به بهانه سالگرد اعدام مونا محمودنژاد، معلم ۱۷ ساله بهایی
goo.gl/LSru9o
پدر را به جرم آنکه از مسلمانی به بهاییت گرویده بود، به جرم «ارتداد» در اسفند ۱۳۶۱ در شیراز به دار آویختند و دختر ۱۷ ساله‌اش را سه ماه بعد در خرداد بی‌رحم ۱۳۶۲ به جرم تدریس به کودکان بهایی، در همان شهر اعدام کردند. شهری که فقط چندسال پیش از آن میزبان «جشن هنر» بود، چندسال پس از آن فراغ مونای ۱۷ ساله‌اش را در ذهن خود جاودانه کرد.
مونا محمودنژاد در ۲۱ آبان ۱۳۶۱ در منزل به همراه پدرش بازداشت شد و به مرکز سپاه پاسداران انتقال پیدا کرد و پس از مدتی به زندان عادل‌آباد شیراز فرستاده شد، در حالی که پدرش نیز در بازداشت به سر می‌برد. طی مدت بازداشت، تحت بازجویی و فشار‌های بسیاری برای بازگشت از باور دینی‌اش قرار گرفت؛ باوری که در پایان به خاطر عدم پذیرش فشارها و خواسته‌های بازجویان، به محکومیت اعدام وی منجر شد. مونا در روز اعدام تنها نبود، گرچه جوان‌ترین عضو این اعدام گروهی بود. در آن روز ۹ زن جوان و میانسال به خاطر اعتقادشان به آیین بهاییت بالای دار فرستاده شدند. رویا اشراقی (۲۳ ساله)، سیمین صابری (۲۴ ساله)، اختر ثابت (۲۵ ساله)، شیرین دالوند( ۲۷ ساله)، مهشید نیرومند (۲۸ ساله)، زرین مقیمی‌ابیانه (۲۹ ساله)، نصرت غفرانی (۵۶ ساله)، طاهره ارجمند و عزت اشراقی همگی در گروهی بودند که همراه مونا اعدام شدند.
مونا در وصیت‌نامه‌ای که از خود به جای گذاشته است، از باورش به مشیت الهی و سرنوشت می‌گوید. اعدام او که در سنین نوجوانی واقعه‌ای تکان‌دهنده برای خانواده و دوستان و جمعیت بهاییان بود، امروزه به یکی از نماد‌های مظلومیت این گروه دینی تبدیل شده است.
متن وصیت نامه مونا محمودنژاد از این قرار است:
«الهی به امید تو
مادر عزیزتر از جانم و خواهر مهربانم چه بگویم چه بنویسم از فضل حق که بسیار است و در جمیع احوال شامل حال بندگانش می‌شود حتی بنده عاجز و ناتوانی چون من که لایق و سزاوار بندگی درگاهش را ندارم.
عزیزان، از دل و جان برایمان دعا بخوانید که در هر صورت راضی به رضای الهی باشیم دل به قضا دربندیم و چشم از غیر دوست در پوشیم و تا جای امکان از عهده شکر الطافش بر‌آییم.
فدایتان شوم، فراموش نکنید که آنچه کند، او کند؛ ما چه توانیم کرد؟ پس باید سر تسلیم در برابر حق فرود آوریم و توکل بر رب رحیم نماییم پس رجا داریم که غم و حزن را به خود راه ندهید و برایمان دعا کنید که محتاج دعاییم.
مونا محمودنژاد
مطلب مرتبط:
به بهانه سالگرد اعدام مونا محمودنژاد، معلم ۱۷ ساله بهایی
http://bit.ly/1yjnDVl
همدلی، راهی به سوی زیستن در صلح و آشتی
http://bit.ly/2fs2aWl
رواداری یا تلورانس یکی از پروژه‌های تواناست. از طریق سایت زیر می‌توانید به منابع جامعی که آموزشکده تهیه کرده است دسترسی پیدا کنید:
bit.ly/1RtZYec
اطلاعات بیشتر درباره‌ی مدارای مذهبی:
http://bit.ly/1ZppjIC
@Tavaana_TavaanaTech
goo.gl/LSru9o
پدر را به جرم آنکه از مسلمانی به بهاییت گرویده بود، به جرم «ارتداد» در اسفند ۱۳۶۱ در شیراز به دار آویختند و دختر ۱۷ ساله‌اش را سه ماه بعد در خرداد بی‌رحم ۱۳۶۲ به جرم تدریس به کودکان بهایی، در همان شهر اعدام کردند. شهری که فقط چندسال پیش از آن میزبان «جشن هنر» بود، چندسال پس از آن فراغ مونای ۱۷ ساله‌اش را در ذهن خود جاودانه کرد.
مونا محمودنژاد در ۲۱ آبان ۱۳۶۱ در منزل به همراه پدرش بازداشت شد و به مرکز سپاه پاسداران انتقال پیدا کرد و پس از مدتی به زندان عادل‌آباد شیراز فرستاده شد، در حالی که پدرش نیز در بازداشت به سر می‌برد. طی مدت بازداشت، تحت بازجویی و فشار‌های بسیاری برای بازگشت از باور دینی‌اش قرار گرفت؛ باوری که در پایان به خاطر عدم پذیرش فشارها و خواسته‌های بازجویان، به محکومیت اعدام وی منجر شد. مونا در روز اعدام تنها نبود، گرچه جوان‌ترین عضو این اعدام گروهی بود. در آن روز ۹ زن جوان و میانسال به خاطر اعتقادشان به آیین بهاییت بالای دار فرستاده شدند. رویا اشراقی (۲۳ ساله)، سیمین صابری (۲۴ ساله)، اختر ثابت (۲۵ ساله)، شیرین دالوند( ۲۷ ساله)، مهشید نیرومند (۲۸ ساله)، زرین مقیمی‌ابیانه (۲۹ ساله)، نصرت غفرانی (۵۶ ساله)، طاهره ارجمند و عزت اشراقی همگی در گروهی بودند که همراه مونا اعدام شدند.
مونا در وصیت‌نامه‌ای که از خود به جای گذاشته است، از باورش به مشیت الهی و سرنوشت می‌گوید. اعدام او که در سنین نوجوانی واقعه‌ای تکان‌دهنده برای خانواده و دوستان و جمعیت بهاییان بود، امروزه به یکی از نماد‌های مظلومیت این گروه دینی تبدیل شده است.
متن وصیت نامه مونا محمودنژاد از این قرار است:
«الهی به امید تو
مادر عزیزتر از جانم و خواهر مهربانم چه بگویم چه بنویسم از فضل حق که بسیار است و در جمیع احوال شامل حال بندگانش می‌شود حتی بنده عاجز و ناتوانی چون من که لایق و سزاوار بندگی درگاهش را ندارم.
عزیزان، از دل و جان برایمان دعا بخوانید که در هر صورت راضی به رضای الهی باشیم دل به قضا دربندیم و چشم از غیر دوست در پوشیم و تا جای امکان از عهده شکر الطافش بر‌آییم.
فدایتان شوم، فراموش نکنید که آنچه کند، او کند؛ ما چه توانیم کرد؟ پس باید سر تسلیم در برابر حق فرود آوریم و توکل بر رب رحیم نماییم پس رجا داریم که غم و حزن را به خود راه ندهید و برایمان دعا کنید که محتاج دعاییم.
مونا محمودنژاد
مطلب مرتبط:
به بهانه سالگرد اعدام مونا محمودنژاد، معلم ۱۷ ساله بهایی
http://bit.ly/1yjnDVl
همدلی، راهی به سوی زیستن در صلح و آشتی
http://bit.ly/2fs2aWl
رواداری یا تلورانس یکی از پروژه‌های تواناست. از طریق سایت زیر می‌توانید به منابع جامعی که آموزشکده تهیه کرده است دسترسی پیدا کنید:
bit.ly/1RtZYec
اطلاعات بیشتر درباره‌ی مدارای مذهبی:
http://bit.ly/1ZppjIC
@Tavaana_TavaanaTech
Instagram
توانا: آموزشكده جامعه مدنى
. به بهانه سالگرد اعدام #مونا_محمودنژاد، معلم ۱۷ ساله #بهایی goo.gl/LSru9o پدر را به جرم آنکه از مسلمانی به #بهاییت گرویده بود، به جرم «ارتداد» در اسفند ۱۳۶۱ در شیراز به دار آویختند و دختر ۱۷ ساله‌اش را سه ماه بعد در خرداد بی‌رحم ۱۳۶۲ به جرم تدریس به کودکان…
دیروز سالگرد اعدام «مونا محمودنژاد» در ۲۸ خرداد ۱۳۶۲ بود. این دختر ۱۷ ساله را به جرم تدریس به کودکان بهایی، در شهر شیراز اعدام کردند. مونا محمودنژاد به همراه ۹ زن بهایی دیگر در پادگان عبدالله مسگر (میدان چوگان شیراز) اعدام شد. مونا هنگام اعدام، دانش‌آموز دبیرستان و معلم کلاس اخلاق و تعلیمات دینی کودکان بهایی بود.
در این تصویر پدر او «یدالله محمود نژاد» را نیز می بینید که چندماه قبل از اعدام دخترش، در اسفند ۱۳۶۱ به جرم «ارتداد» به دار آویخته شده بود. پدر و دختر در عرض سه ماه به جرم بهایی بودن جان خود را از دست دادند.
محمودنژاد در ۲۱ آبان ۱۳۶۱ در منزل به همراه پدرش بازداشت شد و به مرکز سپاه پاسداران انتقال پیدا کرد و پس از مدتی به زندان عادل‌آباد شیراز فرستاده شد، در حالی که پدرش نیز در بازداشت به سر می‌برد. طی مدت بازداشت، تحت بازجویی و فشار‌های بسیاری برای بازگشت از باور دینی‌اش قرار گرفت؛ باوری که در پایان به خاطر عدم پذیرش فشارها و خواسته‌های بازجویان، به محکومیت اعدام وی منجر شد. مونا در روز اعدام تنها نبود، گرچه جوان‌ترین عضو این اعدام گروهی بود. در آن روز ۹ زن جوان و میانسال به خاطر اعتقادشان به آیین بهاییت بالای دار فرستاده شدند. رویا اشراقی (۲۳ ساله)، سیمین صابری (۲۴ ساله)، اختر ثابت (۲۵ ساله)، شیرین دالوند( ۲۷ ساله)، مهشید نیرومند (۲۸ ساله)، زرین مقیمی‌ابیانه (۲۹ ساله)، نصرت غفرانی (۵۶ ساله)، طاهره ارجمند و عزت اشراقی همگی در گروهی بودند که همراه مونا اعدام شدند . پدر مونا محمود نژاد هم سه ماه پیش در اسفندماه ۱۳۶۱ به دار آویخته شده بود.
جسد وی به خانواده‌اش تحویل داده نمی‌شود و مخفیانه همراه دیگر کشته‌شدگان بدون برگزاری مراسم و آیینی در قبرستان بهاییان شیراز دفن می‌شود. قبرستانی که در اردیبهشت ماه ۱۳۹۳ خبر رسید که توسط سپاه پاسداران تخریب شده است.
bit.ly/2LZcft5
مطلب مرتبط
به بهانه سالگرد اعدام مونا محمودنژاد، معلم ۱۷ ساله بهایی
لینک:
http://bit.ly/1yjnDVl
#مونا_محمودنژاد
@Tavaana_TavaanaTech
در این تصویر پدر او «یدالله محمود نژاد» را نیز می بینید که چندماه قبل از اعدام دخترش، در اسفند ۱۳۶۱ به جرم «ارتداد» به دار آویخته شده بود. پدر و دختر در عرض سه ماه به جرم بهایی بودن جان خود را از دست دادند.
محمودنژاد در ۲۱ آبان ۱۳۶۱ در منزل به همراه پدرش بازداشت شد و به مرکز سپاه پاسداران انتقال پیدا کرد و پس از مدتی به زندان عادل‌آباد شیراز فرستاده شد، در حالی که پدرش نیز در بازداشت به سر می‌برد. طی مدت بازداشت، تحت بازجویی و فشار‌های بسیاری برای بازگشت از باور دینی‌اش قرار گرفت؛ باوری که در پایان به خاطر عدم پذیرش فشارها و خواسته‌های بازجویان، به محکومیت اعدام وی منجر شد. مونا در روز اعدام تنها نبود، گرچه جوان‌ترین عضو این اعدام گروهی بود. در آن روز ۹ زن جوان و میانسال به خاطر اعتقادشان به آیین بهاییت بالای دار فرستاده شدند. رویا اشراقی (۲۳ ساله)، سیمین صابری (۲۴ ساله)، اختر ثابت (۲۵ ساله)، شیرین دالوند( ۲۷ ساله)، مهشید نیرومند (۲۸ ساله)، زرین مقیمی‌ابیانه (۲۹ ساله)، نصرت غفرانی (۵۶ ساله)، طاهره ارجمند و عزت اشراقی همگی در گروهی بودند که همراه مونا اعدام شدند . پدر مونا محمود نژاد هم سه ماه پیش در اسفندماه ۱۳۶۱ به دار آویخته شده بود.
جسد وی به خانواده‌اش تحویل داده نمی‌شود و مخفیانه همراه دیگر کشته‌شدگان بدون برگزاری مراسم و آیینی در قبرستان بهاییان شیراز دفن می‌شود. قبرستانی که در اردیبهشت ماه ۱۳۹۳ خبر رسید که توسط سپاه پاسداران تخریب شده است.
bit.ly/2LZcft5
مطلب مرتبط
به بهانه سالگرد اعدام مونا محمودنژاد، معلم ۱۷ ساله بهایی
لینک:
http://bit.ly/1yjnDVl
#مونا_محمودنژاد
@Tavaana_TavaanaTech
Instagram
توانا: آموزشكده جامعه مدنى
. دیروز سالگرد اعدام «مونا محمودنژاد» در ۲۸ خرداد ۱۳۶۲ بود. این دختر ۱۷ ساله را به جرم تدریس به کودکان بهایی، در شهر شیراز اعدام کردند. مونا محمودنژاد به همراه ۹ زن بهایی دیگر در پادگان عبدالله مسگر (میدان چوگان شیراز) اعدام شد. مونا هنگام اعدام، دانش‌آموز…
سالروز اعدام مونا محمودنژاد
مونا محمودنژاد در شهریور ۱۳۴۴ در شیراز به دنیا آمد. او در حالیکه تنها ۱۷ ساله بود به «جرم» تدریس به کودکان بهایی در آبان ۱۳۶۱ در منزل به همراه پدرش، «يدالله محمودنژاد» بازداشت شد. مونا معلم کلاس اخلاق و تعلیمات دینی کودکان بهایی بود.
آن دو به زندان «عادل‌آباد» شیراز فرستاده شدند. مونا در مدت بازداشت تحت فشار بسیار برای بازگشت از عقاید بهایی قرار داشت. اما نپذیرفت. نهایتا در ۲۸ خرداد ۱۳۶۲ در میدان چوگان شیراز به همراه ۹ زن بهایی دیگر اعدام شد. او جوان‌ترین عضو این اعدام دسته‌جمعی بود. پدر او نیز به جرم «ارتداد» در اسفند ۱۳۶۱ در همان شیراز اعدام شده بود. اجساد اعدامیان به خانواده‌ها تحویل داده نمی‌شود و مخفیانه در قبرستانی دفن می‌شود. قبرستانی که سپاه پاسداران در اردیبهشت ۱۳۹۳ آن را کاملا تخریب کرد.
در یکی از یادداشت‌هایی که از مونا محمودنژاد به یادگار مانده است او از ظلمی که بر بهائیان ایرانی می‌رود گله بسیار می‌کند: « چرا در کشور من هم‌کیشانم از خانه‌هایشان ربوده می‌شوند؟ شبانه و با لباس خواب به مساجد برده می‌شوند و شلاق می‌خورند؟ همانگونه که اخیرا در شهر خودمان (شیراز) دیده‌ایم، خانه‌هایشان غارت و آتش زده می‌شوند؛ صدها نفر با ترس خانه‌هایشان را ترک می‌کنند. چرا؟ به‌دلیل نعمت آزادی‌ای که اسلام آورده است؟»
درباره مونا محمودنژاد بیشتر بخوانید:
http://bit.ly/1yjnDVl
#مونا_محمودنژاد #اعدام #بهائی #مردم_را_میکشند_زبانشان_هم_دراز_است
@Tavaana_Tavaanatech
مونا محمودنژاد در شهریور ۱۳۴۴ در شیراز به دنیا آمد. او در حالیکه تنها ۱۷ ساله بود به «جرم» تدریس به کودکان بهایی در آبان ۱۳۶۱ در منزل به همراه پدرش، «يدالله محمودنژاد» بازداشت شد. مونا معلم کلاس اخلاق و تعلیمات دینی کودکان بهایی بود.
آن دو به زندان «عادل‌آباد» شیراز فرستاده شدند. مونا در مدت بازداشت تحت فشار بسیار برای بازگشت از عقاید بهایی قرار داشت. اما نپذیرفت. نهایتا در ۲۸ خرداد ۱۳۶۲ در میدان چوگان شیراز به همراه ۹ زن بهایی دیگر اعدام شد. او جوان‌ترین عضو این اعدام دسته‌جمعی بود. پدر او نیز به جرم «ارتداد» در اسفند ۱۳۶۱ در همان شیراز اعدام شده بود. اجساد اعدامیان به خانواده‌ها تحویل داده نمی‌شود و مخفیانه در قبرستانی دفن می‌شود. قبرستانی که سپاه پاسداران در اردیبهشت ۱۳۹۳ آن را کاملا تخریب کرد.
در یکی از یادداشت‌هایی که از مونا محمودنژاد به یادگار مانده است او از ظلمی که بر بهائیان ایرانی می‌رود گله بسیار می‌کند: « چرا در کشور من هم‌کیشانم از خانه‌هایشان ربوده می‌شوند؟ شبانه و با لباس خواب به مساجد برده می‌شوند و شلاق می‌خورند؟ همانگونه که اخیرا در شهر خودمان (شیراز) دیده‌ایم، خانه‌هایشان غارت و آتش زده می‌شوند؛ صدها نفر با ترس خانه‌هایشان را ترک می‌کنند. چرا؟ به‌دلیل نعمت آزادی‌ای که اسلام آورده است؟»
درباره مونا محمودنژاد بیشتر بخوانید:
http://bit.ly/1yjnDVl
#مونا_محمودنژاد #اعدام #بهائی #مردم_را_میکشند_زبانشان_هم_دراز_است
@Tavaana_Tavaanatech
Instagram
توانا: آموزشكده جامعه مدنى
. سالروز اعدام مونا محمودنژاد . مونا محمودنژاد در شهریور ۱۳۴۴ در شیراز به دنیا آمد. او در حالیکه تنها ۱۷ ساله بود به «جرم» تدریس به کودکان بهایی در آبان ۱۳۶۱ در منزل به همراه پدرش، «يدالله محمودنژاد» بازداشت شد. مونا معلم کلاس اخلاق و تعلیمات دینی کودکان…
Forwarded from آموزشکده توانا
سالروز اعدام مونا محمودنژاد
مونا محمودنژاد در شهریور ۱۳۴۴ در شیراز به دنیا آمد. او در حالیکه تنها ۱۷ ساله بود به «جرم» تدریس به کودکان بهایی در آبان ۱۳۶۱ در منزل به همراه پدرش، «يدالله محمودنژاد» بازداشت شد. مونا معلم کلاس اخلاق و تعلیمات دینی کودکان بهایی بود.
آن دو به زندان «عادل‌آباد» شیراز فرستاده شدند. مونا در مدت بازداشت تحت فشار بسیار برای بازگشت از عقاید بهایی قرار داشت. اما نپذیرفت. نهایتا در ۲۸ خرداد ۱۳۶۲ در میدان چوگان شیراز به همراه ۹ زن بهایی دیگر اعدام شد. او جوان‌ترین عضو این اعدام دسته‌جمعی بود. پدر او نیز به جرم «ارتداد» در اسفند ۱۳۶۱ در همان شیراز اعدام شده بود. اجساد اعدامیان به خانواده‌ها تحویل داده نمی‌شود و مخفیانه در قبرستانی دفن می‌شود. قبرستانی که سپاه پاسداران در اردیبهشت ۱۳۹۳ آن را کاملا تخریب کرد.
در یکی از یادداشت‌هایی که از مونا محمودنژاد به یادگار مانده است او از ظلمی که بر بهائیان ایرانی می‌رود گله بسیار می‌کند: « چرا در کشور من هم‌کیشانم از خانه‌هایشان ربوده می‌شوند؟ شبانه و با لباس خواب به مساجد برده می‌شوند و شلاق می‌خورند؟ همانگونه که اخیرا در شهر خودمان (شیراز) دیده‌ایم، خانه‌هایشان غارت و آتش زده می‌شوند؛ صدها نفر با ترس خانه‌هایشان را ترک می‌کنند. چرا؟ به‌دلیل نعمت آزادی‌ای که اسلام آورده است؟»
درباره مونا محمودنژاد بیشتر بخوانید:
http://bit.ly/1yjnDVl
#مونا_محمودنژاد #اعدام #بهائی #مردم_را_میکشند_زبانشان_هم_دراز_است
@Tavaana_Tavaanatech
مونا محمودنژاد در شهریور ۱۳۴۴ در شیراز به دنیا آمد. او در حالیکه تنها ۱۷ ساله بود به «جرم» تدریس به کودکان بهایی در آبان ۱۳۶۱ در منزل به همراه پدرش، «يدالله محمودنژاد» بازداشت شد. مونا معلم کلاس اخلاق و تعلیمات دینی کودکان بهایی بود.
آن دو به زندان «عادل‌آباد» شیراز فرستاده شدند. مونا در مدت بازداشت تحت فشار بسیار برای بازگشت از عقاید بهایی قرار داشت. اما نپذیرفت. نهایتا در ۲۸ خرداد ۱۳۶۲ در میدان چوگان شیراز به همراه ۹ زن بهایی دیگر اعدام شد. او جوان‌ترین عضو این اعدام دسته‌جمعی بود. پدر او نیز به جرم «ارتداد» در اسفند ۱۳۶۱ در همان شیراز اعدام شده بود. اجساد اعدامیان به خانواده‌ها تحویل داده نمی‌شود و مخفیانه در قبرستانی دفن می‌شود. قبرستانی که سپاه پاسداران در اردیبهشت ۱۳۹۳ آن را کاملا تخریب کرد.
در یکی از یادداشت‌هایی که از مونا محمودنژاد به یادگار مانده است او از ظلمی که بر بهائیان ایرانی می‌رود گله بسیار می‌کند: « چرا در کشور من هم‌کیشانم از خانه‌هایشان ربوده می‌شوند؟ شبانه و با لباس خواب به مساجد برده می‌شوند و شلاق می‌خورند؟ همانگونه که اخیرا در شهر خودمان (شیراز) دیده‌ایم، خانه‌هایشان غارت و آتش زده می‌شوند؛ صدها نفر با ترس خانه‌هایشان را ترک می‌کنند. چرا؟ به‌دلیل نعمت آزادی‌ای که اسلام آورده است؟»
درباره مونا محمودنژاد بیشتر بخوانید:
http://bit.ly/1yjnDVl
#مونا_محمودنژاد #اعدام #بهائی #مردم_را_میکشند_زبانشان_هم_دراز_است
@Tavaana_Tavaanatech
Instagram
توانا: آموزشكده جامعه مدنى
. سالروز اعدام مونا محمودنژاد . مونا محمودنژاد در شهریور ۱۳۴۴ در شیراز به دنیا آمد. او در حالیکه تنها ۱۷ ساله بود به «جرم» تدریس به کودکان بهایی در آبان ۱۳۶۱ در منزل به همراه پدرش، «يدالله محمودنژاد» بازداشت شد. مونا معلم کلاس اخلاق و تعلیمات دینی کودکان…
سالروز اعدام مونا محمودنژاد
مونا محمودنژاد در شهریور ۱۳۴۴ در شیراز به دنیا آمد. او در حالیکه تنها ۱۷ ساله بود به «جرم» تدریس به کودکان بهایی در آبان ۱۳۶۱ در منزل به همراه پدرش، «يدالله محمودنژاد» بازداشت شد. مونا معلم کلاس اخلاق و تعلیمات دینی کودکان بهایی بود.
آن دو به زندان «عادل‌آباد» شیراز فرستاده شدند. مونا در مدت بازداشت تحت فشار بسیار برای بازگشت از عقاید بهایی قرار داشت. اما نپذیرفت. نهایتا در ۲۸ خرداد ۱۳۶۲ در میدان چوگان شیراز به همراه ۹ زن بهایی دیگر اعدام شد. او جوان‌ترین عضو این اعدام دسته‌جمعی بود. پدر او نیز به جرم «ارتداد» در اسفند ۱۳۶۱ در همان شیراز اعدام شده بود. اجساد اعدامیان به خانواده‌ها تحویل داده نمی‌شود و مخفیانه در قبرستانی دفن می‌شود. قبرستانی که سپاه پاسداران در اردیبهشت ۱۳۹۳ آن را کاملا تخریب کرد.
در یکی از یادداشت‌هایی که از مونا محمودنژاد به یادگار مانده است او از ظلمی که بر بهائیان ایرانی می‌رود گله بسیار می‌کند: « چرا در کشور من هم‌کیشانم از خانه‌هایشان ربوده می‌شوند؟ شبانه و با لباس خواب به مساجد برده می‌شوند و شلاق می‌خورند؟ همانگونه که اخیرا در شهر خودمان (شیراز) دیده‌ایم، خانه‌هایشان غارت و آتش زده می‌شوند؛ صدها نفر با ترس خانه‌هایشان را ترک می‌کنند. چرا؟ به‌دلیل نعمت آزادی‌ای که اسلام آورده است؟»
درباره مونا محمودنژاد بیشتر بخوانید:
http://bit.ly/1yjnDVl
امروز بهاییان مثل سال‌های سیاه دهه شصت اعدام نمی‌شوند، ولی همچنان به صورت سیستماتیک حقوقشان نقض می‌شود و تحت انواع فشارها قرار می‌گیرند. البته وکلای شجاعی هستند که همواره در دفاع حقوقی یاری‌شان کرده و از این بابت هزینه داده‌اند، اما آنقدر تعداد پرونده‌های بازداشت و مصادره اموال و ... زیاد است که لازم است افراد بیشتری از جامعه وکلا و فعالان مدنی به یاری این هموطنان بشتابند.
#مونا_محمودنژاد #اعدام #بهائی #مردم_را_میکشند_زبانشان_هم_دراز_است #یاری_حقوقی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
مونا محمودنژاد در شهریور ۱۳۴۴ در شیراز به دنیا آمد. او در حالیکه تنها ۱۷ ساله بود به «جرم» تدریس به کودکان بهایی در آبان ۱۳۶۱ در منزل به همراه پدرش، «يدالله محمودنژاد» بازداشت شد. مونا معلم کلاس اخلاق و تعلیمات دینی کودکان بهایی بود.
آن دو به زندان «عادل‌آباد» شیراز فرستاده شدند. مونا در مدت بازداشت تحت فشار بسیار برای بازگشت از عقاید بهایی قرار داشت. اما نپذیرفت. نهایتا در ۲۸ خرداد ۱۳۶۲ در میدان چوگان شیراز به همراه ۹ زن بهایی دیگر اعدام شد. او جوان‌ترین عضو این اعدام دسته‌جمعی بود. پدر او نیز به جرم «ارتداد» در اسفند ۱۳۶۱ در همان شیراز اعدام شده بود. اجساد اعدامیان به خانواده‌ها تحویل داده نمی‌شود و مخفیانه در قبرستانی دفن می‌شود. قبرستانی که سپاه پاسداران در اردیبهشت ۱۳۹۳ آن را کاملا تخریب کرد.
در یکی از یادداشت‌هایی که از مونا محمودنژاد به یادگار مانده است او از ظلمی که بر بهائیان ایرانی می‌رود گله بسیار می‌کند: « چرا در کشور من هم‌کیشانم از خانه‌هایشان ربوده می‌شوند؟ شبانه و با لباس خواب به مساجد برده می‌شوند و شلاق می‌خورند؟ همانگونه که اخیرا در شهر خودمان (شیراز) دیده‌ایم، خانه‌هایشان غارت و آتش زده می‌شوند؛ صدها نفر با ترس خانه‌هایشان را ترک می‌کنند. چرا؟ به‌دلیل نعمت آزادی‌ای که اسلام آورده است؟»
درباره مونا محمودنژاد بیشتر بخوانید:
http://bit.ly/1yjnDVl
امروز بهاییان مثل سال‌های سیاه دهه شصت اعدام نمی‌شوند، ولی همچنان به صورت سیستماتیک حقوقشان نقض می‌شود و تحت انواع فشارها قرار می‌گیرند. البته وکلای شجاعی هستند که همواره در دفاع حقوقی یاری‌شان کرده و از این بابت هزینه داده‌اند، اما آنقدر تعداد پرونده‌های بازداشت و مصادره اموال و ... زیاد است که لازم است افراد بیشتری از جامعه وکلا و فعالان مدنی به یاری این هموطنان بشتابند.
#مونا_محمودنژاد #اعدام #بهائی #مردم_را_میکشند_زبانشان_هم_دراز_است #یاری_حقوقی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
Telegraph
سالروز اعدام مونا محمودنژاد
مونا محمودنژاد در شهریور ۱۳۴۴ در شیراز به دنیا آمد. او در حالیکه تنها ۱۷ ساله بود به «جرم» تدریس به کودکان بهایی در آبان ۱۳۶۱ در منزل به همراه پدرش، «يدالله محمودنژاد» بازداشت شد. مونا معلم کلاس اخلاق و تعلیمات دینی کودکان بهایی بود. آن دو به زندان «عادل‌آباد»…
یدالله محمودنژاد و مونا محمودنژاد: مونا محمودنژاد در شهریور ۱۳۴۴ در شیراز به دنیا آمد. او در حالیکه تنها ۱۷ ساله بود به «جرم» تدریس به کودکان بهایی در آبان ۱۳۶۱ در منزل به همراه پدرش، «يدالله محمودنژاد» بازداشت شد. مونا معلم کلاس اخلاق و تعلیمات دینی کودکان بهایی بود.
آن دو به زندان «عادل‌آباد» شیراز فرستاده شدند. مونا در مدت بازداشت تحت فشار بسیار برای بازگشت از عقاید بهایی قرار داشت. اما نپذیرفت. نهایتا در خرداد ۱۳۶۲ در میدان چوگان شیراز به همراه ۹ زن بهایی دیگر اعدام شد. او جوان‌ترین عضو این اعدام دسته‌جمعی بود. پدر او نیز به جرم «ارتداد» در اسفند ۱۳۶۱ در همان شیراز اعدام شده بود. اجساد اعدامیان به خانواده‌ها تحویل داده نمی‌شود و مخفیانه در قبرستانی دفن می‌شود. قبرستانی که سپاه پاسداران در اردیبهشت ۱۳۹۳ آن را کاملا تخریب کرد.
.
در یکی از یادداشت‌هایی که از مونا محمودنژاد به یادگار مانده است او از ظلمی که بر بهائیان ایرانی می‌رود گله بسیار می‌کند: « چرا در کشور من هم‌کیشانم از خانه‌هایشان ربوده می‌شوند؟ شبانه و با لباس خواب به مساجد برده می‌شوند و شلاق می‌خورند؟ همانگونه که اخیرا در شهر خودمان (شیراز) دیده‌ایم، خانه‌هایشان غارت و آتش زده می‌شوند؛ صدها نفر با ترس خانه‌هایشان را ترک می‌کنند. چرا؟ به‌دلیل نعمت آزادی‌ای که اسلام آورده است؟»
#گفتگو_توانا #یدالله_محمودنژاد #بهایی #حقوق_بشر #مونا_محمودنژاد
@Tavaana_TavaanaTech
آن دو به زندان «عادل‌آباد» شیراز فرستاده شدند. مونا در مدت بازداشت تحت فشار بسیار برای بازگشت از عقاید بهایی قرار داشت. اما نپذیرفت. نهایتا در خرداد ۱۳۶۲ در میدان چوگان شیراز به همراه ۹ زن بهایی دیگر اعدام شد. او جوان‌ترین عضو این اعدام دسته‌جمعی بود. پدر او نیز به جرم «ارتداد» در اسفند ۱۳۶۱ در همان شیراز اعدام شده بود. اجساد اعدامیان به خانواده‌ها تحویل داده نمی‌شود و مخفیانه در قبرستانی دفن می‌شود. قبرستانی که سپاه پاسداران در اردیبهشت ۱۳۹۳ آن را کاملا تخریب کرد.
.
در یکی از یادداشت‌هایی که از مونا محمودنژاد به یادگار مانده است او از ظلمی که بر بهائیان ایرانی می‌رود گله بسیار می‌کند: « چرا در کشور من هم‌کیشانم از خانه‌هایشان ربوده می‌شوند؟ شبانه و با لباس خواب به مساجد برده می‌شوند و شلاق می‌خورند؟ همانگونه که اخیرا در شهر خودمان (شیراز) دیده‌ایم، خانه‌هایشان غارت و آتش زده می‌شوند؛ صدها نفر با ترس خانه‌هایشان را ترک می‌کنند. چرا؟ به‌دلیل نعمت آزادی‌ای که اسلام آورده است؟»
#گفتگو_توانا #یدالله_محمودنژاد #بهایی #حقوق_بشر #مونا_محمودنژاد
@Tavaana_TavaanaTech
Forwarded from گفت‌وشنود
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
روح‌الله خمینی:
«هرکس جمهوری را بخواهد دشمن ما است. برای اینکه دشمن اسلام است.
رژیم جمهوری اسلامی یعنی احکام اسلام. اینها می‌خواهند یک مملکت غربی درست بکنند، آزاد و مستقل هم باشید ولی احکام خدا نباشد.
ما خون دادیم برای جمهوری غرب؟ برای اینکه سوئیس بشویم؟ ما برای اسلام خون دادیم».
@hafezeye_tarikhi
- یادآوری به مخاطبان گرامی اینکه از دیدگاه خمینی نفس اینکه جمهوری بخواهیم، کفر است و جزو «دشمنی با اسلام» تعریف می‌شود و خب تکلیف «دشمن اسلام» هم که روشن است!
این حرف‌ها را نباید سخن کم‌اهمیت یک آخوند گوشه‌نشین در حوزه‌ای در فلان شهرستان پنداشت؛ این حرف‌ها را کسی زد که اختیارات یک مملکت دست او بود و حمایت روشنفکران و بخش بزرگی از مردم را پشت خود داشت. اینکه حامیان او از حمایت از او بعدا دست کشیدند نافی این نیست که او به پشتوانه همین حمایت بالا آمد.
بالا آمد و علیه همین مردم شمشیر ستیزه برداشت. او با نصب خلخالی به عنوان قاضی‌القضات عملا به مدارا و رواداری اعلان جنگ داد. چه بهاییانی که به صرف بهایی بودن به قتل رسیدند. مونا محمودنژاد ۱۷ ساله بهایی را در شیراز به قتل رساندند چون به کودکان بهایی درس می‌داد.
از دید خمینی ایران نباید سوئیس می‌شد؛ چون برای اسلام خون داده بود!
#گفتگو_توانا #خمینی #مونا_محمودنژاد #حقوق_خداناباوران
@Dialogue1402
«هرکس جمهوری را بخواهد دشمن ما است. برای اینکه دشمن اسلام است.
رژیم جمهوری اسلامی یعنی احکام اسلام. اینها می‌خواهند یک مملکت غربی درست بکنند، آزاد و مستقل هم باشید ولی احکام خدا نباشد.
ما خون دادیم برای جمهوری غرب؟ برای اینکه سوئیس بشویم؟ ما برای اسلام خون دادیم».
@hafezeye_tarikhi
- یادآوری به مخاطبان گرامی اینکه از دیدگاه خمینی نفس اینکه جمهوری بخواهیم، کفر است و جزو «دشمنی با اسلام» تعریف می‌شود و خب تکلیف «دشمن اسلام» هم که روشن است!
این حرف‌ها را نباید سخن کم‌اهمیت یک آخوند گوشه‌نشین در حوزه‌ای در فلان شهرستان پنداشت؛ این حرف‌ها را کسی زد که اختیارات یک مملکت دست او بود و حمایت روشنفکران و بخش بزرگی از مردم را پشت خود داشت. اینکه حامیان او از حمایت از او بعدا دست کشیدند نافی این نیست که او به پشتوانه همین حمایت بالا آمد.
بالا آمد و علیه همین مردم شمشیر ستیزه برداشت. او با نصب خلخالی به عنوان قاضی‌القضات عملا به مدارا و رواداری اعلان جنگ داد. چه بهاییانی که به صرف بهایی بودن به قتل رسیدند. مونا محمودنژاد ۱۷ ساله بهایی را در شیراز به قتل رساندند چون به کودکان بهایی درس می‌داد.
از دید خمینی ایران نباید سوئیس می‌شد؛ چون برای اسلام خون داده بود!
#گفتگو_توانا #خمینی #مونا_محمودنژاد #حقوق_خداناباوران
@Dialogue1402
Forwarded from گفت‌وشنود
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
پرنیان مکاری، از مخاطبان توانا، این ویدیو را به یاد ۱۰ زن بهائی که در میدان چوگان شیراز به دلیل اعتقاد به دیانت بهائی اعدام شدند، درست کرده است.
#مونا_محمودنژاد ۱۷ساله
#طاهره_ارجمندی ۳۰ ساله،پرستار
#اختر_ثابت ۲۵ ساله، پرستار
#رویا_اشراقی ۲۳ ساله، دانشجوی اخراجی دامپزشکی
#شیرین_دالوند ۲۶ ساله،جامعه شناس
#مهشید_نیرومند ۲۸ساله،فارغ تحصیل فیزیک
#سیمین_صابری ۲۵ ساله، کارمند شرکت کشاورزی
#عزت_جانمی ۵۸ساله
#نصرت_غفرانی ۴۶ ساله
#زرین_مقیمی ۲۹ ساله، فارغ التحصیل ادبیات انگلیسی
در ۲۸ خرداد ۱۳۶۲ در میدان چوگان شیراز، ۱۰ زن بهائی که بیشتر آنها زیر ۳۰ سال سن داشتند، پس از تحمل ماه‌ها شکنجه و حبس، به دستور مقامات قضائی به دار آویخته شدند.
این زنان در جلسه‌ای غیرعلنی و بدون برخورداری از وکیل، در عرض چند دقیقه محاکمه شدند. فردی به‌نام «حجت‌الاسلام قضایی»، حاکم شرع شیراز در آن زمان، در روزهای پس از اعدام این ۱۰ زن، به مطبوعات گفته بود، اتهام این زنان، اعتقاد به دیانت بهائی بوده است.
بهائیان تنها به دلیل اینکه پیرو دین خاصی هستند از بسیاری از حقوق اجتماعی یک شهروند عادی محروم هستند، حتی سال‌های اولیه انقلاب جان‌شان نیز در خطر بود و بیش از ۲۰۰ نفر از آنان به صرف باور به آیین بهائی اعدام شدند.
ریشه محدودکردن آنها به تعصبات دینی و نامداراگری برمی‌گردد. فارغ از هر قضاوتی در خصوص درست یا غلط بودن باورهای بهائیان، چرا جان آنها گرفته شد؟ چرا از بسیاری حقوق شهروندی محرومند؟ چرا مورد تبعیض قرار می‌گیرند؟ چه ایرادی دارد اگر آنها یا افراد با اعتقادات دینی مختلف و حتی ناباورمندان به هر دینی آزادانه از عقاید خود سخن بگویند؟
چگونه می‌توان تعصبات دینی را از بین برد تا انسان‌ها بتوانند ورای باورهای دینی‌شان از حقوق انسانی خود بهره‌مند بشوند و همزیستی مسالمت‌آمیز داشته باشند؟
#داستان_ما_یکیست #گفتگو_توانا #آزادی_عقیده #آزادی_دینی #مدارای_مذهبی
@Dialogue1402
#مونا_محمودنژاد ۱۷ساله
#طاهره_ارجمندی ۳۰ ساله،پرستار
#اختر_ثابت ۲۵ ساله، پرستار
#رویا_اشراقی ۲۳ ساله، دانشجوی اخراجی دامپزشکی
#شیرین_دالوند ۲۶ ساله،جامعه شناس
#مهشید_نیرومند ۲۸ساله،فارغ تحصیل فیزیک
#سیمین_صابری ۲۵ ساله، کارمند شرکت کشاورزی
#عزت_جانمی ۵۸ساله
#نصرت_غفرانی ۴۶ ساله
#زرین_مقیمی ۲۹ ساله، فارغ التحصیل ادبیات انگلیسی
در ۲۸ خرداد ۱۳۶۲ در میدان چوگان شیراز، ۱۰ زن بهائی که بیشتر آنها زیر ۳۰ سال سن داشتند، پس از تحمل ماه‌ها شکنجه و حبس، به دستور مقامات قضائی به دار آویخته شدند.
این زنان در جلسه‌ای غیرعلنی و بدون برخورداری از وکیل، در عرض چند دقیقه محاکمه شدند. فردی به‌نام «حجت‌الاسلام قضایی»، حاکم شرع شیراز در آن زمان، در روزهای پس از اعدام این ۱۰ زن، به مطبوعات گفته بود، اتهام این زنان، اعتقاد به دیانت بهائی بوده است.
بهائیان تنها به دلیل اینکه پیرو دین خاصی هستند از بسیاری از حقوق اجتماعی یک شهروند عادی محروم هستند، حتی سال‌های اولیه انقلاب جان‌شان نیز در خطر بود و بیش از ۲۰۰ نفر از آنان به صرف باور به آیین بهائی اعدام شدند.
ریشه محدودکردن آنها به تعصبات دینی و نامداراگری برمی‌گردد. فارغ از هر قضاوتی در خصوص درست یا غلط بودن باورهای بهائیان، چرا جان آنها گرفته شد؟ چرا از بسیاری حقوق شهروندی محرومند؟ چرا مورد تبعیض قرار می‌گیرند؟ چه ایرادی دارد اگر آنها یا افراد با اعتقادات دینی مختلف و حتی ناباورمندان به هر دینی آزادانه از عقاید خود سخن بگویند؟
چگونه می‌توان تعصبات دینی را از بین برد تا انسان‌ها بتوانند ورای باورهای دینی‌شان از حقوق انسانی خود بهره‌مند بشوند و همزیستی مسالمت‌آمیز داشته باشند؟
#داستان_ما_یکیست #گفتگو_توانا #آزادی_عقیده #آزادی_دینی #مدارای_مذهبی
@Dialogue1402
امروز سالگرد اعدام «مونا محمودنژاد» در ۲۸ خرداد ۱۳۶۲ است. این دختر ۱۷ ساله را به جرم تدریس به کودکان بهایی، در شهر شیراز اعدام کردند. مونا محمودنژاد به همراه ۹ زن بهایی دیگر در پادگان عبدالله مسگر (میدان چوگان شیراز) اعدام شد. مونا هنگام اعدام، دانش‌آموز دبیرستان و معلم کلاس اخلاق و تعلیمات دینی کودکان بهایی بود.
در این تصویر پدر او «یدالله محمود نژاد» را نیز می بینید که چندماه قبل از اعدام دخترش، در اسفند ۱۳۶۱ به جرم «ارتداد» به دار آویخته شده بود. پدر و دختر در عرض سه ماه به جرم بهایی بودن جان خود را از دست دادند.
محمودنژاد در ۲۱ آبان ۱۳۶۱ در منزل به همراه پدرش بازداشت شد و به مرکز سپاه پاسداران انتقال پیدا کرد و پس از مدتی به زندان عادل‌آباد شیراز فرستاده شد، در حالی که پدرش نیز در بازداشت به سر می‌برد. طی مدت بازداشت، تحت بازجویی و فشار‌های بسیاری برای بازگشت از باور دینی‌اش قرار گرفت؛ باوری که در پایان به خاطر عدم پذیرش فشارها و خواسته‌های بازجویان، به محکومیت اعدام وی منجر شد.
در یکی از یادداشت‌هایی که از مونا محمودنژاد به یادگار مانده است او از ظلمی که بر بهائیان ایرانی می‌رود گله بسیار می‌کند: « چرا در کشور من هم‌کیشانم از خانه‌هایشان ربوده می‌شوند؟ شبانه و با لباس خواب به مساجد برده می‌شوند و شلاق می‌خورند؟ همانگونه که اخیرا در شهر خودمان (شیراز) دیده‌ایم، خانه‌هایشان غارت و آتش زده می‌شوند؛ صدها نفر با ترس خانه‌هایشان را ترک می‌کنند. چرا؟ به‌دلیل نعمت آزادی‌ای که اسلام آورده است؟»
مونا در روز اعدام تنها نبود، گرچه جوان‌ترین عضو این اعدام گروهی بود. در آن روز ۹ زن جوان و میانسال به خاطر اعتقادشان به آیین بهاییت بالای دار فرستاده شدند. رویا اشراقی (۲۳ ساله)، سیمین صابری (۲۴ ساله)، اختر ثابت (۲۵ ساله)، شیرین دالوند( ۲۷ ساله)، مهشید نیرومند (۲۸ ساله)، زرین مقیمی‌ابیانه (۲۹ ساله)، نصرت غفرانی (۵۶ ساله)، طاهره ارجمند و عزت اشراقی همگی در گروهی بودند که همراه مونا اعدام شدند.
جسد مونا به خانواده‌اش تحویل داده نمی‌شود و مخفیانه همراه دیگر کشته‌شدگان بدون برگزاری مراسم و آیینی در قبرستان بهاییان شیراز دفن می‌شود. قبرستانی که در اردیبهشت ماه ۱۳۹۳ خبر رسید که توسط سپاه پاسداران تخریب شده است.
tavaana.org/mona-mahmudnizhad/
#مونا_محمودنژاد #داستان_ما_يكيست #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
در این تصویر پدر او «یدالله محمود نژاد» را نیز می بینید که چندماه قبل از اعدام دخترش، در اسفند ۱۳۶۱ به جرم «ارتداد» به دار آویخته شده بود. پدر و دختر در عرض سه ماه به جرم بهایی بودن جان خود را از دست دادند.
محمودنژاد در ۲۱ آبان ۱۳۶۱ در منزل به همراه پدرش بازداشت شد و به مرکز سپاه پاسداران انتقال پیدا کرد و پس از مدتی به زندان عادل‌آباد شیراز فرستاده شد، در حالی که پدرش نیز در بازداشت به سر می‌برد. طی مدت بازداشت، تحت بازجویی و فشار‌های بسیاری برای بازگشت از باور دینی‌اش قرار گرفت؛ باوری که در پایان به خاطر عدم پذیرش فشارها و خواسته‌های بازجویان، به محکومیت اعدام وی منجر شد.
در یکی از یادداشت‌هایی که از مونا محمودنژاد به یادگار مانده است او از ظلمی که بر بهائیان ایرانی می‌رود گله بسیار می‌کند: « چرا در کشور من هم‌کیشانم از خانه‌هایشان ربوده می‌شوند؟ شبانه و با لباس خواب به مساجد برده می‌شوند و شلاق می‌خورند؟ همانگونه که اخیرا در شهر خودمان (شیراز) دیده‌ایم، خانه‌هایشان غارت و آتش زده می‌شوند؛ صدها نفر با ترس خانه‌هایشان را ترک می‌کنند. چرا؟ به‌دلیل نعمت آزادی‌ای که اسلام آورده است؟»
مونا در روز اعدام تنها نبود، گرچه جوان‌ترین عضو این اعدام گروهی بود. در آن روز ۹ زن جوان و میانسال به خاطر اعتقادشان به آیین بهاییت بالای دار فرستاده شدند. رویا اشراقی (۲۳ ساله)، سیمین صابری (۲۴ ساله)، اختر ثابت (۲۵ ساله)، شیرین دالوند( ۲۷ ساله)، مهشید نیرومند (۲۸ ساله)، زرین مقیمی‌ابیانه (۲۹ ساله)، نصرت غفرانی (۵۶ ساله)، طاهره ارجمند و عزت اشراقی همگی در گروهی بودند که همراه مونا اعدام شدند.
جسد مونا به خانواده‌اش تحویل داده نمی‌شود و مخفیانه همراه دیگر کشته‌شدگان بدون برگزاری مراسم و آیینی در قبرستان بهاییان شیراز دفن می‌شود. قبرستانی که در اردیبهشت ماه ۱۳۹۳ خبر رسید که توسط سپاه پاسداران تخریب شده است.
tavaana.org/mona-mahmudnizhad/
#مونا_محمودنژاد #داستان_ما_يكيست #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
امروز سالگرد اعدام «مونا محمودنژاد» در ۲۸ خرداد ۱۳۶۲ است. این دختر ۱۷ ساله را به جرم تدریس به کودکان بهایی، در شهر شیراز اعدام کردند. مونا محمودنژاد به همراه ۹ زن بهایی دیگر در پادگان عبدالله مسگر (میدان چوگان شیراز) اعدام شد. مونا هنگام اعدام، دانش‌آموز دبیرستان و معلم کلاس اخلاق و تعلیمات دینی کودکان بهایی بود.
ورق که بزنید، در تصاویر پدر او «یدالله محمود نژاد» را نیز می‌بینید که چندماه قبل از اعدام دخترش، در اسفند ۱۳۶۱ به جرم «ارتداد» به دار آویخته شده بود. پدر و دختر در عرض سه ماه به جرم بهایی بودن جان خود را از دست دادند.
محمودنژاد در ۲۱ آبان ۱۳۶۱ در منزل به همراه پدرش بازداشت شد و به مرکز سپاه پاسداران انتقال پیدا کرد و پس از مدتی به زندان عادل‌آباد شیراز فرستاده شد، در حالی که پدرش نیز در بازداشت به سر می‌برد. طی مدت بازداشت، تحت بازجویی و فشار‌های بسیاری برای بازگشت از باور دینی‌اش قرار گرفت؛ باوری که در پایان به خاطر عدم پذیرش فشارها و خواسته‌های بازجویان، به محکومیت اعدام وی منجر شد.
در یکی از یادداشت‌هایی که از مونا محمودنژاد به یادگار مانده است او از ظلمی که بر بهائیان ایرانی می‌رود گله بسیار می‌کند: « چرا در کشور من هم‌کیشانم از خانه‌هایشان ربوده می‌شوند؟ شبانه و با لباس خواب به مساجد برده می‌شوند و شلاق می‌خورند؟ همانگونه که اخیرا در شهر خودمان (شیراز) دیده‌ایم، خانه‌هایشان غارت و آتش زده می‌شوند؛ صدها نفر با ترس خانه‌هایشان را ترک می‌کنند. چرا؟ به‌دلیل نعمت آزادی‌ای که اسلام آورده است؟»
مونا در روز اعدام تنها نبود، گرچه جوان‌ترین عضو این اعدام گروهی بود. در آن روز ۹ زن جوان و میانسال به خاطر اعتقادشان به آیین بهاییت بالای دار فرستاده شدند. رویا اشراقی (۲۳ ساله)، سیمین صابری (۲۴ ساله)، اختر ثابت (۲۵ ساله)، شیرین دالوند( ۲۷ ساله)، مهشید نیرومند (۲۸ ساله)، زرین مقیمی‌ابیانه (۲۹ ساله)، نصرت غفرانی (۵۶ ساله)، طاهره ارجمند و عزت اشراقی همگی در گروهی بودند که همراه مونا اعدام شدند.
جسد مونا به خانواده‌اش تحویل داده نمی‌شود و مخفیانه همراه دیگر کشته‌شدگان بدون برگزاری مراسم و آیینی در قبرستان بهاییان شیراز دفن می‌شود. قبرستانی که در اردیبهشت ماه ۱۳۹۳ خبر رسید که توسط سپاه پاسداران تخریب شده است.
tavaana.org/mona-mahmudnizhad/
#مونا_محمودنژاد #بهائی #داستان_ما_يكيست #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
ورق که بزنید، در تصاویر پدر او «یدالله محمود نژاد» را نیز می‌بینید که چندماه قبل از اعدام دخترش، در اسفند ۱۳۶۱ به جرم «ارتداد» به دار آویخته شده بود. پدر و دختر در عرض سه ماه به جرم بهایی بودن جان خود را از دست دادند.
محمودنژاد در ۲۱ آبان ۱۳۶۱ در منزل به همراه پدرش بازداشت شد و به مرکز سپاه پاسداران انتقال پیدا کرد و پس از مدتی به زندان عادل‌آباد شیراز فرستاده شد، در حالی که پدرش نیز در بازداشت به سر می‌برد. طی مدت بازداشت، تحت بازجویی و فشار‌های بسیاری برای بازگشت از باور دینی‌اش قرار گرفت؛ باوری که در پایان به خاطر عدم پذیرش فشارها و خواسته‌های بازجویان، به محکومیت اعدام وی منجر شد.
در یکی از یادداشت‌هایی که از مونا محمودنژاد به یادگار مانده است او از ظلمی که بر بهائیان ایرانی می‌رود گله بسیار می‌کند: « چرا در کشور من هم‌کیشانم از خانه‌هایشان ربوده می‌شوند؟ شبانه و با لباس خواب به مساجد برده می‌شوند و شلاق می‌خورند؟ همانگونه که اخیرا در شهر خودمان (شیراز) دیده‌ایم، خانه‌هایشان غارت و آتش زده می‌شوند؛ صدها نفر با ترس خانه‌هایشان را ترک می‌کنند. چرا؟ به‌دلیل نعمت آزادی‌ای که اسلام آورده است؟»
مونا در روز اعدام تنها نبود، گرچه جوان‌ترین عضو این اعدام گروهی بود. در آن روز ۹ زن جوان و میانسال به خاطر اعتقادشان به آیین بهاییت بالای دار فرستاده شدند. رویا اشراقی (۲۳ ساله)، سیمین صابری (۲۴ ساله)، اختر ثابت (۲۵ ساله)، شیرین دالوند( ۲۷ ساله)، مهشید نیرومند (۲۸ ساله)، زرین مقیمی‌ابیانه (۲۹ ساله)، نصرت غفرانی (۵۶ ساله)، طاهره ارجمند و عزت اشراقی همگی در گروهی بودند که همراه مونا اعدام شدند.
جسد مونا به خانواده‌اش تحویل داده نمی‌شود و مخفیانه همراه دیگر کشته‌شدگان بدون برگزاری مراسم و آیینی در قبرستان بهاییان شیراز دفن می‌شود. قبرستانی که در اردیبهشت ماه ۱۳۹۳ خبر رسید که توسط سپاه پاسداران تخریب شده است.
tavaana.org/mona-mahmudnizhad/
#مونا_محمودنژاد #بهائی #داستان_ما_يكيست #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech