🔷🔸شلیکی دیگر به جامعه‌ی مدنی
🖋 کمال اسعدی
🔸از مدت‌‌ها پیش این گمان می‌رفت که جریان یا جناحی به‌دنبال انحلال و از هم‌پاشیدن «جمعیت امام علی» اند. لیکن از زمانی که این خبر مخابره شد گویی به پیکره‌ی نیمه‌جان جامعه‌ی مدنی و آخرین سنگرهای امید در جامعه شلیکی دیگر شد .
🔹 در این روزهایی که جامعه‌ی ایران دچار ازهم‌گسیختگی و بحران‌های تودرتو گردیده است و هر کدام سرنخ‌های درهم‌پیچیده ای دارند که برون‌رفت از آنها همگرایی میان جامعه و حاکمیت را می‌طلبد، آیا انحلال این گونه جمعیت‌ها نوعی ترور نهادهای اجتماعی نیست که براساس سرمایه‌ی انسانی و معنوی جامعه شکل گرفته اند؟ و این اقدامات چه پیامی از سوی حاکمیت به جامعه مخابره می‌کند؟ و آیا این رویه جز نابود ساختن آخرین روزنه‌های امید چه معنای دیگری میتواند داشته باشد؟
🔸در زمانه‌ای که هر نهاد مدنی این امکان را به جامعه بحران‌زده می‌بخشد که بتواند بخشی از مصائب خویش را تا حدی رفع کند، تخریب بزرگترین نهاد اجتماعی که حاصل ۲۰ سال زحمت دانشجویان و جوانان خوش‌فکر و تلاش‌گر در کاهش آلام جامعه بوده است و امیدهای بسیاری را در طبقات فرودست جامعه برانگیخته، جز این است که آخرین کورسوهای امید را در طبقه‌ی فرودست خاموش سازند؟
🔹جمعیت امام علی که در تمامی برنامه‌های خود تلاش می‌ورزید طبقه فرودست توانمند گردد و برپایه‌ی کار شخصی درآمدزایی کند و این دست برنامه‌های جمعیت آیا موجب امن‌تر شدن جامعه نمی‌شد؟ پس چرا میبایست با برخورد امنیتی روبه‌رو گردد؟ و چرا باید شبکه‌ی امدادرسانی در بحران‌های طبیعی و اجتماعی از قبیل زلزله، سیل، و ..، که قدرتمند با تمام امکانات انسانی و مادی جامعه به‌میدان آمده است، متلاشی شود؟ چرا خانه‌ی ایرانی که به‌مثابه خانه‌ی امید کودکان محروم دورمانده از فرصت‌های اجتماعی و از دسترسی به امکانات حداقلی، با همت دانشجویان و جوانان و کار جمعی منسجم به این کودکان آموزش‌ها لازم را می‌دادند با این گونه تخریب سرمایه‌ی اجتماعی مواجه شود؟ و چرا و چراهای دیگر..؟
🔸حال دولتی که با وعده‌ی تقویت نهادهای مدنی برسرکار آمده بود، انحلال بزرگترین نهاد مدنی ایران را در کارنامه‌ی خویش خواهد داشت!
🔹 اگر دلسوزان کشور به‌فکر توسعه‌ی همه‌جانبه‌ی ایران عزیز و تقویت نهادهای مدنی اند، وظیفه دارند روند نابودسازی جمعیت امام علی، که محصول سالها زحمت و خونِ دل خوردن‌ها بوده است را متوقف سازند!
#جامعه_مدنی
#انحلال
#امنیت
#جمعیت_امام_علی
#یادداشت
🆔 @Shariati40
🖋 کمال اسعدی
🔸از مدت‌‌ها پیش این گمان می‌رفت که جریان یا جناحی به‌دنبال انحلال و از هم‌پاشیدن «جمعیت امام علی» اند. لیکن از زمانی که این خبر مخابره شد گویی به پیکره‌ی نیمه‌جان جامعه‌ی مدنی و آخرین سنگرهای امید در جامعه شلیکی دیگر شد .
🔹 در این روزهایی که جامعه‌ی ایران دچار ازهم‌گسیختگی و بحران‌های تودرتو گردیده است و هر کدام سرنخ‌های درهم‌پیچیده ای دارند که برون‌رفت از آنها همگرایی میان جامعه و حاکمیت را می‌طلبد، آیا انحلال این گونه جمعیت‌ها نوعی ترور نهادهای اجتماعی نیست که براساس سرمایه‌ی انسانی و معنوی جامعه شکل گرفته اند؟ و این اقدامات چه پیامی از سوی حاکمیت به جامعه مخابره می‌کند؟ و آیا این رویه جز نابود ساختن آخرین روزنه‌های امید چه معنای دیگری میتواند داشته باشد؟
🔸در زمانه‌ای که هر نهاد مدنی این امکان را به جامعه بحران‌زده می‌بخشد که بتواند بخشی از مصائب خویش را تا حدی رفع کند، تخریب بزرگترین نهاد اجتماعی که حاصل ۲۰ سال زحمت دانشجویان و جوانان خوش‌فکر و تلاش‌گر در کاهش آلام جامعه بوده است و امیدهای بسیاری را در طبقات فرودست جامعه برانگیخته، جز این است که آخرین کورسوهای امید را در طبقه‌ی فرودست خاموش سازند؟
🔹جمعیت امام علی که در تمامی برنامه‌های خود تلاش می‌ورزید طبقه فرودست توانمند گردد و برپایه‌ی کار شخصی درآمدزایی کند و این دست برنامه‌های جمعیت آیا موجب امن‌تر شدن جامعه نمی‌شد؟ پس چرا میبایست با برخورد امنیتی روبه‌رو گردد؟ و چرا باید شبکه‌ی امدادرسانی در بحران‌های طبیعی و اجتماعی از قبیل زلزله، سیل، و ..، که قدرتمند با تمام امکانات انسانی و مادی جامعه به‌میدان آمده است، متلاشی شود؟ چرا خانه‌ی ایرانی که به‌مثابه خانه‌ی امید کودکان محروم دورمانده از فرصت‌های اجتماعی و از دسترسی به امکانات حداقلی، با همت دانشجویان و جوانان و کار جمعی منسجم به این کودکان آموزش‌ها لازم را می‌دادند با این گونه تخریب سرمایه‌ی اجتماعی مواجه شود؟ و چرا و چراهای دیگر..؟
🔸حال دولتی که با وعده‌ی تقویت نهادهای مدنی برسرکار آمده بود، انحلال بزرگترین نهاد مدنی ایران را در کارنامه‌ی خویش خواهد داشت!
🔹 اگر دلسوزان کشور به‌فکر توسعه‌ی همه‌جانبه‌ی ایران عزیز و تقویت نهادهای مدنی اند، وظیفه دارند روند نابودسازی جمعیت امام علی، که محصول سالها زحمت و خونِ دل خوردن‌ها بوده است را متوقف سازند!
#جامعه_مدنی
#انحلال
#امنیت
#جمعیت_امام_علی
#یادداشت
🆔 @Shariati40
🔷🔸کانال تحلیلی اکنون ما و شریعتی ، با توجه به رویداد های رخ داده در رابطه با جمعیت امام علی ، بر آن است که سلسله یادداشت ها و مصاحبه ها یی را در این رابطه در میان خوانندگان قرار دهد تا نقش نهاد مدنی در جامعه و بخصوص اثر گذاری جمعیت امام علی بر طبقات محروم جامعه را مورد بررسی قرار دهد.
_____________________
🔷👈 سعید مدنی: انحلال جمعیت امام علی (ع)، انحلال جامعه مدنی است
🔸 خبر صدور حکم انحلال جمعیت امام علی بر مبنای دادخواست وزارت کشور دولت حسن روحانی در روزهای اخیر در صدر خبرهای حوزه اجتماعی بوده است. سعید مدنی جامعه‌شناس و فعال اجتماعی از پیامدهای چنین رویه‌ای گفته است.
🔹 سعید مدنی تعبیری از انحلال جمعیت امام علی هم دارد و به صراحت می‌گوید: «انحلال جمعیت امام علی را میتوان به مثابه تلاش برای انحلال جامعه مدنی ایران دانست. محاکمه جمعیت امام علی را میتوان به مثابه محاکمه جامعه مدنی ایران دانست. در این صورت فارغ از اینکه مسئولیت از عهده سازمان‌های مدنی به دلیل این رویکرد غلط و نادرست و مغایر با حقوق بشر ساقط میشود، پیامد این نوع برخورد‌ها این است که سازمان‌های جامعه مدنی سرخورده از این رفتار‌های نادرست، ناچار می‌شوند که خدمات خود را کاهش دهند و پیامد و آثار این وضعیت فشار بیشتر به گروه‌های نابرخوردار و فقیر است».
🔹 سعید مدنی به این نکته اشاره می‌کند که دولت‌ها شکل دهنده جامعه مدنی نیستند و دولت‌ها و سیستم‌های حمکرانی می‌توانند راه را برای فعالیت‌های سازمان‌های مدنی هموار کنند یا مانع آن شوند. او در این باره می‌گوید: «فعالیت مدنی مبتنی بر اخلاق مدنی است. هسته اصلی اخلاق مدنی پذیرش تقدم خیر عمومی بر منافع فردی است. فعالانی که در سازمان‌های جامعه مدنی مثل جمعیت امام علی فعالیت میکنند در واقع برای خیر عمومی از منفعت خود گذشتند. داوطلبان جمعیت امام علی می‌توانستند مانند باقی افراد جامعه خود را درگیر کمک رسانی به کودکان کار یا کمک رسانی به سیل زدگان بهار ۹۸ نکنند. می‌توانستند خود را درگیر کمک رسانی در دوره کرونا نکنند و در گوشه‌ای امن بمانند و خود را درگیر این شرایط دشوار نکنند. به این اعتبار این اخلاق مدنی روح یک جامعه را تشکیل می‌دهد و موکول به تایید و تصویب و انحلال دولت یا سیستم حکمرانی نیست. به نظر من جامعه مدنی قدرتمندتر از آن است که در برابر فشار‌های سخت این روزها سر خم کند. در بدترین شرایط هم جامعه مدنی رشد می‌کند و طبیعی است که این فعالیت‌ها وقتی در حوزه رسمی محدود شوند در حوزه‌های غیر رسمی ادامه پیدا خواهد کرد».
#انحلال
#جامعه_مدنی
#جمعیت_امام_علی
🆔 @didarnews1
🆔 @Shariati40
📌ادامه مطلب در INSTANT VIEW ...👇
_____________________
🔷👈 سعید مدنی: انحلال جمعیت امام علی (ع)، انحلال جامعه مدنی است
🔸 خبر صدور حکم انحلال جمعیت امام علی بر مبنای دادخواست وزارت کشور دولت حسن روحانی در روزهای اخیر در صدر خبرهای حوزه اجتماعی بوده است. سعید مدنی جامعه‌شناس و فعال اجتماعی از پیامدهای چنین رویه‌ای گفته است.
🔹 سعید مدنی تعبیری از انحلال جمعیت امام علی هم دارد و به صراحت می‌گوید: «انحلال جمعیت امام علی را میتوان به مثابه تلاش برای انحلال جامعه مدنی ایران دانست. محاکمه جمعیت امام علی را میتوان به مثابه محاکمه جامعه مدنی ایران دانست. در این صورت فارغ از اینکه مسئولیت از عهده سازمان‌های مدنی به دلیل این رویکرد غلط و نادرست و مغایر با حقوق بشر ساقط میشود، پیامد این نوع برخورد‌ها این است که سازمان‌های جامعه مدنی سرخورده از این رفتار‌های نادرست، ناچار می‌شوند که خدمات خود را کاهش دهند و پیامد و آثار این وضعیت فشار بیشتر به گروه‌های نابرخوردار و فقیر است».
🔹 سعید مدنی به این نکته اشاره می‌کند که دولت‌ها شکل دهنده جامعه مدنی نیستند و دولت‌ها و سیستم‌های حمکرانی می‌توانند راه را برای فعالیت‌های سازمان‌های مدنی هموار کنند یا مانع آن شوند. او در این باره می‌گوید: «فعالیت مدنی مبتنی بر اخلاق مدنی است. هسته اصلی اخلاق مدنی پذیرش تقدم خیر عمومی بر منافع فردی است. فعالانی که در سازمان‌های جامعه مدنی مثل جمعیت امام علی فعالیت میکنند در واقع برای خیر عمومی از منفعت خود گذشتند. داوطلبان جمعیت امام علی می‌توانستند مانند باقی افراد جامعه خود را درگیر کمک رسانی به کودکان کار یا کمک رسانی به سیل زدگان بهار ۹۸ نکنند. می‌توانستند خود را درگیر کمک رسانی در دوره کرونا نکنند و در گوشه‌ای امن بمانند و خود را درگیر این شرایط دشوار نکنند. به این اعتبار این اخلاق مدنی روح یک جامعه را تشکیل می‌دهد و موکول به تایید و تصویب و انحلال دولت یا سیستم حکمرانی نیست. به نظر من جامعه مدنی قدرتمندتر از آن است که در برابر فشار‌های سخت این روزها سر خم کند. در بدترین شرایط هم جامعه مدنی رشد می‌کند و طبیعی است که این فعالیت‌ها وقتی در حوزه رسمی محدود شوند در حوزه‌های غیر رسمی ادامه پیدا خواهد کرد».
#انحلال
#جامعه_مدنی
#جمعیت_امام_علی
🆔 @didarnews1
🆔 @Shariati40
📌ادامه مطلب در INSTANT VIEW ...👇
Telegraph
سعید مدنی: انحلال جمعیت امام علی (ع)، انحلال جامعه مدنی است
خبر صدور حکم انحلال جمعیت امام علی بر مبنای دادخواست وزارت کشور دولت حسن روحانی در روزهای اخیر در صدر خبرهای حوزه اجتماعی بوده است. سعید مدنی جامعه‌شناس و فعال اجتماعی از پیامدهای چنین رویه‌ای گفته است.
🔷💢ناسازگاری نهادهای مدنی و دولت اقتدارگرا
🖋محمد حیدرزاده
🔸انحلال جمعیت امام علی صرفا انحلال یک نهاد خیریه نیست، بلکه نمادی از انحلال جامعة مدنی است. انحلالی که هر روزه در حال وقوع است. یک «از هم گسیختگی» تمام عیار که عامدانه و آگاهانه خواسته و اِعمال میشود. اما پرسشی که مطرح میشود این است که چرا چنین چیزی خواسته میشود؟ چرا نباید جامعة مدنی منسجم شود؟ و چرا اصلا جامعة مدنی برای هیئت حاکمه به منزلة یک تهدید تلقی میشود؟ هر حکومت اقتدار گرایی در ذات خود با هر نیروی مادی و اجتماعی که تا حدودی از آن مستقل باشد، دچار اختلاف است. شاید بهتر باشد عنوان کنیم که دچار تضاد و ناسازگاری است.
🔹 حکومت اقتدارگرا دائما در پی آن است تا نشان دهد که در همه حوزه‌ها موفق بوده است و به عبارتی حتی شکست‌ها هم به منزله موفقیت جار زده می‌شوند. هیچ کس حق دیدن کاستی ها و نواقص را نخواهد داشت و همه چیز باید آن‌چنان دیده شود که او می‌خواهد. در چنین فضایی سازمان‌های اجتماعی از جمله جمعیت امام علی بیشتر از آنکه برطرف کنندة محدودیتی اجتماعی یا ترقی دهندة وضعیتی نامطلوب باشند، تداعی‌گر ناکارآمدی سیستم سیاسی مذکور خواهند بود. در واقع سازمان‌های مدنی و اجتماعی بیش از هر چیز دیگری برملا کنندة فساد و ناکارآمدی دولت‌های اقتدارگرا خواهند بود. و آنجا این موضوع بحرانی‌تر میشود که این وضعیت‌های اجتماعی نامطلوب نه صرفا نقص و کاستی دولت‌ها معرفی شود که در نهایت خود هیئت حاکمه مسبب و علل آن وضعیت شناخته شود. بدون تردید این چیزی نیست که نهادها و سازمان‌های اجتماعی مستقیما و صراحتا بدان بپردازند و در تلاش باشند تا دولت ها را مسبب آن وضعیت معرفی کنند. بلکه این بازشناسی دولت به عنوان علت وضعیت‌های نامطلوب اجتماعی خودبخود و به عنوان پیامد عملکرد نهادهای اجتماعی، شکل میگیرد و اذهان در یک نتیجه‌گیری منطقی و خودپیدا بسوی آن سوق داده می‌شوند.
🔸در واقع تمامی آنچه را دولت‌ها در تلاش بودند تا با دستگاه‌های عریض و طویل خود بر اذهان مردم تحمیل کنند به یکباره واژگونه میشود. دولت سلطة خود را از دست می‌دهد و آپاراتوس عظیمی را که روانه کرده بود تا بندهای انقیاد از هم نگسلد، به تمامی از هم گسیخته میشود. در تقابل دولت اقتدارگرا و سازمان‌های مدنی؛ همواره چیزی هست که باید از هم گسیخته شود. دولت‌ها آگاهانه به این امر (از هم گسیختن مدنیت جامعه) دامن می‌زنند و آن را به پیش می‌برند و سازمان‌های مدنی به طور غیر مستقیم بر آپاراتوس عظیم دولتی می‌تازند. در واقع پیامد عملکرد آنها از هم گسیختن آن آپاراتوس و هیمنه دستگاه سلطه خواهد بود.
🔹از این رو سازمان‌ها و ارگان‌های اجتماعی و مدنی به میزانی که توانسته باشند بر وسعت کار خود و بر ضریب نفوذ خود در جامعه بیفزایند، به همان میزان تهدیدی جدی‌تر برای دولت اقتدارگرا خواهند بود و بر همین اساس NGO ها و نهادهای خیریه‌ای که همچون جمعیت امام علی توانسته باشند خود را تا محروم‌ترین نقاط ایران برسانند میبایست که از میان برخیزند تا بندهای انقیادی را که بر دست و پای مستضعفان زده شده است را از میان برنداشته اند.
#دولت_اقتدارگرا
#انحلال
#جامعه_مدنی
#جمعیت_امام_علی
#محمد_حیدرزاده
#یادداشت_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی
🆔 @Shariati40
🖋محمد حیدرزاده
🔸انحلال جمعیت امام علی صرفا انحلال یک نهاد خیریه نیست، بلکه نمادی از انحلال جامعة مدنی است. انحلالی که هر روزه در حال وقوع است. یک «از هم گسیختگی» تمام عیار که عامدانه و آگاهانه خواسته و اِعمال میشود. اما پرسشی که مطرح میشود این است که چرا چنین چیزی خواسته میشود؟ چرا نباید جامعة مدنی منسجم شود؟ و چرا اصلا جامعة مدنی برای هیئت حاکمه به منزلة یک تهدید تلقی میشود؟ هر حکومت اقتدار گرایی در ذات خود با هر نیروی مادی و اجتماعی که تا حدودی از آن مستقل باشد، دچار اختلاف است. شاید بهتر باشد عنوان کنیم که دچار تضاد و ناسازگاری است.
🔹 حکومت اقتدارگرا دائما در پی آن است تا نشان دهد که در همه حوزه‌ها موفق بوده است و به عبارتی حتی شکست‌ها هم به منزله موفقیت جار زده می‌شوند. هیچ کس حق دیدن کاستی ها و نواقص را نخواهد داشت و همه چیز باید آن‌چنان دیده شود که او می‌خواهد. در چنین فضایی سازمان‌های اجتماعی از جمله جمعیت امام علی بیشتر از آنکه برطرف کنندة محدودیتی اجتماعی یا ترقی دهندة وضعیتی نامطلوب باشند، تداعی‌گر ناکارآمدی سیستم سیاسی مذکور خواهند بود. در واقع سازمان‌های مدنی و اجتماعی بیش از هر چیز دیگری برملا کنندة فساد و ناکارآمدی دولت‌های اقتدارگرا خواهند بود. و آنجا این موضوع بحرانی‌تر میشود که این وضعیت‌های اجتماعی نامطلوب نه صرفا نقص و کاستی دولت‌ها معرفی شود که در نهایت خود هیئت حاکمه مسبب و علل آن وضعیت شناخته شود. بدون تردید این چیزی نیست که نهادها و سازمان‌های اجتماعی مستقیما و صراحتا بدان بپردازند و در تلاش باشند تا دولت ها را مسبب آن وضعیت معرفی کنند. بلکه این بازشناسی دولت به عنوان علت وضعیت‌های نامطلوب اجتماعی خودبخود و به عنوان پیامد عملکرد نهادهای اجتماعی، شکل میگیرد و اذهان در یک نتیجه‌گیری منطقی و خودپیدا بسوی آن سوق داده می‌شوند.
🔸در واقع تمامی آنچه را دولت‌ها در تلاش بودند تا با دستگاه‌های عریض و طویل خود بر اذهان مردم تحمیل کنند به یکباره واژگونه میشود. دولت سلطة خود را از دست می‌دهد و آپاراتوس عظیمی را که روانه کرده بود تا بندهای انقیاد از هم نگسلد، به تمامی از هم گسیخته میشود. در تقابل دولت اقتدارگرا و سازمان‌های مدنی؛ همواره چیزی هست که باید از هم گسیخته شود. دولت‌ها آگاهانه به این امر (از هم گسیختن مدنیت جامعه) دامن می‌زنند و آن را به پیش می‌برند و سازمان‌های مدنی به طور غیر مستقیم بر آپاراتوس عظیم دولتی می‌تازند. در واقع پیامد عملکرد آنها از هم گسیختن آن آپاراتوس و هیمنه دستگاه سلطه خواهد بود.
🔹از این رو سازمان‌ها و ارگان‌های اجتماعی و مدنی به میزانی که توانسته باشند بر وسعت کار خود و بر ضریب نفوذ خود در جامعه بیفزایند، به همان میزان تهدیدی جدی‌تر برای دولت اقتدارگرا خواهند بود و بر همین اساس NGO ها و نهادهای خیریه‌ای که همچون جمعیت امام علی توانسته باشند خود را تا محروم‌ترین نقاط ایران برسانند میبایست که از میان برخیزند تا بندهای انقیادی را که بر دست و پای مستضعفان زده شده است را از میان برنداشته اند.
#دولت_اقتدارگرا
#انحلال
#جامعه_مدنی
#جمعیت_امام_علی
#محمد_حیدرزاده
#یادداشت_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی
🆔 @Shariati40
🔷💢ذره‌های تنها نتیجه‌ی جامعه‌ی مدنی ضعیف
🎙حسن محدثی ، جامعه‌شناس و استاد دانشگاه در گفتگو اختصاصی با کانال تحلیلی اکنون ما وشریعتی
📌این روزها با توجه به رخدادهای پیش آمده در مورد جمعیت امام علی بر آن شدیم تا نظر برخی اساتید و کارشناسان این حوزه را پیرامون مساله‌ی پیش آمده جویا شویم و در مورد نقش این سازمان‌ها به گفت و گو بپردازیم که بخش هایی از این مصاحبه به شرح زیر است:
🔸ما در ایران یک مساله‌ی تاریخی داریم و این مساله تقابل یا جدایی جامعه‌ی مدنی و نظام سیاسی است. طبیعتا جامعه‌ی مدنی و نیروهای این جامعه بسیار بسیار مهم هستند؛ برای اینکه بتوانند اشکالی از خدمات را به مردم ارائه دهند و کارکردهای مختلفی داشته باشند. یکی از مهم‌ترین ویژگی آنها این است که پناهی برای افراد هستند؛ افراد را از ذره بودن و جدا بودن در می‌آورند. افراد می‌توانند در جامعه‌ی مدنی و سازمان‌ها به‌هم بپیوندند و از نیروی حمایتی برخوردار شوند. مثلاً وقتی شما یک ذره هستید سازمان‌ها و نیروهای بزرگتر می‌توانند به شما انواع فشارها را وارد کنند. ولی زمانی که عضو سازمانی می‌شوید می‌توانید از برخی حمایت‌های اجتماعی، حقوقی و مدنی برخوردار شوید. به‌عنوان مثال، اگر زنان ایرانی می‌توانستند حمایت شوند شاید در خیلی از زندگی‌ها ادامه نمی‌دانند و از شرایط فشار و خشونت خارج می‌شدند. اما چون در حال حاضر نمی‌توانند از حمایتی برخوردار شوند، یک ذره‌ی تنها هستند و به همین دلیل بسیار آسیب‌پذیر اند و ناچار اند بسیاری از شرایط دردناک و دشوار را تحمل کنند. به همین ترتیب، دیگر نیروهای اجتماعی و دیگر افراد هم زمانی که جامعه‌ی مدنی قوی وجود نداشته باشد، ذره‌های تنهایی هستند که در مقابل سازمان‌ها و قدرت‌های بزرگتر بی‌قدرت‌اند. بنابراین، نیروهای جامعه‌ی مدنی به‌طور کلی می‌توانند نقش حمایتی بسیار جدی را ایفا کنند. این حمایت گاهی جنبه‌ی مالی، گاهی حقوقی و گاهی آگاهی‌بخشی و .. دارد. بنابراین، نقش آنها بسیار مهم و اساسی است.
🔹نیروهای خیریه یا دیگر سازمان‌های مدنی می‌توانند بخشی از رنج‌ها و دردهای مردم را پاسخ بدهند و پناهی برای آنها باشند. کمک هایی ارائه کنند و در همه جای دنیا هم نقش مهمی دارند. مثلاً در سوئد یا نروژ و خیلی از کشورهای دیگر این خیریه‌ها و سازمان‌ها به حدی مشکلات جامعه‌ی خود را حل کرده‌اند که به مسائل جوامع دیگر و خارج از کشور خود معطوف شده‌اند و کمک میکنند؛ یعنی تا این حد تاثیرگذار و مهم هستند. ولی مشکلی که ما در ایران داریم این است که جامعه‌ی مدنی در آن ضعیف است و نظام سیاسی بسیار نیرومند. حتی من این تعبیر را به‌کار میبرم که قدرت سیاسی وحشی است و باید توسط نیرویی لگام زده شود و رام شود. هیچ نیرویی در ایران نبوده که بتواند در برابر این قدرت بایستد. مثلاً در اروپای قرون میانه فئودال‌ها وجود دارند و می‌توانند با هم پیوند داشته باشند. گاه جلوی شاه یا ملکه می‌ایستند و علیه آنها توطئه و حتی سوءقصد میکنند. در واقع، می‌توانند انواع اعمال قدرت را به شاه بکنند. یا کلیسا این قدرت را داشته و پاپ می‌توانسته در مقابل امپراطور بایستد. بنابراین، در آنجا این امکان وجود داشته و نیرویی در مقابل حکومت بوده است. اما ما در ایران چنین چیزی نمی‌بینم. در نتیجه، حکومت میتواند تاخت و تاز کند. لذا سخت است که نیروهای مدنی در مقابل تاخت و تاز حکومت بتوانند خود را حفظ کنند تا اینکه به مرحله‌ای از تاریخ برسیم و نظام سیاسی لگام زده شود.
🔸هیچ گریزی نیست از اینکه اگر بخواهیم جامعه‌ی مدنی نیرومندی داشته باشیم افراد وارد این حوزه شوند و انجمن‌ها و سازمان‌هایی بسازند تا آینده‌ی کشور را رقم بزنند. تنها راهی که داریم همین است. زمانی که جامعه‌ی مدنی ضعیف است، بسیاری از افراد چون ذره‌های بی‌پناه و دچار بی‌قدرتی هستند، نمی‌توانند از حقوق خود دفاع کنند و مورد ستم قرار میگیرند. ما خیلی اوقات در معرض غارت‌گری ساختاری هستیم؛ یعنی فرد در مقابل سازمان بی‌پناه است و سازمان او را استثمار می‌کند و چون حمایتی ندارد سازمان میتواند حقوق او را ضایع کند.
📌 برای مطالعه کامل این گفتگو به آدرس زیر و یا گزینه instant view مراجعه کنید.
#نهاد_مدنی
#جامعه_مدنی
#انحلال
#جمعیت_امام_علی
#حسن_محدثی
#گفتگوی_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی
🆔 @Shariati40
https://bit.ly/3vw0xO4
🎙حسن محدثی ، جامعه‌شناس و استاد دانشگاه در گفتگو اختصاصی با کانال تحلیلی اکنون ما وشریعتی
📌این روزها با توجه به رخدادهای پیش آمده در مورد جمعیت امام علی بر آن شدیم تا نظر برخی اساتید و کارشناسان این حوزه را پیرامون مساله‌ی پیش آمده جویا شویم و در مورد نقش این سازمان‌ها به گفت و گو بپردازیم که بخش هایی از این مصاحبه به شرح زیر است:
🔸ما در ایران یک مساله‌ی تاریخی داریم و این مساله تقابل یا جدایی جامعه‌ی مدنی و نظام سیاسی است. طبیعتا جامعه‌ی مدنی و نیروهای این جامعه بسیار بسیار مهم هستند؛ برای اینکه بتوانند اشکالی از خدمات را به مردم ارائه دهند و کارکردهای مختلفی داشته باشند. یکی از مهم‌ترین ویژگی آنها این است که پناهی برای افراد هستند؛ افراد را از ذره بودن و جدا بودن در می‌آورند. افراد می‌توانند در جامعه‌ی مدنی و سازمان‌ها به‌هم بپیوندند و از نیروی حمایتی برخوردار شوند. مثلاً وقتی شما یک ذره هستید سازمان‌ها و نیروهای بزرگتر می‌توانند به شما انواع فشارها را وارد کنند. ولی زمانی که عضو سازمانی می‌شوید می‌توانید از برخی حمایت‌های اجتماعی، حقوقی و مدنی برخوردار شوید. به‌عنوان مثال، اگر زنان ایرانی می‌توانستند حمایت شوند شاید در خیلی از زندگی‌ها ادامه نمی‌دانند و از شرایط فشار و خشونت خارج می‌شدند. اما چون در حال حاضر نمی‌توانند از حمایتی برخوردار شوند، یک ذره‌ی تنها هستند و به همین دلیل بسیار آسیب‌پذیر اند و ناچار اند بسیاری از شرایط دردناک و دشوار را تحمل کنند. به همین ترتیب، دیگر نیروهای اجتماعی و دیگر افراد هم زمانی که جامعه‌ی مدنی قوی وجود نداشته باشد، ذره‌های تنهایی هستند که در مقابل سازمان‌ها و قدرت‌های بزرگتر بی‌قدرت‌اند. بنابراین، نیروهای جامعه‌ی مدنی به‌طور کلی می‌توانند نقش حمایتی بسیار جدی را ایفا کنند. این حمایت گاهی جنبه‌ی مالی، گاهی حقوقی و گاهی آگاهی‌بخشی و .. دارد. بنابراین، نقش آنها بسیار مهم و اساسی است.
🔹نیروهای خیریه یا دیگر سازمان‌های مدنی می‌توانند بخشی از رنج‌ها و دردهای مردم را پاسخ بدهند و پناهی برای آنها باشند. کمک هایی ارائه کنند و در همه جای دنیا هم نقش مهمی دارند. مثلاً در سوئد یا نروژ و خیلی از کشورهای دیگر این خیریه‌ها و سازمان‌ها به حدی مشکلات جامعه‌ی خود را حل کرده‌اند که به مسائل جوامع دیگر و خارج از کشور خود معطوف شده‌اند و کمک میکنند؛ یعنی تا این حد تاثیرگذار و مهم هستند. ولی مشکلی که ما در ایران داریم این است که جامعه‌ی مدنی در آن ضعیف است و نظام سیاسی بسیار نیرومند. حتی من این تعبیر را به‌کار میبرم که قدرت سیاسی وحشی است و باید توسط نیرویی لگام زده شود و رام شود. هیچ نیرویی در ایران نبوده که بتواند در برابر این قدرت بایستد. مثلاً در اروپای قرون میانه فئودال‌ها وجود دارند و می‌توانند با هم پیوند داشته باشند. گاه جلوی شاه یا ملکه می‌ایستند و علیه آنها توطئه و حتی سوءقصد میکنند. در واقع، می‌توانند انواع اعمال قدرت را به شاه بکنند. یا کلیسا این قدرت را داشته و پاپ می‌توانسته در مقابل امپراطور بایستد. بنابراین، در آنجا این امکان وجود داشته و نیرویی در مقابل حکومت بوده است. اما ما در ایران چنین چیزی نمی‌بینم. در نتیجه، حکومت میتواند تاخت و تاز کند. لذا سخت است که نیروهای مدنی در مقابل تاخت و تاز حکومت بتوانند خود را حفظ کنند تا اینکه به مرحله‌ای از تاریخ برسیم و نظام سیاسی لگام زده شود.
🔸هیچ گریزی نیست از اینکه اگر بخواهیم جامعه‌ی مدنی نیرومندی داشته باشیم افراد وارد این حوزه شوند و انجمن‌ها و سازمان‌هایی بسازند تا آینده‌ی کشور را رقم بزنند. تنها راهی که داریم همین است. زمانی که جامعه‌ی مدنی ضعیف است، بسیاری از افراد چون ذره‌های بی‌پناه و دچار بی‌قدرتی هستند، نمی‌توانند از حقوق خود دفاع کنند و مورد ستم قرار میگیرند. ما خیلی اوقات در معرض غارت‌گری ساختاری هستیم؛ یعنی فرد در مقابل سازمان بی‌پناه است و سازمان او را استثمار می‌کند و چون حمایتی ندارد سازمان میتواند حقوق او را ضایع کند.
📌 برای مطالعه کامل این گفتگو به آدرس زیر و یا گزینه instant view مراجعه کنید.
#نهاد_مدنی
#جامعه_مدنی
#انحلال
#جمعیت_امام_علی
#حسن_محدثی
#گفتگوی_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی
🆔 @Shariati40
https://bit.ly/3vw0xO4
Telegraph
ذره‌های تنها نتیجه‌ی جامعه‌ی مدنی ضعیف
✴حسن محدثی ، جامعه‌شناس و استاد دانشگاه در گفتگو اختصاصی با کانال تحلیلی اکنون ما وشریعتی ⏪این روزها با توجه به رخدادهای پیش آمده در مورد جمعیت امام علی بر آن شدیم تا نظر برخی اساتید و کارشناسان این حوزه را پیرامون مساله‌ی پیش آمده جویا شویم و در مورد نقش…
🔷💢سمن ها روزنه ی امید جامعه
🖋طناز احمدزاده
🔸اتفاق اخیری که گریبان جمعیت امام علی را گرفت نه تنها فعالین اجتماعی را بلکه اکثر افراد جامعه علی الخصوص قشر فرودست را ازرده خاطر کرد. در روزگاری که مردم با مرگ ناشی از کرونا و جوانب مختلف آن دسته و پنجه نرم میکنند این اخبار باعث افزودن رنجی به دردهای طاقت فرسای این روزهاست. نقش جامعه ی مدنی و سازمان های مردم نهاد در هیچ یک از جوامع قابل چشم پوشی نیست همچنین در شرایط اقتصادی ضعیف حضور و تاثیر اینگونه سازمان ها مانند جمعیت امام علی قابل انکار نیست و تضعیف و مانع تراشی برای آن ها تنها منجر به نا امیدی و سرخوردگی افراد در اجتماع میشود. جامعه ای همچون جامعه ی ما که در آن روابط و رخداد ها از اصل خودی – غیر خودی تاثیر میگیرند نمیتوان از افراد انتظار داشت که تبدیل به نیروهای جامعه ی مدنی شوند؛ همان اندک افرادی هم که سراغ آن میروند و برای رفع فقر و محرومیت میکوشند با چنین برخوردهایی انگیزه های خود برای ادامه ی فعالیت و ورود به این حوزه را از دست میدهند .
🔹برخلاف آنچه تصور میشود که ناامیدی مساله ی فردی است باید اشاره کرد که یک معضل اجتماعی است و در ابتدا ممکن است “معضل” به چشم نیاید اما پیامدها و اسیب های آن چشمگیر است. کودکان کار بسیاری که هر روزه در تمام نقاط شهر نظاره گرشان هستیم در صورت نبود حمایت سازمانی که آنها را مورد هدف قرار دهد چگونه خواهد بود ؟ آیا میتوان به آنها گفت که با وجود عدم تغییر شرایط موجود به آینده امیدوار باشند؟ آیا میتوان امید را برای آنها معنا کرد و جوانه اش را در وجودشان کاشت؟ ناامیدی یک کنش نیست که بتوان با قانون گذاری آن را کنترل کرد باید به ریشه های آن توجه کرد و برای قطع آن تلاش کرد . در نتیجه حضور سازمان های مردم نهاد که برخواسته از یک مسئولیت اجتماعی است میتواند برای بهتر شدن وضعیت موجود موثر باشد.
🔸از طرفی برای پیشرفت و توسعه ی جامعه نیاز به تلاش های بسیاری است اما نقش امید در این میان پررنگ است امیدی که با کاهش اسیب های اجتماعی ، کاهش فساد و رانت ، کاهش فقر و ... شکل میگیرد یعنی اهداف و برنامه هایی که در صورت فعالیت مستمر و مستقل جامعه ی مدنی کاستی های دیگر ارگان ها پوشش داده میشود.
🔹توصیه های بسیاری برای توسعه ی جوامع وجود دارد اما کلیشه ی آینده سازی کودکان را نباید فراموش کرد دولت ها و حکومت ها باید سیاست ها و تصمیماتی اتخاذ کنند که آینده ای بهتر در انتظار کودکان باشد نه تصمیماتی که کورسوی امید آنان را از بین ببرد.
#امید
#جامعه_مدنی
#انحلال
#جمعیت_امام_علی
#طناز_احمدزاده
#یادداشت_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی
🆔 @Shariati40
🖋طناز احمدزاده
🔸اتفاق اخیری که گریبان جمعیت امام علی را گرفت نه تنها فعالین اجتماعی را بلکه اکثر افراد جامعه علی الخصوص قشر فرودست را ازرده خاطر کرد. در روزگاری که مردم با مرگ ناشی از کرونا و جوانب مختلف آن دسته و پنجه نرم میکنند این اخبار باعث افزودن رنجی به دردهای طاقت فرسای این روزهاست. نقش جامعه ی مدنی و سازمان های مردم نهاد در هیچ یک از جوامع قابل چشم پوشی نیست همچنین در شرایط اقتصادی ضعیف حضور و تاثیر اینگونه سازمان ها مانند جمعیت امام علی قابل انکار نیست و تضعیف و مانع تراشی برای آن ها تنها منجر به نا امیدی و سرخوردگی افراد در اجتماع میشود. جامعه ای همچون جامعه ی ما که در آن روابط و رخداد ها از اصل خودی – غیر خودی تاثیر میگیرند نمیتوان از افراد انتظار داشت که تبدیل به نیروهای جامعه ی مدنی شوند؛ همان اندک افرادی هم که سراغ آن میروند و برای رفع فقر و محرومیت میکوشند با چنین برخوردهایی انگیزه های خود برای ادامه ی فعالیت و ورود به این حوزه را از دست میدهند .
🔹برخلاف آنچه تصور میشود که ناامیدی مساله ی فردی است باید اشاره کرد که یک معضل اجتماعی است و در ابتدا ممکن است “معضل” به چشم نیاید اما پیامدها و اسیب های آن چشمگیر است. کودکان کار بسیاری که هر روزه در تمام نقاط شهر نظاره گرشان هستیم در صورت نبود حمایت سازمانی که آنها را مورد هدف قرار دهد چگونه خواهد بود ؟ آیا میتوان به آنها گفت که با وجود عدم تغییر شرایط موجود به آینده امیدوار باشند؟ آیا میتوان امید را برای آنها معنا کرد و جوانه اش را در وجودشان کاشت؟ ناامیدی یک کنش نیست که بتوان با قانون گذاری آن را کنترل کرد باید به ریشه های آن توجه کرد و برای قطع آن تلاش کرد . در نتیجه حضور سازمان های مردم نهاد که برخواسته از یک مسئولیت اجتماعی است میتواند برای بهتر شدن وضعیت موجود موثر باشد.
🔸از طرفی برای پیشرفت و توسعه ی جامعه نیاز به تلاش های بسیاری است اما نقش امید در این میان پررنگ است امیدی که با کاهش اسیب های اجتماعی ، کاهش فساد و رانت ، کاهش فقر و ... شکل میگیرد یعنی اهداف و برنامه هایی که در صورت فعالیت مستمر و مستقل جامعه ی مدنی کاستی های دیگر ارگان ها پوشش داده میشود.
🔹توصیه های بسیاری برای توسعه ی جوامع وجود دارد اما کلیشه ی آینده سازی کودکان را نباید فراموش کرد دولت ها و حکومت ها باید سیاست ها و تصمیماتی اتخاذ کنند که آینده ای بهتر در انتظار کودکان باشد نه تصمیماتی که کورسوی امید آنان را از بین ببرد.
#امید
#جامعه_مدنی
#انحلال
#جمعیت_امام_علی
#طناز_احمدزاده
#یادداشت_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی
🆔 @Shariati40
♦️«پرنده و آتش» ♦️
(انتشار ِ کتابی برای ادای دین به حافظان ِروشنی ایران ِ عزیز)
▪️حدود سه سال قبل، ایده‌اش به ذهنمان رسید: در این سالها، حال جامعه‌مان خوب نیست. حکمرانان، حق مردمان و داشته‌های این سرزمین را ادا نمی‌کنند. جامعه هم روز به روز بر مشکلاتش افزوده میشود. در چنین وضعیتی، "امید" پدیده‌ی کمیابی است. امیدی که تلاش خستگی‌ناپذیر برای بهبود وضعیت را دامن بزند. امیدی که دل‌ها را برای عبور از این زمستان مه گرفته، گرم کند.
▪️اما وجودهایی بوده‌اند که چراغ امید را در تمامی این سالها زنده نگه داشته‌اند. کسانی که نه در میدان ِ پرهیاهوی سیاست، که در ساحت ِ فرهنگ و هنر، روشنایی را پرورانده‌اند. وجودهای با رکت گمنامی که بی‌صدا، چهار دهه است استخوان‌های بودن‌شان را ستون ِ ایستاده ماندن ایران ِ ناخوش‌احوال ِ این سالها کرده‌اند.
▪️و ما سه سال قبل، تصمیم گرفتیم به برخی از این وجودهای روشنی‌آفرین ِ بی‌صدا، ادای دین کنیم: نهادهای فرهنگی ِ مردمی ِ مستقلی که بیش از سی سال توانسته‌باشند بخشی از هنر و فرهنگ ایران را بپرورند. وجودهایی که علیرغم تمام تفاوت‌هایشان، مذهبی یا غیرمذهبی، سنتی یا مدرن، در هنر یا ادبیات یا نشر کتاب یا انتشار مجله، تمام هستی‌شان را برای زنده‌ماندن چراغ ِ امید این جامعه وقف کرده‌اند.
▪️گاه یک کتابفروشی کوچک، در یک شهر، چراغ فرهنگ‌وهنر را در دوران غربت فرهنگ‌وهنر مستقل، برای چندین دهه، روشن نگاه می‌دارد. گاه یک آموزشگاه هنری، برای چهار دهه، تنها پناهگاه اهالی هنر در یک شهر است. گاه یک آموزشگاه ِ فرهنگی و هنری، با سرمایه‌ای شخصی، آرشیوی غنی از موسیقی‌های بومی و محلی یک منطقه یا کشور را گردآوری و حفظ و منتشر می‌کند. گاه یک جمع فرهنگی، با برگزاری منظم سخنرانی‌ها و طرح مباحث فکری و گعده‌های اندیشه‌ای، نخبگان یک منطقه از کشور را با مباحث فرهنگی و هنری روز آشنا نگاه می‌دارد. گاه یک مجلۀ مستقل فکری، با نگارش مقالات و متون، نقش پل واسط میان روشنفکران و جامعه را در یک شهر یا استان، ایفا می‌کند. در پشت پردۀ تمامی این نهادهای فرهنگی مستقل، افراد یا جمع‌های فرهنگی و هنری بوده و هستند که عمر، سرمایه‌ها و مهارت‌های خود را برای ساخت و نگهداشت این نهادها، در سکوت، صرف کرده و میکنند.
▪️«پرنده و آتش»، اولین جلد از سری کتاب‌هایی است که به امید ِ ادای دین نوشته‌ایم: درباره کتابفروش و کتابفروشی که 42 سال است مأمن اهالی فرهنگ و هنر را در گوشه‌ای از ایران ِ عزیز، در مشهد، بوده‌است : «کتابفروشی امام» و بانی‌اش، «رضا رجب‌زاده».
▪️چاپ این کتاب هم با همت دوستان نشر آرما و به خصوص برادرمان، «محسن حسام مظاهری» میسر شد. اگر نبود صبر و همت این جمع، «پرنده و آتش» امروز به دست شما نمی‌رسید. مسیر چاپ این کتاب، حدود دو سال طول کشید، خودش ماجرایی پر قصه و غصه است؛ از ایراداتی که حضرات بر کلیت کتاب گرفتند و آن را به به صفاتی متهم کردند که در مخیله نمی‌گنجید. اما چه باک، که روایت ِ چنین داستان‌های ِ پر از صبر و امیدی، باید خودش هم نشانی از تحمل رنج و صبر و امید را داشته‌باشد.
▪️کتاب را به میرزا حسن رشدیه، پوران شریعت رضوی و تمامی معلمان صبور ِ گمنام ِ قدرنادیده‌ی ایران تقدیم کرده‌ایم؛ کسانی که نمادهای ِ مقاومت و صبر و آفریدن روشنایی در زمانه‌شان بوده و هستند. به خصوص این روزها که صدای رنج‌هایشان، از هر کوی و برزنی شنیده میشود.
▪️عمری باشد، در گام ِ بعدی، به سراغ وجودهای ماه و نهادهای با برکت فرهنگی و هنری مستقل دیگری می‌رویم و داستان ِ امید و وقف ِ وجودشان برای این سرزمین را روایت می‌کنیم. به تعبیر ِ زیبای ِ علی رجب‌زاده، «می‌گویند که وقتی حضرت ابراهیم را در آتش انداختند، پرنده‌ای کوچک پروازکنان می‌رفت و در منقار خودش آب جمع می‌کرد و می‌آمد و بر آن آتش عظیم چند قطره آب می‌ریخت. خاموش نمی‌شد، اما کارش را انجام داده بود. فکر می‌کنم باید مثل آن پرنده بود. ما باید کار خودمان را بکنیم. باید کاری کنیم.» بله! باید «کاری» کنیم!
▫️مشخصات کتاب: «پرنده و آتش» (شناخت اجتماعی "انتشارات امام" مشهد)، نویسندگان: مهدی سلیمانیه و لیلا طباطبایی یزدی، با مقدمه دکتر هادی خانیکی، نشر آرما، 1400.
▫️لینک‌های تهیه کتاب: (به روز میشود)
https://www.iranketab.ir/book/63658-parandeh-va-atash
راهیانه|ایده‌نوشت‌های مهدی سلیمانیه|@raahiane
#سیاه_مشق|#روشنا|#ما|#ایران_عزیز|#جامعه‌شناسی|#جامعه
(انتشار ِ کتابی برای ادای دین به حافظان ِروشنی ایران ِ عزیز)
▪️حدود سه سال قبل، ایده‌اش به ذهنمان رسید: در این سالها، حال جامعه‌مان خوب نیست. حکمرانان، حق مردمان و داشته‌های این سرزمین را ادا نمی‌کنند. جامعه هم روز به روز بر مشکلاتش افزوده میشود. در چنین وضعیتی، "امید" پدیده‌ی کمیابی است. امیدی که تلاش خستگی‌ناپذیر برای بهبود وضعیت را دامن بزند. امیدی که دل‌ها را برای عبور از این زمستان مه گرفته، گرم کند.
▪️اما وجودهایی بوده‌اند که چراغ امید را در تمامی این سالها زنده نگه داشته‌اند. کسانی که نه در میدان ِ پرهیاهوی سیاست، که در ساحت ِ فرهنگ و هنر، روشنایی را پرورانده‌اند. وجودهای با رکت گمنامی که بی‌صدا، چهار دهه است استخوان‌های بودن‌شان را ستون ِ ایستاده ماندن ایران ِ ناخوش‌احوال ِ این سالها کرده‌اند.
▪️و ما سه سال قبل، تصمیم گرفتیم به برخی از این وجودهای روشنی‌آفرین ِ بی‌صدا، ادای دین کنیم: نهادهای فرهنگی ِ مردمی ِ مستقلی که بیش از سی سال توانسته‌باشند بخشی از هنر و فرهنگ ایران را بپرورند. وجودهایی که علیرغم تمام تفاوت‌هایشان، مذهبی یا غیرمذهبی، سنتی یا مدرن، در هنر یا ادبیات یا نشر کتاب یا انتشار مجله، تمام هستی‌شان را برای زنده‌ماندن چراغ ِ امید این جامعه وقف کرده‌اند.
▪️گاه یک کتابفروشی کوچک، در یک شهر، چراغ فرهنگ‌وهنر را در دوران غربت فرهنگ‌وهنر مستقل، برای چندین دهه، روشن نگاه می‌دارد. گاه یک آموزشگاه هنری، برای چهار دهه، تنها پناهگاه اهالی هنر در یک شهر است. گاه یک آموزشگاه ِ فرهنگی و هنری، با سرمایه‌ای شخصی، آرشیوی غنی از موسیقی‌های بومی و محلی یک منطقه یا کشور را گردآوری و حفظ و منتشر می‌کند. گاه یک جمع فرهنگی، با برگزاری منظم سخنرانی‌ها و طرح مباحث فکری و گعده‌های اندیشه‌ای، نخبگان یک منطقه از کشور را با مباحث فرهنگی و هنری روز آشنا نگاه می‌دارد. گاه یک مجلۀ مستقل فکری، با نگارش مقالات و متون، نقش پل واسط میان روشنفکران و جامعه را در یک شهر یا استان، ایفا می‌کند. در پشت پردۀ تمامی این نهادهای فرهنگی مستقل، افراد یا جمع‌های فرهنگی و هنری بوده و هستند که عمر، سرمایه‌ها و مهارت‌های خود را برای ساخت و نگهداشت این نهادها، در سکوت، صرف کرده و میکنند.
▪️«پرنده و آتش»، اولین جلد از سری کتاب‌هایی است که به امید ِ ادای دین نوشته‌ایم: درباره کتابفروش و کتابفروشی که 42 سال است مأمن اهالی فرهنگ و هنر را در گوشه‌ای از ایران ِ عزیز، در مشهد، بوده‌است : «کتابفروشی امام» و بانی‌اش، «رضا رجب‌زاده».
▪️چاپ این کتاب هم با همت دوستان نشر آرما و به خصوص برادرمان، «محسن حسام مظاهری» میسر شد. اگر نبود صبر و همت این جمع، «پرنده و آتش» امروز به دست شما نمی‌رسید. مسیر چاپ این کتاب، حدود دو سال طول کشید، خودش ماجرایی پر قصه و غصه است؛ از ایراداتی که حضرات بر کلیت کتاب گرفتند و آن را به به صفاتی متهم کردند که در مخیله نمی‌گنجید. اما چه باک، که روایت ِ چنین داستان‌های ِ پر از صبر و امیدی، باید خودش هم نشانی از تحمل رنج و صبر و امید را داشته‌باشد.
▪️کتاب را به میرزا حسن رشدیه، پوران شریعت رضوی و تمامی معلمان صبور ِ گمنام ِ قدرنادیده‌ی ایران تقدیم کرده‌ایم؛ کسانی که نمادهای ِ مقاومت و صبر و آفریدن روشنایی در زمانه‌شان بوده و هستند. به خصوص این روزها که صدای رنج‌هایشان، از هر کوی و برزنی شنیده میشود.
▪️عمری باشد، در گام ِ بعدی، به سراغ وجودهای ماه و نهادهای با برکت فرهنگی و هنری مستقل دیگری می‌رویم و داستان ِ امید و وقف ِ وجودشان برای این سرزمین را روایت می‌کنیم. به تعبیر ِ زیبای ِ علی رجب‌زاده، «می‌گویند که وقتی حضرت ابراهیم را در آتش انداختند، پرنده‌ای کوچک پروازکنان می‌رفت و در منقار خودش آب جمع می‌کرد و می‌آمد و بر آن آتش عظیم چند قطره آب می‌ریخت. خاموش نمی‌شد، اما کارش را انجام داده بود. فکر می‌کنم باید مثل آن پرنده بود. ما باید کار خودمان را بکنیم. باید کاری کنیم.» بله! باید «کاری» کنیم!
▫️مشخصات کتاب: «پرنده و آتش» (شناخت اجتماعی "انتشارات امام" مشهد)، نویسندگان: مهدی سلیمانیه و لیلا طباطبایی یزدی، با مقدمه دکتر هادی خانیکی، نشر آرما، 1400.
▫️لینک‌های تهیه کتاب: (به روز میشود)
https://www.iranketab.ir/book/63658-parandeh-va-atash
راهیانه|ایده‌نوشت‌های مهدی سلیمانیه|@raahiane
#سیاه_مشق|#روشنا|#ما|#ایران_عزیز|#جامعه‌شناسی|#جامعه
فروشگاه اینترنتی ایران کتاب
کتاب پرنده و آتش اثر مهدی سلیمانیه | ایران کتاب
خرید کتاب پرنده و آتش رنده و آتش(شناخت اجتماعی انتشارات امام ) نویسنده مهدی سلیمانیه انتشارات آرما
🔷🔸در نقدِ برخورد با معلمان و دیگر اقشار اجتماعی: تداومِ سیاستِ بی‌حاصل
🖋آرمان ذاکری
🔸1- جامعۀ ایران برای مدت زمانی طولانی است که زیر ضرب فشارهایِ ناشی از سیاست‌های نادرست اقتصادی، فساد گستردۀ درون ساختار و تحریم‌های گستردۀ خارجی قرار دارد. ترکیب این عوامل، موجب شکل‌گیریِ الیگارشیِ صاحب‌قدرتی در ساختارِ سیاسیِ-اقتصادی کشور شده که راه را بر هرگونه تغییر اساسی در مسیرهای کلان کشور بسته است.
🔹2- جامعۀ ایران به سرعت فقیر و ناتوان شده است. به گفتۀ دکتر احمد میدری معاون سابق وزارت رفاه، بیش از 3 میلیون نفر از جمعیت کشور،(حدود 4 درصد جمعیت) در شرایط فقر شدید به سر می‌برند. یعنی از تأمین حداقل لازم برای خوراک خود ناتوانند.(گفت و گوی ویژۀ خبری، 10/12/1400) بنابر گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس کشور در سال 1398 و قبل از آغاز کرونا، یک سوم جمعیت کشور یعنی 27.6 میلیون نفر زیر خط فقر قرار داشته‌اند.(وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، گزارش کرونا، نیروی کار و حمایت اجتماعی، گزارش نوزدهم، 20/11/1399). در تهران، 40 درصد جمعیت با فقر مسکن روبه‌رویند(یعنی بیش از 30 درصد از هزینه‌های ماهیانۀ آنها به مسکن اختصاص می‌یابد.) تداوم تورم پیوستۀ بالای 20 درصد به مدت چند سال، در عمل کار کردن را از معنا تهی کرده است. فقط صاحبان سرمایه(ملک، طلا، کالا، دلار و ... )اند که می‌توانند به میزانِ بهره‌مندیِ غیرمصرفی از چنین کالاهایی از خطر فقیرشدن در امان بمانند و از مواهب تورم بهره‌مند شوند.
🔸3- شکستِ «کار» در برابرِ «تورم» در عمل روحیه و انگیزۀ کار کردن را در بسیاری از اقشار جامعه از بین برده است. مقابله با این حد از تورم برای مردم معمولی، طی هیچ مکانیسمِ کسبِ درآمدِ ناشی از کار ممکن نیست. در چنین شرایطی یگانه راه فرار، «یک‌شبه پول‌دار شدن» است؛ هجوم به دنیای بورس و بعد از آن رمزارز و دیگر مکانیسم‌های یک‌شبه جهیدن از یک‌سو و فساد از سوی دیگر فراگیر میشود. نزاع برای متصل شدن به الیگارشیِ اقتصادی-سیاسی حاکم شدیدتر میشود. اما اکثریت مردم از این اقلیت جدا می‌مانند، بی‌بهره از رانتِ پست و وام و پاداش و ارز. حتی اگر فرض کنیم بخش‌هایی از ساختار آلوده به فساد نشده باشند، به حاشیه میروند و دیده نمی‌شوند. آنها در یک کلیت بی‌معنا، معناداریشان را از دست میدهند.
🔹4- اقشارِ مختلفِ جامعه شدیداً احساسِ تبعیض و نابرابری میکنند و از ریاکاری‌ای که همه‌روزه با آن روبه‌رو می‌شوند خسته‌اند. آمارِ دریافتی‌های نجومیِ مدیرانِ کشور، مقاومتِ سرسختانۀ اغلبِ آنها در برابرِ شفافیت در پرداخت‌ها، سبکِ زندگی‌ای که اکنون پنهان کردنِ آن دشوار شده است، لیست عریض و طویل بدهکاران بانکی که عامۀ مردم با دشواریِ شمردنِ تعداد صفرهایِ آن روبرویند، نزاع‌های خشن و بی‌رحمانه برای رسیدن به پست‌های اداری، فقط بخشی از عواملی است که بخش بزرگی از جامعه را به این نتیجه رسانده است که با الیگارشیِ ریاکاری روبه‌روست که زیر لوای شعارهای ایدئولوژیک، مشغول کارهای دیگری است. تعارضِ حادِ میانِ این نمودها با دعوتِ همه‌روزۀ مردم به اخلاق و تحمل و پارسایی برای مردم غیرقابل تحمل میشود.
5- نیروهای حاضر در ساختار قدرت هیچ چشم‌انداز روشن و معناداری برای خروج از وضعیت به جامعه نشان نمی‌دهند. ناتوانیِ ساختار قدرت در حل مشکلات مردم از افزایشِ قیمتِ اقلامِ معیشتی گرفته تا افزایش چند ده میلیونیِ یک‌شبۀ قیمت خودرو و هزاران مسئلۀ کوچک و بزرگ دیگر، هر روز بیش از گذشته به چشم مردم میآید. بی‌اعتمادی میان مردم و ساختار قدرت بیشتر میشود.
📌ادامه در لینک زیر
#جامعه_ایران
#جنبش_معلمان
#یادداشت_اختصاصی
#آرمان_ذاکری
#اکنون
🆔 @Shariati40
https://bit.ly/3MPUQ5J
🖋آرمان ذاکری
🔸1- جامعۀ ایران برای مدت زمانی طولانی است که زیر ضرب فشارهایِ ناشی از سیاست‌های نادرست اقتصادی، فساد گستردۀ درون ساختار و تحریم‌های گستردۀ خارجی قرار دارد. ترکیب این عوامل، موجب شکل‌گیریِ الیگارشیِ صاحب‌قدرتی در ساختارِ سیاسیِ-اقتصادی کشور شده که راه را بر هرگونه تغییر اساسی در مسیرهای کلان کشور بسته است.
🔹2- جامعۀ ایران به سرعت فقیر و ناتوان شده است. به گفتۀ دکتر احمد میدری معاون سابق وزارت رفاه، بیش از 3 میلیون نفر از جمعیت کشور،(حدود 4 درصد جمعیت) در شرایط فقر شدید به سر می‌برند. یعنی از تأمین حداقل لازم برای خوراک خود ناتوانند.(گفت و گوی ویژۀ خبری، 10/12/1400) بنابر گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس کشور در سال 1398 و قبل از آغاز کرونا، یک سوم جمعیت کشور یعنی 27.6 میلیون نفر زیر خط فقر قرار داشته‌اند.(وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، گزارش کرونا، نیروی کار و حمایت اجتماعی، گزارش نوزدهم، 20/11/1399). در تهران، 40 درصد جمعیت با فقر مسکن روبه‌رویند(یعنی بیش از 30 درصد از هزینه‌های ماهیانۀ آنها به مسکن اختصاص می‌یابد.) تداوم تورم پیوستۀ بالای 20 درصد به مدت چند سال، در عمل کار کردن را از معنا تهی کرده است. فقط صاحبان سرمایه(ملک، طلا، کالا، دلار و ... )اند که می‌توانند به میزانِ بهره‌مندیِ غیرمصرفی از چنین کالاهایی از خطر فقیرشدن در امان بمانند و از مواهب تورم بهره‌مند شوند.
🔸3- شکستِ «کار» در برابرِ «تورم» در عمل روحیه و انگیزۀ کار کردن را در بسیاری از اقشار جامعه از بین برده است. مقابله با این حد از تورم برای مردم معمولی، طی هیچ مکانیسمِ کسبِ درآمدِ ناشی از کار ممکن نیست. در چنین شرایطی یگانه راه فرار، «یک‌شبه پول‌دار شدن» است؛ هجوم به دنیای بورس و بعد از آن رمزارز و دیگر مکانیسم‌های یک‌شبه جهیدن از یک‌سو و فساد از سوی دیگر فراگیر میشود. نزاع برای متصل شدن به الیگارشیِ اقتصادی-سیاسی حاکم شدیدتر میشود. اما اکثریت مردم از این اقلیت جدا می‌مانند، بی‌بهره از رانتِ پست و وام و پاداش و ارز. حتی اگر فرض کنیم بخش‌هایی از ساختار آلوده به فساد نشده باشند، به حاشیه میروند و دیده نمی‌شوند. آنها در یک کلیت بی‌معنا، معناداریشان را از دست میدهند.
🔹4- اقشارِ مختلفِ جامعه شدیداً احساسِ تبعیض و نابرابری میکنند و از ریاکاری‌ای که همه‌روزه با آن روبه‌رو می‌شوند خسته‌اند. آمارِ دریافتی‌های نجومیِ مدیرانِ کشور، مقاومتِ سرسختانۀ اغلبِ آنها در برابرِ شفافیت در پرداخت‌ها، سبکِ زندگی‌ای که اکنون پنهان کردنِ آن دشوار شده است، لیست عریض و طویل بدهکاران بانکی که عامۀ مردم با دشواریِ شمردنِ تعداد صفرهایِ آن روبرویند، نزاع‌های خشن و بی‌رحمانه برای رسیدن به پست‌های اداری، فقط بخشی از عواملی است که بخش بزرگی از جامعه را به این نتیجه رسانده است که با الیگارشیِ ریاکاری روبه‌روست که زیر لوای شعارهای ایدئولوژیک، مشغول کارهای دیگری است. تعارضِ حادِ میانِ این نمودها با دعوتِ همه‌روزۀ مردم به اخلاق و تحمل و پارسایی برای مردم غیرقابل تحمل میشود.
5- نیروهای حاضر در ساختار قدرت هیچ چشم‌انداز روشن و معناداری برای خروج از وضعیت به جامعه نشان نمی‌دهند. ناتوانیِ ساختار قدرت در حل مشکلات مردم از افزایشِ قیمتِ اقلامِ معیشتی گرفته تا افزایش چند ده میلیونیِ یک‌شبۀ قیمت خودرو و هزاران مسئلۀ کوچک و بزرگ دیگر، هر روز بیش از گذشته به چشم مردم میآید. بی‌اعتمادی میان مردم و ساختار قدرت بیشتر میشود.
📌ادامه در لینک زیر
#جامعه_ایران
#جنبش_معلمان
#یادداشت_اختصاصی
#آرمان_ذاکری
#اکنون
🆔 @Shariati40
https://bit.ly/3MPUQ5J
Telegraph
در نقدِ برخورد با معلمان و دیگر اقشار اجتماعی: تداومِ سیاستِ بی‌حاصل
آرمان ذاکری 1- جامعۀ ایران برای مدت زمانی طولانی است که زیر ضرب فشارهایِ ناشی از سیاست‌های نادرست اقتصادی، فساد گستردۀ درون ساختار و تحریم‌های گستردۀ خارجی قرار دارد. ترکیب این عوامل، موجب شکل‌گیریِ الیگارشیِ صاحب‌قدرتی در ساختارِ سیاسیِ-اقتصادی کشور شده…
Forwarded from بنياد فرهنگی دكتر علی شريعتی
مجموعه سخنرانی‌های سمینار شریعتی: دیروز، امروز، فردا
مجموعه‌ی دوم/ پانل شریعتی و جامعه‌شناسی
مدیر پانل: سیدحسین سراج‌زاده
۱/ غلامعباس توسلی
۲/ محمدامین قانعی‌راد
۳/ عبدالرضا نواح
۴/ سارا شریعتی
➖
#شریعتی_دیروز_امروز_فردا
#سی‌امین_یادمان
#چهل_پنجمین_یادمان
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
#جامعه_شناسی
🆔 @Shariati_SCF
مجموعه‌ی دوم/ پانل شریعتی و جامعه‌شناسی
مدیر پانل: سیدحسین سراج‌زاده
۱/ غلامعباس توسلی
۲/ محمدامین قانعی‌راد
۳/ عبدالرضا نواح
۴/ سارا شریعتی
➖
#شریعتی_دیروز_امروز_فردا
#سی‌امین_یادمان
#چهل_پنجمین_یادمان
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
#جامعه_شناسی
🆔 @Shariati_SCF
Forwarded from بنياد فرهنگی دكتر علی شريعتی
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
مجموعه سخنرانی‌های سمینار شریعتی: دیروز، امروز، فردا (۷)
مجموعه‌ی دوم/ پانل شریعتی و جامعه‌شناسی
مدیر پانل: سید حسین سراج زاده
۱/ سخنران: غلامعباس توسلی
• عنوان سخنرانی: شریعتی؛ ایدئولوگ یا سوسیولوگ؟
(همراه با مقدمه‌ی مدیر پانل)
➖
#شریعتی_دیروز_امروز_فردا
#سی‌امین_یادمان
#چهل_پنجمین_یادمان
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
#جامعه_شناسی
#غلامعباس_توسلی
🆔 @Shariati_SCF
مجموعه‌ی دوم/ پانل شریعتی و جامعه‌شناسی
مدیر پانل: سید حسین سراج زاده
۱/ سخنران: غلامعباس توسلی
• عنوان سخنرانی: شریعتی؛ ایدئولوگ یا سوسیولوگ؟
(همراه با مقدمه‌ی مدیر پانل)
➖
#شریعتی_دیروز_امروز_فردا
#سی‌امین_یادمان
#چهل_پنجمین_یادمان
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
#جامعه_شناسی
#غلامعباس_توسلی
🆔 @Shariati_SCF
Forwarded from بنياد فرهنگی دكتر علی شريعتی
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
مجموعه سخنرانی‌های سمینار شریعتی: دیروز، امروز، فردا (۸)
مجموعه‌ی دوم/ پانل شریعتی و جامعه‌شناسی
مدیر پانل: سید حسین سراج زاده
۲/ سخنران: محمدامین قانعی راد
• عنوان سخنرانی: ارزیابی اندیشه‌های جامعه‌شناسی شریعتی
➖
#شریعتی_دیروز_امروز_فردا
#سی‌امین_یادمان
#چهل_پنجمین_یادمان
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
#جامعه_شناسی
#محمدامین_قانعی‌راد
🆔 @Shariati_SCF
مجموعه‌ی دوم/ پانل شریعتی و جامعه‌شناسی
مدیر پانل: سید حسین سراج زاده
۲/ سخنران: محمدامین قانعی راد
• عنوان سخنرانی: ارزیابی اندیشه‌های جامعه‌شناسی شریعتی
➖
#شریعتی_دیروز_امروز_فردا
#سی‌امین_یادمان
#چهل_پنجمین_یادمان
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
#جامعه_شناسی
#محمدامین_قانعی‌راد
🆔 @Shariati_SCF
Forwarded from بنياد فرهنگی دكتر علی شريعتی
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
مجموعه سخنرانی‌های سمینار شریعتی: دیروز، امروز، فردا (۹)
مجموعه‌ی دوم/ پانل شریعتی و جامعه‌شناسی
مدیر پانل: سید حسین سراج زاده
۳/ سخنران: عبدالرضا نواح
• عنوان سخنرانی: از جامعه‌شناسی معرفتی گورویچ تا معرفت جامعه‌شناسانه شریعتی
➖
#شریعتی_دیروز_امروز_فردا
#سی‌امین_یادمان
#چهل_پنجمین_یادمان
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
#جامعه_شناسی
#عبدالرضا_نواح
🆔 @Shariati_SCF
مجموعه‌ی دوم/ پانل شریعتی و جامعه‌شناسی
مدیر پانل: سید حسین سراج زاده
۳/ سخنران: عبدالرضا نواح
• عنوان سخنرانی: از جامعه‌شناسی معرفتی گورویچ تا معرفت جامعه‌شناسانه شریعتی
➖
#شریعتی_دیروز_امروز_فردا
#سی‌امین_یادمان
#چهل_پنجمین_یادمان
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
#جامعه_شناسی
#عبدالرضا_نواح
🆔 @Shariati_SCF
Forwarded from بنياد فرهنگی دكتر علی شريعتی
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
مجموعه سخنرانی‌های سمینار شریعتی: دیروز، امروز، فردا (۱۰)
مجموعه‌ی دوم/ پانل شریعتی و جامعه‌شناسی
مدیر پانل: سید حسین سراج زاده
۴/ سخنران: سارا شریعتی
• عنوان سخنرانی: شریعتی جامعه‌شناس
(همراه با جمع‌بندی مدیر پانل)
➖
#شریعتی_دیروز_امروز_فردا
#سی‌امین_یادمان
#چهل_پنجمین_یادمان
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
#جامعه_شناسی
#سارا_شریعتی
🆔 @Shariati_SCF
مجموعه‌ی دوم/ پانل شریعتی و جامعه‌شناسی
مدیر پانل: سید حسین سراج زاده
۴/ سخنران: سارا شریعتی
• عنوان سخنرانی: شریعتی جامعه‌شناس
(همراه با جمع‌بندی مدیر پانل)
➖
#شریعتی_دیروز_امروز_فردا
#سی‌امین_یادمان
#چهل_پنجمین_یادمان
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
#جامعه_شناسی
#سارا_شریعتی
🆔 @Shariati_SCF
.
🔴 لطفاً به‌اشتراک بگذارید و اطلاع‌رسانی کنید
📣 رونمایی از کتاب
📚 *حسین‌بن‌علی در افق معاصرت*
*(بازخوانی انتقادی "حسین وارث آدم")*
با حضور:
✅ *دکتر سیدجواد میری*
(دکترای جامعه‌شناسی دانشگاه بریستول انگلستان و عضو هیات‌علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی)
✅ *دکتر محمدحسین بادامچی*
(دکترای جامعه‌شناسی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه‌ی اسلامی و عضو هیات‌علمی موسسه‌ی مطالعات فرهنگی اجتماعی وزارت عتف)
✅ *دکتر زینب شریعت‌نیا*
(دکترای عرفان اسلامی پژوهشکده‌ی امام خمینی و انقلاب اسلامی)
🗓️ *دوشنبه ۲۱ شهریور ۱۴۰۱*
⏰ *ساعت ۱۷*
📍 *خانه‌موزه‌ی دکتر علی شریعتی*
(خیابان جمال‌زاده‌ی شمالی، نرسیده به خیابان فاطمی غربی، کوچه‌ی نادر، شماره ۹)
☎️ 02166565565
02166565566
✅ حضور در برنامه برای تمامی علاقمندان آزاد است.
🔴 پخش هم‌زمان برنامه در *LIVE* اینستاگرام موزه، به نشانی:
*shariatimuseum*
✳️ *خانه‌موزه‌ی دکتر علی شریعتی*
✳️ *نشر نقد فرهنگ*
✳️ *شهرداری ناحیه ۲*
#دکتر_سید_جواد_میری
#دکتر_زینب_شریعت_نیا
#دکتر_محمد_حسین_بادامچی
#نشر_نگاه_معاصر
#جامعه_شناسی
#عرفان_اسلامی
#اربعین
#امام_حسین_علیه_السلام
#حسین_وارث_آدم_دکتر_علی_شریعتی
#بازخوانی_انتقادی
#بنیاد_دکتر_علی_شریعتی
#دکتر_علی_شریعتی
#موزه
#موزه_شریعتی
#خانه_موزه_دکتر_علی_شریعتی
#سازمان_فرهنگی_هنری_شهرداری_تهران
#معلم_شهید_ما
#Museum
#Shariati_Museum
#Shariati_House_Museum
#Dr_Ali_Shariati
#Ali_Shariati
https://www.instagram.com/p/CiQKDtzNFEj/?igshid=MDJmNzVkMjY=
🔴 لطفاً به‌اشتراک بگذارید و اطلاع‌رسانی کنید
📣 رونمایی از کتاب
📚 *حسین‌بن‌علی در افق معاصرت*
*(بازخوانی انتقادی "حسین وارث آدم")*
با حضور:
✅ *دکتر سیدجواد میری*
(دکترای جامعه‌شناسی دانشگاه بریستول انگلستان و عضو هیات‌علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی)
✅ *دکتر محمدحسین بادامچی*
(دکترای جامعه‌شناسی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه‌ی اسلامی و عضو هیات‌علمی موسسه‌ی مطالعات فرهنگی اجتماعی وزارت عتف)
✅ *دکتر زینب شریعت‌نیا*
(دکترای عرفان اسلامی پژوهشکده‌ی امام خمینی و انقلاب اسلامی)
🗓️ *دوشنبه ۲۱ شهریور ۱۴۰۱*
⏰ *ساعت ۱۷*
📍 *خانه‌موزه‌ی دکتر علی شریعتی*
(خیابان جمال‌زاده‌ی شمالی، نرسیده به خیابان فاطمی غربی، کوچه‌ی نادر، شماره ۹)
☎️ 02166565565
02166565566
✅ حضور در برنامه برای تمامی علاقمندان آزاد است.
🔴 پخش هم‌زمان برنامه در *LIVE* اینستاگرام موزه، به نشانی:
*shariatimuseum*
✳️ *خانه‌موزه‌ی دکتر علی شریعتی*
✳️ *نشر نقد فرهنگ*
✳️ *شهرداری ناحیه ۲*
#دکتر_سید_جواد_میری
#دکتر_زینب_شریعت_نیا
#دکتر_محمد_حسین_بادامچی
#نشر_نگاه_معاصر
#جامعه_شناسی
#عرفان_اسلامی
#اربعین
#امام_حسین_علیه_السلام
#حسین_وارث_آدم_دکتر_علی_شریعتی
#بازخوانی_انتقادی
#بنیاد_دکتر_علی_شریعتی
#دکتر_علی_شریعتی
#موزه
#موزه_شریعتی
#خانه_موزه_دکتر_علی_شریعتی
#سازمان_فرهنگی_هنری_شهرداری_تهران
#معلم_شهید_ما
#Museum
#Shariati_Museum
#Shariati_House_Museum
#Dr_Ali_Shariati
#Ali_Shariati
https://www.instagram.com/p/CiQKDtzNFEj/?igshid=MDJmNzVkMjY=
Forwarded from صداى نوينِ خراسان
⭕️امان از این عینکهای پلاریزه !!
🖌هادی جوینده
در روز شنبه نهم مهر ماه اطلاعیه مبسوطی از سوی نهادهای امنیتی در اغلب روزنامه ها به چاپ رسید که به گونه ای سعی کرده بود مرورباشد بر حوادث روزهای اخیر و روز بعد هم روزنامه همشهری آن را دستمایه تیتر اول خود کرده بود. ولی در تمام این تحلیل یک چیز عجیب و جالب بود . اینکه با این عینک ریز بین توانسته بودند سوزن را در انبار کاه بیابند و به دهها نکته ریز توجه کنند ولی یک نکته و البته بزرگترین نکته اصلا دیده نشده بود تو گویی اصولا چنین چیزی وجود خارجی ندارد و آن هم چیزی نبود جز اصل ماجرا یعنی : مردم معترض دهها میلیونی !!
✅بر کسی پوشیده نیست که کشور سالها است توسط دیدگاه های خاصی اداره می شود که نتیجه آن در بسیاری ابعاد غیر قابل قبول است:
در بعد اقتصادی تورم ، بیکاری مزمن ، فساد فراگیر و نا کارآمدی اقصاد و متوقف شدن چرخهای توسعه است.
در بعد سیاست خارجی روابط پر تنش با جهان و کشورهای اطراف و در سیاست داخلی حذف همه نیروهای دگر اندیش از سپر سیاسی و نهادهای انتخاباتی است.
به همه اینها معضلات زیست محیطی و نابسامانیهای اجتماعی ( اعتیاد ، طلاق ، خودکشی ، دزدی و ....) را نیز باید افزود.
در این چنین شرایطی که اکثریت جامعه تاوان انتخابهای یک لایه اقلیت را دارد میپردازد چرا باید بروز نارضایتی چیز چنین عجیب و غریبی به نظر آید ؟ آن هم در شرایطی که هیچ گزینه عرفا قابل قبولی برای اعتراض مسالمت آمیز وجود ندارد گو اینکه اگر مجریان قانون بنا داشته باشند به روح قانون پایبند باشند درقانونی اساسی پیش بینی های لازم برای این موضوعات وجود دارد.
ممکن است تشکیک شود که در برخی کشورهای دیگر هم چرخش قدرت در میان اقلیت صورت میگیرد پس چرا در آن کشورها تعرضاتی این چنین وجود ندارد ؟ شاید اصلی ترین نکته در تفاوت اوضاع ایران با آن کشورها در دو نکته نهفته باشد :
1. کارایی سیستم حکمرانی
2. لحاظ شدن حداقل قابل قبولی از خواستهای عمومی
پارادوکس اینجا است که در حالیکه حکمرانان از ارائه یک سیستم حکمرانی لایق و کارآمد و سالم ناتوانند و و به کوتاه سخن از انجام وظایف حکمرانی بازمانده اند آن هم در حالیکه عرصه را بر دیگر افکار و نیروهای توانمند غیر خودی نیز بسته اند در همان حال در عرصه هایی که اصولا حوزه حضور حاکمیتی نیست حضور پر رنگ و نالازم دارند ( از جمله حوزه های اجتماعی و از جمله حقوق زنان ) ، آیا در یک چنین وضعیتی چیزی جز نارضایتی تولید می شود ؟
تاسف بر انگیز تر اینکه نهادهایی که باید وظیفه اولشان رصد این نارساییها و کژکارکردیها و کج فهمی ها باشد همه ریشه های معضلات را رها کرده و به شاخ و برگها می پردازند آن هم در ادامه سنتی که سالها است از ابتدای انقلاب تکرار شده و دیگر سناریویی آشنا و البته غیر قابل توجه برای بسیاری است. آیا جای امیدی هست که لااقل برای تصمیم سازی درست تر حاکمیتی گزارشات میدانی و تحلیل کارشناسی تولید و در اختیار نهادها و افراد تصمیم گیر قرار گیرد ؟ باید امیدواربود چنین باشد وگرنه افق پر ابهامی در پیش روی خواهیم داشت .
#اعتراض #جامعه #ایران #جامعه_مدنی #دمکراسی #آزادی #حکمرانی #کارآمدی #امنیت
🔰کانال #صدای_نوین_خراسان⬅️ @VoNoKh
🖌هادی جوینده
در روز شنبه نهم مهر ماه اطلاعیه مبسوطی از سوی نهادهای امنیتی در اغلب روزنامه ها به چاپ رسید که به گونه ای سعی کرده بود مرورباشد بر حوادث روزهای اخیر و روز بعد هم روزنامه همشهری آن را دستمایه تیتر اول خود کرده بود. ولی در تمام این تحلیل یک چیز عجیب و جالب بود . اینکه با این عینک ریز بین توانسته بودند سوزن را در انبار کاه بیابند و به دهها نکته ریز توجه کنند ولی یک نکته و البته بزرگترین نکته اصلا دیده نشده بود تو گویی اصولا چنین چیزی وجود خارجی ندارد و آن هم چیزی نبود جز اصل ماجرا یعنی : مردم معترض دهها میلیونی !!
✅بر کسی پوشیده نیست که کشور سالها است توسط دیدگاه های خاصی اداره می شود که نتیجه آن در بسیاری ابعاد غیر قابل قبول است:
در بعد اقتصادی تورم ، بیکاری مزمن ، فساد فراگیر و نا کارآمدی اقصاد و متوقف شدن چرخهای توسعه است.
در بعد سیاست خارجی روابط پر تنش با جهان و کشورهای اطراف و در سیاست داخلی حذف همه نیروهای دگر اندیش از سپر سیاسی و نهادهای انتخاباتی است.
به همه اینها معضلات زیست محیطی و نابسامانیهای اجتماعی ( اعتیاد ، طلاق ، خودکشی ، دزدی و ....) را نیز باید افزود.
در این چنین شرایطی که اکثریت جامعه تاوان انتخابهای یک لایه اقلیت را دارد میپردازد چرا باید بروز نارضایتی چیز چنین عجیب و غریبی به نظر آید ؟ آن هم در شرایطی که هیچ گزینه عرفا قابل قبولی برای اعتراض مسالمت آمیز وجود ندارد گو اینکه اگر مجریان قانون بنا داشته باشند به روح قانون پایبند باشند درقانونی اساسی پیش بینی های لازم برای این موضوعات وجود دارد.
ممکن است تشکیک شود که در برخی کشورهای دیگر هم چرخش قدرت در میان اقلیت صورت میگیرد پس چرا در آن کشورها تعرضاتی این چنین وجود ندارد ؟ شاید اصلی ترین نکته در تفاوت اوضاع ایران با آن کشورها در دو نکته نهفته باشد :
1. کارایی سیستم حکمرانی
2. لحاظ شدن حداقل قابل قبولی از خواستهای عمومی
پارادوکس اینجا است که در حالیکه حکمرانان از ارائه یک سیستم حکمرانی لایق و کارآمد و سالم ناتوانند و و به کوتاه سخن از انجام وظایف حکمرانی بازمانده اند آن هم در حالیکه عرصه را بر دیگر افکار و نیروهای توانمند غیر خودی نیز بسته اند در همان حال در عرصه هایی که اصولا حوزه حضور حاکمیتی نیست حضور پر رنگ و نالازم دارند ( از جمله حوزه های اجتماعی و از جمله حقوق زنان ) ، آیا در یک چنین وضعیتی چیزی جز نارضایتی تولید می شود ؟
تاسف بر انگیز تر اینکه نهادهایی که باید وظیفه اولشان رصد این نارساییها و کژکارکردیها و کج فهمی ها باشد همه ریشه های معضلات را رها کرده و به شاخ و برگها می پردازند آن هم در ادامه سنتی که سالها است از ابتدای انقلاب تکرار شده و دیگر سناریویی آشنا و البته غیر قابل توجه برای بسیاری است. آیا جای امیدی هست که لااقل برای تصمیم سازی درست تر حاکمیتی گزارشات میدانی و تحلیل کارشناسی تولید و در اختیار نهادها و افراد تصمیم گیر قرار گیرد ؟ باید امیدواربود چنین باشد وگرنه افق پر ابهامی در پیش روی خواهیم داشت .
#اعتراض #جامعه #ایران #جامعه_مدنی #دمکراسی #آزادی #حکمرانی #کارآمدی #امنیت
🔰کانال #صدای_نوین_خراسان⬅️ @VoNoKh
🔷🔸برای عباس(یا همان محمدعلی کامفیروزی)
🖋آرمان ذاکری
🔸لیسانس حقوقش را که گرفت، امتحان کانون را که داد و بعد از کلی کشمکش توانست پروانه‌اش را بگیرد، می‌توانست برود دور زندگی معمولی‌اش. برود و بعد از کودکی نداشته‌ای که همه در یتیمی گذشت، زندگی خودش را بسازد و بارش را ببندد. هوشش را داشت، زبر و زرنگی‌اش را هم داشت، ارتباطاتش را هم داشت، الان می‌توانست یک وکیل ثروتمند باشد، سفر خارجی‌اش را برود، کیف و حالش را بکند و زندگی نرمال داشته باشد، بی‌هیچ تنشی.
از آن بیشتر مثل آب خوردن می‌توانست بیعت کند و تندروی کند و رشد کند ... قاعده‌ای که اینها روزها پیروی از آن کار و بارت را سکه می‌کند. می‌توانست برود داخل سیستم و به آلاف و الوف برسد... بشود جزئی از الیگارشی حاکم.
🔹پسربچه شهید حسن کامفیروزی که دوستانش عباس صدایش میکنند، از کودکی نه پدر داشت و نه مادر و من شاهدم که همۀ ایامِ کودکی و نوجوانی و جوانی را روی پای خودش و کمک خانواده‌اش ایستاد و مستقل ماند، نخواست سر کار خویش گیرد و بارش را ببندد و چشم به روی ظلم ببندد، خواست کنارِ مردمش باشد. خواست انسان باشد و انسانی زندگی کند.
🔸از همان آغاز وکالت، رفت سراغ مظلوم‌ها. سراغ مطرودها. آنها که کسی را نداشتند، نه فقط سیاسی‌ها، آدم‌های معمولی، همان مستضعفین که حالا کار و بار واژه‌اش هم از سکه افتاده. آنها که بلد نبودند از حقشان دفاع کنند، آنها که راه دادسرا و دادگاه را هم بلد نبودند، آنها که دفاع از حق و حقوقشان خطر داشت. به جای اینکه جیبش را با پول وکالت پر کند، نگذاشت جیب مظلومین، به خاطر دادگاهی شدن، خالی شود، به جای اینکه وقتش را صرف خودش کند، ساعت‌ها و ساعت‌ها با روی باز به این و آن مشاوره رایگان حقوقی داد. کفش آهنی به پا می‌کرد، از شنیدن توهین و تحقیر ابایی نداشت، همه‌کار می‌کرد، به زبان واقعی خودش را به آب و آتش می‌زد تا رنج یکی را کم کند، تا یکی را نجات دهد. همیشه می‌گفت کوچک زیباست. می‌گفت ما کار بزرگی نمی‌کنیم ولی همین کوچک‌ها بزرگند. حالا عباس در زندان است، او که کاری نمی‌کرد جز وکالت. همه می‌دانستند و می‌دانند. و مگر قوی‌کردن جامعه برای دفاع از خود کار کمی است؟ مهر تأییدی دیگر بر اصلاح‌ناپذیری ساختار قدرت. حتی در مواردی تا این حد ساده. حتی احضاریه برایش نیامده بود... و مردمی که مظلومند، اما راه خود را پیدا کرده‌اند.
🔹فکر می‌کنم در این فصل سردی که در آن به سر می‌بریم، میان این همه ظلم و خونریزی و فاجعه، این همه کشته و زخمی و زندانی و اخراجی و تعلیقی، که اخبارش هر روز می‌رسد و دم به دم ما را خشمگین‌تر و عزادارتر و نگران‌تر می‌کند، ماجرای عباس که چیزی نیست، با خودم می‌گویم حتما مثل بار قبل که زود بیرون آمد این بار هم بیرون میآید. به خودم دلداری می‌دهم که زود میآید.
🔸اما یادم می‌افتد به خواهرش که با دل نگرانی گفت وکلا می‌گویند یک‌ماهی داخل خواهد بود... و من گفتم خانم کامفیروزی یک ماه که چیزی نیست ...
🔹حالا فکر می‌کنم چه حرف بیخودی زده‌ام، یک‌لحظه‌اش هم دشوار است، زمانی که متوقف میشود، زخم‌هایی که می‌مانند ... تجربه‌هایی که فقط خانواده‌ها آن را می‌فهمند. فقط تجربۀ مرگ عزیز نیست، هر لحظه‌اش جانکاه است.
نباید بگذاریم این چیزها برایمان عادی شود. هیچ لحظه‌ای‌اش ... هیچ برهه‌ای‌اش ... هیچ اقدامی‌اش ... .
باز دوباره به خودم می‌گویم، حتما وقتی آدمها این متن را بخوانند می‌گویند طوری نشده که. در مقایسه با دل مادر ستار و سهراب و مهسا و کیان و بقیه.
🔸چه میشود کرد اما. آدمی است و دوستی. دل آدم میگیرد و با همین احساس دوباره وارد جهان زخم‌خورده‌ها میشود، جهان آسیب‌دیده‌ها، مظلوم‌ها، آنها که حامی ندارند، کسی پشتشان نیست، همان‌ها که عباس پشتشان بود.
عباس سراسر شور زندگی است، شرافتمندانه وکالت کرده است و به سهم خود نگذاشته است یتیمان جامعه، آنها که بی‌پناه بودند، بی‌پناهی را تجربه کنند. شاید چون تجربه خودش بوده است ...باز خواهد آمد و زندگی از سر خواهد گرفت، در جهانی آزاد.
🔹حالا اما شهید حسن کامفیروزی هرجا که باشد میتواند به فرزندش افتخار کند، فرزندی که راهش را استوار پی گرفته است: راه مردم.
#راه_مردم
#جامعه_بی_پناه
#محمد_علی_کامفیروزی
#یادداشت
#آرمان_ذاکری
#اکنون
🆔@Shariati40
🖋آرمان ذاکری
🔸لیسانس حقوقش را که گرفت، امتحان کانون را که داد و بعد از کلی کشمکش توانست پروانه‌اش را بگیرد، می‌توانست برود دور زندگی معمولی‌اش. برود و بعد از کودکی نداشته‌ای که همه در یتیمی گذشت، زندگی خودش را بسازد و بارش را ببندد. هوشش را داشت، زبر و زرنگی‌اش را هم داشت، ارتباطاتش را هم داشت، الان می‌توانست یک وکیل ثروتمند باشد، سفر خارجی‌اش را برود، کیف و حالش را بکند و زندگی نرمال داشته باشد، بی‌هیچ تنشی.
از آن بیشتر مثل آب خوردن می‌توانست بیعت کند و تندروی کند و رشد کند ... قاعده‌ای که اینها روزها پیروی از آن کار و بارت را سکه می‌کند. می‌توانست برود داخل سیستم و به آلاف و الوف برسد... بشود جزئی از الیگارشی حاکم.
🔹پسربچه شهید حسن کامفیروزی که دوستانش عباس صدایش میکنند، از کودکی نه پدر داشت و نه مادر و من شاهدم که همۀ ایامِ کودکی و نوجوانی و جوانی را روی پای خودش و کمک خانواده‌اش ایستاد و مستقل ماند، نخواست سر کار خویش گیرد و بارش را ببندد و چشم به روی ظلم ببندد، خواست کنارِ مردمش باشد. خواست انسان باشد و انسانی زندگی کند.
🔸از همان آغاز وکالت، رفت سراغ مظلوم‌ها. سراغ مطرودها. آنها که کسی را نداشتند، نه فقط سیاسی‌ها، آدم‌های معمولی، همان مستضعفین که حالا کار و بار واژه‌اش هم از سکه افتاده. آنها که بلد نبودند از حقشان دفاع کنند، آنها که راه دادسرا و دادگاه را هم بلد نبودند، آنها که دفاع از حق و حقوقشان خطر داشت. به جای اینکه جیبش را با پول وکالت پر کند، نگذاشت جیب مظلومین، به خاطر دادگاهی شدن، خالی شود، به جای اینکه وقتش را صرف خودش کند، ساعت‌ها و ساعت‌ها با روی باز به این و آن مشاوره رایگان حقوقی داد. کفش آهنی به پا می‌کرد، از شنیدن توهین و تحقیر ابایی نداشت، همه‌کار می‌کرد، به زبان واقعی خودش را به آب و آتش می‌زد تا رنج یکی را کم کند، تا یکی را نجات دهد. همیشه می‌گفت کوچک زیباست. می‌گفت ما کار بزرگی نمی‌کنیم ولی همین کوچک‌ها بزرگند. حالا عباس در زندان است، او که کاری نمی‌کرد جز وکالت. همه می‌دانستند و می‌دانند. و مگر قوی‌کردن جامعه برای دفاع از خود کار کمی است؟ مهر تأییدی دیگر بر اصلاح‌ناپذیری ساختار قدرت. حتی در مواردی تا این حد ساده. حتی احضاریه برایش نیامده بود... و مردمی که مظلومند، اما راه خود را پیدا کرده‌اند.
🔹فکر می‌کنم در این فصل سردی که در آن به سر می‌بریم، میان این همه ظلم و خونریزی و فاجعه، این همه کشته و زخمی و زندانی و اخراجی و تعلیقی، که اخبارش هر روز می‌رسد و دم به دم ما را خشمگین‌تر و عزادارتر و نگران‌تر می‌کند، ماجرای عباس که چیزی نیست، با خودم می‌گویم حتما مثل بار قبل که زود بیرون آمد این بار هم بیرون میآید. به خودم دلداری می‌دهم که زود میآید.
🔸اما یادم می‌افتد به خواهرش که با دل نگرانی گفت وکلا می‌گویند یک‌ماهی داخل خواهد بود... و من گفتم خانم کامفیروزی یک ماه که چیزی نیست ...
🔹حالا فکر می‌کنم چه حرف بیخودی زده‌ام، یک‌لحظه‌اش هم دشوار است، زمانی که متوقف میشود، زخم‌هایی که می‌مانند ... تجربه‌هایی که فقط خانواده‌ها آن را می‌فهمند. فقط تجربۀ مرگ عزیز نیست، هر لحظه‌اش جانکاه است.
نباید بگذاریم این چیزها برایمان عادی شود. هیچ لحظه‌ای‌اش ... هیچ برهه‌ای‌اش ... هیچ اقدامی‌اش ... .
باز دوباره به خودم می‌گویم، حتما وقتی آدمها این متن را بخوانند می‌گویند طوری نشده که. در مقایسه با دل مادر ستار و سهراب و مهسا و کیان و بقیه.
🔸چه میشود کرد اما. آدمی است و دوستی. دل آدم میگیرد و با همین احساس دوباره وارد جهان زخم‌خورده‌ها میشود، جهان آسیب‌دیده‌ها، مظلوم‌ها، آنها که حامی ندارند، کسی پشتشان نیست، همان‌ها که عباس پشتشان بود.
عباس سراسر شور زندگی است، شرافتمندانه وکالت کرده است و به سهم خود نگذاشته است یتیمان جامعه، آنها که بی‌پناه بودند، بی‌پناهی را تجربه کنند. شاید چون تجربه خودش بوده است ...باز خواهد آمد و زندگی از سر خواهد گرفت، در جهانی آزاد.
🔹حالا اما شهید حسن کامفیروزی هرجا که باشد میتواند به فرزندش افتخار کند، فرزندی که راهش را استوار پی گرفته است: راه مردم.
#راه_مردم
#جامعه_بی_پناه
#محمد_علی_کامفیروزی
#یادداشت
#آرمان_ذاکری
#اکنون
🆔@Shariati40
Forwarded from احسان شريعتی Ehsan Shariati
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🔷🔸برای ایران
🖋احسان شریعتی
🔸از صدر انقلاب مشروطه تا کنون مردم ایران با مطالبه‌ی حاکمیت قانون و مردمسالاری پرداخت بهای سنگین یکی از ملت‌های پیشقراول خاورمیانه به شمار میآید. هر بار اما در نظام‌های برآمده از دو انقلاب گذشته استبداد سیاسی و دینی به گونه‌ای بازتولید شده که گویی امروزه هم هنوز در آستان ورود به عصر جدید بسر می‌بریم با همان خواستهای ابتدایی.
🔹راه طی شده را از اینرو، می‌شایست با درس‌آموزی از اشتباهات تاریخی به‌نحوی دیگر از سرگرفت: نه با ابهام نظری، مصلحت‌گرایی عملی و دنباله‌رو‌ی از محافظه‌کاری؛ نه با خشونت‌گرایی و جنگ‌افروزی متکی به قدرت‌های خارجی، بلکه با تشکل جامعه‌ی مدنی و درخواست تغییر-وتحول‌خواهی ساختاری گام به گام و با همسویی و همرایی بین‌الاذهانی و گفتگویی با گرایسات و سلیقه‌های چندگانه و متکثر ملی.
🔸بسیاری از شخصیت ها و نیروهای مستقل آزادیخواه از بیانیه مهندس موسوی حمایت کردند زیرا افق جدیدی را در پروژه اصلاحات ساختاری گشود و مرکز توجه جنبش اعتراضی را به جامعه مدنی در داخل کشور برغم حصر و محدودیتهای موجود بازگرداند.
#ایران
#گذار_به_دموکراسی
#جامعه_مدنی
#جنبش_اجتماعی
✅ @Dr_ehsanshariati
🖋احسان شریعتی
🔸از صدر انقلاب مشروطه تا کنون مردم ایران با مطالبه‌ی حاکمیت قانون و مردمسالاری پرداخت بهای سنگین یکی از ملت‌های پیشقراول خاورمیانه به شمار میآید. هر بار اما در نظام‌های برآمده از دو انقلاب گذشته استبداد سیاسی و دینی به گونه‌ای بازتولید شده که گویی امروزه هم هنوز در آستان ورود به عصر جدید بسر می‌بریم با همان خواستهای ابتدایی.
🔹راه طی شده را از اینرو، می‌شایست با درس‌آموزی از اشتباهات تاریخی به‌نحوی دیگر از سرگرفت: نه با ابهام نظری، مصلحت‌گرایی عملی و دنباله‌رو‌ی از محافظه‌کاری؛ نه با خشونت‌گرایی و جنگ‌افروزی متکی به قدرت‌های خارجی، بلکه با تشکل جامعه‌ی مدنی و درخواست تغییر-وتحول‌خواهی ساختاری گام به گام و با همسویی و همرایی بین‌الاذهانی و گفتگویی با گرایسات و سلیقه‌های چندگانه و متکثر ملی.
🔸بسیاری از شخصیت ها و نیروهای مستقل آزادیخواه از بیانیه مهندس موسوی حمایت کردند زیرا افق جدیدی را در پروژه اصلاحات ساختاری گشود و مرکز توجه جنبش اعتراضی را به جامعه مدنی در داخل کشور برغم حصر و محدودیتهای موجود بازگرداند.
#ایران
#گذار_به_دموکراسی
#جامعه_مدنی
#جنبش_اجتماعی
✅ @Dr_ehsanshariati