📖 مرغ سحر ناله سر کن....  یادی از ملک‌الشعرای‌بهار / ۱۸ آذر ۱۲۶۵

✍ #مصطفی_بيان / ۱۸ آذر ۱۴٠۱

🔷 یکصد سال قبل مثل چنین روزهایی، که نَه من و شما و نَه پدران و مادران‌مان بودند، مردی به نام #حسین_پیرنیا ملقب به #موتمن_الملک رئیس مجلس شورای ملی (مجلس شورای فعلی) بود. پیرنیا از دولتمردان نخبه و تحصیلکردهٔ اواخر دورهٔ قاجاریه بود. در آن دوران ایران برای شانزده سال طعم داشتنِ #مجلس_ملی را بعد از دوران پُرتلاطم نهضت مشروطه در پادشاهی دو شاه آخر سلسلهٔ قاجار چشیده بود. پیرنیا، در پاریس حقوق خواند. پس از بازگشت به ایران به خدمت وزارت امور خارجه درآمد و در سال ۱۲۷۷، که مدرسهٔ علوم سیاسی دایر شد، در آنجا به تدریس پرداخت.

🔶 همهٔ اینها برای این بود که بگویم ملک‌الشعرای بهار سی‌و‌شش ساله در همین دوره نماینده مجلس بود (آذر سال ۱۳٠۱). و با #مدرس و شاعران روشنفکر عصر مشروطه به خصوص #میرزاده_عشقی دوستی و روابط صمیمانه و نزدیکی داشت. بهار، مدرس و میرزاده عشقی مخالف طرح «جمهوریت رضاخانی» بودند و باور داشتند این #جمهوری فریب است و در نهایت به #دیکتاتوری_رضاخانی ختم می‌شود.

🔷 محمدتقی‌بهار، مبارزه سیاسی خود را برای برپایی #مشروطه و حکومت #قانون  پی‌گرفت، اما با آغاز حکومت رضاخان، خانه‌نشین و دلزده شد.

🔶 بهار در ۶۴ بهار زندگی‌اش، پنج پادشاه ایران را دید. او عاشق ایرانِ #آزاد و #قانونمند بود.

https://www.instagram.com/p/Cl6uuknJF5k/?igshid=YmMyMTA2M2Y=

@Simurgh_Dastan