🔴 مرگ سه پرستار بر اثر فشار کاری
✔️ وقتی از فشار استثمار می‌گوییم دقیقا از چه حرف می‌زنیم؟


دبیرکل خانه پرستار کشور گفت: طی یک ماه گذشته، ۳ نفر از پرستاران ما در خواب فوت کردند و دلیل فوت‌شان، «سندروم کاروشی» و مرگ بر اثر کار زیاد بود. امروز، پرستاری که در بیمارستان‌های ما کار می‌کند، یک پرستار خسته و بی‌انگیزه و فرسایش داده شده است که اگر مهاجرت نمی‌کند، ترک کار می‌کند و تغییر شغل می‌دهد.

سندروم کاروشی چیست؟
🖊 میوا سادو، گزارشگر شبکه‌ی NHK ژاپن بود که روز ۲۴ ژوئیه‌ی ۲۰۱۳ در حالی که مشغول انجام وظیفه در جریان پوشش انتخابات شهرداری توکیو، بود درگذشت و پیکرش را در حالی که تلفن همراه در دستش بود پیدا کردند.

🖊 پزشکان بی‌درنگ اعلام کردند میوا سادو از نارسایی قلبی مادرزادی مرده است. اما وزارت کار ژاپن بیشتر تحقیق کرد و به این نتیجه رسید که علت مرگ او کاروشی (Karoshi) یعنی فشار کاری بوده است. ماه پیش‌اش او با ۱۵۹ ساعت اضافه‌کاری خودش را خرد کرده بود. به عبارت دیگر، چهار هفته‌ی پیاپی روزانه به اندازه‌ی دو نوبت هشت ساعته کار کرده بود. مقدار غیررسمی اضافه‌کاری‌اش احتمالا از این هم تجاوز می‌کرد. در هفته‌های پس از مرگ او، پدرش محتویات گوشی و رایانه‌ی او را زیرورو کرد و پی برد که در ماه پیش از مرگش دست‌کم ۲۰۹ ساعت اضافه کار کرده است.


🩸 باری پیش‌تر از این فاجعه و درجه‌ی استثمار پرستاران نوشته بودیم. امروز به نظر می‌رسد با اعلام اخبارِ مرگ نه بر اثر خودکشی که بر اثر «کاروشی» باید به فکر «اقدامِ مؤثر» علیه نظمِ سرمایه‌ی انسان‌ بر باد ده باشیم.
به راستی که در سرمایه‌داری، «کار به لاشه‌ی زمان» فروکاسته می‌شود و برای سرمایه‌داران (چه در هیأت کلاسیک کارخانه‌دار باشند، چه رئیس بیمارستان، چه مدیر مدرسه باشد و چه رئیس دانشگاه) چیزی جز هرچه بیشتر انباشته شدن این ساعت کار مهم نیست. پرستاران تو گویی دستمال کاغذی‌هایی هستند که با فین کردن باید به‌دورشان انداخت و بسته‌ی جدیدی خرید. این است قانون انباشت سرمایه.

#کاروشی
#مرگ_پرستاران
#انباشت_سرمایه
#استثمار
#بیمارستان

@sarkhatism