Forwarded from احسان شريعتی Ehsan Shariati
🔷🔸 در ضرورت همبستگی با جنبش جوانان عراق و لبنان
🖋احسان شریعتی
🔸دیروز در عراق و امروز در لبنان، جوانان معترض به بیکفایتی و فساد دولتی و بحران و فلاکت اقتصادی و معیشتی، بار دیگر به خیابانها آمدند تا نشان دهند که تنها دموکراسیهای صوری، انتخاباتهای نسبی و نمایندگان رسمی، از وکیل گرفته تا وزیر، قادر به بیان مؤثر مطالبات متنوع و حل واقعی معضلات مبتلابه اکثریت مردم این کشورها نیستند.
🔹«بهار عربی» نیز در دههٔ گذشته (از سال ۲۰۱۰ بدینسو) با خودسوزی یک جوان تونسی آغاز شد. این «بهار» اما زود به پاییز تبدیل شد و بتدریج با دخالت قدرتهای خارجی، فقدان هدایت و تشکل درست مدنی و سیاسی و بویژه ضعف فکری (غیاب روشنفکران و چشماندازهای راهبردی)، به انحراف کشیده شد. در سوریه و لیبی و..، با دخالت نظامی قدرتهای غربی و عربی، و سربرآوردن امثال داعش و..، صدای جنبش مردمی در هیاهوی انشعابات داخلی و بازی قدرتهای خارجی (مانند نمونهٔ کردستان)، گم شد. در مصر، بزرگترین کشور جهان عرب، این جنبش با مدیریت ضعیف دولت اخوان در فردای پیروزی و با کودتای نظامیان، به قهقرا گرایید.
🔸برغم تجربههای منفی فوق، نفس جنبش اعتراض به وضع موجود هنوز هم در همه جا از حقانیت و مشروعیت برخوردار است. این جنبشها اما میبایست با درسآموزی و اجتناب از اشتباهات پیشین، نه به حسرت و نوستالژی «عصرهای طلایی» در رژیمهای گذشته، واپس گرایند و نه به خشونت و رادیکالیسم کور («اسقاط نظام»های اسقاطی به هر قیمت) درغلتند.
تنها راه نجات عزیمت بسوی آیندهای دیگر است، با حرکتی مبتنی بر بنیانهای فکری روشن و مستحکم، و معطوف به نوعی سامانیابی ملی-مردمی و منطقهای-کنفدرالی. ملتهای منطقهٔ خاورمیانه، بهجای فراخواندن قدرتهای بزرگ جهانی به مداخلهٔ مستقیم و بویژه نظامی در این کشورها، میبایست بهسمت گفتگو و تفاهم در کادر نوعی کنفدراسیون منطقهای همچون نمونهٔ «اتحادیهٔ اروپا» گام بردارند. مبنای نظری این همگرایی نمیتواند قوممحوری یا تفرق مذهبی باشد. میهندوستی راستین و حرمت ایمان حقیقی دینی، تفاهم منطقهای با همسایگان و پذیرش تنوع قومی-فرهنگی از سویی، و تنوع ادیان و مذاهب و بهطور کلی آزادی امر وجدانی و اعتقادی را، ایجاب میکند.
🔹از اینرو، به بینشی نو نیازمندیم، نگاهی فراخ بین و منطقهمحور، در کنار رویکردی توحیدی همراه با تسامحی کلامی-فلسفی. جوانان در تمام کشورها در این راستا، و برای یکچنین تغییر-و-تحول عمیق و دقیقی، سالمترین، مستعد و مساعدترین، نیروها بهشمار میآیند. اینک وظیفهٔ روشنفکران این سرزمینهاست تا با شناسایی و طرحافکنی نوعی گفتگوی بینا-مللی با کشورهایی که بهلحاظ فرهنگی و ژئوپلیتیکی با آنها شباهتهای بسیار و مصالح و منافع مشترکی داریم، سدهای زبانی و سوءتفاهمهای قومی و عقیدتی را از میان بردارند. با آرزوی پیشرفت و توفیق برای جنبش جوانان، بویژه در کشورهای همسایه و دوستمان، عراق و لبنان، و در سراسر خاورمیانهٔ بزرگ، در مسیر تحقق خواستهای برحقِ عدالت و آزادی، صلح و توسعه.
#لبنان_عراق
#جنبش_اعتراضی
#همگرایی_خاورمیانه
#صلح_آزادی_توسعه
#یادداشت
#احسان_شریعتی
✅ @Dr_ehsanshariati
https://b2n.ir/03855
🖋احسان شریعتی
🔸دیروز در عراق و امروز در لبنان، جوانان معترض به بیکفایتی و فساد دولتی و بحران و فلاکت اقتصادی و معیشتی، بار دیگر به خیابانها آمدند تا نشان دهند که تنها دموکراسیهای صوری، انتخاباتهای نسبی و نمایندگان رسمی، از وکیل گرفته تا وزیر، قادر به بیان مؤثر مطالبات متنوع و حل واقعی معضلات مبتلابه اکثریت مردم این کشورها نیستند.
🔹«بهار عربی» نیز در دههٔ گذشته (از سال ۲۰۱۰ بدینسو) با خودسوزی یک جوان تونسی آغاز شد. این «بهار» اما زود به پاییز تبدیل شد و بتدریج با دخالت قدرتهای خارجی، فقدان هدایت و تشکل درست مدنی و سیاسی و بویژه ضعف فکری (غیاب روشنفکران و چشماندازهای راهبردی)، به انحراف کشیده شد. در سوریه و لیبی و..، با دخالت نظامی قدرتهای غربی و عربی، و سربرآوردن امثال داعش و..، صدای جنبش مردمی در هیاهوی انشعابات داخلی و بازی قدرتهای خارجی (مانند نمونهٔ کردستان)، گم شد. در مصر، بزرگترین کشور جهان عرب، این جنبش با مدیریت ضعیف دولت اخوان در فردای پیروزی و با کودتای نظامیان، به قهقرا گرایید.
🔸برغم تجربههای منفی فوق، نفس جنبش اعتراض به وضع موجود هنوز هم در همه جا از حقانیت و مشروعیت برخوردار است. این جنبشها اما میبایست با درسآموزی و اجتناب از اشتباهات پیشین، نه به حسرت و نوستالژی «عصرهای طلایی» در رژیمهای گذشته، واپس گرایند و نه به خشونت و رادیکالیسم کور («اسقاط نظام»های اسقاطی به هر قیمت) درغلتند.
تنها راه نجات عزیمت بسوی آیندهای دیگر است، با حرکتی مبتنی بر بنیانهای فکری روشن و مستحکم، و معطوف به نوعی سامانیابی ملی-مردمی و منطقهای-کنفدرالی. ملتهای منطقهٔ خاورمیانه، بهجای فراخواندن قدرتهای بزرگ جهانی به مداخلهٔ مستقیم و بویژه نظامی در این کشورها، میبایست بهسمت گفتگو و تفاهم در کادر نوعی کنفدراسیون منطقهای همچون نمونهٔ «اتحادیهٔ اروپا» گام بردارند. مبنای نظری این همگرایی نمیتواند قوممحوری یا تفرق مذهبی باشد. میهندوستی راستین و حرمت ایمان حقیقی دینی، تفاهم منطقهای با همسایگان و پذیرش تنوع قومی-فرهنگی از سویی، و تنوع ادیان و مذاهب و بهطور کلی آزادی امر وجدانی و اعتقادی را، ایجاب میکند.
🔹از اینرو، به بینشی نو نیازمندیم، نگاهی فراخ بین و منطقهمحور، در کنار رویکردی توحیدی همراه با تسامحی کلامی-فلسفی. جوانان در تمام کشورها در این راستا، و برای یکچنین تغییر-و-تحول عمیق و دقیقی، سالمترین، مستعد و مساعدترین، نیروها بهشمار میآیند. اینک وظیفهٔ روشنفکران این سرزمینهاست تا با شناسایی و طرحافکنی نوعی گفتگوی بینا-مللی با کشورهایی که بهلحاظ فرهنگی و ژئوپلیتیکی با آنها شباهتهای بسیار و مصالح و منافع مشترکی داریم، سدهای زبانی و سوءتفاهمهای قومی و عقیدتی را از میان بردارند. با آرزوی پیشرفت و توفیق برای جنبش جوانان، بویژه در کشورهای همسایه و دوستمان، عراق و لبنان، و در سراسر خاورمیانهٔ بزرگ، در مسیر تحقق خواستهای برحقِ عدالت و آزادی، صلح و توسعه.
#لبنان_عراق
#جنبش_اعتراضی
#همگرایی_خاورمیانه
#صلح_آزادی_توسعه
#یادداشت
#احسان_شریعتی
✅ @Dr_ehsanshariati
https://b2n.ir/03855
Telegraph
در ضرورت همبستگی با جنبش جوانان عراق و لبنان
🖋احسان شریعتی 🔸دیروز در عراق و امروز در لبنان، جوانان معترض به بیکفایتی و فساد دولتی و بحران و فلاکت اقتصادی و معیشتی، بار دیگر به خیابانها آمدند تا نشان دهند که تنها دموکراسیهای صوری، انتخاباتهای نسبی و نمایندگان رسمی، از وکیل گرفته تا وزیر، قادر…