🔷🔸صدای زنده جامعه
🔆برای کارگران نفت، گاز و پتروشیمی؛ آنها که صدایی در ساختار قدرت نداشتند و ندارند.
🖋آرمان ذاکری
🔸برای آنها که ناامیدند، آنها که از جامعه کلیتهای یکدست میسازند، برای آنها که صندوق نه فقط قوه خیالشان را عقیم کرده است، بلکه چشم دیدن واقعیت را هم از آنها گرفته است، برای آنها که حیرانند چه کنند، حرکت کارگران نفت پنجرهای جدید است، در شرایطی که گویی چشم اندازی نیست.
🔹امروز امیدی اگر باشد به آنهاست، آنها که مقررات زدایی از قراردادهای نیروی کار و موقتیسازی قراردادها، از بسیاری حقوق محرومشان ساخته است. آنها به این روندها معترضند. آنها که بدون اندک حمایتی از جانب کنشگران حاضر در سیاست رسمی، اصولگرا باشد یا اصلاحطلب، بدون اندک بازتابی در انبوه رسانههای صاحب قدرت، پیگیرانه و صبورانه مبارزه میکنند، جمع میشوند، از خودگذشتگی میکنند و از پا نمینشینند.
🔸بودنِ آنها، جمعشدنشان و صدای اعتصابشان، نشانههای قدرت یک جامعه است؛ نشانه سرزندگی و پویایی، نشانه امید، نشانه آنکه سیاست، فقط انتخابات نیست. دفاع از تحریمهای زورگویان و ایستادن در کنار استعمار هم نیست. نشانه آنکه بیتفاوتی فراگیر نیست و استقلال معنای خود را از دست نداده است. نشانه اینکه می توان ایستاد و چشم به صندلی نداشت.
🔹میپرسند چه کنیم؟ یارشان باشیم. صدایشان را بشنویم و صدایشان باشیم. با آنها گفت و گو کنیم. در کنارشان باشیم. خود را با آنها تنظیم کنیم: با کارگر، با معلم، با بازنشسته، با دانشجو، باهمه اقشاری که فصلی درخشان از مبارزات مدنی مردم ایران را در دهه گذشته رقم زدهاند، هزینه دادهاند اما از پا ننشستهاند و در سرمای زوال سیاستورزی در بازار کهنهفروشان، سیاست را معنایی نو بخشیدهاند، معنایی انسانی.
🔸هر کس از هر جناح که در کلامش «عدالت»، «مردم»، «آزادی» یا حتی «تامین معیشت» آمده اما این روزها در کنار آنها نیست، «دروغگو» است. باید صریح باشیم و تعارف را کنار بگذاریم. آنها امروز عیار سنجش ادعاهای مدعیانند. بخش مهمی از «مردم» آنهایند. آنها که از دروغ، از نسخههای بدل، از شهوت قدرت، خستهاند. جامعه «فضیلت» میخواهد و فضیلت امروز آن جاست. جایی که آرمانی هست و شوری و جمعیتی و فداکارانی.
#صدای_زنده_جامعه
#کارگران
#آرمان_ذاکری
#یادداشت_اختصاصی
#اکنون
🆔 @Shariati40
🔆برای کارگران نفت، گاز و پتروشیمی؛ آنها که صدایی در ساختار قدرت نداشتند و ندارند.
🖋آرمان ذاکری
🔸برای آنها که ناامیدند، آنها که از جامعه کلیتهای یکدست میسازند، برای آنها که صندوق نه فقط قوه خیالشان را عقیم کرده است، بلکه چشم دیدن واقعیت را هم از آنها گرفته است، برای آنها که حیرانند چه کنند، حرکت کارگران نفت پنجرهای جدید است، در شرایطی که گویی چشم اندازی نیست.
🔹امروز امیدی اگر باشد به آنهاست، آنها که مقررات زدایی از قراردادهای نیروی کار و موقتیسازی قراردادها، از بسیاری حقوق محرومشان ساخته است. آنها به این روندها معترضند. آنها که بدون اندک حمایتی از جانب کنشگران حاضر در سیاست رسمی، اصولگرا باشد یا اصلاحطلب، بدون اندک بازتابی در انبوه رسانههای صاحب قدرت، پیگیرانه و صبورانه مبارزه میکنند، جمع میشوند، از خودگذشتگی میکنند و از پا نمینشینند.
🔸بودنِ آنها، جمعشدنشان و صدای اعتصابشان، نشانههای قدرت یک جامعه است؛ نشانه سرزندگی و پویایی، نشانه امید، نشانه آنکه سیاست، فقط انتخابات نیست. دفاع از تحریمهای زورگویان و ایستادن در کنار استعمار هم نیست. نشانه آنکه بیتفاوتی فراگیر نیست و استقلال معنای خود را از دست نداده است. نشانه اینکه می توان ایستاد و چشم به صندلی نداشت.
🔹میپرسند چه کنیم؟ یارشان باشیم. صدایشان را بشنویم و صدایشان باشیم. با آنها گفت و گو کنیم. در کنارشان باشیم. خود را با آنها تنظیم کنیم: با کارگر، با معلم، با بازنشسته، با دانشجو، باهمه اقشاری که فصلی درخشان از مبارزات مدنی مردم ایران را در دهه گذشته رقم زدهاند، هزینه دادهاند اما از پا ننشستهاند و در سرمای زوال سیاستورزی در بازار کهنهفروشان، سیاست را معنایی نو بخشیدهاند، معنایی انسانی.
🔸هر کس از هر جناح که در کلامش «عدالت»، «مردم»، «آزادی» یا حتی «تامین معیشت» آمده اما این روزها در کنار آنها نیست، «دروغگو» است. باید صریح باشیم و تعارف را کنار بگذاریم. آنها امروز عیار سنجش ادعاهای مدعیانند. بخش مهمی از «مردم» آنهایند. آنها که از دروغ، از نسخههای بدل، از شهوت قدرت، خستهاند. جامعه «فضیلت» میخواهد و فضیلت امروز آن جاست. جایی که آرمانی هست و شوری و جمعیتی و فداکارانی.
#صدای_زنده_جامعه
#کارگران
#آرمان_ذاکری
#یادداشت_اختصاصی
#اکنون
🆔 @Shariati40