سرخط
Photo
🔴 مردم علیه طالبان و دولت
جنگ دائمی با طالبان همچون نعمت برای دولت
🔺طالبان (یا طالبها) اکنون نزدیک به سی سال است که نام منحوس خویش را با تحولات سیاسی افغانستان پیوند داده است و این پیوند به حدی است که محمد جواد ظریف، وزیر خارجهی خندان محبوب اصلاحطلبان حکومتی ایران وقیحانه آنان را بخشی از سنت و جامعهی افغانستان بداند که هر شکلی از آیندهنگری برای این سرزمین بدون تصور آنها ممکن نباشد! از هنگام جهاد اسلامی علیه حکومت دستنشاندهی شوروی تا قوام گرفتن طالبان به همت پاکستان و آمریکا به منظور توسعهی عمق استراتژیک آمریکا در خاورمیانه، قهر و آشتی دولتهای مهاجمی چون آمریکا و ایران و پاکستان با طالبان، روزگار مردم افغانستان را سیاه کرده است.
🔺این روزها هراس از یک جنگ داخلی دیگر (سالهای ۱۹۹۲-۱۹۹۶) مردم افغانستان را بیش از پیش نگران کرده است. اما نگرانی از چه؟ دولتهای مختلف افغانستان از ۲۰۰۶ به این سو عملا نتوانستند بر تمام خاک افغانستان مسلط باشند و تو گویی در یک توافق عملا پذیرفتهاند که زمامداری برخی از ولایات از آنِ طالبان باشد. وضعیت تراژیک-مُضحک امروز که ولسوالیها (شهرستانها) افغانستان یکی پس از دیگری در حال سقوط به نفع طالبان هستند (دستکم در ۱۵ ولایت جنگ است)، بسیاری را به این شک و شبهه انداخته که «آیا این یک بازی حساب شده از سوی حکومت نیست؟ مگر پس از انتخابات ۲۲ مه ۲۰۲۰ (۳ خرداد ۱۳۹۹)، ژنرال دوستم به اشرف غنی اعلام نکرده بود که "اگر به من نیروی کافی بدهی ظرف مدت شش ماه طالبان را شکست خواهم داد." خب چرا در حالی که هم از حیث بودجه و هم از حیث نیرو، چنین کاری ممکن است، اتفاقی نمیافتد؟!»
🔺اکنون برای عموم مردمی که آشفته و خشمگین از مرگ عزیزانشان به دست طالبان، پُرسشهایی نظیر پُرسش فوق را میپرسند، دیگر مُسجل شده که برای اندکی آرامش چارهای جز تن دادن به نبردی سهمگین ندارند. گُل بیبی، پیرزن ۸۰ سالهای که ۹ تن از اعضای خانوادهاش را توسط داعش یا طالبان از دست داده، از همین جنس مردمان است که اسلحه به دست آمادهی به درک واصل کردن طالبهاست (طالبان در این عقیده با داعشیها شریکاند که کشته شدنشان توسط یک زن باعث میشود به جهنم بروند). یکی از فرماندهان پلیس محلی ولایت جوزجان میگوید که تعدادی از زنان نزدش آمدند و گفتند که در صورتی برای آنان سلاح و مهمات فراهم نشود، خودشان را پیش از این که توسط گروه طالبان و داعش کشته شوند، از بین خواهند برد.
🔺در حالی که از فوریه ۲۰۲۰ آمریکا با بستن توافقی با طالبان (بدون حضور دولت افغانستان) عملا دست این گروه را برای توسعهی حوزهی نفوذش در داخل کشور باز گذاشت، حکومت افغانستان که در جنون قدرتطلبی اشرف غنی و عبدالله عملا به دستآموزِ پروژهای ایران و آمریکا بدل شده است، جزئی از بحران طالبان است. به نظر میرسد نیروهای مردمی آمادهی رزمی که در ولایات مختلف اسلحه بهدست گرفتهاند تا علیه طالبان بجنگند، دیگر باور کردند که دولت از عمد به گونهای بیعمل در حال ظاهر شدن است.
🔺تو گویی که جنگ دائمی با طالبان در حکم نعمتی شده است برای حکومت افغانستان؛ همچنان که جنگ با عراق در دههی شصت «نعمت»ی بود برای جمهوری اسلامی ایران.
#جنگ_دائمی_طالبان_نعمت_برای_دولت
#گلبیبی_زنان_افغانستان
@sarkhatism
جنگ دائمی با طالبان همچون نعمت برای دولت
🔺طالبان (یا طالبها) اکنون نزدیک به سی سال است که نام منحوس خویش را با تحولات سیاسی افغانستان پیوند داده است و این پیوند به حدی است که محمد جواد ظریف، وزیر خارجهی خندان محبوب اصلاحطلبان حکومتی ایران وقیحانه آنان را بخشی از سنت و جامعهی افغانستان بداند که هر شکلی از آیندهنگری برای این سرزمین بدون تصور آنها ممکن نباشد! از هنگام جهاد اسلامی علیه حکومت دستنشاندهی شوروی تا قوام گرفتن طالبان به همت پاکستان و آمریکا به منظور توسعهی عمق استراتژیک آمریکا در خاورمیانه، قهر و آشتی دولتهای مهاجمی چون آمریکا و ایران و پاکستان با طالبان، روزگار مردم افغانستان را سیاه کرده است.
🔺این روزها هراس از یک جنگ داخلی دیگر (سالهای ۱۹۹۲-۱۹۹۶) مردم افغانستان را بیش از پیش نگران کرده است. اما نگرانی از چه؟ دولتهای مختلف افغانستان از ۲۰۰۶ به این سو عملا نتوانستند بر تمام خاک افغانستان مسلط باشند و تو گویی در یک توافق عملا پذیرفتهاند که زمامداری برخی از ولایات از آنِ طالبان باشد. وضعیت تراژیک-مُضحک امروز که ولسوالیها (شهرستانها) افغانستان یکی پس از دیگری در حال سقوط به نفع طالبان هستند (دستکم در ۱۵ ولایت جنگ است)، بسیاری را به این شک و شبهه انداخته که «آیا این یک بازی حساب شده از سوی حکومت نیست؟ مگر پس از انتخابات ۲۲ مه ۲۰۲۰ (۳ خرداد ۱۳۹۹)، ژنرال دوستم به اشرف غنی اعلام نکرده بود که "اگر به من نیروی کافی بدهی ظرف مدت شش ماه طالبان را شکست خواهم داد." خب چرا در حالی که هم از حیث بودجه و هم از حیث نیرو، چنین کاری ممکن است، اتفاقی نمیافتد؟!»
🔺اکنون برای عموم مردمی که آشفته و خشمگین از مرگ عزیزانشان به دست طالبان، پُرسشهایی نظیر پُرسش فوق را میپرسند، دیگر مُسجل شده که برای اندکی آرامش چارهای جز تن دادن به نبردی سهمگین ندارند. گُل بیبی، پیرزن ۸۰ سالهای که ۹ تن از اعضای خانوادهاش را توسط داعش یا طالبان از دست داده، از همین جنس مردمان است که اسلحه به دست آمادهی به درک واصل کردن طالبهاست (طالبان در این عقیده با داعشیها شریکاند که کشته شدنشان توسط یک زن باعث میشود به جهنم بروند). یکی از فرماندهان پلیس محلی ولایت جوزجان میگوید که تعدادی از زنان نزدش آمدند و گفتند که در صورتی برای آنان سلاح و مهمات فراهم نشود، خودشان را پیش از این که توسط گروه طالبان و داعش کشته شوند، از بین خواهند برد.
🔺در حالی که از فوریه ۲۰۲۰ آمریکا با بستن توافقی با طالبان (بدون حضور دولت افغانستان) عملا دست این گروه را برای توسعهی حوزهی نفوذش در داخل کشور باز گذاشت، حکومت افغانستان که در جنون قدرتطلبی اشرف غنی و عبدالله عملا به دستآموزِ پروژهای ایران و آمریکا بدل شده است، جزئی از بحران طالبان است. به نظر میرسد نیروهای مردمی آمادهی رزمی که در ولایات مختلف اسلحه بهدست گرفتهاند تا علیه طالبان بجنگند، دیگر باور کردند که دولت از عمد به گونهای بیعمل در حال ظاهر شدن است.
🔺تو گویی که جنگ دائمی با طالبان در حکم نعمتی شده است برای حکومت افغانستان؛ همچنان که جنگ با عراق در دههی شصت «نعمت»ی بود برای جمهوری اسلامی ایران.
#جنگ_دائمی_طالبان_نعمت_برای_دولت
#گلبیبی_زنان_افغانستان
@sarkhatism