آیا «ثبت آثار ملی» در تهران مفهوم خود را از دست داده است؟
درِ حمام قوام‌الدوله تخته شد!
در خیابان امیرکبیر تهران، میان چهار‌راه سرچشمه و سه‌راه امین حضور، کوچه‌ای وجود دارد که نام «شهید علیرضا جاویدی» بر تارکش می‌درخشد اما سابقاً آن را کوچه میرزا محمود وزیر می‌خواندند. میرزا محمود که خانه‌اش درست سر همین کوچه بود – و حالا جای خود را به پاساژ لوازم خانگی داده – چندی در دوره ناصرالدین شاه قاجار، وزیر تهران بود یا به عبارت دیگر مقامی معادل #شهردار پایتخت را داشت.
آن زمان، در کوچه میرزا محمود وزیر یا بهتر بگوییم محله عودلاجان، خبری از معتادان و کارتن خواب ها نبود و در خانه‌های آنجا به جای مهاجران غیر بومی و پادوهای #بازار، #اعیان و #اشراف قاجاری زندگی می‌کردند. یکی از این خانه‌های #اشرافی، #خانه_قوام‌الدوله است که شاید قدیمی‌ترین خانه موجود در تهران باشد. «میرزا محمدخان قوام‌الدوله» از دیوانسالاران بانفوذ ایران در دوره قاجار بود که بعدها در عصر مشروطه دو نوه‌اش به نام‌های «میرزا حسن خان وثوق‌الدوله» و «میرزا احمد خان قوام‌السلطنه» چند مرتبه به مقام وزارت و ریاست‌الوزرایی رسیدند و نقش مهمی را در صحنه سیاسی ایران بازی کردند. خانه قوام‌الدوله بعدها از سوی وارثان این خانواده به وزارت فرهنگ وقت هدیه شد و اکنون به عنوان دفتر کمیته ملی ایکوموس (شورای بین‌المللی بناهای تاریخی) مورد استفاده قرار می‌گیرد.
اغلب خانه‌های تهران در دوره #قاجار حمام نداشتند و مردم به حمام‌های عمومی می‌رفتند. اما معدودی از خانه‌های اشرافی، صاحب حمام بودند و خانه قوام‌الدوله یکی از آنها بود. این حمام، درست پشت خانه جای گرفته است و سردر زیبای آن رو به کوچه شهید «حسن اسماعیل بیگ دامغانی» باز می‌شود که خود یکی از قدیمی‌ترین کوچه‌های #تهران است و به گذر حمام نواب و گذر امامزاده یحیی(ع) راه پیدا می‌کند. #حمام قوام‌الدوله، حمام اختصاصی خانه قوام‌الدوله بود اما شاید در روزهایی از هفته در آن را روی مردم می‌گشودند و به حالت عمومی درمی‌آوردند. در هرحال، پس از کوچ خانواده #قوام‌الدوله از خانه اجدادی خود و تقسیم آن میان وارثان، حمام از پیکره اصلی خانه جدا شد و به عنوان یکی از حمام‌های عمومی محله #عودلاجان به حیات خود ادامه داد.
بیش‌تر بخوانید:
https://goo.gl/krVAJ6
#توانا
@Tavaana_TavaanaTech
👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇
درِ حمام قوام‌الدوله تخته شد!
در خیابان امیرکبیر تهران، میان چهار‌راه سرچشمه و سه‌راه امین حضور، کوچه‌ای وجود دارد که نام «شهید علیرضا جاویدی» بر تارکش می‌درخشد اما سابقاً آن را کوچه میرزا محمود وزیر می‌خواندند. میرزا محمود که خانه‌اش درست سر همین کوچه بود – و حالا جای خود را به پاساژ لوازم خانگی داده – چندی در دوره ناصرالدین شاه قاجار، وزیر تهران بود یا به عبارت دیگر مقامی معادل #شهردار پایتخت را داشت.
آن زمان، در کوچه میرزا محمود وزیر یا بهتر بگوییم محله عودلاجان، خبری از معتادان و کارتن خواب ها نبود و در خانه‌های آنجا به جای مهاجران غیر بومی و پادوهای #بازار، #اعیان و #اشراف قاجاری زندگی می‌کردند. یکی از این خانه‌های #اشرافی، #خانه_قوام‌الدوله است که شاید قدیمی‌ترین خانه موجود در تهران باشد. «میرزا محمدخان قوام‌الدوله» از دیوانسالاران بانفوذ ایران در دوره قاجار بود که بعدها در عصر مشروطه دو نوه‌اش به نام‌های «میرزا حسن خان وثوق‌الدوله» و «میرزا احمد خان قوام‌السلطنه» چند مرتبه به مقام وزارت و ریاست‌الوزرایی رسیدند و نقش مهمی را در صحنه سیاسی ایران بازی کردند. خانه قوام‌الدوله بعدها از سوی وارثان این خانواده به وزارت فرهنگ وقت هدیه شد و اکنون به عنوان دفتر کمیته ملی ایکوموس (شورای بین‌المللی بناهای تاریخی) مورد استفاده قرار می‌گیرد.
اغلب خانه‌های تهران در دوره #قاجار حمام نداشتند و مردم به حمام‌های عمومی می‌رفتند. اما معدودی از خانه‌های اشرافی، صاحب حمام بودند و خانه قوام‌الدوله یکی از آنها بود. این حمام، درست پشت خانه جای گرفته است و سردر زیبای آن رو به کوچه شهید «حسن اسماعیل بیگ دامغانی» باز می‌شود که خود یکی از قدیمی‌ترین کوچه‌های #تهران است و به گذر حمام نواب و گذر امامزاده یحیی(ع) راه پیدا می‌کند. #حمام قوام‌الدوله، حمام اختصاصی خانه قوام‌الدوله بود اما شاید در روزهایی از هفته در آن را روی مردم می‌گشودند و به حالت عمومی درمی‌آوردند. در هرحال، پس از کوچ خانواده #قوام‌الدوله از خانه اجدادی خود و تقسیم آن میان وارثان، حمام از پیکره اصلی خانه جدا شد و به عنوان یکی از حمام‌های عمومی محله #عودلاجان به حیات خود ادامه داد.
بیش‌تر بخوانید:
https://goo.gl/krVAJ6
#توانا
@Tavaana_TavaanaTech
👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇
tavaana.org
درِ حمام قوام‌الدوله تخته شد! | Tavaana Article
در خیابان امیرکبیر تهران، میان چهار‌راه سرچشمه و سه‌راه امین حضور، کوچه‌ای وجود دارد که نام «شهید علیرضا جاویدی» بر تارکش می‌درخشد اما سابقاً آن را کوچه میرزا محمود وزیر می‌خواندند. میرزا محمود که خانه‌اش درست سر همین کوچه بود – و حالا جای خود را به پاساژ…