‍‍ ‍‍ 🔷🔸رازداری در کشور «مخابرات»

(همزمان با بزرگداشت روز خبرنگار)

🖋احسان شریعتی

🔸به تلفن یکی از دوستان زنگ می‌زنم، پیامی به این مضمون از گوشی پخش می‌شود: «شماره مورد نظر به دلیل نپرداختن قبض مسدود می باشد!» دوست ما البته تاخیری در پرداخت آبونمان نداشت و فقط اختلالی فنی در خطوط تلفن پیش آمده بود. جنبهٔ «افشاگرانهٔ» پیام «شرکت مخابرات» اما مضحک و مفتضح است که به‌جای اصلاح خطوط خود، آبروی آبونه‌ها را می برد! (لیست کارهای عجیب دیگر این شرکت مخابرات طولانی‌تر است که در اینجا مجال پرداختن به همهٔ آنها نیست).
به بقالی سرکوچه می‌رویم، فروشنده هنگام پرداخت از راه دور داد می‌زند شماره رمز کارت شما چندست؟ منبعد تمام محله رمز کارت ما را می‌دانند و البته فروشندهٔ آشنا آنرا حفظ کرده و دفعهٔ دیگر نمی پرسد و خودش وارد می‌کند.

🔹به گیشهٔ بانک می‌روی، در حین پُر کردن فیش نفر پشت‌سر به شما می‌گوید مثل اینکه بلد نیستی قبض بنویسی و به شما راه درست نوشتن را می‌آموزد. در مترو، می‌بینی یکی یا عده‌ای به شما زُل زده‌اند و بدون پلک زدن خیره می‌نگرند. می‌پرسی ببخشید بجا نیآوردم، فرمایشی داشتید؟
برای گرفتن پاسخ آزمایش خون و ادرار به آزمایشگاه می‌روم، خانم سکرتر در برابر همه بلندبلند می‌پرسد ،آقا بیماری شما چیست؟ و بعد، برخی از ارباب رجوع دربارهٔ راه‌های علاج مرض شما اظهارنظر و توصیهٔ طبی سنتی و مُدرن می‌کنند.

🔸در چنین کشور شفافی، به‌لحاظ حفظ اسرار مردم، امروز از قول سخنگوی «شورای نگهبان»، در میان اخبار می‌خوانیم که: «شرعا نمی‌توان دلیل رد صلاحیت و مشکل اخلاقی افراد را گفت!» عجب، و البته شاید «رد صلاحیت»ها تنها موردی باشد که شرع و اخلاق در آن، بنام اصل حفظ اسرارمردم، مانع «ارایهٔ دلیل» می‌شوند.
نکتهٔ «تأمل‌برانگیز» در ذکر این پدیدهٔ به‌ظاهر مضحک (و متناقض‌نما)، اما در واقع نشانگر بی‌حرمتی و عدم رعایت حقوق فردی و صیانت اسرار آحاد شهروندان، همین عادی و بدیهی نمودن چنین رفتارهایی برای عموم مردم و حتی نخبگان تحصیل‌کرده، تکنوکرات و بوروکرات، است.

🔹در این ایام بزرگداشت مقام «خبرنگار» و اهل رسانه، می‌بایست بر نقش مهم و مؤثر این قشر اجتماعی، مسلح به ابزار و امکانات ويژهٔ بیان مطالبات، اطلاع‌رسانی، آگاهی‌بخشی، فرهنگ‌سازی، در راستای ارتقای وجدان مدنی و افزایش حساسیّت‌های جامعه، در دفاع از محیطزیست گرفته تا حرمت و حقوق آحاد ملت، تأکید ورزید. هرچند که در صفوف تلاش‌گران این عرصه و در انبوه نشریات و رسانه‌های رسمی و غیررسمی نیز، گاه شاهد گرایش‌ها و رویکردهایی باشیم از قماش همان رفتارهای بیمارگون فراگیر فوق‌الذکر، که روزی خود را از راه اشاعهٔ شایعه، شبهه، افشاگری و آبروریزی، و تخریب ارزش‌ها ونمادهای ملی و اخلاقی و..، کسب می‌کنند، به این اقلیت اهل هیاهو و جنجال اما، در برابر اکثریت جستجوگر حقیقت و عدالت، نباید بیش از وزنی که دارند (و ندارند)، بها داد، و در عوض، می‌شایست که از کوشش‌های کنش‌گران عرصهٔ رسانه و مطبوعات که از امنیت و آزادی خود در راه راستی، توسعه و تعالی ملی و مردمی، مایه می‌گذارند، قدردانی کرد و از ایشان انتظار داشت که با آسیب‌شناسی عمیق‌تری، به اصلاح‌گری ساختاری و اساسی‌ قدرت، نه تنها اقتدار متمرکز دولتی، بل‌که «قدرت منتشر» اجتماعی و فرهنگی، همت ورزند. و به این امید.

#خبرنگار
#مخابرات
#شورای_نگهبان
#افشاگری
#یادداشت
#احسان_شریعتی

✅ @Dr_ehsanshariati