#مسئولیت شخصی در #دوران #دیکتاتوری
نویسنده: #هاناآرنت
خلاصه:
تأملی درباره رابطه نیک و بد و #اخلاق با مستقل اندیشیدن و #داوری فردی، از منظر #فلسفی مورد بررسی قرار گرفته اند. #آرنت از بطن این تأمل، تحلیلی درخصوص قدرت به ظاهر نامحتمل فرد درنظام های #استبدادی و #توتالیتر و مسئله شر در تاریخ ارائه داده است.
@Tavaana_TavaanaTech
#کتابخانه #دموکراسی #حقوق_بشر
👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇
نویسنده: #هاناآرنت
خلاصه:
تأملی درباره رابطه نیک و بد و #اخلاق با مستقل اندیشیدن و #داوری فردی، از منظر #فلسفی مورد بررسی قرار گرفته اند. #آرنت از بطن این تأمل، تحلیلی درخصوص قدرت به ظاهر نامحتمل فرد درنظام های #استبدادی و #توتالیتر و مسئله شر در تاریخ ارائه داده است.
@Tavaana_TavaanaTech
#کتابخانه #دموکراسی #حقوق_بشر
👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇
اشرف پهلوی درگذشت
اشرف پهلوی، روز پنجشنبه ۷ ژانویه (۱۷ دی) در سن ۹۶ سالگی در آمریکا درگذشت. اشرف پهلوی ۳۷ سال پایانی عمر خود را به دور از ایران زندگی کرد و در چند سال پایان عمر مبتلا به بیماری آلزایمر بود.
صفحه فیس‌بوک شخصی رضا پهلوی، فرزند محمدرضا پهلوی آخرین شاه ایران، این خبر را تأیید کرد. رضا پهلوی در مورد عمه‌اش نوشت: «از درگذشت عمه عزیزم، شاهدخت اشرف پهلوی، بسیار متأثر و متألم شدم. خاطرات بسیاری از دوران کودکی تا به امروز از ایشان برایم به یادگار مانده است. به ویژه دل‌نگرانی‌هایش برای از دست رفتن جایگاه ایران پس از انقلاب اسلامی و نور امیدی که همیشه در قلبش برای آزادی و سربلندی ایران داشت.»
فعالیت‌های سیاسی – اجتماعی اشرف بیشتر در رابطه با سازمان‌هایی بود که از جانب برادرش به ریاست آنها منصوب می‌شد. در سال ۱۳۲۲، اشرف «بنیاد خدمات اجتماعی» را راه‌اندازی کرد که در اواخر ۱۳۲۶ به «سازمان شاهنشاهی خدمات اجتماعی» تغییر نام داد. او در سال ۱۳۴۲ نایب‌رئیس «کمسیون مبارزه با بی‌سوادی شد»؛ او در همین سال از سوی برادرش به سازمان ملل فرستاده شد تا رئیس کمیته حقوق بشر ایران باشد. اشرف پهلوی از سال ۱۳۴۵ رئیس هیئت نمایندگی سیاسی ایران در مجمع عمومی سازمان ملل متحد بود.
فعالیت‌ها در سازمان زنان ایران
اشرف پهلوی در سال ۱۳۴۵ به ریاست عالیه «سازمان زنان ایران» از سوی برادرش منصوب شد؛ سازمانی که بر اساس بررسی‌های تاریخی الیز ساناساریان نتیجه گردهمایی چندین سازمان‌های زنان در ایران و هشت سال فعالیت و رابطه گرفتن آنها با قدرت مرکزی برای بهتر کردن شرایط زنان ایران بوده است.
قبل از سازمان زنان ایران، «شورای عالی جمعیت زنان ایران» در اسفندماه ۱۳۳۷ به ریاست اشرف پهلوی تأسیس شد. این شورا با اتحاد ۱۷ جمعیت از سازمان‌های زنان کوچک‌تر و شرکت ۵۰ عضو مؤسس آغاز به فعالیت کرد. این شورا پس از هشت سال منحل شد؛ بعد از آن سازمان زنان به رهبری اشرف پهلوی در سال ۱۳۴۵ در راستای اصلاحات #انقلاب_سفید محمدرضا پهلوی مجدد آغاز به کار کرد.
مهرانگیز دولتشاهی، دیپلمات ایرانی، نماینده مجلس شورای ملی و فعال حقوق زنان که در سال‌های ریاست اشرف پهلوی بر سازمان زنان ایران با او کار می‌کرد بر این باور بود که با اینکه پهلوی به شکلی #استبدادی قدرت اصلی تصمیم‌گیری در سازمان زنان ایران بود، اما سال‌ها تجربه فعالان زنان که در این سازمان کار اجرایی می‌کردند، مدام بر رأی نهایی اشرف پهلوی در تصمیم‌گیری‌های اجرایی تأثیر می‌گذاشت.
#اشرف #پهلوی در سال‌های فعالیتش در سازمان زنان ایران، معمولاً نماینده اصلی این سازمان در سفرها و کنفرانس‌های خارجی و از این رو در مجامع بین‌المللی در ارتباط با گروه‌های زنان از اقصی نقاط جهان بود. او در طی فعالیت‌های سیاسی‌اش، ریاست «جمعیت زنان #صلح‌جو»، و «کمیسیون مقام زن» وابسته به سازمان ملل متحد را نیز به عهده داشت.
سازمان زنان در طول فعالیتش با این انتقاد روبه‌رو بود که فعالیت‌هایش در سایه سیاست‌های حکومتی، محافظه‌کارانه و نمایشی است. این انتقادها مطرح می‌شد که به جای تلاش برای وارد شدن #زنان به مناسبات اقتصادی کار و سرمایه، #سازمان_زنان بیشتر در فکر یافتن #حقوق_زنان در نص قانون و به شکلی نمایشی است.
از #اشرف_پهلوی کتاب خاطراتش با عنوان «چهره‌هایی در یک آینه: خاطراتی از تبعید» به‌جای مانده که در ماه مه ۱۹۸۰ در نیویورک توسط انتشارات Prentice Hall منتشر شد.
Radio Zamaneh
@Tavaana_Tavaanatech
اشرف پهلوی، روز پنجشنبه ۷ ژانویه (۱۷ دی) در سن ۹۶ سالگی در آمریکا درگذشت. اشرف پهلوی ۳۷ سال پایانی عمر خود را به دور از ایران زندگی کرد و در چند سال پایان عمر مبتلا به بیماری آلزایمر بود.
صفحه فیس‌بوک شخصی رضا پهلوی، فرزند محمدرضا پهلوی آخرین شاه ایران، این خبر را تأیید کرد. رضا پهلوی در مورد عمه‌اش نوشت: «از درگذشت عمه عزیزم، شاهدخت اشرف پهلوی، بسیار متأثر و متألم شدم. خاطرات بسیاری از دوران کودکی تا به امروز از ایشان برایم به یادگار مانده است. به ویژه دل‌نگرانی‌هایش برای از دست رفتن جایگاه ایران پس از انقلاب اسلامی و نور امیدی که همیشه در قلبش برای آزادی و سربلندی ایران داشت.»
فعالیت‌های سیاسی – اجتماعی اشرف بیشتر در رابطه با سازمان‌هایی بود که از جانب برادرش به ریاست آنها منصوب می‌شد. در سال ۱۳۲۲، اشرف «بنیاد خدمات اجتماعی» را راه‌اندازی کرد که در اواخر ۱۳۲۶ به «سازمان شاهنشاهی خدمات اجتماعی» تغییر نام داد. او در سال ۱۳۴۲ نایب‌رئیس «کمسیون مبارزه با بی‌سوادی شد»؛ او در همین سال از سوی برادرش به سازمان ملل فرستاده شد تا رئیس کمیته حقوق بشر ایران باشد. اشرف پهلوی از سال ۱۳۴۵ رئیس هیئت نمایندگی سیاسی ایران در مجمع عمومی سازمان ملل متحد بود.
فعالیت‌ها در سازمان زنان ایران
اشرف پهلوی در سال ۱۳۴۵ به ریاست عالیه «سازمان زنان ایران» از سوی برادرش منصوب شد؛ سازمانی که بر اساس بررسی‌های تاریخی الیز ساناساریان نتیجه گردهمایی چندین سازمان‌های زنان در ایران و هشت سال فعالیت و رابطه گرفتن آنها با قدرت مرکزی برای بهتر کردن شرایط زنان ایران بوده است.
قبل از سازمان زنان ایران، «شورای عالی جمعیت زنان ایران» در اسفندماه ۱۳۳۷ به ریاست اشرف پهلوی تأسیس شد. این شورا با اتحاد ۱۷ جمعیت از سازمان‌های زنان کوچک‌تر و شرکت ۵۰ عضو مؤسس آغاز به فعالیت کرد. این شورا پس از هشت سال منحل شد؛ بعد از آن سازمان زنان به رهبری اشرف پهلوی در سال ۱۳۴۵ در راستای اصلاحات #انقلاب_سفید محمدرضا پهلوی مجدد آغاز به کار کرد.
مهرانگیز دولتشاهی، دیپلمات ایرانی، نماینده مجلس شورای ملی و فعال حقوق زنان که در سال‌های ریاست اشرف پهلوی بر سازمان زنان ایران با او کار می‌کرد بر این باور بود که با اینکه پهلوی به شکلی #استبدادی قدرت اصلی تصمیم‌گیری در سازمان زنان ایران بود، اما سال‌ها تجربه فعالان زنان که در این سازمان کار اجرایی می‌کردند، مدام بر رأی نهایی اشرف پهلوی در تصمیم‌گیری‌های اجرایی تأثیر می‌گذاشت.
#اشرف #پهلوی در سال‌های فعالیتش در سازمان زنان ایران، معمولاً نماینده اصلی این سازمان در سفرها و کنفرانس‌های خارجی و از این رو در مجامع بین‌المللی در ارتباط با گروه‌های زنان از اقصی نقاط جهان بود. او در طی فعالیت‌های سیاسی‌اش، ریاست «جمعیت زنان #صلح‌جو»، و «کمیسیون مقام زن» وابسته به سازمان ملل متحد را نیز به عهده داشت.
سازمان زنان در طول فعالیتش با این انتقاد روبه‌رو بود که فعالیت‌هایش در سایه سیاست‌های حکومتی، محافظه‌کارانه و نمایشی است. این انتقادها مطرح می‌شد که به جای تلاش برای وارد شدن #زنان به مناسبات اقتصادی کار و سرمایه، #سازمان_زنان بیشتر در فکر یافتن #حقوق_زنان در نص قانون و به شکلی نمایشی است.
از #اشرف_پهلوی کتاب خاطراتش با عنوان «چهره‌هایی در یک آینه: خاطراتی از تبعید» به‌جای مانده که در ماه مه ۱۹۸۰ در نیویورک توسط انتشارات Prentice Hall منتشر شد.
Radio Zamaneh
@Tavaana_Tavaanatech
حکومت‌های استبدادی و علوم انسانی!
کسانی که با اسلامی کردن علوم انسانی مخالفند، نه تنها با دین اسلام مخالف نیستند بلکه اکثرا می خواهند که بیشتر مردم مسلمان بمانند، کما اینکه بسیاری معتقد بودند و هستند که برای مسلمان بودن مردم لازم نیست حکومت اسلامی تشکیل شود و در طول 1400 سال مردم مسلمان بودند، بدون اینکه حکومت اسلامی تشکیل شود. اینگونه چون حکومت داری هم بلد نیستیم اعتماد مردم به کارکرد های واقعی دین نیز از بین می رود.چیزی را که دین ادعا نکرده نباید در دهن دین بگذاریم.
معنویان جهان همیشه می گفتند:انسان فرزانه، انسانی است که مساله را با شبه مساله (مساله نما) اشتباه نگیرد. مساله آن چیزی است که اگر حل نشود کمیت زندگی من لنگ است اما مساله نما چیزی است که اگر حل نشود کمیت زندگی من لنگ نیست. اسلامی کردن علوم، مساله نماست نه مساله. این مقدمه ای است برای طرح مسائل بیشتر...
چرا حکومت های استبدادی (توتالیتر) با علوم طبیعی کاری ندارند و تنها با علوم انسانی مشکل دارند؟
چون به محض اینکه کسی الفبای علوم انسانی را بفهمد درک می کند که یک سوال، یک جواب ندارد و چنین حرفی یک توهم خواهد بود در حالی که در علوم مهندسی و علوم طبیعی، یک سوال یک جواب دارد. علوم انسانی ذاتا پلورالیست هستند برخلاف علوم فنی که ذاتا مونیست هستند و خب رژیم های توتالیتر هم معتقدند که هر سوال تنها یک جواب دارد؛ جوابی که آنها می دهند. به طور کلی آنهامعتقدند که هر عالم و دانش پژوه علوم انسانی، دشمن بالقوه ی بک رژیم توتالیتر است.
رژیم های توتالیتر، اقتدار(authority) ندارند و صرفا قدرت دارند. برای حفظ این قدرت رابطه ی آنها با دانشمندان علوم فنی خوب است چون وقتی توپ و تانک بخواهی باید با مهندسان دوست باشی!
منبع: قسمتی از سخنرانی مصطفی ملکیان در دانشگاه تهران، ۱۳۸۸
شما چه فکر می‌کنید؟
goo.gl/PjH7nQ
برای اطلاع بیشتر در مورد «اسلامی‌کردن دانشگاه‌ها» گفت‌وگوی زیر خواندنی است:
http://bit.ly/2d7dNpc
@Tavaana_TavaanaTech
کسانی که با اسلامی کردن علوم انسانی مخالفند، نه تنها با دین اسلام مخالف نیستند بلکه اکثرا می خواهند که بیشتر مردم مسلمان بمانند، کما اینکه بسیاری معتقد بودند و هستند که برای مسلمان بودن مردم لازم نیست حکومت اسلامی تشکیل شود و در طول 1400 سال مردم مسلمان بودند، بدون اینکه حکومت اسلامی تشکیل شود. اینگونه چون حکومت داری هم بلد نیستیم اعتماد مردم به کارکرد های واقعی دین نیز از بین می رود.چیزی را که دین ادعا نکرده نباید در دهن دین بگذاریم.
معنویان جهان همیشه می گفتند:انسان فرزانه، انسانی است که مساله را با شبه مساله (مساله نما) اشتباه نگیرد. مساله آن چیزی است که اگر حل نشود کمیت زندگی من لنگ است اما مساله نما چیزی است که اگر حل نشود کمیت زندگی من لنگ نیست. اسلامی کردن علوم، مساله نماست نه مساله. این مقدمه ای است برای طرح مسائل بیشتر...
چرا حکومت های استبدادی (توتالیتر) با علوم طبیعی کاری ندارند و تنها با علوم انسانی مشکل دارند؟
چون به محض اینکه کسی الفبای علوم انسانی را بفهمد درک می کند که یک سوال، یک جواب ندارد و چنین حرفی یک توهم خواهد بود در حالی که در علوم مهندسی و علوم طبیعی، یک سوال یک جواب دارد. علوم انسانی ذاتا پلورالیست هستند برخلاف علوم فنی که ذاتا مونیست هستند و خب رژیم های توتالیتر هم معتقدند که هر سوال تنها یک جواب دارد؛ جوابی که آنها می دهند. به طور کلی آنهامعتقدند که هر عالم و دانش پژوه علوم انسانی، دشمن بالقوه ی بک رژیم توتالیتر است.
رژیم های توتالیتر، اقتدار(authority) ندارند و صرفا قدرت دارند. برای حفظ این قدرت رابطه ی آنها با دانشمندان علوم فنی خوب است چون وقتی توپ و تانک بخواهی باید با مهندسان دوست باشی!
منبع: قسمتی از سخنرانی مصطفی ملکیان در دانشگاه تهران، ۱۳۸۸
شما چه فکر می‌کنید؟
goo.gl/PjH7nQ
برای اطلاع بیشتر در مورد «اسلامی‌کردن دانشگاه‌ها» گفت‌وگوی زیر خواندنی است:
http://bit.ly/2d7dNpc
@Tavaana_TavaanaTech
Instagram
توانا: آموزشكده جامعه مدنى
. حکومت‌های #استبدادی و علوم انسانی! کسانی که با اسلامی کردن #علوم_انسانی مخالفند، نه تنها با دین اسلام مخالف نیستند بلکه اکثرا می خواهند که بیشتر مردم مسلمان بمانند، کما اینکه بسیاری معتقد بودند و هستند که برای #مسلمان بودن مردم لازم نیست حکومت اسلامی تشکیل…