🔴 بیانیه جمعی از دانشجویان دانشگاه هنر اصفهان برای شروع سال جدید تحصیلی
پادگان نمی‌خواهیم
با شروع ترم جدید، حاکمیت از هیچ تلاشی برای معنازدایی از دانشگاه دریغ نکرد. از افزایش تعداد دوربین‌ها و ثبت اسکن چهره و اثر انگشت گرفته تا اعمال فشارهای سلیقه‌ای مامورین حراست بر دانشجویان در دانشگاه و خوابگاه، همه در روند پلیسی‌سازی فضاهای دانشجویی بوده است.
ما دانشجویان دانشگاه هنر اصفهان تلاشتان برای سرکوب دانشجو و پادگان کردن دانشگاه را پوچ می‌کنیم. چرا که خم نمی‌شوند تن‌هایی که شوریدن برای آزادی را دیده‌اند.
تلاش بی‌وقفه حراست دانشگاه‌ها برای امنیتی کردن دانشگاه، لزوم بازپس‌گیری و بازتعریف فضاهای دانشجویی را آشکار میکند. گسترده بودن این دسته از اقدامات به لحاظ ماهیت و معنا در اغلب دانشگاه‌ها، موضع کلی حاکمیت علیه جنبش دانشجویی را مشخص کرده است. غافل از اینکه جنبش دانشجویی ورای مرزهای مکان و زمان تداوم می‌یابد. در برابر دانشجویان متحد، دانشگاه به پادگان دیگری میان پادگان‌های رو به افولتان بدل نخواهد شد.
جمعی از دانشجویان دانشگاه هنر اصفهان
#دانشگاه_پادگان_یا_بنگاه_نیست
@Shbazneshasteganir
پادگان نمی‌خواهیم
با شروع ترم جدید، حاکمیت از هیچ تلاشی برای معنازدایی از دانشگاه دریغ نکرد. از افزایش تعداد دوربین‌ها و ثبت اسکن چهره و اثر انگشت گرفته تا اعمال فشارهای سلیقه‌ای مامورین حراست بر دانشجویان در دانشگاه و خوابگاه، همه در روند پلیسی‌سازی فضاهای دانشجویی بوده است.
ما دانشجویان دانشگاه هنر اصفهان تلاشتان برای سرکوب دانشجو و پادگان کردن دانشگاه را پوچ می‌کنیم. چرا که خم نمی‌شوند تن‌هایی که شوریدن برای آزادی را دیده‌اند.
تلاش بی‌وقفه حراست دانشگاه‌ها برای امنیتی کردن دانشگاه، لزوم بازپس‌گیری و بازتعریف فضاهای دانشجویی را آشکار میکند. گسترده بودن این دسته از اقدامات به لحاظ ماهیت و معنا در اغلب دانشگاه‌ها، موضع کلی حاکمیت علیه جنبش دانشجویی را مشخص کرده است. غافل از اینکه جنبش دانشجویی ورای مرزهای مکان و زمان تداوم می‌یابد. در برابر دانشجویان متحد، دانشگاه به پادگان دیگری میان پادگان‌های رو به افولتان بدل نخواهد شد.
جمعی از دانشجویان دانشگاه هنر اصفهان
#دانشگاه_پادگان_یا_بنگاه_نیست
@Shbazneshasteganir
🔴 بیانیه جمعی از دانشجویان دانشگاه علامه در ضرورت دفاع از حقیقت و اعلام حمایت و همبستگی با #نیلوفرحامدی و #الهه_محمدی.
به نام حقیقت و به یاد راویان آن
نیلوفر حامدی و الهه محمدی که بیش از یک سال است در بازداشت غیرقانونی به سر می‌برند، امروز روی هم به ۲۵ سال زندان محکوم شدند که ۱۳ سال آن قابلیت اجرا دارد؛ ۶ سال الهه و ۷ سال نیلوفر.
ما می‌دانیم برای گفتن حقیقت و پایبندی به اصول روزنامه‌نگاری عنوان اتهامی‌ای تعریف نشده است و هیچ مدرک و مدعایی نیز، دال بر ضرورت یک سال بازداشت آنان وجود ندارد؛ اما مسئله تنها این نیست.
اراده سیاسی پشت این قواعد نوشته یا نانوشته است که حکم می‌دهد و اجرا میکند. قاضی صلواتی نه علت؛ بلکه خود معلولی از یک واقعیت هولناک‌تر است و این واقعیت چیزی نیست جز نظام سیاسی‌ای که آکنده از رویه‌های غیرحقوقی و انسانی است و چون ضد زندگی‌ست، ضد حقیقت و ضد جامعه است و تمامی اجزایش این ضدیت را آشکارا نشان می‌دهد؛ از دستان قاضی صلواتی هنگام امضای احکام تا سیمای دانشگاه و شهر.
به دانشگاه می‌نگریم، جایی که پرشده است از نمادهایی که می‌خواهد حقیقت را به محاق ببرد. تصاویری می‌بینیم که می‌گوید: «به دانشگاهِ جمهوری اسلامی خوش آمدید». تصاویر دیگری در شهر با مضامین مشترک در پل‌های عابر و ساختمان‌های حکومتی نقش می‌بندد که همه بر محاق بردن عامدانه حقیقت و تحریف آن دلالت دارد.
در میانه شهر اما، زنان و مردان بسیاری دوشادوش یکدیگر مقاومت را زندگی می کنند و امروز الهه محمدی و نیلوفر حامدی به ما یادآور می‌شوند که حقیقت پنهان نمی‌ماند و نمی‌توان آن را از بین برد. تصویر نیلوفر و الهه با لبخندها‌یشان می‌رود تا بنیانِ آنچه که می‌گوید به شهر و دانشگاهِ ایدئولوژی زده جمهوری اسلامی خوش آمدید را، بلرزاند.
حکومت تلاش میکند تا با به بند کشیدن راویانی چون الهه و نیلوفر، حذفشان از حرفه روزنامه‌نگاری و متهم کردنشان به اتهاماتی مضحک، روایت‌های دروغین خود را جایگزین حقیقتی کند که با قلم این روزنامه‌نگاران افشا شد. در این جنبش، روایتگری سلاحی شد که ساختار دروغینشان توان ایستادگی دربرابر آن را نداشت.
تلاش‌های استبداد در جهت ساخت ضد روایت‌ها، نتیجه عکس داشت؛ نیلوفر و الهه تن بی‌جان روزنامه‌نگاری را با شجاعت خود دوباره احیا کردند و نشان دادند که راویان حقیقت هنوز می‌نویسند و سرکوب و هجمه به این حرفه نمی‌تواند رسالت آن را که بیان حقیقت است تخریب کند؛ بلکه تخریبگر، خود در این مسیر تخریب خواهد شد.
با این احکامی که امروز برای این دو روزنامه‌نگار صادر شد، سرکوبی که هر جمعه بر زاهدان تحمیل می‌شود، بازداشت روزنامه‌نگاری که رفت تا از آرمیتا گرواند خبر تهیه کند، همچنین شواهد دیگری که هرروز لمس و تجربه می‌کنیم؛ می‌توانیم بگوییم تقابل با جامعه که از چند دهه پیش شروع شد، امروز به اوج خود رسیده است.
از طرف دیگر شاهد ظهور نوکنشگرانی هستیم که با استفاده از فضای مدیا در تلاش هستند جریان حقیقی اخبار را به حاشیه ببرند. در چنین فضایی قدر و اهمیت کنشگرانی همچون الهه و نیلوفر درک می‌شود و با یأسی که این احکام و بازداشت‌های فعالین روزنامه‌نگار، معلم، کارگر و دانشجو بر سایرین می‌گذارد، لزوم همبسته‌تر شدن بیش از پیش احساس می‌شود.
در اوج فجایعی که مستبدین رقم می‌زنند، الگوهایی مانند این دو روزنامه‌نگار، ماندگار و تکثیر می‌شود، از طرفی گواه این می‌شوند که ثبت و ضبط حقیقت در این زمانه کاری بزرگ و انسانی است و هزینه‌هایش نامعلوم؛ آن هم در زندان‌ها و بازداشتگاه‌هایی که بیشتر به قتلگاه می‌ماند. قتلگاهی که روح و جان جواد روحی را گرفت و در تلاش بود تا صدای ستار بهشتی را نهان نگاه دارد.
اکنون با تمام روزها و سال‌هایی که به نیلوفر حامدی و الهه محمدی تحمیل شده، زندگی‌هایی که سلب شده و بیدادگاه‌هایی که برپا شده است، راهِ آزادی با وجود چنین کنشگرانی از بی‌راهه‌ها عیان‌تر شده است.
#زن_زندگی_آزادی
#دانشگاه_علامه_طباطبایی
@Shbazneshasteganir
به نام حقیقت و به یاد راویان آن
نیلوفر حامدی و الهه محمدی که بیش از یک سال است در بازداشت غیرقانونی به سر می‌برند، امروز روی هم به ۲۵ سال زندان محکوم شدند که ۱۳ سال آن قابلیت اجرا دارد؛ ۶ سال الهه و ۷ سال نیلوفر.
ما می‌دانیم برای گفتن حقیقت و پایبندی به اصول روزنامه‌نگاری عنوان اتهامی‌ای تعریف نشده است و هیچ مدرک و مدعایی نیز، دال بر ضرورت یک سال بازداشت آنان وجود ندارد؛ اما مسئله تنها این نیست.
اراده سیاسی پشت این قواعد نوشته یا نانوشته است که حکم می‌دهد و اجرا میکند. قاضی صلواتی نه علت؛ بلکه خود معلولی از یک واقعیت هولناک‌تر است و این واقعیت چیزی نیست جز نظام سیاسی‌ای که آکنده از رویه‌های غیرحقوقی و انسانی است و چون ضد زندگی‌ست، ضد حقیقت و ضد جامعه است و تمامی اجزایش این ضدیت را آشکارا نشان می‌دهد؛ از دستان قاضی صلواتی هنگام امضای احکام تا سیمای دانشگاه و شهر.
به دانشگاه می‌نگریم، جایی که پرشده است از نمادهایی که می‌خواهد حقیقت را به محاق ببرد. تصاویری می‌بینیم که می‌گوید: «به دانشگاهِ جمهوری اسلامی خوش آمدید». تصاویر دیگری در شهر با مضامین مشترک در پل‌های عابر و ساختمان‌های حکومتی نقش می‌بندد که همه بر محاق بردن عامدانه حقیقت و تحریف آن دلالت دارد.
در میانه شهر اما، زنان و مردان بسیاری دوشادوش یکدیگر مقاومت را زندگی می کنند و امروز الهه محمدی و نیلوفر حامدی به ما یادآور می‌شوند که حقیقت پنهان نمی‌ماند و نمی‌توان آن را از بین برد. تصویر نیلوفر و الهه با لبخندها‌یشان می‌رود تا بنیانِ آنچه که می‌گوید به شهر و دانشگاهِ ایدئولوژی زده جمهوری اسلامی خوش آمدید را، بلرزاند.
حکومت تلاش میکند تا با به بند کشیدن راویانی چون الهه و نیلوفر، حذفشان از حرفه روزنامه‌نگاری و متهم کردنشان به اتهاماتی مضحک، روایت‌های دروغین خود را جایگزین حقیقتی کند که با قلم این روزنامه‌نگاران افشا شد. در این جنبش، روایتگری سلاحی شد که ساختار دروغینشان توان ایستادگی دربرابر آن را نداشت.
تلاش‌های استبداد در جهت ساخت ضد روایت‌ها، نتیجه عکس داشت؛ نیلوفر و الهه تن بی‌جان روزنامه‌نگاری را با شجاعت خود دوباره احیا کردند و نشان دادند که راویان حقیقت هنوز می‌نویسند و سرکوب و هجمه به این حرفه نمی‌تواند رسالت آن را که بیان حقیقت است تخریب کند؛ بلکه تخریبگر، خود در این مسیر تخریب خواهد شد.
با این احکامی که امروز برای این دو روزنامه‌نگار صادر شد، سرکوبی که هر جمعه بر زاهدان تحمیل می‌شود، بازداشت روزنامه‌نگاری که رفت تا از آرمیتا گرواند خبر تهیه کند، همچنین شواهد دیگری که هرروز لمس و تجربه می‌کنیم؛ می‌توانیم بگوییم تقابل با جامعه که از چند دهه پیش شروع شد، امروز به اوج خود رسیده است.
از طرف دیگر شاهد ظهور نوکنشگرانی هستیم که با استفاده از فضای مدیا در تلاش هستند جریان حقیقی اخبار را به حاشیه ببرند. در چنین فضایی قدر و اهمیت کنشگرانی همچون الهه و نیلوفر درک می‌شود و با یأسی که این احکام و بازداشت‌های فعالین روزنامه‌نگار، معلم، کارگر و دانشجو بر سایرین می‌گذارد، لزوم همبسته‌تر شدن بیش از پیش احساس می‌شود.
در اوج فجایعی که مستبدین رقم می‌زنند، الگوهایی مانند این دو روزنامه‌نگار، ماندگار و تکثیر می‌شود، از طرفی گواه این می‌شوند که ثبت و ضبط حقیقت در این زمانه کاری بزرگ و انسانی است و هزینه‌هایش نامعلوم؛ آن هم در زندان‌ها و بازداشتگاه‌هایی که بیشتر به قتلگاه می‌ماند. قتلگاهی که روح و جان جواد روحی را گرفت و در تلاش بود تا صدای ستار بهشتی را نهان نگاه دارد.
اکنون با تمام روزها و سال‌هایی که به نیلوفر حامدی و الهه محمدی تحمیل شده، زندگی‌هایی که سلب شده و بیدادگاه‌هایی که برپا شده است، راهِ آزادی با وجود چنین کنشگرانی از بی‌راهه‌ها عیان‌تر شده است.
#زن_زندگی_آزادی
#دانشگاه_علامه_طباطبایی
@Shbazneshasteganir
#نیلوفر_میرزایی، فعال دانشجویی و دانشجوی گرافیک دانشگاه الزهرا در مراسم خاکسپاری #آرمیتا_گراوند در بهشت زهرا توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به زندان قرچک منتقل شده‌است.
نیلوفر در جریان انقلاب #زن_زندگی_آزادی به مدت ۱۰۳ روز در بازداشت به سر برد و دو ترم از تحصیل تعلیق شد.
ضمنا نیلوفر میرزایی به تازگی حکم تبعید خود به دانشگاه یزد را دریافت کرده بود.
#دانشگاه_الزهرا
@Shbazneshasteganir
نیلوفر در جریان انقلاب #زن_زندگی_آزادی به مدت ۱۰۳ روز در بازداشت به سر برد و دو ترم از تحصیل تعلیق شد.
ضمنا نیلوفر میرزایی به تازگی حکم تبعید خود به دانشگاه یزد را دریافت کرده بود.
#دانشگاه_الزهرا
@Shbazneshasteganir
🔴 صعود نمادین جمعی از دانشجویان دانشگاه تربیت‌مدرس به یاد آرمیتا گراوند
ما به کوهستان آمده‌ایم تا درخشیدن خورشید را پس از تاریکی شب به نظاره بنشینیم و با تو، آرمیتا، پیمان ببندیم که برای ایرانی مبارزه کنیم که وقتی در خیابان‌هایش قدم می‌زنیم احساس کنیم به آن تعلق داریم و پذیرای حضور آزادمان است و مأوای امنمان.
قاب‌هایی که در نهایت شب و در نهایت تاریکی دریچه‌ای بودند برای نگریستنت به کوچۀ خوشبختی اکنون خالی مانده‌اند، زیرا دیوان شب شور زندگی را یکباره از دست‌هایت ربودند. ما آمده‌ایم تا دست‌هایمان را به هم دهیم و بر صفحۀ تاریخ نقشی از زندگی و آزادی بزنیم و یاد تو را جاودانه نگاه داریم.
زنده باد #زن_زندگی_آزادی
#آرمیتا_گراوند
#دانشگاه_تربیت‌مدرس
@Shbazneshasteganir
ما به کوهستان آمده‌ایم تا درخشیدن خورشید را پس از تاریکی شب به نظاره بنشینیم و با تو، آرمیتا، پیمان ببندیم که برای ایرانی مبارزه کنیم که وقتی در خیابان‌هایش قدم می‌زنیم احساس کنیم به آن تعلق داریم و پذیرای حضور آزادمان است و مأوای امنمان.
قاب‌هایی که در نهایت شب و در نهایت تاریکی دریچه‌ای بودند برای نگریستنت به کوچۀ خوشبختی اکنون خالی مانده‌اند، زیرا دیوان شب شور زندگی را یکباره از دست‌هایت ربودند. ما آمده‌ایم تا دست‌هایمان را به هم دهیم و بر صفحۀ تاریخ نقشی از زندگی و آزادی بزنیم و یاد تو را جاودانه نگاه داریم.
زنده باد #زن_زندگی_آزادی
#آرمیتا_گراوند
#دانشگاه_تربیت‌مدرس
@Shbazneshasteganir
بیانیۀ پایانی اعتصاب دانشجویان دانشگاه تربیت‌مدرس
تکمیلی
دانشجویان دانشگاه تربیت مدرس پس از ۲روز، اعتصاب خود را با صدور بیانیه‌ای پایان دادند.
متن بیانیه به شرح زیر است:
دانشگاه ما را اشغال کرده‌اند و در آن حکومت نظامی برپا کرده‌اند. اگر حرفی بزنیم و اعتراضی کنیم، جوابشان خشونت است و توهین و کمیته انضباطی. روزی نیست که از آزار و اذیت حراست دانشگاه و لباس شخصی‌ها در امان باشیم؛ هر روز به ما توهین میکنند، برخورد فیزیکی میکنند، تهدید و احضار میکنند و حریم خصوصی‌مان را نقض میکنند. دانشجویان اما سکوت نکردند، جواب هر تذکر و توهین را با منطق و دلیل دادند و اعتراضشان را تک‌تک یا با نامه‌های گروهی نشان دادند، اما دریغ از یک گام امیدبخش از سوی دانشگاه. واکنش مدیریت دانشگاه و حراست افزایش روزافزون فشار و خفقان و آزار و اذیت بود. هدفشان این است که دانشجویان ترسیده و خموده و افسرده و جداافتاده باشند و صدایی از جایی بلند نشود. می‌خواهند با زور ما را ساکت کنند.
تاریخ جنبش دانشجویی تکرار یک حرف است: «دانشجو تن به سکوت نمی‌دهد.» دانشگاه محل زندگی ماست، ما در دانشگاه با هم زندگی می‌کنیم و لازمۀ زندگی در این فضا داشتن امنیت فیزیکی و روانی، آزادی‌های شخصی و امکانات رفاهی برای همۀ ماست. وقتی فضا را زیست‌ناپذیر می‌کنید روشن است که ما ساکت نمی‌مانیم و حقوقمان را مطالبه می‌کنیم. مدیریت دانشگاه و حراست کار را به جایی رسانده که هر روز دوستانمان از بغض و اشکشان در برابر توهین و آزار حراست یا افسردگی و تمایل به خودکشی می‌گویند. نه! ما دانشجویان در برابر این ستم روزمره سکوت نمی‌کنیم.
اعتصاب روزهای ۲۱ و ۲۲ آبان گام اول اعتراضات ادامه‌دار ما دانشجویان بود و اعتراضات ما تا زمانی که مدیریت دانشگاه و حراست تغییر رویه ندهد و فضای دانشگاه را مناسب زندگی دانشجویان نکند به شیوه‌های مختلف ادامه خواهد داشت. صدای اعتصاب ما پردۀ گوش‌های کر مدیریت دانشگاه و حراست را لرزاند و این تازه شروع اعتراضات ما بود. مدیریت دانشگاه باید بداند که ما دانشجویان دست در دست هم داده‌ایم و برای تحقق مطالباتمان چنان صدایمان را بلند خواهیم کرد که چاره‌ای جز پاسخگویی و تغییر رویه نداشته باشد.
محورهای اصلی مطالبات ما در این اعتصاب بدین شرح بوده است:
۱. فضای امنیتی و خفقان سطح دانشگاه:
نیروهای حراست از فضای دانشجویی دانشگاه خارج و به پست‌های نگهبانی خود محدود شوند. اسامی نیروهای حراستی روی لباسشان درج شود و همه ملزم به پوشیدن لباس فرم حراست شوند.
۲. پوشش:
آزار و اذیت دانشجویان به‌خاطر پوشش با تذکرهای زبانی، خشونت فیزیکی، تلفن و احضارهای غیرقانونی حراست و پرونده‌سازی در کمیتههای انضباطی پایان یابد.
۳. پرونده‌سازی امنیتی:
پرونده‌سازی برای دانشجویان توسط حراست و دیگر نیروهای فشار از طریق احضار و ایجاد رعب و وحشت و نشر اطلاعات شخصی در فضای مجازی پایان یابد.
۴. ورود و خروج:
مقررات جدید اِعمال‌شده برای ورود و خروج دانشجویان به دانشگاه لغو شود، گیت‌های ورود و خروج و تفکیک جنسیتی آن برداشته شود. محدودیت‌های جدید در ساعت ورود و خروج خوابگاه لغو شود، ورود و خروج تاکسی‌های اینترنتی و خریدهای اینترنتی برای دانشجویان خوابگاهی تسهیل شود.
این تنها بخشی از مشکلات صنفی گسترده‌ای است که ما دانشجویان هر روزه با آنها درگیریم و این اعتصابمان را معطوف به آنها کردیم. بدیهی است که ما دست از پیگیری کلیه‌ی مطالبات دانشجویی خود برنخواهیم داشت و اعتراضات ما ادامه خواهد یافت.
دانشجویان دانشگاه تربیت‌مدرس
#مطالبات_صنفی
#اعتصاب_دانشجویی
#دانشگاه_تربیت_مدرس
@shbazneshasteganir
تکمیلی
دانشجویان دانشگاه تربیت مدرس پس از ۲روز، اعتصاب خود را با صدور بیانیه‌ای پایان دادند.
متن بیانیه به شرح زیر است:
دانشگاه ما را اشغال کرده‌اند و در آن حکومت نظامی برپا کرده‌اند. اگر حرفی بزنیم و اعتراضی کنیم، جوابشان خشونت است و توهین و کمیته انضباطی. روزی نیست که از آزار و اذیت حراست دانشگاه و لباس شخصی‌ها در امان باشیم؛ هر روز به ما توهین میکنند، برخورد فیزیکی میکنند، تهدید و احضار میکنند و حریم خصوصی‌مان را نقض میکنند. دانشجویان اما سکوت نکردند، جواب هر تذکر و توهین را با منطق و دلیل دادند و اعتراضشان را تک‌تک یا با نامه‌های گروهی نشان دادند، اما دریغ از یک گام امیدبخش از سوی دانشگاه. واکنش مدیریت دانشگاه و حراست افزایش روزافزون فشار و خفقان و آزار و اذیت بود. هدفشان این است که دانشجویان ترسیده و خموده و افسرده و جداافتاده باشند و صدایی از جایی بلند نشود. می‌خواهند با زور ما را ساکت کنند.
تاریخ جنبش دانشجویی تکرار یک حرف است: «دانشجو تن به سکوت نمی‌دهد.» دانشگاه محل زندگی ماست، ما در دانشگاه با هم زندگی می‌کنیم و لازمۀ زندگی در این فضا داشتن امنیت فیزیکی و روانی، آزادی‌های شخصی و امکانات رفاهی برای همۀ ماست. وقتی فضا را زیست‌ناپذیر می‌کنید روشن است که ما ساکت نمی‌مانیم و حقوقمان را مطالبه می‌کنیم. مدیریت دانشگاه و حراست کار را به جایی رسانده که هر روز دوستانمان از بغض و اشکشان در برابر توهین و آزار حراست یا افسردگی و تمایل به خودکشی می‌گویند. نه! ما دانشجویان در برابر این ستم روزمره سکوت نمی‌کنیم.
اعتصاب روزهای ۲۱ و ۲۲ آبان گام اول اعتراضات ادامه‌دار ما دانشجویان بود و اعتراضات ما تا زمانی که مدیریت دانشگاه و حراست تغییر رویه ندهد و فضای دانشگاه را مناسب زندگی دانشجویان نکند به شیوه‌های مختلف ادامه خواهد داشت. صدای اعتصاب ما پردۀ گوش‌های کر مدیریت دانشگاه و حراست را لرزاند و این تازه شروع اعتراضات ما بود. مدیریت دانشگاه باید بداند که ما دانشجویان دست در دست هم داده‌ایم و برای تحقق مطالباتمان چنان صدایمان را بلند خواهیم کرد که چاره‌ای جز پاسخگویی و تغییر رویه نداشته باشد.
محورهای اصلی مطالبات ما در این اعتصاب بدین شرح بوده است:
۱. فضای امنیتی و خفقان سطح دانشگاه:
نیروهای حراست از فضای دانشجویی دانشگاه خارج و به پست‌های نگهبانی خود محدود شوند. اسامی نیروهای حراستی روی لباسشان درج شود و همه ملزم به پوشیدن لباس فرم حراست شوند.
۲. پوشش:
آزار و اذیت دانشجویان به‌خاطر پوشش با تذکرهای زبانی، خشونت فیزیکی، تلفن و احضارهای غیرقانونی حراست و پرونده‌سازی در کمیتههای انضباطی پایان یابد.
۳. پرونده‌سازی امنیتی:
پرونده‌سازی برای دانشجویان توسط حراست و دیگر نیروهای فشار از طریق احضار و ایجاد رعب و وحشت و نشر اطلاعات شخصی در فضای مجازی پایان یابد.
۴. ورود و خروج:
مقررات جدید اِعمال‌شده برای ورود و خروج دانشجویان به دانشگاه لغو شود، گیت‌های ورود و خروج و تفکیک جنسیتی آن برداشته شود. محدودیت‌های جدید در ساعت ورود و خروج خوابگاه لغو شود، ورود و خروج تاکسی‌های اینترنتی و خریدهای اینترنتی برای دانشجویان خوابگاهی تسهیل شود.
این تنها بخشی از مشکلات صنفی گسترده‌ای است که ما دانشجویان هر روزه با آنها درگیریم و این اعتصابمان را معطوف به آنها کردیم. بدیهی است که ما دست از پیگیری کلیه‌ی مطالبات دانشجویی خود برنخواهیم داشت و اعتراضات ما ادامه خواهد یافت.
دانشجویان دانشگاه تربیت‌مدرس
#مطالبات_صنفی
#اعتصاب_دانشجویی
#دانشگاه_تربیت_مدرس
@shbazneshasteganir
🔴 اخراج از انجمن علمی به دلیل حمایت از اردوی نمایشگاه کتاب بدون تفکیک جنسیتی!
#پرهام_میرهمایونی دبیر انجمن علمی مهندسی مکاترونیک به دلیل مقاومت و جلوگیری از «تفکیک جنسیتی» در برگزاری برنامه بازدید از نمایشگاه کتاب، با حکم اخراج از انجمن علمی مواجه شده و به کمیته انضباطی نیز احضار شده.
در همین راستا با شکایت مدیر فرهنگی وقت، محمدفام که مدرکش علوم قرآن و حدیث بوده، یک پرونده در کمیته انضباطی با اتهامات زیر برای ایشان ایجاد می‌شود:
۱- تهدید، تطمیع، توهین، فحاشی، هتک حرمت، تهمت، افترا و نشر اکاذیب
۲- عدم رعایت شئون دانشجویی
برای ایشان تشکیل شده است و در انتظار صدور حکم هستند.
با استناد به توضیحات پرهام در حساب شخصی خود، #پرهام_میرهمایونی، وی به‌عنوان دبیر انجمن علمی پیشنهاد برگزاری اردوی بازدید از نمایشگاه کتاب را به مسئولان دانشگاه می‌دهد که در ابتدا با این طرح موافقت می‌شود، اما یک هفته مانده به اجرای برنامه، مدیر فرهنگی دانشگاه به بهانه‌ی «اختلاط جنسیتی» با اجرای آن مخالفت میکند!!!
فردای این اتفاق پرهام شرح ماجرا را در کانال تلگرامی انجمن علمی به اطلاع دانشجویان می‌رساند.
مدتی بعد با تماس کمیته انضباطی احضاریه‌ای مبنی بر شکایت دریافت میکند و تفهیم اتهام می‌شود. پس از برگزاری جلسه کمیته انضباطی نیز حکم اخراج از انجمن علمی را دریافت میکند که دلیل آن مشروط شدن در نیمسال گذشته عنوان شده؛ این در حالی‌ست که مشروطی وی مربوط به ترم ۵ (قبل از شروع فعالیت در انجمن علمی) است.
📍 #دانشگاه_مدنی_تبریز
🟥 #جنبش_دانشجویی: نه پادگان نه بنگاه، درود بر دانشگاه
🔉@isfahanuni97
@Shbazneshasteganir
#پرهام_میرهمایونی دبیر انجمن علمی مهندسی مکاترونیک به دلیل مقاومت و جلوگیری از «تفکیک جنسیتی» در برگزاری برنامه بازدید از نمایشگاه کتاب، با حکم اخراج از انجمن علمی مواجه شده و به کمیته انضباطی نیز احضار شده.
در همین راستا با شکایت مدیر فرهنگی وقت، محمدفام که مدرکش علوم قرآن و حدیث بوده، یک پرونده در کمیته انضباطی با اتهامات زیر برای ایشان ایجاد می‌شود:
۱- تهدید، تطمیع، توهین، فحاشی، هتک حرمت، تهمت، افترا و نشر اکاذیب
۲- عدم رعایت شئون دانشجویی
برای ایشان تشکیل شده است و در انتظار صدور حکم هستند.
با استناد به توضیحات پرهام در حساب شخصی خود، #پرهام_میرهمایونی، وی به‌عنوان دبیر انجمن علمی پیشنهاد برگزاری اردوی بازدید از نمایشگاه کتاب را به مسئولان دانشگاه می‌دهد که در ابتدا با این طرح موافقت می‌شود، اما یک هفته مانده به اجرای برنامه، مدیر فرهنگی دانشگاه به بهانه‌ی «اختلاط جنسیتی» با اجرای آن مخالفت میکند!!!
فردای این اتفاق پرهام شرح ماجرا را در کانال تلگرامی انجمن علمی به اطلاع دانشجویان می‌رساند.
مدتی بعد با تماس کمیته انضباطی احضاریه‌ای مبنی بر شکایت دریافت میکند و تفهیم اتهام می‌شود. پس از برگزاری جلسه کمیته انضباطی نیز حکم اخراج از انجمن علمی را دریافت میکند که دلیل آن مشروط شدن در نیمسال گذشته عنوان شده؛ این در حالی‌ست که مشروطی وی مربوط به ترم ۵ (قبل از شروع فعالیت در انجمن علمی) است.
📍 #دانشگاه_مدنی_تبریز
🟥 #جنبش_دانشجویی: نه پادگان نه بنگاه، درود بر دانشگاه
🔉@isfahanuni97
@Shbazneshasteganir
Telegram
عکس و فیلم و متن
امروز مجلس ملی مان #دانشگاه است و نمایندگان واقعی و شجاع ملت دانشجویانند. بهارستان سیرکی بیش نیست.
ضمن تبریک روز دانشجو به دانشجویان عزیز سرزمینمان از اعتصاب سراسری نمایندگان خود در دانشگاه ها اعلام حمایت میکنم.
پر قدرت و پر امید به پیش بروید که پیروزی نزدیک است.
#اسماعیل_بخشی
#۱۶آذر_روزدانشجو
#زن_زندگی_آزادی
@Shbazneshasteganir
ضمن تبریک روز دانشجو به دانشجویان عزیز سرزمینمان از اعتصاب سراسری نمایندگان خود در دانشگاه ها اعلام حمایت میکنم.
پر قدرت و پر امید به پیش بروید که پیروزی نزدیک است.
#اسماعیل_بخشی
#۱۶آذر_روزدانشجو
#زن_زندگی_آزادی
@Shbazneshasteganir
بیانیه جمعی از دانشجویان دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران به مناسبت روز دانشجو
به یاد تمام دوستانمان که امروز دربند هستند و یا اخراج و تعلیق شده‌اند
باری دیگر روز دانشجو فرا رسید. دوباره همان جشن‌های همیشگی و تئاتر تکراری و توخالی که فقط پست بودن شما را نشان می‌دهد. همان نمایش تکراری که به وسیله آن سعی دارید ظلم و ستمی که هر روزه به دانشجویان روا می‌شود را پنهان کنید. گل و شیرینی که امروز به ما هدیه می‌دهید تهدیدها و سرکوب‌های همیشگی شما را جبران نمی‌کند بلکه نمکی است که روی این زخم می‌پاشید و صدای فریاد دردمندمان را نشنیده می‌گیرید. این فریادی است که تا رسیدن به آزادی و برابری ادامه دارد.
روز دانشجو نه تنها تبریک ندارد بلکه نشانگر ظلم و ستم بی‌وقفه شما نسبت به ماست. ما دانشجویانی که فریاد آزادی می‌زدیم و می‌خواستید فریادمان را در نطفه خفه کنید.با سنگدلی روزهایی که باید قشنگ ترین روزهای زندگی‌مان باشند را تیره و تار کردید و انتظار دارید در مقابل این همه ظلم و ستم سکوت کنیم و با لبخند روز دانشجو را به یکدیگر تبریک بگوییم .
ما دانشجویان دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران بر همه آن کسانی که فریاد دادخواهی می‌زنند و در مقابل بی‌حرمتی‌هایی که به مقام دانشجو وارد شده ایستادگی میکنند درود میفرستیم و از آنها می آموزیم. باشد که سال‌های آینده در ایرانی بهتر و آزاد، این روز را در کنار هم جشن بگیریم و به شجاعت امروزمان افتخار کنیم. ما تا آن روز برای رسیدن به هدفمان متوقف نخواهیم شد و دست از مبارزه نخواهیم کشید.
زنده باد مبارزه زنان، دانشجویان، کارگران، معلمان و تمام گروه‌های ستم‌‌دیده که برای آزادی، مرزهای تعیین شده را به بازی و سخره گرفته‌اند و از میان سنگلاخ‌ها، مقاومت و آزادگی را زیست میکنند. چرا که تنها چیزی که از خود آزادی زیباتر است، ایستادن برای آن است.
به امید روزی که دانشگاه و دانشجو آزاد باشند.
#روز_دانشجو
#شانزده_آذر
#دانشگاه_زنده_است
#دانشگاه_تهران
@senfi_uni_iran
#زن_زندگی_آزادی
@Shbazneshasteganir
به یاد تمام دوستانمان که امروز دربند هستند و یا اخراج و تعلیق شده‌اند
باری دیگر روز دانشجو فرا رسید. دوباره همان جشن‌های همیشگی و تئاتر تکراری و توخالی که فقط پست بودن شما را نشان می‌دهد. همان نمایش تکراری که به وسیله آن سعی دارید ظلم و ستمی که هر روزه به دانشجویان روا می‌شود را پنهان کنید. گل و شیرینی که امروز به ما هدیه می‌دهید تهدیدها و سرکوب‌های همیشگی شما را جبران نمی‌کند بلکه نمکی است که روی این زخم می‌پاشید و صدای فریاد دردمندمان را نشنیده می‌گیرید. این فریادی است که تا رسیدن به آزادی و برابری ادامه دارد.
روز دانشجو نه تنها تبریک ندارد بلکه نشانگر ظلم و ستم بی‌وقفه شما نسبت به ماست. ما دانشجویانی که فریاد آزادی می‌زدیم و می‌خواستید فریادمان را در نطفه خفه کنید.با سنگدلی روزهایی که باید قشنگ ترین روزهای زندگی‌مان باشند را تیره و تار کردید و انتظار دارید در مقابل این همه ظلم و ستم سکوت کنیم و با لبخند روز دانشجو را به یکدیگر تبریک بگوییم .
ما دانشجویان دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران بر همه آن کسانی که فریاد دادخواهی می‌زنند و در مقابل بی‌حرمتی‌هایی که به مقام دانشجو وارد شده ایستادگی میکنند درود میفرستیم و از آنها می آموزیم. باشد که سال‌های آینده در ایرانی بهتر و آزاد، این روز را در کنار هم جشن بگیریم و به شجاعت امروزمان افتخار کنیم. ما تا آن روز برای رسیدن به هدفمان متوقف نخواهیم شد و دست از مبارزه نخواهیم کشید.
زنده باد مبارزه زنان، دانشجویان، کارگران، معلمان و تمام گروه‌های ستم‌‌دیده که برای آزادی، مرزهای تعیین شده را به بازی و سخره گرفته‌اند و از میان سنگلاخ‌ها، مقاومت و آزادگی را زیست میکنند. چرا که تنها چیزی که از خود آزادی زیباتر است، ایستادن برای آن است.
به امید روزی که دانشگاه و دانشجو آزاد باشند.
#روز_دانشجو
#شانزده_آذر
#دانشگاه_زنده_است
#دانشگاه_تهران
@senfi_uni_iran
#زن_زندگی_آزادی
@Shbazneshasteganir
🔴 بیانیه مشترک دانشجویان دانشگاه‌های تهران، شهید بهشتی (ملی)، علامه طباطبایی، فردوسی مشهد، اصفهان و یزد به مناسبت روز دانشجو
اینک بیش از هفتاد سال از روزی که آفتاب بر دیوار دانشگاه تابید و خون رنگ شفق گرفت می‌گذرد. از آن زمان تا اکنون شاهد پیشروی و هجوم مسبوق به سابقه‌ی سرکوب‌گران، بر زندگی روزمره‌ی دانشجویان هستیم. به واسطه‌ی سیاست‌های سرکوب دانشگاهی هر روز لیست کمیتههای انضباطی بلند و بلندتر می‌شود. دانشجویان را به بهانه‌های گوناگون تحت فشار و تهدید قرار داده و با اخذ تعهد، داغ «خرابکار» به پیشانی‌شان می‌زنند. بگذارید به شما بگوییم که امروز داغ‌هاتان به مدال‌های افتخار بدل شده است.
تابستان همین امسال با ثبت آنچه در روزهای خیزش ژینا بر ما گذشته بود در روایت جنبش (دانشگاه و قیام) از دانشگاه گفتیم. طی روزهای اخیر هم‌قطارانمان ذیل هشتگ #از_تعلیق_بگو، فضا را با روایت‌هایشان از تعلیق پر کردند. ما همچنان کنار هم ایستاده‌ایم؛ علیه هرگونه ستم طبقاتی، اختناقی که با ایدئولوژی اسلام‌گرایانه و بازارگرایانه رقم زده‌اید و ستم قومی و جنسیتی‌ای که منجر به انواع مرزکشی و تفرقه فرهنگی در جامعه ایران شده است
جنبش دانشجویی بیدار است. امروز به احترام تاریخ و وظیفه‌ی انسانی خود همان‌طور که پیش‌تر فریاد زده‌ایم، ما دانشجویان آتش روشنی‌بخش راه فرداییم و خار چشم استبداد باقی خواهیم ماند.
#شانزده_آذر
#دانشگاه_زنده_است
شوراهای صنفی دانشجویان کشور
@Shbazneshasteganir
اینک بیش از هفتاد سال از روزی که آفتاب بر دیوار دانشگاه تابید و خون رنگ شفق گرفت می‌گذرد. از آن زمان تا اکنون شاهد پیشروی و هجوم مسبوق به سابقه‌ی سرکوب‌گران، بر زندگی روزمره‌ی دانشجویان هستیم. به واسطه‌ی سیاست‌های سرکوب دانشگاهی هر روز لیست کمیتههای انضباطی بلند و بلندتر می‌شود. دانشجویان را به بهانه‌های گوناگون تحت فشار و تهدید قرار داده و با اخذ تعهد، داغ «خرابکار» به پیشانی‌شان می‌زنند. بگذارید به شما بگوییم که امروز داغ‌هاتان به مدال‌های افتخار بدل شده است.
تابستان همین امسال با ثبت آنچه در روزهای خیزش ژینا بر ما گذشته بود در روایت جنبش (دانشگاه و قیام) از دانشگاه گفتیم. طی روزهای اخیر هم‌قطارانمان ذیل هشتگ #از_تعلیق_بگو، فضا را با روایت‌هایشان از تعلیق پر کردند. ما همچنان کنار هم ایستاده‌ایم؛ علیه هرگونه ستم طبقاتی، اختناقی که با ایدئولوژی اسلام‌گرایانه و بازارگرایانه رقم زده‌اید و ستم قومی و جنسیتی‌ای که منجر به انواع مرزکشی و تفرقه فرهنگی در جامعه ایران شده است
جنبش دانشجویی بیدار است. امروز به احترام تاریخ و وظیفه‌ی انسانی خود همان‌طور که پیش‌تر فریاد زده‌ایم، ما دانشجویان آتش روشنی‌بخش راه فرداییم و خار چشم استبداد باقی خواهیم ماند.
#شانزده_آذر
#دانشگاه_زنده_است
شوراهای صنفی دانشجویان کشور
@Shbazneshasteganir
Telegraph
بیانیه ۱۶آذر۱۴۰۲
بیانیه مشترک دانشجویان دانشگاه‌های تهران، شهید بهشتی (ملی)، علامه طباطبایی، فردوسی مشهد، اصفهان و یزد به مناسبت روز دانشجو اینک بیش از هفتاد سال از روزی که آفتاب بر دیوار دانشگاه تابید و خون رنگ شفق گرفت می‌گذرد. از آن زمان تا اکنون شاهد پیشروی و هجوم مسبوق…
🔴 پرونده‌سازی برای بیش از ۳۰ دانشجوی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران
پس از حمله فیزیکی و هتاکی دور از شأن رئیس دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، آقای غلامرضا جمشیدیها به دانشجویان، که منتج به تجمع اعتراضی دانشجویان و در نهایت دخالت حراست و تعهد این نهاد به بررسی و جبران این رفتار ناپسند شد، در کمال تعجب پس از گذشت ۱ماه علاوه براینکه آقای جمشیدیها با هیچگونه بازخواستی مواجه نشد و برخلاف وعده حراست هیچگونه پذیرش مسئولیت و عذرخواهی از طرف ایشان بابت این رفتار ناشایست اتفاق نیوفتاد، در آستانه روز دانشجو ۳۰ دانشجوی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران با اتهام شرکت در تجمع اعتراضی مذکور به کمیته انضباطی احضار شده‌اند
قطعا این شیوه مواجهه سرکوبگرانه، غیرقانونی و غیر اخلاقی با دانشجویان باناامن کردن بستر روانی دانشگاه و ایجاد تقابل، منجر به ایجاد التهاب بیشتر در فضای دانشگاه خواهد شد.
#سرکوب_فراگیر
#دانشگاه_تهران
@senfi_uni_iran
@shbazneshasteganir
پس از حمله فیزیکی و هتاکی دور از شأن رئیس دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، آقای غلامرضا جمشیدیها به دانشجویان، که منتج به تجمع اعتراضی دانشجویان و در نهایت دخالت حراست و تعهد این نهاد به بررسی و جبران این رفتار ناپسند شد، در کمال تعجب پس از گذشت ۱ماه علاوه براینکه آقای جمشیدیها با هیچگونه بازخواستی مواجه نشد و برخلاف وعده حراست هیچگونه پذیرش مسئولیت و عذرخواهی از طرف ایشان بابت این رفتار ناشایست اتفاق نیوفتاد، در آستانه روز دانشجو ۳۰ دانشجوی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران با اتهام شرکت در تجمع اعتراضی مذکور به کمیته انضباطی احضار شده‌اند
قطعا این شیوه مواجهه سرکوبگرانه، غیرقانونی و غیر اخلاقی با دانشجویان باناامن کردن بستر روانی دانشگاه و ایجاد تقابل، منجر به ایجاد التهاب بیشتر در فضای دانشگاه خواهد شد.
#سرکوب_فراگیر
#دانشگاه_تهران
@senfi_uni_iran
@shbazneshasteganir
🔴آتش سوزی در #دانشگاه_آزاد_علوم_پزشکی_تهران!
ساعت ۹:۳۵ دقیقه امروز، دانشگاه آزاد واحد علوم پزشکی تهران واقع در قلهک-زرگنده دچار آتش‌سوزی شد که در پی آن کلیه دانشجویان و کارمندان از ساختمان خارج شدند.
آتش سوزی در ساختمان آزمایشگاه این دانشگاه رخ داده بود، همچنین علت آتش سوزی اتصالی سیم‌های برق اعلام شده است.
۵ نفر از افراد حاضر در ساختمان دچار مصدومیت جزیی ناشی از دودگرفتگی شدند که در محل درمان شدند.
این واقعه درحالی رخ داد که تنها چند روز از سالگرد کشته شدن یک سرباز وظیفه در #دانشگاه_صنعتی_اصفهان در جریان آتش‌سوزی آزمایشگاه این دانشگاه می‌گذرد!
وضعیت اسفبار رفاهی و فرسودگی ساختمان‌ها و نبود تجهیزات ایمنی مناسب، جان دانشجویان را تهدید میکند و همچنان اعتبارات و بودجه برای خرید دوربین نظارتی و پیشرفت تکنولوژیِ سرکوب هزینه می‌شود!
/دانشجویان پیشرو
@isfahanuni97
@Shbazneshasteganir
ساعت ۹:۳۵ دقیقه امروز، دانشگاه آزاد واحد علوم پزشکی تهران واقع در قلهک-زرگنده دچار آتش‌سوزی شد که در پی آن کلیه دانشجویان و کارمندان از ساختمان خارج شدند.
آتش سوزی در ساختمان آزمایشگاه این دانشگاه رخ داده بود، همچنین علت آتش سوزی اتصالی سیم‌های برق اعلام شده است.
۵ نفر از افراد حاضر در ساختمان دچار مصدومیت جزیی ناشی از دودگرفتگی شدند که در محل درمان شدند.
این واقعه درحالی رخ داد که تنها چند روز از سالگرد کشته شدن یک سرباز وظیفه در #دانشگاه_صنعتی_اصفهان در جریان آتش‌سوزی آزمایشگاه این دانشگاه می‌گذرد!
وضعیت اسفبار رفاهی و فرسودگی ساختمان‌ها و نبود تجهیزات ایمنی مناسب، جان دانشجویان را تهدید میکند و همچنان اعتبارات و بودجه برای خرید دوربین نظارتی و پیشرفت تکنولوژیِ سرکوب هزینه می‌شود!
/دانشجویان پیشرو
@isfahanuni97
@Shbazneshasteganir
تجمع اعتراضی پرستاران بیمارستان مهدیه تهران
#دانشگاه_بهشتی
دوشنبه ۴ دی ۱۴۰۲
اعتراض به کارانه های ناچیز و عدم اجرای صحیح قانون تعرفه گذاری و فوق العاده خاص و اضافه کاری اجباری و ارزان!
#اعتراض_پرستاران
@Shbazneshasteganir
#دانشگاه_بهشتی
دوشنبه ۴ دی ۱۴۰۲
اعتراض به کارانه های ناچیز و عدم اجرای صحیح قانون تعرفه گذاری و فوق العاده خاص و اضافه کاری اجباری و ارزان!
#اعتراض_پرستاران
@Shbazneshasteganir
تشدید روند آموزش طبقاتی در دانشگاه صنعتی اصفهان با محو تدریجی کلیه حقوق رفاهی و صنفی
در دوره‌ای که سیاست طبقاتی‌‌تر کردن آموزش با قوت ادامه دارد، دانشگاه صنعتی اصفهان که در طول ماه‌های گذشته شاهد مسمومیتی گسترده و در ابعاد چند صد نفری، انفجار یکی از دانشکده‌ها، محدودیت تازه در تردد دانشجویان در حلقه مرکزی دانشگاه، راه‌اندازی سیستم تشخیص چهره برای توزیع غذا چون برخی دیگر از دانشگاه‌ها و کاهش سنوات رفاهی چون بعضی دیگر از دانشگاه‌ها و ... بوده، این روزها با مشکلات تازه‌تری چون افزایش عجیب قیمت بلیط اتوبوس‌ها، بدتر شدن شرایط خدمات رفاهی توسط تعدادی از اماکن استیجاری، دهن‌کجی آشکار دانشگاه پیرامون این موضوع و تحمیل قابل توجه هزینه برای کوچک‌ترین موارد از نیازهای اولیه دانشجویان و همچنین افزایش درون دانشگاهی قیمت بعضی غذاها با تغییرات در تعریف کم هزینه یا پرهزینه بودن آنها روبرو شده است؛ مواردی که در دانشگاهی با برند سختگیری و افتخار به وضعیت نامتعارف آموزشی و پژوهشی، به مراتب از لحاظ اقتصادی مشکلات مضاعفی را به دانشجویان این دانشگاه وارد میکند.
درحالی که ترم به ترم، محدودیت‌های تازه‌ای در روند فعالیت شوراهای صنفی در دانشگاه‌ها به وجود می‌آید، دانشگاه صنعتی اصفهان نیز به تازگی با بهانه ارجاع موارد مختلفی به ناظرین دانشجویی (در قالب طرح همیار دانشجو، بدون انتخاب دانشجویان و با مدیریت دانشگاه در قالب کار دانشجویی)، سعی در تضعیف هر چه بیشتر شورا صنفی دانشجویان این دانشگاه کرده است.
این در وضعیتی است که رییس دانشگاه چند ماه پس از وقایعی چون مسمومیت گسترده در سال گذشته و کارزار اعتراضی ۵ هزار امضایی در این خصوص، از همراهی جامعه دانشگاهی برای عبور از مشکلات سخن می‌گوید، گویا که در دنیایی دگر زندگی میکند.
دانشگاه صنعتی اصفهان به عنوان یک شهر دانشگاهی که از سالیان دور، فراهم آوردن خدمات متمرکز و متنوع رفاهی در مجموعه خود را افتخار قلمداد می‌کرد، این روزها با مسائلی روبروست که در گذشته در خواب نیز تصور نمی‌شد و طبیعتا با تداوم سیاست‌های یک‌جانبه و یک‌طرفه جاری شرایط بدتری را به انتظار نشسته است.
#مطالبات_صنفی
#دانشگاه_صنعتی‌اصفهان
@senfi_uni_iran
@Shbazneshasteganir
در دوره‌ای که سیاست طبقاتی‌‌تر کردن آموزش با قوت ادامه دارد، دانشگاه صنعتی اصفهان که در طول ماه‌های گذشته شاهد مسمومیتی گسترده و در ابعاد چند صد نفری، انفجار یکی از دانشکده‌ها، محدودیت تازه در تردد دانشجویان در حلقه مرکزی دانشگاه، راه‌اندازی سیستم تشخیص چهره برای توزیع غذا چون برخی دیگر از دانشگاه‌ها و کاهش سنوات رفاهی چون بعضی دیگر از دانشگاه‌ها و ... بوده، این روزها با مشکلات تازه‌تری چون افزایش عجیب قیمت بلیط اتوبوس‌ها، بدتر شدن شرایط خدمات رفاهی توسط تعدادی از اماکن استیجاری، دهن‌کجی آشکار دانشگاه پیرامون این موضوع و تحمیل قابل توجه هزینه برای کوچک‌ترین موارد از نیازهای اولیه دانشجویان و همچنین افزایش درون دانشگاهی قیمت بعضی غذاها با تغییرات در تعریف کم هزینه یا پرهزینه بودن آنها روبرو شده است؛ مواردی که در دانشگاهی با برند سختگیری و افتخار به وضعیت نامتعارف آموزشی و پژوهشی، به مراتب از لحاظ اقتصادی مشکلات مضاعفی را به دانشجویان این دانشگاه وارد میکند.
درحالی که ترم به ترم، محدودیت‌های تازه‌ای در روند فعالیت شوراهای صنفی در دانشگاه‌ها به وجود می‌آید، دانشگاه صنعتی اصفهان نیز به تازگی با بهانه ارجاع موارد مختلفی به ناظرین دانشجویی (در قالب طرح همیار دانشجو، بدون انتخاب دانشجویان و با مدیریت دانشگاه در قالب کار دانشجویی)، سعی در تضعیف هر چه بیشتر شورا صنفی دانشجویان این دانشگاه کرده است.
این در وضعیتی است که رییس دانشگاه چند ماه پس از وقایعی چون مسمومیت گسترده در سال گذشته و کارزار اعتراضی ۵ هزار امضایی در این خصوص، از همراهی جامعه دانشگاهی برای عبور از مشکلات سخن می‌گوید، گویا که در دنیایی دگر زندگی میکند.
دانشگاه صنعتی اصفهان به عنوان یک شهر دانشگاهی که از سالیان دور، فراهم آوردن خدمات متمرکز و متنوع رفاهی در مجموعه خود را افتخار قلمداد می‌کرد، این روزها با مسائلی روبروست که در گذشته در خواب نیز تصور نمی‌شد و طبیعتا با تداوم سیاست‌های یک‌جانبه و یک‌طرفه جاری شرایط بدتری را به انتظار نشسته است.
#مطالبات_صنفی
#دانشگاه_صنعتی‌اصفهان
@senfi_uni_iran
@Shbazneshasteganir
🔴 بیانیۀ جمعی از فعالین دانشجویی دانشگاه تربیت‌مدرس در محکومیت تروریسم
از آبان ۱۴۰۱ موجی از حملات تروریستی ایران را فراگرفته است. دو حملۀ تروریستی به شاه‌چراغ، بیش از دویست حملۀ تروریستی به مدارس و مسموم‌سازی دانش‌آموزان و اخیرترینش هم حملۀ تروریستی در کرمان. آیا زمان آن نرسیده است که زنگ هشدار دربارۀ تروریسم را در کشورمان به صدا درآوریم؟ آیا نباید تروریسم را یک خطر جدی برای اکنون و آیندۀ ایران بشناسیم و با علت‌کاوی و توضیح منطق و بستر شکل‌گیری آن مانع گسترش آن شویم؟
ایران ما در محاصره و اشغال بنیادگرایان مذهبی منطقه و حکومت اسلام‌گرای جمهوری اسلامی است که هم‌سوی با یکدیگر تروریسم را وسیله‌ای مشروع یا مقدس معرفی میکنند و باکی از به‌کارگیری آن ندارند. جمهوری اسلامی که یک حکومت امنیتی است در منطقه حامی گروه‌های تروریستی است و حملات تروریستی نیابتی یا مستقیمی را پیش می‌برد و در ایران نیز علیه مردم ایران با هر عقیده و باوری، چه موافقانش و چه مخالفانش، دست به عملیات تروریستی می‌زند تا با ایجاد ناامنی روانی و امنیتی‌سازی جامعه و دوگانه‌سازی‌های دروغین ایجاد رعب و وحشت کند و بتواند چندصباحی بیشتر به تصاحب قدرت ادامه دهد. همین‌جا می‌شود پرسید که آیا شیوه‌ای که جمهوری اسلامی برای سرکوب معترضان در جنبش زن، زندگی، آزادی به کار برد هم شکلی از تروریسم حکومتی نبود؟ آیا چشمان خاموش‌شده شاهدی بر تروریسم و خشونت کور نیستند؟
جمهوری اسلامی با چنین ویژگی و سابقه‌ای نمی‌تواند خود را فریبکارانه حافظ امنیت کشور و مردم جا بزند و در جایگاه اخلاقی‌ای هم نیست که بتواند حملات تروریستی را محکوم کند، حتی اگر خود در آن مستقیماً نقشی نداشته باشد. جمهوری اسلامی نه توانایی حفظ امنیت کشور و مردم را دارد و نه خواست و ارادۀ آن را.
اما موضع ما دانشجویان آزادی‌خواه دربارۀ حملۀ تروریستی کرمان چه باید باشد؟ دموکراسی و حکومت قانون یعنی پذیرش دیگری به‌مثابه شهروند دارای حقوق در جامعه. در دموکراسی یاد می‌گیریم که حتی اگر با دیگری هیچگونه همدردی و هم‌سویی هم نداشته باشیم، او حق زیستن امن به‌مثابه شهروند دارای حقوق قانونی مشخص را دارد. تروریسم حق افراد برای زیستن آزاد و امن در جامعه را نقض میکند و بنابراین نقض بنیادهای دموکراسی و حقوق اساسی انسان است و برای به‌کارگیری آن نمی‌توان هیچ توجیهی ساخت. پس تروریسم همواره و همه‌جا و علیه هرکسی محکوم است. ما نیز حملۀ تروریستی در کرمان را در کنار حملات تروریستی به دانش‌آموزان در مدارس و حملات تروریستی به معترضان در خیابان‌ها محکوم می‌کنیم. در پایان تأکید می‌کنیم که راه حفظ امنیت و مبارزه با تروریسم نه از مسیر جمهوری اسلامی که از مسیر مردم و حکومت مردم و ایجاد دموکراسی در ایران می‌گذرد. تنها در جامعه‌ای دموکراتیک با حقوق شهروندی و حاکمیت قانون می‌توان در امنیت و آزادی زیست.
جمعی از دانشجویان دانشگاه تربیت‌مدرس
#دانشگاه_تربیت‌مدرس
5⃣2⃣1⃣9⃣
🆔 @senfi_uni_iran
@Shbazneshasteganir
از آبان ۱۴۰۱ موجی از حملات تروریستی ایران را فراگرفته است. دو حملۀ تروریستی به شاه‌چراغ، بیش از دویست حملۀ تروریستی به مدارس و مسموم‌سازی دانش‌آموزان و اخیرترینش هم حملۀ تروریستی در کرمان. آیا زمان آن نرسیده است که زنگ هشدار دربارۀ تروریسم را در کشورمان به صدا درآوریم؟ آیا نباید تروریسم را یک خطر جدی برای اکنون و آیندۀ ایران بشناسیم و با علت‌کاوی و توضیح منطق و بستر شکل‌گیری آن مانع گسترش آن شویم؟
ایران ما در محاصره و اشغال بنیادگرایان مذهبی منطقه و حکومت اسلام‌گرای جمهوری اسلامی است که هم‌سوی با یکدیگر تروریسم را وسیله‌ای مشروع یا مقدس معرفی میکنند و باکی از به‌کارگیری آن ندارند. جمهوری اسلامی که یک حکومت امنیتی است در منطقه حامی گروه‌های تروریستی است و حملات تروریستی نیابتی یا مستقیمی را پیش می‌برد و در ایران نیز علیه مردم ایران با هر عقیده و باوری، چه موافقانش و چه مخالفانش، دست به عملیات تروریستی می‌زند تا با ایجاد ناامنی روانی و امنیتی‌سازی جامعه و دوگانه‌سازی‌های دروغین ایجاد رعب و وحشت کند و بتواند چندصباحی بیشتر به تصاحب قدرت ادامه دهد. همین‌جا می‌شود پرسید که آیا شیوه‌ای که جمهوری اسلامی برای سرکوب معترضان در جنبش زن، زندگی، آزادی به کار برد هم شکلی از تروریسم حکومتی نبود؟ آیا چشمان خاموش‌شده شاهدی بر تروریسم و خشونت کور نیستند؟
جمهوری اسلامی با چنین ویژگی و سابقه‌ای نمی‌تواند خود را فریبکارانه حافظ امنیت کشور و مردم جا بزند و در جایگاه اخلاقی‌ای هم نیست که بتواند حملات تروریستی را محکوم کند، حتی اگر خود در آن مستقیماً نقشی نداشته باشد. جمهوری اسلامی نه توانایی حفظ امنیت کشور و مردم را دارد و نه خواست و ارادۀ آن را.
اما موضع ما دانشجویان آزادی‌خواه دربارۀ حملۀ تروریستی کرمان چه باید باشد؟ دموکراسی و حکومت قانون یعنی پذیرش دیگری به‌مثابه شهروند دارای حقوق در جامعه. در دموکراسی یاد می‌گیریم که حتی اگر با دیگری هیچگونه همدردی و هم‌سویی هم نداشته باشیم، او حق زیستن امن به‌مثابه شهروند دارای حقوق قانونی مشخص را دارد. تروریسم حق افراد برای زیستن آزاد و امن در جامعه را نقض میکند و بنابراین نقض بنیادهای دموکراسی و حقوق اساسی انسان است و برای به‌کارگیری آن نمی‌توان هیچ توجیهی ساخت. پس تروریسم همواره و همه‌جا و علیه هرکسی محکوم است. ما نیز حملۀ تروریستی در کرمان را در کنار حملات تروریستی به دانش‌آموزان در مدارس و حملات تروریستی به معترضان در خیابان‌ها محکوم می‌کنیم. در پایان تأکید می‌کنیم که راه حفظ امنیت و مبارزه با تروریسم نه از مسیر جمهوری اسلامی که از مسیر مردم و حکومت مردم و ایجاد دموکراسی در ایران می‌گذرد. تنها در جامعه‌ای دموکراتیک با حقوق شهروندی و حاکمیت قانون می‌توان در امنیت و آزادی زیست.
جمعی از دانشجویان دانشگاه تربیت‌مدرس
#دانشگاه_تربیت‌مدرس
5⃣2⃣1⃣9⃣
🆔 @senfi_uni_iran
@Shbazneshasteganir
🔶پنجشنبه ۲۱ دی ۱۴۰۲
سوزاندن طناب دار در اعتراض به اعدام‌های ظالمانه؛ دانشکدگان هنرهای زیبا دانشگاه تهران.
#قیام_علیه_اعدام
#دانشگاه_تهران
@Shbazneshasteganir
سوزاندن طناب دار در اعتراض به اعدام‌های ظالمانه؛ دانشکدگان هنرهای زیبا دانشگاه تهران.
#قیام_علیه_اعدام
#دانشگاه_تهران
@Shbazneshasteganir
🔴بیانیه اعتراضی دانشجویان و دانش‌آموختگان علوم اجتماعی دانشگاه شهید بهشتی نسبت به قطع همکاری با استاد احمد شکرچی به امضای ۵۰ نفر رسید.
بخشی از متن بیانیه:
امروز برای بار دیگر متوجه شدیم که حذف و سرکوب دانشجویان و اساتید و تهی‌کردن دانشگاه که محل تلاقی آدم‌هایی‌ست که با دغدغه‌مندی در این فضا فعالیت میکنند، جریانی است که همچنان به قوت خود باقی است.
در ۱۶ام بهمن‌ماه، ما خبر قطعی اخراج دکتر شکرچی را شنیدیم. فرایندی که چندین ماه در گرفت‌وگیر‌های اداری و وعده‌های واهی معلق مانده بود، این بار با بن‌بست کامل روبرو شد…
متن کامل و اسامی امضاکنندگان در فایل پیوست شده
منبع : کانال انجمن علمی جامعه شناسی دانشگاه شهید بهشتی
#سرکوب_فراگیر
#دانشگاه_شهیدبهشتی
@Shbazneshasteganir
بخشی از متن بیانیه:
امروز برای بار دیگر متوجه شدیم که حذف و سرکوب دانشجویان و اساتید و تهی‌کردن دانشگاه که محل تلاقی آدم‌هایی‌ست که با دغدغه‌مندی در این فضا فعالیت میکنند، جریانی است که همچنان به قوت خود باقی است.
در ۱۶ام بهمن‌ماه، ما خبر قطعی اخراج دکتر شکرچی را شنیدیم. فرایندی که چندین ماه در گرفت‌وگیر‌های اداری و وعده‌های واهی معلق مانده بود، این بار با بن‌بست کامل روبرو شد…
متن کامل و اسامی امضاکنندگان در فایل پیوست شده
منبع : کانال انجمن علمی جامعه شناسی دانشگاه شهید بهشتی
#سرکوب_فراگیر
#دانشگاه_شهیدبهشتی
@Shbazneshasteganir
دومین روز تجمع دانشجویان دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی
دانشجویان دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی در واکنش به تفکیک جنسیتی سلف پردیس سیدخندان، برای روز دوم در تاریخ ۲۹بهمن ماه۱۴۰۲ دست به اعتراض زدند و با پهن کردن سفره در بیرون از سلف و در محوطه اطراف سلف، ناهار خود را در کنار یکدیگر میل کردند.
#مطالبات_صنفی
#دانشگاه_خواجه‌نصیرالدین‌طوسی
شورای صنفی دانشجویان کشور
@Shbazneshasteganir
دانشجویان دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی در واکنش به تفکیک جنسیتی سلف پردیس سیدخندان، برای روز دوم در تاریخ ۲۹بهمن ماه۱۴۰۲ دست به اعتراض زدند و با پهن کردن سفره در بیرون از سلف و در محوطه اطراف سلف، ناهار خود را در کنار یکدیگر میل کردند.
#مطالبات_صنفی
#دانشگاه_خواجه‌نصیرالدین‌طوسی
شورای صنفی دانشجویان کشور
@Shbazneshasteganir