🔴 امروز هم سیل مشهد را فرا گرفت؛ نتیجه‌ی خشم طبیعت یا سودمحوری حاکمیت؟

هنوز آثار و تبعات سیل روز چهارشنبه ۲۶ اردیبهشت در مشهد کاملا مشخص نشده است که بعد از ظهر امروز ۲۹ اردیبهشت دوباره سیلاب خیابان‌های مشهد را فراگرفت. طبق آخرین آمار اعلامی در نتیجه‌ی بارش حدود ۳۸.۵ میلی‌متر در کمتر از ۴۰ دقیقه در چهارشنبه، دستکم ۱۲ نفر کشته و حدود ۱۵۰ خانوار آواره و به کمپ اسکان اضطراری کشانده شدند. از دیگر خسارات مالی هنوز اطلاع دقیقی در دسترس نیست. از نتیجه‌ی سیلاب امروز نیز هنوز جز تصاویر منتشر شده خبری در دسترس نیست.

سیل مشهد در نتیجه‌ی باران خارق‌العاده‌ای اتفاق نیافتاد. فارغ از آن که هیچکدام از نهادهای مسئول، مدیریت سیلاب و روان‌آب‌ها را وظیفه‌ی خود نمی‌داند، با تسهیل و تسریع روند ساخت و ساز بر روی مسیل‌ها و آبراهه‌های دامنه‌ی کوهستان زندگی و زیست مردم را قربانی سودمحوری خود می‌کنند. از ابتدای دهه‌ی ۵۰ ساخت و سازهای در کمربند جنوبی و حاشیه‌های مشهد آغاز شد و مدیران شهری با صدور مجوز آن را تسهیل کردند. از اواخر دهه‌ی ۸۰ نیز راه‌آبه‌های قدیمی در کوهپایه‌های خلج در جنوب‌ شرقی مشهد برای ادامه‌ی ساخت و ساز مسدود شد. از طرفی «کشف‌رود» که طی سالیان گذشته نقش عبوردهنده‌ی سیلاب‌های فصلی شمال شهر مشهد را بر عهده داشت با ساخت و سازهای بی‌رویه در مجاورت و حریمش و حتی بخشا در بسترهای خشک آن دستخوش دستکاری و تغییر شده و بنای پل‌های غیراصولی روی آن هم این امر را تشدید کرده است. از طرف دیگر همین چندی پیش رودخانه‌ی «چهل‌بازه»، پر‌آب‌ترین سرشاخه‌ی کشف‌رود، عنوان «نخستین رودخانه‌ی خصوصی کشور» را به خود اختصاص داده و باید منتظر ساخت و سازهای بیشتر در مجاورت و حریم آن باشیم.

منطق چپاول‌گرایانه، سودمحور و ضدمردمی حاکم اصلی‌ترین مقصر این فجایع است. مسئولین شهری و کشوری، اگر از درِ کتمان ماجرا و تقلیل سیلی خانمان‌برانداز به «آب‌گرفتگی جزئی» وارد نشوند، مشغول غافل‌گیری از سیل هستند. مسئولینی که فارغ از نقششان در تخریب حاشیه‌ی رودخانه‌ها و نیزارها و بیدزارهایی که سیل را کنترل می‌کنند و نادیده گرفتن حریم رودخانه، در مدیریت جهادی بحران نیز مثال‌زدنی عمل می‌کنند. با وجود این که به نسبت بسیاری از کشورها کمتر با باران‌های سیل‌آسا مواجه هستیم، اما در ۲۰ کشور اول دنیا از نظر خسارات ناشی از سیل ایستاده‌ایم. در هر صورت طبیعت انتقام خود را از این تخریب‌گری‌ها می‌گیرد، اما طبق همان سیاست‌ها باز هم این فرودستان هستند که در خط مقدم فاجعه قرار می‌گیرند.

*تصاویر سیلاب مربوط به امروز است.

#سیل
#مشهد
#جمهوری_بحران
#جمهوری_چپاول
@sarkhatism

🔴 سه خواسته ی مهم فرهنگیان برای نجات #صندوق_ذخیره_فرهنگیان
✍️مسعود فرهیخته

۱ - شفاف سازی آخرین صورت وضعیت اعضاء بر اساس چهار نکته مهم ( آورده عضو + واریزی سهم دولت خاتمی طبق قانون + سودهای حاصله سهام عضو + رسیدگی به تخلفات غیرقانونی دولت های احمدی نژاد؛ روحانی و رئیسی در خصوص عدم واریز سهم دولت به حساب فرهنگیان عضو صندوق ذخیره فرهنگیان).

۲ - انتقال ارزش مالکانه سهام تمامی شرکت ها و هلدینگ های صندوق ذخیره فرهنگیان طبق نظریه کارشناسی و توسط منتخبین واقعی سهامداران به معلمان عضو به نسبت آورده و سرمایه آنان.

۳ - تغییر اساسنامه صندوق از مدیریت بر مبنای هیات امنایی ( منتصبین دولتی و حذف مدیران نالایق)
به
مدیریت بر مبنای هیات مدیره ( منتخبین واقعی معلمان).

قابل ذکر است که صندوق ذخیره فرهنگیان با داشتن سهام حدود ۵۰ شرکت در گروهای: پتروشیمی و انرژی؛ مالی و سرمایه گذاری؛ شرکت های ساختمانی و خدماتی بعنوان یکی از بزرگترین صندوق های سرمایه گذاری ایران محسوب می شود.

🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران

🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra

📍اخبار، نظرات و انتقادات خود در حوزه مسایل صنفی و آموزشی را از طریق آی‌دی زیر برای درج در کانال ارسال کنید 👇
🆔 @kashowranews

🔴 الهه محمدی جایزه‌ی آزادی مطبوعاتی «خوزه کوزو» را به پابلو گونزالس، وائل الدحدوح و تمام روزنامه‌نگاران فلسطینی تقدیم کرد

خوزه کوزو، روزنامه‌نگار اسپانیایی در آوریل سال ۲۰۰۳ در پی شلیک یک تانک آمریکایی به پانزدهمین طبقه هتل فلسطین در بغداد که خبرنگاران خارجی در آن اسکان یافته بودند، کشته شد و پس از آن هرساله جایزه‌ی آزادی مطبوعاتی به یادبود او به روزنامه‌نگارانی از سراسر جهان تقدیم می‌شود. این جایزه در سال ۲۰۱۱ نیز به جولیان آسانژ، بنیانگذار ویکی‌لیکس تقدیم شده بود. الهه محمدی و نیلوفر حامدی مشترکا برنده بیست‌ویکمین دوره‌ی این جایزه شدند. حالا الهه محمدی جایزه‌ی خود را به پابلو گونزالس، وائل الدحدوح و تمام روزنامه‌نگاران فلسطینی تقدیم کرد. او در پیامی به برگزارکنندگان این جایزه، ضمن ابراز تسلیت قلبی به مناسبت بیست و یکمین سال درگذشت خوزه کوزو، نوشته:

«به‌ عنوان یکی از برندگان این جایزه، مایلم آن را به پابلو گونزالس، روزنامه‌نگار شجاع اسپانیایی که در فوریه ۲۰۲۲ در حال پوشش فاجعه انسانی در مرز لهستان و اوکراین بازداشت شد، تقدیم کنم. در این دوران پرچالش فکرم همراه اوست. همچنین این جایزه را به وائل الدحدوح و همه روزنامه‌نگاران فلسطینی تقدیم می‌کنم که برای جلب توجه نسبت به وضعیت غزه فداکاری‌های بزرگی انجام داده‌اند. جهانی آرزو می‌کنم که روزنامه‌نگاران بتوانند در آن در امنیت و آزادانه کار کنند. مخصوصا آن‌ها که شجاعانه سرکوب را گزارش می‌کنند و از این‌ که به سکوت واداشته شوند سر باز می‌زنند».

در وضعیتی که از یک سو طبق آمارهای منتشر شده از هفتم اکتبر تاکنون نزدیک به ۱۵۰ روزنامه‌نگار، خبرنگار و کارمند رسانه‌ای در غزه و جریان کار خود کشته شدند و از سوی دیگر خونشوران ارتش اسرائیل در تلویزیون صدای صهیونیسم (ایران‌اینترنشنال سابق) از نشست ژنو جایزه‌ی «شجاعت» دریافت می‌کنند، امثال الهه محمدی‌ها کمیاب و ارزشمندند. آنانی که همواره تلاش می‌کنند در حرفه‌ی خود بر ارزش‌های انسانی خود بایستند؛ خواه در هنگامه‌ی قیام ژینا در کنار مردم و در برابر حکومتی سرکوبگر و خونریز، خواه در هنگامه‌ی نسل‌کشی غزه در کنار ستمدیدگان و در برابر هجمه‌ی دراکولاهای وطنی و بین‌المللی.

#الهه_محمدی
#روزنامه_نگاران
#خبرنگاران
#فلسطین
#غزه
#علیه_اشغال
#علیه_نسل_کشی
@sarkhatism

🔴 نامه‌ی شریفه محمدی از زندان لاکان رشت در خصوص وضعیتش

لحظاتی هستند که هرگز از یاد نخواهم برد در این شش ماه ساعاتی بودند که بر من سخت و سنگین گذشتند اما هیچ !!! گاه نگریستم.
هنگامی که با صورت کبود برگه های بازجویی بر سرم کوبیده می شد!!
هنگامی که بعد از سه ماه از انفرادی به بند عمومی منتقل شدم و یا زمانی که بعد از سه ماه آیدین عزیزم را در آغوش گرفتم و هنگام دیدن سیروس در اولین ملاقات بعد از انفرادی که با دیدن چهره خندان من اشکهایش جاری شده بود.و... بله هرگز این وقایع از یادم نخواهند رفت.
و حالا دیروز ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۳ نگاههای منتظر و نگران مادر و خواهرم که انتظار داشتند مرا حضوری ملاقات نمایند از یادم نخواهد رفت. آنها از راه دور با پاهای ورم کرده و درد آلود به تنهایی
آمده بودند تا مرا در آغوش خود بگیرند. اما به آنها اجازه داده نشد، مادرم توصیه میکرد که شریفه ناراحت نباش و چیزی نگو تا اذیتت نکنند!!

اما من فریاد زدم تا هم مادرم و هم دیگران بشنوند و متوجه گردند که من فرزند پدر و مادری هستم که به من آموخته اند در مقابل ظلم وبی عدالتی سکوت نکنم!!

هنگامی که بعد از سه ماه وارد بند عمومی شدم ، دلم عجیب گرفته بود. با شنیدن این جمله که دلت را پیش عزیزانی بگذار که در شرایط سخت و دشوار تری بوده اند آرامشی مرا فرا گرفت که با امیدی بیشتر از پیشن این روزها را سپری کنم این چند خط را نوشتم برای اینکه به خانواده و دوستان عزیزم بگویم دوستتان دارم به قول آیدین به اندازه کهکشان ها دوستتان دارم.

شریفه محمدی
بند قرنطینه تبعید گاه لاکان رشت

از صفحه اینستاگرام سیروس فتحی

#شریفه_محمدی
#زندانی_سیاسی
#زندان_لاکان_رشت
#جمهوری_سرکوب
@sarkhatism

🔴 دستکم دوازده تن از جمله دو زن و یک کودک‌مجرم در بامداد امروز اعدام شدند

بامداد امروز شنبه ۲۹ اردیبهشت، منابع مختلف حقوق‌ بشری از اعدام ۱۲ زندانی در ۵ زندان به دار آویخته شدند.

پروین موسوی ۵۰ ساله و اهل مراغه از ۴ سال قبل، منصور ناصری ۴۵ ساله و اهل بوکان از ۶ سال قبل، پرویز قاسمی ۳۵ ساله و اهل ارومیه از ۴ سال قبل، یوسف سعیدی‌ ۳۲ ساله و اهل ارومیه از ۴ سال قبل و رامین لوندی‌پور ۲۷ ساله و اهل ارومیه از ۴ سال پیش و یک زندانی دیگری با فامیلی جبلی (نام نامشخص) اهل تبریز از ۵ سال قبل در زندان ارومیه به سر می‌بردند و سحرگاه امروز حکم اعدامشان به اجرا درامد. همگی این ۶ تن در پرونده‌هایی جداگانه با اتهامات مرتبط با مواد مخدر حکم اعدام دریافت کرده بودند. پیشتر صالح قاسمی، پدر پرویز قاسمی و رشید لوندی‌پور به همین اتهام اعدام شده بودند. همچنین آرش صادقی نیز در صفحه‌ی ایکس خود در خصوص وضعیت پروین موسوی نوشته بود «خانم پروین موسوی زندانی مبتلا به سرطان، از ۴ سال پیش درحالی به اعدام (مواد مخدر) محکوم شد که نمی‌دانست چه چیزی را حمل می‌کند. به وی گفته شده بود، چیزی که حمل می‌کند دارو می‌باشد، درحالی که ۵ کیلو مورفین به او داده بودند تا در ازای یک میلیون برایشان جابه‌جا کند. فی‌الواقع خانم موسوی بخاطر یک میلیون تومان حکم اعدام دریافت کرده است. او خانواده فقیری دارد. صبح پنجشنبه ۲۷ اردیبهشت در حالی او را برای بار دوم به سلول انفرادی پیش از اعدام منتقل شده که پیشتر محسنی اژه‌ای در مقابل همه زندانیان قول آزادی او را داده بود».

از سوی دیگر در زندان سلماس نیز سه زندانی در بامداد امروز اعدام شدند. کاوه باشنگه، اهل مهاباد که از ۴ سال پیش و اصغر حاجی‌زاده ۴۷ ساله و اهل سلماس که از ۵ سال پیش در زندان به سر می‌بردند به اتهامات مرتبط با مواد مخدر اعدام شدند. از هویت نفر سوم اطلاعی در دسترس نیست. در زندان مرکزی میاندوآب، رامین سعادت ۲۱ ساله و اهل روستای شامات از توابع میاندوآب، در حالی در سحرگاه امروز به اتهام قتل عمد به دار آویخته شد که در ۱۷ سالگی به این اتهام بازداشت و به اعدام محکوم شد. او از چهار سال قبل از زمان بازداشت در زندان به می‌برده است. در زندان مرکزی نیشابور، حکم اعدام فاطمه عبداللهی ۲۷ ساله و اهل نیشابور که از ۳ سال پیش به اتهام قتل در زندان به سر می‌برده نیز به اجرا درآمده است. در زندان دستگرد اصفهان نیز حکم اعدام یاسر عبداللهی به اجرا درآمده است. او روز چهار‌شنبه جهت اجرای حکم به سلول انفرادی منتقل شده بود و اتهام این زندانی نیز قتل عنوان شده است.

در سال جدید این چندمین بار است که شمار زندانیان اعدامی در یک روز دو رقمی می‌شود. هر لحظه بر سرعت ماشین کشتار جمهوری اسلامی افزوده می‌شود اما متاسفانه اعدام زندانیان جرایم غیرسیاسی حساسیت چندانی در افکار عمومی نمی‌انگیزد. فارغ از آنکه جمهوری اسلامی صلاحیت بررسی «هیچ» جرمی را ندارد، مبارزه با اصل حکم اعدام به عنوان یک حکم غیرقابل بازگشت، یکی از گام‌های مسیری است که باید برای رهایی برداشته شود. اگر یکبار برای همیشه بپذیریم که اعدام «قتل حکومتی» است، دیگر با هیچ توجیهی -چه مواد مخدر، چه قتل عمد و چه تجاوز جنسی- دست قاتل چنبره‌زده بر قدرت و تشنه‌ی خون را نخواهیم شست.

#اعدام
#نه_به_اعدام
#علیه_اعدام
#زندانیان_جرایم_عادی
@sarkhatism

🔴 ٧۵ سال حبس برای ۱۵ زن بهایی در اصفهان

طبق گزارش هرانا ۱۵ تن از اعضای جامعه‌ی بهایی در اصفهان مجموعا به ۷۵ سال حبس تعزیری، پرداخت ۷۵۰ میلیون تومان جریمه نقدی و محرومیت‌های اجتماعی محکوم شدند. آزیتا رضوانی‌خواه، شعله آشوری، مژده بهامین، بشری مطهر، سارا شکیب، سمیرا شکیب، رویا آزادخوش، نوشین همت، شورانگیز بهامین، ساناز راسته، مریم خرسندی، فیروزه راستی‌نژاد، فرخنده رضوان‌پی، مژگان پورشفیع اردستانی و نسرین خادمی قهقرخی، توسط شعبه اول دادگاه انقلاب اصفهان به اتهام «فعالیت آموزشی و تبلیغی مغایر با شرع اسلام»، هر یک به ۵ سال حبس تعزیری، پرداخت ۵۰ میلیون تومان جریمه‌ی نقدی، ۲ سال منع خروج از کشور و ۵ سال محرومیت از خدمات اجتماعی محکوم گشتند.

#جامعه_بهایی
#زندانی_عقیدتی
#جمهوری_سرکوب
@sarkhatism

🔴 رسول خادم یا دبیر؟
🖊 یا چگونه «خادم» می‌شود «تختی» اینترنشنال!


☑️ اخیرا تلویزیون اینترنشنال مبادرت به قیاس «علیرضا دبیر» و رسول خادم» کرد و در جریان این مقایسه رسما «خادم» را «جهان پهلوان تختی» زمانه خواند.
همچنین این رسانه مبادرت به نظرسنجی میان این دو تن به اعتبار مخاطبانش کرد که «خادم» ۹۸ درصد و «دبیر» ۲ درصد رأی آوردند.
رستگاری خادم از مسئولیت‌های پیشین سیاسی-ورزشی‌ای به این صورت اتفاق افتاده که:
در همه سال‌های پس از کنار رفتن از ریاست فدراسیون کشتی که در پی نامه او به علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی و اعتراض علنی به سیاست «دروغ‌گویی در قبال نهادهای بین‌المللی برای مسابقه ندادن با ورزشکاران اسرائیلی» رخ داد، با جمعی از کشتی‌گیران بازنشسته و هنرمندان و ورزشکاران، با تشکیل یک خیریه سعی کرده است به حل مشکلات مردم در مناطق محروم سیستان و بلوچستان کمک کند.

☑️ اینجا اما امثال «اینترنشنال‌»ها عامدانه چه چیزی را درباره‌ی «تختی» به ما نمی‌‌گویند؟
تختی نه‌تنها یک چهره‌ی مردمی بود که هرگز «سر خَم» نکرد، بلکه او عضو برجسته‌ی «حزب سوسیالیست ایران» و نیز «جبهه‌ی ملی» بود و بینشی چپ داشت.
تختی ابتدا در حزب زحمتکشان ملت ایران به رهبری خلیل ملکی و مظفر بقائی عضو بود و پس از انشعاب ملکی و خُنجی از بقائی به حزب نیروی سوم پیوست در جریان اختلاف میان محمدعلی خنجی و خلیل ملکی او پس از شنیدن نظرات طرفین به اتفاق اعضای سازمان ورزشکاران به خنجی و حجازی پیوست و پس از تأسیس حزب سوسیالیست به عنوان قائم مقام دبیرکل حزب (دکتر خنجی) انتخاب شد.
روزی که هواداران مصدق برای دیدن او به احمدآباد رفتند، تختی پیشاپیش آن‌ها با عکس بزرگی از مصدق که در دست داشت، جلودار کاروان بود.
هنگام درگذشت محمد مصدق در تاریخ ۱۴ اسفند ۱۳۴۵، غلامرضا تختی به تهدید مأموران نظامی و امنیتی مبنی بر خودداری از سفر به احمدآباد گوش فرا نداد و به افسران می‌گفت «دستگیرم کنید».

☑️ حال چنین بینش عمیق سیاسی در کنار روحیه‌ی مردمی تختی را مقایسه کنید با «کاندید لیست آبادگران {این اصولگرایان وحشی دهه‌ی ۱۳۷۰-۱۳۸۰}» بودن آقای رسول خادم و لَه لَه زدنش برای «شهردار تهران» شدن.

اجازه ندهیم که «حافظه‌»ی‌مان را پاک کنند و هر مزخرفی را جایگزین آن.
اینکه رسول خادم چهارتا فعالیت خیریه می‌کند یا حتی مدافع «قیام ژینا» می‌شود، او را بدل به «تختی زمانه» نمی‌کند.


#تختی
#خادم
#دبیر
#پهلوان
#حزب_سوسیالیست
#کشتی

@sarkhatism