Forwarded from احسان شريعتی Ehsan Shariati
🔷🔸شهرداری شایستهٔ شهر
📌بهمناسبت انتخاب شهردار
🖋 احسان شریعتی
🔹 در مقام یک شهروندِ هماکنون مقیم تهران، میبایست نسبت به سرنوشت شهری که در آن میزییم احساس مسئولیت کنیم و از گزینش شهردار، آنهم توسط یک شورای شهر اصلاحطلب، بیتفاوت نگذریم.
اینجانب، البته هر روز صبح که با صدای مهیب متهٔ برقی خانهٔ مجاور از جا میپرم، خانههایی که از چند سال پیش در دست احداث اند، نخستین کارم پس از نیایش صبحگاهی، اظهار ارادت در دل نسبت به شهرداری محترم است! (پس بدین سیاق، تا قطعی نشدن نام نامزد آتی، میتوان بینگرانی از شخصی شدن حملات، فضایح این نهاد را برشمرد).
🔹رابطهٔ مهرورزانهٔ شهروندان با شهرداری درست از همین جا و با طرح این پرسش شروع میشود که با کدام توجیه عقلی یا شرعی، چنین بیرویه و بیحساب-و-کتاب، اجازهٔ این ساخت-و-سازها و تراکم فروشیهای تخلفآمیز و..، داده شده و میشود؟
در یک کلام و برای پرهیز از هرگونه اطاله و اطناب، یادآوری کنیم که مجموعهٔ سیاستهای کلان شهرسازی و عمران در دهههای گذشته ما را به جایی رسانده که تنها کلمهٔ مناسب برای شرح وضعیت فعلی واژهٔ «انسداد» است، در معنای تام و تمام آن. تا به آنجا که حتی جابجا شدن ساده در شهر نیز، برای اجابتِ فوریتهای اولیه، به امتناع میرسد. شهری که در آن، کوچهباغها به خروجیهای اتوبانها تبدیل شدهاند و..، مسئلهٔ ترافیک تنها یکی از نمودهای آشکار مجازسازی بسطِ زیرساختهای غلط اندرغلطی است که امروز دیگر جان شهروندان را، بویژه در برابر مخاطرات طبیعی، از زلزله گرفته تا آلودی جوّی، تهدید میکند.
🔸 در چنین شرایطی، نامزد شهرداری (و مدعی اصلاح) چنین شهری شدن، نشان از شجاعتی ستودنی دارد و یا ترسیم سرابی شیادانه است؟ درهرحال، شهری که هیچ نُرمی را نپذیرد، نیازمند و شایستهٔ داشتن شهرداری غیرعادی است: شهردار چنین شهری منطقا باید فردی «فوقالعاده» باشد، و البته در یکی از دو جهت مثبت یا منفی کلمه. و متاسفانه یا خوشبختانه، چنین شخصیتهایی کم یافت میشوند؛ و اینهمه تأخیر در معرفی نامزدی ذیصلاح برای اصلاح هم شاید از اینرو باشد.
🔸منظور از طرح این نکات، ناامیدساختن شهروندان از امکان اصلاح ساختارها و ضرورت مقابله با مافیاها، از زباله گرفته تا برجهای برکشیده، و رهاساختن سرنوشت شهر به دست تقدیر و انهدام، فساد و فروپاشی، نیست، بلکه خودآگاهی به این حقیقت است که حتی برای تحقق یک اصلاح «کوچک» جدی (ساختاری)، باید نیروی انقلابی «بزرگی» را به استخدام گرفت، و تأکید بر ضرورت نوعی «راهیابی » دیگر. آن راه درست میتواند متشکل شدن شهروندان در شوراهای محلات برای نظارت (و اعمال فشار مطالباتی) بر شهرداریها باشد.
#شورای_شهر_اصلاحطلب
#شهردار_منتخب
#مافیاهای_شهری
#انسداد
#احسان_شریعتی
✅ @Dr_ehsanshariati
📌بهمناسبت انتخاب شهردار
🖋 احسان شریعتی
🔹 در مقام یک شهروندِ هماکنون مقیم تهران، میبایست نسبت به سرنوشت شهری که در آن میزییم احساس مسئولیت کنیم و از گزینش شهردار، آنهم توسط یک شورای شهر اصلاحطلب، بیتفاوت نگذریم.
اینجانب، البته هر روز صبح که با صدای مهیب متهٔ برقی خانهٔ مجاور از جا میپرم، خانههایی که از چند سال پیش در دست احداث اند، نخستین کارم پس از نیایش صبحگاهی، اظهار ارادت در دل نسبت به شهرداری محترم است! (پس بدین سیاق، تا قطعی نشدن نام نامزد آتی، میتوان بینگرانی از شخصی شدن حملات، فضایح این نهاد را برشمرد).
🔹رابطهٔ مهرورزانهٔ شهروندان با شهرداری درست از همین جا و با طرح این پرسش شروع میشود که با کدام توجیه عقلی یا شرعی، چنین بیرویه و بیحساب-و-کتاب، اجازهٔ این ساخت-و-سازها و تراکم فروشیهای تخلفآمیز و..، داده شده و میشود؟
در یک کلام و برای پرهیز از هرگونه اطاله و اطناب، یادآوری کنیم که مجموعهٔ سیاستهای کلان شهرسازی و عمران در دهههای گذشته ما را به جایی رسانده که تنها کلمهٔ مناسب برای شرح وضعیت فعلی واژهٔ «انسداد» است، در معنای تام و تمام آن. تا به آنجا که حتی جابجا شدن ساده در شهر نیز، برای اجابتِ فوریتهای اولیه، به امتناع میرسد. شهری که در آن، کوچهباغها به خروجیهای اتوبانها تبدیل شدهاند و..، مسئلهٔ ترافیک تنها یکی از نمودهای آشکار مجازسازی بسطِ زیرساختهای غلط اندرغلطی است که امروز دیگر جان شهروندان را، بویژه در برابر مخاطرات طبیعی، از زلزله گرفته تا آلودی جوّی، تهدید میکند.
🔸 در چنین شرایطی، نامزد شهرداری (و مدعی اصلاح) چنین شهری شدن، نشان از شجاعتی ستودنی دارد و یا ترسیم سرابی شیادانه است؟ درهرحال، شهری که هیچ نُرمی را نپذیرد، نیازمند و شایستهٔ داشتن شهرداری غیرعادی است: شهردار چنین شهری منطقا باید فردی «فوقالعاده» باشد، و البته در یکی از دو جهت مثبت یا منفی کلمه. و متاسفانه یا خوشبختانه، چنین شخصیتهایی کم یافت میشوند؛ و اینهمه تأخیر در معرفی نامزدی ذیصلاح برای اصلاح هم شاید از اینرو باشد.
🔸منظور از طرح این نکات، ناامیدساختن شهروندان از امکان اصلاح ساختارها و ضرورت مقابله با مافیاها، از زباله گرفته تا برجهای برکشیده، و رهاساختن سرنوشت شهر به دست تقدیر و انهدام، فساد و فروپاشی، نیست، بلکه خودآگاهی به این حقیقت است که حتی برای تحقق یک اصلاح «کوچک» جدی (ساختاری)، باید نیروی انقلابی «بزرگی» را به استخدام گرفت، و تأکید بر ضرورت نوعی «راهیابی » دیگر. آن راه درست میتواند متشکل شدن شهروندان در شوراهای محلات برای نظارت (و اعمال فشار مطالباتی) بر شهرداریها باشد.
#شورای_شهر_اصلاحطلب
#شهردار_منتخب
#مافیاهای_شهری
#انسداد
#احسان_شریعتی
✅ @Dr_ehsanshariati
Telegram
attach📎