🟩‌این دختر استالین است که از شنیدن نام پدر این‌چنین آشفته و پریشان می‌شود؛ سوتلانا استالین که از شرم سایه پدر، نام خانوادگی‌اش را به نام مادر تغییرداد: سوتلاناعلیلویوا (آلیلویوا). دختر مردی که سه‌دهه راه‌حل مشکلات و معضلات انسان‌ها را در مرگ، نابودی، تباهی، اسارت، گرسنگی و فقر خلاصه کرد.
رهبر خودکامه شوروی، خودستایی بی‌حد و مرز، مبتلا به جنون کشتار و شکنجه، شیفته به تبعید فرستادن انسان‌ها در سردترین نقطه جهان و بیگاری کشیدن از منتقدان و دگراندیشان در اردوگاه‌های کار. مرگ پدر راهی بود که برای سوتلانا باز شد.
✅فرزندانش را گذاشت، به هند رفت و در سفارت آمریکا درخواست پناهندگی داد. در آنجا در خفا، ترس و اضطراب زندگی کرد، نوشت، مصاحبه کرد، ازدواج کرد و هربار از شنیدن نام پدر لرزید.
اینجا، دوستش می‌خواهد فیلمی از او ضبط کند اما سوتلانا به محض شنیدن سرزمین پدری برمی‌آشوبد؛ پدری که عاشق دخترش بود اما دختر تمام عمر سعی کرد از زیر سایه‌ تاریکش فرار کند.
فیلم:از مستند #دختر‌استالین، ۲۰۱۵./gooshe

#استالین
#دیکتاتور
#جنون‌_کشتار‌
#رهبر‌_خودکامه
#دگر‌اندیشان
#پناهندگی
#شکنجه

@VOTEHAN
https://t.me/Sociologyofsocialgroups

#مرور_تاریخ

" به بهانه‌ی معرفی #سولژنیتسین نویسنده‌ی کتاب:
📚#دویست_سال_با_هم "


👈 ازآغاز دهه‌ی ۱۹۳۰ #دستگاه_ترور_شهروند خودی به دستور #استالین در یک ششم مساحت خشکی کره ی زمین به راه افتاد. شهر و روستا و دور و نزدیکش فرقی نمی کرد. دیگر دوره‌ی بازداشت های تک و توک به سر آمده بود و زمان دستگیری‌های گسترده فرا رسیده بود. ماشین های سواری جوابگو نبودند.

مسئولین متعهد #ان_کا_و_د ( N.K.V.D)🔺️ پیشنهاد استفاده از #کامیونت_های_حمل_نان را مطرح کردند که مورد قبول #رهبر_شوروی قرار گرفت.

⭕ پیشنهاددهندگان دو دلیل قانع کننده آوردند:

۱- مردم از گستردگی هولناک #دستگیری‌_ها و #سرکوب‌_ها آگاه نشوند.
۲-  هم اینکه، مردم با دیدن کامیونت هایی که روی اتاقشان نوشته شده "نان" خیالشان راحت می شد از اینکه قحطی‌ای درکار نیست و نان برای همه هست.

🔴 تا اینکه به #سال_۱۹۳۷ رسیدیم، #مخوف_ترین_سال_تاریخ_هزارساله‌ی_روسیه. دستگیری ها به‌حد جنون‌آوری زیاد شده بود. کارمندان #ان_کا_و_د، کلافه شده بودند. هر روز می‌بایست صدها نفر را به منطقه‌ی نظامی حفاظت شده‌ی خارج از شهرها ببرند و #تیرباران کنند. اعضای دسته‌ی تیرباران از کار زیاد شاکی شدند. مسئولین عالی‌رتبه‌ی #ان_کا_و_د متوجه شدند که اگر همین‌طور ادامه بدهند، دسته‌های تیرباران #شورش خواهند کرد( فقط در شهر #مسکو، در‌طول یک روز کاری_ روز بیست و هشتم فوریه سال ۱۹۳۷_ "پانصد و شصت و دو" زندانی #تیر_باران شدند.

⭕ مسئولان #ان_کا_و_د، پس‌از مشورت و به پیشنهاد رئیس کارگزینی این سازمان در شهر مسکو، آقای ایسای بِرگ، تصمیم گرفته شد تا از #کامیونت_گاز یا #دوشِگوبکا برای #اعدام_زندانیان استفاده شود.

چهار سال پیش از آن‌که #نازیها از وانت گاز استفاده کنند، #حکومت_شوروی از آن برای اعدام شهروندان خودی استفاده می کرد. شهروندانی که ذیل ماده ی ۵۸ قانون جزای شوروی، به‌عنوان #دشمن ملت (شما بخوانید دشمن #استالین) محکوم به اعدام می‌شدند. و روی اتاقک این کامیونت‌ها همچنان نوشته می‌شد: "نان".

#نظام_شوروی برای زنده ماندن نیاز به خوردن این نان داشت. و #زندانیان_سیاسی که پنجاه نفری بدون لباس، درون این کامیونت‌ها چپانده می شدند بسوی مرگ ...

⭕ علاوه بر اسناد بجامانده از دهه‌ی سیاه سی، #سولژنیتسین هم در کتاب #دویست_سال_با_هم به #کامیونت‌_های_دوشگوبکا می پردازد.

اَلکساندر ایسایِویچ سولژنیتسین، متولد ۱۹۱۸ و  نویسنده‌ی سرشناس اهل روسیه و نیز برنده‌ی جایزه نوبل ادبیات در سال ۱۹۷۰ بود. پدرش از #کهنه_سربازان #جنگ_اول_جهانی و خود او نیز از نظامیان #ارتش_سرخ در #جنگ_دوم_جهانی بود. اما در فوریه‌ی ۱۹۴۵ به‌خاطر نوشتن نامه‌ای در انتقاد از ژوزف استالین مورد غضب قرار گرفت و از طرف بخش #ضد_جاسوسی_ارتش_سرخ بازداشت شد. با همین اتهام سولژنیتسین در تابستان ۱۹۴۵ به هشت سال زندان در #اردوگاه_کار_اجباری محکوم شد.

وی به‌خاطر افشای جنایات #استالین در رمان‌هایش، پس‌از تحمل هشت‌سال زندان؛ بیست سال را نیز در تبعید گذراند.
از ویژگی‌های #سولژنیتسین، بیان ناخشنودی و انتقادهای او از ساختار اداری نادرست و وجود #فساد_اداری و ندانم‌کاری در میان مقامات بالادست شوروی و بی‌اعتنایی آنان به دیگران است.
این نویسنده در آثار ادبی‌اش با بهره‌گیری از تجربه‌های زیسته‌ی خود، تاریخ سیاسی قرن بیستم کشورش به ویژه سازوکار #سرکوب_سازمان‌_یافته را روایت می‌کند.


🔹️🔹️🔹️🔹️🔹️🔹️🔹️🔹️🔹️🔹️🔹️🔹️🔹️🔹️🔹️🔹️🔹️

پ.ن:🔺️#کمیساریای_خلق_در_امور_داخلی، نقش #سازمان_امنیت_داخلی در اتحاد جماهیر شوروی تحت رهبری ژوزف استالین را بر عهده داشت. کمیساریای خلق در امور داخلی، مجری مستقیم #سرکوب_سیاسی و #تصفیه‌ها بود. این سازمان دو سال بعد از مرگ استالین در سال ۱۹۵۴ منحل شد. (#N.K.V.D)


✍ با اندکی ویرایش، افزودن معرفی نویسنده‌ی کتاب "دویست سال باهم " و پانویس توضیحی به قلم فریبا نظری


@movarekhan  👈منبع
https://t.me/Sociologyofsocialgroups

🔰🔰شوخ‌طبعی در مقاومت مدنی چه نقشی دارد؟

🖍️#اریکا_چنووت*
استاد دانشکده‌ی کِنِدی و مؤسسه‌ی مطالعات عالی رادکلیف در #دانشگاه_هاروارد است.
✏️برگردان: #عرفان_ثابتی


1️⃣ اول اینکه، شوخ‌طبعی ــ به‌ویژه طنز و هجو ــ می‌تواند مستقیماً در برابر تبلیغاتِ حکومت‌ها عرضِ اندام کند و با افشای حقیقت اجازه ندهد که #پروپاگاندای حکومت به هدف اصلیِ خود دست یابد. حرف اساسیِ #واتسلاو_هاول ــ اندیشمند، فعال، و در نهایت، رئیس‌جمهور جمهوریِ چک ــ درباره‌ی قدرت‌آفرینی از پایین و به دستِ مردم این است که باید «در حقیقت زندگی کرد» ــ یعنی، روایت منفعت‌طلبانه و جعلیِ حکومت از رویدادها را نپذیرفت.

2️⃣ دوم اینکه، شوخ‌طبعی می‌تواند در وضعیتی وخیم و ناگوار، حال و هوایی شاد و پرنشاط بیافریند. این تغییرِ احساس به‌ویژه وقتی مهم است که حکومت توسل به زور علیه مخالفان را آغاز کرده است. جشن‌ها می‌توانند سرپناهی برای تعداد زیادی از کسانی باشند که می‌خواهند دَمی از احساس ملال، بدبختی و خیانت فارغ شوند. برای مثال، در سپتامبر ۲۰۱۱ در تظاهراتی علیه بشاراسد، #دیکتاتور_سوریه، کنشگران غیرمسلح با وسایل آتش‌بازی و دوربین‌های ویدیویی به مصاف نیروهای امنیتیِ مجهز به تانک و خمپاره‌انداز رفتند. تصاویر ضبط‌شده توسط دوربین‌ها حاکی از ناسازگاریِ مضحک میان قدرت‌نماییِ نظامیان و شوخ‌طبعیِ معترضانی بود که با ترقه‌بازی و پرتاب فشفشه به آسمان، قدرت‌نماییِ نظامیان را مسخره می‌کردند. این تصاویر به شکل مؤثری نشان داد که واکنش دولت سوریه به هیچ وجه متناسب با اعتراض شهروندان غیرمسلح نیست.

3️⃣ سوم اینکه، شوخ‌طبعی اغلب می‌تواند به مردم اجازه دهد که راه‌های جدیدی را برای مبارزه با وضع موجود در نظر مجسّم کنند. در واقع، شوخ‌طبعی آن‌قدر تهدیدآمیز است که می‌تواند مرگ‌بار باشد. در نظام‌های #تمامیت‌خواه، بیان لطیفه‌ای در انتقاد از مسئولان می‌تواند جرم بزرگی به شمار رود. علت این امر آن است که تمامیت‌خواهی مبتنی است بر کنترل کامل روایت اجتماعی و تاریخی ــ همان به‌اصطلاح، «یگانه حقیقت» ــ و به طور عام، جریان اطلاعات. در دوران حکومت #استالین، صدها شهروند اتحاد جماهیر شوروی به جرم لطیفه‌گویی در انتقاد از رژیم به مرگ یا حبس در اردوگاه‌های کارِ اجباری محکوم شدند. در فاصله‌ی سال‌های ۱۹۴۲ و ۱۹۴۴، «دادگاه خلق برلین» ۴۹۳۳ نفر را به جرم بیان «لطیفه‌های مأیوس‌کننده» درباره‌ی #حزب_نازی به مرگ محکوم کرد. در سال ۱۹۴۴، ماریان الیز کِی، کارگر کارخانه‌ی مهمات‌سازی در برلین، به جرم تضعیف جنگ «از طریق سخنان مغرضانه» اعدام شد. جرم او چه بود؟ تعریف این لطیفه‌ برای همکارانش در کارخانه‌ی مهمات‌سازی: #هیتلر و گورینگ بالای برج مخابراتِ برلین ایستاده‌اند. هیلتر می‌گوید که دلش می‌خواهد کاری بکند تا اهالیِ برلین شاد شوند. گورینگ می‌گوید: «خب چرا نمی‌پَری پایین؟» یکی از همکاران ماریان که این لطیفه را اتفاقی شنید به مسئولان محلی گزارش داد، و این خبرچینی به اعدام ماریان انجامید...

🔗 ادامه را در لینک زیر بخوانید 👇

@NashrAasoo
https://t.me/Sociologyofsocialgroups

*پنج نکته‌ای که باید از مقاومت مدنی بیاموزیم/ اریکا چنووت 👇
https://t.me/Sociologyofsocialgroups/856

#مرورتاریخ


🔺چرا انسان‌هایی که به اخلاق باور دارند دست به شرارت می‌زنند؟
🖍️حمید مطهری

#هیتلر مشروبات الکلی مصرف نمیکرد و سیگار نمی‌کشید و عاشق #موسیقی و #نقاشی بود. از آزار دیدن حیوانات ناراحت می‌شد و برای اولین بار در تاریخ اروپا، قوانین حمایت از #حیوانات را وضع کرد. وی حامی #محیط‌زیست و خانواده بود و به #زنان احترام می‌گذاشت. این ویژگی‌ها در کنار کشتارهای وسیع، سردرگم‌کننده است با این حال این تضادها در هیتلر خلاصه نمی‌شود، بی‌رحم‌ترین شکنجه‌‌گران هم چه‌بسا پدرانی دلسوز باشند و از دیدن زخمی در انگشت فرزندشان ناراحت شوند.

❓پرسش اصلی این است که چطور انسان‌هایی که باور قوی به ارزش‌های اخلاقی دارند و در سایر بخش‌های زندگی دل‌رحم هستند می‌توانند دست به اعمال غیراخلاقی بزنند؟ پاسخ #بندورا استاد دانشگاه #استنفورد چنین است:
🔸افراد معمولا دست به اعمال ناپسند نمی‌زنند مگر آن‌که جنبه‌های غیراخلاقی آن اعمال را برای خودشان توجیه کرده باشند. او این حالت را "غیرفعال‌کردن کنترل درونی" نامید. این اتفاق چگونه روی می‌دهد؟ "بندورا" چند مکانیسم شناختی- روانی را که می‌توانند باعث غیرفعال‌شدن کنترل درونی افراد شوند توضیح داد:

۱. توجیه اخلاقی؛ با تاکید بر اهداف متعالی، رفتار غیراخلاقی طوری توجیه می‌شود که قابل دفاع یا حتی ستایش‌آمیز به نظر برسد. شستشوی مغزی هم مثالی از این روش است. تروریست‌های انتحاری با همین روش اقناع می‌شوند، پاک‌کردن زمین از گناه، رفتن به بهشت موعود و ...

۲. تلطیف لغوی یا حسن تعبیر؛ نام‌گذاری یک فعل غیراخلاقی با کلمات متفاوت که چهره‌ آن را می‌پوشاند. فرماندهان در ابوغریب از لفظ "نرم‌کردن" به‌جای شکنجه‌کردن استفاده می‌کردند و رهبران نازی کشتار یهودیان را "پاک‌سازی اروپا"  می‌نامیدند.  نمونه‌های دم‌دستی‌تر این روش استفاده از "اختلاس" به‌جای دزدی و "شیطنت" به‌جای خیانت‌های جنسی در ازدواج است.

۳. مقایسه با دیگران؛ در این روش فرد با مقایسه رفتار خود با نمونه‌هایی بدتر از سوی دیگران از عذاب وجدان خود کم می‌کند. "آن‌قدر تو این کشور دزدی می‌شه که از زیر کار در رفتن ما جلوش هیچی نیست".

۴. جابه‌جایی یا تقسیم مسئولیت؛ فرد در این حالت مسئولیت را به گردن یک منبع خارجی می‌اندازد یا آن را میان جماعت بزرگی تقسیم می‌کند. در قتل عام "می لای" یک گروه از سربازان آمریکایی پانصد غیر نظامی ویتنامی را شکنجه کردند، مورد تجاوز قرار داند، کشتند و بدن بعضی‌ها را مثله کردند. وقتی ۱۴ نفر از افسران بابت این ماجرا محاکمه شدند مسئولیت را به گردن مافوق  انداختند و البته رفع اتهام هم شدند!

۵. انسانیت‌زدایی از قربانی؛ منطق کلی این روش مادون انسان در نظر گرفتن سایرین است. هرچه کیفیت انسانی قربانی بیشتر خدشه‌دار شود، آسیب‌رساندن به او سهل‌تر می‌شود. کاکاسیا‌خواندن برده‌ها، کم‌عقل دانستن زنان درواقع پیش درآمدی برای همین رفتارهاست.

۶. مقصردانستن قربانی؛ در این روش خود قربانی مسبب اصلی شرارت قلمداد می‌شود. کارگرانی که بدرفتاری کارفرما را دلیل دزدی خود می‌دانند، متجاوزی که می‌گوید سر و وضع قربانی تحریک‌آمیز بوده، نمونه‌هایی از این مکانیسم هستند.


🔻🔻جنایت چگونه تبدیل به تکلیف می‌شود؟
🖍️دکتر محمدرضا #سرگلزائی

🔹هیتلر به تنهایی جنایات خود را سازماندهی نمی‌کرد. #آیشمن جزو یکی از آنان بود. پژوهشگران برجسته‌ای به مطالعه پرونده آیشمن پرداختند. آن‌ها کنجکاو بودند ببینند وضعیت روانی کسی که مرگ هزاران انسان بی‌گناه را مدیریت کرده چگونه است. یکی از معروف‌ترین کسانی که پرونده آیشمن را بررسی کرد #هاناآرنت بود.
نتیجه تحقیقات پژوهشگرانی برجسته در سطح آرنت این بود که آیشمن هیچگونه بیماری روانی نداشت. او نه نسبت به لهستانی‌ها و نه نسبت به یهودیان، هیچ خاطره بد یا کینه‌ای نداشت. وی در تمام سال‌های مدرسه و دانشگاه فردی منضبط، قانون‌مند، وظیفه‌شناس و نمونه بود!
آیشمن هیچ سابقه شخصی از پرخاشگری و خشونت نداشت و در خانواده و دوستان به‌عنوان فردی معاشرتی، مهربان و گرم شناخته می‌شد! او اعتقاد داشت که به‌عنوان یک #تکنوکرات به وظایفش عمل کرده است، سیستمی که در آن کار می‌کرد ماموریتی را به او محول کرده و او هم به بهترین نحو ماموریت را مهندسی کرده بود!

💢در جنایات بزرگ و نظام‌مند به دنبال شخصیت‌های #ضداجتماعی نگردید، شاگرد اول‌هایی با #معدل‌بالا و نمره انضباط بیست، بدنه ماشین‌های #سرکوب را می‌سازند و نوابغ #خودشیفته (Narcissistic) این کارمندان شریف، وظیفه‌شناس و مطیع را به "انجام وظیفه" مکلف می‌کنند!
جنایت‌های سازمان‌یافته و کلان زمانی محقق می‌شوند که "جنایت" تبدیل به "وظیفه" شود! شعبده #رهبران_توتالیتر همچون #هیتلر، #استالین و #مائو این است که جنایت را تبدیل به #تکلیف می‌کنند!
برداشت آزاد از کانال گاهنامه مدیر

@JameahiBehtarBesazim
https://t.me/Sociologyofsocialgroups

#مرور_تاریخ


🔺🔴🔺​​‌چرا زندگی خصوصی و سبک زندگی مردم در حکومت‌های تمامیت‌خواه خطرناک است؟
🖍️گوشه

🔵در روزهای نخست شکل‌گیری #کمونیسم در #شوروی، ایده‌‌ای مطرح شد درباره اینکه مردم باید در غذاخوری‌های عمومی، به اجبار غذا بخورند.
از دید #استالین، آشپزخانه‌‌‌ها و اتاق‌های نشیمن و اتاق پذیرایی در خانه، تهدیدی بزرگ برای دولت محسوب می‌شدند، چون در این مکان‌‌ها، مردم حرف‌‌هایی می‌زدند، چیزهایی می‌شنیدند و خوراکی‌‌هایی می‌‌خوردند که برای رژیم خطرناک و مضر شناخته می‌شد.
آن روزها مسئولان بنابر چیزی معروف به «سیاست آشپزخانه»، طرح خانه‌های بدون آشپزخانه را بررسی کردند تا به گفته خودشان زن‌ها به جای وقت‌گذراندن در آشپزخانه برابر با مردها، کارگر دولت باشند و اساسا چنین جایی در خانه‌ها برای گردآمدن و بحث سیاسی وجود نداشته باشد، و در عوض غذا و گفت‌وگوی مردم در کافه‌تریاهای عمومی کنترل شود.
گرچه این ایده به نتیجه نرسید و امکان نداشت، به ده‌ها گروه قومی و مذهبی مختلف، فقط یک نوع کنسرو سوپ و یک‌جور خوراک خمیری بی‌مزه داده شود، اما در عمل مردم باید ساعت‌‌ها در صف می‌ایستادند تا فقط به یک محصول غذاییِ ناچیز و بی‌کیفیت دسترسی پیدا کنند؛ تلاشی روزمره برای به دست‌آوردن تکه‌ای پنیر یا مقداری شیر رو به انقضا، در کشوری که سران آن به خودکفایی می‌بالیدند و همزمان با کمبود غذا در کشور، مثل پادشاهان در غذاخوری #کرملین خود را سیر می‌کردند و بی‌هیچ زحمتی از شبکه‌ فروشگاه‌های ویژه سران کشور، مواد غذایی درجه اول تهیه می‌کردند؛‌ از سوسیس، ماهی، پنیر، ودکا، شکلات و کیک‌های متنوع گرفته تا میوه‌ها و سبزی‌های تولید شده در مزارع دولتی که مردم برایشان تأمین کرده بودند.
مردمی که اجازه نداشتند، محصولی #آمریکایی را از نزدیک ببینند یا لباس غربی بپوشند اما مسئولان‌شان سیگارهای آمریکایی و ویسکی اسکاتلندی و داروهای خارجی تهیه می‌کردند.

🔷مسئولان شوروی از همان اول می‌‌خواستند #سبک_زندگی مردم را زیر نظر بگیرند درحالیکه خودشان غرق در همان نوع زندگی بودند که برای مردم ممنوع و غیرقانونی شده بود. می‌‌خواستند بگویند دیگر فاصله طبقاتی در کشور وجود ندارد،‌ پس ارائه و انتشار آمار درباره #فقر را متوقف کردند.
می‌‌خواستند بگویند مردم علاقه‌ای به #فرهنگ_غربی ندارند، پس فهرستی از گروه‌ها و موسیقی‌های غربی را به دیسکوها و استودیوهای موسیقی دادند و غیرمجازهایی را با «ترکیب‌های مضر و خطرناک ایدئولوژیکی» تعیین کردند و به مردم گفتند، کسی که امروز با موسیقی جَز (موسیقی غربی) برقصد، فردا وطنش را می‌فروشد.
🔹 می‌خواستند مردم کالای خارجی نداشته باشند، پس از مردم خواستند هرچه مجسمه پری دریایی و عروسک خارجی دارند، در سطل‌های زباله بریزند و بیرون از خانه بگذارند.
اما آدم‌هایی هم بودند که راه‌هایی می‌یافتند رو به #آزادی و فرار از این #خفقان. کسانی که می‌گفتند، ممنوعیت‌ها در زندگی روزمره باعث شده افتخار کنند، موسیقی‌ را در خانه می‌شنوند و غذای سنتی و مذهبی و قومی را در آشپزخانه‌هایشان می‌پزند که سران را به وحشت می‌اندازد؛ مردمی که می‌‌دانستند هیچ‌کدام این بایدها و نبایدها دوامی ندارد، مثل سرانی که دوام نیاوردند.

👈⬇️ تصویرهایی که در فرسته پایین آمده:

پوستر تبلیغاتی دولتی از انتخاب‌های غذایی مردم شوروی در رستوران‌ها و فروشگاه‌ها، تصویرسازی و کارتون‌هایی از ممنوعیت‌های مذهبی و موسیقی و خوراک و زیرنظر بودن سبک زندگی شهروندان در دوران شوروی و زندگی داخل خانه و همینطور پوشش خارج از خانه که بعضی ترجیح می‌دادند...

📸عکس‌ها: غذاخوری محقر کارخانه‌های شوروی، نان‌هایی که در مزرعه‌ها و نانوایی‌ها با گاری حمل غذای دام و زغال‌سنگ و چوب، بار زده می‌شد و مردم پس از انتظار در صف‌های طولانی تهیه می‌کردند.

#حکومت_تمامیت‌خواه
#سبک_زندگی


@gooshe

#یک_قطعه_کتاب


🔰دو نوع #هیولا در این دنیا وجود دارد:
آن‌ها که فقط به فکر خودشانند
و آن‌هایی که فقط به فکر دیگران هستند.
به عبارتی، آدم‌های "شرور خودخواه" و آدم‌های "شرور فداکار"..!

گروه اول به لذت و موفقیت خودش بیش از هر چیز بها می‌دهد. البته با تمام این اوصاف، در بدی به گرد پای گروه دوم هم نمی‌رسد..!

"شرورهای فداکار" باعث بزرگ‌ترین ویرانی‌ها می‌شوند، چون هیچ‌چیز جلودارشان نیست، نه لذت و نه شکم‌سیری، نه پول و نه شهرت..
چرا؟ چون "شرورهای فداکار" فقط به فکر دیگران هستند..!
آن‌ها از دایره‌ی شرارت فردی پا را فراتر می‌گذارند، به مقامات بالای حکومتی می‌رسند. #موسولینی، #فرانکو یا #استالین سرشار از احساس رسالت‌اند.
از نظر خودشان، آن‌ها به چیزی جز "مصالح مردم" فکر نمی‌کنند. آن‌ها یقین دارند که کار خوبی می‌کنند، وقتی آزادی‌ها را سلب می‌کنند، وقتی مخالفانشان را به زندان می‌اندازند، یا حتی وقتی آن‌ها را اعدام می‌کنند..!
آن‌ها سهم دیگران را نادیده می‌گیرند.
آن‌ها سر در آرمان‌هایشان دارند و پای در خون..

📕 آدولفه دو زندگی
🖍️ #اریک_امانوئل_اشمیت

 

#شرور_خودخواه
#شرور_فداکار


https://t.me/darvishane49
https://t.me/Sociologyofsocialgroups