اكنون، ما و شريعتی
1.41K subscribers
1.31K photos
196 videos
86 files
1.4K links
چشم‌اندازِ نوشريعتی
Download Telegram
‍ ‍‍ 🔷🔶فاطمی، شاهدِ (گواهی‌بخشِ) دیپلماسی نهضت‌ملی

🖋 احسان شریعتی

🔹 اعدام دکتر حسین فاطمی، مسئول دیپلماسی خارجی دولت منتخب و مردمی دکترمصدق، و «نخستین پیشنهاددهندهٔ طرح ملی‌شدن صنعت نفت» (به‌تصریح رهبری نهضت)، رُخدادی بس تأثربرانگیز و مؤثر در تاریخ معاصر ایران به‌شمار می‌آید، از دو جنبه: نخست، در سطح بین المللی، این اقدام رژیم کودتا، نقاب از چهرهٔ فریبکارانهٔ سیاست خارجهٔ دولت‌های انگلیس و امریکا برگرفت و جهان‌خواری عریان استعمارگران را به نمایش گذارد، و به‌عبارتی‌دیگر درجهٔ پای‌بندی این قدرت‌ها به حقوق بین‌الملل و حرمت موازین دموکراسی و حقوق بشر و شهروندان را عیان ساخت ؛ و از دیگر سو، در صحنهٔ داخلی، به نُماد ملی‌گرایی مردمی بدل شد، و خط سرخ جداکنندهٔ مرزهای استقلال و وابستگی، مقاومت و سازش (یا فرار شماری از «همرهان سست‌عناصر»)، و نشانی از آغازِ دورانِ مبارزات قهرآمیز بعدی در کشور ما بود.

🔹 دیپلماسی خارجی مستقل و مبتنی بر «حاکمیت یا سیادت ملی» (حقِ تعیینِ سرنوشت) و سیاست «موازنهٔ منفی» (میان ابرقدرت‌های غرب-و-شرق)، نیازی به شعر-و-شعارسرایی‌های صوری و بی‌محتوا ندارد ؛ به‌عکس، این دیپلماسی با حضور فعال در مجامع و محکمه‌های قانونی جهان، و پیوستن به کنوانسیون‌های حقوقی موجّه، به مطالبه و احقاق حقوق نادیده‌گرفته‌شدهٔ ملت می‌پردازد و غیرمشروع و غیرقانونی بودن مداخله‌جویی و تحریم و محاصره‌گری و معامله‌های قدرت‌های بزرگ علیه ملت‌ها را، خطاب به افکار عمومی جهان، اثبات می‌کند.

🔸این دیپلماسی ملی در برابر دو گرایش دیگر در سیاست خارجی متمایز می‌شود: یکی، سیاست سازش و مماشات و معامله‌گری سبک بازاری، که در تاریخ معاصر ایران در مشی قوام‌السطنه نمود می‌یافته است (و در نظام کنونی نیز جناح‌ و فراکسیون‌های پراگماتیست موسوم به سازندگی و «اعتدال‌گرا» و ..، به‌دنبال این خط‌مشی ا‌ست) ؛ دیگر، سیاست به‌اصطلاح «سازش‌ناپذیری» که زمانی حزب توده و زمانی دیگر جناح موسوم به «خط امام»، و بعدها «اصول‌گرایان» حامی دولت پیشین، و امروز «دلواپسان» پیشه کرده و می‌کنند و نتایج آن را دیده‌ایم و می‌بینیم.

🔸 در برابر سیاست خارجهٔ «چماق و هویج» (carrot & stick) اتخاذشده توسط ترامپ ادمینیستریشن (تحریمِ حداکثری برای بالابردنِ نرخ‌ها در معاملهٔ بازاری آتی)، دیپلماسی ملی و مردمی، در اجتناب از دو بیراههٔ انحرافی فوق، «راه سومی»، جز تقویت همبستگی ملی (اتحاد جبهه‌ای‌ در داخل) و بین المللی ندارد (فراخوان به سازمان‌های مردم‌بنیاد غیردولتی، اتحادیه‌های صنفی، نهادهای حقوق‌بشری و..، به صحنه آمدن روشنفکران و جوامع مدنی در جهت بسیج افکار عمومی جهان).

🔹 آنها که «رادیکالیسم» شهید فاطمی را مورد انتقاد قرار می‌دهند، غالبا در این کلام دکتر مصدق تأمل لازم را نکرده‌اند که : «اينجانب به ملی بودن صنعت نفت و جنبهٔ اخلاقی آن، بيش از جنبهٔ اقتصادی آن معتقدم..، کار تدنی (پستی) اخلاقی به جائی رسيده که باعث ننگ ھر ايرانی شده است!"

#دیپلماسی_ملی
#سیاست_موازنه_منفی
#دکتر_حسین_فاطمی
#یادداشت
#احسان_شریعتی


@Dr_ehsanshariati
‍ ‍‍ 🔷🔸مُرغ‌وای جُغدِ جنگ چه می‌آموزد؟

📌در ایام یادمانِ آزادی خرمشهر و مقاومت دزفول

🖋احسان شریعتی

🔸از جنگ ٨ سالهٔ عراق-علیه- ايران به‌عنوان طولانی‌ترين جنگ متعارف قرن بيستم ياد می‌شود. می‌گویند در اين جنگ شوم از ۸۰۰ هزار تا بیش از یک ميليون انسان و اکثرا هم‌میهن‌ ما جان باخته‌اند، و بیش از این تعداد، مصدوم و آواره شده‌اند. هزاران ميليارد دلار هزينهٔ تخريب دو كشور شده و به‌همان میزان سود نصیب سوداگران و سازندگان جهانی تسلیحات گشته‌است.

🔹درگیری نظامی سهمناکی که خیلی ساده شروع شد، اما آثار و پیآمدهای زیان‌بارش تاکنون و در آینده برای کشور و منطقهٔ ما ادامه یافته و خواهد یافت.
زمانِ ارزیابی ابعاد گوناگون این رخدادِ و حسابرسی تاریخی نسبت به مسئولیت‌ ناشی از تصمیم‌های درست یا نادرست دست‌اندرکاران حوادث این دوران هنوز فرانرسیده است. این مهم نیازمند فاصله‌گیری زمانی کافی و حضور داورانی بیطرف و منصف و شرایط مناسب تاریخی، سیاسی، روانی و اخلاقی است.

🔸برای ملت‌هایی که با همهٔ وجود طعم تلخ جنگ را چشیده‌اند، مطالبه و احساس ضرورت صلح جدی‌تر از سایر ملل مطرح است؛ همان‌گونه که پیشرفته‌ترین کشورهای صنعتی نسبت به تخریب محیطِ ‌زیست حساس تراند. بنابراین ملت ما رغبتی به آغاز جنگ علیه هیچ کشوری، بویژه همسایگان، را ندارد. از سوی دیگر، با توجه به پیشرفت سلاح‌ها و ابزارهای امتناع جنگ، و از زمان پدید آمدن امکان انهدام زندگی آدمیان توسط انفجار هسته‌ای، عُمر جنگ‌های متعارف و کلاسیک به پایان رسیده است. ادامهٔ این نوع جنگ‌ها در گوشه-و-کنار جهان، در واقع و به‌اصطلاح، برای «سرِکار گذاردنِ» خرده‌قدرت‌های پیرامونی منطقه‌ای علیه یکدیگر و به‌نفع رقابت تسلیحاتی ابرقدرت‌های سازندهٔ سلاح‌ها (از نوع نسل قدیم) است!

🔹در شرایط کنونی که بار دیگر، کشور ما با محاصرهٔ نظامی مواجه شده است و هر لحظه، نیروهای ذینفع سومی (از اسرائیل نتانیاهو گرفته تا سعودی بن‌سلمان و داعش)، خواستار برافروختن هیمهٔ جنگ اند، حزم و هشیاری ملی (و دیپلماسی منطقه‌ای و بین‌المللی) امری حیاتی است؛ این حزم در کنار عزمِ دفاع مشروع از حقِ بقای خویش به‌عنوان یک ملت معنا می‌یابد.

🔸آنچه در تجربهٔ جنگ دیدیم و برای آیندهٔ ملی ما امیدبخش خواهد بود، نمایش ارادهٔ مردم ایران بود در دفاع از میهن، در برابر اشغال قدرت بیگانه، و بیرون راندن ارتش متجاوز از سرزمین مادری.

🔹ایران باید همواره همچون آن نوع یوزپلنگانی باشد که هیچ‌گاه به کسی حمله نمی‌برد و به آرامی و با همزیستی مسالمت‌آمیز با دیگران راه مي سپرد؛ و اما در برابر تجاوز هر قدرت اجنبی به خانه‌اش، جانانه از خویش دفاع مي کند.
برای تحقق و توفیق این ارادهٔ عمومی ملی-مردمی در برابر هرگونه سياست تحریم و تهدید و توطئه‌، می‌بایست از دل-و-دماغ و بُنیه‌ای ‌قوی‌ برخوردار بود. هم از این‌رو، هر نوع سیاست انسداد و انحصارطلبی، چنان‌که هرگونه تفرّق و انشقاق فرقه‌ای-مذهبی، حتی در پوش دفاع از شعائر و مناسک رسمي، از مصداق‌های بارز تنش‌‌‌آفرینی، در میان-و-علیه مردم، و لذا عینِ «اقدام علیه امنیت ملی» است!

#دیپلماسی_صلح
#منافع_ملی
#یادداشت
#احسان_شریعتی

@Dr_ehsanshariati


📸مسجد جامع تاریخی خرمشهر،همراه با دوستان امدادگر
🔷🔸«مقتضیات دیپلماسی ملی در قبال تحولات امریکا کدامند؟»

📌 احسان شریعتی، گفتگو (پایگاه خبری جماران)

🔷🔸« ما به‌عنوان شهروندان و روشنفکران مستقل جامعهٔ ایران از منظر منافع و مصالح ملی و مردمی به این تحولات، خواه تنش‌ها و خواه توافق‌ها، می‌نگریم و نه جنگ و تحریم خانمان‌برانداز را می‌خواهیم و نه سازش و بده‌بستان‌های پنهان و غیرشفاف این و آن را. اکثریت مردم ایران و آمریکا تاکنون بارها نشان داده‌اند که مذاکره و توافق آشکار و قانون‌بنیاد مبتنی بر حقوق و معاهدات بین‌المللی و مصالح ملی و منطقه‌ای بر مبنای معیارهای صلح و آزادی، عدالت و توسعه، را می‌خواهند.»

#آمریکا
#انتخابات
#نژاد_پرستی
#ترامپ
#بایدن
#دیپلماسی_ملی
#مصاحبه
@Dr_ehsanshariati

📌لینک کامل گفتگو در وبسایت رسمی احسان شریعتی

http://ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=1052
🔷🔶فاطمی، شاهدِ (گواهی‌بخشِ) دیپلماسی نهضت‌ملی

🖋احسان شریعتی

🔹 اعدام دکتر حسین فاطمی، مسئول دیپلماسی خارجی دولت منتخب و مردمی دکترمصدق، و «نخستین پیشنهاددهندهٔ طرح ملی‌شدن صنعت نفت» (به‌تصریح رهبری نهضت)، رُخدادی بس تأثربرانگیز و مؤثر در تاریخ معاصر ایران به‌شمار می‌آید، از دو جنبه: نخست، در سطح بین المللی، این اقدام رژیم کودتا، نقاب از چهرهٔ فریبکارانهٔ سیاست خارجهٔ دولت‌های انگلیس و امریکا برگرفت و جهان‌خواری عریان استعمارگران را به نمایش گذارد، و به‌عبارتی‌دیگر درجهٔ پای‌بندی این قدرت‌ها به حقوق بین‌الملل و حرمت موازین دموکراسی و حقوق بشر و شهروندان را عیان ساخت ؛ و از دیگر سو، در صحنهٔ داخلی، به نُماد ملی‌گرایی مردمی بدل شد، و خط سرخ جداکنندهٔ مرزهای استقلال و وابستگی، مقاومت و سازش (یا فرار شماری از «همرهان سست‌عناصر»)، و نشانی از آغازِ دورانِ مبارزات قهرآمیز بعدی در کشور ما بود.

🔹 دیپلماسی خارجی مستقل و مبتنی بر «حاکمیت یا سیادت ملی» (حقِ تعیینِ سرنوشت) و سیاست «موازنهٔ منفی» (میان ابرقدرت‌های غرب-و-شرق)، نیازی به شعر-و-شعارسرایی‌های صوری و بی‌محتوا ندارد ؛ به‌عکس، این دیپلماسی با حضور فعال در مجامع و محکمه‌های قانونی جهان، و پیوستن به کنوانسیون‌های حقوقی موجّه، به مطالبه و احقاق حقوق نادیده‌گرفته‌شدهٔ ملت می‌پردازد و غیرمشروع و غیرقانونی بودن مداخله‌جویی و تحریم و محاصره‌گری و معامله‌های قدرت‌های بزرگ علیه ملت‌ها را، خطاب به افکار عمومی جهان، اثبات می‌کند.

🔸این دیپلماسی ملی در برابر دو گرایش دیگر در سیاست خارجی متمایز می‌شود: یکی، سیاست سازش و مماشات و معامله‌گری سبک بازاری، که در تاریخ معاصر ایران در مشی قوام‌السطنه نمود می‌یافته است (و در نظام کنونی نیز جناح‌ و فراکسیون‌های پراگماتیست موسوم به سازندگی و «اعتدال‌گرا» و ..، به‌دنبال این خط‌مشی اند) ؛ دیگر، سیاست به‌اصطلاح «سازش‌ناپذیری» که زمانی حزب توده و زمانی دیگر جناح موسوم به «خط امام»، و بعدها «اصول‌گرایان» حامی دولت پیشین، و امروز «دلواپسان» پیشه کرده و می‌کنند و نتایج آن را دیده‌ایم و می‌بینیم.

🔸 در برابر سیاست‌های خارجی «چماق و هویج» (carrot & stick)، دیپلماسی ملی و مردمی، در اجتناب از دو بیراههٔ انحرافی فوق، «راه سومی»، جز تقویت همبستگی ملی (اتحاد جبهه‌ای‌ در داخل) و بین المللی ندارد (فراخوان به سازمان‌های مردم‌بنیاد غیردولتی، اتحادیه‌های صنفی، نهادهای حقوق‌بشری و..، به صحنه آمدن روشنفکران و جوامع مدنی در جهت بسیج افکار عمومی جهان).

🔹 آنها که «رادیکالیسم» شهید فاطمی را مورد انتقاد قرار می‌دهند، غالبا در این کلام دکتر مصدق تأمل لازم را نکرده‌اند که : «اينجانب به ملی بودن صنعت نفت و جنبهٔ اخلاقی آن، بيش از جنبهٔ اقتصادی آن معتقدم..، کار تدنی (پستی) اخلاقی به جائی رسيده که باعث ننگ ھر ايرانی شده است!"

📌لینک متن در وبسایت احسان شریعتی

https://ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=1117

#دیپلماسی_ملی
#سیاست_موازنه_منفی
#دکتر_حسین_فاطمی
#یادداشت
#احسان_شریعتی


@Dr_ehsanshariati
🔷🔸چرا جنگ؟
"polemos pantôn men patêr esti"
«جنگ پدر همه چیز است»، هراکلیت

🖋احسان شریعتی

🔸می‌گویند شکست مذاکرات «دیپلوماتیک» بی‌سرانجام، معنای دیگری جز جنگ نخواهد داشت. براستی، «دیپلوماسی» چیست؟ (و جالب آن‌که در زبان ما هنوز معادلی برای آن نداریم!) معنای دیپلوماسی را اگر ندانیم (از «دیپلوما»ی یونانی، «برگ تاشده» یا ورقی حامل قوانین برای طرفین، نمایندگی سیاست خارجی بینا-دولت‌ها)، معنای عملی جنگ را خوب می‌دانیم: توحشِ انهدام و کشتار جمعی.

🔷معنای علمی جنگ البته نه قهقرا به عصر حجر و درندگی-سبُعیت-، که «استمرار سیاست است به وسایل دیگر» (کلازویتس). یعنی ادامهٔ «منطقی» مذاکرات و به سرانجام رسیدنش به‌وسیلهٔ کاربرد ابزارهای خشونت و تخریب آماج‌های «استراتژیک»(استراتوس+آگین: فن «هدایت ارتش»)، برای به تسلیم واداشتن خصم.

🔸در واقع اما، این معنای «معکوس» جنگ است؛ زیرا درست‌تر آن‌است که سیاست (و دیپلماسی) را ادامهٔ جنگ به وسایلی دیگربدانیم (فوکو). درست‌تر بودن از این بابت که در عمل و در چند دههٔ گذشته، حتی پس از دوران جنگ «تحمیلی»، با انواع تحریم‌ها و محاصرهٔ خارجی و به‌عبارتی دیگر، انزوا و عدم «شناسایی» جهانی، کشور ما با «ادامهٔ جنگ» به شکل‌ها و وسیله‌های دیگر مواجه بوده است.

(...ادامه دارد...)

#جنگ
#دیپلماسی
#سیاست
#یادداشت
#احسان_شریعتی
@Dr_ehsanshariati
🔷🔸جنگ بر سر ارج‌شناسی؟

🔅«جنگ چیزی بس جدی‌تر از آن‌است که به نظامیون سپرده شود!»
کلمانسو، وزیر جنگ فرانسه (۱۹۱۷-۱۹۲۰)

🖋احسان شریعتی

🔸هر جنگ همواره هدفی سیاسی را تعقیب می‌کند و حتی مدعی برقراری صلح است، از راه مجبور ساختن حریف به انصراف از تجاوز به حریم کشورها و نقض قراردادها ! بنابراین در تحلیل نهایی، تنها قدرت سیاسی است که تصمیم به راه‌اندازی و ادامهٔ جنگ یا آتش‌بس و صلح می‌گیر‌د. از اینرو، جنگ نه نشانهٔ وحشی‌گیری بل‌که ابزار اعمال قدرت برای تحقق یک استراتژی عقلانی محاسبه‌شده است. «قدرت و نه خشونت، عنصر اساسی هر شکل از حکومت است» (ه. آرنت). پس برخلاف تبلیغاتی‌ که سال‌ها در کشور ابراز می‌شد که مذاکره مذموم است، هدف جنگ مذاکره برای مفاهمه با حریف است: ویت‌کنگ اگر در میدان می‌جنگید برای آن بود که در مذاکرات (پاریس) پیشرفتی حاصل شود.

🔹وانگهی، اختراع سلاح هسته‌ای در جهان معاصر، سلاحی که امکان استفاده ندارد، نقطهٔ پایانی بر شیوهٔ کلاسیک جنگ و درگیری نظامی نهاد و سخن از «بازدارندگی» یا امتناع جنگ را به میان آورد. مراد نظام پس از جنگ از سرمایه‌گذاری سنگین در سیاست هسته‌ای چه بوده است؟ فرض کنیم بازدارندگی از مورد تهاجم و جنگ واقع شدن و براندازی از برون. در تناسب قوای منطقه و در برابر ابرقدرت‌های جهان اما، اگر ایران در عصر جدید بارها تقسیم و تجزیه نشده است، به شهادت اکثر پژوهش‌های تاریخی دانشگاهی، از جمله به لطف دیپلماسی قوی ایرانیان در مذاکرات خارجی بوده است. پس امکان جنگ‌افروزی را برای رقبا و قدرت‌های بدخواه کشور فراهم آوردن به هرشکل، ولو با جنگ‌های نامنظم و موضعی، نقض غرض همان «بازدارندگی» خواهد بود!

🔸و تجربه نشان داده است که مذاکره و آتش‌بس و سازش، اگر در زمان صلح و از موضع قدرت صورت نگیرد، در مخمصمه و از موضع ضعف، به خسارت‌ها، زیان‌ها و امتیازدهی‌های جبران‌ناپذیر تاریخی می‌انجامد.
و در شرایط حاضر آیا در یک بزنگاه تعیین‌کنندهٔ تاریخی قرار نداریم؟
(ادامه دارد)

📌لینک متن در وبسایت احسان شریعتی

https://ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=3120


#جنگ
#دیپلماسی
#مذاکرات
#یادداشت
#احسان_شریعتی

@Dr_ehsanshariati