بیایید مثنوی را بخوانیم...

✍مولانا و شمس در نگاه دکتر شریعتی



«#مولانا وکیل مدافع روح ایران و ارزش های اسلام واقعی»

دکتر در نامه به پسرش احسان در مورد مولوی می نویسد«فصل دوم،ورود به اروپا بود در اوج جوانی،هم فرهنگ داشتم و هم ایدئولوژی و هم مسوولیت و....اما عظمت این هیولای پولاد، که بر روی #طلا و #سکس خوابیده است و نامش تمدن جهانگیر مغرب است و دارد نقش تمدن منحصر بفرد بشریت را بازی می کند،مرا بر خود لرزاند....کیست که در این تنهایی و غربت.....من اسیر را نیرویی می تواند داد که با این غول وحشی و هار و آدمخوار بتوانم مقابله کنم و رامش سازم؟
بی تردید، #مثنوی را از مشهد خواستم. تنها روح عظیمی که در کالبد ضعیف ما می دمد و ما را در برابر هجوم و حمله این مغول متمدن که درون ها را قتل عام می کند،آسیب ناپذیر می سازد و روئین دل »(م.آ۱ص۱۰۰)

شریعتی چه شبها را که با مولانا به صبح رسانده و همدم و همسفر با او بوده و در اذواق و مواجیدش شریک بوده است ودوست داشته شاگردش باشد(م.آ۱۶ص۳۲۱)

تاثیر پذیری او را از عرفان مولوی زمانی بهتر می توان درک کرد که بدانیم در بیش از #هشتاد در صد آثارش و بیش از صد بار از مولوی و مثنوی سخن به میان آورده و از او الهام گرفته است.در نتیجه این انس مستمر با مولوی بوده که جان شریعتی و ذهن و دلش از آراء و تجربیات درونی خاتم العرفاء سیراب شده است .در پایان سخن به اوصافی که شریعتی در معرفی مولوی و مثنوی بیان می کند می پردازم تا شکوه و جلال مولوی در چشم و دل علی شریعتی آشکار تر گردد.

۱-نماینده و وکیل مدافع روح ایران،ایمان و عشق،آرمان و رسالت،ارزشها و اصالتها،زیباییها و عظمتها و سرمایه های اسلام.(م.آ۱ص۱۰۳).

۲-خورشید معنویت و انسانیت:«من هیچوقت نمی توانم خود را واقعا از ارادت و ایمان و اعتقاد به مردی مثل شمس تبریزی و مولوی دور نگهدارم. وقتی در برابر اینها قرار می گیرم مانند این است که در برابر یک #خورشید قرار گرفته ام، یک چنین عظمتی دارند.وقتی #مولوی را می بینم،مثل این است که در صدر همه موجودات انسانی که تا کنون می شناسیم، از لحاظ رشد معنوی،روحی و شخصیت انسانی قرار گرفته است»( م.آ ۲ص۸۲)

#جامعه_مدنی👇
https://t.me/jamey_e_madani

🔷🔸نه به تباهی

🖋 احسان شریعتی

🔹پس از تحمل رویدادهای تکان‌دهندهٔ پیاپی طی دو ماه گذشته، گویی شنیدن خبرهای ناخوشایند تمامی ندارد، خبرهایی که یادآور حوادث شوم آخرالزمانی یا عصر تاریکی و تباهی، و جنگ و جدال «کالی‌یوگا»ی هندوی است.

🔸در سطح جهانی این روزها، با روشن‌شدن جزییات طرح «معاملهٔ قرن»، دیگر توهمی پیرامون نیّت تاجران سیاست و نیک‌خواهی نوجهان‌خواران باقی نمانده است. و در کشور ما، در آستانهٔ انتخابات مقننه، چنان‌که از قراین پیداست، یکپارچه‌سازی حاکمیت و حذفِ تدریجی جریان اصلاحات موعود، در دستورکار قرار دارد (گسترهٔ رد صلاحیت‌های حتی نمایندگان موجود و موج انصراف‌ها و..).

🔹شرایط در همه جای جهان و جامعه، در کوتاه مدت، برای نیروهای عدالت‌-و-آزادی‌خواه، به‌ظاهر سخت‌ و نامساعدتر می‌شود...، و به این ترتیب، سالی که خوش است از همین پایان زمستانش پیداست!

🔸در چنین موقعیت دشواری، با به بُن‌بست رسیدن خطمشی‌های سنتی و راه‌کارهای «طی‌شده» کلاسیک، اعم از اصلاح‌طلبی حکومتی از بالا و یا براندازی‌های متکی به قدرت‌های از برون، که در مواجهه با بحران‌های تو-در-توی کنونی دیگر گویی توان ارایهٔ راه‌حلی ندارند و پاسخ‌گوی نیازهای ملی و مقتضیات دورانی نیستند، ضرورت ابداع «راه سوم» بیش از پیش نمایان می‌شود: راهی فراسوی امکانات محدوده کار در قالب نهادهای رسمی و فعال‌شدن تنها در دوره‌های موقت انتخاباتی و ..؛ راهکاری که آن‌را «اصلاح‌گری» اساسی و ساختاری می‌نامند، خط ومشی‌ای مبتنی بر آگاهی‌بخشی ریشه‌ای و انقلابی، اما به‌شیوه‌های مدنی و خشونت‌پرهیز.
نخستین گام در این راه، داشتن مبانی روشن نظری است و بدیل‌سازی علمی و عملی، یعنی ابداع شیوه‌های کنشگری اجتماعی و شگردهای مبتکرانهٔ سیاسی از سنخی دیگر.

🔹هنری ثورو، متفکر و شاعر امریکایی، نویسندهٔ اثر معروف «نافرمانی مدنی»(۱۸۴۹)، زمانی ‌نوشته بود: «که هر کس آن نوع دولت را بشناساند که برایش احترام‌بر‌انگیز است، و این نخستین گام برای دستیابی به آن خواهد بود». در این راه البته همه نمی‌توانند نظریه‌پرداز یا هدایت‌گر باشند، اما باز به گفتهٔ هم او: «هیچ کس مسئول نیست که همه کارها را انجام دهد، اما هر کس می‌باید کاری انجام دهد».

🔸کمترین کاری که هر مدافع کرامت یا شایستگی ذاتی انسان و آزادی و عدالت، رشد و تعالی مردم، در موقعیت خطیر ملی و بین‌المللی کنونی می‌بایست انجام دهد، نخست تشخیص درست «جهت» است، با طرح دوبارهٔ این پرسش و مطالبهٔ همزمان محلی و جهان‌روا که:
ارمغان چند قرن تلاش ملت‌ها در راه رسیدن به یک نظم عادلانهٔ جهانشمول، مبتنی بر شور و خرد جمعی و حقوق بشر و شهروندی، آیا می‌تواند مورد چنین «معامله‌«گری‌ها یا قماربازی‌هایی قرار گیرد؟

🔸از سوی دیگر، محصول بیش از یک سده مبارزهٔ ملت ما از صدر مشروطه تا انقلاب بهمن و تا کنون در راه برپایی مردم‌سالاری، حاکمیت قانون‌بنیاد، و ... مجلس آزاد منتخب، چگونه می‌تواند به هر نام و بهانه‌، از ایمان گرفته تا امنیت، تهدید و پایمال شود؟

🔹جامعه‌های مدنی ایران و جهان، چگونه می‌توانند و می‌بایست در برابر همه تهدید-و-تحدیدهای حقوق مشروع و طبیعی خود متحد و متشکل شوند و صدای خود را هر چه بلندتر و رساتر سازند؟ اقلیت‌های قوی و ذینفع حاکم بر جهان و منطقه، مگر جز با فریب حاشیه‌نشین‌ترین اقشار محروم از آگاهی از سویی، و انفعال و پراکندگی نیروهای آگاه و پیشرو از دیگر سو، ‌توانسته‌اند چنین رسوا و آشکار، بر تمامی دستاوردهای سده‌ها مبارزه انسان و تلاش ملت‌ها بتازند؟ و همهٔ آرمان‌ها را از استقلال و آزادی کرفته تا عدالت و تعالی به سُخره گیرند؟!

#جامعه_مدنی
#تحولات
#راه_سوم
#یادداشت
#احسان_شریعتی

✅ @Dr_ehsanshariati

🔷🔸شلیکی دیگر به جامعه‌ی مدنی

🖋 کمال اسعدی

🔸از مدت‌‌ها پیش این گمان می‌رفت که جریان یا جناحی به‌دنبال انحلال و از هم‌پاشیدن «جمعیت امام علی» اند. لیکن از زمانی که این خبر مخابره شد گویی به پیکره‌ی نیمه‌جان جامعه‌ی مدنی و آخرین سنگرهای امید در جامعه شلیکی دیگر شد .
🔹 در این روزهایی که جامعه‌ی ایران دچار ازهم‌گسیختگی و بحران‌های تودرتو گردیده است و هر کدام سرنخ‌های درهم‌پیچیده ای دارند که برون‌رفت از آن‌ها همگرایی میان جامعه و حاکمیت را می‌طلبد، آیا انحلال این گونه جمعیت‌ها نوعی ترور نهادهای اجتماعی نیست که براساس سرمایه‌ی انسانی و معنوی جامعه شکل گرفته اند؟ و این اقدامات چه پیامی از سوی حاکمیت به جامعه مخابره می‌کند؟ و آیا این رویه جز نابود ساختن آخرین روزنه‌های امید چه معنای دیگری می‌تواند داشته باشد؟

🔸در زمانه‌ای که هر نهاد مدنی این امکان را به جامعه بحران‌زده می‌بخشد که بتواند بخشی از مصائب خویش را تا حدی رفع کند، تخریب بزرگترین نهاد اجتماعی که حاصل ۲۰ سال زحمت دانشجویان و جوانان خوش‌فکر و تلاش‌گر در کاهش آلام جامعه بوده است و امیدهای بسیاری را در طبقات فرودست جامعه برانگیخته، جز این است که آخرین کورسوهای امید را در طبقه‌ی فرودست خاموش سازند؟

🔹جمعیت امام علی که در تمامی برنامه‌های خود تلاش می‌ورزید طبقه فرودست توانمند گردد و برپایه‌ی کار شخصی درآمدزایی کند و این دست برنامه‌های جمعیت آیا موجب امن‌تر شدن جامعه نمی‌شد؟ پس چرا می‌‌بایست با برخورد امنیتی روبه‌رو گردد؟ و چرا باید شبکه‌ی امدادرسانی در بحران‌های طبیعی و اجتماعی از قبیل زلزله، سیل، و ..، که قدرتمند با تمام امکانات انسانی و مادی جامعه به‌میدان آمده است، متلاشی شود؟ چرا خانه‌ی ایرانی که به‌مثابه خانه‌ی امید کودکان محروم دورمانده از فرصت‌های اجتماعی و از دسترسی به امکانات حداقلی، با همت دانشجویان و جوانان و کار جمعی منسجم به این کودکان آموزش‌ها لازم را می‌دادند با این گونه تخریب سرمایه‌ی اجتماعی مواجه شود؟ و چرا و چراهای دیگر..؟

🔸حال دولتی که با وعده‌ی تقویت نهادهای مدنی برسرکار آمده بود، انحلال بزرگترین نهاد مدنی ایران را در کارنامه‌ی خویش خواهد داشت!

🔹 اگر دلسوزان کشور به‌فکر توسعه‌ی همه‌جانبه‌ی ایران عزیز و تقویت نهادهای مدنی اند، وظیفه دارند روند نابودسازی جمعیت امام علی، که محصول سال‌ها زحمت و خونِ دل خوردن‌ها بوده است را متوقف سازند!

#جامعه_مدنی
#انحلال
#امنیت
#جمعیت_امام_علی
#یادداشت
🆔 @Shariati40

🔷🔸کانال تحلیلی اکنون ما و شریعتی ، با توجه به رویداد های رخ داده در رابطه با جمعیت امام علی ، بر آن است که سلسله یادداشت ها و مصاحبه ها یی را در این رابطه در میان خوانندگان قرار دهد تا نقش نهاد مدنی در جامعه و بخصوص اثر گذاری جمعیت امام علی بر طبقات محروم جامعه را مورد بررسی قرار دهد.
_____________________

🔷👈 سعید مدنی: انحلال جمعیت امام علی (ع)، انحلال جامعه مدنی است

🔸 خبر صدور حکم انحلال جمعیت امام علی بر مبنای دادخواست وزارت کشور دولت حسن روحانی در روزهای اخیر در صدر خبرهای حوزه اجتماعی بوده است. سعید مدنی جامعه‌شناس و فعال اجتماعی از پیامدهای چنین رویه‌ای گفته است.

🔹 سعید مدنی تعبیری از انحلال جمعیت امام علی هم دارد و به صراحت می‌گوید: «انحلال جمعیت امام علی را می‌توان به مثابه تلاش برای انحلال جامعه مدنی ایران دانست. محاکمه جمعیت امام علی را می‌توان به مثابه محاکمه جامعه مدنی ایران دانست. در این صورت فارغ از اینکه مسئولیت از عهده سازمان‌های مدنی به دلیل این رویکرد غلط و نادرست و مغایر با حقوق بشر ساقط می‌شود، پیامد این نوع برخورد‌ها این است که سازمان‌های جامعه مدنی سرخورده از این رفتار‌های نادرست، ناچار می‌شوند که خدمات خود را کاهش دهند و پیامد و آثار این وضعیت فشار بیشتر به گروه‌های نابرخوردار و فقیر است».

🔹 سعید مدنی به این نکته اشاره می‌کند که دولت‌ها شکل دهنده جامعه مدنی نیستند و دولت‌ها و سیستم‌های حمکرانی می‌توانند راه را برای فعالیت‌های سازمان‌های مدنی هموار کنند یا مانع آن شوند. او در این باره می‌گوید: «فعالیت مدنی مبتنی بر اخلاق مدنی است. هسته اصلی اخلاق مدنی پذیرش تقدم خیر عمومی بر منافع فردی است. فعالانی که در سازمان‌های جامعه مدنی مثل جمعیت امام علی فعالیت می‌کنند در واقع برای خیر عمومی از منفعت خود گذشتند. داوطلبان جمعیت امام علی می‌توانستند مانند باقی افراد جامعه خود را درگیر کمک رسانی به کودکان کار یا کمک رسانی به سیل زدگان بهار ۹۸ نکنند. می‌توانستند خود را درگیر کمک رسانی در دوره کرونا نکنند و در گوشه‌ای امن بمانند و خود را درگیر این شرایط دشوار نکنند. به این اعتبار این اخلاق مدنی روح یک جامعه را تشکیل می‌دهد و موکول به تایید و تصویب و انحلال دولت یا سیستم حکمرانی نیست. به نظر من جامعه مدنی قدرتمندتر از آن است که در برابر فشار‌های سخت این روز‌ها سر خم کند. در بدترین شرایط هم جامعه مدنی رشد می‌کند و طبیعی است که این فعالیت‌ها وقتی در حوزه رسمی محدود شوند در حوزه‌های غیر رسمی ادامه پیدا خواهد کرد».

#انحلال
#جامعه_مدنی
#جمعیت_امام_علی
🆔 @didarnews1

🆔 @Shariati40

📌ادامه مطلب در INSTANT VIEW ...👇

🔷💢ناسازگاری نهادهای مدنی و دولت‌ اقتدارگرا
 
🖋محمد حیدرزاده
 
🔸انحلال جمعیت امام علی صرفا انحلال یک نهاد خیریه نیست، بلکه نمادی از انحلال جامعة مدنی است. انحلالی که هر روزه در حال وقوع است. یک «از هم گسیختگی» تمام عیار که عامدانه و آگاهانه خواسته و اِعمال می‌شود. اما پرسشی که مطرح می‌شود این است که چرا چنین چیزی خواسته می‌شود؟ چرا نباید جامعة مدنی منسجم شود؟ و چرا اصلا جامعة مدنی برای هیئت حاکمه به منزلة یک تهدید تلقی می‌شود؟ هر حکومت اقتدار گرایی در ذات خود با هر نیروی مادی و اجتماعی که تا حدودی از آن مستقل باشد، دچار اختلاف است. شاید بهتر باشد عنوان کنیم که دچار تضاد و ناسازگاری است.

🔹 حکومت اقتدارگرا دائما در پی آن است تا نشان دهد که در همه حوزه‌ها موفق بوده است و به عبارتی حتی شکست‌ها هم به منزله موفقیت جار زده می‌شوند. هیچ کس حق دیدن کاستی ها و نواقص را نخواهد داشت و همه چیز باید آن‌چنان دیده شود که او می‌خواهد. در چنین فضایی سازمان‌های اجتماعی از جمله جمعیت امام علی بیشتر از آنکه برطرف کنندة محدودیتی اجتماعی یا ترقی دهندة وضعیتی نامطلوب باشند، تداعی‌گر ناکارآمدی سیستم سیاسی مذکور خواهند بود. در واقع سازمان‌های مدنی و اجتماعی بیش از هر چیز دیگری برملا کنندة فساد و ناکارآمدی دولت‌های اقتدارگرا خواهند بود. و آنجا این موضوع بحرانی‌تر می‌شود که این وضعیت‌های اجتماعی نامطلوب نه صرفا نقص و کاستی دولت‌ها معرفی شود که در نهایت خود هیئت حاکمه مسبب و علل آن وضعیت شناخته شود. بدون تردید این چیزی نیست که نهادها و سازمان‌های اجتماعی مستقیما و صراحتا بدان بپردازند و در تلاش باشند تا دولت ها را مسبب  آن وضعیت معرفی کنند. بلکه این بازشناسی دولت به عنوان علت وضعیت‌های نامطلوب اجتماعی خودبخود و به عنوان پیامد عملکرد نهادهای اجتماعی، شکل می‌گیرد و اذهان در یک نتیجه‌گیری منطقی و خودپیدا بسوی آن سوق داده می‌شوند.

🔸در واقع تمامی آنچه را دولت‌ها در تلاش بودند تا با دستگاه‌های عریض و طویل خود بر اذهان مردم تحمیل کنند به یکباره واژگونه می‌شود. دولت سلطة خود را از دست می‌دهد و آپاراتوس عظیمی را که روانه کرده بود تا بندهای انقیاد از هم نگسلد، به تمامی از هم گسیخته می‌شود. در تقابل دولت اقتدارگرا و سازمان‌های مدنی؛ همواره چیزی هست که باید از هم گسیخته شود. دولت‌ها آگاهانه به این امر (از هم گسیختن مدنیت جامعه) دامن می‌زنند و آن را به پیش می‌برند و سازمان‌های مدنی به طور غیر مستقیم بر آپاراتوس عظیم دولتی می‌تازند. در واقع پیامد عملکرد آن‌ها از هم گسیختن آن آپاراتوس و هیمنه دستگاه سلطه خواهد بود.

🔹از این رو سازمان‌ها و ارگان‌های اجتماعی و مدنی به میزانی که توانسته باشند بر وسعت کار خود و بر ضریب نفوذ خود در جامعه بیفزایند، به همان میزان تهدیدی جدی‌تر برای دولت اقتدارگرا خواهند بود و بر همین اساس NGO ها و نهادهای خیریه‌ای که همچون جمعیت امام علی توانسته باشند خود را تا محروم‌ترین نقاط ایران برسانند می‌بایست که از میان برخیزند تا بندهای انقیادی را که بر دست و پای مستضعفان زده شده است را از میان برنداشته اند.  


#دولت_اقتدارگرا
#انحلال
#جامعه_مدنی
#جمعیت_امام_علی
#محمد_حیدرزاده
#یادداشت_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی  

🆔 @Shariati40

🔷💢ذره‌های تنها نتیجه‌ی جامعه‌ی مدنی ضعیف

🎙حسن محدثی ، جامعه‌شناس و استاد دانشگاه در گفتگو اختصاصی با کانال تحلیلی اکنون ما وشریعتی
 
📌این روزها با توجه به رخدادهای پیش آمده در مورد جمعیت امام علی بر آن شدیم تا نظر برخی اساتید و کارشناسان این حوزه را پیرامون مساله‌ی پیش آمده جویا شویم و در مورد نقش این سازمان‌ها به گفت و گو بپردازیم که بخش هایی از این مصاحبه به شرح زیر است:

🔸ما در ایران یک مساله‌ی تاریخی داریم و این مساله تقابل یا جدایی جامعه‌ی مدنی و نظام سیاسی است. طبیعتا جامعه‌ی مدنی و نیروهای این جامعه بسیار بسیار مهم هستند؛ برای این‌که بتوانند اشکالی از خدمات را به مردم ارائه دهند و کارکردهای مختلفی داشته باشند. یکی از مهم‌ترین ویژگی آن‌ها این است که پناهی برای افراد هستند؛ افراد را از ذره بودن و جدا بودن در می‌آورند. افراد می‌توانند در جامعه‌ی مدنی و سازمان‌ها به‌هم بپیوندند و از نیروی حمایتی برخوردار شوند. مثلاً وقتی شما یک ذره هستید سازمان‌ها و نیروهای بزرگ‌تر می‌توانند به شما انواع فشارها را وارد کنند. ولی زمانی که عضو سازمانی می‌شوید می‌توانید از برخی حمایت‌های اجتماعی، حقوقی و مدنی برخوردار شوید. به‌عنوان مثال، اگر زنان ایرانی می‌توانستند حمایت شوند شاید در خیلی از زندگی‌ها ادامه نمی‌دانند و از شرایط فشار و خشونت خارج می‌شدند. اما چون در حال حاضر نمی‌توانند از حمایتی برخوردار شوند، یک ذره‌ی تنها هستند و به همین دلیل بسیار آسیب‌پذیر اند و ناچار اند بسیاری از شرایط دردناک و دشوار را تحمل کنند. به همین ترتیب، دیگر نیروهای اجتماعی و دیگر افراد هم زمانی که جامعه‌ی مدنی قوی وجود نداشته باشد، ذره‌های تنهایی هستند که در مقابل سازمان‌ها و قدرت‌های بزرگتر بی‌قدرت‌اند. بنابراین، نیروهای جامعه‌ی مدنی به‌طور کلی می‌توانند نقش حمایتی بسیار جدی را ایفا کنند. این حمایت گاهی جنبه‌ی مالی، گاهی حقوقی و گاهی آگاهی‌بخشی و .. دارد. بنابراین، نقش آن‌ها بسیار مهم و اساسی است.

🔹نیروهای خیریه یا دیگر سازمان‌های مدنی می‌توانند بخشی از رنج‌ها و دردهای مردم را پاسخ بدهند و پناهی برای آن‌ها باشند. کمک هایی ارائه کنند و در همه جای دنیا هم نقش مهمی دارند. مثلاً در سوئد یا نروژ و خیلی از کشورهای دیگر این خیریه‌ها و سازمان‌ها به حدی مشکلات جامعه‌ی خود را حل کرده‌اند که به مسائل جوامع دیگر و خارج از کشور خود معطوف شده‌اند و کمک می‌کنند؛ یعنی تا این حد تاثیرگذار و مهم هستند. ولی مشکلی که ما در ایران داریم این است که جامعه‌ی مدنی در آن ضعیف است و نظام سیاسی بسیار نیرومند. حتی من این تعبیر را به‌کار میبرم که قدرت سیاسی وحشی است و باید توسط نیرویی لگام زده شود و رام شود. هیچ نیرویی در ایران نبوده که بتواند در برابر این قدرت بایستد. مثلاً در اروپای قرون میانه فئودال‌ها وجود دارند و می‌توانند با هم پیوند داشته باشند. گاه جلوی شاه یا ملکه می‌ایستند و علیه آن‌ها توطئه و حتی سوءقصد می‌کنند. در واقع، می‌توانند انواع اعمال قدرت را به شاه بکنند. یا کلیسا این قدرت را داشته و پاپ می‌توانسته در مقابل امپراطور بایستد. بنابراین، در آن‌جا این امکان وجود داشته و نیرویی در مقابل حکومت بوده است. اما ما در ایران چنین چیزی نمی‌بینم. در نتیجه، حکومت می‌تواند تاخت و تاز کند. لذا سخت است که نیروهای مدنی در مقابل تاخت و تاز حکومت بتوانند خود را حفظ کنند تا این‌که به مرحله‌ای از تاریخ برسیم و نظام سیاسی لگام زده شود.


🔸هیچ گریزی نیست از این‌که اگر بخواهیم جامعه‌ی مدنی نیرومندی داشته باشیم افراد وارد این حوزه شوند و انجمن‌ها و سازمان‌هایی بسازند تا آینده‌ی کشور را رقم بزنند. تنها راهی که داریم همین است. زمانی که جامعه‌ی مدنی ضعیف است، بسیاری از افراد چون ذره‌های بی‌پناه و دچار بی‌قدرتی هستند، نمی‌توانند از حقوق خود دفاع کنند و مورد ستم قرار می‌گیرند. ما خیلی اوقات در معرض غارت‌گری ساختاری هستیم؛ یعنی فرد در مقابل سازمان بی‌پناه است و سازمان او را استثمار می‌کند و چون حمایتی ندارد سازمان می‌تواند حقوق او را ضایع کند. 

📌 برای مطالعه کامل این گفتگو به آدرس زیر و یا گزینه instant view مراجعه کنید.


#نهاد_مدنی
#جامعه_مدنی
#انحلال
#جمعیت_امام_علی
#حسن_محدثی
#گفتگوی_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی
🆔 @Shariati40


https://bit.ly/3vw0xO4

🔷💢سمن ها روزنه ی امید جامعه


🖋طناز احمدزاده

🔸اتفاق اخیری که گریبان جمعیت امام علی را گرفت نه تنها فعالین اجتماعی را بلکه اکثر افراد جامعه علی الخصوص قشر فرودست را ازرده خاطر کرد. در روزگاری که مردم با مرگ ناشی از کرونا و جوانب مختلف آن دسته و پنجه نرم میکنند این اخبار باعث افزودن رنجی به دردهای طاقت فرسای این روزهاست. نقش جامعه ی مدنی و سازمان های مردم نهاد در هیچ یک از جوامع قابل چشم پوشی نیست همچنین در شرایط اقتصادی ضعیف حضور و تاثیر اینگونه سازمان ها مانند جمعیت امام علی قابل انکار نیست و تضعیف و مانع تراشی برای آن ها تنها منجر به نا امیدی و سرخوردگی افراد در اجتماع میشود. جامعه ای همچون جامعه ی ما که در آن روابط و رخداد ها از اصل خودی – غیر خودی تاثیر میگیرند نمیتوان از افراد انتظار داشت که تبدیل به نیروهای جامعه ی مدنی شوند؛ همان اندک افرادی هم که سراغ آن میروند و برای رفع فقر و محرومیت میکوشند با چنین برخوردهایی انگیزه های خود برای ادامه ی فعالیت و ورود به این حوزه را از دست میدهند .

🔹برخلاف آنچه تصور میشود که ناامیدی مساله ی فردی است باید اشاره کرد که یک معضل اجتماعی است و در ابتدا ممکن است “معضل” به چشم نیاید اما پیامدها و اسیب های آن چشمگیر است. کودکان کار بسیاری که هر روزه در تمام نقاط شهر نظاره گرشان هستیم در صورت نبود حمایت سازمانی که آنها را مورد هدف قرار دهد چگونه خواهد بود ؟ آیا میتوان به آنها گفت که با وجود عدم تغییر شرایط موجود به آینده امیدوار باشند؟ آیا میتوان امید را برای آنها معنا کرد و جوانه اش را در وجودشان کاشت؟ ناامیدی یک کنش نیست که بتوان با قانون گذاری آن را کنترل کرد باید به ریشه های آن توجه کرد و برای قطع آن تلاش کرد . در نتیجه حضور سازمان های مردم نهاد که برخواسته از یک مسئولیت اجتماعی است میتواند برای بهتر شدن وضعیت موجود موثر باشد.

🔸از طرفی برای پیشرفت و توسعه ی جامعه نیاز به تلاش های بسیاری است اما نقش امید در این میان پررنگ است امیدی که با کاهش اسیب های اجتماعی ، کاهش فساد و رانت ، کاهش فقر و ... شکل میگیرد یعنی اهداف و برنامه هایی که در صورت فعالیت مستمر و مستقل جامعه ی مدنی کاستی های دیگر ارگان ها پوشش داده میشود.

🔹توصیه های بسیاری برای توسعه ی جوامع وجود دارد اما کلیشه ی آینده سازی کودکان را نباید فراموش کرد دولت ها و حکومت ها باید سیاست ها و تصمیماتی اتخاذ کنند که آینده ای بهتر در انتظار کودکان باشد نه تصمیماتی که کورسوی امید آنان را از بین ببرد.


#امید
#جامعه_مدنی
#انحلال
#جمعیت_امام_علی
#طناز_احمدزاده
#یادداشت_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی

🆔 @Shariati40

‍ ⭕️امان از این عینکهای پلاریزه !!

🖌هادی جوینده

در روز شنبه نهم مهر ماه اطلاعیه مبسوطی از سوی نهادهای امنیتی در اغلب روزنامه ها به چاپ رسید که به گونه ای سعی کرده بود مرورباشد بر حوادث روزهای اخیر و روز بعد هم روزنامه همشهری آن را دستمایه تیتر اول خود کرده بود. ولی در تمام این تحلیل یک چیز عجیب و جالب بود . اینکه با این عینک ریز بین توانسته بودند سوزن را در انبار کاه بیابند و به دهها نکته ریز توجه کنند ولی یک نکته و البته بزرگترین نکته اصلا دیده نشده بود تو گویی اصولا چنین چیزی وجود خارجی ندارد و آن هم چیزی نبود جز اصل ماجرا یعنی : مردم معترض دهها میلیونی !!
✅بر کسی پوشیده نیست که کشور سالها است توسط دیدگاه های خاصی اداره می شود که نتیجه آن در بسیاری ابعاد غیر قابل قبول است:
در بعد اقتصادی تورم ، بیکاری مزمن ، فساد فراگیر و نا کارآمدی اقصاد و متوقف شدن چرخهای توسعه است.
در بعد سیاست خارجی روابط پر تنش با جهان و کشورهای اطراف و در سیاست داخلی حذف همه نیروهای دگر اندیش از سپر سیاسی و نهادهای انتخاباتی است.
به همه اینها معضلات زیست محیطی و نابسامانیهای اجتماعی ( اعتیاد ، طلاق ، خودکشی ، دزدی و ....) را نیز باید افزود.
در این چنین شرایطی که اکثریت جامعه تاوان انتخابهای یک لایه اقلیت را دارد میپردازد چرا باید بروز نارضایتی چیز چنین عجیب و غریبی به نظر آید ؟ آن هم در شرایطی که هیچ گزینه عرفا قابل قبولی برای اعتراض مسالمت آمیز وجود ندارد گو اینکه اگر مجریان قانون بنا داشته باشند به روح قانون پایبند باشند درقانونی اساسی پیش بینی های لازم برای این موضوعات وجود دارد. 
ممکن است تشکیک شود که در برخی کشورهای دیگر هم چرخش قدرت در میان اقلیت صورت میگیرد پس چرا در آن کشورها تعرضاتی این چنین وجود ندارد ؟ شاید اصلی ترین نکته در تفاوت اوضاع ایران با آن کشورها در دو نکته نهفته باشد :
1.  کارایی سیستم حکمرانی
2.  لحاظ شدن حداقل قابل قبولی از خواستهای عمومی
پارادوکس اینجا است که در حالیکه حکمرانان از ارائه یک سیستم حکمرانی لایق و کارآمد و سالم ناتوانند و و به کوتاه سخن از انجام وظایف حکمرانی بازمانده اند آن هم در حالیکه عرصه را بر دیگر افکار و نیروهای توانمند غیر خودی نیز بسته اند در همان حال در عرصه هایی که اصولا حوزه حضور حاکمیتی نیست حضور پر رنگ و نالازم دارند ( از جمله حوزه های اجتماعی و از جمله حقوق زنان ) ، آیا در یک چنین وضعیتی چیزی جز نارضایتی تولید می شود ؟
تاسف بر انگیز تر اینکه نهادهایی که باید وظیفه اولشان رصد این نارساییها و کژکارکردیها و کج فهمی ها باشد همه ریشه های معضلات را رها کرده و به شاخ و برگها می پردازند آن هم در ادامه سنتی که سالها است از ابتدای انقلاب تکرار شده و دیگر سناریویی آشنا و البته غیر قابل توجه برای بسیاری است.  آیا جای امیدی هست که لااقل برای تصمیم سازی درست تر حاکمیتی گزارشات میدانی و تحلیل کارشناسی تولید و در اختیار نهادها و افراد تصمیم گیر قرار گیرد ؟ باید امیدواربود چنین باشد وگرنه افق پر ابهامی در پیش روی خواهیم داشت .
#اعتراض #جامعه #ایران #جامعه_مدنی #دمکراسی #آزادی #حکمرانی #کارآمدی #امنیت


🔰کانال #صدای_نوین_خراسان⬅️ @VoNoKh

🔷🔸برای ایران

🖋احسان شریعتی

🔸از صدر انقلاب مشروطه تا کنون مردم ایران با مطالبه‌ی حاکمیت قانون و مردمسالاری پرداخت بهای سنگین یکی از ملت‌های پیشقراول خاورمیانه به شمار می‌آید. هر بار اما در نظام‌های برآمده از دو انقلاب گذشته استبداد سیاسی و دینی به گونه‌ای بازتولید شده که گویی امروزه هم هنوز در آستان ورود به عصر جدید بسر می‌بریم با همان خواست‌های ابتدایی.
🔹راه طی شده را از اینرو، می‌شایست با درس‌آموزی از اشتباهات تاریخی به‌نحوی دیگر از سرگرفت: نه با ابهام نظری، مصلحت‌گرایی عملی و دنباله‌رو‌ی از محافظه‌کاری؛ نه با خشونت‌گرایی و جنگ‌افروزی متکی به قدرت‌های خارجی، بلکه با تشکل جامعه‌ی مدنی و درخواست تغییر-وتحول‌خواهی ساختاری گام به گام و با همسویی و همرایی بین‌الاذهانی و گفتگویی با گرایسات و سلیقه‌های چندگانه و متکثر ملی.
🔸بسیاری از شخصیت ها و نیروهای مستقل آزادیخواه از بیانیه مهندس موسوی حمایت کردند زیرا افق جدیدی را در پروژه اصلاحات ساختاری گشود و مرکز توجه جنبش اعتراضی را به جامعه مدنی در داخل کشور برغم حصر و محدودیتهای موجود بازگرداند.
#ایران
#گذار_به_دموکراسی
#جامعه_مدنی
#جنبش_اجتماعی

✅ @Dr_ehsanshariati