This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
حق من: بازرسی بدنی در زندانهای جمهوری اسلامی
«بارها در زندان در برهنگی کامل تفتیش بدنی شدم».
این عین عبارتیست که مژگان کاوسی - نویسنده و محقق زندانی - در مهر ۱۴۰۰ بیان کرد.
خانم کاوسی این رفتارها را «مصداق بارز شکنجه روحی» و «تجاوز به خصوصیترین حریم شخصی و انسانی» دانست.
این رفتار سالهاست در زندانهای جمهوری اسلامی ادامه دارد در حالیکه حتی قوانین تنظیمشده در خود جمهوری اسلامی در امور مربوط به زندانیان این رفتار را منع کرده است.
آییننامه اجرایی سازمان زندانها، به صورت کلی بازرسی بدنی بدون لباس یا بازرسی مواضع داخلی بدن زندانیان - اعم از متهم یا محکوم به حبس را ممنوع کرده است.
حتی در موارد ویژه و در صورت لزوم بازرسی بدنی بدون لباس، این آییننامه تاکید کرده است این بازرسی نباید همراه با لمس بدن زندانی یا همراه با بیان عبارات جنسی و جنسیتی باشد.
ولی واقعیت در زندانها به گونهی دیگریست؛ چنانکه سپیده قلیان در روایت خود از زندان بوشهر در تابستان ۱۴۰۰ گفته بود: «چیز دیگری میگویند و کار دیگری انجام میدهند. میگویند «کرامت انسانی» یک زن باید حفظ بشود اما همان زن را توی صف آمار لُخت میکنند...کرامت انسانی یک زن را با تمام وجود زیرپا له میکنند، جلو دیگران او را برهنه میکنند...».
https://youtu.be/Fmqf3ZtiXns
در ساندکلاد:
https://soundcloud.com/tavaana/9pb0yypsitl1
#حقوق_زندانی #یاری_حقوقی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«بارها در زندان در برهنگی کامل تفتیش بدنی شدم».
این عین عبارتیست که مژگان کاوسی - نویسنده و محقق زندانی - در مهر ۱۴۰۰ بیان کرد.
خانم کاوسی این رفتارها را «مصداق بارز شکنجه روحی» و «تجاوز به خصوصیترین حریم شخصی و انسانی» دانست.
این رفتار سالهاست در زندانهای جمهوری اسلامی ادامه دارد در حالیکه حتی قوانین تنظیمشده در خود جمهوری اسلامی در امور مربوط به زندانیان این رفتار را منع کرده است.
آییننامه اجرایی سازمان زندانها، به صورت کلی بازرسی بدنی بدون لباس یا بازرسی مواضع داخلی بدن زندانیان - اعم از متهم یا محکوم به حبس را ممنوع کرده است.
حتی در موارد ویژه و در صورت لزوم بازرسی بدنی بدون لباس، این آییننامه تاکید کرده است این بازرسی نباید همراه با لمس بدن زندانی یا همراه با بیان عبارات جنسی و جنسیتی باشد.
ولی واقعیت در زندانها به گونهی دیگریست؛ چنانکه سپیده قلیان در روایت خود از زندان بوشهر در تابستان ۱۴۰۰ گفته بود: «چیز دیگری میگویند و کار دیگری انجام میدهند. میگویند «کرامت انسانی» یک زن باید حفظ بشود اما همان زن را توی صف آمار لُخت میکنند...کرامت انسانی یک زن را با تمام وجود زیرپا له میکنند، جلو دیگران او را برهنه میکنند...».
https://youtu.be/Fmqf3ZtiXns
در ساندکلاد:
https://soundcloud.com/tavaana/9pb0yypsitl1
#حقوق_زندانی #یاری_حقوقی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
حق من: دهنکجی جمهوری اسلامی به قوانین رسیدگی به زندانیان بیمار
«بعد از آزمایش و اطمینان از ابتلای من به کرونا بلافاصله من را به اوین برگرداندند و در یکی از اتاقهای سرد درمانگاه اوین من را زندانی کردند. نه غذای مناسبی بود و نه حتی سرویس بهداشتی آن آب گرم داشت. شوفاژ اتاق هم خراب بود و گرم نمیشد…. در حالی که توان قدمبرداشتن نداشتم، از یک سوپ گرم یا میوه و یا غذایی که مناسب بیمار باشد خبری نبود و واقعا سختترین و تاریکترین روزها و لحظات عمر من همین مدت بود.»
این روایت یک زندانی سیاسی است که در سال ۱۳۹۹ در زندان اوین، علیرغم ابتلا به ویروس کرونا، از رسیدگی درمانی در بیمارستان محروم ماند و روزهای سخت بیماری را این چنین گذراند.
ولی واقعیت این است که جمهوری اسلامی عملا به قوانین مصوب قضایی خود نیز دهنکجی میکند و آنها را زیر پا میگذارد.
اساسا اینکه یک زندانی به علت نوع باور سیاسی یا فعالیت مسالمتآمیز خود به زندان برود، نقض آشکار حقوق بدیهی انسانهاست.
لینک سایت
https://tavaana.org/coronaprison/
یوتیوب
https://www.youtube.com/watch?v=h2ccifgcOGc
#یاری_حقوقی_توانا #حق_من #حقوق_زندانیان
@Tavaana_TavaanaTech
«بعد از آزمایش و اطمینان از ابتلای من به کرونا بلافاصله من را به اوین برگرداندند و در یکی از اتاقهای سرد درمانگاه اوین من را زندانی کردند. نه غذای مناسبی بود و نه حتی سرویس بهداشتی آن آب گرم داشت. شوفاژ اتاق هم خراب بود و گرم نمیشد…. در حالی که توان قدمبرداشتن نداشتم، از یک سوپ گرم یا میوه و یا غذایی که مناسب بیمار باشد خبری نبود و واقعا سختترین و تاریکترین روزها و لحظات عمر من همین مدت بود.»
این روایت یک زندانی سیاسی است که در سال ۱۳۹۹ در زندان اوین، علیرغم ابتلا به ویروس کرونا، از رسیدگی درمانی در بیمارستان محروم ماند و روزهای سخت بیماری را این چنین گذراند.
ولی واقعیت این است که جمهوری اسلامی عملا به قوانین مصوب قضایی خود نیز دهنکجی میکند و آنها را زیر پا میگذارد.
اساسا اینکه یک زندانی به علت نوع باور سیاسی یا فعالیت مسالمتآمیز خود به زندان برود، نقض آشکار حقوق بدیهی انسانهاست.
لینک سایت
https://tavaana.org/coronaprison/
یوتیوب
https://www.youtube.com/watch?v=h2ccifgcOGc
#یاری_حقوقی_توانا #حق_من #حقوق_زندانیان
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
حق من: کمبود امکانات بهداشتی-رفاهی در زندانها
«در هر اتاق دستکم ۸ تا ۱۰ زندانی کف خواب هستند. برای ۲۹۰ زندانی محبوس، تنها ۸ سرویس بهداشتی و ۸ حمام در نظر گرفته شده که دو سرویس بهداشتی به دلیل خرابی از دسترس خارج هستند. همچنین زندانیان تنها صبحها از ساعت ۵ الی ۵:۳۰ امکان استحمام با آب گرم را دارند و در سایر اوقات شبانهروز، از داشتن آب گرم محروم هستند.»
این وضعیت اسفناک و رنجآوری است که در اسفند ۱۴۰۰ از زندان تهران بزرگ مشهور به زندان فشافویه گزارش شده است. زندانی که بسیاری از زندانیان سیاسی نیز در آنجا نگهداری میشوند.
https://youtu.be/ZC7HcKuYb1o
در ساندکلاد:
https://soundcloud.com/tavaana/zendan-full-final
#حق_من #یاری_حقوقی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«در هر اتاق دستکم ۸ تا ۱۰ زندانی کف خواب هستند. برای ۲۹۰ زندانی محبوس، تنها ۸ سرویس بهداشتی و ۸ حمام در نظر گرفته شده که دو سرویس بهداشتی به دلیل خرابی از دسترس خارج هستند. همچنین زندانیان تنها صبحها از ساعت ۵ الی ۵:۳۰ امکان استحمام با آب گرم را دارند و در سایر اوقات شبانهروز، از داشتن آب گرم محروم هستند.»
این وضعیت اسفناک و رنجآوری است که در اسفند ۱۴۰۰ از زندان تهران بزرگ مشهور به زندان فشافویه گزارش شده است. زندانی که بسیاری از زندانیان سیاسی نیز در آنجا نگهداری میشوند.
https://youtu.be/ZC7HcKuYb1o
در ساندکلاد:
https://soundcloud.com/tavaana/zendan-full-final
#حق_من #یاری_حقوقی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
صدای عباس دریس وریشه مرادی و هزاران زندانی محکوم به اعدام باشیم
آلبر کامو نویسنده فرانسوی میگوید:
«بسیاری از قوانین، جنایت از پیش برنامهریزیشده را از جنایت صرفا زاده خشونت، سنگینتر میدانند. با این حساب، اعدام چیست؟ آیا از پیش برنامهریزیشدهترین قتلی نیست که هیچ جنایتی را، هر چند از قبل حسابشده، با آن نمیتوان مقایسه کرد؟»
سایه سنگین اعدام
طرح از رضا عقیلی
https://tavaana.org/fa/Cartoon_Exec
#یاری_حقوقی_توانا #کارتون #اعدام_نکنید #نه_به_اعدام
@Tavaana_TavaanaTech
آلبر کامو نویسنده فرانسوی میگوید:
«بسیاری از قوانین، جنایت از پیش برنامهریزیشده را از جنایت صرفا زاده خشونت، سنگینتر میدانند. با این حساب، اعدام چیست؟ آیا از پیش برنامهریزیشدهترین قتلی نیست که هیچ جنایتی را، هر چند از قبل حسابشده، با آن نمیتوان مقایسه کرد؟»
سایه سنگین اعدام
طرح از رضا عقیلی
https://tavaana.org/fa/Cartoon_Exec
#یاری_حقوقی_توانا #کارتون #اعدام_نکنید #نه_به_اعدام
@Tavaana_TavaanaTech
طبق گزارش دریافتی، زندانیان زندان عادلآباد شیراز، از حقوق اولیهای که حق آنها است، محروم است و بسیاری موارد بر خلاف قوانین و آئیننامه سازمان زندانها انجام میشود.
زندانیان سیاسی عقیدتی بند امنیتی زندان عادلآباد شیراز در طول هفته فقط مدت ۱ ساعت و نیم به هواخوری دسترسی دارند. به عبارتی ۶ ساعت هواخوری در طول ماه!
علاوه بر این، محرومیت آنها از سالن ورزشی، خدمات فرهنگی و عدم دسترسی به روزنامه و نشریات، وضعیتی را بر این زندانیان حاکم کرده است که میتوان آن را مصداق بارز شکنجه دانست.
این درحالیست که در زندان اوین و دیگر زندانها، هواخوری اغلب از آمار صبح تا آمارعصر به صورت مستمر در اختیار زندانیان قرار میگیرد.
در زندان عادلآباد شیراز بند سبز و بند قرآن، بندهای گزینشی هستند که روزی ۵ ساعت به هواخوری دسترسی دارند. اما ۱۴بند دیگر زندان که جمعیتی بیش از ۴هزار زندانی را در خود محبوس کردهاند، گاهاً تا ۲ماه از دسترسی به هواخوری محرومند.
یکی از زندانیان محبوس در بند ۱۰ میگوید درهای هواخوری هر ۲ ماه یک بار آنهم فقط زمانی باز میشود که گارد زندان قصد بازرسی از اتاقها را داشته باشد.
ماده ۶۴ آییننامه سازمان زندانها و اقدامات تامینی و تربیتی تاکید میکند که حضور در هواخوری بر اساس برنامه موسسه سازمان است که حداقل ۲ نوبت در روز و مدت آن هم نباید کمتر از یک ساعت باشد.
زندان عادلآباد شیراز بزرگترین تبعیدگاه کشور و چهارمین زندان امنیتی خاورمیانه بحساب میآید.
مرتبط:
حقوق زندانی در برنامههای روزانه بازداشتگاه و زندان
https://tavaana.org/prisonersrights23/
حقوق زندانیان در قبال جداسازی در زندان
https://tavaana.org/prisonersrights16/
#زندان_عادل_آباد_شیراز #یاری_حقوقی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
زندانیان سیاسی عقیدتی بند امنیتی زندان عادلآباد شیراز در طول هفته فقط مدت ۱ ساعت و نیم به هواخوری دسترسی دارند. به عبارتی ۶ ساعت هواخوری در طول ماه!
علاوه بر این، محرومیت آنها از سالن ورزشی، خدمات فرهنگی و عدم دسترسی به روزنامه و نشریات، وضعیتی را بر این زندانیان حاکم کرده است که میتوان آن را مصداق بارز شکنجه دانست.
این درحالیست که در زندان اوین و دیگر زندانها، هواخوری اغلب از آمار صبح تا آمارعصر به صورت مستمر در اختیار زندانیان قرار میگیرد.
در زندان عادلآباد شیراز بند سبز و بند قرآن، بندهای گزینشی هستند که روزی ۵ ساعت به هواخوری دسترسی دارند. اما ۱۴بند دیگر زندان که جمعیتی بیش از ۴هزار زندانی را در خود محبوس کردهاند، گاهاً تا ۲ماه از دسترسی به هواخوری محرومند.
یکی از زندانیان محبوس در بند ۱۰ میگوید درهای هواخوری هر ۲ ماه یک بار آنهم فقط زمانی باز میشود که گارد زندان قصد بازرسی از اتاقها را داشته باشد.
ماده ۶۴ آییننامه سازمان زندانها و اقدامات تامینی و تربیتی تاکید میکند که حضور در هواخوری بر اساس برنامه موسسه سازمان است که حداقل ۲ نوبت در روز و مدت آن هم نباید کمتر از یک ساعت باشد.
زندان عادلآباد شیراز بزرگترین تبعیدگاه کشور و چهارمین زندان امنیتی خاورمیانه بحساب میآید.
مرتبط:
حقوق زندانی در برنامههای روزانه بازداشتگاه و زندان
https://tavaana.org/prisonersrights23/
حقوق زندانیان در قبال جداسازی در زندان
https://tavaana.org/prisonersrights16/
#زندان_عادل_آباد_شیراز #یاری_حقوقی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
حق من: درباره حق مرخصی زندانیان سیاسی
در آذر ۱۴۰۰ بود که خبری در رسانههای حقوق بشری منتشر شد که فرهاد میثمی، زندانی سیاسی محبوس در زندان رجاییشهر از تماس تلفنی محروم شده است و اعلام شده است که تا اطلاع ثانوی او حق هیچگونه تماسی با بیرون از زندان را ندارد.
فرهاد میثمی زندانی سیاسی است که به پنج سال حبس تعزیری محکوم شده است و اکنون سال چهارم حبس خود را میگذارند بدون آنکه حتی یک روز مرخصی شامل حال او شده باشد
فرهاد میثمی یک معلم بوده است و بنیانگذار یک انتشارات. او به عنوان یک فعال فرهنگی مطرح است. چرا چنین فردی اساسا بایستی زندانی شود و در زندان نیز چنین ستمی بر او وارد شود؟
طبق مقررات و آییننامه اجرایی سازمان زندانها، مسئولان مربوطه موظف هستند حتی برای مجرمان سیاسی و به اصطلاح امنیتی نیز مرخصی قائل شوند ولی برای آنکه بتوانند راه نفوذ ستمگرانه خود را باز نگاه دارند دستکم دو قید بر این حق بار کردهاند.
در ماده ۱۹۵ همین آییننامه و ذیل بحث مرخصی آمده است زندانیان امنیتی که اجرای حکم آنها قابل تعلیق نیست، اگر یکسوم از میزان مجازات تعیینشده را گذرانده باشند میتوانند از حق مرخصی استفاده کنند. همچنین در صورت کسب امتیاز لازم از برنامههای به اصطلاح «اصلاحی - تربیتی» و «به تشخیص دادستان» میتوانند هر چهار ماه یک بار به مدت پنج روز از مرخصی برخوردار شوند.
فرهاد میثمی اکنون بیش از دو سوم از حکم ۵ساله را در زندان بوده است و میتواند از حق مرخصی استفاده کند ولی تا کنون حتی یک روز هم به مرخصی نرفته است. آیا در آنچه مسئولان زندان، «اصلاح و تربیت» میخوانند نمره قبولی نگرفته است و یا تشخیص دادستان بر این قرار گرفته که میثمی نباید به مرخصی برود؟
هرچه هست، آنچه مقابل چشمان ناظران میگذرد ستم آشکاری است که بر فعالان مدنی در ایران وارد میآید. زندانیکردن این فعالان خود وجهی از ستم است و این محدودیتها در زندان، خود ستمی مضاعف است.
https://youtu.be/gjIgIEHlLEE
در ساندکلاد:
https://soundcloud.com/tavaana/morakhasi-zendan1
#حقوق_زندانی #حقوق_زندانی_به_زبان_ساده #حق_مرخصی #یاری_حقوقی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
در آذر ۱۴۰۰ بود که خبری در رسانههای حقوق بشری منتشر شد که فرهاد میثمی، زندانی سیاسی محبوس در زندان رجاییشهر از تماس تلفنی محروم شده است و اعلام شده است که تا اطلاع ثانوی او حق هیچگونه تماسی با بیرون از زندان را ندارد.
فرهاد میثمی زندانی سیاسی است که به پنج سال حبس تعزیری محکوم شده است و اکنون سال چهارم حبس خود را میگذارند بدون آنکه حتی یک روز مرخصی شامل حال او شده باشد
فرهاد میثمی یک معلم بوده است و بنیانگذار یک انتشارات. او به عنوان یک فعال فرهنگی مطرح است. چرا چنین فردی اساسا بایستی زندانی شود و در زندان نیز چنین ستمی بر او وارد شود؟
طبق مقررات و آییننامه اجرایی سازمان زندانها، مسئولان مربوطه موظف هستند حتی برای مجرمان سیاسی و به اصطلاح امنیتی نیز مرخصی قائل شوند ولی برای آنکه بتوانند راه نفوذ ستمگرانه خود را باز نگاه دارند دستکم دو قید بر این حق بار کردهاند.
در ماده ۱۹۵ همین آییننامه و ذیل بحث مرخصی آمده است زندانیان امنیتی که اجرای حکم آنها قابل تعلیق نیست، اگر یکسوم از میزان مجازات تعیینشده را گذرانده باشند میتوانند از حق مرخصی استفاده کنند. همچنین در صورت کسب امتیاز لازم از برنامههای به اصطلاح «اصلاحی - تربیتی» و «به تشخیص دادستان» میتوانند هر چهار ماه یک بار به مدت پنج روز از مرخصی برخوردار شوند.
فرهاد میثمی اکنون بیش از دو سوم از حکم ۵ساله را در زندان بوده است و میتواند از حق مرخصی استفاده کند ولی تا کنون حتی یک روز هم به مرخصی نرفته است. آیا در آنچه مسئولان زندان، «اصلاح و تربیت» میخوانند نمره قبولی نگرفته است و یا تشخیص دادستان بر این قرار گرفته که میثمی نباید به مرخصی برود؟
هرچه هست، آنچه مقابل چشمان ناظران میگذرد ستم آشکاری است که بر فعالان مدنی در ایران وارد میآید. زندانیکردن این فعالان خود وجهی از ستم است و این محدودیتها در زندان، خود ستمی مضاعف است.
https://youtu.be/gjIgIEHlLEE
در ساندکلاد:
https://soundcloud.com/tavaana/morakhasi-zendan1
#حقوق_زندانی #حقوق_زندانی_به_زبان_ساده #حق_مرخصی #یاری_حقوقی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
۶ شهروند ساکن شهرستان تربتحیدریه و از هواداران جریان یمانی، روز دوشنبه ۲۱ آبان در منازل شخصی خود بازداشت شدند.
«هرانا» اسامی آنها را اعلام کرده است:
#حسین_نوروزی #رسول_دارات #اسماعیل_اسماعیل_زاده #حسین_هندابادی #سعید_ذاکری #مجتبی_اسماعیل_زاده
این افراد، باورمند به فردی به نام احمد الحسن هستند که خود را سید یمانی و فرستاده «مهدی موعود» معرفی کرده است. در روایتهای باورمندان به مهدویت، در دوران آخرالزمان فردی به این نام قیام میکند و قیام او از نشانههای ظهور است.
حالا چندین سال است که فردی در بصره، مدعی شده که همان سید یمانی است و عدهای به ویژه از بین معممین به دعوت او ایمان آوردهاند.
از او و طرفدارانش کتابهایی هم منتشر شده است و البته در عراق و در ایران به شدت با طرفداران احمدالحسن برخورد میشود.
حکومت جمهوری اسلامی آنها را تحت عناوین اتهامی «بدعت در دین»، «اقدام علیه امنیت ملی» و ... محکوم میکند.
در حالی که این افراد تنها یک باور دینی را تبلیغ میکنند و تقاضای آزادی و بحث و گفتوگو و مباهله میکنند.
- فارغ از هر قضاوتی در خصوص درست یا غلط بودن اعتقاد این افراد، زندانی کردن به جرم داشتن یک عقیده و تبلیغ آن، خلاف آزادی دینی و آزادی عقیده است. خانوادههای این افراد شرایط سختی را میگذرانند و روا نیست که کسی به خاطر اعتقادش زندانی باشد و خانوادهاش در تعب.
جمهوری اسلامی، باورهای دینی را حتی شاخههای دیگر مذهب شیعه را هم سرکوب میکند، چه برسد به خداناباوران!
#زندانی_عقیدتی #آزادی_دینی #یاری_حقوقی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«هرانا» اسامی آنها را اعلام کرده است:
#حسین_نوروزی #رسول_دارات #اسماعیل_اسماعیل_زاده #حسین_هندابادی #سعید_ذاکری #مجتبی_اسماعیل_زاده
این افراد، باورمند به فردی به نام احمد الحسن هستند که خود را سید یمانی و فرستاده «مهدی موعود» معرفی کرده است. در روایتهای باورمندان به مهدویت، در دوران آخرالزمان فردی به این نام قیام میکند و قیام او از نشانههای ظهور است.
حالا چندین سال است که فردی در بصره، مدعی شده که همان سید یمانی است و عدهای به ویژه از بین معممین به دعوت او ایمان آوردهاند.
از او و طرفدارانش کتابهایی هم منتشر شده است و البته در عراق و در ایران به شدت با طرفداران احمدالحسن برخورد میشود.
حکومت جمهوری اسلامی آنها را تحت عناوین اتهامی «بدعت در دین»، «اقدام علیه امنیت ملی» و ... محکوم میکند.
در حالی که این افراد تنها یک باور دینی را تبلیغ میکنند و تقاضای آزادی و بحث و گفتوگو و مباهله میکنند.
- فارغ از هر قضاوتی در خصوص درست یا غلط بودن اعتقاد این افراد، زندانی کردن به جرم داشتن یک عقیده و تبلیغ آن، خلاف آزادی دینی و آزادی عقیده است. خانوادههای این افراد شرایط سختی را میگذرانند و روا نیست که کسی به خاطر اعتقادش زندانی باشد و خانوادهاش در تعب.
جمهوری اسلامی، باورهای دینی را حتی شاخههای دیگر مذهب شیعه را هم سرکوب میکند، چه برسد به خداناباوران!
#زندانی_عقیدتی #آزادی_دینی #یاری_حقوقی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
حق من: درباره استفاده از پابند برای زندانیان
پابند نه تنها از لحاظ روحی هم زندانیان بیمار را به شدت آزار میداد.
وقتی به قوانین مربوط به زندانیان در ساختار و چارچوب همین جمهوری اسلامی مراجعه میکنیم میبینیم که ماده ۱۱۶ آئیننامه اجرایی سازمان زندانها، استفاده از پابند و حتی دستبند را در داخل موسسه ممنوع اعلام کرده؛ مگر اینکه زندانی دارای حالت خطرناکی باشد یا بیم خودزنی و آزار دیگران وجود داشته باشد. ضمنا بنا به همین قانون، حتی در صورت استفاده از پابند و دستبند به علت خطرناکبودن زندانی، استفاده از آنها نباید بیش از ۲۴ ساعت باشد.
پرسش روشن است: یک شاعر زندانی بیمار مانند بکتاش آبتین چه خطری داشت که او را نه تنها در داخل زندان بلکه حتی در بیمارستان نیز با پابند به تخت بیمارستان بسته بودند؟
یک بیمار که به شهادت برادرش توان حرکت نیز نداشت، چه خطری میتوانست برای دیگران داشته باشد؟
پرسش باید صریحتر پرسیده شود: یک شاعر چرا بایستی بازداشت شود؟ و چرا باید در صورت بازداشت پابند به پای او بسته شود، و وقتی بیمار شد هم با پابند به تخت بسته شود؟
نیروهای سرکوب نه تنها بکتاش آبتین را با بیتفاوتی نسبت به سلامت او، به قتل رساندند بلکه عملا او را زجرکش کردند.
در یوتیوب:
https://youtu.be/BCthv84fasQ
در ساندکلاد
https://soundcloud.com/tavaana/y9lneim8xkf8
#آموزشکده_توانا #زندان #یاری_حقوقی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
پابند نه تنها از لحاظ روحی هم زندانیان بیمار را به شدت آزار میداد.
وقتی به قوانین مربوط به زندانیان در ساختار و چارچوب همین جمهوری اسلامی مراجعه میکنیم میبینیم که ماده ۱۱۶ آئیننامه اجرایی سازمان زندانها، استفاده از پابند و حتی دستبند را در داخل موسسه ممنوع اعلام کرده؛ مگر اینکه زندانی دارای حالت خطرناکی باشد یا بیم خودزنی و آزار دیگران وجود داشته باشد. ضمنا بنا به همین قانون، حتی در صورت استفاده از پابند و دستبند به علت خطرناکبودن زندانی، استفاده از آنها نباید بیش از ۲۴ ساعت باشد.
پرسش روشن است: یک شاعر زندانی بیمار مانند بکتاش آبتین چه خطری داشت که او را نه تنها در داخل زندان بلکه حتی در بیمارستان نیز با پابند به تخت بیمارستان بسته بودند؟
یک بیمار که به شهادت برادرش توان حرکت نیز نداشت، چه خطری میتوانست برای دیگران داشته باشد؟
پرسش باید صریحتر پرسیده شود: یک شاعر چرا بایستی بازداشت شود؟ و چرا باید در صورت بازداشت پابند به پای او بسته شود، و وقتی بیمار شد هم با پابند به تخت بسته شود؟
نیروهای سرکوب نه تنها بکتاش آبتین را با بیتفاوتی نسبت به سلامت او، به قتل رساندند بلکه عملا او را زجرکش کردند.
در یوتیوب:
https://youtu.be/BCthv84fasQ
در ساندکلاد
https://soundcloud.com/tavaana/y9lneim8xkf8
#آموزشکده_توانا #زندان #یاری_حقوقی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
رضا شفاخواه، وکیل دادگستری، درباره پرونده بچههای اکباتان:
«اطلاعرسانی لازم از طرف رسانهها و مردم و خانوادهها درباره رونده اکباتان اتفاق نیفتاده است.
متاسفانه خانوادهها نیز اطلاعرسانی لازم را نداشتهاند و اطلاع رسانی کنونی با همکاری عدهای محدود است و خانوادهها هنوز تصور میکنند که اگر صحبتی کنند بر روی پرونده تاثیر میگذارد.»
اما چرا ماموران جمهوری اسلامی و بازجوها همواره خانواده زندانیان سیاسی را ترغیب به سکوت میکنند؟
بهویژه گاهی با ظاهری خیرخواه، به اطرافیان زندانیان گمنام توصیه میکنند که برای حل سریعتر پرونده، اطلاعرسانی نکنند. اما سکوت خانواده و اطرافیان، دست بازجویان و ماموران را برای فشار بیشتر بر زندانیان، بهویژه زندانیان ناشناخته، باز میگذارد.
سعید دهقان، حقوقدان: آنها [ماموران] از خبریشدن میترسند. [این] نشان میدهد در حال ظلمکردن بیشتر به متهمانی هستند که ناشناخته مانده و در نتیجه، افکار عمومی هم درباره آنها ساکت ماندهاند.
اطلاعرسانی درباره زندانیان و احکام صادرشده برای آنان، میتواند حمایت گسترده افکار عمومی از آنها را در پی داشته باشد. لغو حکم اعدام امیرحسین مرادی، محمد رجبی و سعید تمجیدی، از بازداشتیهای آبان ۹۸، تا اندازهای متاثر از فشار افکار عمومی بر جمهوری اسلامی بود.
اگرچه اطلاعرسانی همیشه به یک نتیجه مشخص ختم نمیشود، اما تنها راه چاره برای برخورد با جمهوری اسلامی است. در نظر داشته باشیم که برخورد جمهوری اسلامی با شهروندان و کنشگران همواره با نقض حقوق آنان همراه است. اگرنه در سیستم عادلانه قضایی کشورهای آزاد روند پروندهها، شفاف و بدون نقض حقوق زندانیان طی میشود.
در یوتیوب:
https://www.youtube.com/watch?v=xUIgRZ_qHdU
#یاری_حقوقی_توانا #اسلایدشو #زندان #زندانی_سیاسی #حقوق_زندانی #حقوق_بشر #حقوق_متهم
@Tavaana_TavaanaTech
«اطلاعرسانی لازم از طرف رسانهها و مردم و خانوادهها درباره رونده اکباتان اتفاق نیفتاده است.
متاسفانه خانوادهها نیز اطلاعرسانی لازم را نداشتهاند و اطلاع رسانی کنونی با همکاری عدهای محدود است و خانوادهها هنوز تصور میکنند که اگر صحبتی کنند بر روی پرونده تاثیر میگذارد.»
اما چرا ماموران جمهوری اسلامی و بازجوها همواره خانواده زندانیان سیاسی را ترغیب به سکوت میکنند؟
بهویژه گاهی با ظاهری خیرخواه، به اطرافیان زندانیان گمنام توصیه میکنند که برای حل سریعتر پرونده، اطلاعرسانی نکنند. اما سکوت خانواده و اطرافیان، دست بازجویان و ماموران را برای فشار بیشتر بر زندانیان، بهویژه زندانیان ناشناخته، باز میگذارد.
سعید دهقان، حقوقدان: آنها [ماموران] از خبریشدن میترسند. [این] نشان میدهد در حال ظلمکردن بیشتر به متهمانی هستند که ناشناخته مانده و در نتیجه، افکار عمومی هم درباره آنها ساکت ماندهاند.
اطلاعرسانی درباره زندانیان و احکام صادرشده برای آنان، میتواند حمایت گسترده افکار عمومی از آنها را در پی داشته باشد. لغو حکم اعدام امیرحسین مرادی، محمد رجبی و سعید تمجیدی، از بازداشتیهای آبان ۹۸، تا اندازهای متاثر از فشار افکار عمومی بر جمهوری اسلامی بود.
اگرچه اطلاعرسانی همیشه به یک نتیجه مشخص ختم نمیشود، اما تنها راه چاره برای برخورد با جمهوری اسلامی است. در نظر داشته باشیم که برخورد جمهوری اسلامی با شهروندان و کنشگران همواره با نقض حقوق آنان همراه است. اگرنه در سیستم عادلانه قضایی کشورهای آزاد روند پروندهها، شفاف و بدون نقض حقوق زندانیان طی میشود.
در یوتیوب:
https://www.youtube.com/watch?v=xUIgRZ_qHdU
#یاری_حقوقی_توانا #اسلایدشو #زندان #زندانی_سیاسی #حقوق_زندانی #حقوق_بشر #حقوق_متهم
@Tavaana_TavaanaTech
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
حق من: کفخوابی، پدیده نامطلوب و غیرقانونی در زندان
«گاهی تراکم به حدی بود که در یک سلول، زندانیان زخمی و کتکخورده رویهم ریخته میشدند و آنهایی که به دلیل ضعف جسمانی توان تحمل نداشتند، به دلیل خفگی جان میباختند.»
کفخوابی یکی از رایجترین پدیدههای زندانهای ایران است که ناشی از تراکم بالا در زندانها، و کمبود شدید تخت برای زندانیان است.
این مسئله با بیاعتنایی بسیار زیاد سازمان زندانها نیز مواجه است. برخی اوقات هم آنها از تراکم بالا برای آزار بیشتر زندانیان استفاده میکنند.
این وضعیت نامطلوب حتی موجب شده کسانی که به اصطلاح به عنوان «وکیل بند» شناخته میشوند و در واقع افرادی با سابقه زیاد تحمل حبس هستند، تراکم بیش از حد را موضوعی عادی و همیشگی در نظر بگیرند و از طرف دیگر به پدیده عجیب «اجاره تخت» دامن بزنند؛ بدین صورت که زندانیان تازهوارد باید تختها را هفتگی یا روزانه از وکیلبندها اجاره کنند تا پس از دو سال بتوانند خودشان صاحب تخت شوند!
هوشنگ پوربابایی، وکیل پایه یک دادگستری، درباره کفخوابی و اجاره تخت میگوید: «در هیچ کدام از مقررات ِ قانون اقدامات تامینی و تربیتی اشارهای نشده که فرد زندانی باید برابر دریافت خدماتی که در زندان به او ارائه میشود، وجهی پرداخت کند.»
بله! دقیقا در ماده ۱۵۷ آییننامه اجرایی سازمان زندانها تاکید شده است که از جمله وسایل رفاهیای که بایستی در اختیار زندانی قرار بگیرد، به غیر از ملحفه، بالش و دو تخته پتوی مناسب، «تخت فلزی و قابل شستشو» است.
توجه کنیم که این تبعیض و نقض فاحش حقوق زندانیان کاملا زیر نظر زندانبانان و عوامل ناظر رخ میدهد. چرا زندانبانها در قبال نقض بدیهیترین حقوق زندانیان واکنشی نشان نمیدهند؟
https://youtu.be/Idk5Rk2s-vk
در ساندکلاد:
https://soundcloud.com/tavaana/afkatt6vjszo
#یاری_حقوقی_توانا #حق_من #حقوق_زندانی
@Tavaana_TavaanaTech
«گاهی تراکم به حدی بود که در یک سلول، زندانیان زخمی و کتکخورده رویهم ریخته میشدند و آنهایی که به دلیل ضعف جسمانی توان تحمل نداشتند، به دلیل خفگی جان میباختند.»
کفخوابی یکی از رایجترین پدیدههای زندانهای ایران است که ناشی از تراکم بالا در زندانها، و کمبود شدید تخت برای زندانیان است.
این مسئله با بیاعتنایی بسیار زیاد سازمان زندانها نیز مواجه است. برخی اوقات هم آنها از تراکم بالا برای آزار بیشتر زندانیان استفاده میکنند.
این وضعیت نامطلوب حتی موجب شده کسانی که به اصطلاح به عنوان «وکیل بند» شناخته میشوند و در واقع افرادی با سابقه زیاد تحمل حبس هستند، تراکم بیش از حد را موضوعی عادی و همیشگی در نظر بگیرند و از طرف دیگر به پدیده عجیب «اجاره تخت» دامن بزنند؛ بدین صورت که زندانیان تازهوارد باید تختها را هفتگی یا روزانه از وکیلبندها اجاره کنند تا پس از دو سال بتوانند خودشان صاحب تخت شوند!
هوشنگ پوربابایی، وکیل پایه یک دادگستری، درباره کفخوابی و اجاره تخت میگوید: «در هیچ کدام از مقررات ِ قانون اقدامات تامینی و تربیتی اشارهای نشده که فرد زندانی باید برابر دریافت خدماتی که در زندان به او ارائه میشود، وجهی پرداخت کند.»
بله! دقیقا در ماده ۱۵۷ آییننامه اجرایی سازمان زندانها تاکید شده است که از جمله وسایل رفاهیای که بایستی در اختیار زندانی قرار بگیرد، به غیر از ملحفه، بالش و دو تخته پتوی مناسب، «تخت فلزی و قابل شستشو» است.
توجه کنیم که این تبعیض و نقض فاحش حقوق زندانیان کاملا زیر نظر زندانبانان و عوامل ناظر رخ میدهد. چرا زندانبانها در قبال نقض بدیهیترین حقوق زندانیان واکنشی نشان نمیدهند؟
https://youtu.be/Idk5Rk2s-vk
در ساندکلاد:
https://soundcloud.com/tavaana/afkatt6vjszo
#یاری_حقوقی_توانا #حق_من #حقوق_زندانی
@Tavaana_TavaanaTech