گروه شریعتی
573 subscribers
1.67K photos
557 videos
66 files
1.56K links
به نام خداوند حقیقت، زیبایی و خیر

🌐 نشـانی ما در فیس بوک:
Facebook.com/shariati.group

📩 تماس با ما:
Shariati.group@Gmail.com
Download Telegram
🔷📄نامه ای از مجید شریف خطاب به پوران شریعت رضوی

📌این نامه برای اولین بار توسط بنیاد شریعتی منتشر می شود . بخش هایی از این نامه به شرح زیر است:

🔸🔹امروزه با نیازی که به ادامه‌ی راه دکتر و کلاً به مایه گذاشتن از استعداد و وقت و فکر و انرژی و همه چیز در خدمت آگاهی مردم و بهبود شرایط و تغییر اوضاع و احوال هست، آیا گمان نمی‌کنید که اگر افرادی چون من، روزی هفت هشت ده ساعت وقت فعال خود را در رشته‌ای تلف کند که نه به آن علاقه و کششی دارد و نه مدتهاست که اصولاً فکرش در آن زمینه کار کرده، کاری خیانت‌آمیز و در عین‌حال عبث باشد؟ آری، اگر در حال حاضر موضوع بکری در رشته‌ی فیزیک در نظر داشتم و مطمئن بودم که در ظرف دو سه سال می‌توانم با کار بر روی آن به کشف فرمولی جدید یا راه حلی که در خدمت عمال استعمار هم قرار نگیرد، بشوم و از این طریق برای ملت و عقیده و آرمان و و طنم افتخاری کسب کنم، هم شما و هم آقای «یان» و هم دیگران باید مطمئن می‌بودند که یک لحظه درنگ نمی‌کردم، ولی بی‌تردید در حال حاضر من خودم را، حساسیت‌هایم و توانائی‌هایم را بیش از هر کسی می‌شناسم و علی‌رغم عوامل تضعیف روحیه، چه در ایران و بویژه در اینجا، و علی‌رغم مشکلات گوناگون زیستی و روحی، تلاشم را در این راه بخرج می‌دهم و امیدوارم بالاخره بعد از چند سال این در و آن در زدن و جدی گرفته نشدن و نشناخته ماندن، بالاخره بتوانم در جایگاه طبیعی‌ام قرار گیرم و کاری را بکنم، که باید بکنم. در چنین شرایطی، تکرار می‌کنم، که هر گونه توصیه برای پرداختن به کارهایی غیر از این، بمنزله‌ی «دنبال نخود سیاه فرستادن» است، که بهرحال از دوستان و آشنایان دلسوز و با حسن نیتی مانند شما بعید است. بهرحال اگر در این راه موفق نشوم، بعلت این نیست که مثلاً استعداد و توانم در رشته‌ی فیزیک بیشتر است، بلکه بعلت کم کاری و عدم جدیت خودم و نیز بعلت شرایط روحی نامناسبی است که دیگران برایم فراهم می‌آورند، ولاغیر.

📌 برای مشاهده مطالعه متن نامه به آدرس زیر و یا گزینه instant view مراجعه کنید.

#نامه
#یادها_خاطرات
#مجید_شریف
#پوران_شریعت_رضوی
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی

🆔 @Shariati_SCF

https://telegra.ph/نامه-ای-از-مجید-شریف-خطاب-به-پوران-شریعت-رضوی-12-04
🔷🔆وارث امين

🔸️🔸️دست‌نوشته دكتر شريعتي: پوران عزيزم، اميدوارم خداوند هميشه قدرتت را براي تحمل دو بار سنگيني كه بر دوش داري افزون كند. يكي، من و ديگري، زندگي با من.

🖋سوسن شريعتي

📌بخش هایی از یادداشت سوسن شریعتی به مناسبت نخستین سالگرد پوران شریعت رضوی در روزنامه اعتماد به چاپ رسیده است به شرح زیر می باشد:

🔆صحبت از زني است كه خوب زيست و با كيفيت زيست و به‌رغم شرايط اجتماعي و سياسي‌اي كه در همه ادوار زندگي‌اش بر او تحميل مي‌شد توانست استوار بماند و بدل شود به امكاني و اميدي براي ما زنان آن هم در جامعه‌اي كه زنان هميشه جنس دوم محسوب مي‌شوند و در مرتبه دوم قرار مي‌گيرند و در بهترين شكل در زير سايه مردان بزرگ تعريف مي‌شوند.


🔆چهره‌هايي مثل پوران شريعت رضوي به دليل اينكه به‌رغم شرايط اجتماعي و رسم زمانه شانس آن را داشته‌اند كه تحصيل كنند توانسته‌اند شخصيت‌هايي شكوفا باشند و به ثبت برسند: همچون زن، همچون عاشق، همچون همسر، همچون مادر، همچون يك شخصيت اجتماعي و فرهنگي. مادري كه بتواند صدايش را به گوش‌ها برساند بي ترديد مادر بهتري است؛ زني كه بتواند عشقش را زندگي كند همسر بهتري است؛ دختر جواني كه بتواند تحصيل كند، رشد كند و…فرزند وفادارتري است..


🔆پوران شريعت رضوي عمده مجموعه آثار شريعتي را در همان دهه شصت با همكاري مجيد شريف و امير رضايي به چاپ مي‌رساند؛ در همان سال‌هايي كه ممنوع‌الخروج است و جنگ است و دور از فرزندانش. برخلاف تصور همگان، او پس از مرگ همسرش هيچگاه مقيم خارج نمي‌شود و در هر دو نوبت قبل و بعد از انقلاب به‌رغم اجبار به خروج فرزندانش خود در ايران مي‌ماند. سال‌هاي شصت، سال‌هاي سختي براي مردم ايران است و بي‌ترديد براي زني تنها كه با كوچك‌ترين فرزندش مونا زندگي مي‌كند و مسووليت تامين امنيت مالي فرزندان جوانش را در خارج نيز بر عهده دارد سخت‌تر. در شرايطي كه بارها به منزلش حمله مي‌شود و در ترس و اضطراب بايد زندگي كند. در همان سال‌هاست كه چاپ آثار را بر عهده دارد. اگر شما تاريخ اولين چاپ‌هاي مجموعه آثار را ببينيد همگي به دهه شصت بر مي‌گردد (مثلا مجموعه 33 كه در سال 67 به چاپ رسيده) . اين حجم از فعاليت واقعا شگفت‌آور است و نمي‌توان به سادگي از آن گذشت و با تعابيري چون «همسري وفادار و مادري فداكار» فيصله داد. بايد خيلي دقيق‌تر صحبت كرد: زني كه ناشر است، در سال‌هاي هفتاد موسسه‌اي فرهنگي را بنيانگذاري مي‌كند (1377) و در تمامي دهه هشتاد و نود بر ترجمه آثار شريعتي به زبان استانبولي و عربي نظارت دارد و اين همه در بسياري اوقات با نوعي تنش و گاه جنگ و جدال؛ چه براي گرفتن حق تاليف چه براي كنترل كيفيت ترجمه متني كه بايد مراقب وفاداري‌اش مي‌بود.


🔆به تازگي مجموعه نامه‌هايي كه شريعتي در سال اول ازدواج‌شان به پوران نوشته تحت عنوان «برسد به دست پوران عزيزم»، به چاپ رسيده است؛ نامه‌هايي كه طي يك سال و در فاصله 1337 تا 1338 از پاريس به مشهد ارسال مي‌شده است. يك‌سالي كه اين دو درست پس از ازدواج از هم دور مي‌مانند. علي شريعتي در پاريس و پوران در مشهد. به‌رغم پرهيزهاي پوران در چاپ اين نامه‌ها در زمان حياتش بر اثر پافشاري ما فرزندان اين نامه‌ها دو سال پيش توسط نشر آبان به بازار رفت. اين ترديدها، ترديد‌هاي يك زن بود در اينكه زيادي ديده شود؛ نامه‌هايي كه اكثرا ستايش‌آميز است. زنان عادت دارند ديده نشوند و اگر هم قرار است ديده شوند ترجيح مي‌دهند بعد از مرگ‌شان باشد. چرا نبايد يك زن در زمان حياتش به رسميت شناخته شود و ارج گذاري شود؟ البته پوران اين لذت را براي سال‌هاي پاياني حياتش گذاشت: زيباترين هديه‌اي كه مي‌توانست از سوي شريعتي به پاس يك عمر وفاداري، استقلال روح و امانت داري دريافت كند. به تعبير همسرش آن «وفاي محكم و آن دوستي استوار».

#یادداشت
#روزنامه_اعتماد
#پوران_شریعت_رضوی
#یاد_پوران
#سوسن_شریعتی
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی

🆔 @Shariati_SCF


📌 برای مطالعه کامل این یادداشت به آدرس زیر و یا گزینه instant view مراجعه کنید.

https://v.gd/sZBQEa
🕯 به یاد پوران...

۲۶ بهمن، سالروز درگذشت بانو #پوران_شریعت_رضوی گرامی باد

@Shariati_Group
🔷🔸در حضورِغیبت

🔸در دومین سالگشت درگذشت مادر-پوران


🖋احسان شریعتی

🔸از ۱۵ بهمن امسال که «روز مادر» بود (و میلاد فاطمی مصادف شده بود با سالروز تولد هاله سحابی که نه سال پیش فاطمه‌وار از میان ما رفت)، تا به امروز، ۲۶ بهمن، که در دومین سالروز درگذشت مادرمان پوران هستیم (شریعترضوی، «بی‌بی‌فاطمه» در اصل شناسنامه)، آنچه مدام فکرمان را به‌خود مشغول می‌دارد پُر بودن فضاست از «حضورِ» محسوس «غیاب» او و خلاء سیمای مادری در بومزیستِ ما. و آنچه در این میان تأمل‌برانگیزتر و بیشتر شایسته‌ی درنگ است، نه فقط توجه به نقش سرنوشت‌ساز این گونه زنان در زندگی همسران و فرزندان‌،‌ که فراتر، ارج‌شناسیِ حضور پوشیده‌ی آنهاست همچون شرط ضروری ادامه‌ی بقا و حیات جامعه‌‌ی کل و باهمستان انسانی، بویژه در حال‌وهوای خفقان‌آور و کشنده‌ی کنونی.

🔹مورد مادرمان، بانو بی‌بی پوران، نمونه‌ی آشکار چنین نقش رحمانیِ حیاتی‌ای بود. در هنگامه‌های فجیعی چون مرگ دو برادر و سرانجام همسر، در دوران‌های سخت زندگی دانشجویی در خارج و زندان در داخل، در غربتِ سیاه‌ترین سال‌های دهه‌ی شصت، و در برابر جامعه‌ی بی‌شفقت «نرسالار»، و...، که شیرزنانه می‌ایستاد و نیروی عظیم پنهان در ظاهر قشر «ضعیفه» را برمی‌نمود و امکان توفیق در دقیقه‌ها‌ی شکست را اثبات می‌کرد. و این نقش کوشا و بی‌اعتنا به موانع و مشکلاتِ کار، حاکی از منشی مستحکم، تکین و کلیشه‌شکن بود که از او فراسوی نقش خواهر و همسر و مادر «وفادار و فداکار»، و حتی فراسوی مرز جنسیّت، زنانگی و مردانگی، الگویی «انسانی»، از «سوژگی» خلّاق و کُنش‌گر می‌ساخت. انسانی که نه «کامل» می‌نمود و نه خود را بهتر و برتر می‌خواست. انسان بود و «هیچ چیز از آنچه انسانی است برایش بیگانه نبود» . او خود بود و در همه‌ی احوال و ادوار مستقل و مختار خود انتخاب کرد و بر همین سبک و سنت ثابت و باقی ماند. هرچند در دگردیسی روحی خویش مراحل «شتر، شیر، و کودک» را به تعبیر نیچه‌ای، از سرگذراند.
آثار به‌جای مانده از این کوشایی فردی و جمعی، یکی، «مجموعه‌ی آثار» سی‌و‌شش جلدی علی شریعتی توسط دفتر و بنیاد و ساختار و ساختمانی است که آن‌را از چنگ تهدید سانسور سیاسی و عقیدتی برکند و بدین‌سان، مکتبی را مکتوب ‌ساخت و نهضتی را این‌بار به‌معنای مثبت کلمه، نهادین و نظام‌مند؛ و دیگر، مدرسه‌هایی که با همّت او و حامیان، در اقصی نقاط محروم ساخته شد، و سرانجام، الگویی عالی از زنی مبرز و متعدل.

🔸ایراد چنین شخصیت‌هایی که در انظار دیگران «بیش‌فعال» می‌نمایند، یکی هم این‌ست که در زمان حیات خویش و بویژه پس از هجرت خود، می‌توانند خلائی را در ملاء پیرامون خود ایجاد کنند و این «جای خالی» را دیگر بسادگی نمی‌توان پر نمود. رفع همین عارضه است که مسئولیت ما را برای ضمانت استمرار راه آنان صدچندان می‌سازد.

***
پانوشته‌ها:
۱- «چه ماده چه نر شیر روز نبرد» (نظامی)
۲- »Homo sum ; humani nihil a me alienum puto«, Térence, Heautontimoroumenos, v. 77
___________________________

📌لینک متن در وبسایت احسان شریعتی

http://www.ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=1077


#پوران_شریعت_رضوی
#حضور_غیبت
#ایستادگی
#با_یاد_پوران
#دومین_سالیاد_پوران


@Dr_ehsanshariati
هنوز که شش ماه از #انقلاب نگذشته اما هرجا که می‌روی می‌بينی مسئله #حجاب است و می‌پرسند نظر شما درباره حجاب چيست؟ همين ديشب که می‌آمدم اولين سوال اين بود که نظر شما در باره حجاب چيست؟
هيچ کس نمی‌پرسد که ۵۰۰۰ زن بيکار شده‌اند اين‌ها تکليفشان چيست در حکومت اسلامی؟
۲۰۰۰ زن خودفروش خانه هايشان مصادره شده و الان بی‌خانه شده‌اند تکليفشان چيست؟
هيچ کس از این‌ها سوال نمی‌کند؛ اما می‌پرسد نظر شما درباره حجاب چيست؟

✍️ #پوران_شریعت_رضوی
مدرسه بهار - اصفهان ۱۳۵۸

@Shariati_Group
🔷🔆در برابر سرنوشت
🔸سومین یادمان پوران شریعت رضوی

📌بنیاد فرهنگی شریعتی برگزار می کند


🎙 باحضور:


🔸مژگان احمدزاده 🔸ناهید توسلی
🔸نیره توکلی 🔸 زهرا رحیمی
🔸طاهره رحیمیان 🔸 مریم رسولیان
🔸امیر رضایی 🔸 رقیه زارع پور
🔸فیروزه صابر 🔸 روئین عطوفت
🔸فاطمه فرهنگ خواه 🔸 فاطمه گوارایی
🔸محمدمحمدی اردهالی 🔸مینومرتاض لنگرودی
🔸عباس مرادی 🔸رباب مزینانی
🔸فاطمه مقدم 🔸 آذر منصوری
🔸الهه امیر انتظام 🔸 مونا شریعتی
🔸سوسن شریعتی 🔸 سارا شریعتی


🔆زمان: پنج شنبه ۲۸ بهمن۱۴۰۰/ ۱۷ فوریه ۲۰۲۲

ساعت: ۲۱ به وقت ایران

🏛 کلاب سمپوزیوم شریعتی


🔹🔸لینک اتاق برنامه: سومین یادمان پوران شریعت رضوی

#سومین_یادمان
#پوران_شریعت_رضوی
#در_برابر_سرنوشت
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی

🆔@Shariati_SCF
نقل خاطره‌ای از دوران زندان پدر و پسر از زبان معلم #علی_شریعتی

″... لحظه‌ای كه آقا را آوردند، حال خود را نفهمیدم. روی دستان پدر افتادم، اما پدر مرا نشناختند و گفتند جوان بلند شوید، گفتم، آقا جان، منم #علی، … بعد در حضور مامور زندان كمی صحبت كردیم، اما به شدت ضعیف شده بودند، وقت ملاقات كوتاه بود و وقتی آقا را می‌بردند از پشت به اندام نحیف و استخوانی كه یادگار سال‌های رنج و محنت و تبلیغ برای #دین بود، خیره شده بودم و با اندوه و حسرت نگاه می‌كردم، پدرم از فرط ضعف و ناتوانی به سختی راه می‌رفت و اندامش آشكارا می‌لرزید و بقچه لباسهایش را زیر بغل گرفته بود و آن را به زحمت حفظ می‌كرد. من با تأسف به خودم می‌گفتم این دستمزد سال‌ها مبارزه برای رستگاری این #ملت بود...
بازپرس #ساواك با لبخندی آمیخته به طنز پرسید كه: #شریعتی به چه نگاه می‌كنی؟
گفتم: به ۱۴ قرن مظلومیت #تشیع ...″

📚 طرحی از یك زندگی / #پوران_شریعت_رضوی

@Shariati_Group
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
📽 | آنها سه تن بودند، که ماندند جاودان

🔹روایتی کوتاه از مستند آذرخش و نقل خاطرات بانو #پوران_شریعت_رضوی از مواجهه‌ی خود با واقعه‌ی تاریخی ۱۶ آذر و شهادت سه دانشجوی ایرانی در پای #نیکسون

🔹دکتر #شریعتی در تقابل با نظرات طرفداران مبارزات مسلحانه و کسانی که معتقد بودند باید انقلاب مسلحانه آغاز شود و اگر بخواهند صبر کنند، انقلاب به آنها نمی‌رسد! معتقد بود، راه #انقلاب کوچه پس کوچه فرعی و بیراهه(راه میانبر) ندارد و باید در مسیر تاریخی خودش به نتیجه برسد؛ باید اول [جامعه] #خودآگاه شوید و به #خودآگاهی برسیم، به #مردم راه نشان ندهید. آن‌ها را «آگاه» کنید، خودشان راه را پیدا خواهند کرد...

#دانشجو #دانشگاه
@Shariati_Group
اگر کسی بتواند معلم خوبی باشد، خیانت کرده است اگر به کار خوب دیگری بپردازد، چراکه معلمی مقام پیغمبری و تعلیم مقام خدایی است...

«دو درد بود آنچه مرا پیر کرد و کشت / بیداد عشق بود و بلای معلمی»

📚 معلم علے‌شریعتے

📌بیت فوق از شعری است که دکتر #شریعتی در سال پایانی حیات خود دائم زمزمه می‌کرده است، اثری از شاعر حمیدی بوده که در دهه‌ی بیست شمسی سروده شده / «طرحی از یک زندگی» اثر #پوران_شریعت_رضوی
#معلم
@Shariati_Group