✍ تاثیر اشرافی گری در تعیین مصادیق آقای دوربینی
در مطالب قبلی عرض کردم که بحث #اشرافیت و #اشرافی_گری فقط در #اشرافیت_اقتصادی محدود نمی شود و همه حوزه ها از جمله #سیاسی، #فرهنگی، #اجتماعی و... را شامل می شود. در آن مطلب ها این نتیجه گیری را داشتم که خطرناک ترین نوع اشرافیت، #اشرافیت_سیاسی است!
موضوعی که باعث شد دوباره در این زمینه بنویسم طرح جلد شماره اخیر مجله #همشهری_جوان وابسته به #شهرداری_تهران است. این شماره در حالی انتشار یافته است که آقای #قالیباف آخرین روزهای مسئولیت خود بعنوان #شهردار_تهران را سپری می کند.
http://javan.hmg.ir/getattachment/5737c73b-10fb-4897-a0bd-4fcb06f582f3/614
در جلد این شماره، به بهانه #سلفی تعدادی از نمایندگان مجلس با خانم #موگرینی در روز #تحلیف رییس جمهور، تصاویر آقای حسین نمازی -که در سال های گذشته با مانور رسانه ای که بیشتر بوی تمسخر می داد به #آقای_دوربینی یا #آقا_دوربینی مشهور شده است- با حالت های مختلف در کنار تصویر خانم موگرینی مونتاژ شده است و #تیتر_یک این مجله اینگونه انتخاب شده است: #آقا_دوربینی_درونت_را_بشناس !
اینکه باید آقای دوربینی درون را شناخت، مطلب درستی است ولی ظاهرا دوستان درست مصداق یابی نکرده اند یا به دلایلی که ممکن است با ارتباط های اداری و سازمانی، ملاحظات سیاسی و جناحی، حفظ #امنیت_شغلی و... بی ربط نباشد، شاید مصداقی بی دردسرتر از آقای نمازی پیدا نکرده اند!
حتما می پرسید چرا چنین برداشتی دارم؟ جوابش خیلی روشن است! اگر تعدادی از مردم و شهروندان کارهایی بکنند که چهره آن ها توسط دیگران خیلی دیده شود و به عبارت دیگر دوربینی شوند، تنها می تواند در حد دیده شدن در بین اقوام، نزدیکان، دوستان و همسایگان باشد و طبیعتا آسیب جدی را متوجه سایر اعضای جامعه نمی کند، ولی وقتی به سطح مسئولان کشیده شود که در هر موضوع #با_ربط و #بی_ربط با موضوع تحصیلات، تجربه یا مسئولیت مدیر یا مدیرانی، به او در فرآیندی طراحی شده برای رسیدن به هدف یا اهداف خاص، بصورت کاملا غیر عادی، بارها و بارها فرصت داده شود که جلوی دوربین ظاهر شود، گاهی اوقات بوی سوءاستفاده در راستای پیشبرد اهداف، و یا حتی در مواقعی خدایی نکرده بوی تحمیل اشرافیت گونه نظرات و سلایق آن مدیر و یا جریان حامی آن مدیر را می دهد!
بطور مثال برخی از #کاندیداهای_شکست_خورده انتخابات های مختلف علیرغم داشتن نه تنها ساعت ها بلکه سال ها فرصت برای تبیین نظرات خود در رسانه های ملی، عمومی، کثیرالانتشار و فضای مجازی، نه تنها در هیچ انتخاباتی نتوانسته اند #نظر_مردم را جلب کنند، بلکه حتی به واسطه صحبت ها و رفتار آن ها و حامیانشان، بخش قابل توجهی از #مردم مجاب شده اند به کاندیدای رقیب این ها که تا دیروز مخالفش بوده اند رای بدهند تا این افراد رای نیاوردند!
حالا تعدادی از همین کاندیداهای شکست خورده، در هر رسانه ای حتی در حد #رسانه_ملی و رادیو و تلویزیون، به هر مناسبتی - حتی بی ربط - جلوی دوربین می آیند و مثلا در رسانه ملی درباره لزوم تغییرات در یک #جناح_خاص صحبت می کنند! یا در فلان همایش فوق تخصصی سخنرانی می کنند که متن صحبت هایشان نشان می دهد نه تنها هیچ مطالعه ای درباره آن موضوع نداشته اند، بلکه حتی در متن سخنرانی شان هم ارتباطی با موضوع همایش نمی توان یافت!
لذا با توجه به داشتن افراد اینچنینی در بین مسئولان و در حالی که شکل دهنده های اصلی صحنه سلفی با خانم موگرینی، از بین همین مسئولان و نمایندگان مجلس هستند، آیا رواست که این اقدام را با مصداق یابی از بین شهروندان که آن هم، بنده خدا ضرر تصاویرش به هیچ فردی نرسیده است، مقایسه کرد؟! آیا دست اندرکاران این مجله، حتی بدون جستجو هم نمی توانستند در بین مسئولانی که می شناسند، از تصاویر مسئولی بجای تصاویر آقای نمازی برای این تیتر خود استفاده کنند؟! آیا اگر فرد یا رسانه ای بجای مجله همشهری جوان، در تصویر روی جلدش که پیشکش، در حد تصویر کوچکی در یکی از صفحات داخلی، از تصاویر یکی از کاندیداهای شکست خورده انتخابات مختلف بجای تصاویر آقای نمازی استفاده می کرد، اشکالی نداشت که اکنون درباره این تصویر جلد شماره اخیر همشهری جوان، چنین بی تفاوتی نسبت به موضوع در فضای سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و رسانه ای حاکم شده است؟!
در #جمهوری_اسلامی که حاصل خون پاک ترین و بهترین جوانان این خاک و بوم است و #امام_خوبی_ها بعنوان بنیانگذار آن، همواره تاکید داشتند که این نظام متعلق به #مستضعفان است، آیا نباید جلوی شکل گیری چنین فضایی را گرفت که خدایی نکرده برای این نوع سوژه های انتقادی، بجای آنکه رسانه ها در بین خود مسئولان مصداق یابی کنند، به سراغ مردم #مستضعف و افراد #مظلوم بروند؟!
والعاقبه للمتقین
👈کانال گاه نگارهای سیدمجتبی:
@SeyedMojtabaNavandi
https://t.me/joinchat/AAAAAD7bOin_igfVggcrOA
در مطالب قبلی عرض کردم که بحث #اشرافیت و #اشرافی_گری فقط در #اشرافیت_اقتصادی محدود نمی شود و همه حوزه ها از جمله #سیاسی، #فرهنگی، #اجتماعی و... را شامل می شود. در آن مطلب ها این نتیجه گیری را داشتم که خطرناک ترین نوع اشرافیت، #اشرافیت_سیاسی است!
موضوعی که باعث شد دوباره در این زمینه بنویسم طرح جلد شماره اخیر مجله #همشهری_جوان وابسته به #شهرداری_تهران است. این شماره در حالی انتشار یافته است که آقای #قالیباف آخرین روزهای مسئولیت خود بعنوان #شهردار_تهران را سپری می کند.
http://javan.hmg.ir/getattachment/5737c73b-10fb-4897-a0bd-4fcb06f582f3/614
در جلد این شماره، به بهانه #سلفی تعدادی از نمایندگان مجلس با خانم #موگرینی در روز #تحلیف رییس جمهور، تصاویر آقای حسین نمازی -که در سال های گذشته با مانور رسانه ای که بیشتر بوی تمسخر می داد به #آقای_دوربینی یا #آقا_دوربینی مشهور شده است- با حالت های مختلف در کنار تصویر خانم موگرینی مونتاژ شده است و #تیتر_یک این مجله اینگونه انتخاب شده است: #آقا_دوربینی_درونت_را_بشناس !
اینکه باید آقای دوربینی درون را شناخت، مطلب درستی است ولی ظاهرا دوستان درست مصداق یابی نکرده اند یا به دلایلی که ممکن است با ارتباط های اداری و سازمانی، ملاحظات سیاسی و جناحی، حفظ #امنیت_شغلی و... بی ربط نباشد، شاید مصداقی بی دردسرتر از آقای نمازی پیدا نکرده اند!
حتما می پرسید چرا چنین برداشتی دارم؟ جوابش خیلی روشن است! اگر تعدادی از مردم و شهروندان کارهایی بکنند که چهره آن ها توسط دیگران خیلی دیده شود و به عبارت دیگر دوربینی شوند، تنها می تواند در حد دیده شدن در بین اقوام، نزدیکان، دوستان و همسایگان باشد و طبیعتا آسیب جدی را متوجه سایر اعضای جامعه نمی کند، ولی وقتی به سطح مسئولان کشیده شود که در هر موضوع #با_ربط و #بی_ربط با موضوع تحصیلات، تجربه یا مسئولیت مدیر یا مدیرانی، به او در فرآیندی طراحی شده برای رسیدن به هدف یا اهداف خاص، بصورت کاملا غیر عادی، بارها و بارها فرصت داده شود که جلوی دوربین ظاهر شود، گاهی اوقات بوی سوءاستفاده در راستای پیشبرد اهداف، و یا حتی در مواقعی خدایی نکرده بوی تحمیل اشرافیت گونه نظرات و سلایق آن مدیر و یا جریان حامی آن مدیر را می دهد!
بطور مثال برخی از #کاندیداهای_شکست_خورده انتخابات های مختلف علیرغم داشتن نه تنها ساعت ها بلکه سال ها فرصت برای تبیین نظرات خود در رسانه های ملی، عمومی، کثیرالانتشار و فضای مجازی، نه تنها در هیچ انتخاباتی نتوانسته اند #نظر_مردم را جلب کنند، بلکه حتی به واسطه صحبت ها و رفتار آن ها و حامیانشان، بخش قابل توجهی از #مردم مجاب شده اند به کاندیدای رقیب این ها که تا دیروز مخالفش بوده اند رای بدهند تا این افراد رای نیاوردند!
حالا تعدادی از همین کاندیداهای شکست خورده، در هر رسانه ای حتی در حد #رسانه_ملی و رادیو و تلویزیون، به هر مناسبتی - حتی بی ربط - جلوی دوربین می آیند و مثلا در رسانه ملی درباره لزوم تغییرات در یک #جناح_خاص صحبت می کنند! یا در فلان همایش فوق تخصصی سخنرانی می کنند که متن صحبت هایشان نشان می دهد نه تنها هیچ مطالعه ای درباره آن موضوع نداشته اند، بلکه حتی در متن سخنرانی شان هم ارتباطی با موضوع همایش نمی توان یافت!
لذا با توجه به داشتن افراد اینچنینی در بین مسئولان و در حالی که شکل دهنده های اصلی صحنه سلفی با خانم موگرینی، از بین همین مسئولان و نمایندگان مجلس هستند، آیا رواست که این اقدام را با مصداق یابی از بین شهروندان که آن هم، بنده خدا ضرر تصاویرش به هیچ فردی نرسیده است، مقایسه کرد؟! آیا دست اندرکاران این مجله، حتی بدون جستجو هم نمی توانستند در بین مسئولانی که می شناسند، از تصاویر مسئولی بجای تصاویر آقای نمازی برای این تیتر خود استفاده کنند؟! آیا اگر فرد یا رسانه ای بجای مجله همشهری جوان، در تصویر روی جلدش که پیشکش، در حد تصویر کوچکی در یکی از صفحات داخلی، از تصاویر یکی از کاندیداهای شکست خورده انتخابات مختلف بجای تصاویر آقای نمازی استفاده می کرد، اشکالی نداشت که اکنون درباره این تصویر جلد شماره اخیر همشهری جوان، چنین بی تفاوتی نسبت به موضوع در فضای سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و رسانه ای حاکم شده است؟!
در #جمهوری_اسلامی که حاصل خون پاک ترین و بهترین جوانان این خاک و بوم است و #امام_خوبی_ها بعنوان بنیانگذار آن، همواره تاکید داشتند که این نظام متعلق به #مستضعفان است، آیا نباید جلوی شکل گیری چنین فضایی را گرفت که خدایی نکرده برای این نوع سوژه های انتقادی، بجای آنکه رسانه ها در بین خود مسئولان مصداق یابی کنند، به سراغ مردم #مستضعف و افراد #مظلوم بروند؟!
والعاقبه للمتقین
👈کانال گاه نگارهای سیدمجتبی:
@SeyedMojtabaNavandi
https://t.me/joinchat/AAAAAD7bOin_igfVggcrOA