دو استاد دانشگاه‌های آمریکا، یکی یهودی و دیگری مسلمان، راه‌حلی برای حل تنش‌های دانشگاهی پیدا کرده‌اند: شفقت و انسان‌دوستی. پس از حمله‌ی وحشیانه‌ی تروریست‌های حماس به اسرائیل، و متعاقب آن آوارگی مردم مظلوم غزه، دانشگاه‌های آمریکا شکاف هویتی سختی را تجربه می‌کنند. این دو استاد به منظور ترمیم جراحت‌های فرهنگی ناشی از این فاجعه، رویدادهایی برگزار کرده‌اند که در آن افراد به بحث و گفتگو پرداخته و حس مشترک بشریت را جشن گرفته‌اند. جنیفر بریک مرتضشویلی و عبدالسلام سعودی تأکید می‌کنند که دانشگاه‌ها باید تنوع دیدگاه‌ها را پذیرا باشند و افراد را قبل از هر چیز به عنوان انسان‌هایی شایسته احترام و مراقبت ببینند.

‏در دانشگاهی که تنش‌های فرهنگی و ایدئولوژیک اغلب به اختلافات تبدیل می‌شوند، دو استاد با پیشینه‌های متفاوت، یکی یهودی و دیگری مسلمان، برای ایجاد تغییر مثبت گرد هم آمده‌اند. این دو استاد، که سابقه طولانی در تحقیق و تدریس در حوزه‌های مرتبط با صلح و تعاملات بین‌فرهنگی دارند، به این نتیجه رسیده‌اند که اصل مهم و اساسی در هم‌زیستی مسالمت‌آمیز، شفقت و درک متقابل است.

‏با توجه به این پیش‌زمینه، آن‌ها تصمیم گرفتند رویدادهایی را برگزار کنند که در آن شرکت‌کنندگان از طیف‌های مختلف فرهنگی و دینی دعوت می‌شدند تا در محیطی امن و پذیرا، دیدگاه‌ها و تجربیات خود را به اشتراک بگذارند. این رویدادها با هدف فراهم آوردن بستری برای شنیدن و فهمیدن داستان‌های شخصی و تبادل نظرهای سازنده برگزار شدند.

استاد یهودی، که پیشینه‌ای غنی در تربیت دینی و فرهنگی دارد، از تجربیات خود در جوامع یهودی و تعامل با سنت‌ها و آیین‌های دینی برای پرورش تفکری باز و درک متقابل استفاده می‌کند. او به این باور رسیده که فهم و احترام متقابل می‌تواند پلی برای گذر از اختلافات و ساختن جامعه‌ای همدل باشد.

‏استاد مسلمان، که در محیطی متعهد به ارزش‌های اسلامی بزرگ شده، تاکید زیادی بر اهمیت اخلاق، همدلی و شفقت در آموزه‌های دینی خود دارد. او به خوبی نشان داده است که چگونه اصول و تعالیم دینی می‌توانند در خدمت فهم متقابل و همزیستی مسالمت‌آمیز قرار گیرند و چطور می‌توان با استفاده از آن‌ها پل‌هایی میان فرهنگ‌ها و ادیان مختلف ساخت.

‏هر دو استاد با بهره‌گیری از ریشه‌های دینی و فرهنگی خود، توانسته‌اند درک عمیق‌تری از اهمیت تعاملات بین‌فرهنگی به دست آورند و در عین حال، نقش مهمی در ترویج انسان‌دوستی و شفقت در جامعه دانشگاهی و فراتر از آن ایفا کنند.

‏‌ #مسلمان⁩ ‌ #یهودی⁩ ‌ #گفتگو⁩ ‌ #مدارا⁩ ‌ #شفقت⁩ ‌ #انسان_دوستی⁩ ‌ #همدلی⁩ ‌ #۷_اکتبر⁩ ‌ #هفتم_اکتبر⁩ ‌ #آنتی_سمیتیزم⁩ ‌ #یهودستیزی⁩ ‌ #اسلام_هراسی⁩ #گفتگو_توانا

‏‌ @Dialogue1402⁩

https://www.ddinstagram.com/p/C2QJIe1xP5-/?igsh=MWhlaW52ZHR5NmFocA==

سم هریس در اینجا استدلال می‌کند که وقتی یک سوی یک جنگ، روی تقید سوی مقابل به هنجارهای مسلط، مانند ممنوعیت حمله به غیرنظامیان حساب می‌کند، تا در جنگ پیروز شود، معادل‌سازی اخلاقی میان این دو سو، گناه‌آلود است.

ایرانیان همگی نطق خمینی را شنیده‌اند که به وضوح در آن می‌گوید که حتی اگر از مسلمانان سپر انسانی ساختید تا از اسلام دفاع کنید، شرعاً جایز است! مردم ایران و مردم اسرائیل، با کسانی روبه‌رو هستند که چنین استدلال می‌کنند! بنابراین این اختلاف را می‌توان اختلافی بر سر ارزش جان انسان‌ها هم تلقی کرد: یک سوی این جنگ، جان انسان را به حکم اینکه انسان است، ارزشمند نمی‌شمرد! اما اگر همین انسان برای اعتلای کلیت ایدئولوژی - در اینجا اسلام - بمیرد یا کشته شود، آنگاه پس از مرگ به عنوان «شهید» از او تجلیل خواهد شد!

هریس متوجه است و خود به تفصیل اشاره می‌کند که خوار شمردن جان انسان‌ها، در تاریخ سیاره، منحصر به اسلام‌گرایان نیست؛ بلکه از ارتش‌های غربی هم دست‌کم در مقاطعی از تاریخ، رفتارهایی خلاف هنجارهای امروزی سر زده است.

برای مطالعه‌ی متن مکتوب استدلال هریس به صفحه‌ی گفت‌وشنود رجوع کنید:

‏ https://dialog.tavaana.org/podcast-sam-harris/

برای تماشای این مستند در یوتیوب از لینک زیر استفاده کنید:

‏ https://youtu.be/bVvnJamFWjE?si=3swhFIuCQxZ0Z40o

شما در مورد کلیت استدلال سم هریس و اشارات تاریخی‌اش، چه فکر می‌کنید؟ خروجی‌های گفت‌وشنود به بازتاب نظرات شما علاقه‌مند و شایق است. نظرات خود را برای ما بنویسید.

#امر_اخلاقی #معادل_سازی_اخلاقی #نابرابری_اخلاقی #انسان #انسان_دوستی #اومانیسم #ایدئولوژی

‏ @Dialogue1402