🔴 قاسم محبعلی در مصاحبه با ایران فردا:
❇️سیاست نابودی اسرائیل یا برگزاری رفراندوم پایه‌های واقعی و منطقی ندارد؛ موضع ایران به جای نابودی اسرائیل باید به نفع فلسطینی‎ها باشد

@iranfardamag

💠ایران فردا ـ روح الله سوری :
🔻جنگ حماس و اسرائیل بار دیگر موضوع فلسطین و مناقشه تاریخی با اسرائیل را به موضوعی جهانی تبدیل کرده است اما درکنار این مساله موضوع دیگری که به نظر می رسد با جنگ اخیر درکانون توجه ایرانی ها قرارگرفته باشد سیاست منطقه ای و به کارگیری نیروهای نیابتی ایران در منطقه است. اینکه تا چه اندازه می‌توان چنین نیروهایی را یک نیروی بازدارنده برای ایران در نظر گرفت و اینکه نسبت آنها با منافع ملی ایران چیست پرسش های مهمی هستند که جنگ حماس و اسرائیل و تهدید ایران به استفاده از نیروهای نیابتی خود علیه منافع اسرائیل و آمریکا در اذهان مطرح کرده است. قاسم محبعلی مدیر کل پیشین خاورمیانه و شمال آفریقای وزارت خارجه در مصاحبه ای که با ایران فردا داشته است بر این باور است که برخی گروه ها در منطقه بطور طبیعی متحد ایران به حساب می آیند و این تنها مربوط به دوره انقلاب نیست اما آنچه که از نظر این کارشناس سیاسی مشکل محسوب می شود عدم مدیریت صحیح عرصه‌های همکاری، تعارض و رقابت از سوی ایران است. در مورد مساله فلسطین محبعلی بر این مساله تاکید دارد که سیاست خارجی ایران در قبال موضوع فلسطین باید سیاستی مبتنی بر درک مولفه های واقعی و شرایط روز باشد. محبعلی بر این باور است که سیاست ایران بایست از سیاست نابودی اسرائیل به سیاستی در جهت منافع فلسطینی ها تغییر نماید و راه حل دو کشوری را به عنوان یک راه حل مناسب و منطبق با واقعیات در نظر بگیرد. 🔺

مشروح این مصاحبه را در ادامه می خوانید :

1️⃣ برخی از کارشناسان وضعیت ایران چه در دوره فعلی و چه پیش از آن در دوران پهلوی و حتی دوره قاجار را تحت عنوان تنهایی استراتژیک توصیف می کنند و بر این باور هستند که تنهایی استراتژیک ایران الزامات و محدودیت های خاصی (از جمله دفاع در خارج از مرزها) را بر سیاست خارجی ایران تحمیل کرده است. از نظر شما تا چه حد می توان این ایده را به واقعیت نزدیک دانست؟ آیا نمی توان تنهایی استراتژیک ایران را حتی در صورت پذیرش تاثیر گرفته از عامل تعیین کننده تری تحت عنوان عدم توانایی تاریخی تصمیم گیرندگان در ایران در قبال تعریف روابط با قدرت های بزرگ در نظر گرفت؟

🔹همواره این بحث وجود دارد که ایران به قول عرب ها کشوری شاذ یا به قول ما کشوری ویژه است که با کشورهای همسایه خود و یا در مناسبات بین المللی با کشورهای دیگر تفاوت هایی دارد این درست است چرا که ایران، کشوری تاریخی و بزرگ است. البته این گزاره در شکل فعلی اش یک بحث است و در گستره فرهنگی و تاریخی اش یک بحث دیگر. چه به لحاظ تاریخ ایرانی و چه به لحاظ مذهبی و شیعی در هر دو صورت ایران یک وضعیت متفاوتی با کشورهای همسایه اش دارد و از این جنبه می توان گفت نسبتا متفاوت است. اما این که می گوییم ایران کشور تنهایی در دنیاست این قابل بحث است؛ علتش هم این است که اولا همیشه این طوری نبوده و در زمان حکومت سابق، ایران متحد غرب و هم پیمان نظامی آمریکا ( سنتو) بوده پس اینکه بگوییم ایران همیشه تنهایی استراتژیک داشته خیلی قابل بحث نیست.

🔸اما در شرایط فعلی به دلیل سیاست های خاص جمهوری اسلامی ایران و نوع نگرشش به منطقه و جهان که نگرش منحصر به فردی هست طبیعی است که ایران به دلیل اینکه نظم فعلی جهانی را نمی پذیرد و با آن از جهت حکمرانی و سیاست خارجی تعارض دارد، نمی تواند با کشورهای دیگر به آن مفهوم که در دنیای امروز و سیاست بین الملل رایج است اتحاد طبیعی یا اتحاد ذاتی داشته باشد. اگر هم اتحادی یا نزدیکی هم با برخی کشورها دارد طبیعتا نمی توان آن را نوعی اتحاد نظامی، سیاسی، ایدئولوژیک و یا فرهنگی محسوب کرد بلکه سیاستی بر پایه ملاحظات است و یا به قول فرانسوی ها سیاست ازدواج مصلحتی است. این درک متقابلی است که ممکن است هم کشورها از مناسبات با ما و هم حکومت ما از مناسبات با دیگر کشورها داشته باشد. این مناسبات شامل چین، روسیه، عراق، کره شمالی، ونزوئلا و دیگران می شود.

🔹 اما مناسبات ایران با گروه های غیر دولتی یا بازیگران غیر دولتی متفاوت است، چه از لحاظ فرهنگ و تاریخ ایرانی و گستره ایرانشهری و چه از نظر مذهبی. به طور طبیعی شیعیان لبنان متحد طبیعی ایران بوده، هستند و خواهند بود و این خیلی مربوط به نوع و ساختار نیست. البته در جمهوری اسلامی سطحش بسیارعمیقتر از رژیم سابق است….


متن کامل:
https://cutt.ly/kwRoFSGA

#غزه
#فلسطین
#ایران_فردا
#قاسم_محبعلی
#ایران_و_جنگ_اسرائیل_و_حماس

https://t.me/iranfardamag