Forwarded from صداى نوينِ خراسان
⭕️نقدهای یک "شیوه"
🖌هادی جوینده
✅سازمان سیما پس از مواجهه با نا آرامیهای اخیر در رویه ای خلاف معمول همیشگی برنامه ای به نام "شیوه" را شروع به پخش نمود که گفتگو محور بود و در آن از کسانی دعوت به ارائه آراء و نظرات خود نمود که در قاعده معمول جزو افراد سانسور شده این رسانه هستند. در یک نگاه کلی میتوان این تصمیم را درست دانست اما از دو منظر میتوان آن را فاقد کارایی به شمار آورد : اولا بی موقعی و ثانیا نادرستی
چرا بی موقع : متاسفانه مدیریت رسانه صرفا دربزنگاهها و آن هم از سر اجبار اقدام به تولید چنین برنامه هایی مینماید غافل از اینکه مهمترین سرمایه رسانه "مخاطب" است . وقتی در طی سالها رسانه به جای "صدای جمعی" بدل به صدای یک بخش قلیل از جامعه می شود فراموش میکند که چیزی که از دست میدهد مخاطب است . چه دلیلی دارد مخاطبی که در طی سالهای متمادی به او بی محلی شده و سلایق و صدای او در رسانه حذف شده تمایلی داشته باشد در "وقت حادثه" بنشیند و به چنین رسانه ای گوش فرا دهد.
وقتی به ترکیب مدعوین در این برنامه نگاهی میاندازیم متوجه این نکته میشویم که از قضا آنهایی که اصحاب فکر و اندیشه هستند را می شناسند ولی بر خلاف وظیفه رسانه ای خود تریبونی در اختیار آنها قرار نمی دهند.
چرا نادرست : در واقع رسانه ملی دستگاهی نیست که خود را رسانه "همه ایرانیان " تعریف کرده باشد و هدفش "اقناع" باشد ، بالعکس گویی صدای حاکمیت است که میخواهد به نحوی از انحا با "حذف دیگری" و با "تکرار و بمباران" فقط مقصود خود را در جان مخاطب بنشاند. در تاریخ نمونه های زیادی از این شیوه های گوبلزی و استالینی دیده و اجرا شده ولی سرنوشت آنها چه بود ؟ جز ناپدید شدن از صحنه روزگار !
مرور حوادث این روزهای کشور نشان میدهد که ما با نسلی با ارزشهای کاملا متفاوت مواجه هستیم که اصولا از سوی دست اندر کاران دستگاه حکمرانی نادیده گرفته می شوند. این نادیده گرفته شدن باعث میگردد تا روزی که این صدا امکان بروز می یابد آکنده از خشم و بغض بوده و مانند فنری که سالها فشرده شده انرژی زیادی برای آزاد شدن در خود ذخیره کرده باشد. آیا نباید پرسید که سهم این لایه ها از رسانه ملی چه بوده ؟ کدام برنامه از سرگرمی و سریال گرفته تا برنامه های گفتگو محور با هدف مخاطب قرار دادن این نسل تولید شده اند. آیا هنرمندان و مراجع فکری و سلیقه ای این نسل در رسانه جایی برای ظهور و ارائه خود داشته اند.
یکی از ضعفهای مهم اجتماعی جامعه ایرانی را کم بودن ظرفیت گفتگو و شنیدن صدای دیگری بر شمرده اند ، آیا نباید از دستگاه رسانه انتظار داشت که خود پیشرو برگزاری چنین برنامه های باشد آن هم نه با هدف سرکوب و نقد نظرات متفاوت بلکه برای طرح و گفتگو و به رسمیت شناسدن صداهای متفاوت . شاید از چنین راههایی بتوان رسیدن به اجماعی قابل قبول را امید داشت . گو اینکه در سپهر فکر و اندیشه "اجماع" نیست که مطلوب است بلکه "رنگین کمان" افکار و اندیشه هاست که زیباست. و اولین وظیفه رسانه ایجاد فرصت برای تضارب همین مکاتب فکری است. چیزی که به نظر می آید آخرین ایده ای است که رسانه ملی به آن فکر میکند و اولین چیزی که از لیست برنامه ها خط میخورد.
باید از خود پرسید چرا رسانه ای با این عرض و طول هنوز از ارائه یک برنامه در کیفیت برنامه پرگار شبکه بی بی سی نا توان است ؟
#رسانه #گفتگو #آزادی #دمکراسی #تضارب_افکار #آزادی #سیما #مهسا_امینی #پرگار #بی_بی_سی
🔰کانال #صدای_نوین_خراسان⬅️ @VoNoKh
🖌هادی جوینده
✅سازمان سیما پس از مواجهه با نا آرامیهای اخیر در رویه ای خلاف معمول همیشگی برنامه ای به نام "شیوه" را شروع به پخش نمود که گفتگو محور بود و در آن از کسانی دعوت به ارائه آراء و نظرات خود نمود که در قاعده معمول جزو افراد سانسور شده این رسانه هستند. در یک نگاه کلی میتوان این تصمیم را درست دانست اما از دو منظر میتوان آن را فاقد کارایی به شمار آورد : اولا بی موقعی و ثانیا نادرستی
چرا بی موقع : متاسفانه مدیریت رسانه صرفا دربزنگاهها و آن هم از سر اجبار اقدام به تولید چنین برنامه هایی مینماید غافل از اینکه مهمترین سرمایه رسانه "مخاطب" است . وقتی در طی سالها رسانه به جای "صدای جمعی" بدل به صدای یک بخش قلیل از جامعه می شود فراموش میکند که چیزی که از دست میدهد مخاطب است . چه دلیلی دارد مخاطبی که در طی سالهای متمادی به او بی محلی شده و سلایق و صدای او در رسانه حذف شده تمایلی داشته باشد در "وقت حادثه" بنشیند و به چنین رسانه ای گوش فرا دهد.
وقتی به ترکیب مدعوین در این برنامه نگاهی میاندازیم متوجه این نکته میشویم که از قضا آنهایی که اصحاب فکر و اندیشه هستند را می شناسند ولی بر خلاف وظیفه رسانه ای خود تریبونی در اختیار آنها قرار نمی دهند.
چرا نادرست : در واقع رسانه ملی دستگاهی نیست که خود را رسانه "همه ایرانیان " تعریف کرده باشد و هدفش "اقناع" باشد ، بالعکس گویی صدای حاکمیت است که میخواهد به نحوی از انحا با "حذف دیگری" و با "تکرار و بمباران" فقط مقصود خود را در جان مخاطب بنشاند. در تاریخ نمونه های زیادی از این شیوه های گوبلزی و استالینی دیده و اجرا شده ولی سرنوشت آنها چه بود ؟ جز ناپدید شدن از صحنه روزگار !
مرور حوادث این روزهای کشور نشان میدهد که ما با نسلی با ارزشهای کاملا متفاوت مواجه هستیم که اصولا از سوی دست اندر کاران دستگاه حکمرانی نادیده گرفته می شوند. این نادیده گرفته شدن باعث میگردد تا روزی که این صدا امکان بروز می یابد آکنده از خشم و بغض بوده و مانند فنری که سالها فشرده شده انرژی زیادی برای آزاد شدن در خود ذخیره کرده باشد. آیا نباید پرسید که سهم این لایه ها از رسانه ملی چه بوده ؟ کدام برنامه از سرگرمی و سریال گرفته تا برنامه های گفتگو محور با هدف مخاطب قرار دادن این نسل تولید شده اند. آیا هنرمندان و مراجع فکری و سلیقه ای این نسل در رسانه جایی برای ظهور و ارائه خود داشته اند.
یکی از ضعفهای مهم اجتماعی جامعه ایرانی را کم بودن ظرفیت گفتگو و شنیدن صدای دیگری بر شمرده اند ، آیا نباید از دستگاه رسانه انتظار داشت که خود پیشرو برگزاری چنین برنامه های باشد آن هم نه با هدف سرکوب و نقد نظرات متفاوت بلکه برای طرح و گفتگو و به رسمیت شناسدن صداهای متفاوت . شاید از چنین راههایی بتوان رسیدن به اجماعی قابل قبول را امید داشت . گو اینکه در سپهر فکر و اندیشه "اجماع" نیست که مطلوب است بلکه "رنگین کمان" افکار و اندیشه هاست که زیباست. و اولین وظیفه رسانه ایجاد فرصت برای تضارب همین مکاتب فکری است. چیزی که به نظر می آید آخرین ایده ای است که رسانه ملی به آن فکر میکند و اولین چیزی که از لیست برنامه ها خط میخورد.
باید از خود پرسید چرا رسانه ای با این عرض و طول هنوز از ارائه یک برنامه در کیفیت برنامه پرگار شبکه بی بی سی نا توان است ؟
#رسانه #گفتگو #آزادی #دمکراسی #تضارب_افکار #آزادی #سیما #مهسا_امینی #پرگار #بی_بی_سی
🔰کانال #صدای_نوین_خراسان⬅️ @VoNoKh
