▫️ اول ماه مه: تولد یک روز تعطیل

✊🏼✊🏼 به مناسبت اول ماه مه، روز جهانی کارگر

نوشته‌ی: اریک هابسبام
ترجمه‌ی: حسن مرتضوی

28 آوریل 2022

🔸 مایکل ایگناتیف در مقاله‌ای درباره‌ی عید پاک در آبزرور در سال 1990 چنین نوشته که «جوامع سکولار هرگز در ارائه‌ی جایگزین برای مناسک مذهبی موفق نبوده‌اند.» او خاطرنشان کرد که انقلاب فرانسه «شاید رعایا را به شهروند تبدیل کرده باشد، ممکن است شعار آزادی، برابری و برادری را در نعل درگاه هر مدرسه حک کرده و صومعه‌ها را به تاراج برده باشد، اما جز چهاردهم ژوئیه هرگز خدشه‌ای بر تقویم قدیم مسیحی نزد.» موضوع کنونی من شاید تنها صدمه‌ی انکارناپذیر جنبشی سکولار به تقویم مسیحی یا هر تقویم رسمی دیگری باشد، روزی تعطیل که نه در یک یا دو کشور، بلکه در سال 1990 رسماً در 107 کشور برقرار شد. به‌علاوه، این روز مناسبتی است که نه با قدرت دولت‌ها یا فاتحان، بلکه توسط جنبشی کاملاً غیررسمی از مردان و زنان فقیر برقرار شده است. من از روز مه (May day) سخن می‌گویم، یا دقیق‌تر از روز اول ماه مه، جشنواره‌ی بین‌المللی جنبش طبقه‌ی کارگر که صدمین سالگرد آن باید در 1990 برگزار می‌شد، چرا که این روز در 1890 افتتاح شده است.

🔸 آن‌چه در واقع، اول ماه مه را ساخت، دقیقاً انتخابِ نماد بود و نه عقل عملی. عملِ متوقف کردن نمادین کار بود که اول ماه مه را به چیزی بیش از تظاهرات یا حتی مراسم بزرگداشت تبدیل کرد. در کشورها یا شهرهایی که احزاب، حتی علیه اتحادیه‌های مردد، بر اعتصاب نمادین پافشاری می‌کردند، اول ماه مه واقعاً به بخش مرکزی زندگی طبقه‌ی کارگر و هویت کارگری تبدیل شد، هرچند در بریتانیا، به‌‌رغم شروعی درخشان، هرگز واقعاً چنین نشد. زیرا خودداری از کارکردن در یک روز کاری، هم تصدیق قدرتِ طبقه‌ی کارگر ــ که در واقع، تصدیق اصیل این قدرت ــ بود و هم جوهره‌ی آزادی یعنی نپذیرفتن اجبار کار و عرق جبین. این در واقع، انتخاب حضور در جمع خانواده و دوستان بود. بنابراین، هم حرکتی به نشانه‌ی تصدیق طبقاتی و مبارزه‌ی طبقاتی محسوب می‌شد و هم تعطیلات: نوعی پیش‌پرده برای زندگی خوبی که بعد از رهایی از کار فرا می‌رسد. و البته در شرایط سال 1890 جشن پیروزی نیز بود، همچون دور افتخار برنده‌ای پیرامون استادیوم. در چنین شرایطی اول ماه مه سرشار از احساسات و امید بود.

🔸 برخلاف سیاست، که در آن روزها «کار مردان» بود، تعطیلات شامل زنان و کودکان نیز می‌شد. هم منابع بصری و هم منابع ادبی حضور و مشارکت زنان در اول ماه مه را از همان آغاز نشان می‌دهد. چیزی که آن را به نمایش طبقاتی واقعی تبدیل کرد، و اتفاقاً، مانند اسپانیا، به طور فزاینده‌ای کارگرانی را که از نظر سیاسی با سوسیالیست‌ها ارتباط نداشتند، جذب کرد، دقیقاً این بود که این روز به مردان محدود نبود، بلکه به خانواده‌ها تعلق داشت. زنانی که خودشان مستقیماً به عنوان کارگر مزدبگیر در بازار کار نبودند، یعنی اکثریت زنان متاهل طبقه‌ی کارگر در تعدادی از کشورها، علناً به‌واسطه‌ی اول ماه مه با جنبش و طبقه یکسان گرفته می‌شدند. اگر زندگی شغلی کار مزدی عمدتاً به مردان تعلق داشت، امتناع از کارکردن برای یک روزْ سن و جنس را در طبقه‌ی کارگر متحد کرد.

🔸 اگر اول ماه مه چیزی بیش از یک روز تعطیل نیست، روزی ــ به نقل از یک آگهی فرانسوی ــ که نیازی به مصرف قرص آرام‌بخش خاصی ندارید چرا که مجبور نیستید کار کنید، باز هم روز تعطیلی است خاص. شاید دیگر، عبارت غرورآفرینِ «روز تعطیلی خارج از همه‌ی تقویم‌ها» نباشد، چرا که این تعطیلی در اروپا به همه‌‌ی تقویم‌ها وارد شده است. در واقع، بیش از هر روز دیگری، به جز 25 دسامبر و اول ژانویه، کارکردن کنار گذاشته می‌شود، و از سایر رقبای مذهبی خود بسیار فاصله گرفته است. اما این روز تعطیل از پایین جامعه سر برآورد. این روز تعطیل را خودِ کارگران گم‌نامی شکل دادند که از طریق آن، خودشان را در سراسر خطوط شغلی، زبان و حتی ملیت به عنوان یک طبقه‌ی واحد تشخیص دادند و به اختیار خود سالی یک‌بار تصمیم می‌گیرند کار نکنند و از اجبار اخلاقی، سیاسی و اقتصادی به کارکردن سر باز می‌زنند. همان‌طور که ویکتور آدلر در سال 1893 بیان کرد: «این معنای تعطیلات ماه مه، دست‌‌کشیدن از کار، است که دشمنانمان از آن می‌ترسند. این چیزی است که آن‌ها احساس می‌کنند انقلابی است.»


🔹متن کامل این مقاله را در لینک زیر بخوانید:‏

https://wp.me/p9vUft-2WU

#روز_جهانی_کارگر #اول_ماه_مه
#اریک_هابسباوم #حسن_مرتضوی
#مبارزه_طبقاتی #جنبش_کارگری
👇🏽

🖋@naghd_com

به مناسبت اول ماه مه، روز جهانی کارگر

روز جهانی کارگر مناسبتی‌ست که مبارزه و تلاش برای رهایی را پاس می‌دارد و تأکیدی‌ست بر یگانگی و هم‌سرنوشتی طبقه‌ی کارگر ورای مرزها و بیش‌ از همه ندایی‌ست که کارگران را، چه یقه‌سفید چه یقه‌‌آبی، خواه معلم باشند خواه پرستار، از تقلا و مبارزه‌ی هرروزه‌شان برای زندگی به صف پیکاری واحد فرامی‌خواند، پیکاری به‌درازی تاریخ نظام سرمایه‌داری. و آرزویی‌ست ممکن برای جهانی که به‌راستی محتاج چنین روز‌هایی نباشد. بنابراین کماکان روزی‌ست مبارک و البته امید که عمرش کوتاه باد!

در آستانه‌ی این سال‌روز، در دوره‌ای که رژیم حاکم گمان می‌کند از بحران‌هایی از جنس دی‌ماه و آبان‌ماه با موفقیت گذر کرده است، کماکان ناچار است این‌جا و آن‌جا برای خاموش کردن صدای رسای جلوه‌های جنبش کارگریِ این سال‌ها تقلا ‌کند. در سالی که گذشت مبارزه‌‌جویی و پیکار طبقه‌ی کارگر در هیئت کارگران صنعت نفت و پتروشیمی، هفته‌تپه، بازنشستگان و معلمان و ... باز هم جلوه‌گر شد تا تأییدی باشد بر استمرار و ایستادگی، و هم‌پیوندی با آبان‌ها و دی‌ها. پیکار ادامه دارد، نمونه‌اش همین صدای رسا و روبه‌انسجامی که این روزها از جنبش معلمان می‌شنویم که به‌رغم دشواری‌ها توانسته راه خود را برای انسجام و گسترش هرچه‌بیش‌تر باز کند و مبارزه‌ی خرد و پراکنده‌ی معلمان، بخشی از طبقه‌ی کارگر ایران، را به هیئت پیکار واحد همه‌ی معلمان برساند.
اگر هم‌چون فرصت‌طلبان سیاسیْ اعتراضات مردمی را صرفاً آب گل‌آلودی برای صید لاشه‌های سلطنت‌طلبی و هزار هیولای مشابه تصور نکنیم، تکثر این جلوه‌های مبارزه، نه سد و مانعی در برابر قیام عمومی، که نمودهای مختلف آن بوده و خواهد بود.
✊🏼✊🏼✊🏼

#روز_جهانی_کارگر
#اول_ماه_مه
#مبارزه_طبقاتی



🖋@naghd_com

🔴ببینید. تعداد مأموران از تعداد عابرین پیاده بیشتر است!!

◾️ویدئویی از وحشت نظامِ سرکوبگر و برقراری جو شدید امنیتی و حضور گسترده مأموران اطراف مجلس، همزمان با روز جهانی کارگر و تجمعات سراسری جنبش معلمان با فراخوان شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی معلمان.

🔸گزارشاتی از بازداشت‌ گسترده معلمان معترض در سراسر کشور وجود دارد!


#اول_ماه_مه
#روز_جهانی_کارگر
#روز_معلم
#درس_آزادی
#درس_مقاومت
#کارگر_معلم_دانشجو_اتحاد_اتحاد


@sarkhatism

🔴در ورودی آموزش و پرورش رشت به روی معلمان بسته شد!

🔸گزارش ارسالی از #یاران_همراه_سرخط

همزمان با روز معلم و روز جهانی کارگر و فراخوان شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی معلمان، تجمع معلمان رشت برگزار گردید.

حضور نیروهای امنیتی در این تجمع بسیار چشمگیر بود و در ورودی اداره آموزش و پرورش به منظور جلوگیری از تجمع معلمان به روی آنان بسته شد!

#اول_ماه_مه
#کارگر_معلم_دانشجو_اتحاد_اتحاد
#درس_مبارزه_و_مقاومت

@sarkhatism

🔴 راز سنگر

⏺هفت‌تپه همچنان در سنگر

🔹امروز یکشنبه ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۱ مصادف با اول ماه می، روز جهانی کارگر، کارگران شریف #هفت_تپه‌ای در #سنگر ایستادند و شعار دادند: "سیسمونی ترکی‌باف، سهم نوه‌ی قالیباف!" شعاری که به نظر می‌رسد مثل بسیاری دیگر از شعارهای هفت‌تپه‌ای ها خیلی به دل مردم این سرزمین نشسته است.


🔶 سنگر همان سکویی‌ست که یک روز اسماعیل بخشی روی آن ایستاد و علیه وضعیت کارخانه و مشکلات کارگران سخنرانی کرد و رفته رفته شعار #نان_کار_آزادی_اداره_شورایی در بسیاری از کارخانه‌های و مجتمعات صنعتی دیگر نیز طنین‌انداز شد. کارگران آموخته بودند که برای تداوم مبارزات خویش، باید کاری رفیقانه کنند: «تشکیل شوراهای مستقل کارگری»

🔻از آن روز هفته‌تپه رخدادهای زیادی به خود دیده و بالا پایین‌های بسیاری چشیده است. از سرکوب تا اخراج، از لشگرکشی گارد ویژه به داخل کارخانه تا لیست‌سازی کارفرما از کارگران معترض. از مصادره کردن‌های عدالت‌طلبان آتش‌به‌اختیار تا مستندسازی علیه کارگران تا شکنجه و.... اما سنگر همچنان برقرار است. سنگری که در آن هیچ‌کس نماینده و آقابالا سر کسی نیست. سنگری که هر بار سخنگویی تازه دارد، سنگری که زنده است. آری این #آلترناتیو_شورایی است.

#نان_کار_آزادی_اداره_شورایی
#اول_ماه_مه
#روز_جهانی_کارگر
#روز_معلم
#درس_آزادی
#درس_مقاومت
#کارگر_معلم_دانشجو_اتحاد_اتحاد


@sarkhatism

🔴 آن‌ها برای من و من برای آن‌ها

🖊 به مناسبت روز  جهانی کارگر


☑️ امروز روزِ جهانی کارگر است؛ روز جشن انسان‌های رنج‌کشیده‌ای که تصمیم می‌گیرند زیر بار ستم زندگی نکنند. انسان‌هایی که هنگامی که بر آن می‌شوند دست از کار بکشند زمین زیر پای‌شان می‌لرزد و دیکتاتوری‌ترین و فاشیستی‌ترین حکومت‌ها در برابرشان به زانو درمی‌آیند.

☑️ امروز روزِ جهانی کارگر است؛ روزی که کارگران از این پالایشگاه و آن کارگاه، از هفت‌تپه و فولاد اهواز، از معلمان تا پرستاران، و از زنان خانه‌دار تا زباله‌گردان، همه و همه به یاد می‌آورند که یک تن واحدند به نام «طبقه‌ی کارگر».

☑️ امروز روزِ جهانی کارگر است؛‌روزی که به یاد می‌آوریم کارگران ایرانی از تابستان ۱۲۸۵ که حدود ۲۵۰۰ نفرشان در معادن مس الله وردی در ارمنستان دست به اعتصاب ۱۶ روزه زدند تا امروز در بهار ۱۴۰۲ در پالایشگاه‌های پتروشیمی عسلویه که کمپین ترک کار برپا کردند، جملگی در راستای آرمان رفاه و برابری و آزادی هزینه دادند و می‌دهند.

☑️ امروز روزِ جهانی کارگر است؛ روزی که به یاد می‌آوریم کارگران چیت ری در اردیبهشت ۱۳۵۰ را که همچون کارگران مس خاتون‌آباد در زمستان ۱۳۸۲ در جریان اعتراض توسط دژخیمان پهلوی و جمهوری اسلامی به گلوله بسته شدند.

☑️ امروز روز جهانی کارگر است؛ روزی که کارگران باید به خاطر بیاورند که جملاتی نظیر «کار، عبادت است»، «کار، جوهر مرد است» یا «کار، رهایی است» دروغ‌هایی است که سرمایه‌داری در هیأت‌های مختلف مذهبی، مردسالاری و ... می‌کوشد در گوش کارگران بخواند، حال آنکه «رهایی واقعی» تنها با «پایان کار» است که سربر می‌آورد.



#روز_جهانی_کارگر
#اول_ماه_مه
#طبقه_کارگر


@sarkhatism

🔺سخنرانی علی نجاتی به مناسبت روز جهانی کارگر در جمع کارگران بازنشسته تامین اجتماعی #شوش


#روز_جهانی_کارگر
#قیام_ژینا
#نان_کار_آزادی
#اول_ماه_مه

@sarkhatism

🔴 برای فردای نو

به مناسبت اول ماه مه، روز جهانی کارگر، روز مبارزه و استقامت و نبرد فولادی که آبدیده خواهد شد.

#اول_ماه_مه
#روز_جهانی_کارگر
#مبارزه_طبقاتی
@sarkhatism

🔴 تهدیدها اثر نکرد:
بیانیه‌ی ۱۲ زندانی سیاسی برای روز کارگر

دو روز پیش خبری منتشر شد مبنی بر این‌که سه عضو زندانی سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه رضا شهابی، داود رضوی و حسن سعیدی و نیز کیوان مهتدی، مترجم و فعال کارگری زندانی به بند ۲۰۹ منتقل شده و در آنجا تهدید شدند صدور بیانیه در ارتباط با روز جهانی کارگر از طرف آنان منجر ه پرونده سازی خواهد شد و چند سالی به زندانشان اضافه خواهد گردید. همزمان ریحانه انصاری‌نژاد و آنیشا اسداللهی، که در بند زنان زندان اوین محبوس هستند، نیز نزد بازجویان احضار شدند که آنها از دیدار با بازجو بدون حکم قضایی خودداری کردند.
روز گذشته علاوه بر بیانیه‌ی تفصیلی سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه در ارتباط با اول ماه مه، ۱۲ زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین نیز بیانیه‌ای به مناسب روز جهانی کارگر منتشر کردند.
در این بیانیه آمده است: «طبقه کارگر ایران، بخشی جدایی‌ناپذیر از طبقه کارگر جهان و دارای تاریخی پر فراز و نشیب از نبرد طبقاتی بوده و در کوران مبارزات، امتیازاتی اساسی کسب کرده و گاه نیز متحمل شکست‌هایی تلخ شده است.
امروز در برابر طبقه کارگر ایران وظیفه‌ای بزرگ خودنمایی می‌کند؛ آگاهی از جایگاه خود به عنوان طبقه اجتماعی که وظیفه پیشبرد جامعه در جهت رسیدن به عدالت اجتماعی، رفع استثمار، ستم و تمامی تبعیض‌ها به ویژه تبعیض جنسیتی و اتنیکی، برقراری آزادی سیاسی، پیشگیری از تخریب محیط زیست و جلوگیری از جنگ ویرانگر منطقه‌ای را دارد.
پس زمان آن فرا رسیده که طبقه کارگر ایران در میدان این مبارزات سرنوشت‌ساز قد علم کرده و جایگاه خود را بازیابد.
با امید به آینده‌ای که با دستان پرتوان طبقه کارگر آگاه ساخته خواهد شد.»
این بیانیه را ناهید تقوی، فرح (معصومه) نساجی، گلرخ ایرایی، آنیشا اسداللهی، هستی امیری، سیامک ابراهیمی، شاهرخ احمدی، مهران رئوف، کیوان مهتدی، فواد فتحی، مازیار سیدنژاد و مرتضی پروین امضا کرده‌اند. گفتنی است عکسی از فرح (معصومه) نساجی پیدا نکردیم.

#اول_ماه_مه
#روز_جهانی_کارگر
#مبارزه_طبقاتی
@sarkhatism

🔴 دشمن ایما سرمایه‌داره

‏«ايما كارگر زحمتكشيم
‏دِ مشتى پيل دار سختى مى كشيم
‏دشمن ایما سرمایه‌داره
‏هرچی که داره ز کارگره
‏اما کارگر، هیچی ناره»
سرود لری سرمایه‌دار
از صفحه‌ی یاد روز نامه در اینستاگرام

#اول_ماه_مه
#روز_جهانی_کارگر
#مبارزه_طبقاتی
@sarkhatism

🔴 چوخ شیرین‌دیر آزادلیقین نغمه‌سی

«یاتمیاجاق اینقلابین صحیفه‌سی
‏چوخ شیرین‌دیر آزادلیقین نغمه‌سی
‏دخالت اتمه‌سین بیزه ئوزگه‌سی
‏گؤرسه‌دیب‌دیر ایتحادین کارگر»
سرود ترکی «کارگر»
خواننده آشیق حسن اسکندری از آشیق‌های هوادار سازمان چریک‌های فدایی خلق ایران
از صفحه‌ی یاد روز نامه در اینستاگرام

#اول_ماه_مه
#روز_جهانی_کارگر
#مبارزه_طبقاتی
@sarkhatism

🔴 در روز کارگر مراسم یادبود پیشکسوت جنبش کارگری را لغو کردند

امروز بنا بود برای یادبود پرویز بابایی، مترجم، از پیشکسوتان جنبش کارگری در اتحادیه‌ی کارگران چاپخانه و زندانی سیاسی نظام ستمشاهی مراسمی در تالار قصر سپهر برگزار شود به دستور مزدوران وزارت اطلاعات لغو شد.
پرویز بابایی که چند روز پیش درگذشت در جوانی عضو اتحادیه‌ی کارگران چاپ شد و سال‌ها در این حوزه مبارزه کرد. او سپس به دلیل مبارزه‌ی مخفیانه علیه نظام سلطنت بازداشت شد و سال‌ها در زندان به سر برد. بابایی بیش از بیست جلد کتاب تالیف و ترجمه کرده است که اغلب آنان به آرمان‌های سیاسی طبقه‌ی کارگر مربوط است.

#پرویز_بابایی
#اول_ماه_مه
#روز_جهانی_کارگر
#مبارزه_طبقاتی
@sarkhatism

🔴 برای اتحاد اجباری

یکی از فصل‌های مشترک علی خامنه‌ای که این روزها جمله‌ای از او در خیابان‌های تهران به چشم می‌خورد که در تصویر می‌بینید با بخش بزرگی از مخالفانش در این است که هر دو به دنبال آشتی طبقاتی‌اند. آشتی طبقاتی البته مانند همیشه اسم رمز استثمار مضاعف طبقه‌ی کارگر به نفع کارفرمایانی است که به لطف تعدیل لغات تبدیل به «کارآفرین» شده‌اند تا ماهیت استثمارکننده‌ی آنان محو و پنهان شود. کسانی که گویا کار می‌آفرینند تا کارگران با خیال راحت مشغول کار باشند و همه دست در دست و مانند دو همکار به جبهه‌ی نبرد اقتصادی بروند. مشکل این است که وظیفه‌ی طبقاتی «کارآفرین» داستان ما این است که بتواند هرچه بیشتر از کارگر کار بکشد، به او حقوق و امکانات کمتری بدهد، در صورتی که اعتراض کرد چماقداران حراست را برای سرکوبش راهی کند یا از پلیس کمک بخواهد و در نهایت با فشار حداکثری دائم به دنبال راهی باشد که بتواند میزان بیشتری از حاصل کار و زحمت کارگر را بچاپد و بالا بکشد و غارت کند. شخص رهبر جمهوری اسلامی هم با تمام نیروی حکومتی‌اش پشتیبان کارفرما است و می‌خواهد با این بیانات فریبنده کارگر را تبدیل به همکار کند تا مبادا فکر اعتصاب و شورش و اعتراض به سرش بزند.
مسئله این است که بخش بزرگی از مخالفان جمهوری اسلامی هم کلمه به کلمه می‌توانند این جمله را تکرار کنند و فقط مثلا به جای «نبرد اقتصادی» بنویسند «توسعه‌ی اقتصادی»، «پیشرفت»، «جذب سرمایه‌گذاری خارجی» و مانند آن. از اصلاح‌طلبان سابقا حکومتی در انواع و اقسام گونه‌های آن تا تمامی آنها که در پیمان جرج تاون دو هفته کنار هم نشستند. از شخص شازده تا مسیح علی‌نژاد، تمام کارشناسان ریز و درشت ایران اینترننال و بی‌بی‌سی فارسی، همه و همه با همین جمله می‌خواهند کارگر را به «همکار» کارفرما تبدیل کنند. میان دو طبقه‌ی متخاصم، که منافع آنها در هیچ شرایطی یکی نیست، آنچه که در جریان است آشتی نیست و نخواهد بود، جبهه‌ی «نبرد» اگر خط مقدمی دارد خط مقدم نبرد طبقاتی کارگران علیه کارفرمایان و «کارآفرینان» برای خلع ید آنان از مالکیت بر سرمایه است.

#اول_ماه_مه
#روز_جهانی_کارگر
#مبارزه_طبقاتی
@sarkhatism