژادپرستی #تبعیض_نژادی


@tavaana

@Tavaana_TavaanaTech

‏«کسانی که دم از ‎#تبعیض_نژادی و کشتار مردم در‌ آمریکا می‌زنند در چهلمین روز برگزاری مراسم فرزندم خانواده‌اش را‌ بازداشت و مراسمش را به خاک و خون کشیدند و صدها نفر را با‌ وقاحت تمام راهی زندان‌ها کردند و‌ آن‌ها را پیاده‌نظام دشمن خواندند.
چرا اعتراضات مردم آمریکا حق است ولی اعتراضات مسالمت آمیز مردم ایران اغتشاش و مخل امنیت و عامل برهم زدن نظم جامعه است آیا دادخواهی و فریاد بحق مردم ایران از نظر شما آشوب است و دستور به شلیک به قصد کشتن می دهید و قلب ها و جمجمه ها را سوراخ می کنید و خانواده ها را تهدید و وادار به سکوت می کنید شما که دم از تبعیض نژادی در آمریکا می زنید چرا ابتدایی ترین نیازهای زندگی را از هموطنان بهایی و دراویش و برادران اهل تسنن و دیگر اقوام ایرانی دریغ می کنید... .»

ویدئو و‌ متن از‌ اینستاگرام ‎#منوچهر_بختیاری، پدر پویا

@Tavaana_Tavaanatech

مارتین لوتر کینگ؛ یک عمر مبارزه برای برابری

«هر کسی مسئولیت اخلاقی دارد که قوانین ناعادلانه را رعایت نکند.» این بخشی از نامه‌ی معروف مارتین لوتر کینگ از زندان بیرمنگام است.
کینگ که رهبر جنبش مدنی آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار بود، همراه با دیگر فعالان مدنی، ده‌ها سال تلاش کرد توجه عمومی را به نژادپرستی نهادینه‌شده در جامعه جلب کند.
سرانجام، علی‌رغم ترور کینگ، تلاش‌های جنبش برابری‌خواهی نتیجه داد و به جداسازی در سراسر کشور پایان داد و رویای برابری و عدالت به واقعیت تبدیل شد.
https://bit.ly/2UufhwI
در ساندکلاد
https://bit.ly/39oLnhq
نسخه نوشتاری
https://bit.ly/2xzvtDE

#پادکست #جنبش_ها_و_خیزش_ها
#مارتین_لوترکینگ #نژادپرستی #تبعیض_نژادی


@tavaana

@Tavaana_TavaanaTech

چهارم فوریه زادروز رزا پارکس است، زنی که به «مادر جنبش آزادی» ملقب شد و حرکتش در مبارزه با تبعیض نژادی الهام‌بخش شد.

او از تسلیم‌شدن خسته شده بود، بنابراین با نافرمانی مدنی، بر حق خود ایستادگی کرد، هزینه‌اش را هم داد...

رزا پارکس، از فعالان جنبش حقوق مدنی آمریکا، ۶۰ سال پیش در چنین روزی از واگذاری صندلی اتوبوس‌اش به مردی سفیدپوست خودداری کرد. حرکتی که تحریم اتوبوس‌های مونتگمری ایالت آلاباما را در پی داشت و یک سال بعد دادگاه جداسازی اتوبوس‌ها را کاملا ناموجه و غیرقانونی اعلام کرد. در آن روز رزا پارکس زنی ۴۲ ساله بود که از محل کار بازمی‌گشت و پیش از آن با راننده اتوبوس درگیری لفظی پیدا کرده بود. رد درخواست راننده برای واگذاری صندلی به بازداشت و جریمه وی منجر شد. اما این حرکت اعتراضات گسترده‌ای را دامن زد، به طوری که تحریم گسترده شبکه ترابری همگانی توسط سیاه‌پوستان برای مبارزه با جداسازی نژادی به رهبری مارتین لوترکینگ جوان رقم خورد و یک سال به طول انجامید.

بیشتر بخوانید:
https://tavaana.org/fa/Rosa%20Parks


#رزا_پارکس #جنبش_زنان #تبعیض_نژادی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

مارتین لوتر کینگ؛ یک عمر مبارزه برای برابری

«هر کسی مسئولیت اخلاقی دارد که قوانین ناعادلانه را رعایت نکند.» این بخشی از نامه‌ی معروف مارتین لوتر کینگ از زندان بیرمنگام است.
کینگ که رهبر جنبش مدنی آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار بود، همراه با دیگر فعالان مدنی، ده‌ها سال تلاش کرد توجه عمومی را به نژادپرستی نهادینه‌شده در جامعه جلب کند.
سرانجام، علی‌رغم ترور کینگ، تلاش‌های جنبش برابری‌خواهی نتیجه داد و به جداسازی در سراسر کشور پایان داد و رویای برابری و عدالت به واقعیت تبدیل شد.
https://youtu.be/j2ZOUfWgA3Q?feature=shared
در ساندکلاد
https://bit.ly/39oLnhq
نسخه نوشتاری
https://bit.ly/2xzvtDE

#پادکست #جنبش_ها_و_خیزش_ها
#مارتین_لوترکینگ #نژادپرستی #تبعیض_نژادی
#یاری_مدنی_توانا

@tavaana

@Tavaana_TavaanaTech