‌
هم‌طغیان
کاری از هنرمندان بی‌نام ایران

براساس پیش‌درآمد «به اصفهان رو» اثر عبدالحسین برازنده

برخیزیم با هم
بستیزیم با غم
جان در جان هم
امیدی در سر
آتش در ساغر
تا مرگ ستمگر

ما دل کردستان
زخم بلوچستان
خشکی خوزستان
ناله‌ی زنده‌رود
برق طلای کبود
وارث بود و نبودیم

گیسو در باد
خون و فریاد
جانکاه بیدادیم
خطیم بر دیوار
دُختیم و عیار
بر ظلم آواریم

هم‌سو، هم‌راه، هم‌دل، هم سوگند، هم‌پیمان
هم‌خون، هم‌نان، هم‌بند، هم‌بانگ و هم‌طغیان

#مهسا_امینی #انقلاب_ملی #هیچ_چیز_عادی_نیست #هنر_اعتراض #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

توماج صالحی می‌گفت: مرگ اصلی ناامیدیه

این هموطن، از مناسبت روز مرد در ایران استفاده کرده و نام تعدادی از جاویدنامان را روی برچسب‌هایی نوشته و در نقاط مختلف شهر چسبانده است.
نباید فراموش کنیم که افرادی از جان گذشته که می‌توانستند مثل خیلی‌ها خودشان را کنار بکشند، جان خودشان را فدا کردند.

#هیچ_چیز_عادی_نیست #مهسا_امینی #انقلاب_ملی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

سوت زدن و شعار دادن شبانه، تهران، ۱۹ بهمن ۱۴۰۱؛ این صدا به ما می‌گوید شعله‌های آتش انقلاب هرگز خاموش‌شدنی نیست؛ یادمان می‌اندازد #هیچ_چیز_عادی_نیست. می‌بینیم با وجود فضای خفقان و تبلیغات گسترده جمهوری اسلامی علیه خیزش سراسری، صدای انقلاب مردم ایران همچنان بلند است.

از توییتر رضا اکوانیان

#مهسا_امینی #انقلاب_ملی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_RavaanaTech

روز تا سالگرد انقلاب مانده است...


شعر زیر را یکی از مخاطبان توانا فرستاده است.

«این شعر برسد به گوش ضحاک:

هیچ چیز عادی نیست

هیچ چیز عادی نیست
پر زدن توی قفس، هرگز آزادی نیست
نیشخندی که به لب‌ها داریم
معنی‌اش شادی نیست
تا کمر توی زباله هر روز
وعده نفت سر سفره که می‌دادی نیست
صبح تا شب دویدن پی نان
شاخه‌ای از دوی امدادی نیست
هیچ چیز عادی نیست
دود مازوت شما، مِهِ صبحگاهی نیست
نرخ آماسی ارز، زير جراحی نیست؟
خاطرت جمع طبیب
توی بازار سیاه، نسخه‌ی نایابی نیست
طرح تکثیر قبور، فاز آبادی نیست…
آی ضحاک پلید! بعد مهسا، نیکا
هیچ چیز عادی نیست
ون كشتار چه شد؟ گشت ارشادی نیست؟
باتون و ساچمه و تیر،
رافت اسلامی نیست…
چشم خالی شده‌ی پر شده از ترکش‌ها
مادرزادی نیست، ارث اجدادی نیست…
ضجه بر قامت رنگینِ کیان
شیون است، نغمه‌ی لالایی نیست
رقص پر سوزِ عطش،
در کفنِ سرخِ خدانورِ غيور
رقص در مجلس دامادی نیست
خاک سردی که بر آن خفته به خون حنانه
گرم عشق است ولی حجله و شاباشی نیست
آی ضحاک پلید، چوبه ی دار مجید
ترکه ی چون گل استادی نیست…
به مامان چیزی نگو، خبر داغی نیست؟
خون دل پرسی چند؟ آه که مهرشادی نیست
هيچ می دانستی؟ مِنویی خاص‌تر از
کتلت و سبزی پلو ماهی نیست؟
اصفهان نصف جهان است ولی
خبر از حمله‌ی پهبادی نیست؟
هفتصد و پنجاه و دو …یادت هست؟
یا یکصدو هفتاد و شش…تعدادی نیست؟
آی ضحاک پلید، خوب بشمار
که نزدیکترین لحظه به پایان اینجاست
آخر خط شده عظما و این بازی نیست
حاصلِ آتش سوزانِ براندازیه ما
هیچ جز قُقنُس آزادی نیست…
هیچ چیز عادی نیست
هیچ چیز عادی نیست


- شاعر: گمنام تا فردای آزادی
تقدیم به همه کسانی که عشق به آزادی را از جان دوست تر دارند…»

#مهسا_امینی #هیچ_چیز_عادی_نیست
#زن_زندگی_آزادی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‌
«رای صادر شد:
نیلوفر حامدی ۷ سال و الهه محمدی ۶ سال حبس!
شنیدنِ این اعداد، برای‌مان عادی شده‌است.
از خود می‌پرسم: در این ۷ سال چه کرده‌ای؟
مرور می‌کنم تمامِ خاطرات و رویدادها را و در نهایت می‌گویم:
آخر ۷ سال عمری‌ست برای خود! خیلی کارها‌...
از شما می‌پرسم: اگر ناچار باشید ۷ سالِ آینده را -بدونِ ارتکابِ هیچ گناه و جُرمی- در زندان سپری کنید، چه خواهید کرد؟ هر روزِ زندان برای‌تان حکمِ چند ماه -یا سال- را خواهد داشت؟
اگر پس از آزادی، کسی از سن‌ و سال‌تان سوال کند چه پاسخی خواهید داد؟
اگر کسی بپرسد: ۷ سالِ گذشته را چگونه سپری کرده‌اید، چه خواهید گفت؟!
شاید تنها لبخندی تلخ و نفسی عمیق و سکوتی سنگین...
آخر ۷ سال -در زندان- عمری‌ست برای خود!‌
آری
شما دروغ‌نگار می‌خواهید، نه خبرنگار!
این حکم، پاداشِ خبرنگاری‌ست که با پایبندی به اصولِ اخلاقی و چهارچوب‌های حرفه‌ی خود بر حقیقت، عدالت و آزادی اصرار ورزیده‌است.
خصمِ مردم، شمایید!»


از اینستاگرام رهام سبحانی، موسیقیدان

#هیچ_چیز_عادی_نیست #خبرنگاران_زندانی #زن_زندگی_آزادی #نیلوفر_حامدی #الهه_محمدی #الهه_نیلوفر #مهسا_امینی #خبرنگار #عدالت #ابتذال #ایران #هنر_اعتراض #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

رهام سبحانی هنرمند ایرانی، درباره ممنوع‌الکار شدن تعدادی از بازیکران، متنی به شرح زیر منتشر کرد:

«سیزده سال است که در کشورم اجازه‌ی فعالیتِ هنری ندارم. ناگفته نماند اگر در برخی مقاطع به مناسبت‌هایی (از جمله شِبه‌گشایش‌های پیشا انتخاباتی) چراغ سبزهایی هم داده‌ شده بود، به اختیار نپذیرفتم و عطایش به لقایش بخشیدم‌. گرچه در طی این دوران کسی از جامعه‌ی موسیقی به حمایت برنخاست -همان‌گونه که از بزرگان و پیش‌کسوتانِ مغضوب و خانه‌نشینِ ما نیز پشتیبانی نشده بود- ولی بسی شادم از این‌که امروز هم‌گرایی و وحدتِ بخش‌هایی از جامعه - به‌ویژه جامعه‌ی هنری ایران- رنگ و بوی متفاوتی پیدا کرده و بی‌شک این تغییر و تحول، مدیونِ رویدادهای سترگِ این یک‌سالِ اخیر می‌باشد.

ایرانِ پس از ژینا، آهسته‌آهسته دورانِ بلوغ‌اش را سپری می‌نماید. جامعه‌ی هنری غربال شده است و تشخیصِ هنرمند و شِبه‌هنرمند برای جامعه‌ی سرگشته‌ی ایران، سهل‌تر. اگر بر موسیقی‌دان، نویسنده و شاعری ظلم شود، اگر در حقِ هنرپیشه یا کارگردانی جفا شود، اگر حقِ معلم، استاد دانشگاه، دانشجو یا کارگری ضایع شود، اگر خبرنگار، پزشک یا وکیلی به‌خاطرِ پایبندی به پیشه‌اش گرفتار شود، جامعه واکنش نشان خواهد داد. گرچه در این میان، هنوز بسیارند شِبه‌هنرمندانِ دَلّالی که بر این امواجِ نابه‌سامان سوار شده و بر رونقِ دُکان‌های خویش می‌افزایند، ولی بر همگان روشن است که تَشتِ رسوایی ایشان نیز -مانند بسیاری از سلبریتی‌ها- دیر یا زود از بام فرو خواهد افتاد.

به عنوانِ عضوی از خانواده‌ی بزرگِ هنرِ این سرزمین، از همه‌ی هنرمندانِ «مستقل» و شریفی که با صِدق و وفا از حق و حقوقِ خود و مردمان‌شان دفاع کرده و موردِ بی‌مهری، اهانت و غضبِ هنرستیزان قرار گرفته‌اند، تمام‌قد حمایت کرده و کنارشان می‌ایستم. در پایان، وظیفه‌ی خود می‌دانم به‌طورِ ویژه از هنرمندِ شریفی یاد کنم که مناعت و فروتنی‌اش -و همچنین غفلت و ناسپاسی اهالی هنر- اجازه نداد تا جامعه از انسانیت و مسئولیت‌پذیری او و ستم‌هایی که بر ایشان روا داشته‌اند -آن‌گونه که باید- آگاه شود. خانم معصومه قاسمی‌پور! در قلبِ ما جای دارید و صبر، مقاومت و انسانیت‌تان را می‌ستایم.»

#هیچ_چیز_عادی_نیست #هنرمندان_ممنوع_الكار #معصومه_قاسمی_پور #سرکوب_هنرمندان #هنرمندان_مستقل #زن_زندگی_آزادی #لیلا_نقدی_پری #علیه_فراموشی #سانسور #ایران #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech