هستی امیری، محکوم به زندان به جرم مخالفت با اعدام


او دانشجوی دانشگاه علامه طباطبایی و از کنشگران دانشجویی است. خانم امیری پیش از این در «دادگاه» انقلاب تهران و از سوی شعبه ۲۶ به یک سال حبس تعزیری محکوم شده بود. این فقط یک جنبه از محکومیت ایشان بود؛ ممنوعیت فعالیت در فضای مجازی و منع حضور در گردهمایی‌های دانشجویی و حتی ضبط تلفن همراه نیز از دیگر جنبه‌های محکومیت خانم امیری بود و شگفت‌انگیز آن‌که «دادگاه» تجدیدنظر عینا این را تایید کرد.

این محکومیت ناعادلانه ایشان مربوط به سال ۱۴۰۰ است و مصداق جرائم او و این احکام ظالمانه، به گفته وکیل ایشان - امیر رئیسیان - فعالیت در حوزه زنان و نیز فعالیت در فضای مجازی در حوزه مخالفت با اعدام بوده است.

متن کامل این مطلب را در لینک زیر بخوانید

https://tavaana.org/fa/Hasti_Amiri

#پروفایل #هستی_امیری #یاری_مدنی_توانا #زندانیان_سیاسی


@Tavaana_TavaanaTech

تحصن دانشجویان زندانی در بند زنان زندان اوین

سه دانشجوی زن محبوس در زندان اوین، با صدور بیانیه‌ای اعلام کردند که در اعتراض به بازداشت دانشجویان و محاصره و شلیک مستقیم به دانشگاه در مقابل در خروجی بند زنان اوین تحصن کرده‌اند، متن بیانیه آن‌ها به شرح زیر است.

«صبح دوشنبه، ۱۱ مهر ماه ۱۴۰۱ است. در چند قدمی ساختمانی که به عنوان بخش فرهنگی زندان اوین تعیین شده است، صدها بازداشتی تحت بازجویی و شکنجه هستند‌. ما تعدادی از زندانیان بند زنان اوین، اندوه و خشممان را در گلویمان قوت بخشیدیم و در مقابل درب خروجی بند زنان تحصن کرده‌ایم و صدایمان را رساتر از همیشه به مقابله با استبداد و سرکوب بلند کرده‌ایم. با هم خواندیم برای خواهرانمان، برای مردم، برادرانمان؛ که لبخند آزادی، خوشه‌ی شادی تا سحر بروید...
ما دانشجویان زندانی بند زنان (هستی امیری، سپیده قلیان، ملیحه جعفری) در اعتراض به محاصره‌ی دانشگاه و شلیک مستقیم به دانشجویان تا پایان سرکوب در دانشگاه، آزادی بی‌قید و شرط دانشجویان بازداشت‌شده و تضمین ممنوعیت ورود نیروهای نظامی، شبه نظامی و انتظامی به دانشگاه، همراه با دانشجویان به تحصن ادامه خواهیم داد.
پیام ما روشن است؛ تا روز آزادی و رهایی هرجا که باشیم، سنگر دانشگاه را حفظ خواهیم کرد.
۱۲ مهر ۱۴۰۱
بند زنان زندان اوین
هستی امیری( دانشجوی رشته حقوق) - سپیده قلیان(دانشجوی رشته حقوق) - ملیحه جعفری(دانشجوی رشته نمایش عروسکی)»

#بیانیه #هستی_امیری #سپیده_قلیان #ملیحه_جعفری #زندانی_سیاسی #مهسا_امینی #دانشگاه_شریف #دانشگاه_تبریز #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

هستی امیری و ضیا نبوی، فعالان دانشجویی معترض به مسمومیت‌های سریالی دانش‌آموزان جهت تحمل حبس راهی زندان اوین شدند.

این دو دانشجوی دانشگاه علامه طباطبایی، امروز، شنبه ۱۸ فروردین ۱۴۰۳، پس از مراجعه به شعبه اول اجرای احکام دادسرای اوین بازداشت شدند و جهت تحمل دوران محکومیت یک سال حبس به زندان اوین منتقل شدند.

آقای نبوی و خانم امیری در مردادماه ۱۴۰۲، توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری، از بابت اتهام «تبلیغ علیه نظام» به یک سال حبس تعزیری محکوم شده بودند.


هستی امیری و ضیا نبوی پیشتر هم به واسطه فعالیت‌های خود سابقه بازداشت و برخوردهای قضایی را داشته‌اند.

#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#ضیا_نبوی
#هستی_امیری

@Tavaana_TavaanaTech

هستی امیری، زندانی سیاسی در سالگرد حمله خونین به کوی دانشگاه، بیانیه‌ای منتشر کرد.
این دانشجوی دانشگاه علامه طباطبایی، به دلیل اعتراض به جریان مسمومیت‌ سریالی و عمدی دانش‌آموزان و به اتهام «تبلیغ علیه نظام» به یک سال حبس محکوم شده بود و هم‌اکنون در زندان اوین به سر می‌برد.

متن نامه
«از پشت دیوار اوین به دانشگاه

هستی امیری
زندان اوین

امشب، شبِ ۲۵امین سالگرد کوی دانشگاه است. دانشگاهی که سهمش از عدالت، تعلیق، اخراج، زندان، کشته و ناپدیدشدن و لبخند مشمئزکننده یک ریش‌تراش دزد بود. زخمی که بر تن دانشگاه ماند و ما نسل به نسل، زخم‌خورده‌تر، روایت آن را با خود حمل کرده‌ایم.
این نامه را از زندان اوین می‌نویسم، در حالیکه به خاطر اعتراض به مسمومیت سریالی مدارس دخترانه محکوم به یک سال حبس شده‌ام.
ما سیاهی پوتین نظامیان بر تنِ دانشگاه، در میان شور و انگیزه جوانی را فراموش نکرده‌ایم. پشت‌کردن مدعیانِ حمایت از دانشگاه به وعده‌هایشان را هم فراموش نکرده و نمی‌کنیم.
می‌گویند باری دیگر، فردی دیگر با وعده‌های دیگر بر سر کار آمده است. دانشگاه را خطاب قرار می‌دهد و وضعیت را نامطلوب می‌خواند هرچند هیچ راهکار انضمامی برای برون رفت از آن ارائه نکرده است. به عنوان یکی از دانشجویان ممنوع الورود به دانشگاه و زندانی در بند زنان اوین لازم می‌دانم چند نکته را مطرح کنم:

۱.حق تشکل یابی

دانشگاه مستقل بدون تشکل و شورای دانشجویی و اتحادیه‌های کشوری مستقل امکان پذیر نخواهد شد. در سال‌های اخیر دخالت نهادهای ریاستی و امنیتی در انتخابات تشکل‌ها و شوراها و غیرقانونی خواندن اتحادیه‌های دانشجویی این حق بنیادین دانشجویی را نقض کرده است. حق تشکل یابی بدون دخالت در انتخابات نهادهای دانشجویی باید به رسمیت شناخته شود.

۲.حق اجتماعات

تجمع و تحصن دو شیوه کلاسیک اعلام اعتراض در دانشگاه هستند. در سال‌های اخیر دانشجویان به علت شرکت در تجمعات دانشجویی داخل دانشگاه تبعید، تعلیق و ممنوع الورود به دانشگاه شده‌اند. فضای خفقان تا روزی که آخرین همکلاسی‌هایمان به کلاس درس و دانشگاه باز نگردند باقی خواهد ماند.

۳. رها شدن دانشگاه از چنبره نهادهای امنیتی

الف. دانشگاه امن هرگز با وجود حراست، دفتر نمایندگی نهاد رهبری و لباس شخصی‌ها محقق نخواهد شد.

ب. انتظار می‌رود که شیوه نامه انضباطی ضد دانشجویی که مستند احکام انضباطی علیه دانشجویان است لغو گردد.
[...]

۴.حق تحصیل و تدریس

الف. جذب هیئت علمی دانشگاه‌ها نه به واسطه صلاحیت علمی که به واسطه رانتهای موجود است. بسیاری از افرادی که امروز به اسم استاد در دانشگاه هستند هیچ صلاحیت علمی ندارند. بازگشت علم به دانشگاه بدون هیئت علمی مستقل چطور ممکن خواهد شد؟

ب. چند صباحی است که اجازه ورود به دانشگاه را ندارم بهتر از هر زمانی رنج همکلاسی‌های بهایی خود را درک می‌کنم و خوب می دانم داستان ما یکی است. حق تحصیل در دانشگاه سال ها از آنان گرفته شده، چرا که تفتیش عقاید راهی است که جمهوری اسلامی انتخاب کرده است. درهای دانشگاه باید به روی هموطنان بهایی باز شود و این نقض حق گسترده و سیستماتیک پایان یابد. تحصیل حق همه ی ما فارغ از ایدئولوژی، مذهب و جنسیت است.

پ. سال‌هاست دانشگاه مختص به طبقه خاصی شده و دانشگاه از حق طبیعی افراد خارج و به کالایی لوکس تبدیل شده است.

چشم‌انداز استقلال دانشگاه تنها با پایان فضای امنیتی در دانشگاه و تضمین حق تشکل‌یابی و اجتماعات محقق نمی‌گردد. ما تا استقلال کامل دانشگاه راه زیادی داریم. ولی این مسیر حتما با باز پس گیری صحن دانشگاه و بازگرداندن آن به دانشجویان و تنها به دست اهالی آن ممکن می‌شود.

هستی امیری»


#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#هستی_امیری
#بیانیه
#دانشگاه
@Tavaana_TavaanaTech

هستی امیری؛ زندانی سیاسی کە اخیرا از زندان اوین آزاد شدە نامه‌ای خطاب به نسیم غلامی سیمیاری که ۴۷۰ روز است که در زندان بسر می‌برد و حداقل چهارماه آن را در انفرادی بوده و اخیرا هم به «بغی » متهم شده، به شرح زیر منتشر کرده است:

«سلام نسیم جانم نزدیک به ۴۷۰ روز بازداشت موقت و زندگی در تعلیق مرگ یا زندان، روزهای پرسش حبس یا اعدام؟ میگذرد. تصویر تو اما تصویر بازداشت و شکنجه نیست. تصویر تو تصویر زیبایی است. تصویر زنی که بعد از دادگاهش ورزش می‌کند. تصویر زنی که غذاهای خوشمزه درست می‌کند. تصویر زنی که مراقب هم‌بندی‌هایش است. تصویر تو تصویر مبارزی است که زندگی را بلد بوده، تفریح، سفر و رفیق را خوب شناخته است و حالا در زندان مقاومت را زندگی می‌کند. تصویر خواهری که کشتار خیابان را تاب نیاورده. تو همان زنی هستی که در زندان هم برای حق هم‌بندی خواهی جنگید. همان زنی که انتهای هواخوری در گرم‌ترین ساعات روز می‌نشیند چون می‌خواهد تنها باشد. همان زنی که اگر تعداد بازیکنان والیبال بیشتر شد کنار می‌رود تا دیگری بازی کند. همان زنی که مجری برنامه روز کارگر شد. همان زنی که هر بار جمع می‌شویم با چشمان پراشک می‌خواند "بارون اومد و یادم داد تو زورت بیشتره/ ممکنه هر دفعه اونجوری که میخواستی پیش نره" تا یاد حمیدرضا روحی را زنده کنی. تو ۴ ماه انفرادی را تاب آوردی و هزارجور شکنجه را از سر گذراندی اما لبخند می‌زنی، در رقابت "چه کسی بیشتر قربانی است؟" سکوت میکنی و هویتت را با شکنجه و بازداشت و زندان گره نزدی. اتفاقا مبارزه‌ات تمام تو شده و اصلا نقش قربانی نداری. اینجا خیلی از آدم‌ها به بیرون از دیوارهای اوین می‌گویند زندان بزرگتر. اشتباه بزرگی است. زندان که تنها به معنای سرکوب و ستم نیست. زندان دیوار است. تعلیق دائمی شده با قفل و در. این بیرون هیچ چیزی خوب نیست اما زندان هم نیست. تو را برای انتقام "زن،زندگی،آزادی" گرفتند و حالا نزدیک به ۴۷۰ روز از بازداشت موقتت میگذر، نه آن هلهله‌های بازداشت موقت طولانی غیرقانونی نصیبت شد و نه آن بخشنامه‌ نمایشی عفو. برای تو شکنجه، پرونده با اتهام "بغی" و اعتراف اجباری را نوشتند. تصویر تو اما تصویر مبارزی ایستاده در میان هواخوری بند زنان اوین است. نسیم جانم من مطمئنم یک روز دوباره دستان هم را می‌گیریم و فریاد خواهیم زد: نه تهدید، نه سرکوب، نه اعدام، دیگر اثر ندارد/جمهوری اعدامی یک خواب خوش ندارد.»

#نسیم_غلامی_سیمیاری #هستی_امیری #نه_به_اعدام
#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech