بیست و هفتمین هفته «کارزار سهشنبه های نه به اعدام »
با پیوستن زندان نظام شیراز به این کارزار
با سرعتگرفتن ماشین سرکوب و اعدام در هفته گذشته، شاهد اعدام دهها زندانی سیاسی، عقیدتی و عمومی در زندانهای سراسر کشور بودیم، در این میان زندانی عقیدتی_سیاسی کامران شیخه بعد از ۱۵ سال زندان و شکنجه اعدام شد.
کامران و ۶ همپروندهای دیگر او در روند دادرسی مبهم و غیرعادلانه ۱۴ سال پیش به اتهام قتل یک ماموستای اهل سنت نزدیک حکومت به اعدام محکوم شده بودند. در پی واکنشهای گسترده به اعدام خسرو بشارت دیگر متهم این پروندهسازی که پس از ۱۴ روز نگهداری در بند امن زندان قزلحصار به دار کشیده شد؛ دستگاههای امنیتی جمهوری اسلامی کامران شیخه آخرین متهم این پروندهسازی را به زندان مهاباد منتقل کرده و هفته گذشته این زندانی عقیدتی سیاسی را در زندان ارومیه به دار آویختند.
در هفته گذشته همچنین سه زندانی عقیدتی کرد اهل بوکان به اسامی سلیمان ادهمی، حسین خسروی و هیوا نوری بدون برخورداری از حقوق اولیه و دادرسی عادلانه و در روندی مبهم در دادگاه انقلاب ارومیه به اتهام حکومت ساخته «بغی» متهم شدند، این اتهام و روند پراشکال دادرسی این زندانیان نگرانیها درخصوص احتمال صدور حکم غیرانسانی اعدام برای آنها را درپی داشته است.
در طول هفته گذشته نیز زندانی سیاسی پخشان عزیزی در بیدادگاه انقلاب تهران شعبه ۲۶ محکوم به اعدام گردید و شاهد تحصن و اعتراض زندانیان زن در زندان اوین و دیگر زندانها به این احکام بودیم و حالا تمام بند زنان اوین، شامل زندانیان سیاسی و عقیدتی، اعلام نمودهاند که با سهشنبههای نه به اعدام همراه شده و در اعتصاب غذا خواهند بود. صدور حکم اعدام برای پخشان عزیزی بعد از شریفه محمدی و انتساب اتهام بغی به نسیم غلامی سیمیاری و وریشه مرادی ادامه سرکوب و ستم مضاعف علیه زنان و برای ایجاد رعب و وحشت و ادامه جنگ علیه زنان است.
صدور و اجرای این احکام ضد انسانی و نقض حقوق بشر و به ویژه «حق حیات» در زندانهای جمهوری اسلامی که شاهد گسترش آن هستیم، در حالی است که در آخرین گزارش آقای جاوید رحمان «گزارشگر ویژه حقوق بشر در مورد ایران»، جمهوری اسلامی بابت کشتارهای خودسرانه در دهه شصت و سال ۶۷، به جنایت علیه بشریت و نسل کشی محکوم شده و این گزارشگر سازمان ملل در آخرین گزارش خود خواستار محاکمه عاملان آن شده بود.
«کارزار سهشنبههای نه به اعدام» که این هفته بنا بر اطلاع منابع موثق شماری از زندانیان در "زندان نظام" شیراز به آن پیوستهاند، این هفته به ۱۷ زندان در سراسر کشور گسترش یافته است که شامل زندانیان با اتهامات مختلف و هدفش لغو اعدام و شکنجه است و این سهشنبه ۹ مرداد ۱۴۰۳ نیز در اعتراض به گسترش اعدامها در زندانهای اوین(بندزنان،بند۴، بند۶، بند۸)،زندان قزلحصار(بند۳وبند۴)،زندان مرکزی کرج،زندان خرم آباد ،زندان خوی،زندان نقده،زندان سقز، زندان تبریز،زندان مشهد،زندان قائم شهر،زندان اردبیل، زندان کامیاران، زندان مریوان ،زندان سلماس ،زندان ارومیه، زندان بانه و زندان نظام شیراز دست به اعتصاب غذا زدهاند.
زندانیان اعتصابی از تمامی فعالان سیاسی ، حقوق بشری و نهادهای بینالمللی میخواهند برای لغو اعدام و شکنجه و احکام ضد انسانی تلاش کنند و صدای زندانیان اعتصابی باشند.
کارزار سهشنبههای نه به اعدام
۹ مرداد ۱۴۰۳
#نه_به_اعدام #نه_به_جمهوری_اسلامی #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
با پیوستن زندان نظام شیراز به این کارزار
با سرعتگرفتن ماشین سرکوب و اعدام در هفته گذشته، شاهد اعدام دهها زندانی سیاسی، عقیدتی و عمومی در زندانهای سراسر کشور بودیم، در این میان زندانی عقیدتی_سیاسی کامران شیخه بعد از ۱۵ سال زندان و شکنجه اعدام شد.
کامران و ۶ همپروندهای دیگر او در روند دادرسی مبهم و غیرعادلانه ۱۴ سال پیش به اتهام قتل یک ماموستای اهل سنت نزدیک حکومت به اعدام محکوم شده بودند. در پی واکنشهای گسترده به اعدام خسرو بشارت دیگر متهم این پروندهسازی که پس از ۱۴ روز نگهداری در بند امن زندان قزلحصار به دار کشیده شد؛ دستگاههای امنیتی جمهوری اسلامی کامران شیخه آخرین متهم این پروندهسازی را به زندان مهاباد منتقل کرده و هفته گذشته این زندانی عقیدتی سیاسی را در زندان ارومیه به دار آویختند.
در هفته گذشته همچنین سه زندانی عقیدتی کرد اهل بوکان به اسامی سلیمان ادهمی، حسین خسروی و هیوا نوری بدون برخورداری از حقوق اولیه و دادرسی عادلانه و در روندی مبهم در دادگاه انقلاب ارومیه به اتهام حکومت ساخته «بغی» متهم شدند، این اتهام و روند پراشکال دادرسی این زندانیان نگرانیها درخصوص احتمال صدور حکم غیرانسانی اعدام برای آنها را درپی داشته است.
در طول هفته گذشته نیز زندانی سیاسی پخشان عزیزی در بیدادگاه انقلاب تهران شعبه ۲۶ محکوم به اعدام گردید و شاهد تحصن و اعتراض زندانیان زن در زندان اوین و دیگر زندانها به این احکام بودیم و حالا تمام بند زنان اوین، شامل زندانیان سیاسی و عقیدتی، اعلام نمودهاند که با سهشنبههای نه به اعدام همراه شده و در اعتصاب غذا خواهند بود. صدور حکم اعدام برای پخشان عزیزی بعد از شریفه محمدی و انتساب اتهام بغی به نسیم غلامی سیمیاری و وریشه مرادی ادامه سرکوب و ستم مضاعف علیه زنان و برای ایجاد رعب و وحشت و ادامه جنگ علیه زنان است.
صدور و اجرای این احکام ضد انسانی و نقض حقوق بشر و به ویژه «حق حیات» در زندانهای جمهوری اسلامی که شاهد گسترش آن هستیم، در حالی است که در آخرین گزارش آقای جاوید رحمان «گزارشگر ویژه حقوق بشر در مورد ایران»، جمهوری اسلامی بابت کشتارهای خودسرانه در دهه شصت و سال ۶۷، به جنایت علیه بشریت و نسل کشی محکوم شده و این گزارشگر سازمان ملل در آخرین گزارش خود خواستار محاکمه عاملان آن شده بود.
«کارزار سهشنبههای نه به اعدام» که این هفته بنا بر اطلاع منابع موثق شماری از زندانیان در "زندان نظام" شیراز به آن پیوستهاند، این هفته به ۱۷ زندان در سراسر کشور گسترش یافته است که شامل زندانیان با اتهامات مختلف و هدفش لغو اعدام و شکنجه است و این سهشنبه ۹ مرداد ۱۴۰۳ نیز در اعتراض به گسترش اعدامها در زندانهای اوین(بندزنان،بند۴، بند۶، بند۸)،زندان قزلحصار(بند۳وبند۴)،زندان مرکزی کرج،زندان خرم آباد ،زندان خوی،زندان نقده،زندان سقز، زندان تبریز،زندان مشهد،زندان قائم شهر،زندان اردبیل، زندان کامیاران، زندان مریوان ،زندان سلماس ،زندان ارومیه، زندان بانه و زندان نظام شیراز دست به اعتصاب غذا زدهاند.
زندانیان اعتصابی از تمامی فعالان سیاسی ، حقوق بشری و نهادهای بینالمللی میخواهند برای لغو اعدام و شکنجه و احکام ضد انسانی تلاش کنند و صدای زندانیان اعتصابی باشند.
کارزار سهشنبههای نه به اعدام
۹ مرداد ۱۴۰۳
#نه_به_اعدام #نه_به_جمهوری_اسلامی #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«همیشه این پرسشِ خودم و خیلیهای دیگر بوده، که چرا با این همه ستمگری حکومت، با این همه نارضایتی و با اینکه نظامِ ظالم تَرَکهای عمیقی برداشته است. چرا فرو نمیریزد؟ چرا تغییری حاصل نمیگردد؟
از دیدگاه من هنوز تکههای بزرگی از یک پازل اجتماعی و متناسب با کنشهای جامعه درست و دقیق کنار هم قرار نگرفتهاند.
نمیشود خواهان تعییر بود، ولی شناختِ مبانی تعییر را ندانست. یعنی اینکه چه چیز باید تغییر کند و چگونه باید باشد؟
دیگر اینکه نمیشود ناراضی وضعیت موجود باشیم ولی بدون هیچ واکنش و تلاشی انتظارِ بروز تغییرات را داشته باشیم.
حتما در گفت و شنیدهای میانِ مردم این بحث مطرح میشود که هرگونه مخالفتی با واکنش سخت و سرکوب گرانه از سوی حکومت پاسخ داده میشود.
بهراستی همین گونه است. اما میخواهم یک حقیقت کلیدی و بنیادی را مطرح کنم.
شناخت ظلم_بهعنوان کلید واژه_ هرگونه که باشد، اساسیترین و نخستین گام در رویارویی با ظلم میباشد.
اینکه زنان جامعه ما از ابتداییترین حقوقِ انسانی خویش محروم میشوند، آیا تنها مشکلِ زنان است؟
اینکه زنان اجازه ورود به ورزشگاهها را ندارند، ولی مردان با اشتیاقِ تمام مشتریان همین ورزشگاه و همین تبعیضِ آشکار هستند، پذیرفتنی است؟
اینکه سکه بهار آزادی که با تصویر یکی از ستمکارترین چهرههای تاریخ ضرب شده، پشتوانهی مهریه و ازدواجِ خانواده ها میشود، و حریصانه خرید و فروش میگردد، آب به آسیای ستمگران ریختن نیست؟
اینکه در نماز جمعه، اعیاد مذهبی، اماکن مذهبی، مراسم عاشورا و اربعین و ... به هر نحو ممکن حتی اگر گرفتن کاسهی نذری از دستِ رژیم باشد، مشتری و همراه و هم کاسهی سیستم ظلم و ستمِ حکومتی شویم، نشانه دینداری ست؟
آیا در آموزههای دین، عقل از شروطِ اصلی و بنیادی به عنوانِ چراغِ راهِ انسان تصریح نشده؟ آیا به واسطهی عقل و شناخت و نگاهِ به اطرافمان خط صریحِ حق و باطل هنوز مشخص ومتمایز نیست؟
آیا دادخواهی اصناف مختلف، خانواده کشتهشدگانِ اعتراضات، خانواده داغدارِ صانحه هوایی و قطار و ساختمان و ...تاکنون مورد توجه و حمایتِ سایر صنوف و اقشارِ مردم قرار گرفته است؟
به نظرم که باید از خودمان پرسشهای اینگونه را بپرسیم، و پاسخ را هم از وجدانِ خویش مطالبه نماییم.
خیلی از کارهای ما، متناقض و منافی حرفها و ادعاهایی ست که میکنیم.
چشم ها را باید شست
جورِ دیگر باید دید.»
پیام مخاطبان
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#فقر_فساد_گرونی
@Tavaana_TavaanaTech
از دیدگاه من هنوز تکههای بزرگی از یک پازل اجتماعی و متناسب با کنشهای جامعه درست و دقیق کنار هم قرار نگرفتهاند.
نمیشود خواهان تعییر بود، ولی شناختِ مبانی تعییر را ندانست. یعنی اینکه چه چیز باید تغییر کند و چگونه باید باشد؟
دیگر اینکه نمیشود ناراضی وضعیت موجود باشیم ولی بدون هیچ واکنش و تلاشی انتظارِ بروز تغییرات را داشته باشیم.
حتما در گفت و شنیدهای میانِ مردم این بحث مطرح میشود که هرگونه مخالفتی با واکنش سخت و سرکوب گرانه از سوی حکومت پاسخ داده میشود.
بهراستی همین گونه است. اما میخواهم یک حقیقت کلیدی و بنیادی را مطرح کنم.
شناخت ظلم_بهعنوان کلید واژه_ هرگونه که باشد، اساسیترین و نخستین گام در رویارویی با ظلم میباشد.
اینکه زنان جامعه ما از ابتداییترین حقوقِ انسانی خویش محروم میشوند، آیا تنها مشکلِ زنان است؟
اینکه زنان اجازه ورود به ورزشگاهها را ندارند، ولی مردان با اشتیاقِ تمام مشتریان همین ورزشگاه و همین تبعیضِ آشکار هستند، پذیرفتنی است؟
اینکه سکه بهار آزادی که با تصویر یکی از ستمکارترین چهرههای تاریخ ضرب شده، پشتوانهی مهریه و ازدواجِ خانواده ها میشود، و حریصانه خرید و فروش میگردد، آب به آسیای ستمگران ریختن نیست؟
اینکه در نماز جمعه، اعیاد مذهبی، اماکن مذهبی، مراسم عاشورا و اربعین و ... به هر نحو ممکن حتی اگر گرفتن کاسهی نذری از دستِ رژیم باشد، مشتری و همراه و هم کاسهی سیستم ظلم و ستمِ حکومتی شویم، نشانه دینداری ست؟
آیا در آموزههای دین، عقل از شروطِ اصلی و بنیادی به عنوانِ چراغِ راهِ انسان تصریح نشده؟ آیا به واسطهی عقل و شناخت و نگاهِ به اطرافمان خط صریحِ حق و باطل هنوز مشخص ومتمایز نیست؟
آیا دادخواهی اصناف مختلف، خانواده کشتهشدگانِ اعتراضات، خانواده داغدارِ صانحه هوایی و قطار و ساختمان و ...تاکنون مورد توجه و حمایتِ سایر صنوف و اقشارِ مردم قرار گرفته است؟
به نظرم که باید از خودمان پرسشهای اینگونه را بپرسیم، و پاسخ را هم از وجدانِ خویش مطالبه نماییم.
خیلی از کارهای ما، متناقض و منافی حرفها و ادعاهایی ست که میکنیم.
چشم ها را باید شست
جورِ دیگر باید دید.»
پیام مخاطبان
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#فقر_فساد_گرونی
@Tavaana_TavaanaTech
Forwarded from کلاس و کتاب توانا
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
راهنمای مشارکت کودکان در اعتراضات؛ حقوق، نیازها و آسیبپذیری (کتاب شنیداری)
حضور پررنگ، تاثیرگذار و پیشبرنده کودکان در خیزش «زن، زندگی، آزادی» یکی از پردامنهترین مباحث در مورد حقوق کودکان را پیش کشید و کارشناسان و فعالان مختلفی درباره آن اظهار نظر کردند:
آیا لزومی به مشارکت کودکان در فعالیتهای مدنی، اجتماعی و سیاسی وجود دارد؟ آیا مشارکت کودکان در چنین فعالیتهایی بدون پیششرط و قیدی است؟ مسئولیت بزرگسالان در زمان مشارکت سیاسی/اجتماعی کودکان چیست؟ رابطه حق کودک بر مشارکت با سایر حقوق او، از جمله حق بر سلامتی و داشتن امنیت چیست؟
و در آخر اینکه آیا صرف حضور خیابانی و بیان نظرات و خواستهها به اشکال مختلف، مشارکت کودکان را پایان داده و مسئولیت ما در برابر آنها همانجا به پایان رسیده است؟
از یک طرف چنین بحثهایی در سطح عمومی و کارشناسی، برای جامعه ایران تازگی دارد و از طرف دیگر در جریان پوشش خبری و تحلیل خیزش «زن، زندگی، آزادی» اظهارنظرها درباره مشارکت کودکان در فعالیتهای سیاسی عمیق و کاملا کارشناسی نبود.
سایت:
https://tavaana.org/audiobook-children-participation-protests/
یوتیوب:
https://www.youtube.com/watch?v=EfWFaM9f2zM
ساندکلاود:
https://soundcloud.com/tavaana/dfqutbzpdq4s
کستباکس:
https://castbox.fm/vb/722990311
نسخه نوشتاری:
https://tavaana.org/children-participation-protests/
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#کتاب
#حقوق_کودکان
@Tavaana_TavaanaTech
حضور پررنگ، تاثیرگذار و پیشبرنده کودکان در خیزش «زن، زندگی، آزادی» یکی از پردامنهترین مباحث در مورد حقوق کودکان را پیش کشید و کارشناسان و فعالان مختلفی درباره آن اظهار نظر کردند:
آیا لزومی به مشارکت کودکان در فعالیتهای مدنی، اجتماعی و سیاسی وجود دارد؟ آیا مشارکت کودکان در چنین فعالیتهایی بدون پیششرط و قیدی است؟ مسئولیت بزرگسالان در زمان مشارکت سیاسی/اجتماعی کودکان چیست؟ رابطه حق کودک بر مشارکت با سایر حقوق او، از جمله حق بر سلامتی و داشتن امنیت چیست؟
و در آخر اینکه آیا صرف حضور خیابانی و بیان نظرات و خواستهها به اشکال مختلف، مشارکت کودکان را پایان داده و مسئولیت ما در برابر آنها همانجا به پایان رسیده است؟
از یک طرف چنین بحثهایی در سطح عمومی و کارشناسی، برای جامعه ایران تازگی دارد و از طرف دیگر در جریان پوشش خبری و تحلیل خیزش «زن، زندگی، آزادی» اظهارنظرها درباره مشارکت کودکان در فعالیتهای سیاسی عمیق و کاملا کارشناسی نبود.
سایت:
https://tavaana.org/audiobook-children-participation-protests/
یوتیوب:
https://www.youtube.com/watch?v=EfWFaM9f2zM
ساندکلاود:
https://soundcloud.com/tavaana/dfqutbzpdq4s
کستباکس:
https://castbox.fm/vb/722990311
نسخه نوشتاری:
https://tavaana.org/children-participation-protests/
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#کتاب
#حقوق_کودکان
@Tavaana_TavaanaTech
Audio
راهنمای مشارکت کودکان در اعتراضات؛ حقوق، نیازها و آسیبپذیری (کتاب شنیداری)
حضور پررنگ، تاثیرگذار و پیشبرنده کودکان در خیزش «زن، زندگی، آزادی» یکی از پردامنهترین مباحث در مورد حقوق کودکان را پیش کشید و کارشناسان و فعالان مختلفی درباره آن اظهار نظر کردند:
آیا لزومی به مشارکت کودکان در فعالیتهای مدنی، اجتماعی و سیاسی وجود دارد؟ آیا مشارکت کودکان در چنین فعالیتهایی بدون پیششرط و قیدی است؟ مسئولیت بزرگسالان در زمان مشارکت سیاسی/اجتماعی کودکان چیست؟ رابطه حق کودک بر مشارکت با سایر حقوق او، از جمله حق بر سلامتی و داشتن امنیت چیست؟
و در آخر اینکه آیا صرف حضور خیابانی و بیان نظرات و خواستهها به اشکال مختلف، مشارکت کودکان را پایان داده و مسئولیت ما در برابر آنها همانجا به پایان رسیده است؟
از یک طرف چنین بحثهایی در سطح عمومی و کارشناسی، برای جامعه ایران تازگی دارد و از طرف دیگر در جریان پوشش خبری و تحلیل خیزش «زن، زندگی، آزادی» اظهارنظرها درباره مشارکت کودکان در فعالیتهای سیاسی عمیق و کاملا کارشناسی نبود.
سایت:
https://tavaana.org/audiobook-children-participation-protests/
یوتیوب:
https://www.youtube.com/watch?v=EfWFaM9f2zM
ساندکلاود:
https://soundcloud.com/tavaana/dfqutbzpdq4s
کستباکس:
https://castbox.fm/vb/722990311
نسخه نوشتاری:
https://tavaana.org/children-participation-protests/
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#کتاب
#حقوق_کودکان
@Tavaana_TavaanaTech
حضور پررنگ، تاثیرگذار و پیشبرنده کودکان در خیزش «زن، زندگی، آزادی» یکی از پردامنهترین مباحث در مورد حقوق کودکان را پیش کشید و کارشناسان و فعالان مختلفی درباره آن اظهار نظر کردند:
آیا لزومی به مشارکت کودکان در فعالیتهای مدنی، اجتماعی و سیاسی وجود دارد؟ آیا مشارکت کودکان در چنین فعالیتهایی بدون پیششرط و قیدی است؟ مسئولیت بزرگسالان در زمان مشارکت سیاسی/اجتماعی کودکان چیست؟ رابطه حق کودک بر مشارکت با سایر حقوق او، از جمله حق بر سلامتی و داشتن امنیت چیست؟
و در آخر اینکه آیا صرف حضور خیابانی و بیان نظرات و خواستهها به اشکال مختلف، مشارکت کودکان را پایان داده و مسئولیت ما در برابر آنها همانجا به پایان رسیده است؟
از یک طرف چنین بحثهایی در سطح عمومی و کارشناسی، برای جامعه ایران تازگی دارد و از طرف دیگر در جریان پوشش خبری و تحلیل خیزش «زن، زندگی، آزادی» اظهارنظرها درباره مشارکت کودکان در فعالیتهای سیاسی عمیق و کاملا کارشناسی نبود.
سایت:
https://tavaana.org/audiobook-children-participation-protests/
یوتیوب:
https://www.youtube.com/watch?v=EfWFaM9f2zM
ساندکلاود:
https://soundcloud.com/tavaana/dfqutbzpdq4s
کستباکس:
https://castbox.fm/vb/722990311
نسخه نوشتاری:
https://tavaana.org/children-participation-protests/
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#کتاب
#حقوق_کودکان
@Tavaana_TavaanaTech
مصطفی رحیمی؛ آنکه گفت «نه»
او کسی است که اولین نامه سرگشاده هشداردهنده را به آیتالله خمینی نوشت و خلاف جو غالب مردم و روشنفکری که سخن از حضور تصویر «امام» در ماه میشد چارچوب ایدئولوژیک خمینی را به نقد کشید.
مصطفی رحیمی، روشنفکر، حقوقدان، استاد دانشگاه و نویسنده و مترجم ایرانی، یک روز پیش از خروج محمدرضا شاه از کشور و در حالی که حدود دو هفته تا حضور خمینی در ایران و تکیه او بر قدرت سیاسی بیشتر باقی نمانده بود در نامهای به آیتالله خمینی با عنوان «چرا با جمهوریاسلامی مخالفم» دلایل مخالفت خود با نظام سیاسی نوظهور مبتنی بر شریعت اسلامی را بیان کرد.
این نامه در ۲۵ دیماه ۱۳۵۷ در روزنامه «آیندگان» منتشر شد؛ روزنامهای که با به قدرترسیدن خمینی از آندسته از روزنامههایی بود که در ابتدا توقیف شد.
اهمیت نامه مصطفی رحیمی و درک درست او از سیاست را وقتی میتوان بهتر درک کرد که خود را در آن زمانه پر آشوب انقلابیخواهی و اسلامخواهی قرار بدهیم.
مصطفی رحیمی در زمان و زمانهای به شکل مستدل با جمهوری اسلامی مخالفت کرد که عموم روشنفکران و مردم مقلدوار و با هیجان پشت زعامت سیاسی روحالله خمینی ایستادند. هنوز خمینی مستقر نشده بو و رحیمی جمهوریاسلامی را با گوشت و پوست خود احساس کرده بود.
مصطفی رحیمی در آن زمان تنها بود. شاید بسیاری از کسانی که همراهی گروههای مختلف سیاسی و روشنفکران و توده مردم را با آیتالله خمینی دیده بودند از رحیمی میپرسیدند که آلترناتیو تو برای جمهوری اسلامی چیست و وقتی کسی اقبالی به سخنان تو نشان نمیهد چرا در زمره طرفداران جمهوری اسلامی قرار نمیگیری و به «جمهوری اسلامی» آری نمیگویی اما گذشت زمانه نشان داد که مصطفی رحیمی خودش آلترناتیوی برای آن روزها بود و اگر اقبالی به او میشد و در نامه او با دیده جستجوگر و نقاد مینگریستند جامعه از بسیاری از آفاتی که تئوری سیاسی جمهوری اسلامی به بار آورد مصون میماندند.
رحیمی به دلیل نوشتن نامه «چرا با جمهوریاسلامی» مخالفم به آیتالله خمینی همواره مورد خشم حکومت قرار داشت.
رحیمی سه سال پس از نوشتن این نامه به دلیل نوشتن متنی با عنوان «عصرانه حکومت قانون» در سال ۱۳۶۰ بازداشت شد و بیش از سه ماه در زندان بود.
او سرانجام در نهم مردادماه سال ۱۳۸۱ درگذشت و در بهشتزهرا تهران به خاک سپرده شد.
درباره او بخوانید:
https://tavaana.org/mostafa_rahimi/
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech
او کسی است که اولین نامه سرگشاده هشداردهنده را به آیتالله خمینی نوشت و خلاف جو غالب مردم و روشنفکری که سخن از حضور تصویر «امام» در ماه میشد چارچوب ایدئولوژیک خمینی را به نقد کشید.
مصطفی رحیمی، روشنفکر، حقوقدان، استاد دانشگاه و نویسنده و مترجم ایرانی، یک روز پیش از خروج محمدرضا شاه از کشور و در حالی که حدود دو هفته تا حضور خمینی در ایران و تکیه او بر قدرت سیاسی بیشتر باقی نمانده بود در نامهای به آیتالله خمینی با عنوان «چرا با جمهوریاسلامی مخالفم» دلایل مخالفت خود با نظام سیاسی نوظهور مبتنی بر شریعت اسلامی را بیان کرد.
این نامه در ۲۵ دیماه ۱۳۵۷ در روزنامه «آیندگان» منتشر شد؛ روزنامهای که با به قدرترسیدن خمینی از آندسته از روزنامههایی بود که در ابتدا توقیف شد.
اهمیت نامه مصطفی رحیمی و درک درست او از سیاست را وقتی میتوان بهتر درک کرد که خود را در آن زمانه پر آشوب انقلابیخواهی و اسلامخواهی قرار بدهیم.
مصطفی رحیمی در زمان و زمانهای به شکل مستدل با جمهوری اسلامی مخالفت کرد که عموم روشنفکران و مردم مقلدوار و با هیجان پشت زعامت سیاسی روحالله خمینی ایستادند. هنوز خمینی مستقر نشده بو و رحیمی جمهوریاسلامی را با گوشت و پوست خود احساس کرده بود.
مصطفی رحیمی در آن زمان تنها بود. شاید بسیاری از کسانی که همراهی گروههای مختلف سیاسی و روشنفکران و توده مردم را با آیتالله خمینی دیده بودند از رحیمی میپرسیدند که آلترناتیو تو برای جمهوری اسلامی چیست و وقتی کسی اقبالی به سخنان تو نشان نمیهد چرا در زمره طرفداران جمهوری اسلامی قرار نمیگیری و به «جمهوری اسلامی» آری نمیگویی اما گذشت زمانه نشان داد که مصطفی رحیمی خودش آلترناتیوی برای آن روزها بود و اگر اقبالی به او میشد و در نامه او با دیده جستجوگر و نقاد مینگریستند جامعه از بسیاری از آفاتی که تئوری سیاسی جمهوری اسلامی به بار آورد مصون میماندند.
رحیمی به دلیل نوشتن نامه «چرا با جمهوریاسلامی» مخالفم به آیتالله خمینی همواره مورد خشم حکومت قرار داشت.
رحیمی سه سال پس از نوشتن این نامه به دلیل نوشتن متنی با عنوان «عصرانه حکومت قانون» در سال ۱۳۶۰ بازداشت شد و بیش از سه ماه در زندان بود.
او سرانجام در نهم مردادماه سال ۱۳۸۱ درگذشت و در بهشتزهرا تهران به خاک سپرده شد.
درباره او بخوانید:
https://tavaana.org/mostafa_rahimi/
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
اگر یادتان باشد یا خوانده باشید، از اول استقرار جمهوری اسلامی، گفته میشد که «نگویید انقلاب برای شما چه کرد، بگویید شما برای انقلاب چه کردید»
حالا قریب به پنج دهه از استقرار این حکومت گذشته است.
جا دارد بپرسیم این انقلاب چه ثمری برای ایران و ایرانیان داشته است؟
این سوال را آقای محمد عمرانی میپرسد.
پاسخ شما چیست؟
#نه_به_جمهوری_اسلامی #ایران #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
حالا قریب به پنج دهه از استقرار این حکومت گذشته است.
جا دارد بپرسیم این انقلاب چه ثمری برای ایران و ایرانیان داشته است؟
این سوال را آقای محمد عمرانی میپرسد.
پاسخ شما چیست؟
#نه_به_جمهوری_اسلامی #ایران #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
هر زمان که مردم احساس شادی میکنند، جای جانباختگان راه آزادی را خالی میکنند. آنها جزیی از زندگی همه ما شدهاند. حق آنها این نبود که زیر خروارها خاک مدفون شوند. گرچه همواره در قالبهای مردم جای دارند، ولی آنها حقشان زندگی، شادی، آزادی، امنیت و رفاه بود. ارزشهای که آنها جان خود را برای آنها نثار کردند.
یادشان گرامی
ویدیو از پوریا افضلی
#آزادی #شادی #نه_به_جمهوری_اسلامی #زن_زندگی_آزادی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
یادشان گرامی
ویدیو از پوریا افضلی
#آزادی #شادی #نه_به_جمهوری_اسلامی #زن_زندگی_آزادی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
سحرگاه امروز پنجشنبه ۱۱ مرداد ۱۴۰۳، دو زندانی در زندان پارسیلون خرمآباد اعدام شدند.
«هرانا» هویت یکی از این زندانیان را حامد پارسه اعلام کرده است. این دو زندانی به اتهام جرائم مرتبط با موادمخدر به اعدام محکوم شده بودند.
چرا میگوییم نه به اعدام؟
اعدام مجازات نیست که شکنجهای قرونوسطایی ست در حق یک جامعه و نه یک فرد حتی اگر خاطی باشد.
یکی از اصلیترین ضرورتهای لغو مجازات اعدام برگشتناپذیری این مجازات است، به همین دلیل وقوع یک اشتباه کوچک در روند قضایی کافی است که منجر به مرگ یک انسان بیگناه شود.
وقوع اشتباهات انسانی در نظامهای قضایی مبنی بر اشتباه در شناسایی مجرم اتفاقی نادر نیست و گزارشهای موثق و روشنی از تبرئه شمار قابل توجهی از زندانیان پس از محکومیت و سپریکردن مدتی از عمر خود در زندان وجود دارد.
بررسی پروندههای کیفری در نظامهای قضایی کشورهای مختلف نشان میدهند وقوع چنین اشتباهاتی رایجتر از آن چیزی است که تصور میشود و شمار قابل توجهی از زندانیان بودهاند که به اتهامات مختلف محاکمه شده و البته پس از مدتی روشن شده که اتهامات علیه آنها بیاساس بوده و آنها بیگناه هستند. در همین زمینه محکومان به حبس ابدی بودهاند که پس از چندین سال بیگناهی آنها ثابت شده و از زندان آزاد شدهاند.
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_اعدام
#نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech
«هرانا» هویت یکی از این زندانیان را حامد پارسه اعلام کرده است. این دو زندانی به اتهام جرائم مرتبط با موادمخدر به اعدام محکوم شده بودند.
چرا میگوییم نه به اعدام؟
اعدام مجازات نیست که شکنجهای قرونوسطایی ست در حق یک جامعه و نه یک فرد حتی اگر خاطی باشد.
یکی از اصلیترین ضرورتهای لغو مجازات اعدام برگشتناپذیری این مجازات است، به همین دلیل وقوع یک اشتباه کوچک در روند قضایی کافی است که منجر به مرگ یک انسان بیگناه شود.
وقوع اشتباهات انسانی در نظامهای قضایی مبنی بر اشتباه در شناسایی مجرم اتفاقی نادر نیست و گزارشهای موثق و روشنی از تبرئه شمار قابل توجهی از زندانیان پس از محکومیت و سپریکردن مدتی از عمر خود در زندان وجود دارد.
بررسی پروندههای کیفری در نظامهای قضایی کشورهای مختلف نشان میدهند وقوع چنین اشتباهاتی رایجتر از آن چیزی است که تصور میشود و شمار قابل توجهی از زندانیان بودهاند که به اتهامات مختلف محاکمه شده و البته پس از مدتی روشن شده که اتهامات علیه آنها بیاساس بوده و آنها بیگناه هستند. در همین زمینه محکومان به حبس ابدی بودهاند که پس از چندین سال بیگناهی آنها ثابت شده و از زندان آزاد شدهاند.
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_اعدام
#نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech
محمد نوریزاد، فعال مدنی زندانی، به ۵ سال حبس محکوم شده است.
این پرونده اخیرا در دوران حبس علیه وی گشوده شده است.
روز یکشنبه ۳۱ تیرماه جلسه دادرسی به اتهامات آقای نوریزاد به صورت ویدیو کنفرانس و غیابی برگزار شد. بدون آنکه این زندانی فرصت دفاع از اتهامات مطروحه علیه خود را داشته باشد، به تحمل پنج سال حبس دیگر محکوم شده است.
پیشتر محمد نوریزاد در پیامی از درون زندان اوین گفته بود:
«مردم ما هیولای جمهوریاسلامی را به خود واگذارند، و صندوقهای رأی را بر کله ی همین اهریمن و هیولای سرطانی بکوبند»
کنشگران مدنی، باید بتوانند آزادانه موارد نقض حقوقبشر را مستند کنند و به اطلاع جامعه مدنی و حتی نهادهای بینالمللی برسانند.
اما آیا در ایرانِ تحت حاکمیت جمهوری اسلامی، چنین چیزی امکان دارد؟ هر فردی که نوشت یا سخن گفت توسط جمهوری اسلامی به زندان افکنده شده است.
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#محمد_نوریزاد
@Tavaana_TavaanaTech
این پرونده اخیرا در دوران حبس علیه وی گشوده شده است.
روز یکشنبه ۳۱ تیرماه جلسه دادرسی به اتهامات آقای نوریزاد به صورت ویدیو کنفرانس و غیابی برگزار شد. بدون آنکه این زندانی فرصت دفاع از اتهامات مطروحه علیه خود را داشته باشد، به تحمل پنج سال حبس دیگر محکوم شده است.
پیشتر محمد نوریزاد در پیامی از درون زندان اوین گفته بود:
«مردم ما هیولای جمهوریاسلامی را به خود واگذارند، و صندوقهای رأی را بر کله ی همین اهریمن و هیولای سرطانی بکوبند»
کنشگران مدنی، باید بتوانند آزادانه موارد نقض حقوقبشر را مستند کنند و به اطلاع جامعه مدنی و حتی نهادهای بینالمللی برسانند.
اما آیا در ایرانِ تحت حاکمیت جمهوری اسلامی، چنین چیزی امکان دارد؟ هر فردی که نوشت یا سخن گفت توسط جمهوری اسلامی به زندان افکنده شده است.
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#محمد_نوریزاد
@Tavaana_TavaanaTech
در اینستاگرام توانا با ما همراه باشید
گفتوگوی جمعه ۳۸
مهمان
رضا عقیلی: کارتونیست
مجری:
مهدی موسوی، شاعر و نویسنده
فردا جمعه، ۱۲ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۲۱ به وقت تهران
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech
@rezacartoon
@seyedmehdimoosavi2
گفتوگوی جمعه ۳۸
مهمان
رضا عقیلی: کارتونیست
مجری:
مهدی موسوی، شاعر و نویسنده
فردا جمعه، ۱۲ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۲۱ به وقت تهران
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech
@rezacartoon
@seyedmehdimoosavi2