بنیاد توسعه صلح و مهربانی های کوچک
447 subscribers
1.65K photos
601 videos
127 files
2.03K links
عزم کرده ایم با سلاح #مهربانی و #صلح بر هژمونیِ ناصلحی در جهانشهر پایان دهیم.

رسالت ما:
#نشاء_بذر_مهربانی و #پرورش_جوانه_صلح

#Together_For_Peace
--------
Spread Of Peace & Small Kindness Foundation

لینک ارتباطی:
@Raoufazari
Download Telegram
📷 گزارش تصویری میزگرد سردشت، توسعه و حق بر صلح

🗓 یکشنبه 19 آذر 1402

💢بنیاد توسعه صلح و مهربانی 💢

💢انجمن ایرانی مطالعات سازمان ملل متحد💢

💢انجمن ترویج فرهنگ مسئولیت اجتماعی💢

💢انجمن علمی مطالعات صلح ایران💢

💢خانه اندیشمندان علوم انسانی💢

🆔 @iranianhht
Forwarded from اتچ بات
نامه بنویس 📨

نامه نوشتن برای محمد بن زاید بن سلطان آل نهیان چه فایده دارد؟ نامه نوشتن برای زاکربرگ چه؟ نامه نوشتن برای رئیس جمهور قرقیزستان و رئیس پارلمان لهستان چه؟
حتما شما می گویید هیچ فایده ای ندارد! اصلا آنها کجا نامه تو را می خوانند.
کارت پستال فرستادن برای ریتا که در حصر خانگی است در قرقیزستان چه؟ کارت پستال برای سعید در اردوگاه پناهندگان در بنگلادش چه؟ یا احمد در زندان ابوظبی؟ نتیجه ای دارد؟ دلشان را گرم خواهد کرد؟
فکر کن به نشانی زاکربرگ نامه بنویسی و بگویی به خاطر قوانین شما در فیس بوک نفرت پراکنی در میانمار گسترش پیدا کرده و سعید و خانواده اش آواره شده اند در بنگلادش حالا آقای زاکربرگ مسوولیت بپذیر و به اردوگاه آوارگان مینمار در بنگلادش کمک کن تا بچه های بی پناه بتوانند تحصیل کنند! نمی دانم زاکربرگ خواهد خندید یا لحظه ای خواهد گفت: آه چه کردم!
یا رئیس جمهور قزاقزستان آیا دلش از قصه ریتا به درد خواهد آمد که جرمش فقط دفاع از بانکه آب بوده ولی به عنوان اغتشاشگر سال هاست در حصر خانگی است؟

در روز جهانی حقوق بشر هلندی ها با حضور خانم شهردار امیدوارنه و جدی، نامه می نوشتند و کارت پستال می فرستادند. من اما با خودم فکر می کردم من به چند حاکم و امیر و رئیس باید در کشورم نامه بنویسم و چقدر کارت باید بفرستم؟
ذهنم درگیر است و با خودم می گویم گاهی این رفتارهای نمادین همان «کوشش بیهوده به از خفتگی» است. همان« هر قدر ای دل که توانی بکوش» است. همان از «هر کرانه تیر دعا کرده ام روان» همان «با قبول و رد خلقانت چه کار»

هر ماه زنان و‌ مردان هلندی جمع می شوند و نامه می نویسند به مسوولان و کارت دلگرمی می فرستند برای زندانیان در بند و قربانیان بی عدالتی.

به نظرم ما هم می توانیم چنین کنیم صندوق های پستی اعلام کنیم و کارت هایی در آن بیندازیم به مقصد دلشکستگان و دلسوختگان و بی ‌پناهان و نامه های به مقصد خودکامگان.

بیهوده ترین کار نوشتن بر آب است، اما ابوالحسن خرقانی باور داشت حتی اگر بر آب
بنویسی کسی آن را خواهد خواند.

#دهم_دسامبر_روز_جهانی_حقوق_بشر
#نوشتن_حتی_بر_آب
✍️#عرفان_نظرآهاری

📨@erfannazarahari
در میزگرد سردشت، توسعه و حق بر صلح طرح شد.

استیفای حقوق جانبازان شیمیایی و حق بر صلح شهر سردشت، تکلیف دولت، حاکمیت، نمایندگان مردم و مسئولیت متخصصان حقوق بین الملل و کنشگران صلح است..


میزگرد سردشت، توسعه و حق بر صلح، سومین میزگرد از سلسله میزگردهای سردشت و توسعه، چالش ها و فرصت ها، در روز یک شنبه مورخ ۱۹ آذرماه ۱۴۰۲ در سالن حافظ برگزار شد.

در این میزگرد که با همت بنیاد[م] توسعه صلح و مهربانی و مشارکت انجمن های علمی مطالعات صلح، انجمن ایرانی سازمان ملل متحد[شاخه غرب کشور]، انجمن ترویج فرهنگ مسئولیت اجتماعی و میزبانی خانه اندیشمندان علوم انسانی اجرایی شد، ابتدا بُرشی از کلیپ های دریافتی از انجمن های دفاع از حقوق مصدومین شیمیایی سردشت و حلبچه و نیز تیزر فیلم سینمایی درخت گردو، نمایش داده شد.

پس از نمایش بُرش هایی از فیلم درخت گردو،
رئوف آذری، دبیر بنیاد[م]توسعه صلح و مهربانی و عضو هیات مدیره انجمن ترویج فرهنگ مسئولیت اجتماعی،  بر تریبون رفت و به نقل از دکتر علی شریعتی با این مطلع، شروع کرد:

"خواستم زندگی کنم، راهم را بستند
ستایش کردم، گفتند خرافات است
عاشق شدم،گفتند دروغ است
گریستم، گفتند بهانه است
خندیدم، گفتند دیوانه است
دنیا را نگه دارید، می خواهم پیاده شوم"

ایشان ادامه داد:
"البته این نظر دکتر شریعتی و بسیاری دیگر در جغرافیای ایران و خاورمیانه بود ولی ما آسیب دیدگان از جنگ در مرز، گرچه با چالش رنج ها و زخم ها، عقدی دایمی داشته و داریم و ایامی نیز مغموم و تنها گریستیم و بهانه پنداشتند، به لطف اتکای به داشته های خود و عنایت فرهیختگان، تاب آوردیم و نخواستیم از قطار دنیا پیاده شویم و زندگی نباختیم.
شاید مرگ در زندگی را بهانه کردیم تا برگردیم و سکوت را بشکنیم!

مارتین لوترکینگ گفته بود: مرگ ما دُرُست از روزی شروع می شود که در برابر آنچه مهم است، سکوت می کنیم!

و ما بیش از یک دهه، در سکوت مرگبار جامعه جهانی و مدعیان حقوق بشری و حامیان جنگ، با مرگ، هم آغوش شدیم و حتی در داخل و جغرافیای ملی نیز، کم ترین رسانه و اصحاب رسانه، متولیان سیاست خارجه و وزارت داخله، رنج و زخم مان دید و به فاجعه واکنشی همسنگ و در خور نشان داد!

گرچه گاه گاه، در پی تنش های سیاسی، سردشت و سایر مناطق شیمیایی، ابزاری پُربها برای چانه زنی و تسویه حساب سیاسی بودند اما دریغا و دردا که متولیان امور مملکتی نیز در توافقی نانوشته، همانی کردند که مدعیان حقوق بشر بر ما تحمیل کردند.

یک دهه کامل، سکوت و سکوت و سکوت
تا اینکه جمعی حداقلی از فعالان هنری و ادبی، به پاخاستند و فریاد برآوردند اما وااسفا که  تنور مظلومیت، قربانی، یٲس و مرگ، همچنان داغ بود و زندگی را در کوچه های فراموشی ناپیدا!

   باز فرهیختگانی عزم کردند ونشانه ها را به نمادها و سرمایه ها، پیوند زدند و معنای جدیدی از زیستن در جغرافیای مرگ، آفریدند.

اندکی بعد، جامعه مدنی هوشیارتر از قبل، به میدان آمد و به همت کمسیون فرهنگی، اجتماعی و حقوقی اولین دوره شورای شهر، اولین یادواره شهدا درسالن دو هزار نفری با مشارکت ملی، اجرایی شد و شاید همان و کنشگری های ماقبل آن، ایده تٲسیس انجمنی شد که امید می رفت مدافع حقوق مصدومین شیمیایی شهر شهید و شهر صلح باشد که شد و نشد!

اما آنچه شد، این بود که
سکوت شکسته شد و از مرگ تحمیلی، رهیدیم ولی همچنان در چهار دهه گذشته، سردشت و سایر مناطق آسیب دیده، از حقوق حقه بر صلح، محروم ماندند!

اینک اما به مدد فرهیختگان جغرافیای وطن، آمده ایم در سلسله میزگردهای سردشت، توسعه، چالش ها و فرصت ها را واکاوی کرده و طرحی نو دراندازیم...

...ادامه را درفایل صوتی پیوست،
گوش بسپارید 👇 و از نقدها، رهنمودها و پیشنهادات تان محروم مان نفرمایید.🙏
____
میزگرد سوم
سردشت، توسعه و حق بر صلح
با حضورِ

دکتر نسرین مصفا،
هیٲت علمی دانشگاه تهران و رییس انجمن ایرانی مطالعات سازمان ملل متحد

دکتر قاسم زمانی،
عضو هیٲت علمی دانشگاه علامه طباطبایی

دکتر حسن سواری،
عضو هیٲت دانشگاه تربیت مدرس

دکتر ستار عزیزی
عضو هیٲت علمی دانشگاه بوعلی سینا

دکتر جبار اصلانی،
مدرس دانشگاه

و جمعی از جانبازان شیمیایی، کنشگران مدنی، صلح و محیط زیست

+در اختتامیه این میزگرد،
در پاسخ به چالش نهالی برای عزیزی،

هشت نهال بلوط به یاد هشت هزار و اندی عزیز جانباز شیمیای سردشت و جمع جانبازان و جان باختگان ناشی از بمب های شیمیایی،

با همکاری شهرداری تهران
ونیز مشارکت کنندگان، در محوطه خانه اندیشمندان علوم انسانی، غرس شدند تا چون نمادی و نهادی برای اکسیژن سازی و نیز یادآوری مطالبه حقوق قربانیان شیمیایی و حق بر صلح شهر سردشت و سایرمناطق آسیب دیده، سبز گردند و بمانند.

📎فایل صوتی میزگرد سردشت، توسعه و حق بر صلح👇

https://t.me/Sopskf/6331

📎📎 آرشیو میزگرد اول و دوم👇
https://t.me/Sopskf/6111

@sopskf
لینک معرفی انجمن ترویج فرهنگ مسئولیت اجتماعی....

https://casraango.org/%d9%85%d8%b9%d8%b1%d9%81%d9%8a-%d8%a7%d9%86%d8%ac%d9%85%d9%86/


مخاطب گرامی، هموطن بزرگوار
همچنان که در محتوای مندرج در لینک فوق، ملاحظه می فرمایید، جمعی با دغدغه ترویج فرهنگ مسئولیت اجتماعی به پاخاسته اند و مراحل قانونی تشکیل یک سمن ملی را با درنگ و طمٲنینه، پیموده اند...

اینک تشکلی رسمی و قانونی مهیاست تا شما هموطن گرانسنگ نیز به پا خیزید و با بذل زمان، نذر تخصص یا بخشش مال و یا از هرآنچه امکان بخشش دارید، به بهبود زندگی دیگری، حال خوب تر خود، شادابی طبیعت و حفظ سرمایه مشترک و بین نسلی محیط زیست مان کمک کنید.

مطمئنا شما تاکنون نیز در ادای مسئولیت اجتماعی خود توفیق داشته اید و دقیقا به همین دلیل است که ‌شما را به همراهی میطلبیم. سعی می کنیم با هم و در کنار هم، در هر جای ممکن به هر نیاز بنیادین جامعه به هر روش میسور خدمتی شایسته منزلت انسانی مردم و جامعه ارجمندمان برسانیم و نیز در حفاظت و احیای طبیعت و توسعه فرهنگ احترام به زمین و سرزمین همت گماریم.

از شما دعوت می‌کنیم فرصت هموندی در این مسیر پرچالش اما مؤثر به حال خود، دیگری و طبیعت را از ما دریغ نفرمایید و با تخصیص لختی وقت و تکمیل فرم پیوست، ما، اجتماع پیرامونی و محیط زیست مشترک را از موهبت مسئولیت پذیری داوطلبانه تان، بهره مند فرمایید.

مشتاقانه منتظر همراهی همدلانه تان هستیم.

هیٲت مؤسس و هیٲت مدیره
انجمن ترویج فرهنگ مسئولیت اجتماعی

🌸🙏
https://casraango.org
Forwarded from محمد درویش
🟢 ۱۱۲ دقیقه برای ژینایی دوباره ایران! 🟢

📚
@darvishnameh

✍️ باید بتوانیم با یکدیگر بدون تعصب، عناد، توهین، قضاوت و خشم گفتگو کنیم. جامعه‌ای که می‌خواهد آینده را ببیند، باید یاد بگیرد کدورت‌ها را روی یخ نوشته و وجودش را از ذهن‌های کوچک، دگم و زنگ‌زده رها کند. این ۱۱۲ دقیقه را لطفاً کامل و بادقت تماشا کرده و نظرات خود را به اشتراک نهید:

https://youtu.be/GAGYDm2xMsE?si=zaRM5zv_wiUNckGx

#آینده_ایران
#محمد_درویش
چالش #نەمامێک_بۆ_ئازیزێک
( نهالی برای عزیزی)، به تهران پایتخت ایران و قلب خانه اندیشمندان علوم انسانی رسید.

https://t.me/Sopskf/6343

در این چالش که در اختتامیه میزگرد سردشت، توسعه و حق بر صلح، اجرایی شد، اساتید برجسته روابط بین الملل و حقوق بین الملل  دانشگاه های تهران، علامه طباطبایی، بوعلی سینای همدان، برخی مدیران عالی رتبه جمعیت هلال احمر، انجمن های علمی، مطالعاتی وترویجی و نیز مشارکت کنندگان در میزگرد با اشتیاق فراوان به غرس جوانه های صلح و مهربانی بلوط، پرداختند و نهال ها را تقدیم هشت هزار و اندی شهید و جانباز شیمیایی سردشت و سایر نقاط آسیب دیده از بمباران شیمیایی دوران جنگ کردند.


شایان ذکر است این چالش، متعاقب چالش جهانی بلوط، جنگلانه، زاگروسانه و... از آذرماه سال جاری و از پینجوین[شهری در نزدیکی حلبچه که این روزها میزبان پروژه شهر یادگیری است، توسط دکتر محی الدین محمدخانی، آغاز شده و در مرحله بعد به رئوف آذری از سردشت، دکتر محسن رنانی از اصفهان، دکتر محمد ایرانمنش از تهران، ماموستا حسین تیباش از ارومیه و ... رسید که اینک در تهران نیز این چالش به قربانیان گاز  شیمیایی  که همواره بلوط و جنگل و طبیعت موهبتی برای شان است، اهدا گردید بلکه از طریق آنان نیز به سایر نقاط آسیب دیده ازجنگ و تخریب برسد و روزگارانی، محیط زیست بهتر از امروزی را شاهد باشیم...
چالش نهالی برای عزیزی، به تهران رسید...

🌳❤️🚴
#بلوطبانان_پا_به_رکاب
#پینجوین_شاری_خوێندن
#چالش_نهالی_برای_عزیزی
#نەمامێک_بۆ_ئازیزێک
#چالش_بلوط
#زاگروسانه
#سردشت
#تهران

@mohammadkhanimohyedin
@sopskf
@oaktree_loverbikers
@ipsan
@CASRA_NGO
@iranianhht
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
گوزارشتی پێگەی تارانی هەواڵنێری کوردسات لە کۆڕبەندی سەردەشت، گەشە و مافی شار لە سەر ئاشتی...


مارتین لوتێرکینگ، گووتویەتی:"مەرگی ئێمە، ڕاستەوخۆ لە ڕۆژێکەوە دەست پێدەکات کە لە هەمبەر بابەتێکی زۆر گرینگدا، بێ دەنگی هەڵدەبژێرین"




سپاس بۆ ستافی کووردسات کە ئە مجارە، پێشەنگی شکاندنی بێ دەنگی لە هەمبەر زامی سەردەشت بوون و هێڵیان چڕی تا مەرگ لە ژیان بسێنن!

@sopskf
گوزارشتی پێگەی تارانی هەواڵنێری کوردسات لە کۆڕبەندی سەردەشت، گەشە و مافی شار لە سەر ئاشتی...
https://t.me/Sopskf/6346


مارتین لوتێرکینگ، گووتویەتی:

"مەرگی ئێمە، ڕاستەوخۆ لە ڕۆژێکەوە دەست پێدەکات کە لە هەمبەر بابەتێکی زۆر گرینگدا، بێ دەنگی هەڵدەبژێرین"


بە داخەوە بێ دەنگی زلهێزان بە هۆی شەریک بوون لە کارەساتدا و هەروەها،
خۆ لە خەو خستنی میدیا و میدیاکارانی سەردەم بە هۆی ترسەنۆکی و ژێردەستەبوون
و
تەنانەت خۆییەکان بە هۆی لێزان نەبوون یا خۆ پەشۆکاوی،
لە هەمبەر کارەساتی کیمیاوی سەردەشت، ژینۆسایدی هەڵەبجە و ئەنفال و بۆردومانی کیمیاوی  زۆر شوێنی تریشی لێکەوتەوە و زۆر زۆر بە داخەوە،
ئەم بێدەنگیە،
چوار دەیە دوای کارەسات و ژینۆسایدیش هەر بەردەوامە
و تەنانەت دەکرێ بڵێیین،
هەر ئەم بێ دەنگیە نەشیاوە یە
کە قەیرانی ئێکۆسایدیشی
لێ کەوتەوە و ئەم مەرگ لە دوای مەرگە،
بۆتە مێژووی ژیان لەم هه ڕێمە پڕ لە نەهامەتیە!

زنجیرە کۆڕبەندی سەردەشت، گەشە ، ئارێشەکان و دوورگەکان،
هەوڵێکی خۆکردە،
بۆ شکاندنی ئەم بێدەنگی یە و ڕاگوێستنی پیامێک که نە پەککەوتەیی و لێقەوماوی و بەرکەوتەیی،
بەڵکوو هەڵکەوتەیی و هەستانەوە و سەرکەوتنی
لێ دەتکێت...

ڕاگوێستنی ئەو پەیامە،
پێویستی بە میدیا و میدیاکاری هەستیار، بەرپرسیار و بلیمەت هەیە کە لە گۆشە گۆشە ی نیشتمان،
دەنگی شار ببیستێت و کامێڕا و مایک و دەنگ هەڵگر بخاتە کایە و بەم شێوەی کە خۆت هەی وێنات کات...

ئەمە دەنگی هاواری شارە بۆ مێژوو و داهاتووی گەلێک و سەرتر،
بگرە،
ڕێکەوتنێکە بۆ سەرکەوتنێک،
ئەگەر لە کاتی خۆی،
ئامانج بپێکێت...

سپاس بۆ ستافی کووردسات کە ئە مجارە،
پێشەنگی شکاندنی بێ دەنگی لە هەمبەر زامی سەردەشت بوون  و هێڵیان چڕی تا مەرگ لە ژیان بپسێنن!

@sopskf
متن سخنرانی ارایه شده دکتر ستار عزیزی در میزگرد سردشت، توسعه و حق بر صلح

پوستر👇
https://t.me/Sopskf/6303
___
متن ارایه شده(بخش اول):

تعهدات «دولتهای غیرزیاندیده در عدم شناسایی وضعیت های ناشی از نقض قواعد آمره»
٭دکتر ستار عزیزی، استاد حقوق بین‌الملل دانشگاه بوعلی سینا

به نام خداوند لوح و قلم حقیقت نگار وجود و عدم
خدایی که داننده رازهاست نخستین سرآغاز آغازهاست

به عنوان دبیر شعبه غرب انجمن ایرانی مطالعات ملل متحد،
لازم میدانم از انجمن ترویج فرهنگ مسئولیت اجتماعی و جناب آقای آذری که زحمت برگزاری این نشست را بر عهده داشتند و همچین دیگر همکاران این برنامه، انجمن علمی مطالعات صلح و بنیاد توسعه صلح و مهربانی و نیز خانه اندیشمندان علوم انسانی، بابت میزبانی این نشست تشکر کنم.
بایسته است از سرکارخانم دکتر مصفا، رییس گرانقدر انجمن ایرانی مطالعات ملل متحد و همچنین همکاران عزیزم که زحمت حضور و سخنرانی در این نشست را متقبل شدند،سپاس خود را ابراز دارم.

قبل از هرچیز باید کمال احترام خودم را نسبت به شهدا و قربانیان حمله شیمیایی رژیم بعث عراق به مردم سردشت در هفتم تیرماه ۱۳۶۶ و مردم روستاهای زرده، ریژاو و نسار دیره گیلانغرب در ۳۱ تیرماه ۱۳۶۷ و سایر مناطق شیمیایی زده، ابراز دارم.

عنوان سخنرانی اینجانب، بررسی تعهدات «دولت های غیرزیان دیده در عدم شناسایی وضعیت های ناشی از نقض قواعد آمره» است.
در این سخنرانی کوشش می کنم تا نشان دهم دولی که نه مسئول ارتکاب این جنایات بوده و نه از قِبل این جنایات، زیانی متحمل شده اند، تعهداتی در برابر قربانیان این جنایات دارند و می بایست جهت جبران خسارات وارده، از هرگونه تلاشی وفق مقررات حقوق بین‌الملل فروگذار ننمایند.

مسئولان این جنایت را مثلث رژیم بعث عراق به عنوان مباشر این جنایت، و برخی شرکتهای تجاری غربی دخیل در صادرات مواد خام لازم جهت تهیه مواد شیمیایی به دولت عراق به عنوان معاون این جنایات باید نام برد.

می دانید که شواهد غیرقابل انکاری،حداقل در خصوص اطلاع سرویس های جاسوسی ایالات متحده، و برخی دول غربی از برنامه های شیمیایی عراق وجود دارد و تردیدی نیست که آنها از همان ابتدا نسبت به قصد دولت عراق برای تهیه سلاح های شیمیایی و استفاده از آن در جنگ با ایران آگاه بودند و این ادعا که دولت های غربی از معاملات و همدستی شرکت های تجاری خود با عراق بی اطلاع بوده اند، نامعقول است.
حتی روزنامه های هلندی پس از بازداشت و محاکمه فرانس فان آنرات تاجر هلندی که در سال ۲۰۰۴ بازداشت شد و به جرم معاونت در ارتکاب جنایات جنگی رژیم صدام حسین به حبس محکوم شد، نوشتند که او قبلا کارمند سازمان اطلاعات و امنیت هلند بوده است.
بنا بر گزارش ها مهم ترین شرکت های فعال در صادرات مواد شیمیایی به عراق؛ شرکت های آمریکایی، آلمانی، ایتالیایی، اسپانیایی و اتریشی بودند و مبدٲ حمل این مواد خام شیمیایی به عراق برحسب فراوانی صادرات عبارتند از:

سنگاپور : 515/4 تن
هلند : 261/4
مصر :400/2
هند : 343/2
آلمان غربی : 027/1

موضوع بحث من در اینجا طرح دعوی علیه دولت های مباشر و معاون بمباران های شیمیایی سردشت و کرمانشاه و جبهه های جنگ نیست بلکه می خواهم استدلال نمایم که دول غربی و اروپایی، به عنوان دولت های متبوع این شرکت ها و اشخاصی که در ارتکاب این جنایات بین المللی به آنها کمک و مساعدت نموده اند، مثلا مواد لازم برای تهیه مواد شیمیایی را در اختیارشان قرار داده اند، نه تنها حق، بلکه تعهد به تعقیب این اشخاص و شرکت ها و همچنین پرداخت خسارت به قربانیان ناشی از بمباران شیمیایی را دارند.

موضوع بحث من تعهد دولت ها به تعقیب و مجازات کیفری اشخاصی که مباشر یا معاون ارتکاب جنایات بین المللی بوده اند نیست، تمرکز بنده بر لزوم جبران خسارات مدنی قربانیان ناشی از نقض شدید قواعد حقوق بشردوستانه از جمله بمباران شیمیایی است.

می خواهم استدلال کنم که به موجب ماده 41 طرح مسئولیت بین المللی دولت، دول غربی تعهد دارند تا نسبت به طرح دعوی حقوقی علیه شرکتهای دخیل در تامین مواد خام لازم جهت تولید سلاح های شیمیایی طرح دعوی نمایند.

همانطور که می دانید فصل سوم طرح مسئولیت بین المللی دولت با عنوان «نقض شدید تعهدات ناشی از قواعد آمره حقوق بین‌الملل عام» به بررسی آثار ناشی از نقض جدی این تعهدات می پردازد و در ماده 41 طرح، اعلام می دارد که نقض جدی برخی از قواعد آمره، آثاری برای همه دولت ها از جمله دول غیرزیاندیده به دنبال دارد.
بخش دوم متن سخنرانی دکتر ستار عزیزی در میزگرد سردشت، توسعه و حق بر صلح

تصویر ارایه دهنده

https://t.me/Sopskf/6350

پوستر میزگرد
https://t.me/Sopskf/6303


....تردیدی نیست که استفاده از سلاح شیمیایی همانطور که دکتر سواری توضیح دادند،
از مصادیق نقض قواعد آمره است.
به موجب بند 1 ماده 41، دولت ها باید برای پایان بخشیدن به هرگونه نقض جدی در مفهوم ماده 40 از طریق تدابیر قانونی با یکدیگر همکاری کنند.
می دانید که کمیسیون حقوق بین‌الملل، در بند دوم از تفسیر این ماده خاطرنشان می سازد که جزییات این نوع همکاری در همه موارد مشخص نیست و حسب مورد، باید مصادیق این نوع همکاری را مشخص کرد.

با ذکر دو مقدمه می خواهم به این نتیجه برسم که دستگاه اجرایی و قضایی دول غربی، موظفند با تعقیب و صدور حکم به پرداخت خسارت قربانیان سلاح های شیمیایی ایران، خسارت وارده به آنها را جبران نمایند.

مقدمه اول؛
روشن است که عدم جبران خسارت قربانیان بمباران شیمیایی، از جمله آثار غیرقانونی نقض قواعد آمره است و دولت ها موظفند تا نسبت به امحای این اثر غیرقانونی اقدام نمایند.
به عبارت دیگر، اگر جبران خسارت قربانیان انجام نشود، آثار نقض جدی پابرجا می ماند.

مقدمه دوم:
قربانیان ایرانی بمباران های شیمیایی رژیم بعث به دلیل مصونیت قضایی دولت عراق، امکان طرح دعوی در محاکم داخلی ایران و هیچ دولت دیگر علیه عراق را ندارند.

مستحضر هستید که دیوان بین المللی دادگستری در قضیه مصونیت قضایی دولت (طرح دعوی آلمان علیه ایتالیا) تاکید نمود که محاکم داخلی ایتالیا، حق پذیرش دعاوی علیه دولت آلمان بابت وقایع مربوط به جنگ دوم جهانی را نداشته اند. بنابراین امکان طرح دعوی و تعقیب دولت عراق از طریق محاکم داخلی وجود ندارد. همچنین امکان طرح دعوی در مرجع قضایی بین المللی نیز علیه دولت عراق منتفی است زیرا این دولت، اعلامیه اختیاری پذیرش صلاحیت اجباری دیوان را صادر نکرده است.

در واقع،
طرح دعوی در محاکم قضایی دول غربی، آخرین راه حل جبرانی برای جبران خسارات وارده به قربانیان بمیاران های شیمیایی ایران است.
قاضی بنونا، در رای جداگانه خود در قضیه دعوی آلمان علیه ایتالیا:
به نقل از «وان لو» خاطرنشان کرده است: دیوان در قضیه کانال کورفو اعلام کرده بود که «ملاحظات اولیه انسانی» نقطه پیوند میان حقوق بشر و حقوق بشردوستانه است. در اینجا نیز می بایست از قاعده آخرین راه حل last resort” argument, به عنوان یک «هنجار بینابینی» (interstitial norm) میان حقوق مصونیت دولت ها و حقوق مسئولیت بین المللی استفاده کرد.

در نتیجه گیری باید گفت نظر به این واقعیت که قربانیان، امکان اخذ غرامات از مباشر جنایات را ندارند و عدم جبران خسارات به مفهوم تداوم وضعیت ناشی از نقض قواعد آمره است لذا دول غربی موظف هستند تا شرکتهای آمریکایی، آلمانی، ایتالیایی، اسپانیایی و اتریشی را ملزم به جبران خسارات ناشی از کمک و مساعدت این شرکت ها به دولت عراق نمایند و خسارات وارده به قربانیان را جبران نمایند.
در این راستا تمامی دولت ها موظفند در جهت این هدف به یکدیگر،کمک و مساعدت قضایی نمایند و هرگونه کوتاهی و ترک فعل در این خصوص به مفهوم شناسایی وضعیت ناشی از نقض قواعد آمره خواهد بود.


بازنشر:
بنیادتوسعه صلح و مهربانی

@sopskf