آموزشکده توانا
58.2K subscribers
29.8K photos
36.1K videos
2.54K files
18.5K links
کانال رسمی «توانا؛ آموزشکده جامعه مدنی»
عكس،خبر و فيلم‌هاى خود را براى ما بفرستيد:
تلگرام:
t.me/Tavaana_Admin

📧 : info@tavaana.org
📧 : to@tavaana.org

tavaana.org

instagram.com/tavaana
twitter.com/Tavaana
facebook.com/tavaana
youtube.com/Tavaana2010
Download Telegram
پیرزنی بعد از ۷۹ سال دیپلمش را دریافت کرد

مارگارت بکما ۹۷ ساله هیچ‌وقت مدرک تحصیلی‌اش را دریافت نکرد. او مجبور بود به خاطر تامین مخارج خانواده و مراقبت از مادر مبتلا به بیماری سرطانش مدرسه را رها کند. آرزویی که مشتاقانه دنبال آن بود اما زندگی مجالی برای تحققش نداد. حالا ۷۹ سال پس از ترک تحصیل، یکی از فامیل‌های دور بکما دیپلمی افتخاری به او داده است.

اشک #شوق و #شادی بکما بعد از گذاشتن کلاه #فارغ‌التحصیلی بر سر، چشم هر بیننده‌ای را خیره می‌کند. او از بستگانش که زمینه دیپلم افتخاری را فراهم کردند تشکر می‌کند و می‌گوید: «از صمیم قلب متشکرم.» او به ام‌لایو می‌گوید: «مجبور بودم مدرسه را رها کنم تا از خانواده‌ام مراقبت کنم. خیلی سخت بود، مطمئنم هیچ ایده‌ای درباره سختی این کار نداری. عاشق مدرسه بودم و دوستان زیادی داشتم.» مدیر مرکزی که بکما در آن درس خوانده است درباره او می‌گوید: «زندگی او مجموعه‌ای از فداکاری‌ها و خدمت به دیگران بوده است. انتخاب‌های بکما برای ما و جامعه‌مان خیلی #الهام‌بخش و #مشوق است. انتخاب‌های او تمام ارزش‌هایی که ما به #دانش‌آموزان می‌آموزیم را یادآوری می‌کند.»

منبع: بردپاندا
@Tavaana_Tavaanatech
#توانا#زنان #زنان_توانا #زنان_موفق #زنان_موثر #ایثار #سپاس #تقدیر

#توانا

توانا در تلگرام:
https://telegram.me/Tavaana_TavaanaTech
نگین گپولواک: نخستین رهبر ارکستر زن افغانستان

طالبان و حکومت استبدادی آن سال‌های سال موسیقی را برای دختران جوان افغانی ممنوع کردند. حالا اما نگین گپولواک، دختری ۱۷ ساله و اهل افغانستان این مرزها را شکسته و عنوان نخستین رهبر ارکستر این کشور را کسب کرده است.

نگین از خانواده‌ای تنگدست اهل روستای کُنار است. روستایی که مردم آن شیوه زندگی سنتی و بسته‌ای‌ دارند. نگین می‌گوید: «دختران در کُنار مدرسه نمی‌روند و اجازه ندارند موسیقی بخوانند. من مجبور بودم به کابل سفر کنم تا به آرزوهایم برسم.» پدرش وقتی ۹ ساله بود او را به کابل فرستاد. در این شهر بود که برای اولین به موسیقی گوش داد و برنامه‌های تلویزیونی را دید. نهایتا به موسسه موسیقی ملی افغانستان ملحق شد و چهار سال دروس موسیقی را با دویست دانشجوی دیگر فراگرفت.

نگین می‌گوید در خانواده خودش هم با مخالفت‌هایی روبرو شد. مادرش مشکلی با رفتن به مدرسه نداشت اما علاقه نداشت دخترش موسیقی بخواند. عمویش هم اعلام کرده بود «هیچ دختری در خانواده ما نباید موسیقی بخواند. خلاف سنت است.» فشارها اثر کرد و او شش ماه کلاس‌ها را ترک کرد تا نهایتا پدرش در این موضوع داخل شده و به عمویش گفت که «زندگی نگین است. اگر علاقه دارد باید #موسیقی بخواند.»
احمد سرمست موسس و گرداننده موسسه می‌گوید که این مشکلی جدی و معمول است: «کودکان با اجازه پدر و مادر در اینجا ثبت‌نام می‌کنند اما مدتی بعد مخالفت‌های عمو، پدربزرگ و خاله و اهالی روستا آنقدر فشار می‌آورد که مجبور می‌شوند برنامه را ترک کنند.»

مشکل فقط #سنت نیست. گروهی از مردم نگاهی #خشونت‌آمیز به موسیقی دارند و بر این تصور هستند که باعث گناه می‌شود. مثلا سال گذشته در یکی از کنسرت‌های برنامه‌ریزی شده دانشجویی، خارج از موسسه بمب منفجر کردند. یک تماشاگر کشته شد و شنوایی سرمست هم آسیب دید. حرکت‌های تندی که شاید بسیاری را از اداره موسسه موسیقی منصرف کند اما سرمست تاکنون این کار را نکرده است. او می‌گوید نگین و دانشجویانی مثل او #الهام‌بخش هستند.
نگین در ماه فوریه ۲۰۱۳ از طرف موسسه به امریکا سفر کرد و چند اجرای بسیار عالی در «کارنگی هال» شهر نیویورک و «کندی‌سنتر» شهر واشنگتن دی‌.‌سی داشت. نگین از تجربه‌اش با شوق یاد می‌کند: «عالی بود. حس خیلی خوبی داشتم و همین موضوع تشویقم کرد پیانیست بزرگی شوم.»

زمانی که به کابل بازگشت کلاس‌های پیانو را جدی‌تر دنبال کرد. او حالا به #دانشجویان دختر و پسر کمک می‌کند در ارکستر‌ها حضور پیدا کرده و خودشان را نشان دهند. نگین در کنسرتی که چند روز پیش برگزار شد رهبر اصلی بود.

او تمرینات جدی‌تری را پیگیری می‌کند و شور و علاقه‌اش سبب موفقیتش شده است. او می‌گوید که آرزویش تبدیل شدن به #پیانیست و رهبری کنسرت در #افغانستان و کشورهای دیگر دنیا است.

با تلخیص از وب‌سایت بی‌بی‌سی انگلیسی

#زنان #زنان_توانا #زنان_موفق #زنان_موثر #حقوق_زنان
توانا در تلگرام:
@Tavaana_TavaanaTech
زوج کانادایی-ایرانی جای جشن عروسی به یک خانواده پناهنده کمک کردند


زوج کانادایی برای کمک به یک خانواده پناهنده سوری جشن عروسی نگرفتند
یک زوج کانادایی و ایرانی‌ تصمیم گرفتند هزینه جشن بزرگ عروسی‌شان را برای کمک به یک خانواده پناهنده سوری اهدا کنند.
سامانتا جکسون و فرزین یوسفیان به جای برگزاری جشن #عروسی، ازدواج‌شان را در شهرداری ثبت کردند و از مهمان‌ها هم خواستند به جای کادوی عروسی‌شان به این خانواده پناهنده کمک کنند تا بتوانند در کانادا زندگی کنند.
این زوج تورنتویی مدت‌ها پیش برای عروسی‌شان برنامه‌ریزی کرده بودند اما وقتی عکس آیلان کردی، #کودک سوری را که جسدش به ساحل ترکیه رسیده بود دیدند به این نتیجه رسیدند که از فرصت عروسی‌شان برای جمع‌آوری کمک به این خانواده استفاده کنند.
کانادا قصد دارد هفته آینده جزییات تعهداتش را برای ۲۵ هزار پناهنده سوری که قرار است تا پایان سال میلادی بپذیرد، اعلام کند.
این تعهد بخش مهمی از برنامه دولت جدید لیبرال کانادا است که جاستین ترودو نخست وزیر آن است.
اکنون این زوج کانادایی و #ایرانی به بی‌بی‌سی فارسی گفته‌اند که خانم جکسون پیش از این که از جشن عروسی‌اش چشم‌پوشی کند به پناهندگان کمک می‌کرده است.
فرزین یوسفیان گفته است"ما مدام درباره تصمیم سختی که خانواده‌های سوری مجبورند بگیرند فکر می‌کردیم و خیلی زود برنامه‌مان را تغییر دادیم تا به یک خانواده سوری کمک کنیم زندگی‌ تازه‌‌ای را در تورنتو شروع کنند."
به گفته آقای یوسفیان خانواده و دوستان‌شان از این تصمیم آنها حمایت کرده‌اند.

آنها سه هفته برای جمع آوری #حمایت مالی زمان گذاشتند. به گفته او "پیغام روشن اقدام ما این است که #کانادا به پناهنده‌ها خوش آمد می‌گوید."
این زوج تاکنون بیش از ۲۲ هزار دلار کانادا جمع‌آوری کرده‌اند و امیدوارند میزان کمک‌ها به ۲۷ هزار دلار برسد. این رقمی است که برای حمایت از این خانواده چهار نفره سوری لازم است پرداخت شود.
خانم جکسون گفته است: "تصمیم ما بازتابی از ارزش‌هایی است که برای کانادایی‌ها محترمند."
او گفته "ما مطمئنیم ابتکار ما برای دیگران هم #الهام‌بخش خواهد بود همان طور که تصمیم دیگران به ما الهام بخشید…مایه مباهات ماست که این فرصت را داشتیم که از جشن عروسی‌مان برای هدفی بزرگتر از #هدف خودمان استفاده کنیم."

منبع: بی بی سی فارسی

#کنشگری #خودانگیختگی #تجربه #مسوولیت

@Tavaana_TavaanaTech
سالروز تأسیس #یونیسف
یونیسف یا صندوق کودکان سازمان ملل متحد، سازمانی پیشرو در امور کودکان است که در ۱۹۱ کشور جهان برای ترویج #حقوق_کودکان و حمایت از برنامه‌های توسعه با محوریت کودکان فعالیت می‌کند.
این سازمان که در ۱۱ دسامبر ۱۹۴۶ و به توصیه شورای اقتصادی و اجتماعی ملل متحد و تصویب مجمع عمومی سازمان ملل متحد ایجاد شده است، با شرکای خود همکاری می‌کند تا موانعی را که باعث #فقر، #خشونت، #بیماری و #تبعیض علیه کودکان می‌شوند از میان بردارند و از اقداماتی حمایت می‌کند که شروع خوبی را در زندگی برای کودکان رقم می‌زنند.
#پیمان‌نامه حقوق کودک راهنمای عمل یونیسف است. این پیمان‌نامه #الهام‌بخش تغییرات بنیادین در #قوانین، برنامه‌ها و سیاست‌های کشورهای بسیاری برای بهبود زندگی #کودکان بوده است.
پیمان نامه حقوق کودک را دانلود کنید: https://goo.gl/pHR1np
پیمان نامه #حقوق_کودک
@Tavaana_Tavaanatech
👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇
اعلامیه نظرات و قطع‌نامه‌ها به عنوان سندی بنیادین برای جنبش #حقوق_زنان امریکا در انجمن سنکا فالز در سال ۱۸۴۸ به تصویب رسید و #الهام‌بخش دیگر کشورهای جهان نیز بود. الیزابت کدی استانتون، مری آن مک‌کلینتاک، و لوکرتیا مات رهبران و برنامه‌ریزان اصلی این انجمن بودند و نقش برجسته‌ای در نوشتن این اعلامیه داشتند.
علاوه بر تحکیم جنبش #حقوق_برابر برای #زنان در ایالات متحده، یکی از ویژگی‌های مهم این اعلامیه، تاکید بر حق رای زنان به عنوان یکی از اصول محوری جنبش حقوق زنان است؛ پیشنهادی که حتی در میان گروه‌های حامی حقوق زنان در آن زمان نیز بحث برانگیز بود. اعلامیه نظرات و قطعنامه‌ها بر پایه مدل اعلامیه استقلال نوشته شده و همچنین تحت تاثیر بسیاری از عقاید کواکر‌ها بوده است. در کل، اعلامیه خواستار #برابری زنان و مردان در خانواده، آموزش و پرورش، مشاغل، دین، و اخلاقیات است.

لینک دانلود ...>>>>bit.ly/1PTmE8p
@Tavaana_Tavaanatech
👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇
#محدودیت نه در #جسم بلکه در #افکار انسان‌هاست
bit.ly/1nDc0I9
وقتی #معلولیت مقهور #اراده می‌شود!

«ماریوز کادینزکی» #هنرمند لهستانی که مادرزاد از نعمت داشتن #دست محروم است می‌گوید:
«محدودیت نه در جسم بلکه در افکار انسان‌هاست.» این هنرمند که در سال ۲۰۱۳ جایزه دومین هنرمند برتر جهان در وین را کسب کرده می‌خواهد #الهام‌بخش مردمی باشد که معلولیت را محدودیت می‌دانند.

متن کامل نوشته این هنرمند را بخوانید:
من بدون دست متولد شدم، اما من همچنان برای تحقق رویایم که خلق نقاشی‌های #رئالیسم است پیش می‌روم.

من «ماریوز کادینزکی» ۲۳ ساله هنرمند لهستانی هستم. اغلب نقاشی رئالیسم یا #هایپررئالیسم (واقع‌گرایی افراطی) انجام می‌دهم و بیشتر پورتره هست. در هنر من چیز خارق‌العاده‌ای وجود ندارد جز اینکه من بدون دست متولد شدم. از این طریق می‌خواهم الهام‌بخش باشم و به مردم نشان دهم که محدودیت نه در جسم بلکه در افکار انسان‌هاست.
معلولیت برای من ناتوانی به این معنا نیست که نتوانم، زندگی فوق‌العاده‌ام را داشته باشم. به این معنا نیست رویاهایم را فراموش کنم. هنر ۷ سال راه زندگی من بوده است. از آن زمان تاکنون بیش از ۷۰۰ نقاشی کشیدم که ۱۵هزار ساعت زمان برد. در عین حال، سال ۲۰۱۳ من جایزه دومین هنرمند برتر جهان در وین را کسب کردم و در نمایشگاه کراکوف
، وین، آکسفورد، ورشو و ... شرکت کردم.

یکی از آخرین طراحی‌هایم را در طول سفر به اروپا انجام دادم. من در خیابان‌های برلین، آمستردام، لندن، پاریس، بارسلونا، مارسی، ونیز، رم، و آتن کار کردم و نام این پروژه را "نقاشی‌های ماریوس؛» نامیدم. من می‌خواهم الهام‌بخش مردم باشم و نشان دهم که محدودیت‌ها در افکار انسان‌هاست.

منبع: بورد پاندا

Mariusz Kędzierski

برخی کارهای او را ببینید:
@Tavaana_TavaanaTech
👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇
کمک کن با تن هم پل بسازیم!

دانشمندان، با مطالعات گسترده ای که دربارۀ زندگی مورچه ها داشتند به جنبه های پیچیده ای از زندگی اجتماعی این حشره پی برده بودند. اما تشکیل #پل هوایی به کمک بدن به منظور عبور از فاصلۀ میانِ دو تخته، جنبۀ تازه ای از زندگی عجیب مورچه ها را برای دانشمندان آشکار ساخت.

مورچه، حشره‌ای اجتماعی است.

جامعهٔ مورچه‌ها دارای سیستم تقسیم کار، ارتباط میان اشخاص و #توانایی حل مشکلات پیچیده است. این تشابه با جوامع انسانی سال‌هاست که #الهام‌بخش و موضوع مطالعات بوده است.

مورچه‌ها قویترین حیوانات خشکی هستند، چراکه می‌توانند چندین برابر وزن خود بار حمل کنند. مطالعه در زندگی مورچه‌ها دانشمندان را به شگفتی واداشته است، چون وقتی آن‌ها انبار غذای بعضی از #مورچه‌ها را بررسی کرده‌اند، با کمال تعجب دیده‌اند آن‌ها دانه‌های جمع‌آوری‌شده را به‌طور منظم و بسیار دقیق در کنار هم قرار می‌دهند.

@Tavaana_TavaanaTech
👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇
نترس‌ترین #دختر ایران که از یخ‌ها بالا می‌رود

عادت ندارد پایش را روی زمین سفت بگذارد. مدام در حال صعود و بالا رفتن است. زهره عبدالله خانی، دختر ۳۱ ساله ایرانی از همان اول کودکی به همراه پدر و مادرش #کوه‌پیمایی را به‌صورت تفننی شروع کرد. همه چیز عادی ادامه داشت تا اینکه در ۱۸ سالگی تصمیم می‌گیرد به‌صورت حرفه‌ای ورزش کند.

عبدالله خانی سال ۸۲ علی‌رغم میل مربی‌اش، #صخره‌نوردی را شروع می‌کند و دو سال بعد رقبایش را کنار می‌زند و اولین مدال کشوری‌اش را دور گردن می‌اندازد. زهره از سال ۸۹ مسیرش را به سمت سرما تغییر می‌دهد و به دختر یخی ایران معروف می‌شود.

روند موفقیت اش اکیداً صعودی است و در مسابقات آسیایی یخ نوردی شرکت می‌کند و نایب‌قهرمان آسیا می‌شود و حتی به المپیک زمستانی سوچی هم دعوت می‌شود و به همراه مسعود زینالی #الهامبخش یخ نوردی المپیک نام می‌گیرند.

زهره علاوه بر ورزش در تحصیل هم حسابی موفق است و دانشجوی نمونه کشوری در رشته #هوانوردی است.
#زنان #زنان_توانا #زنان_موفق

@Tavaana_TavaanaTech
👇👇👇👇👇👇👇👇👇
نامه‌ای در باب تساهل

بحث «مدارای مذهبی» و «تساهل» در امر مذهب بحث پیچیده و درازدامنی است. این‌که باید با باورمندان مذهبی تا کجا #مدارا کرد پرسش جانداری است. فرض کنید باورهای مذهبی فردی به او مجوز #ناقص‌سازی_جنسی_زنان را می‌دهد. فرض کنید در باور مذهبی ِ فردی #کشتار #ملحدان و #ناباورمندان به خدا و یا دینی خاص عملی #مقدس شمرده شود آیا باید او بتواند بدون مانع چنین کند؟ از طرفی آیا می‌توان فردی را به صرف باورهای دینی‌ ِ خاصی که آزاری برای دیگری ندارد از #حقوق_انسانی خود محروم کرد؟

شما به وضعیت بهائیان در ایران توجه کنید. #بهائیان تنها به دلیل این‌که پیرو دین خاصی هستند از شرکت در #دانشگاه #محروم هستند و حتا سال‌های اولیه انقلاب جانشان نیز در خطر بود و بیش از ۲۰۰ نفر از آنان به صرف باور به دین #بهائیت #اعدام شدند. چگونه می‌توان این‌گونه #تعصبات_دینی را از بین برد تا انسان‌ها بتوانند ورای باورهای دینی‌شان از حقوق انسانی خود بهره‌مند بشوند.

«نامه‌ای در باره تساهل مذهبی» اثر جان لاک، در دفاع از مدارای مذهبی از مدتها پیش یکی از متن های کلاسیک در ادبیات دموکراسی شمارده شده است.

تاثیر فکر جان لاک (۱۶۳۲-۱۷۰۴ میلادی) بر اندیشه بنیان‌گذاران ایالات متحده به خوبی بحث و مستند شده است، اما لاک را می‌توان در مقام فیلسوفی دید که پدر فکری سرزمین‌هایی فراتر از آمریکا هم هست. تقریبا همه ویژگی‌های #دموکراسی #لیبرال مدرن در نوشته‌های جان لاک ترسیم شده است: دکترین مدارای مذهبی، دفاع از اختیار فرد در زندگی خویشتن، نظریه سرکشی در مقابل قدرت‌های #ناعادلانه، و #حق_مطلق برای داشتن مالکیت نامحدود.

این نامه در اصل به لاتین و در ۱۶۸۵ نوشته شد وقتی که جان لاک به حال تبعید در هلند به سر می برد و در ۱۶۸۹ زمانی منتشر شد که رژیم تازه ویلیام اورنج (William of Orange) که پروتستان بود در بریتانیا استقرار یافت. قانون مدارا که در همان سال ۱۶۸۹ تصویب شد #آزادی مذهبی را صرفا برای کسانی از پروتستان ها مجاز می‌دانست که تثلیث مقدس را تایید می‌کردند و آماده ادای سوگند برای تبعیت از سلطنت بودند. دیگر ناراضیان – و طبعا کاتولیک‌ها – حق #آزادی_مذهبی نداشتند و تا ۱۵۰ سال بعد هم این وضعیت ادامه یافت.

نامه #جان_لاک در قاره آمریکا زمانی پشتیبانی عینی پیدا کرد که #الهامبخش پیشگامان شورشی برای جدا کردن دولت از کلیسا شد. در بریتانیا، آزادی کامل مذهبی تا دو قرن امکان ظهور نیافت.

«نامه‌ای در باب #تساهل را می‌توانید از لینک زیر دانلود کنید:
https://goo.gl/vFK7ev

مطالب #توانا را بدون فیلتر در تلگرام دنبال کنید:
@Tavaana_TavaanaTech
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
۱۵ اسفند روز #درختکاری

در ایران، روز ۱۵ تا ۲۲ اسفند ماه به عنوان "هفته منابع طبیعی" نامگذاری شده است که نخستین روز این هفته یعنی ۱۵ اسفند "روز ‌درختکاری‌" است. به مناسبت این روز با مادر درختکاری آفریقا آشنا می‌شویم.

وانگاری موتا ماثائی، یک زن کنیایی، از اوایل دهه ۱۹۷۰ شاهد مجموعه‌ای از تاثیرات گسترده و منفی جنگل زدایی توسط دولت کنیا بود. برنامه جنگل زدایی دولت با تبدیل جنگل‌ها به زمین کشاورزی و مسکونی افت زیست محیطی کنیا را تشدید کرد که این امر به خشکسالی‌های شدید، فرسایش خاک و تبدیل طبیعی زمین کشاورزی به خاک لم یزرعِ شبیه به کویر انجامید. این تغییرات، روستاهای بی شماری را از منابع ضروری برای ادامه حیات محروم کرد. زنان که نقش سنتی آن ها همواره یافتن آب و هیزم برای آتش بود شدیدا تحت تاثیر تخریب این منابع طبیعی قرار گرفتند. در نتیجه، وانگاری موتا ماثائی در روز زمین در سال ۱۹۷۷ جنبش کمربند سبز را به عنوان یک سازمان مردمی زیست محیطی و غیر دولتی در کنیا بنیان نهاد. ماثائی با بنیان نهادن جنبش کمر بند سبز مبارزه‌ای بی وقفه را برای متوقف کردن یک فاجعه‌ زیست محیطی و تجاوز به حق افراد برای داشتن یک زندگی سالم و پایدار آغاز کرد.

وانگاری موتا ماثائی، رهبر جنبش کمر بند سبز در سال ۱۹۴۰ در کنیا به دنیا آمد. او از گروه قومی کیکویو است. ماثائی بر خلاف والدین کشاورز خود از آموزش کامل ابتدایی و متوسطه برخوردار شد. این امر برای اکثر زنان کنیایی در آن دوره یک دستاورد نادر به شمار می رفت. پس از اتمام تحصیلات متوسطه، ماثائی آفریقا را ترک کرد و در ایالات متحده و آلمان به تحصیل در رشته زیست شناسی پرداخت .وی اولین زن در آفریقای شرقی و مرکزی بود که درجه‌ دکترا کسب کرد. ماثائی طی ریاست خود بر شورای ملی زنان در کنیا نخست با مسائل مربوط به محیط زیست آشنا شد. زنان روستایی و شهری با داستان‌هایی در باره مبارزه خود با اثرات منفی تغییرات آب و هوائی نزد ماثائی می آمدند.4 ماثائی در واکنش به این داستان‌ها #جنبش_کمربند_سبز را پایه گذاری کرد که زنان را قادر می ساخت در خطوط مقدم جدال با مشکلات زیست محیطی کنیا فعالیت کنند.

کار او #الهامبخش زنان شد تا به سلامت محیط زیست به عنوان یک حق ذاتی بشرنگاه کنند و نه امتیازی قابل انکار. ماثائی به سرعت توجه #زنان را درسراسر آفریقا جلب کرد و به "مادر #درختان آفریقا" معروف شد. ماثائی در دسامبر ۲۰۰۲ با اکثریت شگفتی انگیز ۹۸ درصد به عنوان عضو پارلمان کنیا انتخاب شد. مووائی کیباکی رئیس جمهور کنیا، ماثائی را به عنوان معاون وزارت محیط زیست منصوب کرد. دو سال بعد "به خاطر سهم وی در توسعه پایدار، دموکراسی و صلح" جایزه صلح نوبل ۲۰۰۴ به ماثائی اهدا شد.
بیشتر بخوانید:
https://tavaana.org/fa/node/1794

@Tavaana_TavaanaTech
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
سال‌گرد درگذشت جبران خلیل جبران

«فرزندانتان، فرزندان شما نیستند؛
آنان فرزندان زندگی‌اند که به خویشتن خویش مشتاق‌اند.
آنان به‌وسیله‌ی شما به این جهان می‌آیند اما از آنها شما نیستند.
اگرچه با شما زندگی می‌کنند اما از آنِ شما نیستند. شما می‌توانید به آنان عشق بورزید، اما نمی‌توانید بذر اندیشه‌هایتان را در آنان بکارید، زیرا اندیشه‌ی مستقلی دارند. شما می‌توانید برای تن‌شان خانه بسازید، اما روان‌شان در این خانه نخواهد ماند. زیرا آنان به خانه‌ی فردا تعلق دارند؛ فردایی که در خواب نیز نمی‌توانید دید. می‌توانید بکوشید مانند آنان شوید، اما بیهوده است که بکوشید آنان را مانند خود کنید. زیرا زندگی به عقب بازنمی‌گردد و در خانه‌ی دیروز به سر نمی‌برد." (برگرفته از کتاب پیامبر)

جبران خلیل جبران در ششم ژانویه سال ۱۸۸۳ در یک خانواده‌ی مسیحی مارونی که به خلیل جبران شهره بودند در منطقه‌ای کوهستانی به نام «البشری» در شمال #لبنان به دنیا آمد.

نام مادر #جبران، کامله رحمه بود که جبران از ازدواج این زن با همسر سومش به دنیا آمد؛ پدری بدون هرگونه احساس مسئولیت نسبت به فرزند که خانواده به علت این بی‌مسئولیتی به گرداب فقر و فلاکت افتاد. این نداری موجب شد که جبران در آن دوره نتواند تحصیلات رسمی داشته باشد و تنها آموزش او محدود به دیدارهایی شد که بین جبران و یک کشیش روستایی در جریان بود و نتیجه‌اش برای جبران، یادگیری اصول مذهب و انجیل و زبان‌های عربی و سوری بود. جبران تنها هشت سال داشت که پدرش به دلیل مشکلات عدیده‌ی مالی به زندان افتاد و ورشکست شد به شکلی که حکومت عثمانی همه‌ی اموالشان را توقیف کرد. مادر جبران پس از این اتفاق تصمیم گرفت که با خانواده به آمریکا مهاجرت کند و این‌چنین شد که در ژوئن سال ۱۸۹۵ و در سن دوازده‌سالگی، جبران به هم‌راه مادر و برادر و دو خواهرش راهی ایالات متحده آمریکا شد. او در محله‌ی فقیرنشین شهر بوستون ساکن شد و با دست‌فروشی و دوره‌گردی روزگار می‌گذراند. او تنها فرزند خانواده بود که توانست به مدرسه برود و سواد بیاموزد.

اشعار جبران خلیل جبران از پرفروش‌ترین کتاب‌های جهان شد و آوازه‌ی جبران جهان را در نوردید. کتاب “پیامبر” پس از انتشار آن در سال ۱۹۲۳ هر ساله تجدید چاپ می‌شود و تا کنون به ۵۰ زبان زنده‌ی دنیا ترجمه شده است. استفان هگارتی معتقد است این کتاب عملا در فضای آکادمیک ادبیات غرب نادیده گرفته شده است اما سطوری از آن #الهام‌بخش ترانه‌ها و سخنرانی‌ها بوده و در سراسر جهان در عزا و عروسی خوانده شده است.

پروفسور خوان کول، متخصص تاریخ خاورمیانه در دانشگاه میشیگان و مترجم چندین اثر جبران از زبان عربی، می‌گوید: «بسیاری از کلیسا روی گرداندند و به جبران دل بستند».

«او معنویتی جهان‌شمول و بی‌تعصب پیش کشیده است که در تقابل با مذاهب خشک قرار دارد. و فهمش از #معنویت #اخلاق‌گرا نیست. در واقع از مردم می‌خواهد که دیگران را قضاوت نکنند". کول درباره وضعیت جبران خلیل جبران در کشورهای انگلیسی زبان می‌گوید: "او را در آستان ادبیات انگلیسی راه ندادند. با وجود این که کارهای عمده‌اش پس از ۱۹۱۸ به زبان انگلیسی بودند و اشعارش یکی از پرفروشترین‌ کتاب‌ها در تاریخ آمریکا محسوب‌ می‌شوند، اساتید #ادبیات انگلیسی او را عوامانه شمردند».

#جبران_خلیل_جبران در دهم آوریل سال ۱۹۳۱ بر اثر بیماری کبد درگذشت.

بیش‌تر بخوانید:
https://goo.gl/mRrdQz

@Tavaana_TavaanaTech
نامه‌ای در باب تساهل

بحث «مدارای مذهبی» و «تساهل» در امر مذهب بحث پیچیده و درازدامنی است. این‌که باید با باورمندان مذهبی تا کجا #مدارا کرد پرسش جانداری است. فرض کنید باورهای مذهبی فردی به او مجوز #ناقص‌سازی_جنسی_زنان را می‌دهد. فرض کنید در باور مذهبی ِ فردی #کشتار #ملحدان و #ناباورمندان به خدا و یا دینی خاص عملی #مقدس شمرده شود آیا باید او بتواند بدون مانع چنین کند؟ از طرفی آیا می‌توان فردی را به صرف باورهای دینی‌ ِ خاصی که آزاری برای دیگری ندارد از #حقوق_انسانی خود محروم کرد؟

شما به وضعیت بهائیان در ایران توجه کنید. #بهائیان تنها به دلیل این‌که پیرو دین خاصی هستند از شرکت در #دانشگاه #محروم هستند و حتا سال‌های اولیه انقلاب جانشان نیز در خطر بود و بیش از ۲۰۰ نفر از آنان به صرف باور به دین #بهائیت #اعدام شدند. چگونه می‌توان این‌گونه #تعصبات_دینی را از بین برد تا انسان‌ها بتوانند ورای باورهای دینی‌شان از حقوق انسانی خود بهره‌مند بشوند.

«نامه‌ای در باره تساهل مذهبی» اثر جان لاک، در دفاع از مدارای مذهبی از مدتها پیش یکی از متن های کلاسیک در ادبیات دموکراسی شمارده شده است.

تاثیر فکر جان لاک (۱۶۳۲-۱۷۰۴ میلادی) بر اندیشه بنیان‌گذاران ایالات متحده به خوبی بحث و مستند شده است، اما لاک را می‌توان در مقام فیلسوفی دید که پدر فکری سرزمین‌هایی فراتر از آمریکا هم هست. تقریبا همه ویژگی‌های #دموکراسی #لیبرال مدرن در نوشته‌های جان لاک ترسیم شده است: دکترین مدارای مذهبی، دفاع از اختیار فرد در زندگی خویشتن، نظریه سرکشی در مقابل قدرت‌های #ناعادلانه، و #حق_مطلق برای داشتن مالکیت نامحدود.

این نامه در اصل به لاتین و در ۱۶۸۵ نوشته شد وقتی که جان لاک به حال تبعید در هلند به سر می برد و در ۱۶۸۹ زمانی منتشر شد که رژیم تازه ویلیام اورنج (William of Orange) که پروتستان بود در بریتانیا استقرار یافت. قانون مدارا که در همان سال ۱۶۸۹ تصویب شد #آزادی مذهبی را صرفا برای کسانی از پروتستان ها مجاز می‌دانست که تثلیث مقدس را تایید می‌کردند و آماده ادای سوگند برای تبعیت از سلطنت بودند. دیگر ناراضیان – و طبعا کاتولیک‌ها – حق #آزادی_مذهبی نداشتند و تا ۱۵۰ سال بعد هم این وضعیت ادامه یافت.

نامه #جان_لاک در قاره آمریکا زمانی پشتیبانی عینی پیدا کرد که #الهامبخش پیشگامان شورشی برای جدا کردن دولت از کلیسا شد. در بریتانیا، آزادی کامل مذهبی تا دو قرن امکان ظهور نیافت.

«نامه‌ای در باب #تساهل را می‌توانید از لینک زیر دانلود کنید:
https://goo.gl/vFK7ev

مطالب #توانا را بدون فیلتر در تلگرام دنبال کنید:
@Tavaana_TavaanaTech
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
نامه‌ای در باب تساهل

بحث «مدارای مذهبی» و «تساهل» در امر مذهب بحث پیچیده و درازدامنی است. این‌که باید با باورمندان مذهبی تا کجا #مدارا کرد پرسش جانداری است. فرض کنید باورهای مذهبی فردی به او مجوز #ناقص‌سازی_جنسی_زنان را می‌دهد. فرض کنید در باور مذهبی ِ فردی #کشتار #ملحدان و #ناباورمندان به خدا و یا دینی خاص عملی #مقدس شمرده شود آیا باید او بتواند بدون مانع چنین کند؟ از طرفی آیا می‌توان فردی را به صرف باورهای دینی‌ ِ خاصی که آزاری برای دیگری ندارد از #حقوق_انسانی خود محروم کرد؟

شما به وضعیت بهائیان در ایران توجه کنید. #بهائیان تنها به دلیل این‌که پیرو دین خاصی هستند از شرکت در #دانشگاه #محروم هستند و حتا سال‌های اولیه انقلاب جانشان نیز در خطر بود و بیش از ۲۰۰ نفر از آنان به صرف باور به دین #بهائیت #اعدام شدند. چگونه می‌توان این‌گونه #تعصبات_دینی را از بین برد تا انسان‌ها بتوانند ورای باورهای دینی‌شان از حقوق انسانی خود بهره‌مند بشوند.

«نامه‌ای در باره تساهل مذهبی» اثر جان لاک، در دفاع از مدارای مذهبی از مدتها پیش یکی از متن های کلاسیک در ادبیات دموکراسی شمارده شده است.

تاثیر فکر جان لاک (۱۶۳۲-۱۷۰۴ میلادی) بر اندیشه بنیان‌گذاران ایالات متحده به خوبی بحث و مستند شده است، اما لاک را می‌توان در مقام فیلسوفی دید که پدر فکری سرزمین‌هایی فراتر از آمریکا هم هست. تقریبا همه ویژگی‌های #دموکراسی #لیبرال مدرن در نوشته‌های جان لاک ترسیم شده است: دکترین مدارای مذهبی، دفاع از اختیار فرد در زندگی خویشتن، نظریه سرکشی در مقابل قدرت‌های #ناعادلانه، و #حق_مطلق برای داشتن مالکیت نامحدود.

این نامه در اصل به لاتین و در ۱۶۸۵ نوشته شد وقتی که جان لاک به حال تبعید در هلند به سر می برد و در ۱۶۸۹ زمانی منتشر شد که رژیم تازه ویلیام اورنج (William of Orange) که پروتستان بود در بریتانیا استقرار یافت. قانون مدارا که در همان سال ۱۶۸۹ تصویب شد #آزادی مذهبی را صرفا برای کسانی از پروتستان ها مجاز می‌دانست که تثلیث مقدس را تایید می‌کردند و آماده ادای سوگند برای تبعیت از سلطنت بودند. دیگر ناراضیان – و طبعا کاتولیک‌ها – حق #آزادی_مذهبی نداشتند و تا ۱۵۰ سال بعد هم این وضعیت ادامه یافت.

نامه #جان_لاک در قاره آمریکا زمانی پشتیبانی عینی پیدا کرد که #الهامبخش پیشگامان شورشی برای جدا کردن دولت از کلیسا شد. در بریتانیا، آزادی کامل مذهبی تا دو قرن امکان ظهور نیافت.

«نامه‌ای در باب #تساهل را می‌توانید از لینک زیر دانلود کنید:
https://goo.gl/vFK7ev

مطالب #توانا را بدون فیلتر در تلگرام دنبال کنید:
@Tavaana_TavaanaTech
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇