🔴 کشته شدن ۷هزار و ۳۰۰کودک دریمن از آغاز جنگ
#سرخط: صندوق کودکان سازمان ملل ازکشته شدن ۷ هزار و۳۰۰کودک دریمن از آغاز جنگ دراین کشور خبر داد.
مدیر یونیسف می‌گوید:
هر روز یک کودک در جنگ کشته یا زخمی می شود و هر ۱۰دقیقه نیز یک کودک به دلایلی که میتوان از آن جلوگیری کرد ازجمله سوء تغذیه می‌میرد.
#جنگ #حقوق_کودکان
@Sarkhatism
#سرخط: صندوق کودکان سازمان ملل ازکشته شدن ۷ هزار و۳۰۰کودک دریمن از آغاز جنگ دراین کشور خبر داد.
مدیر یونیسف می‌گوید:
هر روز یک کودک در جنگ کشته یا زخمی می شود و هر ۱۰دقیقه نیز یک کودک به دلایلی که میتوان از آن جلوگیری کرد ازجمله سوء تغذیه می‌میرد.
#جنگ #حقوق_کودکان
@Sarkhatism
🔴 آوارگی ۳۱ میلیون کودک در کشورهای جنگ‌زده و مناطق بحرانی
بر اساس اطلاعات « صندوق نجات کودکان» حدود ۴۲۰ میلیون کودک در این مناطق بیمار هستند. این رقم بیش از دو برابر رقمی است که ۱۹۹۵ ثبت شده است.
کشورهای درگیر بحران و جنگ بالاترین میزان مرگ و میر نوزادان را دارند. آمار کودکانی که به دلیل سوءتغذیه رشد مناسبی ندارند یا نمی‌توانند به مدرسه روند نیز بسیار بیشتر است. آمار ازدواج زودهنگام و اجبار کودکان به نیز در این کشورها، مانند سوریه بالاتر است.
در این کشورها آوارگی مهمترین دلیل نابودی کودکی کودکان عنوان شده است. نزدیک به ۳۱ میلیون کودک در مناطق بحرانی و کشورهای جنگ‌زده جهان بی‌خانمان شدند و آواره هستند. این رقم در مقایسه به دو دهه گذشته ۸۰ درصد افزایش یافته است.
#حق_کودکی #جنگ
@Sarkhatism
بر اساس اطلاعات « صندوق نجات کودکان» حدود ۴۲۰ میلیون کودک در این مناطق بیمار هستند. این رقم بیش از دو برابر رقمی است که ۱۹۹۵ ثبت شده است.
کشورهای درگیر بحران و جنگ بالاترین میزان مرگ و میر نوزادان را دارند. آمار کودکانی که به دلیل سوءتغذیه رشد مناسبی ندارند یا نمی‌توانند به مدرسه روند نیز بسیار بیشتر است. آمار ازدواج زودهنگام و اجبار کودکان به نیز در این کشورها، مانند سوریه بالاتر است.
در این کشورها آوارگی مهمترین دلیل نابودی کودکی کودکان عنوان شده است. نزدیک به ۳۱ میلیون کودک در مناطق بحرانی و کشورهای جنگ‌زده جهان بی‌خانمان شدند و آواره هستند. این رقم در مقایسه به دو دهه گذشته ۸۰ درصد افزایش یافته است.
#حق_کودکی #جنگ
@Sarkhatism
سرخط
Photo
در چنین روزی (۲۸ اکتبر ۱۹۷۲) محاکمهٔ آنجلا دیویس، کمونیست سیاه‌پوست افسانه‌ای به اتهام قتل، آدم‌ربایی و توطئه در کالیفرنیا آغاز شد. در پی حمایت جهانی در ژوئن همان سال هیئت منصفهٔ تماماً سفیدپوست او را از تمام اتهامات تبرئه کرد.*
او در دهه ۶۰ رهبر حزب کمونیست آمریکا بود و در دوران فعالیتش در #جنبش_حقوق_مدنی ارتباط نزدیکی با حزب " پلنگ‌های سیاه" داشت، گرچه هرگز از اعضای رسمی آن نبود. او بنیان‌گذار "سازمان مقاومت انقلابی" است، سازمانی که برای الغای صنعت-زندان کار می‌کند. دیویس استاد بازنشسته گروه تاریخ آگاهی در دانشگاه سانتاکروز کالیفرنیا و مدیر گروه سابق مطالعات فمینیستی همین دانشگاه است و در اموری مانند مبارزه برای برابری زن و مرد، مخالفت با مجازات اعدام و الغای زندان‌ها فعالیت می‌کند.
دیویس از سال ۱۹۶۹ شروع به بیان نظراتش در معرض عموم کرد. او اعتراض و مخالفت خود را با #جنگ_ویتنام #نژادپرستی، #تبعیض_جنسیتی و صنعت زندان ابراز کرده و از حقوق #همجنس_گرایان و دیگر جنبش‌های اجتماعی حمایت کرد. در سال ۱۹۶۹ او امپریالیسم را باعث و بانی مشکلات جمعیت‌های تحت ستم دانست؛ «ما با یک دشمن مشترک طرفیم و آن دشمن #امپریالیسم یانیکی‌ها (سفیدها) است. دشمنی که ما را اینجا و بیرون (از آمریکا) می‌کشد. من اکنون معتقدم که هر کس که بخواهد این مبارزات را از هم جدا کند، هر کسی که بگوید ما برای تقویت جنبش #ضدجنگ باید سایر معضلات را کنار بگذاریم، از قواعد بازی دشمن پیروی می‌کند.» در سال ۲۰۰۱ دیویس در مخالفت با جنگ علیه #ترور، #صنعت_زندان، و نظام ویران مهاجرتی سخن راند و به مردم گفت اگر می‌خواهند مشکلات اجتماعی را برطرف کنند باید «مهارت‌های انتقادی خود را تقویت و رشد داده و به کار بندند.» بعد از طوفان کاترینا، دیویس اعلام کرد که «وضعیت دهشتناک نیو اورلین» حاصل ساختارهای نژادپرستی، سرمایه‌داری، و امپریالیسمی است که رهبران کشورمان را با آن اداره می‌کنند.
#آنجلا_دیویس #پلنگ_های_سیاه #مقاومت
*توئیتر " تاریخ طبقه کارگر"
@sarkhatism
او در دهه ۶۰ رهبر حزب کمونیست آمریکا بود و در دوران فعالیتش در #جنبش_حقوق_مدنی ارتباط نزدیکی با حزب " پلنگ‌های سیاه" داشت، گرچه هرگز از اعضای رسمی آن نبود. او بنیان‌گذار "سازمان مقاومت انقلابی" است، سازمانی که برای الغای صنعت-زندان کار می‌کند. دیویس استاد بازنشسته گروه تاریخ آگاهی در دانشگاه سانتاکروز کالیفرنیا و مدیر گروه سابق مطالعات فمینیستی همین دانشگاه است و در اموری مانند مبارزه برای برابری زن و مرد، مخالفت با مجازات اعدام و الغای زندان‌ها فعالیت می‌کند.
دیویس از سال ۱۹۶۹ شروع به بیان نظراتش در معرض عموم کرد. او اعتراض و مخالفت خود را با #جنگ_ویتنام #نژادپرستی، #تبعیض_جنسیتی و صنعت زندان ابراز کرده و از حقوق #همجنس_گرایان و دیگر جنبش‌های اجتماعی حمایت کرد. در سال ۱۹۶۹ او امپریالیسم را باعث و بانی مشکلات جمعیت‌های تحت ستم دانست؛ «ما با یک دشمن مشترک طرفیم و آن دشمن #امپریالیسم یانیکی‌ها (سفیدها) است. دشمنی که ما را اینجا و بیرون (از آمریکا) می‌کشد. من اکنون معتقدم که هر کس که بخواهد این مبارزات را از هم جدا کند، هر کسی که بگوید ما برای تقویت جنبش #ضدجنگ باید سایر معضلات را کنار بگذاریم، از قواعد بازی دشمن پیروی می‌کند.» در سال ۲۰۰۱ دیویس در مخالفت با جنگ علیه #ترور، #صنعت_زندان، و نظام ویران مهاجرتی سخن راند و به مردم گفت اگر می‌خواهند مشکلات اجتماعی را برطرف کنند باید «مهارت‌های انتقادی خود را تقویت و رشد داده و به کار بندند.» بعد از طوفان کاترینا، دیویس اعلام کرد که «وضعیت دهشتناک نیو اورلین» حاصل ساختارهای نژادپرستی، سرمایه‌داری، و امپریالیسمی است که رهبران کشورمان را با آن اداره می‌کنند.
#آنجلا_دیویس #پلنگ_های_سیاه #مقاومت
*توئیتر " تاریخ طبقه کارگر"
@sarkhatism
🔴 جنگ، تجارتِ دولت‌هاست.
طرحی از دانیل گارسیا
#پناهجویان #پناهندگان #ناشهروندان #جنگ_زدگان #امپریالیسم #تجارت_اسلحه #صنعت_حقوق_بشر #آوارگان #غرب_آسيا
@sarkhatism
طرحی از دانیل گارسیا
#پناهجویان #پناهندگان #ناشهروندان #جنگ_زدگان #امپریالیسم #تجارت_اسلحه #صنعت_حقوق_بشر #آوارگان #غرب_آسيا
@sarkhatism
سرخط
Photo
🔴 مردم علیه طالبان و دولت
جنگ دائمی با طالبان همچون نعمت برای دولت
🔺طالبان (یا طالب‌ها) اکنون نزدیک به سی سال است که نام منحوس خویش را با تحولات سیاسی افغانستان پیوند داده است و این پیوند به حدی است که محمد جواد ظریف، وزیر خارجه‌ی خندان محبوب اصلاح‌طلبان حکومتی ایران وقیحانه آنان را بخشی از سنت و جامعه‌ی افغانستان بداند که هر شکلی از آینده‌نگری برای این سرزمین بدون تصور آن‌ها ممکن نباشد! از هنگام جهاد اسلامی علیه حکومت دست‌نشانده‌ی شوروی تا قوام گرفتن طالبان به همت پاکستان و آمریکا به منظور توسعه‌ی عمق استراتژیک آمریکا در خاورمیانه، قهر و آشتی دولت‌های مهاجمی چون آمریکا و ایران و پاکستان با طالبان، روزگار مردم افغانستان را سیاه کرده است.
🔺این روزها هراس از یک جنگ داخلی دیگر (سالهای ۱۹۹۲-۱۹۹۶) مردم افغانستان را بیش از پیش نگران کرده است. اما نگرانی از چه؟ دولت‌های مختلف افغانستان از ۲۰۰۶ به این سو عملا نتوانستند بر تمام خاک افغانستان مسلط باشند و تو گویی در یک توافق عملا پذیرفته‌اند که زمامداری برخی از ولایات از آنِ طالبان باشد. وضعیت تراژیک-مُضحک امروز که ولسوالی‌ها (شهرستان‌ها) افغانستان یکی پس از دیگری در حال سقوط به نفع طالبان هستند (دستکم در ۱۵ ولایت جنگ است)، بسیاری را به این شک و شبهه انداخته که «آیا این یک بازی حساب شده از سوی حکومت نیست؟ مگر پس از انتخابات ۲۲ مه ۲۰۲۰ (۳ خرداد ۱۳۹۹)، ژنرال دوستم به اشرف غنی اعلام نکرده بود که "اگر به من نیروی کافی بدهی ظرف مدت شش ماه طالبان را شکست خواهم داد." خب چرا در حالی که هم از حیث بودجه و هم از حیث نیرو، چنین کاری ممکن است، اتفاقی نمی‌افتد؟!»
🔺اکنون برای عموم مردمی که آشفته و خشمگین از مرگ عزیزان‌شان به دست طالبان، پُرسش‌هایی نظیر پُرسش فوق را می‌پرسند، دیگر مُسجل شده که برای اندکی آرامش چاره‌ای جز تن دادن به نبردی سهمگین ندارند. گُل بی‌بی، پیرزن ۸۰ سالهای که ۹ تن از اعضای خانواده‌اش را توسط داعش یا طالبان از دست داده، از همین جنس مردمان است که اسلحه به دست آماده‌ی به درک واصل کردن طالب‌هاست (طالبان در این عقیده با داعشی‌ها شریک‌اند که کشته شدن‌شان توسط یک زن باعث می‌شود به جهنم بروند). یکی از فرماندهان پلیس محلی ولایت جوزجان می‌گوید که تعدادی از زنان نزدش آمدند و گفتند که در صورتی برای آنان سلاح و مهمات فراهم نشود، خودشان را پیش از این که توسط گروه طالبان و داعش کشته شوند، از بین خواهند برد.
🔺در حالی که از فوریه ۲۰۲۰ آمریکا با بستن توافقی با طالبان (بدون حضور دولت افغانستان) عملا دست این گروه را برای توسعه‌ی حوزه‌ی نفوذش در داخل کشور باز گذاشت، حکومت افغانستان که در جنون قدرت‌طلبی اشرف غنی و عبدالله عملا به دست‌آموزِ پروژه‌ای ایران و آمریکا بدل شده است، جزئی از بحران طالبان است. به نظر می‌رسد نیروهای مردمی آماده‌ی رزمی که در ولایات مختلف اسلحه به‌دست گرفته‌اند تا علیه طالبان بجنگند، دیگر باور کردند که دولت از عمد به گونه‌ای بی‌عمل در حال ظاهر شدن است.
🔺تو گویی که جنگ دائمی با طالبان در حکم نعمتی شده است برای حکومت افغانستان؛ همچنان که جنگ با عراق در دهه‌ی شصت «نعمت»ی بود برای جمهوری اسلامی ایران.
#جنگ_دائمی_طالبان_نعمت_برای_دولت
#گل‌بی‌بی_زنان_افغانستان
@sarkhatism
جنگ دائمی با طالبان همچون نعمت برای دولت
🔺طالبان (یا طالب‌ها) اکنون نزدیک به سی سال است که نام منحوس خویش را با تحولات سیاسی افغانستان پیوند داده است و این پیوند به حدی است که محمد جواد ظریف، وزیر خارجه‌ی خندان محبوب اصلاح‌طلبان حکومتی ایران وقیحانه آنان را بخشی از سنت و جامعه‌ی افغانستان بداند که هر شکلی از آینده‌نگری برای این سرزمین بدون تصور آن‌ها ممکن نباشد! از هنگام جهاد اسلامی علیه حکومت دست‌نشانده‌ی شوروی تا قوام گرفتن طالبان به همت پاکستان و آمریکا به منظور توسعه‌ی عمق استراتژیک آمریکا در خاورمیانه، قهر و آشتی دولت‌های مهاجمی چون آمریکا و ایران و پاکستان با طالبان، روزگار مردم افغانستان را سیاه کرده است.
🔺این روزها هراس از یک جنگ داخلی دیگر (سالهای ۱۹۹۲-۱۹۹۶) مردم افغانستان را بیش از پیش نگران کرده است. اما نگرانی از چه؟ دولت‌های مختلف افغانستان از ۲۰۰۶ به این سو عملا نتوانستند بر تمام خاک افغانستان مسلط باشند و تو گویی در یک توافق عملا پذیرفته‌اند که زمامداری برخی از ولایات از آنِ طالبان باشد. وضعیت تراژیک-مُضحک امروز که ولسوالی‌ها (شهرستان‌ها) افغانستان یکی پس از دیگری در حال سقوط به نفع طالبان هستند (دستکم در ۱۵ ولایت جنگ است)، بسیاری را به این شک و شبهه انداخته که «آیا این یک بازی حساب شده از سوی حکومت نیست؟ مگر پس از انتخابات ۲۲ مه ۲۰۲۰ (۳ خرداد ۱۳۹۹)، ژنرال دوستم به اشرف غنی اعلام نکرده بود که "اگر به من نیروی کافی بدهی ظرف مدت شش ماه طالبان را شکست خواهم داد." خب چرا در حالی که هم از حیث بودجه و هم از حیث نیرو، چنین کاری ممکن است، اتفاقی نمی‌افتد؟!»
🔺اکنون برای عموم مردمی که آشفته و خشمگین از مرگ عزیزان‌شان به دست طالبان، پُرسش‌هایی نظیر پُرسش فوق را می‌پرسند، دیگر مُسجل شده که برای اندکی آرامش چاره‌ای جز تن دادن به نبردی سهمگین ندارند. گُل بی‌بی، پیرزن ۸۰ سالهای که ۹ تن از اعضای خانواده‌اش را توسط داعش یا طالبان از دست داده، از همین جنس مردمان است که اسلحه به دست آماده‌ی به درک واصل کردن طالب‌هاست (طالبان در این عقیده با داعشی‌ها شریک‌اند که کشته شدن‌شان توسط یک زن باعث می‌شود به جهنم بروند). یکی از فرماندهان پلیس محلی ولایت جوزجان می‌گوید که تعدادی از زنان نزدش آمدند و گفتند که در صورتی برای آنان سلاح و مهمات فراهم نشود، خودشان را پیش از این که توسط گروه طالبان و داعش کشته شوند، از بین خواهند برد.
🔺در حالی که از فوریه ۲۰۲۰ آمریکا با بستن توافقی با طالبان (بدون حضور دولت افغانستان) عملا دست این گروه را برای توسعه‌ی حوزه‌ی نفوذش در داخل کشور باز گذاشت، حکومت افغانستان که در جنون قدرت‌طلبی اشرف غنی و عبدالله عملا به دست‌آموزِ پروژه‌ای ایران و آمریکا بدل شده است، جزئی از بحران طالبان است. به نظر می‌رسد نیروهای مردمی آماده‌ی رزمی که در ولایات مختلف اسلحه به‌دست گرفته‌اند تا علیه طالبان بجنگند، دیگر باور کردند که دولت از عمد به گونه‌ای بی‌عمل در حال ظاهر شدن است.
🔺تو گویی که جنگ دائمی با طالبان در حکم نعمتی شده است برای حکومت افغانستان؛ همچنان که جنگ با عراق در دهه‌ی شصت «نعمت»ی بود برای جمهوری اسلامی ایران.
#جنگ_دائمی_طالبان_نعمت_برای_دولت
#گل‌بی‌بی_زنان_افغانستان
@sarkhatism
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🔴 طالبان به پیش می‌راند و دولتی‌های بار و بنه بسته، در می‌روند.
در پی تشدید اوضاع جنگی در افغانستان، در حالی ولسوالی‌ها در استان‌های مختلف به تصرف طالبان در می‌آیند که مردم همیشه داغدار افغانستان بیش از پیش نسبت به نیروهای ارتجاعی داخلی و خارجی قطع امید کرده و روزهاست که از زن و مرد، سلاح به دست گرفته و علیه طالبان در جنگند.
بنا به گزارشات، علی‌رغم وضعیت همیشه جنگی افغانستان، ماه گذشته خونین‌ترین ماه در چند سال اخیر بوده است و این در حالیست که مقامات دولتی کاسه‌لیس آمریکا بعد از فیض بیست‌ساله‌شان از نعمت جنگ، در پی آخرین سربازان اربابشان چمدان به دست و بار و بنه بسته یک یک سوار هواپیما می‌شوند و در می‌روند.
#جنگ_دائمی_افغانستان
#نعمت_جنگ
#حاکمان_مرگ
@sarkhatism
در پی تشدید اوضاع جنگی در افغانستان، در حالی ولسوالی‌ها در استان‌های مختلف به تصرف طالبان در می‌آیند که مردم همیشه داغدار افغانستان بیش از پیش نسبت به نیروهای ارتجاعی داخلی و خارجی قطع امید کرده و روزهاست که از زن و مرد، سلاح به دست گرفته و علیه طالبان در جنگند.
بنا به گزارشات، علی‌رغم وضعیت همیشه جنگی افغانستان، ماه گذشته خونین‌ترین ماه در چند سال اخیر بوده است و این در حالیست که مقامات دولتی کاسه‌لیس آمریکا بعد از فیض بیست‌ساله‌شان از نعمت جنگ، در پی آخرین سربازان اربابشان چمدان به دست و بار و بنه بسته یک یک سوار هواپیما می‌شوند و در می‌روند.
#جنگ_دائمی_افغانستان
#نعمت_جنگ
#حاکمان_مرگ
@sarkhatism
سرخط
Photo
🔴 تحریم‌های بازدارنده از جنگ یا روس‌زدایی؟
پس از تهاجم ارتش روسیه به اوکراین، سیل عظیمی از تحریم‌های مالی و اقتصادی علیه روسیه به تصویب رسید که غالبا بیش از آن که دولت و الیگارش‌های نزدیک به آن را متضرر و از ادامه‌ی جنگ منصرف کند، در طولانی مدت متوجه طبقه‌ی کارگر روسیه خواهد شد. اما جدای از این تحریم‌ها، سیلی دیگری از تحریم‌های عجیب در حوزه‌های مختلف آغاز شده است که مشخصاً در پی «روس‌زدایی» از تمام عرصه‌های مختلف است.
استانداردهای دوگانه‌ی نهادهای مختلف غربی باعث شده که در یک زمان با ادعای «ورزش سیاسی نیست» بسیاری از ورزشکاران مختلف به دلیل حمایت از فلسطین جریمه و محروم گردند، اما حالا با بروز جنگ اوکراین ورزشکاران روس از اکثر عرضه‌های ورزشی کنار گذاشته شوند. فی‌المثل در فوتبال این مسئله حتی به کنار گذاشته شدن روسیه و تیم‌های باشگاهی روسی از مسابقات مختلف نیز محدود نشده و کمپانی EA sports تیم ملی روسیه و تمامی تیم‌های باشگاهی این کشور را از بازی کامپیوتری «فیفا ۲۲» حذف کرده است.
در عرصه‌ی دانشگاهی رئیس دانشگاه «فنلاند شرقی» در توئیتی با اعلام این که «برنامه‌ی تنبیه دسته‌جمعی روس‌ها را در دستور کار دارم» گفت که این دانشگاه در برنامه‌های تحصیلی سال آینده‌ی خود دانشجویان روس را نمی‌پذیرد. در موردی دیگر پائولو نوری خبر از لغو سخنرانی خود در مورد داستایوفسکی در دانشگاه بیکوکا میلان توسط مدیریت این دانشگاه داد که البته پس از خبرساز شدن آن، این دانشگاه از تصمیم خود عقب‌نشینی کرد. اما از سوی دیگر نت‌فیلیکس اعلام کرد که فیلم‌برداری سریالی که بر اساس رمان آنا کارنیا تولستوی در حال ساخت بوده را متوقف کرده است. در دنیای موسیقی نیز اخبار مشابه‌ای به گوش می‌رسد؛ در کنار اخراج والری گرگیف، رهبر اکستر روسی از ارکستر فیلارمونیک مونیخ و سپس ارکستر لا اسکالای میلان به دلیل عدم موضع‌گیری در برابر تهاجم روسیه به اوکراین، ارکستر فیلارمونیک زاگرب خبر داده است که آثار چایکوفسکی، آهنگ‌ساز قرن ۱۹ روسی را از کنسرت خود حذف کردند.
در موردی مضحک‌تر، یک شیرینی‌فروشی زنجیره‌ای در آلمان در حرکتی جمهوری اسلامی‌وار واژه‌ی «روس» را از ابتدای شیرینی russischer zupfkuchen حذف کرد که یادآور شاهکار تغییر نام «شیرینی دانمارکی» به «شیرینی گل‌محمدی» است. البته این شیرینی‌فروشی نیز پس از سیل واکنش‌ها از تصمیم خود عقب نشست. ولی این تحریم‌ها به انسان‌های روسی نیز محدود نماند و گربه‌های روسی نیز با تصمیم فدراسیون بین‌المللی گربه از شرکت در رقابت‌های بین‌المللی منع شدند.
نهادهای مختلف در حال ربودن گوی سبقت از یکدیگر در مورد تحریم و حذف هر چیزی که به روسیه ارتباط دارد هستند. حال این شکل از تحریم‌ها نه‌تنها به حدی از معادلات خارجند که هیچگونه بازدارندگی‌ای از ادامه‌ی جنگ به وجود نمی‌آورد، بلکه به شکلی از روس‌هراسی در عرصه‌ی عمومی دامن می‌زنند. بر اساس منطق این شکل از تحریم‌ها، دلیل تهاجم روسیه نه سیاست‌های پوتین، بلکه روس بودن پوتین است و بر همین مبنا باید هر چیزی که رگه‌ای روسی دارد از صحنه‌ی جهانی حذف گردد. این شکل از تحریم‌ها، سویه‌ی دیگری از آنچیزی است که در اظهارات کارشناسان، خبرنگاران و حتی سیاست‌مداران غربی در مورد پناهندگان بلوند و چشم آبی نمودی عریان یافته بود؛ عفونتِ نژادپرستی. معدود عقب‌نشینی‌هایی که در این مورد نیز اعمال شد مانند عذرخواهی خبرنگار سی‌بی‌اس خبر یک چیز می‌دهد. نژادپرستی به حدی در آنان درونی شده است که بعضاً متوجه معنای افکار چرکین خود نمی‌شوند و فراموش می‌کنند که برای حفظ ظاهر متمدن خود هم که شده نباید اینقدر عریان آن را نمایان کنند.
#اوکراین
#روسیه
#جنگ
#تحریم
@sarkhatism
پس از تهاجم ارتش روسیه به اوکراین، سیل عظیمی از تحریم‌های مالی و اقتصادی علیه روسیه به تصویب رسید که غالبا بیش از آن که دولت و الیگارش‌های نزدیک به آن را متضرر و از ادامه‌ی جنگ منصرف کند، در طولانی مدت متوجه طبقه‌ی کارگر روسیه خواهد شد. اما جدای از این تحریم‌ها، سیلی دیگری از تحریم‌های عجیب در حوزه‌های مختلف آغاز شده است که مشخصاً در پی «روس‌زدایی» از تمام عرصه‌های مختلف است.
استانداردهای دوگانه‌ی نهادهای مختلف غربی باعث شده که در یک زمان با ادعای «ورزش سیاسی نیست» بسیاری از ورزشکاران مختلف به دلیل حمایت از فلسطین جریمه و محروم گردند، اما حالا با بروز جنگ اوکراین ورزشکاران روس از اکثر عرضه‌های ورزشی کنار گذاشته شوند. فی‌المثل در فوتبال این مسئله حتی به کنار گذاشته شدن روسیه و تیم‌های باشگاهی روسی از مسابقات مختلف نیز محدود نشده و کمپانی EA sports تیم ملی روسیه و تمامی تیم‌های باشگاهی این کشور را از بازی کامپیوتری «فیفا ۲۲» حذف کرده است.
در عرصه‌ی دانشگاهی رئیس دانشگاه «فنلاند شرقی» در توئیتی با اعلام این که «برنامه‌ی تنبیه دسته‌جمعی روس‌ها را در دستور کار دارم» گفت که این دانشگاه در برنامه‌های تحصیلی سال آینده‌ی خود دانشجویان روس را نمی‌پذیرد. در موردی دیگر پائولو نوری خبر از لغو سخنرانی خود در مورد داستایوفسکی در دانشگاه بیکوکا میلان توسط مدیریت این دانشگاه داد که البته پس از خبرساز شدن آن، این دانشگاه از تصمیم خود عقب‌نشینی کرد. اما از سوی دیگر نت‌فیلیکس اعلام کرد که فیلم‌برداری سریالی که بر اساس رمان آنا کارنیا تولستوی در حال ساخت بوده را متوقف کرده است. در دنیای موسیقی نیز اخبار مشابه‌ای به گوش می‌رسد؛ در کنار اخراج والری گرگیف، رهبر اکستر روسی از ارکستر فیلارمونیک مونیخ و سپس ارکستر لا اسکالای میلان به دلیل عدم موضع‌گیری در برابر تهاجم روسیه به اوکراین، ارکستر فیلارمونیک زاگرب خبر داده است که آثار چایکوفسکی، آهنگ‌ساز قرن ۱۹ روسی را از کنسرت خود حذف کردند.
در موردی مضحک‌تر، یک شیرینی‌فروشی زنجیره‌ای در آلمان در حرکتی جمهوری اسلامی‌وار واژه‌ی «روس» را از ابتدای شیرینی russischer zupfkuchen حذف کرد که یادآور شاهکار تغییر نام «شیرینی دانمارکی» به «شیرینی گل‌محمدی» است. البته این شیرینی‌فروشی نیز پس از سیل واکنش‌ها از تصمیم خود عقب نشست. ولی این تحریم‌ها به انسان‌های روسی نیز محدود نماند و گربه‌های روسی نیز با تصمیم فدراسیون بین‌المللی گربه از شرکت در رقابت‌های بین‌المللی منع شدند.
نهادهای مختلف در حال ربودن گوی سبقت از یکدیگر در مورد تحریم و حذف هر چیزی که به روسیه ارتباط دارد هستند. حال این شکل از تحریم‌ها نه‌تنها به حدی از معادلات خارجند که هیچگونه بازدارندگی‌ای از ادامه‌ی جنگ به وجود نمی‌آورد، بلکه به شکلی از روس‌هراسی در عرصه‌ی عمومی دامن می‌زنند. بر اساس منطق این شکل از تحریم‌ها، دلیل تهاجم روسیه نه سیاست‌های پوتین، بلکه روس بودن پوتین است و بر همین مبنا باید هر چیزی که رگه‌ای روسی دارد از صحنه‌ی جهانی حذف گردد. این شکل از تحریم‌ها، سویه‌ی دیگری از آنچیزی است که در اظهارات کارشناسان، خبرنگاران و حتی سیاست‌مداران غربی در مورد پناهندگان بلوند و چشم آبی نمودی عریان یافته بود؛ عفونتِ نژادپرستی. معدود عقب‌نشینی‌هایی که در این مورد نیز اعمال شد مانند عذرخواهی خبرنگار سی‌بی‌اس خبر یک چیز می‌دهد. نژادپرستی به حدی در آنان درونی شده است که بعضاً متوجه معنای افکار چرکین خود نمی‌شوند و فراموش می‌کنند که برای حفظ ظاهر متمدن خود هم که شده نباید اینقدر عریان آن را نمایان کنند.
#اوکراین
#روسیه
#جنگ
#تحریم
@sarkhatism
Forwarded from نقد
▫️ جنگ و چپ
نوشته‌ی: مارچلو موستو
ترجمه‌ی: دلشاد عبادی
5 آوریل 2022
🔸 پایان جنگ سرد نه از میزان مداخله در امور دیگر کشورها کاست و نه آزادی مردم را در انتخاب رژیم سیاسی‌ای که تحت آن زندگی می‌کردند، افزایش داد. جنگ‌های متعددی که ایالات متحد در بیست و پنج سال گذشته حتی بدون دستور سازمان ملل متحد برپا کرد و به نحو یاوه‌ای «بشردوستانه» تعریف می‌شدند، و باید به آن‌ها شکل‌های جدید کشمکش، تحریم‌های غیرقانونی و محدودیت‌های سیاسی، اقتصادی و رسانه‌ای را افزود، نشان می‌دهد که تقسیم دوقطبی جهان بین دو ابرقدرت، جای خود را به عصر آزادی و پیشرفت وعده داده‌شده با شعار نئولیبرالی «نظم نوین جهانی» نداد. در این زمینه، بسیاری از نیروهای سیاسی که زمانی مدعی ارزش‌های چپ بودند، به طرفداران بسیاری از جنگ‌ها پیوستند. این نیروها هر بار از کوزوو تا عراق و افغانستان ــ چند جنگ اصلی ناتو از زمان فروپاشی دیوار برلین ــ از مداخله‌ی مسلحانه حمایت کرده و کمتر و کمتر از راست‌ها متمایز شده‌اند.
🔸 جنگ روسیه و اوکراین دوباره چپ را با این دوراهی مواجه کرده است که چگونه باید در زمانی که حاکمیت یک کشور موردحمله قرار می گیرد واکنش نشان دهد. عدم محکومیت حمله روسیه به اوکراین یک اشتباه سیاسی از سوی دولت ونزوئلا است و باعث می‌شود که تقبیح اقدامات تجاوزکارانه‌ی احتمالی ایالات متحد در آینده کمتر باورکردنی به نظر برسد. درست است که همان‌طور که مارکس در سال 1860 به فردیناند لاسال نوشت، «در سیاست خارجی، با استفاده از کلمات کلیدی مانند ”ارتجاعی“ و ”انقلابی“ چیز دندان‌گیری به دست نمی‌آید» ــ یعنی ممکن است آن‌چه «به لحاظ سوبژکتیو ارتجاعی است [یا ممکن است ثابت شود ارتجاعی است] از لحاظ ابژکتیو در سیاست خارجی انقلابی باشد.» اما نیروهای چپ باید از سده‌ی بیستم می‌آموختند که اتحاد «با دشمنِ دشمن من» اغلب منجر به توافقات معکوسی می‌شود، به ویژه هنگامی که، مانند زمان ما، جبهه‌ی مترقی از نظر سیاسی ضعیف و از لحاظ نظری سردرگم است و از حمایت بسیج توده‌ای برخوردار نیست.
🔸 تفکر کسانی که مخالف ناسیونالیسم روسیه و اوکراین و هم‌چنین مخالف گسترش ناتو هستند، دلیلی بر بلاتکلیفی سیاسی یا ابهام نظری نیست. در هفته‌های اخیر، تعدادی از کارشناسان توضیحاتی درباره‌ی ریشه‌های درگیری ارائه کرده‌اند (که به‌هیچ‌وجه از بربریت تهاجم روسیه نمی‌کاهد) و موضع کسانی که سیاست عدم‌تعهد را پیشنهاد می‌کنند مؤثرترین راه برای پایان دادن به جنگ در سریع‌ترین زمان ممکن و تضمین کمترین شمار قربانیان است. مسئله این نیست که مانند «جان‌های زیبا» غرق‌شده در ایده‌آلیسم انتزاعی رفتار کنیم که هگل فکر می‌کرد نمی‌توانند به واقعیت بالفعل تضادهای زمینی توجه کنند. برعکس: نکته این است که واقعیت را تنها پادزهر واقعی برای گسترش نامحدود جنگ بدانیم. صداهایی که خواستار سربازگیری بیشتر هستند، یا کسانی که مانند نماینده‌ی عالی سیاست خارجی و سیاست امنیتی اتحادیه‌ی اروپا فکر می‌کنند که وظیفه‌ی اروپا تأمین «سلاح‌های لازم برای جنگ» به اوکراینی‌هاست، پایانی ندارد. اما برخلاف این مواضع، لازم است فعالیت دیپلماتیک بی‌وقفه بر اساس دو نکته‌ی قطعی دنبال شود: تنش‌زدایی و بی‌طرفی اوکراین مستقل.
🔸 جنگ برای چپ نمی‌تواند بنا به قول معروف کلاوزویتس «ادامه‌ی سیاست با ابزارهای دیگر» باشد. در واقع، این فقط شکست سیاست را تأیید می‌کند. اگر چپ می‌خواهد هژمونیک باشد و نشان دهد که می‌تواند از تاریخش برای وظایف امروزی استفاده کند، باید واژه‌های «ضدنظامی‌گرایی» و «نه به جنگ!» را بر پرچم‌های خود به‌نحو ماندگاری بنویسد.
🔹متن کامل این مقاله را در لینک زیر بخوانید:
https://wp.me/p9vUft-2Uv
#مارچلو_موستو #دلشاد_عبادی
#اوکراین #جنگ
👇🏽
🖋@naghd_com
نوشته‌ی: مارچلو موستو
ترجمه‌ی: دلشاد عبادی
5 آوریل 2022
🔸 پایان جنگ سرد نه از میزان مداخله در امور دیگر کشورها کاست و نه آزادی مردم را در انتخاب رژیم سیاسی‌ای که تحت آن زندگی می‌کردند، افزایش داد. جنگ‌های متعددی که ایالات متحد در بیست و پنج سال گذشته حتی بدون دستور سازمان ملل متحد برپا کرد و به نحو یاوه‌ای «بشردوستانه» تعریف می‌شدند، و باید به آن‌ها شکل‌های جدید کشمکش، تحریم‌های غیرقانونی و محدودیت‌های سیاسی، اقتصادی و رسانه‌ای را افزود، نشان می‌دهد که تقسیم دوقطبی جهان بین دو ابرقدرت، جای خود را به عصر آزادی و پیشرفت وعده داده‌شده با شعار نئولیبرالی «نظم نوین جهانی» نداد. در این زمینه، بسیاری از نیروهای سیاسی که زمانی مدعی ارزش‌های چپ بودند، به طرفداران بسیاری از جنگ‌ها پیوستند. این نیروها هر بار از کوزوو تا عراق و افغانستان ــ چند جنگ اصلی ناتو از زمان فروپاشی دیوار برلین ــ از مداخله‌ی مسلحانه حمایت کرده و کمتر و کمتر از راست‌ها متمایز شده‌اند.
🔸 جنگ روسیه و اوکراین دوباره چپ را با این دوراهی مواجه کرده است که چگونه باید در زمانی که حاکمیت یک کشور موردحمله قرار می گیرد واکنش نشان دهد. عدم محکومیت حمله روسیه به اوکراین یک اشتباه سیاسی از سوی دولت ونزوئلا است و باعث می‌شود که تقبیح اقدامات تجاوزکارانه‌ی احتمالی ایالات متحد در آینده کمتر باورکردنی به نظر برسد. درست است که همان‌طور که مارکس در سال 1860 به فردیناند لاسال نوشت، «در سیاست خارجی، با استفاده از کلمات کلیدی مانند ”ارتجاعی“ و ”انقلابی“ چیز دندان‌گیری به دست نمی‌آید» ــ یعنی ممکن است آن‌چه «به لحاظ سوبژکتیو ارتجاعی است [یا ممکن است ثابت شود ارتجاعی است] از لحاظ ابژکتیو در سیاست خارجی انقلابی باشد.» اما نیروهای چپ باید از سده‌ی بیستم می‌آموختند که اتحاد «با دشمنِ دشمن من» اغلب منجر به توافقات معکوسی می‌شود، به ویژه هنگامی که، مانند زمان ما، جبهه‌ی مترقی از نظر سیاسی ضعیف و از لحاظ نظری سردرگم است و از حمایت بسیج توده‌ای برخوردار نیست.
🔸 تفکر کسانی که مخالف ناسیونالیسم روسیه و اوکراین و هم‌چنین مخالف گسترش ناتو هستند، دلیلی بر بلاتکلیفی سیاسی یا ابهام نظری نیست. در هفته‌های اخیر، تعدادی از کارشناسان توضیحاتی درباره‌ی ریشه‌های درگیری ارائه کرده‌اند (که به‌هیچ‌وجه از بربریت تهاجم روسیه نمی‌کاهد) و موضع کسانی که سیاست عدم‌تعهد را پیشنهاد می‌کنند مؤثرترین راه برای پایان دادن به جنگ در سریع‌ترین زمان ممکن و تضمین کمترین شمار قربانیان است. مسئله این نیست که مانند «جان‌های زیبا» غرق‌شده در ایده‌آلیسم انتزاعی رفتار کنیم که هگل فکر می‌کرد نمی‌توانند به واقعیت بالفعل تضادهای زمینی توجه کنند. برعکس: نکته این است که واقعیت را تنها پادزهر واقعی برای گسترش نامحدود جنگ بدانیم. صداهایی که خواستار سربازگیری بیشتر هستند، یا کسانی که مانند نماینده‌ی عالی سیاست خارجی و سیاست امنیتی اتحادیه‌ی اروپا فکر می‌کنند که وظیفه‌ی اروپا تأمین «سلاح‌های لازم برای جنگ» به اوکراینی‌هاست، پایانی ندارد. اما برخلاف این مواضع، لازم است فعالیت دیپلماتیک بی‌وقفه بر اساس دو نکته‌ی قطعی دنبال شود: تنش‌زدایی و بی‌طرفی اوکراین مستقل.
🔸 جنگ برای چپ نمی‌تواند بنا به قول معروف کلاوزویتس «ادامه‌ی سیاست با ابزارهای دیگر» باشد. در واقع، این فقط شکست سیاست را تأیید می‌کند. اگر چپ می‌خواهد هژمونیک باشد و نشان دهد که می‌تواند از تاریخش برای وظایف امروزی استفاده کند، باید واژه‌های «ضدنظامی‌گرایی» و «نه به جنگ!» را بر پرچم‌های خود به‌نحو ماندگاری بنویسد.
🔹متن کامل این مقاله را در لینک زیر بخوانید:
https://wp.me/p9vUft-2Uv
#مارچلو_موستو #دلشاد_عبادی
#اوکراین #جنگ
👇🏽
🖋@naghd_com
نقد: نقد اقتصاد سیاسی - نقد بتوارگی - نقد ایدئولوژی
جنگ و چپ
نوشته‌ی: مارچلو موستو ترجمه‌ی: دلشاد عبادی جنگ برای چپ نمی‌تواند بنا به قول معروف کلاوزویتس «ادامه‌ی سیاست با ابزارهای دیگر» باشد. در واقع، این فقط شکست سیاست را تأیید می‌کند. اگر چپ می‌خواهد هژمو…
Forwarded from راهکار سوسیالیستی
🔴 چه کسی با فاشیسم می‌جنگد؟
☑️ نقدی بر ادعای مبارزه با فاشیسم توسط روسیه
🔷 زمانی که روسیه تهاجم خود به اوکراین را آغاز کرد، ولادیمیر پوتین یک سخنرانی عجیب ایراد کرد و در آن گفت که می خواهد کشور همسایه را “نازی زدایی” کند. به عبارتی، این جنگ وحشیانه قرار است معادل دفاع قهرمانانه شوروی در برابر آلمان نازی قلمداد شود.
🔶 دولت روسیه یک دولت سرمایه‌داری انحصاری و فاسد است که به نفع یک مشت الیگارشی حکومت می‌کند که ایدئولوژی مدنظرشان «اوراسیاگرایی» است. این اندیشه‌ای است که تئوریسین آن الکساندر دوگین، اندیشمند محبوب پوتین است که به شدت مورد علاقه‌ی روحانیت بنیادگرای ساکن در قم هم هست.
🔷 به جز این دولت روسیه روابط بسیار نزدیکی با رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور فاشیست ترکیه دارد و از رژیم سرکوبگر ایران همه‌جور حمایتی می‌کند. رژیم روسیه دستکم حامی ۱۵ حزب فاشیستی و فوق ناسیونالیست در اتحادیه‌ی اروپا ست و نشست‌های منظمی با آن‌ها در روسیه برگزار می‌کند. از آن جمله میتوان به حزب نوفاشیستی دموکراتیک ملی آلمان و آلترناتیو برای آلمان در کشور آلمان، لِگا نُرد در ایتالیا، جبهه‌ی ملی مارین لوپن در فرانسه و یوبیک در مجارستان اشاره کرد. در سال ۲۰۱۴ اولین بانک چک-روسی که پیوندهای نزدیکی با کرملین پوتین دارد، ۹ میلیون یورو به جبهه‌ی ملی فاشیست فرانسه داد تا خرج کارزارهای انتخاباتی کند.
ادامه مطلب در لینک زیر:
https://www.s-rahkar.org/2022/04/16/7459/#more-7459
#فاشیسم
#جنگ_اوکراین
#پوتین
@srahkar
☑️ نقدی بر ادعای مبارزه با فاشیسم توسط روسیه
🔷 زمانی که روسیه تهاجم خود به اوکراین را آغاز کرد، ولادیمیر پوتین یک سخنرانی عجیب ایراد کرد و در آن گفت که می خواهد کشور همسایه را “نازی زدایی” کند. به عبارتی، این جنگ وحشیانه قرار است معادل دفاع قهرمانانه شوروی در برابر آلمان نازی قلمداد شود.
🔶 دولت روسیه یک دولت سرمایه‌داری انحصاری و فاسد است که به نفع یک مشت الیگارشی حکومت می‌کند که ایدئولوژی مدنظرشان «اوراسیاگرایی» است. این اندیشه‌ای است که تئوریسین آن الکساندر دوگین، اندیشمند محبوب پوتین است که به شدت مورد علاقه‌ی روحانیت بنیادگرای ساکن در قم هم هست.
🔷 به جز این دولت روسیه روابط بسیار نزدیکی با رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور فاشیست ترکیه دارد و از رژیم سرکوبگر ایران همه‌جور حمایتی می‌کند. رژیم روسیه دستکم حامی ۱۵ حزب فاشیستی و فوق ناسیونالیست در اتحادیه‌ی اروپا ست و نشست‌های منظمی با آن‌ها در روسیه برگزار می‌کند. از آن جمله میتوان به حزب نوفاشیستی دموکراتیک ملی آلمان و آلترناتیو برای آلمان در کشور آلمان، لِگا نُرد در ایتالیا، جبهه‌ی ملی مارین لوپن در فرانسه و یوبیک در مجارستان اشاره کرد. در سال ۲۰۱۴ اولین بانک چک-روسی که پیوندهای نزدیکی با کرملین پوتین دارد، ۹ میلیون یورو به جبهه‌ی ملی فاشیست فرانسه داد تا خرج کارزارهای انتخاباتی کند.
ادامه مطلب در لینک زیر:
https://www.s-rahkar.org/2022/04/16/7459/#more-7459
#فاشیسم
#جنگ_اوکراین
#پوتین
@srahkar