▫️احسان شریعتی بخش پایانی سخنان خود را به شرایط دشوار کنونی کشور به لحاظ سیاست خارجی و امنیت ملی اختصاص داد و ضمن اشاره به برخی از بحران‌های موجود در این عرصه، نگاه ویژه و نقادانه به گذشته برای دستیابی به راه‌حل‌های مسالمت آمیز و منطقی را بهترین راهبرد دانسته و اظهار داشت:
«ما باید با از سرگیری مجدد و جمع بندی درست گذشته به یک نقد دقیق از همه نقطه ضعف‌ها و کاستی‌ها که بوده دست یابیم و این نقد باید از خود شروع بشود و من اینجا اشاره کردم به نقدهای درونی که البته وارد جزئیات نمی‌توانستیم بشویم و در آینده بیشتر بسط خواهیم داد. با نقد گذشته یک راه جدیدی را بگشاییم به خصوص با تجربه دکتر یزدی‌ها و توفیق‌هایی را که داشتند در سیاست خارجه و پیشرفت‌هایی که انقلاب دوره آغازینش داشت، نسبت به همه جنبش‌های مشابه که شکست خوردند و سرکوب شدند، در ایران بود که اولین بار به پیروزی موقت و اولیه رسید به دلیل همین روش درست برخورد در سطح بیرونی بود که حقوق مدار بود. البته در داخل متأسفانه حوادثی پیش آمد و نقض حقوق‌هایی شد که چهره انقلاب را کمی تیره و مخدوش کرد. ولی باز مقطع پیروزی انقلاب در مجموع یک انقلاب مسالمت آمیز و یک مدل جدیدی برای همه انقلابات بود، آنچنان که متفکر فرانسوی #میشل_فوکو نیز گزارش می‌دهد.»
✅ @Shariati_Group
.
«ما باید با از سرگیری مجدد و جمع بندی درست گذشته به یک نقد دقیق از همه نقطه ضعف‌ها و کاستی‌ها که بوده دست یابیم و این نقد باید از خود شروع بشود و من اینجا اشاره کردم به نقدهای درونی که البته وارد جزئیات نمی‌توانستیم بشویم و در آینده بیشتر بسط خواهیم داد. با نقد گذشته یک راه جدیدی را بگشاییم به خصوص با تجربه دکتر یزدی‌ها و توفیق‌هایی را که داشتند در سیاست خارجه و پیشرفت‌هایی که انقلاب دوره آغازینش داشت، نسبت به همه جنبش‌های مشابه که شکست خوردند و سرکوب شدند، در ایران بود که اولین بار به پیروزی موقت و اولیه رسید به دلیل همین روش درست برخورد در سطح بیرونی بود که حقوق مدار بود. البته در داخل متأسفانه حوادثی پیش آمد و نقض حقوق‌هایی شد که چهره انقلاب را کمی تیره و مخدوش کرد. ولی باز مقطع پیروزی انقلاب در مجموع یک انقلاب مسالمت آمیز و یک مدل جدیدی برای همه انقلابات بود، آنچنان که متفکر فرانسوی #میشل_فوکو نیز گزارش می‌دهد.»
✅ @Shariati_Group
.
Telegram
.
⭕️ «آیا قیام کردن بی فایده است؟»
گزیده‌ای از کوته نوشت‌ها، درس گفتارها و گفت‌وگوها
«... اخلاقیات نظرى من «پاداستراتژیک» است: احترام گذاشتن هنگامی که یک تکینگی قیام می‌کند و سازش ناپذیر بودن به مجرد آن که قدرت امر عام و جهان شمول را زیر پا می‌گذارد. انتخابی ساده اما کاری دشوار چون باید همواره اندکی در زیر #تاریخ مترصد آن چیزی بود که تاریخ را برهم می‌زند و آن را منقلب می‌کند، و باید اندکی در پس #سیاست هشیار آن چیزی بود که باید سیاست را بی‌قید و شرط محدود کند. روی هم رفته کار من این است؛ من نه اولین نفرم نه یگانه کسی که چنین می‌کند. اما من این کار را برگزیده‌ام».
آیا قیام کردن بی فایده است؟ از دو مجموعه تشکیل شده است. بخش نخست شامل کوته نوشت‌ها و گفت وگوهایی است که مستقیما به #انقلاب سال ۱۳۵۷ #ایران مربوط‌اند و در همان بحبوحه انجام گرفته‌اند. بخش دوم شامل یک کوته نوشت (در باب نوعی اخلاق ناخرسندی) و دو درس گفتار (روشن نگری چیست؟ و انقلاب چیست؟) است که هرچند به مسئله‌ی انقلاب ایران نمی‌پردازند، اما چندان هم بی‌ربط نیستند.
📚 #میشل_فوکو / ترجمه‌ی نیکو سرخوش و افشین جهاندیده
نشر نی، چاپ اول
✅ @Shariati_Group
گزیده‌ای از کوته نوشت‌ها، درس گفتارها و گفت‌وگوها
«... اخلاقیات نظرى من «پاداستراتژیک» است: احترام گذاشتن هنگامی که یک تکینگی قیام می‌کند و سازش ناپذیر بودن به مجرد آن که قدرت امر عام و جهان شمول را زیر پا می‌گذارد. انتخابی ساده اما کاری دشوار چون باید همواره اندکی در زیر #تاریخ مترصد آن چیزی بود که تاریخ را برهم می‌زند و آن را منقلب می‌کند، و باید اندکی در پس #سیاست هشیار آن چیزی بود که باید سیاست را بی‌قید و شرط محدود کند. روی هم رفته کار من این است؛ من نه اولین نفرم نه یگانه کسی که چنین می‌کند. اما من این کار را برگزیده‌ام».
آیا قیام کردن بی فایده است؟ از دو مجموعه تشکیل شده است. بخش نخست شامل کوته نوشت‌ها و گفت وگوهایی است که مستقیما به #انقلاب سال ۱۳۵۷ #ایران مربوط‌اند و در همان بحبوحه انجام گرفته‌اند. بخش دوم شامل یک کوته نوشت (در باب نوعی اخلاق ناخرسندی) و دو درس گفتار (روشن نگری چیست؟ و انقلاب چیست؟) است که هرچند به مسئله‌ی انقلاب ایران نمی‌پردازند، اما چندان هم بی‌ربط نیستند.
📚 #میشل_فوکو / ترجمه‌ی نیکو سرخوش و افشین جهاندیده
نشر نی، چاپ اول
✅ @Shariati_Group
🔷 لایحه علیه لایحه
(پیرامون طرح محدودسازی اینترنت)
✍ #احسان_شریعتی
🔹در حالی که دغدغه‌ی بس واقعی مردم ایران (بویژه خوزستان) حل مشکلات بنیادی چهار عنصر اولیه، آب و هوا، خاک و آتش شده است، دل‌مشغولی بخشی از وکلای بخشی از مردم (در بزنگاه غیاب اکثریت رأی دهنده)، استقرار نظام نظارت و تنبیه بر فضای مجازی و محدودسازی اینترنت است!
🔸سودای برقراری این نظام نظارتی-تنبیهی ظاهرا محدودسازی شفافیت اطلاعاتی است که البته خود هدفی مجازی و تخیلی است! و به احتمال زیاد به همان سرنوشتی دچار خواهد شد که پارازیت و فیلترینگ و هک و کراک و..؛ و البته برای قشری از کارمندان تکنیسین که برای هر محدودسازی راه دور زدن تحریم را هم اختراع می‌کنند، اشتغال‌زایی می‌کند. و سرانجام محصول همه‌ی این تمهیدات تکنوکراتیک شبه اخلاقی-عقیدتی اختلال در خطوط مخابراتی و خرد کردن اعصاب مردم و وهن مأموران اجرای این مقررات بوده است.
🔹اشتباهی که هواداران و حامیان نظام‌های استبدادی و سنخ توتالیتر می‌کنند این است که بزرگترین خطر انسداد گردش و تبادل آزاد اطلاعات و «سفیدنمایی» صوری اوضاع این است که ممکن است امر بر خود مسئولان هم مشتبه شود و بدین شیوه‌ها دلخوش کنند که خبری نیست و «بوی بهبود ز اوضاع جهان می‌شنویم»!
برای نمونه، می‌گویند به مائو تسه تنگ در سالهای آخر عمرش(پس از «انقلاب گنجشک») چنان اطلاعات غلطی از روبراه بودن اوضاع می‌دادند که همین جهل خودخواسته و خودمقصر موجب سقوط اقتصادی و دگردیسی سیاسی نظام وی شد!
🔸توصیه‌ی علمی برای موکلانی که قصد پایداری در برابر خواست‌ها و مطالبات مردم را دارند این است که از خود مخترعان اینترنت، در آغاز نیروی نظامی امریکا، بیآموزند که با اختراع این زیست‌جهان مجازی و شبکه‌ی آزاد ارتباطی و تبادل اطلاعاتی نظام نظارتی سُلطه را نه از طرق قدیمی بگیر و ببند و بزن و بکش و..، یا حبس و حصر و حدّ و حلق‌آویز و سایر روش‌های حلقوی، و خلاصه با به نمایش گذاردن زور بازو و ملاء و مترف و خدم و حشم و..، بلکه به‌قول #میشل_فوکو به شکل «نامرئی» انجام دهند، یعنی در فضای آزادیِ مطلقِ بازار داد و ستد اطلاعاتی و ارتباطی و فعالیت خودانگیخته‌ی کاربران، تا به درجه‌ای که کنترل از دست سازندگان شبکه هم بدر رود و حتی توسط دشمنان آن نظام هم به کار گرفته شود. پس «ای دل طریق رندی از محتسب بیاموز، مست است و در حق او کس این گمان ندارد!»
ناسودمندی این طریق‌های آزموده شده هرچند تاکنون و بويژه در عصر حاضر بارها اثبات شده است، اما اگر آقایان همچنان در برابر منطق علم و گذر زمان اصرار بر پایداری داشته باشند، باکی نیست زیرا تجربه نشان داده است که این نیز بگذرد و به‌تعبیر شاعر: من جرّب المجرب حلّت به النّدامه.
🔹تلخ بودن خبرهای این‌چنینی نباید اذهان را از تمرکز بر روی مبرم‌ترین نیازها و مطالبات جامعه منحرف سازد، مگر آن‌که نفس شبکه‌ی اطلاع‌رسانی بالواقع آماج حمله قرار گیرد.
🔸در این صورت دفاع از #آزادی رسانه و در رأس همه، حق دسترسی آزاد به شبکه‌ی جهانی اینترنت، در صدر مطالبات مردمی قرار خواهد گرفت و تبدیل به عنصر پنجم اولیه پس از هوا، آب، خاک، و آتش خواهد شد!
#طرح_صیانت
#نظام_استبدادی
✅ @Shariati_Group
🆔 @Dr_ehsanshariati
(پیرامون طرح محدودسازی اینترنت)
✍ #احسان_شریعتی
🔹در حالی که دغدغه‌ی بس واقعی مردم ایران (بویژه خوزستان) حل مشکلات بنیادی چهار عنصر اولیه، آب و هوا، خاک و آتش شده است، دل‌مشغولی بخشی از وکلای بخشی از مردم (در بزنگاه غیاب اکثریت رأی دهنده)، استقرار نظام نظارت و تنبیه بر فضای مجازی و محدودسازی اینترنت است!
🔸سودای برقراری این نظام نظارتی-تنبیهی ظاهرا محدودسازی شفافیت اطلاعاتی است که البته خود هدفی مجازی و تخیلی است! و به احتمال زیاد به همان سرنوشتی دچار خواهد شد که پارازیت و فیلترینگ و هک و کراک و..؛ و البته برای قشری از کارمندان تکنیسین که برای هر محدودسازی راه دور زدن تحریم را هم اختراع می‌کنند، اشتغال‌زایی می‌کند. و سرانجام محصول همه‌ی این تمهیدات تکنوکراتیک شبه اخلاقی-عقیدتی اختلال در خطوط مخابراتی و خرد کردن اعصاب مردم و وهن مأموران اجرای این مقررات بوده است.
🔹اشتباهی که هواداران و حامیان نظام‌های استبدادی و سنخ توتالیتر می‌کنند این است که بزرگترین خطر انسداد گردش و تبادل آزاد اطلاعات و «سفیدنمایی» صوری اوضاع این است که ممکن است امر بر خود مسئولان هم مشتبه شود و بدین شیوه‌ها دلخوش کنند که خبری نیست و «بوی بهبود ز اوضاع جهان می‌شنویم»!
برای نمونه، می‌گویند به مائو تسه تنگ در سالهای آخر عمرش(پس از «انقلاب گنجشک») چنان اطلاعات غلطی از روبراه بودن اوضاع می‌دادند که همین جهل خودخواسته و خودمقصر موجب سقوط اقتصادی و دگردیسی سیاسی نظام وی شد!
🔸توصیه‌ی علمی برای موکلانی که قصد پایداری در برابر خواست‌ها و مطالبات مردم را دارند این است که از خود مخترعان اینترنت، در آغاز نیروی نظامی امریکا، بیآموزند که با اختراع این زیست‌جهان مجازی و شبکه‌ی آزاد ارتباطی و تبادل اطلاعاتی نظام نظارتی سُلطه را نه از طرق قدیمی بگیر و ببند و بزن و بکش و..، یا حبس و حصر و حدّ و حلق‌آویز و سایر روش‌های حلقوی، و خلاصه با به نمایش گذاردن زور بازو و ملاء و مترف و خدم و حشم و..، بلکه به‌قول #میشل_فوکو به شکل «نامرئی» انجام دهند، یعنی در فضای آزادیِ مطلقِ بازار داد و ستد اطلاعاتی و ارتباطی و فعالیت خودانگیخته‌ی کاربران، تا به درجه‌ای که کنترل از دست سازندگان شبکه هم بدر رود و حتی توسط دشمنان آن نظام هم به کار گرفته شود. پس «ای دل طریق رندی از محتسب بیاموز، مست است و در حق او کس این گمان ندارد!»
ناسودمندی این طریق‌های آزموده شده هرچند تاکنون و بويژه در عصر حاضر بارها اثبات شده است، اما اگر آقایان همچنان در برابر منطق علم و گذر زمان اصرار بر پایداری داشته باشند، باکی نیست زیرا تجربه نشان داده است که این نیز بگذرد و به‌تعبیر شاعر: من جرّب المجرب حلّت به النّدامه.
🔹تلخ بودن خبرهای این‌چنینی نباید اذهان را از تمرکز بر روی مبرم‌ترین نیازها و مطالبات جامعه منحرف سازد، مگر آن‌که نفس شبکه‌ی اطلاع‌رسانی بالواقع آماج حمله قرار گیرد.
🔸در این صورت دفاع از #آزادی رسانه و در رأس همه، حق دسترسی آزاد به شبکه‌ی جهانی اینترنت، در صدر مطالبات مردمی قرار خواهد گرفت و تبدیل به عنصر پنجم اولیه پس از هوا، آب، خاک، و آتش خواهد شد!
#طرح_صیانت
#نظام_استبدادی
✅ @Shariati_Group
🆔 @Dr_ehsanshariati
Telegram
.
⭕️ پایداری شریعتی در هجوم منتقدان
✍ گزارشی از نشست احسان شریعتی، علیرضا رجایی حسین مصباحیان و مسعود پدرام
#علی_شریعتی را #معلم_انقلاب ایران می‌نامند؛ انقلابی که فارغ از هر نقد وارد بر آن و مسیری که بعدا طی کرد، واقعه‌ای مهم در #تاریخ سیاسی قرن بیستم محسوب می‌شود. برخی پژوهشگران آن را در شمار چند #انقلاب بزرگ جهان می‌دانند و فیلسوفی همچون #میشل_فوکو آن را با انقلاب #فرانسه مقايسه كرده است. تاکنون کتاب‌ها و مقالات و سمینارهای مختلفی به تاریخ و ویژگی‌های #انقلاب_۵۷ ایران اختصاص داده شده است. در چهل‌وسومین سالگرد پیروزی انقلاب، بنیاد فرهنگی #شریعتی نشستی چهار ساعته در کلاب‌هاوس با عنوان «مردم، انقلاب و شریعتی» برگزار کرد که در آن چهره‌هایی همچون #احسان_شریعتی #سوسن_شریعتی، #علیرضا_رجایی #سروش_دباغ #حسین_رفیعی #محمود_عمرانی #احمد_زید‌آبادی #مسعود_پدرام #حسین_مصباحیان و #محمدجواد_کاشی سخنرانی کردند. در میانه‌ی برنامه پرسش و پاسخ با حضار و نیز مسائل مختلفی از خصلت خود انقلاب و تأثیر شریعتی بر آن تا رابطه‌ی او با روحانیت و نحوه #مرگ_مشکوک او دستمایه بحث‌های چالشی و انتقادی شد.
✅ @Shariati_Group
🆔 @sharghdaily
✍ گزارشی از نشست احسان شریعتی، علیرضا رجایی حسین مصباحیان و مسعود پدرام
#علی_شریعتی را #معلم_انقلاب ایران می‌نامند؛ انقلابی که فارغ از هر نقد وارد بر آن و مسیری که بعدا طی کرد، واقعه‌ای مهم در #تاریخ سیاسی قرن بیستم محسوب می‌شود. برخی پژوهشگران آن را در شمار چند #انقلاب بزرگ جهان می‌دانند و فیلسوفی همچون #میشل_فوکو آن را با انقلاب #فرانسه مقايسه كرده است. تاکنون کتاب‌ها و مقالات و سمینارهای مختلفی به تاریخ و ویژگی‌های #انقلاب_۵۷ ایران اختصاص داده شده است. در چهل‌وسومین سالگرد پیروزی انقلاب، بنیاد فرهنگی #شریعتی نشستی چهار ساعته در کلاب‌هاوس با عنوان «مردم، انقلاب و شریعتی» برگزار کرد که در آن چهره‌هایی همچون #احسان_شریعتی #سوسن_شریعتی، #علیرضا_رجایی #سروش_دباغ #حسین_رفیعی #محمود_عمرانی #احمد_زید‌آبادی #مسعود_پدرام #حسین_مصباحیان و #محمدجواد_کاشی سخنرانی کردند. در میانه‌ی برنامه پرسش و پاسخ با حضار و نیز مسائل مختلفی از خصلت خود انقلاب و تأثیر شریعتی بر آن تا رابطه‌ی او با روحانیت و نحوه #مرگ_مشکوک او دستمایه بحث‌های چالشی و انتقادی شد.
✅ @Shariati_Group
🆔 @sharghdaily
🔴 نسبت دین با سیاست و قدرت؛ ضرورت وجود بدیل و گفتمان ملی
🔷 مصاحبه‌ی ایران فردا با #احسان_شریعتی
🔅الان در حاکمیت دینی #ایران نسبت #دین و #سیاست، دین و #قدرت به چالش تبدیل شده است. #هگل، در کتاب «استقرار شریعت در مذهب #مسیح» می‌گوید، قوانین دینی و شریعت نمی‌توانند، قانون عمومی باشند، بلکه می‌تواند الزامات درونی یک جماعت دینی باشد. اگر این الزام جماعتی هم مسلک تبدیل به #قانون عمومی شود به اجبار و انقیاد می‌انجامد و یا با توجه به اینکه بحث‌های متفاوتی که راجع به جایگاه دین در دنیای جدید وجود دارد. از گرایش‌هایی مثل صحبت از دین پساسکولار و حضور دین در عرصه عمومی و تا گرایش دین در عرصه خصوصی و از بنیادگراها که باور به حکومت احکام دینی دارند تا روشنفکرانی مثل دکتر #شریعتی و یا مهندس #بازرگان که دین را موید #آزادی و #دموکراسی و زندگی مسالمت آمیز می‌دانند، هر یک طیفی از نگرش نحوه تجلی دین را نمایندگی می‌کنند، جایگاه دین در جامعه چه خواهد شد؟ با توجه به اتفاقات اخیر، نحوه تجلی دین در سیاست دوباره به چالش کشیده شده به پرسش روز تبدیل شده است با توجه به عدم تعادل‌هایی که چندین بار در ایران تکرار شده است مثل حکومت استبدادی که در پسا مشروطه داشتیم که به گونه‌ای پوشش را اجبار می‌کرد و یا حکومتی فعلی که گونه‌ای دیگر را اجبار می‌کند. با توجه به عدم تعادل‌ها، این نسبت را چگونه می‌توان تعریف کرد که با نقطه تعادل‌های جامعه هم بتواند نسبت برقرار کند؟
🔸احسان شریعتی: #میشل_فوکو، در مورد #انقلاب ایران، زمانی که از او می‌پرسند که چگونه از انقلابی دفاع می‌کنید که حکومت دینی می‌خواهد؟ می‌گوید من منتقد فهم آنها از «حکومت» هستم به این معنا که مشکل در درک نادرست از #حکومت است. یعنی حکومت پدیده‌ای است که با دین از نظر ذاتی ممکن است ناسازگار باشد. به این معنا که حکومت یک قدرت منسجم و مجسد است و به تعبیر #ماکس_وبر، «خشونت نهادینه» و قانونی. در دین هم همچون #فلسفه که فیلسوف به نظر کانت و بر خلاف نظر #افلاطون نمی‌تواند شاه شود، به این دلیل که اگر شاه شود دیگر فیلسوف نخواهد بود، چون باید ناظر و ناقد قدرت باشد اما وقتی #شاه شود، مجبور است در مواجهه با بسیاری مصلحت‌ها و زیر پا گذاشتن حقایق قرار گیرد. شاه مجبور است بنا به منطق ماکیاولی قدرت گاه کارهای خلاف اخلاق هم انجام دهد. بنابراین، ذاتاً یک فیلسوف نمی‌تواند شاه شود. در حالی که چنین تصوری در #آریستوکراسی دینی و #تئوکراسی وجود دارد که ما می‌توانیم به عنوان نماینده #خدا بر مردم حکومت کنیم. چه کسی قرار است حکومت کند؟ بهترین‌ها!
▪️از نظر افلاطون، بهترین‌ها همان فیلسوفان هستند. از نظر علمای دینی، ممکن است روحانیون باشند چون اینها با خدا در ارتباط هستند و طبعاً باید بر جاهلان و مردمی که نادان و صغیر هستند حکومت کنند تا مدینه‌ی فاضله را بسازند. اشتباه اینجاست که ذات دین مثل فلسفه است که باید ناقد و ناظر نسبت به نهاد قدرت و ثروت و حتی دانش باشد. فاصله داشته باشد تا بتواند نقش دینی و معنوی و اخلاقی خود را انجام دهد. علت اینکه دین در نهضت‌های گذشته، از #مشروطه و #نهضت_ملی تا انقلاب ۵۷، توانست نقش ایفا کند به این دلیل بود. ولی زمانی که خود در قدرت قرار گرفت، مثل امروز از ایفای نقش اصلی خود عاجز می‌شود. در جنبش اعتراضی فعلی نزد زنان و جوانان شاید هنوز کلام مترقی دینی مسکوت باشد. همان کلام دینی رهایی‌بخشی که همیشه حضور داشته، گویی غایب است. حال آن که ۱۰ سال پیش در جنبش سبز هنوز بحث #مذهب و شعار الله اکبر در پشت بام‌ها مطرح بود!
ا.ف: و دین جایگاه انتقادی خود را از دست داده است؟
🔸ا.ش: دین رهایی‌بخش انتقادی نمود و فعالیت عمده‌ی قبلی را در این جای و گاه هنوز ندارد. جوانان می‌خواهند همه چیز از نو تعریف شود و به قالب‌های سنتی و تابوهای تحمیلی معترض هستند. می‌گویند اینها را نمی‌پذیرند. روایتی که چند دهه در آموزش‌وپرورش و #فرهنگ و مدیریت توسعه‌ی کشور در این اقلیم مسلط بوده در ایجاد #عدالت و جامعه آزاد، نالایقی و عدم کفایت خودش را نشان داده، و اینکه جوانان آن را نفی کنند امری طبیعی است. سوال و مسئله اما این است که که چه بیان دینی و معنوی‌ای برای پشتیبانی از جنبش آزادی و عدالت لازم است؟ اگر بیان دینی غایب باشد، ما به دو قطبی کلاسیک ماقبل مشروطه بین تجدد و سنت (مشروعه‌خواهی) برمی‌گردیم. یعنی مجددا تجددخواهی در برابر سنت‌گرایی قرار می‌گیرد و خطر این است که تمامیت دین پشتوانه و ذخیره‌ی محافظه‌کاری و #استبداد شود!.....
✅ @Shariati_Group
🔗 مطالعه متن کامل این گزارش
🔷 مصاحبه‌ی ایران فردا با #احسان_شریعتی
🔅الان در حاکمیت دینی #ایران نسبت #دین و #سیاست، دین و #قدرت به چالش تبدیل شده است. #هگل، در کتاب «استقرار شریعت در مذهب #مسیح» می‌گوید، قوانین دینی و شریعت نمی‌توانند، قانون عمومی باشند، بلکه می‌تواند الزامات درونی یک جماعت دینی باشد. اگر این الزام جماعتی هم مسلک تبدیل به #قانون عمومی شود به اجبار و انقیاد می‌انجامد و یا با توجه به اینکه بحث‌های متفاوتی که راجع به جایگاه دین در دنیای جدید وجود دارد. از گرایش‌هایی مثل صحبت از دین پساسکولار و حضور دین در عرصه عمومی و تا گرایش دین در عرصه خصوصی و از بنیادگراها که باور به حکومت احکام دینی دارند تا روشنفکرانی مثل دکتر #شریعتی و یا مهندس #بازرگان که دین را موید #آزادی و #دموکراسی و زندگی مسالمت آمیز می‌دانند، هر یک طیفی از نگرش نحوه تجلی دین را نمایندگی می‌کنند، جایگاه دین در جامعه چه خواهد شد؟ با توجه به اتفاقات اخیر، نحوه تجلی دین در سیاست دوباره به چالش کشیده شده به پرسش روز تبدیل شده است با توجه به عدم تعادل‌هایی که چندین بار در ایران تکرار شده است مثل حکومت استبدادی که در پسا مشروطه داشتیم که به گونه‌ای پوشش را اجبار می‌کرد و یا حکومتی فعلی که گونه‌ای دیگر را اجبار می‌کند. با توجه به عدم تعادل‌ها، این نسبت را چگونه می‌توان تعریف کرد که با نقطه تعادل‌های جامعه هم بتواند نسبت برقرار کند؟
🔸احسان شریعتی: #میشل_فوکو، در مورد #انقلاب ایران، زمانی که از او می‌پرسند که چگونه از انقلابی دفاع می‌کنید که حکومت دینی می‌خواهد؟ می‌گوید من منتقد فهم آنها از «حکومت» هستم به این معنا که مشکل در درک نادرست از #حکومت است. یعنی حکومت پدیده‌ای است که با دین از نظر ذاتی ممکن است ناسازگار باشد. به این معنا که حکومت یک قدرت منسجم و مجسد است و به تعبیر #ماکس_وبر، «خشونت نهادینه» و قانونی. در دین هم همچون #فلسفه که فیلسوف به نظر کانت و بر خلاف نظر #افلاطون نمی‌تواند شاه شود، به این دلیل که اگر شاه شود دیگر فیلسوف نخواهد بود، چون باید ناظر و ناقد قدرت باشد اما وقتی #شاه شود، مجبور است در مواجهه با بسیاری مصلحت‌ها و زیر پا گذاشتن حقایق قرار گیرد. شاه مجبور است بنا به منطق ماکیاولی قدرت گاه کارهای خلاف اخلاق هم انجام دهد. بنابراین، ذاتاً یک فیلسوف نمی‌تواند شاه شود. در حالی که چنین تصوری در #آریستوکراسی دینی و #تئوکراسی وجود دارد که ما می‌توانیم به عنوان نماینده #خدا بر مردم حکومت کنیم. چه کسی قرار است حکومت کند؟ بهترین‌ها!
▪️از نظر افلاطون، بهترین‌ها همان فیلسوفان هستند. از نظر علمای دینی، ممکن است روحانیون باشند چون اینها با خدا در ارتباط هستند و طبعاً باید بر جاهلان و مردمی که نادان و صغیر هستند حکومت کنند تا مدینه‌ی فاضله را بسازند. اشتباه اینجاست که ذات دین مثل فلسفه است که باید ناقد و ناظر نسبت به نهاد قدرت و ثروت و حتی دانش باشد. فاصله داشته باشد تا بتواند نقش دینی و معنوی و اخلاقی خود را انجام دهد. علت اینکه دین در نهضت‌های گذشته، از #مشروطه و #نهضت_ملی تا انقلاب ۵۷، توانست نقش ایفا کند به این دلیل بود. ولی زمانی که خود در قدرت قرار گرفت، مثل امروز از ایفای نقش اصلی خود عاجز می‌شود. در جنبش اعتراضی فعلی نزد زنان و جوانان شاید هنوز کلام مترقی دینی مسکوت باشد. همان کلام دینی رهایی‌بخشی که همیشه حضور داشته، گویی غایب است. حال آن که ۱۰ سال پیش در جنبش سبز هنوز بحث #مذهب و شعار الله اکبر در پشت بام‌ها مطرح بود!
ا.ف: و دین جایگاه انتقادی خود را از دست داده است؟
🔸ا.ش: دین رهایی‌بخش انتقادی نمود و فعالیت عمده‌ی قبلی را در این جای و گاه هنوز ندارد. جوانان می‌خواهند همه چیز از نو تعریف شود و به قالب‌های سنتی و تابوهای تحمیلی معترض هستند. می‌گویند اینها را نمی‌پذیرند. روایتی که چند دهه در آموزش‌وپرورش و #فرهنگ و مدیریت توسعه‌ی کشور در این اقلیم مسلط بوده در ایجاد #عدالت و جامعه آزاد، نالایقی و عدم کفایت خودش را نشان داده، و اینکه جوانان آن را نفی کنند امری طبیعی است. سوال و مسئله اما این است که که چه بیان دینی و معنوی‌ای برای پشتیبانی از جنبش آزادی و عدالت لازم است؟ اگر بیان دینی غایب باشد، ما به دو قطبی کلاسیک ماقبل مشروطه بین تجدد و سنت (مشروعه‌خواهی) برمی‌گردیم. یعنی مجددا تجددخواهی در برابر سنت‌گرایی قرار می‌گیرد و خطر این است که تمامیت دین پشتوانه و ذخیره‌ی محافظه‌کاری و #استبداد شود!.....
✅ @Shariati_Group
🔗 مطالعه متن کامل این گزارش
Telegraph
🔴 نسبت دین با سیاست و قدرت ؛
🔷 مصاحبه‌ی ایران فردا با احسان شریعتی - بخش دوم ◾️ به کوشش: ابوطالب آدینه وند @iranfardamag ✅ ایران فردا: الان در حاکمیت دینی ایران نسبت دین و سیاست، دین و قدرت به چالش تبدیل شده است. هگل، در کتاب «استقرار شریعت در مذهب مسیح» می‌گوید، قوانین دینی…