مراسم بزرگداشت معلم انقلاب
💠 #دکتر_علی_شریعتی

▫️سخنران: #علی_قاسمی
محقق و پژوهشگر آثار شریعتی، عضو برگزارکنندگان سمپوزیوم شریعتی سال ۱۳۹۶

▪️زمان: چهارشنبه ۱٩٨/۰٣/٢٩ ساعت ۱٨
▪️مکان: کانون فرهنگی امام خمینی (ره)

🔹شورای سیاستگزاری اصلاح طلبان شهرستان بابل

#اکنون_ما_شریعتی
#علی_قاسمی
#چهل_دومین_یادمان
#شهرستان_بابل

🆔 @shariati40

🔴 تحول دوران و بحران ما - 1

🔷علی قاسمی
@iranfardamag

❇️ گرامی‌داشت چهل و چهارمین سالگرد شهادت دکترعلی شریعتی

1️⃣ بحران مبتلا به امروز ما و پرسمان اصلی این دوران را چگونه ارزیابی می کنید؟

🔺 معمولا وقتی از بحران سخن به میان می آید نگاهمان ناظر به وضعیت یا حالتی در ساختار یا عملکرد پدیده ها(اعم از مادی،زیستی، روانی و...) است که از آن به بی تعادلی یا کژکارکردی در کلیت یا جزئیت پدیده ها تعبیر می کنیم؛ به عبارتی وقتی ازکارایی عناصر درونی یک سیستم کاسته می شود؛ یا در روابط درونی اجزای سیستم اختلال رخ می دهد ؛ یا سیستم فاقد ظرفیت لازم برای پاسخ در برابر سرعت تحولات بیرون از خود باشد ؛ به گونه ای که سیستم یا مجموعه از نظم و تعادل خارج شود ، در این صورت از بحران در آن سیستم سخن به میان می آید . امروزه دامنه ی بحران از سیستم های مادی و زیستی و روانی و ...فراتر رفته در عرصه ی علوم و دستگاه های نظری و فلسفی هم از بحران سخن گفته می شود که بحران پارادایمی در فلسفه ی علم(کوهن) از مشهورترین نظریات در این عرصه است که طبق آن هرگاه یک دستگاه یا پارادایم علمی در برابر موضوعات و مسائلی قرار بگیرد که فراتر از قابلیت های آن برای فهم و تبیین آن مسائل باشد ؛ یا چنانچه آن پارادایم یا نظام اندیشگی امکاناتی کمتر از حد لازم برای ادامه موجودیت خود فراهم کرده باشد ، در این صورت ما با بروز بحران در نوع مواجهه ی آن پارادایم با مسئله ها خواهیم بود.

🔸 در پرسش فوق مشخص نشده که مراد از بحران مبتلا به امروز ما-در خیل بی شمار بحران های عدیده ای که بشر امروز با آنها مواجه است-کدام است و فقط با بازخوانش پرسش دوم می توان سه نقطه های پرسش نخست را پر و تکمیل کرد و از ضمیر به کار رفته ی جمعی و قید امروز فهمید که مراد و منظور پرسشگر از بحران ما، بحران مبتلا به از دید و منظر علاقه مندان به اندیشه و راه و روش شریعتی در این مرحله از گسترش تاریخی است . البته طرح این پرسش را-هرچند دیر- باید به فال نیک گرفت . و این را نیز باید در نظر داشت که ارائه ی پرسش های عصری امری ساده نیست و اقتضای آن داشتن صلاحیت و توانمندی بالاست. اما همین که چنین پرسش هایی مطرح شده مبیّن آن است که شتر بحران در خانه ما نیز خوابیده است و باید به فکر چاره ای بود. و باز این را می دانیم که در عصر کنونی صرفا اندیشه ی شریعتی نیست که دچار بحران شده ، بلکه بسیاری از دستگاه های نظری و جهان نگری ها و کلان روایت ها(لیوتار) و ایدئولوژی ها و سنت های قوی هم به همین وضع گرفتارند.

🔺 ما امروزه هم با تحولات دورانی و هم تغییرات پارادایمی روبه رو هستیم و ابعاد این تحولات به قدری گسترده است که همه ی سطوح و لایه های زیرساختی و روساختی، ذاتی و عَرَضی، اصلی و فرعی، کلیت و جزئیت و ... نظام های اندیشگی را در برگرفته و به زایل شدن آنها؛ یا باز شدن بافت درونی آنها؛ یا به حاشیه رانده شدن آنها؛ یا بی تحرکی و بی رمقی آنها در برابر مسئله ها و معضله های عصری انجامیده است. امروزه با تغییر پارادایم دوران از مدرنیسم به پست مدرنیسم ؛ و از معرفت بنیادی به بازی، زبان و غریزه بنیادی؛ و از ایدئولوژی به آنتروپولوژی؛ واز کلان نگری به حوزه های خرد معنایی/گفتاری، تصویر دیگری از عالم و آدم پیدا شده و در زمینه ی مشی و روش هم از رادیکالیسم و انقلابی گری به میانه روی و اعتدال و اصلاح گری؛ و از چپ طبقاتی(کلاسیک) به چپ سیاسی(چپ نو: دموکراسی خواه؛ مدافع حقوق بشری و شهروندی و ...)؛ و از منطق دوگانی صفر و صدی به منطق موقعیتی؛ و از تقابل ها و تضادهای دوگانی به تضادهای طیفی و چندگانی عبور کرده ایم که بروز آنها در ساحت و سپهر جهانی و ملی و منطقه ای، همه ی نظام های اندیشگی از جمله اندیشه ی شریعتی را به چالش فراخوانده است. (ادامه دارد)

متن کامل در instant view :

https://bit.ly/3vNPGxZ

#علی_قاسمی
#علی_شریعتی
#چهل_و_چهارمین_سالگرد

https://t.me/iranfardamag

🔴 تحول دوران و بحران ما - 2

🔷علی قاسمی
@iranfardamag

❇️ گرامی‌داشت چهل و چهارمین سالگرد شهادت دکترعلی شریعتی

2️⃣ با توجه به میراث شریعتی و پیشینه و پشتوانه¬ی هم اندیشی و هم سخنی در سرمشق گفتمانی و صورت بندی معرفتی دوران او ، اکنون چه راه حل ، خروجی و برون رفتی را ارائه می دهید؟

🔸واقعیت آن است که اندیشه ی شریعتی با خصلت ایدئولوژیک/ یوتوپیایی و مشی و مرامی رادیکال با دال مرکزی رهایی بخشی ، دعوتی بود از وضع موجود به کمال مطلوب؛ از بودن به شدن ؛ و از آنچه هست به آنچه باید باشد که در دوران جنگ سرد و عصر امپریالیسم و انقلابات آزادیبخش ملی و عصر معرکه ی ایدئولوژی ها و ..شکل گرفت و ما اکنون در دهه های آغازین هزاره ی سوم میلادی در گذار از جامعه ی صنعتی به جامعه ی اطلاعاتی و عبور از جنگ سرد و صف بندی اردوگاهی: کمونیسم# سرمایه داری هستیم که از آن به پایان عصر امپریالیسم و ظهور امپایر(نگری-هارت)؛ اولتراامپریالیسم(طرفداران تز کائوتسکی)؛ سرمایه داری متاخر(فردریک جیمسون)؛ مدرنیته ی متاخر(گیدنز)؛عصر جهانی شدن؛ جهانی سازی؛ جهان بودگی؛ جهان گرایی؛ عصر بی اعتباری کلیه ی جهان نگری های مسلط (لیوتار)؛عصر جانشین شدن همه ی سطوح آگاهی: از آگاهی نوسنگی تا آگاهی عصر اطلاعات(شایگان) هستیم و نیاز به باز تعریفی جدید از رابطه و نسبتمان با زمانه و عصر حاضر داریم که اندیشیدن به پرسش هایی حول آموزه ها و پروژه ی شریعتی ممکن است پیش نیاز طرح اندازی در پاسخ به مسئله ها و معضله های پیش رویمان باشد :

1 – آیا اندیشه ی شریعتی هم چنان واجد ظرفیت های لازم برای پاسخ دهی به ضرورت ها ( به قول خودش : نیاز های عصر و نسل) ی امروزین هست ؟
2- آیا کارایی و رسالت تاریخی اش به پایان رسیده است و باید از آن عبور کرد ؟
3- آیا خصلت گذاری دارد و هم چنان در چالش های مبتلا به جامعه ی ایران موثر و کارساز است؟
4- آیا به فرهنگ تبدیل شده و دیگر فاقد نقش تغییر دهندگی و پویندگی است؟
5- آیا سرنوشتش به اسلام سیاسی و بنیادگرایی خشونت گرا/هویت گرا گره خورده است و موفقیت و شکستش به تابعی از متغیر اسلام گرایی ها یی این چنین بستگی دارد؟
6- آیا پروژه ی شریعتی پروژه ی یک مرحله بود یا پروژه ی همه ی دوران ها؟
7- آیا اندیشه ی شریعتی خصلت نهضتی داشته و با ورود به دوران تاسیس، کارکردش به پایان رسیده است ؟

🔺 پرسش های مذکور متضمن تامل و تمرکز بر کلیت اندیشه در وجوه بینشی و روشی و راهبردی و نحوه ی مواجهه ی آن با تحولات دورانی و تغییرات پارادایمی است . از آنجا که اندیشه ی شریعتی گسترده و چند منبعی و گرهگاه چندین سنّت فکری و گفتاری ملهم از سنت پرمایه و قوی ادیان ابراهیمی؛ سنّت و مشرب های عرفانی متاثر ازعرفان خراسان و درّه ی سند از طریق اقبال لاهوری ؛ و تفکرات مدرنیستی: اگزیستانسیالیسم و مارکسیسم و جامعه شناسی غربی است که با سرپنجه ی تکنیکال شریعتی در سپهر مدرنیستی صورت بندی شده و امروزه با رویکرد آنتروپولوژیک(فرهنگی) و قرائت های تعبیری-تفسیری(هرمنوتیکی) و تحویل حقیقت به استعاره(نیچه)، به قدرت(فوکو) و به زیبایی(دریدا)، منظر فهم ما از خدا به انسان، و از هستی به زبان منتقل شده و همه چیز در نسبی باوری و اعتبارگرایی سیال و شناور است و ابعاد آن تا فراخنای امور قدسی و...دامن گسترانیده و مطلق ها،نسبی ، و ذات ها،عَرَضی و بین اصل و کپی تفاوت و تمایزی نیست( جیمسون) و هیچ علم و فلسفه و ایدئولوژی و مکتب و مرامی،حقیقت و راست نمی نماید، و در فضا و قارعه ای این چنین مهیب، ایدئولوژی ها ی سخت سرو کلان روایت ها و هستی شناسی های متافیزیکی به تعبیر قرآنی همچون پشم حلاجی زده ، دود می شوند و به هوا می روند، و همه چیز ازکانون ها و محورهای خود رها شده و سیل آسا در بستر زمان روان گشته اند، بدیهی است که رخنه در ارکان اندیشه ها بیفتد و همه ی وجوه بینشی و روشی و راهبردی به سرپنجه ی تحولات دورانی و پارادایمی دستخوش تطاول زمان شوند .

متن کامل در instant view :

https://bit.ly/3wQ6QMO
#علی_قاسمی
#علی_شریعتی
#چهل_و_چهارمین_سالگرد

https://t.me/iranfardamag

🔸اصلاح دینی؛ ضرورتهای تاریخی و پی آمدهای آن
▪️یادمان چهل و پنجمین سالگرد شهادت علی شریعتی-2

🔷 علی قاسمی
@iranfardamag

شریعتی یکی از پیشروان تحول خواهی اجتماعی و فرهنگی در ایران معاصر است که با مشی اصلاح دینی متأثر از پروتستانتیسم اروپا در سده های 15 و 16 و 17 به قصد تحول اجتماعی و فرهنگی به مبارزه علیه انحطاط و عقب ماندگی تاریخی و اجتماعی و فرهنگی ایران پرداخت. آنچه از فحوای گفتاری و نوشتاری او در خصوص مشی اصلاحی اش مستفاد می شود می توان در سه وجه: 1- تاریخی؛ 2-آموزه ای- الهیاتی:ایدئولوژیک و متدولوژیک؛ و3- استراتژیک به ارزیابی آن پرداخت. در وجه تاریخی او با به کارگیری عبارت نهضت بیداریِ اسلامیِ ناظر بر پویش تحول خواهی گذشته ی تاریخی جوامع اسلامی و از جمله ایران (از عصر سیدجمال الدین اسدآبادی به بعد) در وجوه استقلال خواهانه و آزادی خواهانه و عدالت جویانه بر حرکتی تاریخی فکری و اصلاحی با پشتوانه های نظری، متدولوژیک و استراتژیک انگشت می گذارد که ردّ پایش در جنبش های اجتماعی و سیاسی کشورهای اسلامی و از جمله ایران ملاحظه می شود.

✅وجه آموزه‌ای الهیاتی شریعتی

▪️ شریعتی در وجه آموزه‌ای، اصلاح دینی را به مثابه‌ی مشی یا ابزاری قلمداد میکند که می توان آن را هم معطوف به هدفی درخود( بازفهمی آموزه‌ها و تعالیم الهیاتی دینی؛ پیراستن دین از آرایه های خرافی و تخدیری؛ و بازسازی آموزه‌ای الهیاتی از توحید و نسبت آن با انسان درعرصه‌های وجودی و تاریخی و اجتماعی و...دانست؛ و میتوان گفت که وی با غور در این زمینه، یگانه متأله‌ی معاصر شیعی است که با فهم عمیق از توحید و ابعاد آن، آن را از چنبره‌ی چارچوب های کلامی و سنتی خارج کرده و بُعدی رهایی بخش بدان بخشیده و از آن یک منظومه ی الهیاتی ساخته است که تجلی آن را می توان در اسلام شناسی هندسی(ارشاد) ملاحظه کرد. هرچند در این مقال فرصت پرداختن به همه ی وجوه و ابعاد کار او در زمینه ی الهیاتی نیست، در ذیل فقط به ذکر چند نمونه از کار او درباره ی اصلی ترین آموزه ی الهیاتی او یعنی توحید بسنده می شود:

1- ارایه ی توحید در ساخت طولی و شبکه ای و نه عرضی و افقی و حوزوی و مکتب خانه ای؛
2- طرح توحید به عنوان جهانبینی؛
3-تبدیل توحید از سطح صوری و هستی شناسانه به توحید انضمامی و اجتماعی؛
4-تبدیل رابطه ی ذات و صفات به رابطه ی ذات و زمینیان؛
5- خارج کردن عدل از قلمرو متافیزیکی و کلامی و آوردن آن به ساحت زمینی و انضمامی و اجتماعی در قالب عدالت اجتماعی.
🔸متأسفانه به این بخش از کار او از طرف هم محافل دانشگاهی و هم میراث‌بانان سببی و نسبی او توجه نشده؛ تا انجا که دانشگاهیان و محافل آکادمیک و متولیان رسمی دین را گمان براین است که شریعتیِ جامعه شناس، صرفاً از منظر جامعه شناختی به دین و آموزه‌های آن نگریسته و در پی آسیب‌شناسی و آفات دین بوده و در نهایت به قصد فربه کردن دین و کارایی‌اش در جامعه، بدین کار مبادرت ورزیده است. متولیان رسمی دین هم بدون غورعمیق و جدّی در اندیشه‌های او از این وجه معنوی و الهیاتی پرمایه و برانگیزاننده و رهاییبخش وی غافل مانده‌اند و حوزهی کارش را همانند دانشگاهیان، محدود به نگاه برون‌دینی و جامعه‌شناختی دانسته‌اند. در حالی که این پرسش مغفول میماند که اگر کار او سلبی نبوده و واجد وجه ایجابی هم بوده پس با کدام پشتوانه‌های نظری و متدولوژیک قصد داشته دین را فربه و عصری و شیوهی زندگی کند؟ به نظر راقم این سطور آنچه باعث شد تا شریعتی علاوه بر آفت‌زدایی از دین، در پی شاکله‌سازی از دین و آموزه های آن به قصد تغییر و تحول اجتماعی و فرهنگی برآید، همانا برخورداری از پشتوانه‌های اعتقادی و تربیتی دینی، و ایمان راسخ به آموزه‌های معنوی و رهایی بخش آن بوده است. از آنجا که دین در زندگی و منش شریعتی، گره‌گاه و ستون اصلی اندیشگی و هویتی اوست وهمهی انحاء و صور اندیشگی اش به آن ارجاع می شود؛ بایسته است که به این بخش امروزه مغفول مانده/ نگه داشته شده! توجه بیشتر شود.

▪️اگر سپهراندیشگی شریعتی را از حیث موضوع و روش و غایت مورد شناسایی و سنجش قرار دهیم، توان گفت که اندیشه ی او از حیث موضوع، امر متعال(خدا)؛ از نظر روش، متکی بر ایمان؛ و از لحاظ غایت، معطوف به فلاح و رستگاری و نجات است. در این رویکرد همه ی وجوه و حوزه های معنایی هم سنخ با سه وجه یادشده در دانش ها و علوم انسانی اجتماعی از منشور وجودی و ایمانی او عبور کرده، و در سیری تحویل پذیرانه، رنگ و صبغه ی الهیاتی می گیرند و اصل و فرع و زیربنا و روبنا و ریشه و تنه و شاخ وبرگ های اندیشه، همه در اندیشه ی شریعتی تبدیل به پیکره ای یکدست می شوند که از آن می توان تحت عنوان رویکرد درون دینی شریعتی و یا الهیات رهایی بخش او سخن گفت.....


متن کامل:

https://bit.ly/3tJF9pi


#ایران_فردا
#رفرم_دینی
#علی_قاسمی
#علی_شریعتی
#چهل_و_پنجمین_سالگرد_شهادت

مجموعه سخنرانی‌های سمینار شریعتی: دیروز، امروز، فردا (۱۲)


مجموعه‌ی سوم/ پانل شریعتی و راز معنا
مدیر پانل: امیر یوسفی

۲/ سخنران: علی قاسمی
• عنوان سخنرانی: نظریه ایمان در الهیات شریعتی

➖
#شریعتی_دیروز_امروز_فردا
#سی‌امین_یادمان
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
#علی_قاسمی

🆔 @Shariati_SCF

مجموعه سخنرانی‌های سمینار شریعتی: دیروز، امروز، فردا (۲۷)


مجموعه‌ی هفتم/ زبان، حقیقت و معنا
مدیر پانل: علی قاسمی

۱/ سخنران: محترم رحمانی
• عنوان سخنرانی: زبان شریعتی، زبان روشنفکری
(همراه با مقدمه مدیر پانل)

➖
#شریعتی_دیروز_امروز_فردا
#سی‌امین_یادمان
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
#علی_قاسمی
#محترم_رحمانی

🆔 @Shariati_SCF