ضرب و شتم محمد صابر ملک رئیسی زندانی سیاسی اعتصابی زندان اردبیل
goo.gl/uKK0sB

محمد صابر ملک‌ رئیسی زندانی سیاسی بلوچ که هشتمین روز از اعتصاب غذای خود را در تبعیدگاه زندان اردبیل سپری می کند، به دلیل نگارش نامه و اعتصاب غذا توسط مسئول حفاظت این زندان مورد توهین و ضرب و شتم قرار گرفته است. این اقدام مسئولین زندان اردبیل درحالی انجام شد که آقای ملک رئیسی که به مدت یک روز با دستبند و پابند به میله پرچم در حیاط زندان اردبیل در سرما بسته شده بود علیرغم عوارض ناشی از آن و سپس اعتصاب غذا و ضرب و شتم هنوز حتی به بهداری منتقل نشده است.

محمد صابر ملک‌ رئیسی زندانی سیاسی بلوچ در سن ۱۷ سالگی بازداشت و به ۱۵ سال زندان محکوم شد. این شهروند که هشتمین سال حبس در تبعید خود را در زندان اردبیل سپری می کند، در نامه ای سرگشاده به حسن روحانی رئیس جمهوربا تاکید براینکه روز هشتم دی ماه به مدت ۱۴ ساعت در هوای سرد اردبیل با دستبند و پابند در حیاط این زندان به میله بسته شده است، از وضعیت بحرانی خود ضمن تحمل حبس در تبعید شکایت و از اعتصاب غذای اعتراضی خود خبر داده بود.

گزارش کامل را در سایت «هرانا» بخوانید:
http://bit.ly/2jdgQti

مطلب مرتبط:

حقوق زندانی
http://bit.ly/1XC6UrO
حقوق زندانیان
http://bit.ly/2fayaO8

https://telegram.me/joinchat/B5XELjvByQFyPHYQMdMTiQ

در هوای سرد اردبیل، یک زندانی ۴۸ ساعت است که به میله پرچم زنجیر شده است.
goo.gl/NieLQb

«عباس علی پور» زندانی تازه‌وارد از دو روز پیش به میله آهنی پرچم در میانه حیاط زندان مرکزی اردبیل زنجیر شده است. به گزارش «هرانا»، مسئولین این زندان به ظن اینکه این زندانی همراه خود (داخل شکم) مواد مخدر وارد کرده، وی را در هوای بسیار سرد زمستان اردبیل، دستکم ۴۸ ساعت است که بدین شکل تحت شکنجه قرار داده اند.

پیش‌ازاین نیز محمدصابر ملک رئیسی، زندانی سیاسی جوان بلوچ به مدت ۱۴ ساعت در هوای سرد اردبیل به میله بسته شده بود.

گزارش را در هرانا بخوانید:
http://bit.ly/2lBaeHa

در همین رابطه:

زندان در ایران: جایی که نه خدا هست نه قانون
http://bit.ly/2j0rDrL
حقوق زندانی
http://bit.ly/1XC6UrO
حقوق زندانیان
http://bit.ly/2fayaO8


این خبر مربوط به دیروز است. اگر امروز هم همچنان به میل پرچم بسته باشد... روز سوم شده است.

https://telegram.me/joinchat/B5XELjvByQFyPHYQMdMTiQ

زنان سیستان و بلوچستان فاتح شوراهای شهر و روستا
goo.gl/JKY3Z1

زمانی که نام سیستان و بلوچستان به گوشمان می‌خورد، احتمالا اولین چیزی که به ذهنمان می‌رسد، محرومیت این استان است. اما خبرهای چند سال اخیر حاکی از حضور گسترده زنان در فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی دارد. در تازه ترین خبر ۴۱۵ زن به شوراهای شهر و روستا در این استان راه یافته‌اند. این زنان آگاهند که اگر می خواهند تغییری در زندگی خود و زنان دیگر به وجود آورند، باید خود آستین بالا بزنند و عرصه‌های مختلف اجتماع را فتح کنند.

استان سیستان و بلوچستان با داشتن موقعیت راهبردی بازرگانی و ترانزیتی و دارا بودن کشاورزی و باغبانی (به ویژه میوه‌های استوایی و گرمسیری) و همچنین جاذبه‌های فراوان تاریخی و طبیعی و نیز صنعت در حال رشد از توانایی و ظرفیت فوق‌العاده‌ای برای توسعه و آبادانی برخوردار است.

در برخی نقاط استان افراد برای دستیابی به آب باید حدود چهار کیلومتر راه طی کنند تا بتوانند از آب شرب استفاده کنند. سیستان و بلوچستان تنها استانی ست که مرکز آن هم گاز ندارد.
با وجود تمام این محرومیت ها و گستردگی فقر در این استان، اما خبرها حکایت از عنصر دیگری در زندگی این مردمان دارد که آن آگاهی ست. زنان این استان ثابت کرده اند که به حقوق خود آگاهند و پشت زنان دیگری که می خواهند وضعیت موجود را بهبود بخشند، می ایستند.

راه یابی بیش از ۴۱۵ زن به شوراهای شهر و روستا

استاندار سیستان و بلوچستان اعلام کرده که ۴۱۵ زن در این استان به پنجمین دوره شوراهای اسلامی شهر و روستا وارد شده‌اند. در شهرها و روستاهای دیگر هم زنان به شوراها راه پیدا کرده‌اند؛ روندی رو به افزایش در مسیری دشوار اما هیچ استانی چنین تجربه ای از حضور گسترده زنان در شوراها را ندارد.

آن‌طور که از خبرهای این سال‌ها پیدا است، در چینش رده‌های مدیریتی استان سیستان‌وبلوچستان تغییراتی ایجاد شده است؛ زنان فرماندار، زنان شهردار و شوراهای زنانه. البته محمد اکبرچاکرزهی، فرماندار خاش یکی از دلایل ورود زنان به این عرصه را تحصیلات دانشگاهی دانست: «وضعیت حالا با گذشته‌های دور که زنان حق تحصیل نداشتند، تفاوت دارد و این محدویت‌ها الان برداشته شده است. زنان بلوچ در دانشگاه‌های معتبر بدون هیچ محدودیتی درس می‌خوانند و تعصباتی که در گذشته بوده از بین رفته است.»
او درباره میزان حضور زنان در رده‌های مدیریتی سیستان‌وبلوچستان هم گفت که اگر دهیاران زن را هم حساب کنیم، جمعا بیش از ١٥٠ زن در سطوح مدیریتی استان فعالیت دارند که همین موضوع تشویقی برای سایر زنان استان است. حالا ٩٨ شورای روستای شهرستان خاش دارای عضو زن است و همچنین هر سه عضو روستای افضل‌آباد خاش هم به‌طور کامل زن هستند. برای شورای ١٩ روستای خاش هم از هر ٣ عضو ٢ نفر زن انتخاب شده‌اند.

مرضیه اعلم یکی از اعضای منتخب شورا در‌هامون سیستان‌وبلوچستان است. سال‌ها بود که شورای شهر در‌هامون دست مردان ریش‌سفید بود، ‌کسانی که احتمالا کمتر با نیازهای جامعه زنان و جوانان آشنایی داشتند. وقتی مرضیه اعلم در انتخابات شورای‌ هامون ثبت‌نام کرد، خیلی‌ها مثل همسرش او را از این کار منع کردند، چون معتقد بودند که درکنار مردان ریش‌سفید شانس کمی برای انتخاب دارد: «بعضی ازجمله شوهرم می‌گفتند که با وجود این افراد احتمال رأی خیلی پایین است اما زنان و جوان‌ها مشوق من بودند و بارها درخواست کردند که در انتخابات شورا شرکت کنم. شوهرم هم که این اصرارها را دید، موافقت کرد و تا جایی که توانست همکاری کرد.»

https://goo.gl/7KQrNQ

#انتخابات

@Tavaana_TavaanaTech

زنانی که روستای کلپورگان را ثبت جهانی کرده‌اند اما از تحصیل محرومند

* در حاشیه سفر ارزیابان سازمان جهانی صنایع دستی به این روستا

روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری سیستان و بلوچستان گفته است که قرار است امسال ارزیابان سازمان جهانی صنایع دستی به روستای کلپورگان سفر و معیارهای جهانی شدن این روستا و به ویژه سفال آن را که یک سفال منحصر به فرد است مورد ارزیابی قرار دهند.

بهروز عیسی‌زهی با بیان اینکه برای ارزیابی روستای کلپورگان برای ثبت جهانی سه داور به این روستا می‌آیند که ۲ داور خارجی و یک داور ایرانی خواهند بود، ادامه داد: «بازدید از کارگاه‌های سفال از مهمترین برنامه‌های سفر نمایندگان سازمان جهانی صنایع دستی است که در این بازدید فرایند تولید سفال، حجم تولید، ویژگی های سفال و بحث آموزش آن مورد ارزیابی این نمایندگان قرار خواهد گرفت.» او اظهار داشته است: «روستای کلپورگان و به ویژه سفال این روستا به دلیل ویژگی هایی که دارد، مورد توجه قرار گرفته و به همین دلیل پرونده‌ای برای جهانی شدن روستا تنظیم و به سازمان جهانی صنایع دستی فرستادیم.»

با تمام این احوال باید اشاره کرد که گرچه خالق ویژگی‌های منحصر به‌فرد این روستا زنان هستند اما امکاناتی در اختیار آن‌‌ها قرار نمی‌گیرد، تا کلاس ششم می‌توانند درس بخوانند و از داشتن دبیرستان برای ادامه تحصیل نیز محروم هستند.

کلپورگان روستایی از توابع شهرستان سراوان در سیستان و بلوچستان است. موزه زنده سفال کلپورگان تنها موزه زنده سفال در جهان است که قدمت آن به هفت هزار سال پیش بر می‌گردد. آنچه توجه جهانیان را به سفال کلپورگان جلب کرده، ساخت سفال بدون استفاده از چرخ سفالگری است به گونه‌ای که تمام سفالینه‌ها با روشهای سنتی ابتدایی و توسط زنان بلوچ انجام می‌شود.

این هنر در طول تاریخ بدون هیچ تغییری در شیوه ساخت و نوع مواد اولیه سینه به سینه به نسل‌های بعد منتقل شده است و سفالگران به همان شیوه سنتی قدیمی آثار هنری خلق می کنند.

سفال کلپورگان که شاهکار دست هنرمندانه زنان بلوچ است در تاریخ ۷ مهر ۱۳۸۱ به عنوان یکی از آثار ملی ایران در سازمان یونسکو به ثبت جهانی رسیده است. زنان بلوچ که خالقان اصلی سفال در روستای کلپورگان هستند از گذشته تا به امروز شیوه ساخت این سفال را نسل به نسل به دختران امروزی منتقل کرده‌اند که چگونه هنرمندانه بدون استفاده از چرخ سفالگری و کاملا دستی و سنتی سفال بی نظیر کلپورگان را به رخ جهانیان کشانده‌اند.

طرح‌ها و نقش‌های سفال کلپورگان نیز کاملا هندسی است و تداعی نقش‌های باستانی بوده، تزیینات روی سفالینه‌ها با نمادهای تجریدی است که از نسلی به نسل دیگر به یادگار مانده و حکایت از راز و رمز و خواهش‌های روحی و درونی هنرمند از محیط اطراف و اعتقادات و باورهای او دارد و اغلب نمادها شبیه به نقوش سفال های ماقبل تاریخ و آغاز دوره تاریخی است.

در این سفالینه‌ها لعاب به کار نمی‌رود بلکه برای تزیین و نقاشی از سنگ "تیتوک" استفاده می‌شود، این سنگ در منطقه تپه آچار در کهوران مهرستان یافت می‌شود و رنگ آن معمولا قهوه ای یا سیاه بوده، این سنگ نوعی سنگ منگنز است و رنگی که از آن به دست می آید قهوه‌ای است. از نکات جالب درباره این سفال می توان به دسته آن‌ها اشاره کرد به طوری که این دسته‌ها بر خلاف سفال‌های امروزی دیرتر از بخش‌های دیگر سفال می شکنند.

goo.gl/qfRfMu

متن کامل را از اینجا بخوانید:

https://tavaana.org/fa/Kalporgan

@Tavaana_TavaanaTech

بچه‌های مظلوم #بلوچ استان یزد در آرزوی خواندن و نوشتن

بی‌شناسنامه‌ها؛ مردمی که شناسایی نمی‌شوند
goo.gl/NCbHnu
عدالت برای کودکان و نوجوانان
goo.gl/MbSQUp
#ازمهرجانمانند

@Tavaana_TavaanaTech

- هنرمند بلوچ؛ در تنگنای خاموشی و فقر و فراموشی

نشریه «شهروند» گزارشی از یک زن هنرمند بلوچ تهیه کرده است و به زبان بی زبانی از ما پرسیده است که آیا «زبیده آزادی» را می شناسیم؟ زنی هنرمند؛ افتاده در گوشه فراموشی در روستایی در بلوچستان. زنی که نواهای بلوچی را از مادربزرگش آموخت و آن ها را برای فرزندان خود خواند و آن اندازه خوب خواند که «موسی بلوچ» - هنرمند دونلی نواز بلوچ و ملقب به نفس طلا - به او پیشنهاد داد به گروهش بپیوندد و در کنسرت ها بخواند:«خواندن را دوست دارم وقتي مي‌خواندم، مردم خوشحال مي‌شدند و من هم از خوشحالي آنها حس خوبي داشتم. مي‌گفتند، آوازت آرام و روح‌نواز است، حالا هم اگر گروه اينجا باشد تا صبح مي‌توانم آواز بخوانم.»

اما زنی که تا همین چندسال پیش در گروه موسی بلوچ به کشورهای اروپایی سفر می کرد و در ایتالیا، فرانسه، نروژ و سوئد برنامه اجرا می کرد و تماشاگران فرنگی را با نواهای بلوچی بر سر ذوق می آورد اکنون پنج سال است که نمی خواند: «تا زماني كه موسي بود، مرا به كنسرت‌هاي بين‌المللي مي‌برد اما يك ‌روز خبر آوردند كه او تصادف كرده و از دنيا رفته است. بعد از آن ديگر هيچ‌كس سراغي از من نگرفت. ١٥‌سال همراه هميشگي‌اش بودم اما يك‌دفعه رفت كه رفت.»

پس از فوت موسی بلوچ در یک تصادف، زندگی او هم به هم ریخت. او که زمانی به تعبیر خودش بیماری را نمی شناخت، اکنون در خانه ای محقر در روستایی در نیکشهر بلوچستان زندگی می کند و می گوید بی پولی و بیکاری مثل بی آبی زندگی شان را سیاه کرده است: «اصلا مريضي را نمي‌شناختم، نمي‌دانستم مريضی يعني چه؟ اما حالا دارم ديوانه مي‌شوم. سرم درد مي‌كند، انگار از وسط به دونيم شده است. نمي‌فهمم روزها و شب‌ها چطور مي‌گذرد. گرم است. در خانه كولر نداريم و مجبوريم میهمان‌ها را به خانه همسايه‌ها ببريم.»

می گوید به اداره فرهنگ وارشاد نیکشهر رفته است اما هیچ نصیبی نبرد:‌«هرجا مي‌رفتم، همه به من احترام مي‌گذاشتند اما حالا هيچ‌كس حالم را هم نمي‌پرسد. خيلي‌ها به نيت كمك به اينجا آمدند و به من اميد دادند اما كمكي نكردند. به اداره فرهنگ و ارشاد نيكشهر رفتم و گفتم من هنرمند بومي منطقه هستم حالا كه مريض شده‌ام حداقل كمك كنيد به كارم برگردم تا حالم خوب شود اما باز هم خبري نشد. بيمه هم ندارم كه لااقل هزينه درمانم كمتر شود.»

- به نظر شما ما مردم برای حمایت از این هنرمندان چه می توانیم بکنیم؟

goo.gl/KVN78A

مطالب مرتبط؛
آواز زنان،صداهای ممنوعه
bit.ly/2dHUvDB
رابطه فقر و حقوق بشر
bit.ly/2suaSLU
داغ فقر بر کلیه مردم
goo.gl/kHYzHg

@Tavaana_TavaanaTech

رکورد دو ۶۰ متر دنیا با زمان ۶/۳۹ به موریس گرین دونده امریکایی، و طلال منصور قطری با زمان ۶/۵۱ رکوردار آسیاست، و دانش آموز #بلوچ محمد شجاعی فرد ۶۰ متر حیاط مدرسه را بدون آمادگی قبلی در هوای بارانی و لباس بلوچی با پای برهنه توانست در زمان ۷/۰۶ به پایان برساند./توییت خلیل الله بلوچی
.
ببینید ایران چه استعدادهایی دارد. این بچه‌ها اگر لباس و کفش مناسب و پیست ورزشی مناسب و مربی خوب داشته باشند، می‌توانند رکوردهای جهانی را جابه‌جا کنند!
.
در چهل سال گذشته ایران میلیاردها دلار نفت فروخته است، ولی مناطق بسیاری از کشور همچنان در محرومیت به سر می‌برند.

#سیستان_بلوچستان

@Tavaana_TavaanaTech

‏حرف هزاران ‎#بلوچ را این پیرمرد زد: «ما ایرانی هستیم، افغان نیستیم یا از آمریکا نیومدیم؛ ما نیاز به رسیدگی داریم، این چه بدبختی هست که سر ما آمده؟!...»

از توئیتر خلیل‌الله بلوچی

@Tavaana_TavaanaTech

سیستان و بلوچستان است؛ شهر فنوج. این یک کودک است؛ یک کودک ایرانی.

فراموش نکنید این یک کودک ایرانی است. ایران.

ایران کشوری است که خامنه‌ای حاکم آن است. خامنه‌ای که به «ساده‌زیستی» شهرت دارد، تنها در نهادهای اجرایی تحت فرمانش، ۲۰۰ میلیارد دلار سرمایه دارد.

سرمایه‌ای که حق بدیهی ملت ایران است.

- این ویدئو را وبسایت عصر ایران تهیه کرده است.

#قنوچ #سیستان_بلوچستان #سیستان_و_بلوچستان #سیستان #بلوچستان #بلوچ #کودک #ایران

@Tavaana_TavaanaTech

«دخترک حتما شبیه همان دختربچه‌هایی بود که بیست سال پیش در #چابهار دیده بودم. همه‌شان در پیراهن‌های رنگی بلند سبز و قرمز، #سوزن‌دوزی‌شده، با #سریگ (روسری) بزرگ، با دمپایی‌هایی گشاد؛ انگشت‌پاهای‌شان از جلو بیرون زده بود. محروم بودند اما نگاه‌شان پر از شرم و غرور بود.
دخترک پانزده ساله حتما همان شرم دختربچه‌ها را داشت وقتی مقابل فرمانده انتظامی ایستاد. گوشه سریگش را با خجالت جلوی دهانش گرفته بود و بریده بریده به سوالات مردی جواب می‌داد که با هر پرسش و هر قدم که به سمت دخترک برمی‌داشت، ترسناک‌تر می‌شد. حالا صدای نفس‌های تند و بریده فرمانده زیر گوش دخترک بود... بخشی از دخترک برای همیشه در آن دفتر مخوف دفن شد.
رعشه‌های تن دخترک افتاد به جان شهر. مگر می‌شد ساکت نشست در برابر جنایتی که کمتر از کشتن مهسا در پایتخت نبود؟
جمعیت خشمگین جواب می‌خواست اما پاسخ، گلوله بود پشت گلوله. حمله وحشیانه به مردم بی‌دفاع. به آتش کشیدن خودروها. کودک و نوجوان، جوان و پیر، همه از دم، غرق در خون. ده، بیست، سی، هشتاد، نود، صد... اینها عدد نبود؛ شمار جسدهای خونین بلوچ‌ها بود. شمار زندگی‌های گرفته شده بود.
و تلخ‌تر، به گلوله بستنِ کودکان و نوجوانانی که داشتنِ #شناسنامه رویای‌شان شده بود. بچه‌هایی که بدون کاغذ هویت، حق مدرسه رفتن نداشتند، حق کار کردن نداشتند. بچه‌های بی‌آرزو و بی‌آینده‌ای که تا وقتی زنده بودند، هرگز به حساب نیامدند، و حتی وقتی که تن‌های غرق خون‌شان بر زمین افتاد، میان کشته‌شد‌ه‌ها هم شمارش نشدند. چه تلخ بود سرنوشت بی‌شناسنامه‌ها، نه در آمار جمعیتِ زنده‌ها شمرده شدند و نه در آمار کشته‌شده‌ها «آدم»‌به حساب آمدند.
بعد از آن حمام خون و دستگیری‌‌های گسترده، بازجویی سر نوجوان بلوچ داد زده بود: «تو که شناسنامه نداری! الان همین‌جا مثل سگ بکُشمت، مگه آدمی که حساب بشی؟»
مردم زخم دیده بودند اما به جای مرهم، زخمی دیگر بر تن خسته‌شان زدند.
از داستان‌های زندگی زنانی که در چابهار دیدم، تا دخترکی که #فرمانده_نیروی_انتظامی_چابهار به او تجاوز کرد، تا صدها بلوچ کشته و زخمی در #جمعه_سیاه، تا هزاران #کودک_بی‌شناسنامه، همه تنها گوشه‌هایی است از رنجی که مردم #بلوچ برده و می‌برند از نظامی که فقط ستمگری را بر آنها تمام و کمال ادا کرده است.»

از اینستاگرام نگین حسینی

 #جمعه_سیاه_بلوچستان #بلوچستان #مهسا_امینی 
#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

تو نمرده‌ای
چهل روز از زمانی که این تصویر هولناک را دیدیم، گذشت.

طرح از جمال رحمتی
jamalrahmatiartworks

- گرچه در چهل روز گذشته در هر تجمعی در داخل و خارج ایران یاد جمعه خونین زاهدان گرامی داشته شد، اما جنایتی که رخ داد شایسته همدلی بیشتری از جانب همه مردم ایران است تا بار دیگر به حکومت نشان دهیم که ما ملتی متحد هستیم.

#مهسا_امینی #زاهدان #خدانور_لجعی
#بلوچ #بلوچستان #انقلاب_۱۴۰۱ #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

یک ایران داغدار و دادخواه خدانور لجه‌ای (لجعی) و ده‌ها بلوچ جان‌باخته در جریان انقلاب ملی ایرانیان و حتی پیش از آن است. در این سال‌ها بارها از شکنجه زندانیان بلوچ، از صابر ملک‌رئیسی و بقیه زندانیان بلوچستان گفته بودیم.
خدانور جوانی که پر از شور زندگی بود، چند وقت پیش بازداشت شده و به میله‌ای بسته شده بود و او را تشنه نگه داشته بودند، جلویش لیوانی آب گذاشته بودند ولی او نمی‌توانست آب بخورد.
خدانور یکی از ده‌ها کشته شده بلوچستان بود، از کدامشان بگوییم؟ آن جوانی که شناسنامه نداشت، آن که آرزویش داشتن موبایل بود....

چهارشنبه هجدهم آبان چهلم جنایت جمعه خونین زاهدان است.

طرح از: morteza_aala

#بلوچستان #بلوچ #خدانور_لجعی #خدانور_لجه_ای #زاهدان_خونین
#مهسا_امینی #انقلاب_۱۴۰۱ #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

فرزند بیمار نوراحمد حسن‌زهی، زندانی سیاسی بلوچ درگذشت و مقامات زندان حتی هنگامی در ICU بستری بود، به پدرش اجازه مرخصی و ملاقات با او را ندادند. نور احمد از چهار روز گذشته در اعتصاب غذا به سر می‌برد.

او این شعر را در سوگ پسرش خوانده است.

فرزند این زندانی سیاسی، از یک ماه گذشته در بخش ICU بوده و او چندین بار از مسولان درخواست مرخصی کرده و خواسته است که روزهای آخر در کنار پسرش باشد اما با درخواست مرخصی او ممانعت کردند.

منبعی آگاه درباره این او می‌گوید: «۲۲ روز پیش وزارت اطلاعات از تهران به اداره اطلاعات خلخال رفتند و او را از زندان احضار کردند که با ما همکاری کنید و به شدت تحت بشار بوده است و به او گفتند در غیر این صورت فرزندت را نمی‌بینی و نمی‌توانی سر خاکش هم برید. او جواب رد به آنها داده و وزارت اطلاعات هم با رفتن به مرخصی‌اش مخالفت کرده‌اند.»

نوراحمد حسن زهی در ۳ مهرماه ۸۹ بازداشت شد و به ۲۶ سال زندان و تبعید به زندان خلخال محکوم شده است.

#نوراحمد_حسن_زهی #بلوچ #حقوق_زندانی #زندانی_سیاسی #یاری_مدنی_توانا #مهسا_امینی

@Tavaana_TavaanaTech

بلوچستان
اگر سردی؛ اگر گرمی
ولی جای هزار شیرمردی

طرح از سارا شوقی
sarahshoghi

#ابراهیم_نارویی #کامبیز_خَروت #شعیب_میربلوچزهی‌ریگی #منصور_دهمرده #صلاح_الدین_گمشادزهی #سیستان_بلوچستان #بلوچستان #بلوچ #زاهدان #مولوی_عبدالحمید #زندانی سیاسی #انقلاب_ملی #مهسا_امینی #زن_زندگی_آزادی ‎#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

حکم اعدام برای منصور حوت و نظام الدین حوت شهروندان بلوچ و از بازداشتیان اعتراضات چابهار

به گزارش حال‌وش/ منصور حوت و نظام الدین حوت که پس از اعتراضات چابهار در ۸ مهرماه ۱۴۰۱، توسط اطلاعات سپاه در این شهر بازداشت شده بودند از طریق اتهامات محاربه و افساد فی الارض به اعدام محکوم شده‌اند.

«منصور حوت» متولد ۱۳۷۴، فرزند کمال خان شاعر و ادیب بلوچستان متاهل و «نظام الدین حوت» متولد ۱۳۸۱ فرزند لال‌محمد مجرد هر دو اهل و ساکن چابهار هستند.

به گفته یک منبع آگاه:«منصور حوت و نظام‌الدین حوت از طریق اتهامات محاربه و افساد فی‌الارض از شعبه دو کیفری دادگاه شهید موسی نوری زاهدان در تاریخ ۱۸ دی ماه ۱۴۰۱، بدون داشتن حق وکیل انتخابی به اعدام محکوم شده اند و هر دو نفر به رای صادره اعتراض نموده که نتیجه اعتراض تاکنون به آنان ابلاغ نشده است و هم اکنون در بند ۹ زندان مرکزی زاهدان بسر می‌برند».

منبع افزود:«منصور و نظام الدین در طول مدت بازداشت بشدت شکنجه و تحت شکنجه از آنان اعتراف اجباری اخذ شده و اوراقی را با فشار و تهدید بازجویان امنیتی بدون میل خود به اجبار امضا و اثر انگشت زده‌اند در صورتی که به گفته منابع حال‌وش نامبردگان هیچ نقشی در اعتراضات چابهار نداشته‌اند و آتش‌سوزی اماکن شخصی و دولتی توسط نیروهای لباس شخصی صورت گرفته است».

منبع تصریح کرد:«خانواده‌های این دو بازداشتی با درخواست برخی از عوامل بسیج محلی و به تصور و امید به اینکه احکام اعدام منصور و نظام در ۲۲ بهمن مورد عفو قرار بگیرند از عنوان‌کردن موضوع اعدام آنان امتناع کرده‌اند».

قابل ذکر است که منصور حوت و نظام الدین حوت با درخواست اطلاعات سپاه و با ضمانت یکی از بستگان‌شان با این عنوان که فقط چند سوال از آنان پرسیده می‌شود به نهادهای امنیتی معرفی شده بودند.

گفتنی است پیشتر نیز شعیب میربلوچزهی ریگی نوجوان ۱۸ ساله بلوچ، منصور دهمرده، کامبیز خروت، ابراهیم نارویی از بازداشتیان اعتراضات زاهدان به اعدام محکوم شده بودند.

قابل ذکر است بدنبال اعتراضات اخیر در کشور و سیستان و بلوچستان تعداد زیادی از شهروندان و از جمله کودکان زیر ۱۸سال بدون دلیل و بر خلاف روال قانونی بازداشت شده اند که از سرنوشت بسیاری اطلاعی در دست نیست.


@haalvsh

#نه_به_اعدام #خدانور_لجه_ای #مهسا_امینی
#بلوچ #زاهدان #زن_زندگی_آزادی #مهسا_امینی‌ #یاری_حقوقی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

جان باختن ابراهیم ریگی از بازداشتیان اعتراضات زاهدان در اثر ضرب و جرح در کلانتری ۱۲

به گزارش حال وش/ روز گذشته ۳ اسفندماه۱۴۰۱، ابراهیم ریگی از بازداشتیان اعتراضات اخیر که با قید وثیقه آزاد شده بود پس از بازداشت توسط ماموران کلانتری ۱۲ و ضرب و جرح شدید در داخل کلانتری جان باخت.

به گفته منابع حال وش:« روز گذشته ۳ اسفند حوالی ساعت ۴ و نیم عصر دو مامور ابراهیم را از محدوده خیابان کریم پور بازداشت و به کلانتری ۱۲ در منطقه بعثت می برند، تلفن ابراهیم از لحظه بازداشت خاموش می‌شود و در کلانتری مورد ضرب و جرح قرار می‌گیرد و فوت می‌کند، قاضی پرونده شعبه ویژه قتل آقای جهانتیغ و قاضی کشیک و پزشکی قانونی تایید می‌کنند که ابراهیم بر اثر ضرب و جرح صورت گرفته در داخل کلانتری ۱۲ فوت کرده است.
ساعت پنج و نیم عصر روز گذشته ماموران پزشکی قانونی با حضور در کلانتری ۱۲ و معاینه جسد و مشاهده پاره بودن لباس های ابراهیم تایید می‌کنند که وی در اثر ضرب و جرح جان خود را از دست داده است.

در همین رابطه کلانتری ۱۲ اعلام کرده که هر ضرب و جرح صورت گرفته در بیرون پاسگاه بوده و در داخل کلانتری صورت نگرفته، اما پزشکی قانونی تایید کرده که ضرب و جرح تازگی دارد و همان ساعات اولیه پس از انتقال به داخل کلانتری رخ داده که ابراهیم جان باخته است، از طرفی ماموران کلانتری ۱۲ و آگاهی زاهدان در صدد هستند که خانواده را از پیگیری پرونده باز دارند».

لازم به ذکر است تا لحظه تنظیم گزارش خانواده ابراهیم از تحویل جسد خودداری کرده و هم اکنون در پزشکی قانونی زاهدان است و حکم کالبد شکافی را صادر کرده‌اند تا چگونگی جان‌باختن وی مشخص شود.

«گفتنی است ابراهیم ریگی ۲۴ ساله فرزند سرور اهل زاهدان و از بازداشتیان ۲۱ مهر ۱۴۰۱، بود که در ۱۱ دیماه ۱۴۰۱، با تودیع قرار وثیقه آزاد شده بود».

@haalvsh


#نه_به_اعدام #بلوچستان #خدانور_لجه_ای
#مهسا_امینی #بلوچ #زاهدان
#زن_زندگی_آزادی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech