🔹 نوشته‌های دریافتی 🔹

‏▫️ حق بر کار نکردن: قدرت و معلولیت
‏▫️ به‌مناسبت سوم دسامبر، #روز_جهانی_معلولان

نوشته‌ی: سانورا تیلور
ترجمه‌ی: حمیدرضا واشقانی فراهانی

‏2 دسامبر 2021‏

📝 توضیح مترجم: ‏

🔸 مسئله‌ی ادغام، دربرگیرندگی و فراگیرسازی و به چالش کشیدن برساخت توانایی از مسائل کلیدی حوزه‌ی مطالعات انتقادی ‏و پراکسیس معلولیت است. با وجود خاستگاه ستم‌ستیز و ضدسرمایه‌داری این مطالعات و پراکسیس، گفتار‌های رفرمیستی و ‏خیریه‌ای به واسطه‌ی فوریت نیازهای ضروری و حیاتی و غیرقابل‌تعویق‌ معلولان و به میانجی وعده‌ی ادغام و خدمات، در ‏جنبش‌های معلولان بدل به یکی از جریان‌های موثر شده‌اند. از سوی دیگر بازارگرایی و کالایی‌سازی جریانی را شکل داده ‏است که با وعده‌های محدود و اختصاصِ شکلیِ بخشی از استخدام‌ها به افراد معلول و … هرچند دسترسی محدودی به برخی ‏از معلولان در زمینه اشتغال داده است، اما با بزرگ‌نمایی اقدامات انجام شده، مسئله معلولان را مسئله‌ای در حال حل شدن ‏عنوان می‌کند و با ساختن فیگورهای رسانه‌ای و به اصطلاح «موفق»، معجون تلاش فردی و الطاف ملوکانه خیریه‌ها و ‏مسئولان و البته اعتماد به دست نامرئی بازار را به عنوان راهکار معرفی می‌کند. با این حال، روی دیگر سکه، همچنان ‏مراکز نگه‌داری، تیمارستان‌ها و مراکز توان‌بخشی و کاردرمانی در حال گسترش در سرتاسر جهان هستند که به صنعتی ‏پول‌ساز و خط تولیدی بدل شده‌اند، صنعتی که در دانشکده‌های پزشکی، روان‌شناسی و روان‌پزشکی دانش‌های خود را تولید ‏می‌کنند، در اتاق‌های سیاست‌گذاری به بودجه‌ها جهت می‌دهند، در پارلمان‌ها قوانین را به نفع خود تغییر می‌دهند و قوانین ‏حداقلی حمایتی را بی‌اثر می‌کنند، و یک دست‌شان در جیب بودجه‌های دولتی و بیمه‌ای است و دست دیگرشان به مدد ‏سیاست‌های تعدیلی و نئولیبرالی در جیب مردم.‏

🔸 کار این بازارگرایی تا آن‌جا پیش رفته که اقدامات موسوم به درمانی که انجام آن روی حیوانات در بسیاری از کشورها ‏ممنوع است، در مواجهه با معلولان ذهنی و شناختی به شکل قانونی انجام می‌شود. تبلیغات و جنون درمان، رفتارگرایی را ‏زنده و بعد از گذشت مدت‌ها از قربانی‌کردن کودکان ترنس، نوبت به کودکان اتیستیک رسیده تا با روش به اصطلاح درمانی ‏تحلیل رفتار کاربردی (‏ABA‏) مورد کودک آزاری قرار گیرند و حتی والدین تحت تاثیر تبلیغات حاضر باشند برای آن ماه‌ها ‏در صف کلینیک‌ها انتظار بکشند و هزینه‌های گزاف پرداخت کنند.‏

🔸 از آن سو، حتی جنبش‌های اجتماعی مترقی، از جمله جنبش زنان، در بسیاری از کشورها در مسیر مبارزه‌‌ی راستین برای ‏حق بر بدن و حق انتخاب، بدون برقراری گفت‌وگوی موثر با معلولان، ناخواسته به صفوف مدافعان بِهْ‌نژادی پیوسته‌اند و ‏جنبش‌های کارگری و اتحادیه‌ها نیز در مسیر مبارزات رهایی‌بخش خود، هر از چندی در دام پیوند میان حق ـ حقوق و کار ‏می‌افتند.‏

🔸 اما چرا معلولیت و معلولان تا این حد نامطلوب هستند؟ سانورا تیلور، نقاش و کنشگر معلول، با رجوع به مارکس و به ‏کمک نظریه‌ی ارزش در این مقاله‌ی کلیدی، که نزدیک به دو دهه پیش نگاشته شده، به یکی از ابعاد اساسی موضوع ‏می‌پردازد و فراخوانی انتقادی برای بازسازی جنبش‌های معلولان و برقراری پیوند میان این جنبش و سایر جنبش‌های اجتماعی ‏می‌دهد. این مقاله نکاتی اساسی برای مبارزات نامعلولان نیز دارد. نخست آن‌که هرچند بخش چشمگیری از جمعیت جهان ‏معلول هستند، کمتر به آن‌ها به عنوان یک گروه اجتماعی که وضعیت کنونی‌اش پیوندی عمیق با سرمایه‌داری، نژادپرستی، ‏استعمار و تبعیض دارد توجه شده است و همچنان فهم غالب از معلولیت حتی در میان جنبش‌های مترقی نامعلولان، فهمی ‏پزشکینه و کمابیش ارتجاعی است. دیگر آن‌که تیلور پرسش‌هایی کلیدی پیش روی فهم ما از «کار» می‌گذارد. اهمیت این ‏پرسش‌ در این است که هم فهم وضعیت کنونی بدون توجه به مفهوم و موقعیت کار و تعیناتش در نظم سرمایه‌دارانه ناتمام ‏خواهد بود، و هم برساختن هر نوعی از بدیل نمی‌تواند امری منفک از درک مفهوم کار و تعینات فعلی آن والبته بازتعریف و ‏بازسازی بنیادی آن باشد. بدیلی که برای همه گروه‌های تحت ستم نباشد، در معرض این خطر است که امتداد کردارها و ‏گفتارهای استثناکننده‌ی قدرت حاکم باشد.‏

🔹 این مقاله را در لینک زیر بخوانید: ‏

‎‌‎https://wp.me/p9vUft-2EM‎


‏#معلولیت #کالایی‌سازی #خودبسندگی_جسمی #عارضه
‏#سانورا_تیلور #حمیدرضا_واشقانی_فراهانی

👇🏽

🖋@naghd_com‏ ‏

🔴 خطر اعدام سه مبارز بلوچ در جریان قیام ژینا


کامبیز خروت، منصور دهمرده و ابراهیم نارویی، سه زندانی بلوچی هستند که در بلاتکلیفی طولانی‌مدت در زندان زاهدان به سر می‌برند.

--.کامبیز خروت، متولد ۱۲بهمن ۱۳۸۰، شهروند بلوچ، اهل منطقه جام جم زاهدان، در تاریخ ۹ مهرماه ۱۴۰۱،  برای اولین بار، بازداشت و اوایل آبان با تودیع قرار وثیقه آزاد می شود. مجددا در ۲۱ آبان احضار و از سوی شعبه دوم کیفری دادگاه شهید نوری زاهدان به اعدام محکوم می شود‌. این دادگاه، وی را به بهانه آتش زدن بانک به اعدام محکوم کرده است. درحالی که فعالان بلوچ می گویند بانکها را لباس شخصی‌ها به آتش کشیده اند. این متهم بدون داشتن وکیل انتخابی و زیر شدیدترین شکنجه‌ها از جمله شوک الکتریکی و ضرب‌و‌شتم شدید بوده است.

-- منصور دهمرده، متولد ۱۳۷۹، فرزند با #معلولیت جسمی، مجرد و تا قبل از بازداشت، شاگرد اتوبوس بوده است. او در تاریخ ۱۱ مهرماه سال ۱۴۰۱ به دست نیروهای امنیتی در زاهدان بازداشت و به اعدام محکوم شده. منصور دهمرده در اعتراض به حکم خود در دادگاه گفته است: من فقط سه تا سنگ پرتاب کردم و یک لاستیک آتش زدم که قاضی در جواب به او گفته هر کسی علیه حکومت  اعتراض کند به اعدام محکوم می‌شود.

--ابراهیم نارویی متولد ۲۵ تیرماه ۱۳۷۶، فرزند گل خان و ساکن منطقه جاده قدیم زاهدان است. او در تاریخ ۱۱ مهرماه، در جریان اعتراضات سراسری در زاهدان بازداشت و پس از تحمل طولانی شکنجه و #سلول_انفرادی، اکنون در بند ۹ زندان زاهدان بسر میبرد. او نیز از داشتن وکیل محروم بوده و تحت شکنجه #اعتراف_اجباری کرده است.

تمام این زندانیان در بند ۹ زندان زاهدان نگهداری می‌شوند که فاقد هرگونه شرایط انسانی است. این بند در یک زیرزمین ساخته شده؛ سی پله دارد و از هشت سلول تاریک با مساحت ۱/۵ در ۳ مترمربع تشکیل شده که در هر سلول هشت الی ده زندانی نگهداری می‌شوند، که شرایطی کاملا غیر انسانی بر آنها حکم فرما ست.

#کامبیز_خروت
#منصور_دهمرده
#ابراهیم_نارویی
#بلوچستان
#زندان_زاهدان
#قیام_ژینا
#زن_زندگی_آزادی

@sarkhatism

🔴 معلول سوژه صنعت خیریه نیست؛ انسان ذی حق است!


بدن سرکوب شده یکی از مطلوب‌ترین سوژه‌ها در جمهوری اسلامی است. به همین واسطه می‌توان مدعی شد معلولیت در گفتمان جمهوری اسلامی هیچگاه نه به‌عنوان یک پدیده بیولوژیک و اجتماعی بلکه به‌عنوان یک نقص و ناتوانی شناخته می‌شود.

عدم تخصیص بودجه عمومی و رفاهی ویژه به  افراد دچار معلولیت، عدم قرار گرفتن این افراد تحت پوشش بیمه‌های خدمات درمانی و تامین اجتماعی، عدم تخصیص داروها تحت پوشش بیمه، شهرسازی و سیستم حمل‌ونقل معلول ستیز و خصوصی‌سازی درمان و در پی آن راه‌اندازی خیریه‌ها و NGOهایی که رسالت‌‌شان طبیعی‌سازی سلب مسئولیت دولت از پدیده معلولیت و توجیه گفتمان معلول ستیز این حکومت سرمایه‌سالار است.

در آخرین شاهکار، وزیر کار در روز جهانی افراد معلول برای آرزوی ایرانی بدون معلول را کرد و رضا مراد صحرایی، وزیر آموزش و پروش هم گفت "دانش‌آموز وقتی معلول را سر کلاس می‌بیند ناراحت می‌شود. ما برای انتخاب معلم‌مان یک پروتکل داریم." اینها چکیده گفتمان جمهوری اسلامی نسبت به معلولیت است!

#معلول_ستیزی
#جمهوری_معلول_ستیز
#معلولیت

@sarkhatism